ROB
de
cuMydudu
E
„De- fycoU Race."
Adverteert in dit blad
Amsterdamsche Bank
CiB
Bacon
„DE MEID"
NED. OPERA - KWARTET
P. VAN BODEGRAVEN
GROTE KINDEROPTOCHT 2
Administratiekantoor
JOH. BR0ERE
"pianolessen
ERKENDE
MEIJER
Muziek
Bcuifoften est TtadLj&n
PRIJSVERLAGING
VAN SIGAREN
J. A. REINDERS
C. BOERING
Muziek
Kinderverhaal
m
»De Maskerspelers« Bergen
BAL NA!
ATTENTIE!
„De Rustende Jager"
Bergen
Danszaal
Boomkwekerij „Sursum Corda" ie Schoorl
SAFELOKETTEN beschikbaar,
Oranjecomilé Schoorl KaMn$Utkeda$ 1950
Heren Rokers!
M. A» BEEKMAN»
GEBR, SCHOEN
Het adces {/oh vedcöuweH
tegen wil en Jank.
Ballpoints
De Haan's Boekhandel
Th. J. S0MBR0EK
Heren Kapsalon D0BBEN
BAL NA
TELEF. K 2209 - 285
N.V.
Kantoor Bergen» Breelaan 10» Telef. 2563
MntOOrbenOdigdhetien Laanweg C 164 - Schoorl - Telef. 268
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
Bloemkwekerij Lijtweg 44, Bergen
Auto - Rijschool BERGEN
Beekman's Regalia-sigaren kopen.
Goedkope Groentenhal
PLOMPER - BERGEN
ERKEND VERHUIZER
TH, LINTHORST,
FEUILLETON
PHILIPS
RADIO-SERVICE
Modevakschool te Schoorl
G. DAPPER
verhuisd van Rechterslaan
naar HEREWEG B 16
en betere kwaliteit
Helderziend Magnetiseur
uit Zaandam
Abonneert U op dit blad
Rob en zijn vrienden durfden
zich niet ver van de tank te ver
wijderen, omdat het zeker scheen,
dat er nu wel heel gauw een
onver-
aanval zou volgen. De
zoenlijke priester zou niet rusten,
voor hij degenen, die zijn schatten
hadden gestolen, had gedood.
Sheeba wist uitkomst nu goede
raad duur werd. Zij beduidde
haar nieuwe vrienden dat zij de
rotsen wilde bestijgen en dat
Rob haar moest volgen.
Niemand begreep wat Sheeba
wilde, maar Rob gehoorzaamde
haar en klauterde het meisje
achterna. Voor het vlugge, in-
lanse meisje, leek de klimpartij
heel gemakkelijk, maar Rob had
de grootste moeite, haar te volgen.
Aanvang 8 uur precies.
presenteren op WOENSDAC 19 en DONDERDAG 20 April
in „De Rustende Jager''
spel in 3 bedrijven van Dorothy en Campbell Christie.
Zondag 16 April komt „ONS GENOEGEN" met
in zaal P. MANTEL te SCHOORLDAM
Aanvang 8 uur
Entree f 1.25 belasting
Toegang f 1,50
Leden Kunstkring f 1,25
Zaterdag 15 April, 's avonds 8 uur
met medewerking van Leo Larsen,
tenor, Marjo Ingen Soet, sopraan,
Toop van Domburg, alt, Jan Duive-
man, bas
levert alle soorten bomen, heesters, rozen, vaste planten
enz. Speciaal adres voor tuinaanleg, windkeringen, sport
terreinen enz.
Prijscourant op aanvrage gratis. Vraagt ons persoonlijk bezoek
een veilige bewaarplaats voor uw waardepapieren en
kostbaarheden.
Dagelijks geopend van 9—12.30 en 1.30 4 uur
Zaterdags van 912 30 uur
Fietsen, autopeds, karretjes, „wandelaars" (versierd of verkleed)
Alleen voor leerlingen van lagere scholen en kleuterscholen, ook groepjes
Opgaven t.m. 25 April bij P. J. C. Maars, Laanweg, Telefoon 288
VOOR
NAAR
l^inlnAvLnnnrlinfllinrlnn Boekhandel C. OLDENBURG
Hertenlaan 6, Bergen, Tel. 2697
VERZORGT UW
Bloembakjes vanaf f 1,75
Geraniums f 0,60
Dwerggeraniums f 0,50
Neemt U bij ons uw rijlessen
Voor goed onderricht wordt ingestaan
BERGEN i Breelaan 50, Telefoon 2496
ALKMAAR: Bergerweg 12, Tel. 3725
Wie goedkoop en smakelijk wil roken,
moet bij zijn winkelier
Sigarenfabrikant.
Wilt U beste aardappelen eten,
ga dan naar de
Wij hebben nog een partij beste blanke
aardappelen en een klein partijtje blauwe.
Ook geven wij deze week weer
6 pond stoofperen f 1
6 pond zoete appelen f 1..
4 pond moesappelen f 1.
3 pond Goudreinetten f 1..
3 citroenen 25 ct.
Ook geven wij nog voor de laatste keer
1 kg. Jaffa's 75 ct. en 12 sinaasappelen f 1.-
Als extra reclame geven wij Zaterdag
6 pond Witlof f 1.
Alléén Dorpsstraat 86 - Telef. 2069
(desgewenst aan huis).
p/a Prinsesselaan 28 Bergen
Dorpsstraat 110
Bergen
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
EEN WONDERLIJKE GESCHIEDENIS
door B. J. TEN WESEPE
2.
„Lieve Jan,
Je zult wel vreemd opkijken, dat je een brief van mij
krijgt, maar ik vind, dat we nu maar eens tot klaarheid
moeten komen. Je weet, dat ik een gruwelijke hekel aan
je kaaravondjes heb. —Als dat nu éénmaal in de week was,
zou ik me er misschien nog mee kunnen verzoenen, maar
driemaal, dat vind ik wel een beetje teveel. Temeer, om
dat het altijd om geld gaat en jij nu eenmaal een pech
vogel bent met dat kaartspel. Je verliest haast altijd en ik
vind het zonde van het geld. Als je al dat geld, wat je ver
speeld hebt, nu eens had opgespaard, zou het een aardig
duitje zijn. Enfin, we hebben er gisteravond ruzie over ge
had en ik heb er nadien nog lang over nagedacht. En daar
om stel ik je voor, een alternatief: of je laat je kaartavondjes
schieten, of mij. Eén van tweeën. Maandags-, Woensdags-
en Vrijdagsavonds ben je bij je kaartvrienden en de ove
rige avonden zijn voor Pop. Als je dat nu, in onze ver-
keringstijd al niet kunt laten, hoe zal het dan worden, als
we straks getrouwd zijn? Nu moet je maar eens beslissen.
Als je vanavond bij ons komt en dus niet gaat kaarten
is alles vergeven en vergeten en praten we nergens
meer over. Ga je vanavond echter toch naar je kaart
vrienden, dan kun je onze verloving als verbroken be
schouwen. Dan heb je morgenochtend je ring thuis. En
dan hoef je niet bij me te komen met „Lieve Pop, hoor nou
eenswant dan ben ik je „lieve Pop niet meer,
maar enkel en alleen juffrouw Willemse. Je weet, dat ik
van je houd. Daarover bestaat geen twijfel. Maar ik wil je
alleen hebben en ik wil je niet langer delen met je kaart
vrienden. Ik gun je je pretjes, maar dat kaarten is me een
doorn in het oog, omdat het teveel geld kost.
Weet dus goed, wat je vanavond doet. Je hebt je lot
zelf in je handen.
Je desondanks liefhebbende Pop."
Jan zat een poosje verbouwereerd met de gelezen brief in zijn
handen te kijken en had er geen erg in, dat z'n sigaret op het
asbakje lag te branden. Toen smeet hij de brief in een hoek en
zei heel onbeleefd „Barst". Pop was een lieve meid, maar ze
had een idee-fixe betreffende zijn kaartavondjes. Verroest, een
mens moest toch wat hebben. Al sinds hij op de Bank was, be
stonden deze kaartavondjes. En wat gaf het, als hij eens een
keer verloor? Een andere maal immers won hij het verlies met
glans terug
In „De Witte Engel" hadden ze hun soosje, zoals ze het
noemden. Acht bridgers, alle employés van de „Nationale
zoals het Bankbedrijf populair werd genoemd. En daar waren
ze drie avonden in de week. Bleven er nog vier avonden, een
middag en een hele dag over voor Pop. Lieve help, wat wilde
ze dan? Dat hij elke avond in het kleine huiskamertje aan het
Westeinde zat? Natuurlijk, hij hield veel van zijn meisje, zijn
Pop, die hij nu ruim twee jaar kende, maar de kaartvrienden
hadden de oudste rechten. Overigens, Bennema was ook ge
trouwd, had zelfs vier kinderen en sloeg toch geen enkele keer
over. Zijn vrouw vond het immers best
Hij stak een nieuwe sigaret op en dacht: ze kan me nog meer
vertellen. Ik ga vanavond kaarten. Uit. Dan maar geen verke
ring meer. En, bovendien, zo'n vaart zou het wel niet lopen.
Ben je mal, ze zou wel weer bijdraaienhoewelhet was
een stijfkopje
Er werd op de deur geklopt en de veertienjarige dochter des
huizes stak haar sprietenhoofd om de hoek: „Of-ie komp
eten."
Jan was meteen weer de oude, vrolijke Jan. „Nou, schat
van een kind, dat doen we. Kom even verder, dan krijg je een
dikke zoen van ome Jan voor je boodschap.
Maar daarvoor bedankte het nichtje blijkbaar, want ze keek
hem misprijzend aan, haalde de schouders op en verdween, ge
volgd door de kostganger.
In de kamer kwam de vrouw des huizes juist met een schaal
vol dampende aardappelen aan. Brouwer, de kostbaas, meter-
opnemer van de gasfabriek, zat in z'n hemdsmouwen het avond
blad te lezen, wuifde even met zijn hand ten groet, toen Jan
binnen kwam en keek opnieuw lachend op, toen hij zag, dat
Jan op theatrale wijze zijn armen uitbreidde om het dochtertje
te omhelzen.
„Moedèèèèr, hij wil me zoenenbrulde het wicht, dat
het eigenlijk helemaal niet erg vond, want diep in haar hart
vereerde ze de vrolijke, knappe kostganger. A
„Jan, maak dat kind nou niet gekker als ze al is," verweet
mevrouw Brouwer hoofdschuddend en de aangesprokene liet
zijn armen zakken, keek treurig van de een naar de ander en
ging toen voor zijn bord soep zitten.
„Nou, dan heb ik pech gehad. Wacht maar, kleintje," ver
volgde hij kwasi-grimmig, „morgenochtend vroeg, als je nog in
bed ligt, zal ik je eens even knuffelen."
„Ja, dat moest je eens durven."
„jan tochIk zal het eens aan Pop vertellen. Foei, Don
Juan!"
„Nou ja," zei Jan op droge toon. „Kan ik het helpen, dat ik
met de dag gekker op uw dochter word, Hoe kan het anders,
met zo'n knappe moeder
Brouwer schoot opnieuw in een lach, hoewel hij zoiets maar
wat graag hoorde, want hij kon best met z'n wijfje, zoals hij
het wel eens zei, voor de dag komen.
„Zo, en nou is het welletjes," besliste mevrouw Brouwer,
die waarempel nog bloosde. De rust aan tafel keerde weer en
men vouwde de handen voor het gebed.
Tijdens het eten moest Jan telkens denken aan de brief van
Pop. Hij zat er toch wel een beetje mee in. Wat drommel,
waarom gunde ze hem die kaartavondjes niet. Dat onschuldige
bridgen, was dat nou zo erg
Hij at niet veel en gaf verstrooid antwoord op de vragen,
die hem gesteld werden. En toen de maaltijd geëindigd was,
verdween hij opnieuw naar zijn kamer en raapte de verkreukelde
brief op, die hij opnieuw las.
Ja, Jan Houtzagers, daar zit je nuKaarten of niet kaar
ten? Naar Pop of niet naar Pop?
Hij telde de knopen van zijn colbert. Doen, niet doen, doen.
Ja, wat nou doen? Kaarten of naar Pop gaan? Dan de knopen
van zijn vest maar. Ditmaal was het niet-doen. Maar wat zou
hij nu niet doen?
Zuchtend stond hij ten leste op en ging weer naar de huis
kamer. Brouwer had de krant uit en Jan keek haar verstrooid
door. Hij las enkele koppen en een stukje over een brand in
een voddenpakhuisverroest, dat was bij Pop in de buurt.
Alweer PopJa, wat moest hij nu doen?
Werktuigelijk dronk hij z'n thee en knabbelde aan het bis-
cuitje. Maar vergat, zoals hij anders haast elke avond deed,
even aan het schrift te trekken, waarin Greet, het dochtertje
zat te pennen. Ze had hem al even verstolen aangekeken.
Maar bepaalde toen al haar aandacht weer bij die moeilijke
som, die maar niet wou uitkomen
„Waar is Kees?' vroeg Jan eensklaps. Kees was de veertien
jarige zoon, die bij de Post werkte.
„Heeft vandaag reservedienst," antwoordde mevrouw Brou
wer, „en komt pas om acht uur thuis."
jammer, dacht Jan. Anders zou hij Kees om raad gevraagd
hebben. Die wist misschien een uitweg uit deze impasse. Die
vermaledijde meid ook met haar briefje.
Om zeven uur stond hij op en verdween na een korte groet.
Voor de derde maal nam hij in z'n kamer het briefje van Pop
in de handen, maar toen frommelde hij het definitief tot een
prop en opende de deur van het kacheltje, waarin het ver
dween. Hij had z'n beslissing genomen: hij ging kaarten en
daarmee uit. Dan maar geen Pop meer. Er waren er nog meer
in de stad. En ook daarbuiten.
Tien over zeven ging hij de natte, donkere straat op. Brrr,
het werd al tamelijk koud. Jammer, je kon anders in October
nog mooie dagen hebben. Het najaar was ditmaal al vroeg
ingezet
Kalmpjes liep hij naar de tramhalte. Op de vluchtheuvel ston
den een paar mensen. Het was nu niet meer zo druk. De arbei
ders en kantoorlui waren thuis en wat nu nog tramde, ging uit,
want de winkels waren alle al dicht. Of .men ging naar het
station
Daar kwam lijn één al door de bocht van de Amstelveense-
weg gieren. Wat glimden de rails in het lichtHu, hij
huiverde. Het was ook zo'n kouwe hoek, net bij de Schinkel.
De tram was matig bezet en Jan liep naar het voorbalcon.
Zo, 's avonds in het donker, was het altijd een pretig gezicht,
die brede Overtoom. Gek, hij vond Amsterdam toch een pret
tige stad, al was hij op het platteland geboren. Je voelde je
hier echt thuis. Je was met alles zo vertrouwd
Van de conducteur nam hij een „over en bij het Leidsebosje
pikte hij lijn 3. Zo, over vijf minuten was hij er: hun kroegje
op de Ceintuurbaan, waar ze een apart vertrekje hadden voor
hun soos. Hij keek op zijn polshorloge: tjonge, het was al vrij
laat, tegen achten.
De andere zeven leden van de club waren dan ook reeds
aanwezig, toen Jan het kamertje binnen stapte. Men maakte er
grappen over.
„Natuurlijk nog even een zoentje gehaald bij z'n meisje
zei een van hen lachend.
Jan schrok. Drommels ja, Pop. Nu had hij de schepen achter
zich verbrand. In de regel was hij om half acht al op het West
einde. En nu was het ruim acht uur. Pop zou intussen wel be
grepen hebben, dat hij toch ging kaarten. Misschien stond ze
nu wel met een nijdig gezicht in de donkere winkel naar buiten
te kijken
Och, wat kon het hem ook eigenlijk schelen. Hij was niet van
plan zich nu al te laten ringeloren. Stel je voorDan had
hij straks, als hij met haar getrouwd was, helemaal niets te ver
tellen. Kon hij als een zoete jongen 's avonds na zijn werk z'n
pantoffeltjes aantrekken en zijn krantje open vouwen en dan
kon Jantje thuis blijven, want vrouwtje wil niet, dat mannetje
gaat kaarten
Alle vrouwen kunen opvliegen, docht Jan. Uit. Punt. We
gaan kaarten en ik wil wel eens zien, wie mij ervan zal Weer
houden!
Hij hing jas en hoed aan de kapstok en nam plaats bij de
anderen. Eerst een borrel en dan loten voor de partner. En
even later zaten vier tweetallen aan twee tafeltjes genoeglijk
te bridgen.
En genoeglijk was het, vond Jan. Had hij me daar met het
eerste spel al klein slem Schoppen geboden en groot slem ge
maakt. Alsjeblieft, een manch en een behoorlijk aantal punten,
want het was nog gedoubleerd ook.
De avond verliep gezellig en Jan was ditmaal niet onfortuin
lijk. Elf uur was steeds het klokje van ophouden en toen hij de
balans opmaakte, bleek hij zeven gulden rijker te zijn. Maar ja,
hij had vanavond ook De Vries als partner gehad en die was
een baas in de vier klaveren-conventie
„Jongens, nog een borreltje toe en dan gaan we weer naar
moe," zei Bennema, die ook niet onverdienstelijk geboden had.
En Gerrit, de kellner in zijn smetteloze witte jas, bracht voor
de laatste maal die avond het verlangde.
„Zo," zei Bennema, zijn lippen aflikkend, „dat smaakt als
ham, maar niet zo vet."
„Zeg, lui, vinden jullie niet, dat Houtzagers stil is vanavond?
Wat is er, jong? Toch geen ruzie gehad met 't vrouwtje?"
(Wordt vervolgd)
dus uw kostbaar radio
apparaat in vertrouwde
handen, waar moderne meet
apparaten en een ruime sor
tering onderdelen ten dienste
staan.
Radio- en Electr. Techn. Bureau
Ruïnelaan 3 - Tel. 2514 - Bergen
„Hedi" voor Dames
„Anal" voor privé gebruik
„D.O.T" voor kantoorgebruik
„Tripo" zeer billijk, ideaal voor
de schooljeugd,
V2 jaar garantie.
„Tubime"voor de boekhouder,
schrijft dun, gegaran
deerd 1 jaar garantie.
Bergen
Rembrandtstraat 43, Alkmaar
Telef. 4771 (K 2200)
SPECIAAL VOOR
met de nieuwste Ital. accordeon
Gelegenheid tot aanmelding van nieuwe
leerlingen
Aanvang der lessen 18 April
Dorpsstr. 44, Bergen, Tel. 2072
Dorpsstraat 21, Bergen
is de gehele dag geopend
van 8 uur v.m.
tot 7 uur n.m.
houdt privé-consult op Woens
dag 19 April van 11—12.30 uur
en van 1.306.30 uur in Hotel
„Kreb", volgens afspraak.