DE DUINSTREEK
Betpek's WtutUtgiMitktUtQ
m
30
47
45
ONZE SPECIALE
KERSTAANBIEDING
EEN MODERNE ROK
Het Kerstfeest van Anneliesje
U slaagt ooit KRUL
De Waacd's l/teeshouwecij>
2de KERSTDAG
mh W tot 1 uuc vers Brood
&$4nLu-Vulpenhouders vc
7.95
6.95
8.95
een Feestelijk gedekte tafel met Kerstmis?
een fijne ROLLADE?
Adverteer! in „DE DUINSTREEK
99
99
Vrijdag 22 December 1950
Tweede blad
Een Kerstverhaal voor kinderen
door Maartje Zeldenrijk.
Stap... stap... stap... Lang
zaam, tree voor tree, stapte An
neliesje naar bovenstap...
stap
En boven gekomen deed ze,
als iedere dag, de deur open en
ging naar binnen. Eerst de gang
door en dan naar de kamer,
maar daar moest ze aanklop
pen. Dat had mam gezegd. Je~
mocht zo maar niet bij vreemde
mensen naar binnen gaan. Dat
hoorde niet.
Nou, dat vond Anneliesje elke
keer maar weer erg vreemd.
Want de buurvrouw was toch
geen vreemde, dat was toch de
buurvrouw, die altijd zulke lek
kere snoepjes had in zo'n mooi
schaaltje. En haast altijd mocht
Anneliesje er één uitzoeken, als
ze boven kwam.
Tiktiktikging
het kleine knuistje op de kamer
deur.
,,Ja," klonk het van de andere
kant, „wie is daar?"
„Ikke," zei Anneliesje.
De deur werd geopend en
daar stond de buurvrouw. „Zo
Anneliesje! Kom je weer eens
kijken?"
„Ja, buurvrouw," zei de kleu
ter zacht, en meteen was ze bin
nen.
Maar wat zag ze daar opeens
bij het raam? O, wat een mooie
kerstboom! En allemaal mooie,
witte, en gele, en rode kaarsjes,
en een grote ster er bovenop.
Anneliesje bleef een hele tijd, vol
bewondering staan kijken, achter
zich de buurvrouw, die de deur
weer gesloten had.
„En, vind je het niet mooi,
Anneliesje?"
Het kleine ding knikte en bleef
maar kijken,
„Je moogt er wel wat dichter
bij gaan staan. Kom maar mee.'
En de buurvrouw nam haar
buurmeisje bij de hand en bracht
haar tot vlak voor de mooi ver
sierde Kerstboom. En Anneliesje
keek maarkeek maar
Vooral naar een plaatje in een
lijstje, waarop een kleine jongen
stond.
„Wie is dat?" vroeg ze, terwijl
ze het gezichtje naar de vrouw
ophief.
„Dat is Bertje," antwoordde de
buurvrouw zacht. „Als hij nog
geleefd had, zou hij net zo oud
zijn als jij, Anneliesje. Maar Ber
tje is verleden jaar kort na het
Kerstfeest, ziek geworden en ge
storven."
„En hebben ze hem toen ook
in een kistje gedaan en met een
zwarte wagen weggebracht, net
zoals de buurman van de over
kant?"
De vrouw knikte en even was
het stil. „Het was zo'n lieve
jongen," zei ze zacht. „En hij
was verleden jaar zo blij met de
Kerstboom
„Wij hebben geen kerstboom,"
babbelde Anneliesje, „maar wel
twee kleine broertjes. Die heeft
het Kerstkindje gebracht, zegt
papa. Maar dat kan toch niet,
Het Kerstkindje komt toch mor
gen pas?"
De vrouw haalde even een
zakdoek langs haar ogen. En
toen trok ze het kleine ding op
haar schoot.
„Ja, hoor,'' antwoordde ze, „je
pappie heeft gelijk. Het Kerst
kindje heeft de twee broertjes
gebracht, ook al was het nog
geen Kerstfeest. Het Kerstkindje
kan alle kindertjes niet tegelijk
brengen aan alle mensen, en
daarom brengt Hij ze ook wel
vroeger of later, zie je?'
Anneliesje knikte. Natuurlijk,
dat begreep ze. Anders zou het
Wilt II met de feestdagen
een verzorgde disch
Beleefd aanbevelend K. K R U L, Groentenhandel, Groet
I Telef. 201 Jj
Illinium
Flanellen
lakens
wit-zalm - blauw
Flanellen
lakens
gestreept
Flanellen
lakens
extra zwaar
Wollen dekens
Molton dekens
Gewatteerde dekens
A. KOLLMER - Dorpsstraat 5
KERSTTAFELLOPERS
KERSTTAFELLAKENS
KERSTSERVETTEN
KERSTKAARSEN wit en gekleurd
STERRETJES (koud vuur)
ROOD LINT
ROOD- EN GROEN CRêPEPAPIER
ROOD CELLOPHAAN
Boekhandel - COLDENBURG - Schoort-TeL 268
veel te druk worden voor het
Kerstkindje. Maar opeens schoot
haar iets anders in de gedachten.
„Buurvrouw, waarom heeft t
Kerstkindje bij ons twee broertjes
gebracht en bij jullie niets?"
„Dat weet ik niet, lieve schat.
Kom, neem jij maar een lekker
snoepje en ga dan maar weer
naar beneden, want de buur
vrouw moet nog veel werk doen.
En morgenavond, als de lichtjes
van de kerstboom branden, mag
jij ook een poosje komen, hoor!"
„Ja, buurvrouw. Dank je wel
buurvrouw." En weg was ze
weer, de gang door, de trap af,
naar beneden.
Moeder en Teuntje, het dienst
meisje, waren beiden bezig de
tweeling een schone luier te ge
ven, toen Anneliesje binnenkwam
en ze was vastbesloten haar
vraag ook aan moeder te stel
len. Maar dan moest eerst Teun
tje weg zijn.
Later, toen de tweeling weer
lag te slapen, vroeg Anneliesje:
„Mam, waarom heeft het Kerst
kindje bij de buurvrouw geen
broertje gebracht en bij ons
twee?"
Moeder lachte en knuffelde
haar bijna zevenjarig dochtertje.
„Dat is iets, dat niemand weet,
lieveling."
„Waren heus alle twee broer-
jes voor ons? Was er niet één
voor de buurvrouw bij?"
„Nee, hoor, ze waren heus alle
twee voor ons."
„O." En even later: „Mam,
buurvrouw heeft toch een broer
tje gehad, hè? Het heette Ber
tje."
De ander keek verbaasd naar
het kleine ding: „Hoe weet jij
dat?"
„Dat zei de buurvrouw. En de
buurvrouw heeft een kerstboom
bij het raam staan, met allemaal
mooie kaarsjes er in en er staat
ook een plaatje bij en dat is Ber
tje. En de buurvrouw huilde,
toen ik vroeg, wie dat was."
Mevrouw Prins trok haar
dochtertje op schoot en zei: „An
neliesje, Bertje was een lieve jon
gen en de buurvrouw en buur
man hielden veel van Bertje.
Maar Bertje is verleden jaar ziek
geworden en gestorven en daar
om is de buurvrouw wel eens
bedroefd, begrijp je?''
„Bedroefd, dat is huilen, hè?
Als het zeer doet, hè, Mam?"
„Ja, en bij de buurvrouw doet
het hier binnen pijn." En me
vrouw Prins wees bij Annelies
je op haar borst.
Anneliesje knikte ernstig en
meteen rijpte er bij haar een
plannetje, maar daar zou ze niets
van zeggen.
De volgende middag, toen mam
en papa in de voorkamer zaten
te luisteren naar de radio, sloop
Anneliesje de slaapkamer binnen
en keek beurtelings in de beide
wiegen. Nee, Pieterbaas niet, die
was altijd lief en schreeuwde al
maar, als hij honger had. Maar
Janneman schreeuwde haast al
tijd, als hij wakker werd. Daar
om moest ze heel voorzichtig
doen en er voor zorgen, dat hij
bleef slapen.
Ze sleepte een voetenkussen
naar de wieg en daarop staande
kon ze net de kleine, slapende
Jan uit de wieg nemen. Net als
ze moeder had zien doen, nam
ze de baby in haar armpjes en
voorzichtig stapte ze van het
voetenkussen af, de slaapkamer
uit, de gang door naar de trap.
Maar nu kwam het moeilijkste
nog: hoe kreeg ze Janneman de
trap op
Even ging ze besluiteloos zit
ten op de onderste tree van de
trap. Als ze naar boven liep,
steunde ze altijd met haar ene
handje tegen de muur, maar dat
ging nu niet, want ze had haar
broertje te dragen.
Maar ineens wist ze het! Ze
stond op en ging op de tweede
tree zitten, terwijl ze gelijktijdig
haar voetjes ook omhoog trok
naar de eerste tree. Zo en nu
op de volgende tree gaan zitten
en met haar voetjes op de twee
de tree.
En zo kwam Anneliesje boven
met Janneman. Ze was wel even
bang geweest, toen ze bijna bo
ven was, want het leek nu zo
verschrikkelijk diep daar bene
den. Maar toen had ze haar oog
jes dicht gedaan en daarna ging
het weer.
Boven ging ze even hijgend te
gen de deur leunen, want Jan
was toch zwaar. Lang durfde ze
echter niet te wachten, want als
hij eens wakker werd
Maar Janneman sliep rustig
door en via de gang bereikte het
kleine ding de slaapkamer van de
buurvrouw.
Besluiteloos bleef ze met haar
broertje in de armen staan kij
ken. Hier was geen wieg, want
de wieg van de buurvrouw was
beneden bij mam.
Maar het grote ledikant, daar
kon Jan ook in slapen.
Voorzichtig legde ze de sla
pende baby neer en trok de de
kens er zo ver overheen, dat het
kleine hoofdje in de doek er net
boven uit kwam.
Ze luisterdeNee, de buur
vrouw had niets gehoord. Nu
vlug naar beneden. En als de
buurvrouw dan vanavond naar
de slaapkamer ging, dan zou ze
denken, dat het Kerstkindje
haar toch nog een broertje ge
bracht had. En Mam zou het wel
niet erg vinden. Ze had Pieter
baas toch ook nog
Nog geen half uur later was
het benedenhuis in rep en roer.
Mevrouw Prins was, gewoonte
getrouw, even de slaapkamer
binnen gegaan om te kijken, of
haar twee jongens goed lagen.
En ze slaakte een gil van schrik,
toen ze bemerkte, dat het ene
wiegje leeg was. In een wip was
meneer Prins er ook bij.
„Waar is Jan?" vroeg ze ver
schrikt.
Hij stond verwonderd in de
lege wieg te kijken. „Maar mens,
dat weet ik toch niet
„Waar is Anneliesje?" vroeg
ze opeens, terwijl haar een licht
opging.
„Die? Zal wel in de voorka
mer zijn. Lieve help, zij zal toch
niet..."
Beiden liepen snel naar de
voorkamer, waar Anneliesje, die
haar avontuur op dit ogenblik al
weer was vergeten, zoet met een
pop zat te spelen.
„Waar is Jan?" vroeg ze, het
kind wild aan haar arm trekkend.
Het kind schrok van deze on
verwachte, bruuske beweging en
begon te huilen.
„Geef antwoord," herhaalde
mevrouw Prins, die steeds ang
stiger werd, „waar is je broer
tje?"
„Boven 'bij de buurvrouw,"
antwoordde het kleine ding, tus
sen de snikken door.
Als een wervelwind stormde
mevrouw Prins de trap op, ge
volgd door haar man, maar in
de voorkamer zaten de buren,
rustig te lezen en keken verbaasd
op naar het verwilderde gezicht
van de benedenbuurvrouw.
„Janneman is weg en Anne
liesje zegt, dat hij hier moet zijn,"
zei mevrouw Prins met een snik.
„Hier?" vroeg de andere vrouw
verbaasd. „Anneliesje is hier in
geen uren geweest. Maar wacht
eens, nu je het zegt
Ze stond op en liep naar de
slaapkamer, gevolgd door het
echtpaar Prins. En daar lag de
baby, onbewust van de afge
legde reis en de daardoor ont
stane angst, kalm te slapen. In
een oogwenk had mevrouw Prins
het kind uit het grote ledikant
gebeurd en in de arm genomen.
Toen werd het kind wakker en
begon te huilen.
„Ik vond het zo naar voor
buurvrouw," zei Anneliesje, toen
haar traantjes gedroogd waren en
ze met een groot stuk Kerstkrans
in de kleine knuistjes op de
schoot van haar vader zat. „En
daarom heb ik Janneman naar
boven gebracht. Wij hébben er
immers twee
„Je bent een lieve meid," zei
de buurvrouw, die haar van de
schoot van haar vader nam en
haar vertroetelde en kuste, „maar
het Kerstkindje heeft Janneman
beneden gebracht en daar moet
het blijven. Maar misschien
brengt her Kerstkindje een ande
re keer ook wel een broertje of
zusje boven, hoor."
„Echtwaar, mam?" vroeg ze,
naar haar moeder kijkend.
En deze knikte toestemmend,
nu ook weer lachend, omdat ze
haar kleine jongen veilig en wel
in de wieg wist. „Maar Anne
liesje mag nooit weer een broer
tje uit de wieg halen, want daar
voor is ze veel te klein."
„Nee, mam," beloofde het klei
ne ding.
„En kom nu maar mee naar
boven,'' nodigde de buurman uit,
„dan gaan we de Kerstboom
kaarsjes' aansteken en kerstlied
jes zingen."
Bij aankoop van:
1 pak Zelfrijzend Bakmeel 500 gr. a 40 ct.
250 gram Smyrna rozijnen 38
van 45 voor
ct.
KERSTPUDDINGPOEDER
ct.
AMANDELKRANSJES
250 gram van 59 voor
Heerlijke SCHOUDERHAM,
100 gram van 50 voor
ct.
ct.
DE KRUIDENIER.... OOK VOOR U
Wilt U met de Kerstdagen
dan naar
Tevens grote sortering fijne VLEESWAREN
DE SCHOORLSE BAKRERS
Er wordt niet bezorgd
Wij staan beiden in 'n stoffen
zaak, zij een slank jong vrouwtje
en ik. Wij keuren verschillende
soorten stof op kwaliteit en.
prijs.
„Vindt u het niet erg moeilijk
een keus te maken?" vraagt zij
verbaasd, wanneer ik een stof
heb uitgezocht.
„Och, het was niet zo moeilijk,
ik wilde graag zwarte stof voor
een rok en daar ben ik mee
geslaagd".
„Ja, ziet u, ik sta nu nog steeds
in tweestrijdik weet zelf nog
niet of ik goed voor een rek of
voor een hele japon zal nemen.
Ik heb niet zo'n erg uitgebreide
garderobe, dus zou het eigenlijk
wel practisch zijn, goed voor een
rok te kopen. Daar zou ik dan
verschillende blouses of jumpertjes
op kunnen dragen, maar eigenlijk
ben ik bang, dat een blouse en
rok zo gauw saai worden. Boven
dien vind ik het eigenlijk niet
gekleed staan, als je eens op
visite gaat. Wat zou u mij nu
raden
Ja, dat is natuurlijk niet zo
eenvoudig te zeggen, als je iemand
helemaal niet kent, niets van haar
smaak afweet. Ik waardeer zelf
het practische van een rok en
blouse, dus ik adviseer haar stof
voor een rok te kopen en daarbij
een aardig gekleed jumpertje aan
te schaffen.
Waarom niet?
Het is toch eigenlijk wel vreemd,
dat er nog vrouwen zijn, die
denken, dat je niet goed gekleed
bent, wanneer je in rok en blouse
op visite komt. Tegenwoordig
wordt er zelfs steeds meer toe
overgegaan om in plaats van een
avondjapon een avondrok met
blouse te dragen. Vooral voor
dames, die niet zo heel veel uit
gaan en die dus jaar in jaar uit
met dezelfde avondjapon zouden
geuren, is dit een oplossing.
Een geklede rok, zoals bijvoor
beeld op onze afbeelding en een
aardige blouse, zal het zeker zo
goed doen als een japon.
Het aparte van deze rok zijn
de opgestikte biezen. De plooien
worden ongeveer 20 cm ingestikt
en met een spinnetje afgewerkt.
Het zelf maken van een rok is
een dankbaar werkje. Probeert u
het maar eens.
Klaargeknipte patronen van dit
model kunt u onder no. P 4894
bestellen bij de redactie van ons
blad in de maten 40-42-44-46 en
48 a f 0,95 per postwissel of in
postzegels (uitsluitend lage waar
den en niet op een briefkaart
geplakt).
Vergeet U niet nummer en
maat op te geven?
PRINSES CHARME
De VULPEN
voor elke hand 1 1
Boekhandel C. Oldenburg - Laanweg - SCHOORL
Aardbeien
Kersen
Abrikozen
Perziken
Annanas
Pruimen
Witlof
Spruiten
Bloemkool
Andijvie
IN BLIK EN VERS;
Zalm
Sardines
Makreel
Haring in tomatensaus
Zure Haring en Rolmops
Voor GROENTE en FRUIT
een mooie sortering
Appels
Sinaasappels
Mandarijnen
Bananen
VAN AMERONGEN 'T MEEST CONCURREREND
t/m Zaterdag 30 December:
met rozijnen en amandelen 100 gr.
U leverpastei blik 200 gr. van 65 voor 60 ct.
N Knax (worstjes) blik van 92 voor 87 ct.
Pick-Ups (worstjes) blik van 92 voor 87 ct.
Xk Soepballetjes blik van 80 voor 74 ct
Toast W. v. Agroot pak 30 ct.
t/m Zaterdag 23 December:
Stationsstraat 7 Bergen Telef. 2082
Achterweg, GROET
it