ROB de cuMydudu E „De- fycoU Race." Adverteert in dit blad Amsterdamsche Bank CiB Bacon „DE MEID" NED. OPERA - KWARTET P. VAN BODEGRAVEN GROTE KINDEROPTOCHT 2 Administratiekantoor JOH. BR0ERE "pianolessen ERKENDE MEIJER Muziek Bcuifoften est TtadLj&n PRIJSVERLAGING VAN SIGAREN J. A. REINDERS C. BOERING Muziek Kinderverhaal m »De Maskerspelers« Bergen BAL NA! ATTENTIE! „De Rustende Jager" Bergen Danszaal Boomkwekerij „Sursum Corda" ie Schoorl SAFELOKETTEN beschikbaar, Oranjecomilé Schoorl KaMn$Utkeda$ 1950 Heren Rokers! M. A» BEEKMAN» GEBR, SCHOEN Het adces {/oh vedcöuweH tegen wil en Jank. Ballpoints De Haan's Boekhandel Th. J. S0MBR0EK Heren Kapsalon D0BBEN BAL NA TELEF. K 2209 - 285 N.V. Kantoor Bergen» Breelaan 10» Telef. 2563 MntOOrbenOdigdhetien Laanweg C 164 - Schoorl - Telef. 268 BOEKHOUDING BELASTINGZAKEN Bloemkwekerij Lijtweg 44, Bergen Auto - Rijschool BERGEN Beekman's Regalia-sigaren kopen. Goedkope Groentenhal PLOMPER - BERGEN ERKEND VERHUIZER TH, LINTHORST, FEUILLETON PHILIPS RADIO-SERVICE Modevakschool te Schoorl G. DAPPER verhuisd van Rechterslaan naar HEREWEG B 16 en betere kwaliteit Helderziend Magnetiseur uit Zaandam Abonneert U op dit blad Rob en zijn vrienden durfden zich niet ver van de tank te ver wijderen, omdat het zeker scheen, dat er nu wel heel gauw een onver- aanval zou volgen. De zoenlijke priester zou niet rusten, voor hij degenen, die zijn schatten hadden gestolen, had gedood. Sheeba wist uitkomst nu goede raad duur werd. Zij beduidde haar nieuwe vrienden dat zij de rotsen wilde bestijgen en dat Rob haar moest volgen. Niemand begreep wat Sheeba wilde, maar Rob gehoorzaamde haar en klauterde het meisje achterna. Voor het vlugge, in- lanse meisje, leek de klimpartij heel gemakkelijk, maar Rob had de grootste moeite, haar te volgen. Aanvang 8 uur precies. presenteren op WOENSDAC 19 en DONDERDAG 20 April in „De Rustende Jager'' spel in 3 bedrijven van Dorothy en Campbell Christie. Zondag 16 April komt „ONS GENOEGEN" met in zaal P. MANTEL te SCHOORLDAM Aanvang 8 uur Entree f 1.25 belasting Toegang f 1,50 Leden Kunstkring f 1,25 Zaterdag 15 April, 's avonds 8 uur met medewerking van Leo Larsen, tenor, Marjo Ingen Soet, sopraan, Toop van Domburg, alt, Jan Duive- man, bas levert alle soorten bomen, heesters, rozen, vaste planten enz. Speciaal adres voor tuinaanleg, windkeringen, sport terreinen enz. Prijscourant op aanvrage gratis. Vraagt ons persoonlijk bezoek een veilige bewaarplaats voor uw waardepapieren en kostbaarheden. Dagelijks geopend van 9—12.30 en 1.30 4 uur Zaterdags van 912 30 uur Fietsen, autopeds, karretjes, „wandelaars" (versierd of verkleed) Alleen voor leerlingen van lagere scholen en kleuterscholen, ook groepjes Opgaven t.m. 25 April bij P. J. C. Maars, Laanweg, Telefoon 288 VOOR NAAR l^inlnAvLnnnrlinfllinrlnn Boekhandel C. OLDENBURG Hertenlaan 6, Bergen, Tel. 2697 VERZORGT UW Bloembakjes vanaf f 1,75 Geraniums f 0,60 Dwerggeraniums f 0,50 Neemt U bij ons uw rijlessen Voor goed onderricht wordt ingestaan BERGEN i Breelaan 50, Telefoon 2496 ALKMAAR: Bergerweg 12, Tel. 3725 Wie goedkoop en smakelijk wil roken, moet bij zijn winkelier Sigarenfabrikant. Wilt U beste aardappelen eten, ga dan naar de Wij hebben nog een partij beste blanke aardappelen en een klein partijtje blauwe. Ook geven wij deze week weer 6 pond stoofperen f 1 6 pond zoete appelen f 1.. 4 pond moesappelen f 1. 3 pond Goudreinetten f 1.. 3 citroenen 25 ct. Ook geven wij nog voor de laatste keer 1 kg. Jaffa's 75 ct. en 12 sinaasappelen f 1.- Als extra reclame geven wij Zaterdag 6 pond Witlof f 1. Alléén Dorpsstraat 86 - Telef. 2069 (desgewenst aan huis). p/a Prinsesselaan 28 Bergen Dorpsstraat 110 Bergen Stoomwasserij Visscherslaan 11 Telef. 3712 ALKMAAR EEN WONDERLIJKE GESCHIEDENIS door B. J. TEN WESEPE 2. „Lieve Jan, Je zult wel vreemd opkijken, dat je een brief van mij krijgt, maar ik vind, dat we nu maar eens tot klaarheid moeten komen. Je weet, dat ik een gruwelijke hekel aan je kaaravondjes heb. —Als dat nu éénmaal in de week was, zou ik me er misschien nog mee kunnen verzoenen, maar driemaal, dat vind ik wel een beetje teveel. Temeer, om dat het altijd om geld gaat en jij nu eenmaal een pech vogel bent met dat kaartspel. Je verliest haast altijd en ik vind het zonde van het geld. Als je al dat geld, wat je ver speeld hebt, nu eens had opgespaard, zou het een aardig duitje zijn. Enfin, we hebben er gisteravond ruzie over ge had en ik heb er nadien nog lang over nagedacht. En daar om stel ik je voor, een alternatief: of je laat je kaartavondjes schieten, of mij. Eén van tweeën. Maandags-, Woensdags- en Vrijdagsavonds ben je bij je kaartvrienden en de ove rige avonden zijn voor Pop. Als je dat nu, in onze ver- keringstijd al niet kunt laten, hoe zal het dan worden, als we straks getrouwd zijn? Nu moet je maar eens beslissen. Als je vanavond bij ons komt en dus niet gaat kaarten is alles vergeven en vergeten en praten we nergens meer over. Ga je vanavond echter toch naar je kaart vrienden, dan kun je onze verloving als verbroken be schouwen. Dan heb je morgenochtend je ring thuis. En dan hoef je niet bij me te komen met „Lieve Pop, hoor nou eenswant dan ben ik je „lieve Pop niet meer, maar enkel en alleen juffrouw Willemse. Je weet, dat ik van je houd. Daarover bestaat geen twijfel. Maar ik wil je alleen hebben en ik wil je niet langer delen met je kaart vrienden. Ik gun je je pretjes, maar dat kaarten is me een doorn in het oog, omdat het teveel geld kost. Weet dus goed, wat je vanavond doet. Je hebt je lot zelf in je handen. Je desondanks liefhebbende Pop." Jan zat een poosje verbouwereerd met de gelezen brief in zijn handen te kijken en had er geen erg in, dat z'n sigaret op het asbakje lag te branden. Toen smeet hij de brief in een hoek en zei heel onbeleefd „Barst". Pop was een lieve meid, maar ze had een idee-fixe betreffende zijn kaartavondjes. Verroest, een mens moest toch wat hebben. Al sinds hij op de Bank was, be stonden deze kaartavondjes. En wat gaf het, als hij eens een keer verloor? Een andere maal immers won hij het verlies met glans terug In „De Witte Engel" hadden ze hun soosje, zoals ze het noemden. Acht bridgers, alle employés van de „Nationale zoals het Bankbedrijf populair werd genoemd. En daar waren ze drie avonden in de week. Bleven er nog vier avonden, een middag en een hele dag over voor Pop. Lieve help, wat wilde ze dan? Dat hij elke avond in het kleine huiskamertje aan het Westeinde zat? Natuurlijk, hij hield veel van zijn meisje, zijn Pop, die hij nu ruim twee jaar kende, maar de kaartvrienden hadden de oudste rechten. Overigens, Bennema was ook ge trouwd, had zelfs vier kinderen en sloeg toch geen enkele keer over. Zijn vrouw vond het immers best Hij stak een nieuwe sigaret op en dacht: ze kan me nog meer vertellen. Ik ga vanavond kaarten. Uit. Dan maar geen verke ring meer. En, bovendien, zo'n vaart zou het wel niet lopen. Ben je mal, ze zou wel weer bijdraaienhoewelhet was een stijfkopje Er werd op de deur geklopt en de veertienjarige dochter des huizes stak haar sprietenhoofd om de hoek: „Of-ie komp eten." Jan was meteen weer de oude, vrolijke Jan. „Nou, schat van een kind, dat doen we. Kom even verder, dan krijg je een dikke zoen van ome Jan voor je boodschap. Maar daarvoor bedankte het nichtje blijkbaar, want ze keek hem misprijzend aan, haalde de schouders op en verdween, ge volgd door de kostganger. In de kamer kwam de vrouw des huizes juist met een schaal vol dampende aardappelen aan. Brouwer, de kostbaas, meter- opnemer van de gasfabriek, zat in z'n hemdsmouwen het avond blad te lezen, wuifde even met zijn hand ten groet, toen Jan binnen kwam en keek opnieuw lachend op, toen hij zag, dat Jan op theatrale wijze zijn armen uitbreidde om het dochtertje te omhelzen. „Moedèèèèr, hij wil me zoenenbrulde het wicht, dat het eigenlijk helemaal niet erg vond, want diep in haar hart vereerde ze de vrolijke, knappe kostganger. A „Jan, maak dat kind nou niet gekker als ze al is," verweet mevrouw Brouwer hoofdschuddend en de aangesprokene liet zijn armen zakken, keek treurig van de een naar de ander en ging toen voor zijn bord soep zitten. „Nou, dan heb ik pech gehad. Wacht maar, kleintje," ver volgde hij kwasi-grimmig, „morgenochtend vroeg, als je nog in bed ligt, zal ik je eens even knuffelen." „Ja, dat moest je eens durven." „jan tochIk zal het eens aan Pop vertellen. Foei, Don Juan!" „Nou ja," zei Jan op droge toon. „Kan ik het helpen, dat ik met de dag gekker op uw dochter word, Hoe kan het anders, met zo'n knappe moeder Brouwer schoot opnieuw in een lach, hoewel hij zoiets maar wat graag hoorde, want hij kon best met z'n wijfje, zoals hij het wel eens zei, voor de dag komen. „Zo, en nou is het welletjes," besliste mevrouw Brouwer, die waarempel nog bloosde. De rust aan tafel keerde weer en men vouwde de handen voor het gebed. Tijdens het eten moest Jan telkens denken aan de brief van Pop. Hij zat er toch wel een beetje mee in. Wat drommel, waarom gunde ze hem die kaartavondjes niet. Dat onschuldige bridgen, was dat nou zo erg Hij at niet veel en gaf verstrooid antwoord op de vragen, die hem gesteld werden. En toen de maaltijd geëindigd was, verdween hij opnieuw naar zijn kamer en raapte de verkreukelde brief op, die hij opnieuw las. Ja, Jan Houtzagers, daar zit je nuKaarten of niet kaar ten? Naar Pop of niet naar Pop? Hij telde de knopen van zijn colbert. Doen, niet doen, doen. Ja, wat nou doen? Kaarten of naar Pop gaan? Dan de knopen van zijn vest maar. Ditmaal was het niet-doen. Maar wat zou hij nu niet doen? Zuchtend stond hij ten leste op en ging weer naar de huis kamer. Brouwer had de krant uit en Jan keek haar verstrooid door. Hij las enkele koppen en een stukje over een brand in een voddenpakhuisverroest, dat was bij Pop in de buurt. Alweer PopJa, wat moest hij nu doen? Werktuigelijk dronk hij z'n thee en knabbelde aan het bis- cuitje. Maar vergat, zoals hij anders haast elke avond deed, even aan het schrift te trekken, waarin Greet, het dochtertje zat te pennen. Ze had hem al even verstolen aangekeken. Maar bepaalde toen al haar aandacht weer bij die moeilijke som, die maar niet wou uitkomen „Waar is Kees?' vroeg Jan eensklaps. Kees was de veertien jarige zoon, die bij de Post werkte. „Heeft vandaag reservedienst," antwoordde mevrouw Brou wer, „en komt pas om acht uur thuis." jammer, dacht Jan. Anders zou hij Kees om raad gevraagd hebben. Die wist misschien een uitweg uit deze impasse. Die vermaledijde meid ook met haar briefje. Om zeven uur stond hij op en verdween na een korte groet. Voor de derde maal nam hij in z'n kamer het briefje van Pop in de handen, maar toen frommelde hij het definitief tot een prop en opende de deur van het kacheltje, waarin het ver dween. Hij had z'n beslissing genomen: hij ging kaarten en daarmee uit. Dan maar geen Pop meer. Er waren er nog meer in de stad. En ook daarbuiten. Tien over zeven ging hij de natte, donkere straat op. Brrr, het werd al tamelijk koud. Jammer, je kon anders in October nog mooie dagen hebben. Het najaar was ditmaal al vroeg ingezet Kalmpjes liep hij naar de tramhalte. Op de vluchtheuvel ston den een paar mensen. Het was nu niet meer zo druk. De arbei ders en kantoorlui waren thuis en wat nu nog tramde, ging uit, want de winkels waren alle al dicht. Of .men ging naar het station Daar kwam lijn één al door de bocht van de Amstelveense- weg gieren. Wat glimden de rails in het lichtHu, hij huiverde. Het was ook zo'n kouwe hoek, net bij de Schinkel. De tram was matig bezet en Jan liep naar het voorbalcon. Zo, 's avonds in het donker, was het altijd een pretig gezicht, die brede Overtoom. Gek, hij vond Amsterdam toch een pret tige stad, al was hij op het platteland geboren. Je voelde je hier echt thuis. Je was met alles zo vertrouwd Van de conducteur nam hij een „over en bij het Leidsebosje pikte hij lijn 3. Zo, over vijf minuten was hij er: hun kroegje op de Ceintuurbaan, waar ze een apart vertrekje hadden voor hun soos. Hij keek op zijn polshorloge: tjonge, het was al vrij laat, tegen achten. De andere zeven leden van de club waren dan ook reeds aanwezig, toen Jan het kamertje binnen stapte. Men maakte er grappen over. „Natuurlijk nog even een zoentje gehaald bij z'n meisje zei een van hen lachend. Jan schrok. Drommels ja, Pop. Nu had hij de schepen achter zich verbrand. In de regel was hij om half acht al op het West einde. En nu was het ruim acht uur. Pop zou intussen wel be grepen hebben, dat hij toch ging kaarten. Misschien stond ze nu wel met een nijdig gezicht in de donkere winkel naar buiten te kijken Och, wat kon het hem ook eigenlijk schelen. Hij was niet van plan zich nu al te laten ringeloren. Stel je voorDan had hij straks, als hij met haar getrouwd was, helemaal niets te ver tellen. Kon hij als een zoete jongen 's avonds na zijn werk z'n pantoffeltjes aantrekken en zijn krantje open vouwen en dan kon Jantje thuis blijven, want vrouwtje wil niet, dat mannetje gaat kaarten Alle vrouwen kunen opvliegen, docht Jan. Uit. Punt. We gaan kaarten en ik wil wel eens zien, wie mij ervan zal Weer houden! Hij hing jas en hoed aan de kapstok en nam plaats bij de anderen. Eerst een borrel en dan loten voor de partner. En even later zaten vier tweetallen aan twee tafeltjes genoeglijk te bridgen. En genoeglijk was het, vond Jan. Had hij me daar met het eerste spel al klein slem Schoppen geboden en groot slem ge maakt. Alsjeblieft, een manch en een behoorlijk aantal punten, want het was nog gedoubleerd ook. De avond verliep gezellig en Jan was ditmaal niet onfortuin lijk. Elf uur was steeds het klokje van ophouden en toen hij de balans opmaakte, bleek hij zeven gulden rijker te zijn. Maar ja, hij had vanavond ook De Vries als partner gehad en die was een baas in de vier klaveren-conventie „Jongens, nog een borreltje toe en dan gaan we weer naar moe," zei Bennema, die ook niet onverdienstelijk geboden had. En Gerrit, de kellner in zijn smetteloze witte jas, bracht voor de laatste maal die avond het verlangde. „Zo," zei Bennema, zijn lippen aflikkend, „dat smaakt als ham, maar niet zo vet." „Zeg, lui, vinden jullie niet, dat Houtzagers stil is vanavond? Wat is er, jong? Toch geen ruzie gehad met 't vrouwtje?" (Wordt vervolgd) dus uw kostbaar radio apparaat in vertrouwde handen, waar moderne meet apparaten en een ruime sor tering onderdelen ten dienste staan. Radio- en Electr. Techn. Bureau Ruïnelaan 3 - Tel. 2514 - Bergen „Hedi" voor Dames „Anal" voor privé gebruik „D.O.T" voor kantoorgebruik „Tripo" zeer billijk, ideaal voor de schooljeugd, V2 jaar garantie. „Tubime"voor de boekhouder, schrijft dun, gegaran deerd 1 jaar garantie. Bergen Rembrandtstraat 43, Alkmaar Telef. 4771 (K 2200) SPECIAAL VOOR met de nieuwste Ital. accordeon Gelegenheid tot aanmelding van nieuwe leerlingen Aanvang der lessen 18 April Dorpsstr. 44, Bergen, Tel. 2072 Dorpsstraat 21, Bergen is de gehele dag geopend van 8 uur v.m. tot 7 uur n.m. houdt privé-consult op Woens dag 19 April van 11—12.30 uur en van 1.306.30 uur in Hotel „Kreb", volgens afspraak.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1950 | | pagina 4