ROB cU cu/Ahtudw n Hetoftenln^ Canted mm JAC. J. KRIMP V.V.V. BERGEN EINDELIJK m N 3 51 c Zaterdagmiddag 2 uur Manufacturenhandel Zaterdagmiddag 2 uur E Drogisterij Fr* Posthuma £chte> VUmhm JlbfcUto-twtdcciïm kdca aanbUdUtty Nic. Volkers' Schildersbedrijf en Spuitinrichting Fa. Mooy Kooyman, V. P. R. O. Joh* Broere fa. Smt }t., Coöp. Boerenleenbank te Schoorl. Gezusters ]Ut$-s€*vUe>uM>t n co N J' V Wijnhandel Cleyn Martyn - Schoorl 2410 Telefoon 2234 Boekhouding Belastingzaken D, R. U. keukenuitzetten D. R. U. emaille Zitting te Bergen, Breelaan 35, Dinsdagsmorgens van 10-12 uur Algemene Ledenvergadering op Woensdag avond 8 Februari a.s., te 8 uur, FEUILLETON T* VAN DIEPEN MOOI... Kinderverhaal CB ►t Q- 03 CQ Q- 03 CQ K) C u 3 3 CN CT> CO 05 CO u CJ ^J. OLDENBURGLAAN 15, BERGEN - TEL.| 2716^, Heeft U onze ADVOCAAT al eens geproefd? Schilders en behangers, LUISTERVRIENDEN, OPGELET Wilt U lekker en goedkoop eten Goedkope Groentenhal f 1,~ f 1,~ f 1,— Zegels Bedrijfspensioenfonds voor de Landbouw. HET BESTUUR. ZONDAG 12 Februari, Berger Accordeon Vereen. „VITA NOVA" BAL NA! een Kapsel van B.G.DOBBEN i De laatste kist werd dus de nauwe doorgang tussen de spoedig ingeladen en voor de rotsen bereikt, tweede maal kon de terugtocht Hier stopte Rob. Er was iets worden aanvaard. Spoedig werd niet in orde. Aan een dorre tak hing een vreemdsoortig stuk doek, dat er straks natuurlijk nog niet geweest was en dat veel leek op het overblijfsel van een hunner parachutes. Direct stapte Rob uit, gevolgd door zijn kameraden. Inderdaad, daar hing, gescheurd en gehavend, een der parachutes uit de vlieg machine. Maar van de eigenaar of de eigenaresse was niets te zien. 'n Ongeluk leek dus buitengesloten. in verschillende maten, ook in liters voor regelmatig gebruik zeer voordelig. Wonderpoeders uitstekendte gebruiken bij pijnen, gevat bij koude Italiaanse pillen, een zeker en onschadelijk werkend laxeermiddel TELEFOON 310 M. W. VAN DE GARDE Sr. Clos de St. Pons f 3,00 Graves Superieur f 3,00 Italiaanse Vermouth Torino f 3,50 Sherry Gamboa Puerto Sta. Maria f 4,00 delen U hierbij mede, dat de beide firma's wederom als vanouds zijn tezamen gevoegd. De werkplaats aan de Karei de Grotelaan is tevens verplaatst naar Breelaan 25. De uitgestelde PROPAGAND A-A VOND van de wordt nu gehouden op DONDERDAG 9 FEBRUARI a.s. in het Prov. Centrum, Hoflaan 1, Bergen. Aanvang s'av. 8 uur. V Toegang vrij. Y Administratiekantoor Bergen Kerkelaan 17 VERZORGT UW Dan moet U de niet vergeten geven deze week nog handperen stoofperen zoete appelen Wij 12 p 10 10 6 6 6 6 mooie goudreinetten f 1,- bellefleurs f 1, sterappelen f 1,. present van Engeland f 1, 6 p. jonathans f 1,. 3 p. cox orange f 1, 3 citroenen f 0,25 Mooie sinaasappelen èn goedkoop Spruiten en witlof 25 ct. p. pond Alleen Dorpsstraat 86 Telef. 2069, Bergen De vorige week werd abusivelijk ver meld 8 citroenen, dit moest zijn 3 citroenen voor 25 cent. Ruïnelaan 11, Bergen Wij herinneren onze leden aan de in de dancing van „De Rustende Jager. Met het oog op de uitgebreide agenda zal precies op tijd worden begonnen. Na afloop van de gewone vergadering zal om 10 uur een buitengewone algemene vergadering worden gehouden, ter behandeling van een voorstel tot statuten-wijziging, De agenda is vorige week reeds aan de leden verzonden. HET BESTUUR Een roman uit Noordholland door Maartje Zeldenrijk 14. „Dat zal er van afhangen, waar ik terecht kom. Maar je zult het toch voorlopig wel kunnen doen met een dagmeisje." „Nee hoor. Een dienstbode wil ik, en die moet ook kunnen koken. Want ik heb een vreselijke hekel aan stof afnemen, bed den opmaken, eten koken. Als ik alleen al denk aan aardappels schillen, word ik al onpasselijk." „Maar Annemarie!" „Nou ja, kan ik het helpen? Lieselot doet alles thuis. Ik moest leren, omdat men mij op een kantoor-wilde hebben." „Goed, dan moet je er voor zorgen, dat je weer gauw een baan hebt. Want ik vind het niet goed, dat je thuis rondhangt.' „Als er een geschikte betrekking is, neem ik haar wel aan. Maak je daarover maar geen zorgen." Maar Jan maakte zich wel zorgen. Een hekel aan huiswerk, een hekel aan koken. En dat moest zijn vrouw worden? Zou Annemarie wel een goede huisvrouw zijn, als ze eenmaal ge trouwd waren? Later op de avond echter, toen hij weer op zijn kamer was, verdreef hij deze gedachten. Ze was nog zo jong, haast meer kind dan vrouw. Als ze ouder werd, zou ze ook wel verstan diger worden. Hij zou van de week nog wel eens met Lieselot praten. Optimistischer dan een uur geleden ging hij slapen. Lieselot, waarmee hij een paar dagen later sprak, was echter lang niet optimistisch. „Weet je, ze heeft inderdaad een gruwelijke hekel aan het kleinste huiskarweitje. Ik zeg wel eens tegen haar: Neem jij even stof af in de voorkamer. Of: poets jij vandaag zelf even je schoenen. Maar daar bedankt ze voor en dan vraag ik het maar liever niet meer. Ik heb een hekel aan een zuur gezicht en dat is in de regel het gevolg. „Dat is toch niet goed, aanstaand schoonzusje. Ik dacht, dat jij toch wel verstandiger zou zijn. Zal ik je eens wat zeggen? Je hebt Annemarie tot in de grond verwend. Je hebt er een luxe poppetje van gemaakt. Wat moet ik straks beginnen, als we getrouwd zijn? Aan eten koken heeft ze een hekel. Maar ze zal het toch moeten leren. Waarom pak je haar niet een beetje steviger aan?" „Weet jij dan een methode?" „O ja. Heeft ze een eigen kamer of slapen jullie bij elkaar?" „Nee, sinds ik wel eens 's avonds laat in de Tuinbouw werk, heeft ze een eigen kamer." „Dat komt dan prachtig uit. Doe me nu een plezier en maak vanaf morgen haar bed niet meer op. Poets haar schoenen niet meerkortom, laat ze zelf voor haar eigen kamer en garde robe zorgen. Als er wat te verstellen is aan haar kleren, moet ze het zelf maar doen. Haar eigen kousen stopt ze zeker ook niet, he? Nee, dacht ik wel. Nou, jongedame, je krijgt een pak slaag van me, als je nog één gaatje in haar kousen maast." Lieselot lachte om deze bedreiging. „Dat laatste zal weinig helpen, want dan koopt ze doodgewoon nieuwe, als ze kapot zijn." „Hoe komt ze dan aan het geld?" „Ja, dat geef ik haar." „Malle meid, dan geef je geen geld natuurlijk." „En haar bed, nou, daar kruipt ze 's avonds weer net zo in. Let eens op, wat voor een ruïneus resultaat jouw adviezen zullen hebben." „Dat ben ik niet met je eens. Annemarie stelt er veel prijs op, dat ze er tiptop uit ziet. Dacht je, dat ze uiteindelijk zelf haar schoenen niet gaat poetsen, als je haar kort en bondig verklaart, dat je het niet meer doet? Ik geloof dat ze jou een beetje tyranni- seert. En dat moet maar eens uit zijn. Ik zal met Kees en Nel afspreken, dat ik de weekeinden bij hun logeer. Dan ben ik ten minste van Zaterdagmiddag tot Maandagmorgen hier om een oogje in het zeil te houden. Je begint meteen morgen, of, voor mijn part, vanavond al. Geen bed op maken, geen schoenen poetsen, geen kousen stoppen, niet meer verstellen en naaien. Je laat haar zelf haar kamertje maar schoonhouden. En leer haar meteen een beetje koken." Lieselot hief in wanhoop haar handen in de hoogte. „Mijn lieve mens, daar zul je wat op horen. Het huis wordt te klein. En dan koken! Ze wordt al misselijk, als ze door de keuken moet, als ik aan het koken ben." „Nou, begin dan maar voorlopig zonder kookles. Maar wat drommel, als ik getrouwd ben, moet ik toch ook eten!" Ze keek hem lachend aan. „Jan, Jan, wat ben je begonnen, om haar juist uit te kiezen als je aanstaande vrouw," „Ja, kan ik het helpen, dat ik tot over m'n oren verkikkerd op dat kleine ding ben?" 's Avonds, toen Jan en Annemarie een fietstochtje maakten en Lieselot in haar eentje voor het raam zat te peinzen, over woog ze de adviezen van haar aanstaande zwager. Ze kwam tot de slotsom, dat hij wel eens gelijk kon hebben. Evenwel besloot ze, er mee te wachten tot Jan's vacantie voorbij was. Maar zij is het nog niet op jou, arme jongen, dacht Lieselot, maar ze wachtte er zich wel voor het te zeggen. Het zou al herrie genoeg geven. Deze week moest dit prille geluk niet verstoord worden. De laatste week vloog om. Het weer bleef de gehele vacantie warm, zodat de jongelui volop genoten. Jan huurde nog eens een wagen en toerde met zijn meisje naar Schoorl en Camper duin, vandaar dwars door Noord-Holland naar de Afsluitdijk en toen over Medemblik en Hoorn terug. Hij had gewild, dat Lieselot ook meeging, want diep in zijn hart was hij met dit meisje begaan. Wat had ze feitelijk aan haar leven, dat in een dorre sleur van werken en nog eens werken en voor het raam zitten in de schaarse uurtjes, dat ze klaar was, voorbij ging? Maar ze had glimlachend geweigerd. „Zeg eens, heb je ver kering met mijn zusje of met mij? Nee hoor, vermaken jullie beiden elkaar maar. Ik blijf liever thuis." Op de laatste dag Annemarie was even naar de stad voor een paar boodschappen vroeg Jan eensklaps aan Lieselot: „Zeg, meisje, waarom trouw je eigenlijk niet? Ik geloof, dat je een juweel van een huisvrouw zou zijn." Een ogenblik kwam er een lichte blos op het gelaat en haast onhoorbaar slaakte ze een zucht. Wat wist hij van haar ge beden? Van haar hunkeren naar liefde en geluk? Maar van dit alles liet ze niets blijken en ze antwoordde op min of meer schertsende toon: „Om te trouwen moeten er twee zijn, beste jongen." „Dat is nog al logisch. Mij dunkt, je bent een flink vrouwtje, helemaal niet onaantrekkelijk. Je hebt een aardig snoetje. Waarom zou er voor jou geen man in het land zijn?" „Ben je soms van plan me aan iemand te koppelen?" „Doe niet zo dwaas. Ik vind het alleen maar jammer, dat je hier je mooie jonge deven in je eentje zit te verdoen. Wat zou je gelukkig kunnen zijn met een aardige, hardwerkende man, in een eenvoudig huisje „En een paar schatten van kinderen", vulde Lieselot in gedachten aan. Ze zei evenwel: „Och, de ware Jozef is waar schijnlijk nog niet verschenen." „Maar als hij komt, krijgt hij een prachtvrouw", conclu deerde Jan eerlijk en Lieselot kon er niet aan doen, dat ze weer bloosde. Daarom ging ze maar gauw naar de keuken. Een laatste Zaterdagavond en een laatste Zondag. Op hun geliefde plekje, waar ze de laatste avonden steeds geweest waren, aan het einde van het Zuiderpad, zaten ze, hand in hand, naar de ondergaande zon te kijken. „Zo, meisje, nu is de pret voorbij. Morgen roept de plicht me weer. Maar er is één troost. Ik kom elk weekeind. Kees en Nel vinden het goed, dat ik bij hen logeer, dus we zijn eigenlijk maar van Maandagmorgen tot Zaterdagmiddag gescheiden.'' „O," antwoordde het meisje, een beetje al te nuchter, „ik sla me er wel doorheen, hoor. Ik zal heus niet aan een gebroken hart sterven." „Dus je zult me niet missen?" vroeg hij, een tikje teleurgesteld. „Nou ja, missen, dat is zo'n groot woord. We waren al ge wend je elke dag te zien en dat zal morgen en overmorgen eerst wel wat vreemd zijn." „O, een beetje vreemd dus „Ach, maak er geen drama van. Het lijkt waarempel wel, of je naar het andere eind van de wereld gaat. Kom, een week is zo om." „Kom je me Zaterdagmiddag van de tram halen?" „Misschien wel, maar met zekerheid kan ik het niet zeggen. Als ik er niet ben, nou, je weet de weg, hè? Je hebt je vorige week ook zelf uitgenodigd, dus Hij trok haar een beetje bruusk in zijn armen. „Annemarie, ik kan er niets aan doen, meidr maar ik ben stapel op je. Toe, wees een lief en zeg, dat je ook van me houdt Ze werkte een arm los en trok bem schalks aan een haarlok. „Dwaze jongen, dacht je, dat ik dit alles liet welgevallen, als ik niet van je hield? Dat spreekt toch immers vanzelf." „Maar houd je wel zoveel van me, dat je „ja" zoudt zeggen, als ik vroeg om morgen met me mee te gaan naar het gemeente huis om in ondertrouw te gaan?" „Ga nou! Nee, hoor. Ik heb je al eerder gezegd, dat ik nog te jong ben om te trouwen. En je weet m'n eis: Eerst een bur gemeestersbaantje „Ja, hoor nu eens. Annemarie, in alle ernst, jij begint steeds maar weer over dat burgemeestersbaantje. Weet je wel, dat dat nog jaren kan duren?" „Nou, dan wachten we. Tijd genoeg." „Doe niet zo dwaas. Als ik. ergens gemeente-secretaris ben, dan vraag ik je ten huwelijk. En dan wil ik niet dat je weigert." „We zullen wel eens zien," antwoordde ze raadselachtig. Zuchtend liet hij haar los. Er zou nog heel wat water naar de zee lopen, voor hij haar geheel in zijn bezit had. Want hield ze wel werkelijk van hem? Was het geen verliefdheid? Doch toen hij 's avonds laat afscheid van haar nam hij wilde niet, dat ze de volgende morgen vroeg al bij de tram zou zijn -klemde ze zich heftig aan hem vast. En ze beantwoordde voor de eerste keer spontaan z'n warme kussen. „Schrijf je me deze week een briefje?" vroeg ze en tot zijn grote verwondering zag hij, dat er tranen in haar ogen glinsterden. „Natuurlijk, lieve schat. Morgenavond al schrijf ik je. Is dat goed?" „Ik houd van je, Jan, ik houd van je „Mijn eigen lieveling „Tot Zaterdag, Jan. Ik kom je halen, aan de tram van vier uur." „Een week is zo om. Dag!! HOOFDSTUK 10. „Lies!" Ja?" Ze staakte even haar werk, terwijl ze het zeepsop van haar brede, stevige armen veegde. Luisterend keek ze naar de trapopening, vanwaar ze de stem gehoord had. „Je hebt nog niets aan m'n kamer gedaan!" „Geen tijd vandaag. Je moet het zelf maar doen." En rustig ging ze weer verder met haar was. Enkele ogenblikken bleef het stil, maar toen hoorde ze de driftige passen op de trap en met een verbaasd gezicht stond Annemarie voor haar zuster. „Geen tijd? Waarom niet?" „Nou, dat is heel duidelijk. Omdat ik veel te doen heb. Ik heb meer was dan anders en bovendien moet ik morgenavond naar de Tuinbouw. Er is een bruiloft. Ik wil de was morgen, als het kan, droog en wel klaar hebben, zodat ik Woensdag kan gaan verstellen. Je zult deze keer eens zelf de armen uit de mouwen moeten slaan." 's avonds 8 uur door de Dir. A. v.d. Wolff, m.m.v. de Accordeon Vereniging uit Alkmaar, in de zaal van NIC. SCHUIJT, Schoorl. 30 medewerkenden. Entree f 1.20 (belasting inbegrepen) Vanaf heden kaarten bi) Nic. Schuijt Khaki werkoverhemden f 7,31 Alpino's f 2,45 Gestr. flanel f 1,60 a f 1,65 Rode zakdoeken f 1,45 en f 0,97 f H.l. theedoeken, gr. m. H.l. handdoeken, gr. m. Br. bont, 3 kleuren, 140 br. Lakenkatoen, br. 140 Slopenkatoen, br. 80 Pracht khaki-stof KI. m. trainingbroeken vanaf f Baddoeken f Jaeger herenonderbroeken Jaeger herenborstrokken, k. m. Dames nachthemden Verder grote sortering in wollen dames- en herenondergoed Démosa-T extielbedrijf Stationsstr. 5, Tel. 2659, Bergen f 1,30 1,30 f 3,50 f 3,47 f 1,78 f 2,03 3,60 f 1,98 f 4,55 f 4,72 f 10,60 Ge dip!. Dome s - en Herenkapper DORPSTR.2! BERGEN TE12266

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1950 | | pagina 4