ROB
de
autoUuriu
v
m
m
,,fkeus due# te teven"
fHeifet,
BURG
pimmim
C. BOERING
1
Stofzuigers
Cabaretavond
\Jaaciaac op. Uamsti
P. VAN DIEPEN Jr.
Loten V.V.V.
Gezusters
Administratiekantoor
JOH. BR0ERE,
Kaofet uu!
haak-
i
BEZOEKT
Storingen
Radio en Eledr. Techn. Bureau Meijer
FEUILLETON
Schager Paasloten
Zo juist ontvangen:
en breiboekjes
Kinderverhaal
Licht, kracht, muziek
I
Wij hebben
Goedkope Groentenhal,
PLOMPER - BERGEN
ERKEND VERHUIZER
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
Chocolaterie WIJ BEN GA,
Een bron
van
glans
Helderziend Magnetiseur
uit Zaandam
Auto - Rijschool „BERGEN"
11V
£en Kapsel van
B.G.DOBBEN
NIEUWE
Boekhandel C. OLDENBURG
De wilden hadden hun aan
wezigheid thans verraden en nu
ze zelf hun vijanden op hun val
opmerkzaam hadden gemaakt, be
grepen de blanken spoedig, waar
voor het grote rotsblok moest
dienen, dat vlak boven de nauwe
bergpas was opgesteld.
Maar ook het geheim van de
verlaten parachute was thans op
gelost. Want op de" rotsen, vlak
boven hen, zagen ze Lorna en
Sheeba staan, die hen door tekens
schenen te willen waarschuwen
voor een gevaar, waarvan ze nu
reeds op de hoogte waren.
Lorna en Sheeba durfden hun
schuilplaats niet te verlaten, uit
vrees dat de krijgers van de
priester hen zouden ontdekken.
Ze hadden het ongeluk beneden
hen, zien gebeuren, en steeds
tevergeefs getracht de aandacht
op zich te vestigen.
de filmavond van de Blauwe N'. V. op
ZATERDAG 25 Febr. 's avonds 8 uur in
„De Roode Leeuw" te Schoorl. Vertoond
wordt de prachtige film
Propaganda rede van de heer Schuil uit Bergen. Entrée 60 ct. bij voor
verkoop 80 ct. aan de zaal (Bel. inbegrepen). Voorverkoop adressen:
Roos, Aagtdorp, Voorthuysen, Schoorl, Bant, Groet.
Ook alle kleine apparaten
REPARATIES
met spoed maar goed
Ruïnelaan 3 Telefoon 2514 Bergen
Ook op onze prettige condities
Ruïnelaan 3 - Telefoon 2514 - Bergen
De E. V. C., afd. Schoorl, organiseert op
Donderdag 2 Maart a.s. een Cabaretavond
met het bekende G. B.-CABARET, in
„De Rustende Jager" te SCHOORL.
Aanvang 7.30 uur.
Kaarten verkrijgbaar aan de zaal en bij de bekende adressen.
Laat tijdig uw stucadoor-
en witwerken vakkundig
uitvoeren door
Aannemer
Vijverlaan 4, Bergen
Telef. 2762
a 60 cent.
Hoofdprijs 8 vette koeien 1 1
Debitant C. GROOT,
Sint Anthoniusstraat 29 - Bergen
Voor alle soorten INCASSO'S
Uw adres: N. VRASDONK
Natteweg 5 Bergen
Een roman uit Noordholland door Maartje Zeldenrijk
•17.
„Nee? Dacht ik al. Ze is niet erg schrijverig. Trouwens, ik
ook niet. Het zit niet in onze familie. Als ik de rekeningen moet
schrijven voor de wassen, dan heb ik er al een hekel aan."
„Hoe is haar stemming nu ten opzichte van mij?"
„Dat is moeilijk te zeggen. Je kent haar stemmingen. Vandaag
himmelhoch jauchzend en morgen zum Tode betriibt. Zo is ze
nu eenmaal."
„Weet je wat? Ik blijf gezellig bij je zitten en ik haal haar
niet op. Als straf voor het feit, dat ze me niet geschreven heeft,
't Zal mij benieuwen, of ze er wat van zegt."
„Dat zal ze niet. Je kent haar nog lang niet."
„Zeg, zal ik je een nieuwtje vertellen? Ik heb gesolliciteerd."
Ze luisterde geïnteresseerd. „Zo? Waar? Als burgemeester?"
Hij lachte schaterend. „Die is goed! Nee, als gemeente-secre
taris. In de Betuwe, gemeente Valburg."
„Nooit van gehoord. Waar is dat ergens?"
„O, betrekkelijk dicht bij Nijmegen. En ook niet zo heel ver
van Arnhem."
„Je zoekt het nog al ver."
„O, wat geeft dat. Als ik maar vooruit kom in het leven. Ik
zit nu al zo lang in Hillebrug. En als secretaris verdien je ook
veel meer. In ieder geval genoeg om te trouwen. Maar mondje
dicht. Ik zeg nog niets aan Annemarie. Als ik niet als nummer
één op de voordracht kom, is het maar een teleurstelling."
„O, ik kan zwijgen, hoor."
„Zo," zei Jan plagerig. „Dat is anders niet bepaald een
vrouwelijke eigenschap."
„Zeg eens, wat denk je wel van me? Ben ik zo'n flapuit?"
Hij streelde geroerd haar ruwe hand. „Meid, je bent een
juweel. Enfin, dat heb ik al eens eerder gezegd, geloof ik. Zeg,
kan ik je ergens mee helpen?"
„Ben je mal. Blijf maar rustig zitten, hoor, tot Annemarie er
is. Ben je niet moe van de reis?"
„Van dat tramritje? 't Is de moeite.)'
„Ik word altijd zo moe van het reizen."
„Dat is ongewoonte. Ik reis immers elke dag heen en weer
naar Hillebrug. Daar heb ik al heel geen erg meer in."
„Stil eensik geloof, dat ik Annemarie hoor. Vlug, ver
stop je op de trap. Es kijken, wat ze zegt."
In een wip was Jan achter de trapdeur verscholen en Lieselot
had nog juist gelegenheid om zijn hoed, die hij nonchalant op de
keukentafel had neergelegd, ergens in een hoek te deponeren.
Inderdaad kwam Annemarie het erf oprijden en toen ze haar
fiets in het schuurtje had gezet, liep ze de keuken in.
„Dag! Laat hé? Zaterdags is het er hardstikke druk."
„Maar Annemarie, wat een uitdrukking!"
„Nou ja, je begrijpt me wel." Intussen was ze doorgelopen
naar de voorkamer en keek er even in. Met een verwonderd
gezicht kwam ze terug. „Is Jan er nog niet?"
„Dat weet ik niet,'; antwoordde haar zuster rustig. En ze
liet er, zonder te liegen op volgen: „Hier ih geen geval."
Bevreemd bleef de ander staan. „Wat gek. Hij had toch be
loofd, dat hij met de tram van vieren zou komen. Dan had hij
toch al lang hier kunnen zijn."
„Ja, dat dacht ik ook. Misschien is hij boos, omdat je niet
geschreven hebt."
„Welnee, mannen zijn zo gauw niet boos. Maar hij had er
toch al kunnen zijn. Zou hij nog bij Nel zijn?"
Lieselot haalde zwijgend haar schouders op en schilde de
laatste aardappel, die ze daarna in de emmer deed. „Ik dacht,
dat het je eigenlijk weinig kon schelen, of hij kwam of niet."
„Dat is onzin. Ik mag hem wel. 't Is een leuke jongen. O, maar
hij komt beslist. Hij had het immers beloofd?"
„Heb je hem niet bij de winkel gezien?"
„Nee, daar had ik al zo half en half op gerekend. Waar zijn
m'n pantoffels? Hé, die schoenen doen toch pijn, als je er een
hele dag op gestaan hebt. M'n voeten branden."
„Ze zijn boven. Haal ze zelf even, wil je?"
„Hé jakkes, laat ze voortaan beneden." Met e.-n verstroord
gezicht wendde ze zich naar de trap. Ze opende de deur en
slaakte meteen een gil, die echter onmiddellijk gesmoord werd,
want het volgende ogenblik had Jan haar in zijn armen genomen
en drukte hij een kus op haar,, lippen.
„Dag lieveling!"
„Hemeltje, wat deed je me schrikken. Wat flauw, om achter
een deur je te verstoppen. Je hebt natuurlijk alles gehoord."
„Ja, kleine meid. En vooral dat éne, dat je me wel mag en dat
ik een leuke jongen ben. Kijk, kijk, we gaan al vooruit. Volgende
week is het „lieve jongen", hoor? Daar reken ik beslist op."
Hij trok haar arm door de zijne en nam haar mee naar de
voorkamer. „Zo, kleine meid, ik heb je zo lang moeten missen,
kom nu maar eens als een braaf kind bij me zitten om van me
te horen, dat ik de hele week naar je verlangd heb."
Even kwam er een spottende blik in haar ogen, maar onmid
dellijk daarna verzachtten haar trekken. In de grond van dez aak
was hij toch inderdaad een aardige jongen. Ja, ze mocht hem
wel. En ze liet gewillig toe, dat hij haar knellende schoenen
uittrok en haar voeten masseerde.
„Ik ben toch maar wat trots op je, lieveling, dat je weer zo
dapper aan het werk bent gegaan."
Toen herinnerde ze zich het voorgevallene in het begin van
de week en een beetje nijdig bitste ze: „Dat is jouw schuld."
„Ja," antwoordde hij droog, hoewel hij haar uitval onmiddel
lijk begreep, „dat weet ik. Ik heb je immers geadviseerd een
baan te zoeken?"
„Nee, dat bedoel ik niet. Je hebt m'n zuster opgestookt om
me aan het werk te zetten hier in huis. Ik moest de vaten wassen
en de boel opruimen. Ik moet nu zelf m'n schoenen poetsen en
m'n kamer doen. Lieselot wil dat allemaal. En dat is jouw
schuld."
„Zo?" vroeg hij schaapachtig. „Als Lieselot dus zegt, dat jl]
dat moet doen, is dat mijn schuld?"
„Je begrijpt best, wat ik bedoel. Je bent met Lieselot aan
het konkelen geweest."
„Maar Annemarie, wat een raar woord hoor ik nou uit je
lieve mondfemelde hij.
„Ja, houd maar op met je schijnheilige smoesjes. Ik moest je
eigenlijk door elkaar rammelen."
Jan ging extra recht zitten. „Doe het eens, mijn lieve schat. Ik
zou niets liever willen."
Ze schoot desondanks in een lach. „Ja, jij steekt er de draak
maar mee. Op jouw kan eigenlijk niemand goed kwaad worden.
Maar toch vind ik het gemeen."
„Wat?"
„Och, doe niet zo onnozel. Enfin, je hebt je zin, hoor. Anne
marie maakt nu braaf elke morgen haar bedje op en stoft de
kamer, poetst haar schoenen en zal vandaag of morgen ook
haar kousen moeten stoppen, want hier in de buurt staat het
niet, als je in een winkel bedient met blote benen.
„Bedien jij dan met je benen?"
„Ach malle, je weet best wat ik bedoel."
„Ja, hoor, en daarom zeg ik: brave Annemarie. Je bent zoet
geweest, hoor. En daarvoor zal ik je genadig belonen met een
kus."
„Ga weg, engerd. Jij moest eigenlijk een draai om je oren
hebben."
„Hé ja, doe het eens. Dan kan ik Maandag op het gemeente
huis zeggen: Mijn meisje heeft me al geslagen ook.'
Ze trok hem opeens bruusk naar zich toe en drukte een kus
op z'n lippen. „Wat ben je eigenlijk voor een man? Ik kan er
niets aan doen, maar ik kan niet kwaad op je worden."
„Bof ik even? Enfin, nu vind ik de moed om je even op m'n
knieën te trekken, op gevaar af, dat de vouw uit m'n pantalon
gaat. Maar de kleermaker moet ook werk houden." En hoewel
het meisje even terugstribbelde, in zijn sterke armen was ze
volkomen weerloos en ten slotte liet ze zich liefkozen en nestelde
ze zich behaaglijk in zijn armen. Tot een luide bons op de deur
hen weer tot zichzelf bracht.
Lieselot stak haar hoofd om de deur. „Eet je mee, Jan?"
„Oké! Annemarie zal de tafel wel voor je dekken hoor!"
„Fijn, dan zal ik alvast brood snijden!" klonk het terug.
Annemarie keek hem vernietigend aan. „Mispunt!" zei ze
enkel en stak even het puntje van haar tong uit. Maar toen
Jan een onverwachte grijpbeweging naar haar maakte, vluchtte
ze snel naar de keuken.
De Zondag was een openbaring. Gezamenlijk gingen ze naar
de kerk en ondanks de protesten van Lieselot, die nog steeds
meende, dat het geen pas gaf, als ze meeging, beval Jan haar
kort en goed mee te gaan wandelen. En in het gras aan de
Ringvaart genoten ze van de heerlijke zomermiddag.
'sAvonds zat het tweetal weer op hun oude plekje. Jan lag
half op z'n zij en keek met blijde ogen naar het meisje naast
hem. „Zo'n avond moest nu uren lang duren," meende hij.
„Ja," verzuchtte ze, „het is donker voor je het weet."
.„Dus je vind het wel fijn, als ik er zo'n Zondagje ben?"
vorste hij.
Ze drukte zacht zijn arm. „Dat weet je nu wel. Weet je, ik
ben wel eens met andere jongens uit geweest. Van allerlei slag:
een kantoorbediende, die me wijs maakte, dat hij honderdtachtig
gulden in de maand verdiende. In werkelijkheid was het maar
tachtig. Nou, en met die zoon van een manufacturier. Maar dat
was gauw afgelopen, want z'n ouwe heer
„Pardon," viel Jan haar in de rede, „wie?"
„Z'n ouwe heer
„Wie is dat?" vroeg Jan met goed gespeelde verbazing.
Ze gaf hem een por in de zij: „Ach, malle, je begrijpt best,
dat ik zijn vader bedoel. En die wou het niet hebben, want ik
was beneden zijn stand. Ja, ze verbeelden zich wat. Diezelfde
vader heeft in z'n jonge jaren nog met een pak manufacturen
gelopen in de Beemster."
„Ja, kind, zo gaat het."
„En toen een poosje met een tuinderszoon, maar dat heb ik
ook afgemaakt."
„Waarom?"
„Dat wil ik juist zeggen. Weet je, jij bent zo heel anders.
Die anderen begonnen al gauw vervelend te worden. Je begrijpt
wel, wat ik bedoel. Ze doen zich de eerste keer o, zo netjes
voor. Je zou er wonderwat van denken. Maar o wee, als je ze
een beetje hun gang laat gaan. Jij bent in ieder geval een heer."
Jan glimlachte en boog deftig. Maar meteen was hij weer
ernstig en antwoordde: „Kijk eens, kleine meid, die anderen,
als ik ze zo mag noemen, waren op een avonduurtje uit. Ze
wilden zich met je amuseren. Ik ben iemand, die op het ogen
blik heel veel houdt van één heel klein meisje, en dat kleine
meisje heet Annemarie Riessenheuvel. Daarom is het misschien
een beetje anders, zie je?"
Ze keek hem warm in z'n ogen. „Ben je er werkelijk zeker
van, dat je van me houdt?"
„Absoluut," verklaarde hij nadrukkelijk. „Ik houd zoveel van
je, dat ik best morgenochtend met je naar het gemeentehuis in
de Midden-Beemster wil gaan om daar te vertellen, dat jij en ik
besloten hebben om zo spoedig mogelijk te gaan trouwen."
„Zo? Nou, ik neem nu aan, dat het je heilige ernst is en
Annemarie mag dan een niet al te beste naam hebben, maar ze
verzekert je, dat ze door je woorden diep getroffen is. Alleen,
beste jongen, ik ben pas negentien jaar. Wel een beetje jong,
hé, om al te trouwen. Laten we elkander eerst wat beter leren
kennen en van onze jeugd genieten. Als je trouwt, zit je zo in
de zorgen."
„Goed, kleine meid, ik houd teveel van je, om niet elke rede
lijke wens van je in te willigen.'!
„En bovendien, als we nog een poosje wachten, heb je ook
een betere positie. Is het niet?"
„Misschien!" antwoordde hij raadselachtig. „Maar ik ben je
dankbaar voor wat je me vanavond gezegd hebt. En dat moet
bezegeld worden met een zoen, vind je ook niet?"
„Zoiets vraag je toch niet meer, malle jongen
HOOFDSTUK 12.
Er verstreken weken van ongestoord geluk. De winter kwam
met z'n lange avonden en iedere Zaterdagavond kwam Jan
trouw in Purmerend, maar nu op een tijdstip, dat hij zijn meisje
meteen uit de boekwinkel kon ophalen. De Zondagen waren
bronnen van geluk en vreugde, van gezellige uurtjes in de voor
kamer. Voor een bijzonder laag bedrag had Jan een piano ge
kocht en deze als verjaarsgeschenk aan Lieselot gegeven. Het
meisje had zo terloops zich laten ontglippen, dat het haar wel
eens speet, dat ze geen piano in huis had. En dit had Jan in zijn
oren gekrtoopt. Op de morgen van Lieselot's verjaardag kwam
er een vrachtauto in het Peldersweggetje, die een kleine, maar
mooi en goed onderhouden piano te voorschijn toverde en deze
voor de verbaasde ogen van de zusters neerzette, toen de deur
door hen werd geopend.
Lieselot was de eerste geweest, die het spraakvermogen
terug kreeg. „Wat is dat?" was haar vraag.
„Zoals ziet," antwoordde'de chauffeur, die met zijn knecht
het muziekinstrument over het smalle bruggetje, middels enkele
acrobatische toeren, eindelijk op het erf gekregen had: „een
piano".
„Maar dat kan niet voor ons zijn," meende Annemarie.
„Woont hier mejuffrouw L. Riessenheuvel?')
„Ja, dat ben ik."
„Nou, dan zijn we goed," concludeerde de chauffeur tevre
den. „Als U nu effe zegt, waar we het dingsigheidje motte neer
zette, dan zal me maat en ik dat varkentje effe wasse, zoge-
zeid"
Het varkentje wérd gewassen en een paar minuten later
prijkte de piano in de voorkamer, terwijl de transporteurs elk
met een fooitje uit de portemonnaie van de jarige zich beschei
den verwijderde.
Aan de piano was een briefje bevestigd en toen werd het
raadsel opgelost. Jan feliciteerde Lieselot hartelijk met haar der
tigste verjaardag en verzocht dit cadeautje, mede als dank voor
de vele gezellige avondjes, te willen aanvaarden.
„En dat noemt-ie een cadeautje..." had Annemarie, de han
den van verbazing in elkander siaande, uitgeroepen.
De Zaterdag daarop werd Jan volgens de regelen der kunst
niet alleen, zoals gebruikelijk, door zijn meisje, maar ditmaal
ook door een blozende dertigjarige omhelsd.
(Wordt vervolgd)
nog een beetje goedkoop FRUIT, dus
wie het eerst komt heeft de kans
f 1,~
f 1,—
f 1.—
f 1,—
f l.~
f 1,~
f 1,4
f 0,25
10 pond stoofperen
10 pond zoete appelen
6 pond mooie Goudreinetten
6 pond mooie Bellefleurs
6 pond Giezer Wildeman
4 pond mooie Jonathans
4 pond fijne handperen
3 citroenen
Verder alle soorten groenten en fruit en
goedkoop, o.a. druiven, veldsla, sla,
spinazie, andijvie, bananen, mandarijnen,
enz. Onze sinaasappelen zijn honingzoet
ên goedkoop.
Heeft U onze heerlijke gezoute snij
boontjes en sperciebonen al geprobeerd
Witlof vanaf 25 ct. per pond.
Alléén in de
Dorpsstraat 86, telef. 2069, Bergen
Kerkelaan 17 Bergen
VERZORGT UW
Heden ontvangen
Debitant C. GROOT
Sint Antoniusstraat 29 Bergen
Wij zijn steeds goedkoper
150 gram Brusselse Kermis f 0,25
150 gram Butter Creams f 0,25
Pure repen 18, 16 en 12 ct.
250 gram Botersprits f 0,50
Dit alleen bij
Oosterweg 13 - Bergen - Tel. 2380
houdt privé-consult op Woens
dag 1 Maart van 1112.30 uur
en van 1.306.30 uur in Hotel
Kreb volgens afspraak.
Neemt U bij ons uw rijlessen
Voor goed onderricht wordt ingestaan
BERGEN t Breelaan 50, Telefoon 2596
ALKMAAR. Bergerweg 12, Tel. 2752
Gedipi Dome s en Herenkopper
DORPSTR.2T BERGEN TEL 2266
Laanweg C 164 Schoorl
