ROB
de
au&ntudee
tk. Weidman
Administratiekantoor
JOH. BROERE,
LOUTER
Hwatiie,it&actiUe>te>n
Gezusters JlUs-scnkeuvel
f &ff/W
ÏGkeefoeteuipikp »De Maskerspelers« - Bergen
„Ik kan het toch niet helpen"
FINKENSIEPER
ZESKANT
KIPPENGAAS
Uitsluitend t/ecUwyi van UwaliieilsuuewecUtn
EIGEN REPARATIE-INRICHTING
Auto-RIJSCHOOL
PLOMPER - BERGEN
ERKEND VERHUIZER
JASSCHORTEN
driedelige
T r if 1 e x glasbrilmonturen
EEN KROON
Spiritisten
„HARMONIA"
Openbare
Psychometrische Seance
Chocoladevlokken
Jamprijzen verlaagd!
7,etU. Buc. l/heij&e
Kinderverhaal
iGOUDi^—i
ZILVER
UURWERKEN
NA AFLOOP BAL 1
KUNSTENAARS-CENTRUM BERGEN
Kamermuziekavond
„Bergen"
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
J. DEN BROEDER
ZIE DE ETALAGE!
K. M. GERRITSEN,
BERGEN
voorradig
B.G.DOBBEN
FEUILLETON
INCASSO'S
Rijst met blauwe rozijnen.
Nieuwe aanleg
Begrafenisvereen.
„De Laatste Eer"
Staatsbosbeheer
Openbare
houtverkoping
op Dinsdag 14 Febr. a.s.,
Toch bleef het een vreemd ge
val. De parachute was, behoudens
een paar scheuren, volkomen in
orde. Maar wie was degene die
naar beneden gesprongen was en
waar was hij gebleven. Rob be
greep het niet.
Men besloot nog even te wach
ten. Het was mogelijk dat er naar
hen gezocht werd, dat ze een bood
schap moesten ontvangen die van
belang was
Rob trachtte ondertussen het lin
nen van de tak te trekken, wat
niet direct gelukte.
Plotseling klonk een luid ge
kraak. De tak was geheel ver
molmd, brak onverwacht af en
viel boven op de twee vrienden,
die onder het gewicht van het
zware stuk hout bijna bedolven
werden.
Kleine Dorpsstr. 9, Bergen, Tel. 2778
brengt op 15 en 16 Februari
voor het voetlicht
in „De Rustende Jager"
Comedie in 3 bedrijven
door S. DE VRIES Jr.
Aanvang 8 uur precies
Dinsdag 14 Februari in „De Rustende Jager", (ing. danszaal)
(8 uur)
Röntgen-quartet (werken van Purcell, Beethoven,
Ravel).
Contribuanten K.C.B. f ILeden Kunstkring f 1,50
Introducé's f 1,75
Neemt U bij ons uw rijlessen.
Voor goed onderricht wordt
ingestaan.
Breelaan 50 Bergerweg 12
Bergen Alkmaar
Tel. 2496 Tel. 3752
Kerkelaan 17 Bergen
VERZORGT UW
Stationsstraat 9 BERGEN
Ruime Sortering
fl 14,— fl 16,75 fl 17,45
Corsetten
Bustehouders
Jarretelgordels
Bandagegordels
Droste Doubletten
Droste Oesters 100 gr. 70 ct.
Luxe dozen Droste Pastilles
Droste tabletten Chocolade
melk - bitter - hazelnoot
Tel. 2585 - Ruïnelaan 4- Bergen
Voor het eerst
na de oorlog
ontvingen wij weer de
Door de verende werking
dezer monturen
is glasbreuk
practisch uitgesloten
Horloger Opticien
Fondleveraneier, Kerkstr. 6 - Tel. 2465
100 X V2 dubbeltjesgaas
100 X 1 f 0,73 per meter
100 X 2 f 0,46 per meter
150 X 2 f 0,65 per meter
180 X 2 f 0,78 per meter
Hele rollen a 50 meter korting
Een KAPSEL van
Gedipt. Do mes-en Herenkopper
00RPSTR.21 BERGEN TEL 2266
Een roman uit Noordholland door Maartje Zeldenrijk
*15.
„Wat?"
„Ja, is dat zo gek?"
„Moet ik zelf m'n bed opmaken?"
„Waarom niet? Er mankeert je niets aan je handen. Doe me
een plezier en help me op deze manier een handje. Je hebt im
mers toch niets te doen?"
„Ik moet nog naar stad op een baantje af."
„O, je hebt nog de hele dag de tijd."
„ja, maar ik wil er voor de middag heen."
„Nou, dat kan toch? Je kunt je kamer binnen een half uur
aan kant hebben. Toe wees nu eens lief en doe het zelf. Ik heb
waarempel wel wat anders te doen."
„Ja, maar, Lies, ik heb het nog nooit gedaan."
„Een reden te meer om er eindelijk eens mee te beginnen.
Eigenlijk had ik je die karweitjes al veel eerder moeten laten
doen. Apropos, zet eens even koffiewater op. Dan kan ik aan
het werk blijven." En opnieuw gingen de gespierde armen van
Lieselot op en neer over het wasbord, terwijl een verbaasde
Annemarie besluiteloos bleef dralen. Maar nadat ze een ketel
water gevuld en deze op het petroleumstel had gezet, ging ze
niet naar boven. Ze haalde haar fiets van achter en zonder
een woord te zeggen verdween ze in de richting van de Purmer-
enderweg.
Ik geloof, dacht Lieselot, dat Jan's advies zo gek nog niet is.
's Middags, nadat er gegeten was, zei Lieselot: „Ruim jij de
tafel op, dan kan ik verder gaan met m'n was. Anders wordt m n
sop koud."
„Dan zet je maar water op," mopperde haar zusje. „Ik heb
geen zin .om die rommel op te ruimen."
„Dan moet het blijven staan," antwoordde Lieselot onver
stoorbaar. „Je zult er anders niets van krijgen, hoor, als je een
boezelaar voordoet en even de vaat gaat afwassen."
„De vaat afwassen?" Het klonk als een kreet vol afgrijzen.
„Zeg, wat mankeert jou vandaag?"
„Mij? Niets, behalve dan, dat ik het razend druk heb. Houd
me daarom niet langer van m'n werk af, maar ruim de boel op
en was af. En, o ja, vergeet niet je bed op te maken."
„Stik!" klonk het hardgrondig.
„Dank je, geliefde zuster. Hartelijkheid is maar alles.
Annemarie viel op een stoel neer en barstte in tranen uit.
„Wees dan ook niet zo lelijk. Waarom moet ik opeens zeli
m'n kamertje doen? Ik kan geen bed opmaken en ik kan ook niet
afwassen. Dat weet je toch!"
„Dan moet je het maar leren, beste kind. Het spijt me erg
voor je, maar als jij de hele dag thuis rondhangt, zul je ook een
handje moeten uitsteken. Ik begin er zo langzamerhand genoeg
van te krijgen, om jou ook maar op je wenken te bedienen. Als
je werkt, is dat wat anders. Maar als je zonder werk bent, help
je mij in huis. En daarmee basta."
„En toch doe ik het niet. Ik vertik het, hoor je?"
„Zoals je wilt. Dan laat je de boel maar staan. En rustig
ging haar zuster weer met haar werk verder. Annemarie geheel
negerend. Een minuut of vijf later hoorde ze haar zusje ander
maal op de fiets stappen. Enfin, dat moest ze zelf maar weten.
Jan had volkomen gelijk. Nu kwam ze zelf tot de ontdekking,
dat ze Annemarie totaal, verwend had. En daarom maar meteen
radicaal het mes er in.
Om vier uur kwam het meisje thuis. Ze deed net, alsof ei
niets gebeurd was en vroeg: „Is er thee?"
„Ik heb nog geen tijd gehad om het te zetten. Doe jij het
even, wil je?"
Met tegenzin, zonder te antwoorden, zette Annemarie een
ketel op het stel en maakte de theepot schoon. Nadat ze thee
gezet had, schonk ze twee kopjes in. Met een steelse blik keek
ze door een kier van de deur naar de voorkamer, maar de
schalen en borden stonden er nog net eender. Lieselot dronk
rustig haar thee en ging toen weer verder met het door de
wringer halen van het wasgoed. Na een keer of wat gezucht
te hebben, toog Annemarie naar haar kamertje, maar een paar
minuten later was ze al weer terug. Met een nors gezicht, deed
ze een schort voor en daarna begon ze de tafel op te ruimen.
Haar gemelijke stemming kwam het beste tot uiting in hef
lawaai, dat ze met de borden, pannen en schalen maakte. Maar
Lieselot zei niets. Dat stormpje kwam wel weer tot bedaren.
Haar zusje zette alles op de aanrecht, maar afwassen deed ze
niet. Lieselot was echter al blij, dat ze haar zusje in ieder geval
zo ver gekregen had. Het was een begin. Als ze de gang er nu
maar inhield.
Om half zeven zei Annemarie, die nog steeds met een mok
kend gezicht rondliep: „Zeg, moeten we niet broodeten?"
„Gunst ja," overdreef Lieselot, die innerlijk schik had, „wil
je wel geloven dat een mens, als hij het druk heeft, het helemaal
zou vergeten? Toe, dek jij eens vlug de tafel, dan zal ik vast
theewater opzetten."
En de daad bij het woord voegende vulde ze de ketel, terwijl
ze heimelijk naar haar zusje keek, die met haar handen in de
zij stond te kijken. Lieselot bemerkte dat ze inwendig kookte.
„Nu weet ik het!" barstte ze in woede uit. „Jan heeft je
opgestookt! Ja, natuurlijk, dat had ik al lang moeten begrijpen.
Uit jezelf zou je hier nooit opgekomen zijn, naarling! Maar ik
bedank ervoor. Ik steek geen hand meer uit. Daar! Nu weet
je het. En m'n bed maak ik ook niet op. En afwassen doe ik
ook niet! Zo!" Ze stampvoette van kwaadheid.
„Houd je kalm," antwoordde haar zuster rustig. „Als je
soms denkt, dat je me op deze manier intimideert, dan heb je
het mis. Zorg zelf maar voor je boterham. Ik heb er geen tijd
voor." Kalm liep ze naar de broodtrommel, sneed voor zichzelf
enkele sneden met kaas en zette die op een bordje bij zich neer.
Nadat ze thee had gezet, schonk ze zichzelf een kopje in en ging
er even op haar gemak bij zitten. Annemarie had al die tijd, bleek
van woede, met haar ogen Lieselot gevolgd en toen ze bemerk
te, dat er voor haar geen brood gesneden werd, liep ze haastig
de trap op, smeet de deur van haar kamertje met een smak dicht
en viel in een snikken op bed neer.
Niets van aantrekken, Lieselot, zei deze tot zichzelve. Als
ze honger krijgt, smeert ze zelf wel een boterham. Lieve help,
ik ben nog nooit zo met mijn was opgeschoten als vandaag.
Als ik een beetje geluk heb, hangt vanavond voor het donker
is alles aan de lijn.
Na de boterham waste ze vlug de borden en schalen van de
middag af en ging toen weer verder en toen ze in de stille zomer
avond de torenklok van Purmerend tien keer hoorde slaan, hing
ze de laatste stukken aan de reeds volle lijnen. Ziezo, was dat
even vlug gegaan? Als het nu goed droogde, kon ze morgen
ochtend de was al inhalen.
Om half elf ging ze doodmoe naar boven. Ze luisterde even
aan de deur van Annemarie's kamer en toen ze niets hoorde,
opende ze de deur. Haar zusje had zich uitgekleed en lag reeds
rustig te slapen. Zachtjes trok ze de deur weer achter zich toe
en enkele minuten later lag ze zelf.
Gewoontegetrouw was ze de volgende morgen al vroeg op.
In het gangetje zag ze de vuile schoenen van Annemarie. Zelf
laten doen, dacht ze. Nu doorzetten, al zal er nog wel eens een
huilbui komen. Maar dat gaat van lieverlee wel over.
Nadat ze thee opgezet had, ging ze naar buiten. Wederom
beloofde het een warme dag te worden. Wat een zeldzaam
mooie zomer. Elke morgen opnieuw een strakblauwe hemel. Ze
ademde met volle teugen de frisse morgenlucht in. Op de straat
reed een tuindersknecht naar zijn baas, de stikkënzak over zijn
arm. In de bebladerde lindebomen zongen en tjilpten de vogels
en ergens begon een haan te kraaien, bijna onmiddellijk gevolgd
door drie, vier, vijf andere in de buurt. Een hofhond blafte en
over de Zuiderweg ging de eerste autobus met werklieden naar
de fabrieken in Alkmaar. In de sloot langs de weg poedelden
een paar hoereneenden in het kroos. Een heel zacht windje be
woog de witte en bonte hemden en broeken, de rode zakdoeken
en gekleurde boezeroenen en overhemden aan de neerhangende
lijnen, die in het midden ondersteund werden door een paar
stokken. Bij de buren koerden een paar duiven, die parmantig
over de dakrand trippelden. Och, het was toch wel heerlijk om
buiten te wonen. Wat misten de mensen in de steden toch ont
zettend veel.
In een der woningen in de buurt liep een wekker af. Het
venijnige geluid verscheurde de stilte en Lieselot kwam tot zich
zelf, Vooruit, meid, vlug de was binnenhalen. Alles al fijn
droog. Wie doet je wat. Vanmiddag rustig alles nakijken en
dan aan het verstellen. Morgen kousen en sokken stoppen en
overmorgen strijken. Dan schieten we al een heel eind in de
richting.
Binnen een kwartier had ze alles van de lijn in de twee grote,
wijde manden. Die konden voorlopig wel achter huis blijven
staan. En nu eerst maar eens het ontbijt klaar maken.
In het keukentje raasde het water. Lieselot goot de theepot
vol en zette haar op het kleine stelletje. Ze regelde de vlam en
dekte daarna de tafel in de voorkamer. Boe, wat zag de kamet
er uit! Je kon wel zien, dat ze er gisteren niets aan gedaan had.
Vandaag zou ze het zelf nog wel doen, maar dat was voortaan
ook een mooi karweitje voor zus.
Ze luisterde. Die lag nog op één oor. Een blik op de klok
overtuigde haar van het feit, dat ze nu toch wel kon opstaan.
Al bijna half zeven. Een beetje vroeger op, al had Jan het niet
gezegde, behoorde eigenlijk ook tot het programma van weder-
opvoeding.
Toen ze de tafel gedekt had, riep ze naar boven: Annemarie,
Annemarie! Kom je? Het brood staat klaar!"
Zelf nam ze alvast een kopje thee en een beschuitje met jam.
Dat was haar enige lekkernij en daarvan genoot ze misschien
nog meer dan van het fijnste gebakje.
Voetstappen over het bruggetje deden haar opkijken. O, Teun
de krantenboer. Ze haalde het ochtendblad uit de bus en ging
op haar gemak even de krant inkijken. Maar toen Annemarie
om kwart voor zeven nog geen teken van leven gegeven had,
legde ze de krant neer en liep naar boven. Haar zusje sliep nog
of hield zich zo.
„Kom, zus, het brood staat klaar. Kom gauw, dan kunnen
we eten."
„Breng het maar boven," bromde een stem, half vanonder
de dekens. „Ik blijf nog een uurtje liggen."
„Zeg, je bent toch niet ziek?" Ze nam de pols van Annemarie
tussen de vingers en wilde luisteren, maar het meisje trok on
willig haar hand weer terug in de veilige warmte van het bed.
„Zeg, geen kunsten, hoor!" Allé, d'r uit!" En zonder vorm
van proces trok Lieselot met één ruk de dekens 'van haar af
en nam die mee, de kamer uit. Maar nog geen seconde later
kwam een spinnijdig gezicht om de hoek van de deur en een
hand rukte de dekens terug. In een wip lag Annemarie weer in
bed.
Haar zuster, nu vastberaden, keerde in de slaapkamer terug.
„Zeg, wat mankeert jou vanmorgen?"
„Dat kan ik aan jou ook wel vragen. Ik blijf nog een poosje
liggen. Breng het brood maar naar boven of anders laat je het
maar staan. Ik kom uit bed, wanneer ik het wil."
„Zo? Dat zullen we eens zien meisje." Ze liep naar de toilet
tafel, nam de kan met water en keerde naar het bed terug. „Als
je niet binnen drie tellen het bed uit bent, dan krijg je alvast
een douchebad."
Met een ruk kwam Annemarie overeind. „Zeg, ben je hele
maal stapel geworden?
„Ben ik al, op jou, van je geboorte af, lieve kind. Maar wat
ik nu zeg, meen ik." Dreigend hield ze kan boven het hoofd
van haar zuster. „Eéntwee
Maar voor ze drie had gezegd, was haar zusje met een lenige
sprong uit bed gewipt en zag met grote ogen, waarin een menge
ling van schrik en verbazing lag te lezen, naar Lieselot.
„Ik geloof waarachtig, dat je Ijet gedaan had, wanneer ik in
bed was gebleven."
„Zo zeker als twee maal twee vier is. Zo, kom maar gauw
beneden, dan kunnen we eten." En zonder nog verder een woord
te spreken, verliet Lieselot de kamer. Even daarna kreeg ze een
kussen tegen haar hoofd.
(Wordt vervolgd)
Wat de Goedkope Groentenhal
U biedt, ziet U bij een ander
niet 11
Daarom geven wij U deze week
zolang de voorraad strekt
10 pond handperen f 1.
10 pond stoofperen f 1.
8 pond zoete appelen f 1.
8 pond mooie moesappelen f 1.
6 pond mooie Goudreinetten f 1.
6 pond mooie present v. Engeland f 1.
6 pond mooie handappelen f 1
3 pond mooie Cox Oranje f 1.
3 citroenen 25 ct.
2 pond gare biet 25 ct.
Sinaasappelen, honingzoet
8, 7 en 5 voor f 1.
8 mooie Mandarijnen f 1
Als extra reclame t
1 kg. geschrapte worteltjes 25 ct.
Spruitjes en witlof vanaf 25 per pond.
Alléén Dorpsstraat 86. Tel. 2069
Voor alle soorten
Uw adres: N. VRASDONK
Natteweg 5 Bergen
De Ned. Vereniging
van
te Bergen.
Op Woensdag 15 Februari, des avonds
8 uur in hotel Kreb, Breelaan.
Medium Mevr. STAM-FILMER
uit Amsterdam.
Toegangsprijs leden f 0,25 Niet-leden f 0,50
Voorverkoop vanaf Maandag 13 Febr.
in hotel Kreb.
Bezoek vooral deze avond, daar hij zeer
leerzaam is en overtuigend.
500 gram rijst, 200 gram blauwe rozijnen
samen voor 79 ct.
DE KINDEREN ZIJN ER DOL OP
per 100 gram 30 ct.
VENZ Chocolade hagelkorrels
per pak van 250 gram 85 ct.
Ringjam „De Betuwe" Viervrucht
Gelriajam Taminiau Vijfvrucht
Gele pruimen
Rode pruimen
per pot van 450 gram 48 cent.
De Centra-kruidenier
J. J. OUDHOFF, St. Antoniusstr. 23,
Telefoon 2575
N. JONKERS, Stationsstraat 8.
Telefoon 2425, Bergen.
uitbreiding en onderhoud
van alle electr. installaties
vlug en met zorg.
Ruïnelaan 3, Tel. 2514, Bergen
Gevraagd een
RESERVE-UITKLEEDSTER
en RESERVE-UITKLEDER.
Aanmelden: J. W. Damiaans, A 45, Groet
bij afslag tegen contante betaling in
Hotel „DE RODE LEEUW" Schoor 1
te 13.30 uur,
van
100 percelen licht staakhout
(div. afmetingen)
35 percelen bonestaken
40 percelen dennenbrandhout.
De percelen liggen langs de wegen ten
Zuiden en Westen van de Grensvlakte.
