DE DUINSTREEK Betpek's WtutUtgiMitktUtQ m 30 47 45 ONZE SPECIALE KERSTAANBIEDING EEN MODERNE ROK Het Kerstfeest van Anneliesje U slaagt ooit KRUL De Waacd's l/teeshouwecij> 2de KERSTDAG mh W tot 1 uuc vers Brood &$4nLu-Vulpenhouders vc 7.95 6.95 8.95 een Feestelijk gedekte tafel met Kerstmis? een fijne ROLLADE? Adverteer! in „DE DUINSTREEK 99 99 Vrijdag 22 December 1950 Tweede blad Een Kerstverhaal voor kinderen door Maartje Zeldenrijk. Stap... stap... stap... Lang zaam, tree voor tree, stapte An neliesje naar bovenstap... stap En boven gekomen deed ze, als iedere dag, de deur open en ging naar binnen. Eerst de gang door en dan naar de kamer, maar daar moest ze aanklop pen. Dat had mam gezegd. Je~ mocht zo maar niet bij vreemde mensen naar binnen gaan. Dat hoorde niet. Nou, dat vond Anneliesje elke keer maar weer erg vreemd. Want de buurvrouw was toch geen vreemde, dat was toch de buurvrouw, die altijd zulke lek kere snoepjes had in zo'n mooi schaaltje. En haast altijd mocht Anneliesje er één uitzoeken, als ze boven kwam. Tiktiktikging het kleine knuistje op de kamer deur. ,,Ja," klonk het van de andere kant, „wie is daar?" „Ikke," zei Anneliesje. De deur werd geopend en daar stond de buurvrouw. „Zo Anneliesje! Kom je weer eens kijken?" „Ja, buurvrouw," zei de kleu ter zacht, en meteen was ze bin nen. Maar wat zag ze daar opeens bij het raam? O, wat een mooie kerstboom! En allemaal mooie, witte, en gele, en rode kaarsjes, en een grote ster er bovenop. Anneliesje bleef een hele tijd, vol bewondering staan kijken, achter zich de buurvrouw, die de deur weer gesloten had. „En, vind je het niet mooi, Anneliesje?" Het kleine ding knikte en bleef maar kijken, „Je moogt er wel wat dichter bij gaan staan. Kom maar mee.' En de buurvrouw nam haar buurmeisje bij de hand en bracht haar tot vlak voor de mooi ver sierde Kerstboom. En Anneliesje keek maarkeek maar Vooral naar een plaatje in een lijstje, waarop een kleine jongen stond. „Wie is dat?" vroeg ze, terwijl ze het gezichtje naar de vrouw ophief. „Dat is Bertje," antwoordde de buurvrouw zacht. „Als hij nog geleefd had, zou hij net zo oud zijn als jij, Anneliesje. Maar Ber tje is verleden jaar kort na het Kerstfeest, ziek geworden en ge storven." „En hebben ze hem toen ook in een kistje gedaan en met een zwarte wagen weggebracht, net zoals de buurman van de over kant?" De vrouw knikte en even was het stil. „Het was zo'n lieve jongen," zei ze zacht. „En hij was verleden jaar zo blij met de Kerstboom „Wij hebben geen kerstboom," babbelde Anneliesje, „maar wel twee kleine broertjes. Die heeft het Kerstkindje gebracht, zegt papa. Maar dat kan toch niet, Het Kerstkindje komt toch mor gen pas?" De vrouw haalde even een zakdoek langs haar ogen. En toen trok ze het kleine ding op haar schoot. „Ja, hoor,'' antwoordde ze, „je pappie heeft gelijk. Het Kerst kindje heeft de twee broertjes gebracht, ook al was het nog geen Kerstfeest. Het Kerstkindje kan alle kindertjes niet tegelijk brengen aan alle mensen, en daarom brengt Hij ze ook wel vroeger of later, zie je?' Anneliesje knikte. Natuurlijk, dat begreep ze. Anders zou het Wilt II met de feestdagen een verzorgde disch Beleefd aanbevelend K. K R U L, Groentenhandel, Groet I Telef. 201 Jj Illinium Flanellen lakens wit-zalm - blauw Flanellen lakens gestreept Flanellen lakens extra zwaar Wollen dekens Molton dekens Gewatteerde dekens A. KOLLMER - Dorpsstraat 5 KERSTTAFELLOPERS KERSTTAFELLAKENS KERSTSERVETTEN KERSTKAARSEN wit en gekleurd STERRETJES (koud vuur) ROOD LINT ROOD- EN GROEN CRêPEPAPIER ROOD CELLOPHAAN Boekhandel - COLDENBURG - Schoort-TeL 268 veel te druk worden voor het Kerstkindje. Maar opeens schoot haar iets anders in de gedachten. „Buurvrouw, waarom heeft t Kerstkindje bij ons twee broertjes gebracht en bij jullie niets?" „Dat weet ik niet, lieve schat. Kom, neem jij maar een lekker snoepje en ga dan maar weer naar beneden, want de buur vrouw moet nog veel werk doen. En morgenavond, als de lichtjes van de kerstboom branden, mag jij ook een poosje komen, hoor!" „Ja, buurvrouw. Dank je wel buurvrouw." En weg was ze weer, de gang door, de trap af, naar beneden. Moeder en Teuntje, het dienst meisje, waren beiden bezig de tweeling een schone luier te ge ven, toen Anneliesje binnenkwam en ze was vastbesloten haar vraag ook aan moeder te stel len. Maar dan moest eerst Teun tje weg zijn. Later, toen de tweeling weer lag te slapen, vroeg Anneliesje: „Mam, waarom heeft het Kerst kindje bij de buurvrouw geen broertje gebracht en bij ons twee?" Moeder lachte en knuffelde haar bijna zevenjarig dochtertje. „Dat is iets, dat niemand weet, lieveling." „Waren heus alle twee broer- jes voor ons? Was er niet één voor de buurvrouw bij?" „Nee, hoor, ze waren heus alle twee voor ons." „O." En even later: „Mam, buurvrouw heeft toch een broer tje gehad, hè? Het heette Ber tje." De ander keek verbaasd naar het kleine ding: „Hoe weet jij dat?" „Dat zei de buurvrouw. En de buurvrouw heeft een kerstboom bij het raam staan, met allemaal mooie kaarsjes er in en er staat ook een plaatje bij en dat is Ber tje. En de buurvrouw huilde, toen ik vroeg, wie dat was." Mevrouw Prins trok haar dochtertje op schoot en zei: „An neliesje, Bertje was een lieve jon gen en de buurvrouw en buur man hielden veel van Bertje. Maar Bertje is verleden jaar ziek geworden en gestorven en daar om is de buurvrouw wel eens bedroefd, begrijp je?'' „Bedroefd, dat is huilen, hè? Als het zeer doet, hè, Mam?" „Ja, en bij de buurvrouw doet het hier binnen pijn." En me vrouw Prins wees bij Annelies je op haar borst. Anneliesje knikte ernstig en meteen rijpte er bij haar een plannetje, maar daar zou ze niets van zeggen. De volgende middag, toen mam en papa in de voorkamer zaten te luisteren naar de radio, sloop Anneliesje de slaapkamer binnen en keek beurtelings in de beide wiegen. Nee, Pieterbaas niet, die was altijd lief en schreeuwde al maar, als hij honger had. Maar Janneman schreeuwde haast al tijd, als hij wakker werd. Daar om moest ze heel voorzichtig doen en er voor zorgen, dat hij bleef slapen. Ze sleepte een voetenkussen naar de wieg en daarop staande kon ze net de kleine, slapende Jan uit de wieg nemen. Net als ze moeder had zien doen, nam ze de baby in haar armpjes en voorzichtig stapte ze van het voetenkussen af, de slaapkamer uit, de gang door naar de trap. Maar nu kwam het moeilijkste nog: hoe kreeg ze Janneman de trap op Even ging ze besluiteloos zit ten op de onderste tree van de trap. Als ze naar boven liep, steunde ze altijd met haar ene handje tegen de muur, maar dat ging nu niet, want ze had haar broertje te dragen. Maar ineens wist ze het! Ze stond op en ging op de tweede tree zitten, terwijl ze gelijktijdig haar voetjes ook omhoog trok naar de eerste tree. Zo en nu op de volgende tree gaan zitten en met haar voetjes op de twee de tree. En zo kwam Anneliesje boven met Janneman. Ze was wel even bang geweest, toen ze bijna bo ven was, want het leek nu zo verschrikkelijk diep daar bene den. Maar toen had ze haar oog jes dicht gedaan en daarna ging het weer. Boven ging ze even hijgend te gen de deur leunen, want Jan was toch zwaar. Lang durfde ze echter niet te wachten, want als hij eens wakker werd Maar Janneman sliep rustig door en via de gang bereikte het kleine ding de slaapkamer van de buurvrouw. Besluiteloos bleef ze met haar broertje in de armen staan kij ken. Hier was geen wieg, want de wieg van de buurvrouw was beneden bij mam. Maar het grote ledikant, daar kon Jan ook in slapen. Voorzichtig legde ze de sla pende baby neer en trok de de kens er zo ver overheen, dat het kleine hoofdje in de doek er net boven uit kwam. Ze luisterdeNee, de buur vrouw had niets gehoord. Nu vlug naar beneden. En als de buurvrouw dan vanavond naar de slaapkamer ging, dan zou ze denken, dat het Kerstkindje haar toch nog een broertje ge bracht had. En Mam zou het wel niet erg vinden. Ze had Pieter baas toch ook nog Nog geen half uur later was het benedenhuis in rep en roer. Mevrouw Prins was, gewoonte getrouw, even de slaapkamer binnen gegaan om te kijken, of haar twee jongens goed lagen. En ze slaakte een gil van schrik, toen ze bemerkte, dat het ene wiegje leeg was. In een wip was meneer Prins er ook bij. „Waar is Jan?" vroeg ze ver schrikt. Hij stond verwonderd in de lege wieg te kijken. „Maar mens, dat weet ik toch niet „Waar is Anneliesje?" vroeg ze opeens, terwijl haar een licht opging. „Die? Zal wel in de voorka mer zijn. Lieve help, zij zal toch niet..." Beiden liepen snel naar de voorkamer, waar Anneliesje, die haar avontuur op dit ogenblik al weer was vergeten, zoet met een pop zat te spelen. „Waar is Jan?" vroeg ze, het kind wild aan haar arm trekkend. Het kind schrok van deze on verwachte, bruuske beweging en begon te huilen. „Geef antwoord," herhaalde mevrouw Prins, die steeds ang stiger werd, „waar is je broer tje?" „Boven 'bij de buurvrouw," antwoordde het kleine ding, tus sen de snikken door. Als een wervelwind stormde mevrouw Prins de trap op, ge volgd door haar man, maar in de voorkamer zaten de buren, rustig te lezen en keken verbaasd op naar het verwilderde gezicht van de benedenbuurvrouw. „Janneman is weg en Anne liesje zegt, dat hij hier moet zijn," zei mevrouw Prins met een snik. „Hier?" vroeg de andere vrouw verbaasd. „Anneliesje is hier in geen uren geweest. Maar wacht eens, nu je het zegt Ze stond op en liep naar de slaapkamer, gevolgd door het echtpaar Prins. En daar lag de baby, onbewust van de afge legde reis en de daardoor ont stane angst, kalm te slapen. In een oogwenk had mevrouw Prins het kind uit het grote ledikant gebeurd en in de arm genomen. Toen werd het kind wakker en begon te huilen. „Ik vond het zo naar voor buurvrouw," zei Anneliesje, toen haar traantjes gedroogd waren en ze met een groot stuk Kerstkrans in de kleine knuistjes op de schoot van haar vader zat. „En daarom heb ik Janneman naar boven gebracht. Wij hébben er immers twee „Je bent een lieve meid," zei de buurvrouw, die haar van de schoot van haar vader nam en haar vertroetelde en kuste, „maar het Kerstkindje heeft Janneman beneden gebracht en daar moet het blijven. Maar misschien brengt her Kerstkindje een ande re keer ook wel een broertje of zusje boven, hoor." „Echtwaar, mam?" vroeg ze, naar haar moeder kijkend. En deze knikte toestemmend, nu ook weer lachend, omdat ze haar kleine jongen veilig en wel in de wieg wist. „Maar Anne liesje mag nooit weer een broer tje uit de wieg halen, want daar voor is ze veel te klein." „Nee, mam," beloofde het klei ne ding. „En kom nu maar mee naar boven,'' nodigde de buurman uit, „dan gaan we de Kerstboom kaarsjes' aansteken en kerstlied jes zingen." Bij aankoop van: 1 pak Zelfrijzend Bakmeel 500 gr. a 40 ct. 250 gram Smyrna rozijnen 38 van 45 voor ct. KERSTPUDDINGPOEDER ct. AMANDELKRANSJES 250 gram van 59 voor Heerlijke SCHOUDERHAM, 100 gram van 50 voor ct. ct. DE KRUIDENIER.... OOK VOOR U Wilt U met de Kerstdagen dan naar Tevens grote sortering fijne VLEESWAREN DE SCHOORLSE BAKRERS Er wordt niet bezorgd Wij staan beiden in 'n stoffen zaak, zij een slank jong vrouwtje en ik. Wij keuren verschillende soorten stof op kwaliteit en. prijs. „Vindt u het niet erg moeilijk een keus te maken?" vraagt zij verbaasd, wanneer ik een stof heb uitgezocht. „Och, het was niet zo moeilijk, ik wilde graag zwarte stof voor een rok en daar ben ik mee geslaagd". „Ja, ziet u, ik sta nu nog steeds in tweestrijdik weet zelf nog niet of ik goed voor een rek of voor een hele japon zal nemen. Ik heb niet zo'n erg uitgebreide garderobe, dus zou het eigenlijk wel practisch zijn, goed voor een rok te kopen. Daar zou ik dan verschillende blouses of jumpertjes op kunnen dragen, maar eigenlijk ben ik bang, dat een blouse en rok zo gauw saai worden. Boven dien vind ik het eigenlijk niet gekleed staan, als je eens op visite gaat. Wat zou u mij nu raden Ja, dat is natuurlijk niet zo eenvoudig te zeggen, als je iemand helemaal niet kent, niets van haar smaak afweet. Ik waardeer zelf het practische van een rok en blouse, dus ik adviseer haar stof voor een rok te kopen en daarbij een aardig gekleed jumpertje aan te schaffen. Waarom niet? Het is toch eigenlijk wel vreemd, dat er nog vrouwen zijn, die denken, dat je niet goed gekleed bent, wanneer je in rok en blouse op visite komt. Tegenwoordig wordt er zelfs steeds meer toe overgegaan om in plaats van een avondjapon een avondrok met blouse te dragen. Vooral voor dames, die niet zo heel veel uit gaan en die dus jaar in jaar uit met dezelfde avondjapon zouden geuren, is dit een oplossing. Een geklede rok, zoals bijvoor beeld op onze afbeelding en een aardige blouse, zal het zeker zo goed doen als een japon. Het aparte van deze rok zijn de opgestikte biezen. De plooien worden ongeveer 20 cm ingestikt en met een spinnetje afgewerkt. Het zelf maken van een rok is een dankbaar werkje. Probeert u het maar eens. Klaargeknipte patronen van dit model kunt u onder no. P 4894 bestellen bij de redactie van ons blad in de maten 40-42-44-46 en 48 a f 0,95 per postwissel of in postzegels (uitsluitend lage waar den en niet op een briefkaart geplakt). Vergeet U niet nummer en maat op te geven? PRINSES CHARME De VULPEN voor elke hand 1 1 Boekhandel C. Oldenburg - Laanweg - SCHOORL Aardbeien Kersen Abrikozen Perziken Annanas Pruimen Witlof Spruiten Bloemkool Andijvie IN BLIK EN VERS; Zalm Sardines Makreel Haring in tomatensaus Zure Haring en Rolmops Voor GROENTE en FRUIT een mooie sortering Appels Sinaasappels Mandarijnen Bananen VAN AMERONGEN 'T MEEST CONCURREREND t/m Zaterdag 30 December: met rozijnen en amandelen 100 gr. U leverpastei blik 200 gr. van 65 voor 60 ct. N Knax (worstjes) blik van 92 voor 87 ct. Pick-Ups (worstjes) blik van 92 voor 87 ct. Xk Soepballetjes blik van 80 voor 74 ct Toast W. v. Agroot pak 30 ct. t/m Zaterdag 23 December: Stationsstraat 7 Bergen Telef. 2082 Achterweg, GROET it

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1950 | | pagina 3