ROB
amvtiudec
mmÊ.
N.V. NOORDER BANK
Schoonmaak"
Dansen!
BURG
de
VOOR DE SCHOONMAAK
KASTPAPIER
BOEKHANDEL C. OLDENBURG
P. VAN BODEGRAVEN
—Radio MEIJER—
Gezusters Jli€&&€4
Café Klop - Groet
Administratiekantoor
JOH. BR0ERE,
\Je>$tLfyt de aandacht
Kinderverhaal
Boomkwekerij „Surstim Corda" te Schoorl
CYRUS
Toer- en Sport - rijwielen
P- J- FELD
GEBR* SCHOEN
Het adees i/an uedeo-uwen
EEN KROON
0)
Wederom prima houtvrij
wit, rood, blauw, groen
aan vellen en rollen
Wit kastpapier met
witte en gekleurde rand
Kastranden, wit en gekl.
Rollen geblokt kastpapier
in verschillende kleuren
Punaises in div. kleuren
Cellophaan
Behang- en wandhaken
LAANWEG C 164 TELEFOON 268 SCHOORL
Kantoor Bergen, Dorpsstraat 13. Tel. 2284.
Dagelijks geopend van 1,30—4 uur
Zaterdags van 9—12 uur.
P. VAN DIEPEN Jr.
FEUILLETON
Auto - Rijschool „BERGEN"
B.G.DOBBEN
H. H. Pensionhouders
Verhuurders
RAAM-RECLAME
De drie vrienden wachtten met
ongeduld af tot de meisjes in
veiligheid zouden zijn, want al
durfden de krijgers niet dichterbij
te komen, hun pijlen en werp-
speren werden door de giftige
dampen niet tegen gehouden.
Hiervoor behoefde men overi
gens niet bevreest te zijn. Geen
krijger zou het gewaagd hebben
de dochter van de vorstin te
doden, en met veel tegenzin
hadden ze het bevel van hun
priester opgevolgd om Sheeba
te trachten gevangen te nemen.
Ongehinderd waren de meisjes
dan ook beneden op de begane
grond aangeland terwijl de wilden
van boven af toezagen hoe de
witte tovenaars in de vergiftige
gassen konden leven.
TELEF. K 2209 - 285
levert alle soorten bomen, heesters, rozen, vaste planten
enz. Speciaal adres voor tuinaanleg, windkeringen, sport
terreinen enz.
Prijscourant op aanvrage gratis. Vraagt ons persoonlijk bezoek
Voor al uw bankzaken deskundige voorlichting.
Verleent CREDIETEN aan Handel en Industrie.
Bestel tijdig de stucadoor voor
uw wit- en reparatiewerken
Aannemer Vijverlaan 4 Bergen
Ons telefoonnummer is 2 7 6 2
Ruïnelaan 3 Telef. 2514, Bergen
Steeds grote voorraad.
Betaling kan desgewenst
geregeld worden.
Erkende
reparatie-inrichting
Dus geen moeilijkheden
Verkpop
Reparatie
Inruil
Verhuur
HKIKOi PHILIPS
RADIO SERVICE
Een roman uit Noordholland door Maartje Zeldenrijk
19.
HOOFDSTUK 13.
Jan keerde Maandagsmorgens met gemengde gevoelens naar
Amsterdam terug. De avond tevoren was hij nog even naar het
Zuiderpad gegaan, andermaal in de hoop, dat Annemarie weer
thuis zou zijn, maar hij had in de voorkamer alleen Lieselot
aangetroffen, die rustig in een hoekje zat te schemeren, hoewel
het al zo goed als geheel donker was geworden, want de dagen
in Februari waren nog kort.
,,Het zal wel morgenochtend worden, voor ze terugkomt",
meende Lieselot. Ze hoeft pas om negen uur te beginnen, dus
als ze om half acht uit Kwadijk gaat, is ze om ruim acht uur
hier. Net voldoende tijd om zich te verkleden."
„Nou", antwoordde hij zuchtend, „dan ga ik maar weer."
„Blijf je niet koffiedrinken?" vroeg ze zacht.
Hij bemerkte onmiddellijk de hunkering in haar stem en
hoewel hij op dit moment opstandig was, kreeg hij medelijden
met dit eenzame vrouwtje en hij besloot haar die verdere avond
gezelschap te houden. Ten slotte kwam er rust in zijn gemoed en
om zich te verzetten, zette hij zich achter de piano, speelde een
uurje, zodat de Zondag toch nog op waardige wijze eindigde.
Maar hij keek vreemd, toen hij, Zaterdagmiddag uit Hillebrug
thuiskomend, een brief zag liggen, met als poststempel Zuid-
Beemster. Verrast nam hij de brief op. Nee, het was Anne-
marie's handschrift niet, want dat kende hij wel. Dan moest de
brief van Lieselot zijn en met een voorgevoel van een naderend
onheil scheurde hij de enveloppe open.
Het bleek inderdaad een brief van Lieselot te zijn, die hem,
in haar stijve, ietwat onbeholpen schrift, het volgende mede
deelde:
Beste Jan,
Je zult misschien wel een beetje vreemd opkijken, dat
je een brief van mij ontvangt, maar er is iets voorgevallen,
dat je moet weten. Het zal je zeker erg teleurstellen te ver
nemen, dat Annemarie me verzocht heeft je te schrijven,
dat ze liever heeft, dat je niet meer komt. Ze heeft, zoals
ze tegen me zei, er over nagedacht, en ze is van mening,
dat het tussen haar en jou toch niets wordt. Ze wil niet
uit de Beemster vandaan en ze houdt ook niet van je.
Ja, jongen, dat zijn harde woorden. Ik heb alle mogelijke
moeite gedaan om haar tot andere gedachten te brengen,
maar het was allemaal tevergeefs. Je kent haar en je weet,
dat ze een stijfkop kan zijn.
Aanvankelijk begreep ik niet, waarom ze zo ineens ver
anderd is. Ik vermoedde, dat het feit, dat je naar Slikker-
kerk gaat voor haar een reden was om het uit te maken.
Maar eergisteren ben ik de waarheid te weten gekomen.
In de winkel, waar ze werkt, heeft ze kennis gemaakt met
een student, die daar nog wel eens boeken koopt. Hij heeft
een auto, want hij studeert in Amsterdam, en hij heeft haar
uitgenodigd voor een tochtje. Voor zover ik weet, heeft
ze dat aangenomen. Ze is in het begin van deze week al
een avondje met hem uitgeweest.
Het is hard voor je, Jan, omdat ik weet, dat jij oprecht
van Annemarie houdt. Maar ik meende, dat het mijn plicht
was jou van een en ander op de hoogte te stellen. Dat
bespaart je een reis hierheen en dan zou je haar misschien
tegenkomen en nog nergens van weten.
Ik behoef je zeker niet te vertellen, dat je, ondanks dit,
in de Beemster als steeds hartelijk welkom bent. Al heeft
Annemarie je dan aan de dijk gezet, ik heb ook nog wat te
vertellen en daarom kom je maar gerust, als je er zin in
hebt. Als je soms eens een neerslachtige bui hebt, denk dan
maar eens aan het huisje aan het Peldersweggetje, zoals
je ons huis altijd noemde, en kom dan maar gerust. Ik
reken er in ieder geval op, dat je mij niet zult vergeten,
want evenmin vergeet je
je toegenegen Lieselot.
Toen Jan deze onheilsboodschap gelezen had, viel hij op een
stoel neer en hij had grote moeite zijn tranen te weerhouden.
Na enige tijd zuchtte hij en vermande zich. Hij stond op en
ging voor de spiegel staan.
„Zo, jong, dat is voorbij. In het nieuwe huisje in Slikkerkerk
zal geen Annemarie haar intree doen. Alleen mooie dromen,
anders niet. Je bent haar kwijt
Die Zaterdagavond bleef hij, tot verwondering van zijn hos
pita, thuis, wat in geen maanden gebeurd was. De vrouw ver
moedde wel, wat er gebeurd was, want ze had aan het post
stempel gezien, dat de brief uit de Beemster kwam, waar ze
wist, dat Jan's meisje woonde. Maar ze was een verstandige
vrouw en zei niets. Alleen haalde ze een extraatje in huis, want
ze hield van de jongeman, als een moeder van haar zoon.
Er gingen weken voorbij. Jan had in een kort briefje Lieselot
geantwoord èn hierin zijn erkentelijkheid uitgesproken voor het
feit, dat ze hem geschreven had. Na enkele dagen besloot hij
toch nog een poging te wagen en wel door rechtstreeks aan
Annemarie te schrijven. Hij begon verschillende keren, maar als
hij enkele regels op papier had staan, las hij ze over en schudde
dan het hoofd. Dan verdween het papier in de kachel en begon
hij opnieuw. Tot hij meende de juiste toon gevonden te hebben.
Op een zachte Woensdagavond in het begin van Maart bracht
hij zijn brief naar de bus, en wachtte.
Maar hij wachtte tevergeefs. Annemarie schreef niet terug.
Hij kon het ook niet weten, dat het meisje de brief, na een paar
regels gelezen te hebben, zonder meer in snippers had gescheurd.
Voor haar was Jan van Slooten een episode geweest in haar
bruisende leven. Nu was de student, die bovendien een wagen
had, voorlopig favoriet.
Na een week begreep hij, dat hij van Annemarie geen bericht
meer te verwachten had. Het was finaal uit en hoe gemakkelijk
hij tot nu toe over zijn teleurstelling was heengekomen, ditmaal
bleef de wond open. Gelukkig had hij in deze dagen veel aan
zijn hoofd in verband met de op handen zijnde verhuizing naar
Slikkerkerk. Aan de burgemeester had hij al bericht gezonden,
dat de trouwplannen van de baan waren, zodat hij voorlopig
aan een pension genoeg had. Daarmede verviel de voor hem
bestemde woning aan een ander.
Enkele dagen voor zijn vertrek naar Slikkerkerk nam hij af
scheid van zijn collegas' en superieuren in het dorpje, waar hij
zovele jaren gewerkt had. Het was een prettige middag en toen
hij die avond voor de laatste maal naar Amsterdam reed, zuchtte
hij toch even. Ook dit was nu weer voorbij. Weder een band
verbroken. Maar anderen zouden weer gelegd worden. Zo was
nu eenmaal het leven
Donderdagsmorgens overviel hem opeens het verlangen om
naar de Beemster te gaan. Hij kon toch eigenlijk niet naar Slik
kerkerk gaan, zonder afscheid genomen te hebben van Lieselot.
Want de avondjes in het kleine huisje aan het Peldersweggetje
waren toch prettig geweest.
Om elf uur stond hij eensklaps voor haar.
Lieselot, die in het achterhuis stond te strijken, schrok, toen
ze hem zag, maar nog meer, toen ze bemerkte, hoe mager hij
in zijn gezicht was geworden.
„Is me dat even een verrassing!" riep ze uit, hem harte
lijk de hand drukkend. „Ga maar naar de voorkomer, je krijgt
zo koffie! Echt, zeg, dat je eens overkomt!" Bedrijvig trok ze
de stekker uit het contact en schoof gestreken en ongestreken
goed op een hoop. Dat had nu wel de tijd. Daarna zette ze
koffiewater op, waarna ze naar binnen ging. Jan zat weer, net
als voorheen, in zijn hoekplaatsje bij het raam.
„Nog niet in Slikkerkerk?" vroeg ze, in de andere hoek plaats
nemend.
„Over enkele dagen," antwoordde hij. Lachend nam hij een
sigaar uit het bekertje, dat altijd half of heel gevuld op tafel
stond, hoewel bezoek van mannen in dit huisje een zeldzaam
heid was, en knipte zorgvuldig de punt er af. „Maar ik kreeg
vanmorgen opeens zo'n verlangen naar deze kamer, dat ik de
rommel de rommel gelaten heb en op de eerste de beste tram
stapte, die me naar Purmerend kon brengen. En daar ben ik
nou."
„Fijn," zei ze, uit de grond van haar hart. „Je blijft natuurlijk
eten, he? Nee," liet ze er meteen op volgen, toen ze zag, dat
zijn gezicht betrok, „we hebben vanmiddag het rijk alleen. Ze
blijft tegenwoordig 's middags in de zaak."
„Nou, dan mag ik het niet afslaan."
„Daar doe je goed aan. Ik heb nog een fles appelmoes in de
weck, die zal ik voor deze gelegenheid slachten
„Nee, maak nou geen drukte
„Niks geen drukte. Ik weet, dat je er dol op bent en ik lust
het ook wel. Je treft het bovendien, want ik heb ook een lekker
stukje vlees in huis."
Lieselot fleurde helemaal op, toen ze tien minuten later aan
de koffie zaten. „Ben je nog in Hillebrug?"
„Neen. Gisteren ben ik er voor het laatst geweest." En hij
vertelde van het afscheid en van de komende werkkring, die
interessant beloofde te worden.
„Jammer, dat je straks zo ver weg zult zijn. Ik behoef er zeker
niet meer op te rekenen, dat ik je, na vandaag nog hier zie?"
Hij lachte flauwtjes. „Stel je er prijs op?" vroeg hij een tikje
ondeugend.
Ze keek hem recht in de ogen. „Moet ik je dat nog zeggen?"
Hij was getroffen door haar openhartigheid. „Je hebt gelijk,
Lieselot. In de ware zin des woords ben je een vriendin voor me.
En daarom vind ik het heerlijk, weer eens hier te zijn. Ja, het
is jammer, dat Slikkerkerk zo ver weg is. Dat neemt evenwel
niet weg, dat ik nog wel eens een keertje kom. Daar kun je
op rekenen."
Om half een gingen ze gezellig eten en Lieselot babbelde
honderd uit over haaf werkzaamheden, over Nel en Kees, waar
het nu weer helemaal in orde was.
„Ik heb een hekel aan kletsen, maar omdat Kees een vriend
van je is, lijkt het me toch wel goed, dat je weet, dat alles
weer helemaal in orde is met die twee. Je weet immers, dat die
secretaresse van hun zijn vader en hem Miep de Bruin
heet ze, zo'n beetje het huwelijk van Kees en Nel in de war
stuurde? Nou verleden week is ze zo maar weggebleven. Blijkt,
dat ze er van door is met een opzichter van de wegenbouw,
een nog vrij jonge vent. Gelukkig ongetrouwd. Kees is toen twee
dagen op sjouw geweest, naar men zegt, om Miep te trachten
over te halen, weer terug te komen. Maar ze schijnt hem vier
kant in zijn gezicht uitgelachen te hebben. Enfin, Nel is altijd
stapel op hem geweest en ze heeft de berouwvolle zondaar
weer alles vergeven en nu is alles gelukkig weer in orde."'
„Daar hoor ik van op. Enfin, Nel is een 'lief vrouwtje en als
ze nu de teugels een beetje strakker houdt, zal het met Kees
in de vervolge wel loslopen."
In de schemeravond liepen Lieselot en Jan naar de stad. Hij
had in huis afscheid van haar willen nemen, maar Lieselot ver
klaarde, dat ze er ook wel eens uit wilde. „Ik breng je naar de
tram, beste jongen." En Jan vond het prettig.
„Laat nog eens wat van je horen, wil je?" vroeg ze, toen ze
reeds in de stad waren.
„Maar dat spreekt toch immers vanzelf? Zodra ik rustig en
wel in m'n nieuwe verblijf geïnstalleerd ben, kun je een lange
brief van me verwachten."
„Fijn. Maar je moet maar niet naar m'n hanepoten kijken, als
je een brief terug krijgt. Ik heb nooit erg mooi kunnen schrijven."
„Maar je stijl is goed," antwoordde hij eenvoudig. „Overigens,
wat doet het handschrift er toe? Vertel maar wat van je leventje
in de Beemster. Je weet, dat het me altijd interesseert."
„Goed, dat zal dan voor het eerst in m'n leven zijn, dat ik
briefwisseling ga houden."
Toen de tram op het punt stond te vertrekken, drukte hij
zacht, maar veelbetekenend haar hand. „Meid, hartelijk dank
voor de vele gezellige uren. Ze zullen steeds een prettige her
innering voor me zijn."
„Voor mij ook," antwoordde ze, dapper lachend. En dat bleef
ze doen, tot de tram uit het oog verdwenen was. Op dat moment
parelden twee dikke tranen langzaam over haar wangen en een
snik welde op. Maar ze beheerste zich en draaide zich om. De
chef, die zoeven het vertreksignaal had gegeven, behoefde het
immers niet te zien
HOOFDSTUK 14.
Na de eerste week in Slikkerkerk schreef Jan een lange brief
aan Lieselot. Uitvoerig vertelde hij van zijn eerste indrukken,
van zijn collega's en ondergeschikten, van de mensen, van de
omgeving en van zijn pension.
Lang behoefde hij niet te wachten, want op een Maandag
avond kreeg hij twee brieven tegelijk. De ene was met een be
kend handschrift. Hij glimlachte, toen hij de zware, min of meer
onbeholpen neergezette letters zag. Van Lieselot. Het hand
schrift van de ander kende hij niet, maar het poststempel was
Purmerend. Toen hij de brief geopend had, ontdekte hij tot zijn
verbazing, dat het een brief van Nel was. Ze schreef o.m.:
Jouw onverwacht bezoek heeft een hele verandering in
ons leven teweeg gebracht. Kees is veranderd als een blad
aan de boom. Inderdaad, het ging met ons niet goed. We
hebben ons dit gerealiseerd en zijn vast besloten ons leven
anders in te richten. Ik kan dit niet zo mooi schrijven, maar
je zult wel begrijpen, hoe ik het bedoel. Voor mij is dit
alles zo vreemd, omdat ik er eigenlijk niet in groot gebracht
ben. Wat waren we eigenlijk toch domme mensen
Het briefje van Lieselot was hartelijk en spontaan, zoals ze
steeds was. Ongekunsteld schreef ze over allerlei kleine gebeur
tenissen in de voorstad en Purmerend en was blij, dat hij het in
Slikkerkerk zo naar zijn zin had. Ze besloot haar vier kantjes
met de beste wensen, hopende op een spoedig antwoord
Morgen of overmorgen zal ik wel terugschrijven, besloot Jan.
Maar er kwam iets anders, dat ieder schriftelijk antwoord
overbodig maakte.
Op een Zaterdagavond laat, in het begin van April, werd Jan,
die reeds sliep, door zijn hospita gewekt met een roffel op de
deur.
(Wordt vervolgd)
Een huisvrouw die rekent,
weet wat de
Goedkope Groentenhal
betekent.
Daarom geven wij deze week weer
f 1.-
f 1.—
f 1.—
f l.~
f 1.—
f 1.—
f l.~
f 0.25
8 pond stoofperen
8 pond zoete appelen
8 pond moesappelen
8 pond handappelen
4 pond goudreinetten
4 pond Jonathans
4 pond Jac. Lebel
3 citroenen
Onze heerlijke Jaffa's kosten nog
slechts 90 cent per kg.
En dan die heerlijke sinaasappelen, honing
zoet, 10 stuks f 1.
Wij hebben nog mooie spruiten en goed
koop witlof.
Dus allen naar de
Dorpsstraat 86, Telef. 2069, Bergen
Probeert U eens onze heerlijke zoute
snij- en sperciebonen.
Sierlijk, Sterk en Lichtlopend,
zijn de
Alleen verkrijgbaar bij
Rijwielhandel
Oude Bergerweg 6 Bergen
Tevens Gomo-rijwielen f 124,
Levert ook rijwielen in huurkoop
Kerkelaan 17 Bergen
VERZORGT UW
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
Neemt U bij ons uw rijlessen
Voor goed onderricht wordt ingestaan
BERGEN t Breelaan 50. Telefoon 2496
ALKMAAR t Bergerweg 12. Tel. 3725
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
Een KAPSEL van
Gedipt. Dame s -en Herenkopper
OORPSTR 2I BERGEN TEL 2266
op uw bedrijf of woning
door een goede
Kaarten met „Gem. te huur" enz. met
de hand geschilderd in alle maten vanaf
f 1.50. Levering op bestel binnen 2 dagen.
C. J. SANDEE RECLAME'S,
tijd. Breelaan 5 Bergen
Zondag 12 MAART
AANVANG 8 UUR
Een bron van glans!