Moderne
Zeerovers
CicUeifyi
y
IC<MMue,toifyUiq> BERGEN
HETELUCHT-KACHEL
Fa. J. SMIT Jr.,
/Jeeapefeife?
Administratiekantoor
JOH. BR0ERE
KALENDERS
EUGÈNE
Kapsalon „URSEM"
Hakeus
1145.-
Bergen
UITVOERING
Nieuwe Verkeerswet 1951
en slopen nodig?
Co&atrt- en Atotusententsfye&etsckap »ELCK WAT WILS«
Hoe daag- ik voor mijn Rijexamen
Storingen
GEBR- SCHOEN
Het adres van vertrouwen
Ofitumitip
fteefiiOMkt
Kinderverhaal
VOCAAL, en INSTRUMENTAAL CONCERT
OOK NU EEN
E. M. JAARSMA
Café-Restaurani t HARGER HOEKJE
G. KLOP, Hargen - Teleloon 2 54
TER GELEGENHEID VAN HET 25-JARIG BESTAAN
Boekhandel C. OLDENBURG, Schoorl - Telef. 268
Radio en Electro Technisch Bureau MEIJER,
FEUILLETON
door MAARTJE ZELDENRIJK
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
PLOMPER VERHUIZINGEN
door geheel NEDERLAND
Boekh. C. Oldenburg, Schoorl
Stofzuigers
MEIJER,
Aan de SPITS
T. VAN DIEPEN
-
Vlug laadden ze ze in een
roeiboot en brachten ze naar
Roger's schip. Dit gebeurde onder
luide juichkreten van de deugnieten.
f i'
Wij geven als reclame
alleen Zaterdag
V2 kg. Spruiten 25
l/2 kg. Witlof 25
en een mooie Bloemkool 50
Wij hebben nog een beetje
goedkoop FRUIT
f
f
f
f
f
f
4 kg. Sterappelen
4 kg. Moesappelen
4 kg. Handappelen
3 kg Cox Orange
3 kg. zoete Appelen
2 kg. Roodstovers
cent
cent
cent
0.a.
1.—
1.—
1.—
1.—
1.—
1
Dit alles konden Tom en Charles
duidelijk zien vanaf hun plaats
aan de mast. Maar hun hart sloeg
wild in hun keel, toen ze zagen,
dat de schurken zich gereed
maakten, op „De Meteoor" te
schieten.
„Ze zullen toch niet op een
hulpeloos schip durven te vuren?" sissen van een granaat en het
dacht Tom. Maar juist op dit gedoemde schip begon te kantelen,
ogenblik schreeuwde Roger een
commando. Een flikkering, het
Als extra reclame geven wij alleen deze
week 1 kistje inh. 10 kg. mooie bewaar
Goudreinetten voor slechts f 3.50.
Alléén in „De Goedkope Groentenhal",
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Waar je 2 ons heerlijke gesneden soep
groente kunt krijgen voor 25 cent
Dirigent JAC. KORT
op Donderdag 8 Februari 1951, des avonds 8 uur in de concertzaal van
„De Rustende Jager".
MedewerkendenZANGKLAS I van het KINDERKOOR
o.l.v. Mevr. MOREE-DOL
Aan de vleugelJOEP SCHREURS en JAC. KORT.
Tekstboekjes (tevens bewijs van toegang) a f 1.50 (inclusief belasting) en
toegangsbewijzen voor kinderen beneden 16 jaar a f 0.50 (inclusief belasting)
bij boekhandel De Haan, bij de leden en aan de zaal.
Plaatsbespreken op de dag van het concert des middags 2 3 uur aan de
zaal a fÓ.10 per plaats.
voor iedere beurs
compleet met vloerplaat
In onafbrandbare gemoffelde uitvoering.
Zuinig
Sierlijk
Doelmatig
Grote capaciteit
Uit voorraad leverbaar
Ruïnelaan 11 - Tel. 2466
ZATERDAG 3 Februari a.s.
van
met volledige vergunning, diverse dranken,
ook verkrijgbaar per maat.
Komt U eens kijken 1
Deze dag iedere bezoeker een GRATIS consumptie
Beleefd aanbevelend,
op Zaterdag 10 Februari in het café van de heer J. HAKOF te GROET.
Medewerkenden zijn
De Radio-Guitaristen „DE CALOEA EILANDERS'' het Accordeon-duo
„LES COUVENT" met Miep Ruygh, Tiny van Klooster, Jan Kroonen en
Tiny Kroonen-Kieft Accordeon - Xylophoon Tapdance.
Entree f 1.50 (belasting inbegrepen). Aanvang 8 uur precies. B A L N A
Vanaf heden kaarten verkrijgbaar aan de bekende adressen.
Samengesteld door C. M. DE RIDDER,
Chef van de Verkeerspolitie te Groningen
en J. H. SMITH,
Gep. Hoofdcommissaris van Politie,
Oud-Inspecteur van Politie te 's-Gravenhage.
In dit werkje vindt de Candidaat-bestuurder alles, wat hij moet
kennen voor het Rijbewijs. Door het inwerking treden, per 1 Jan.
1951, van de nieuwe Wegenverkeerswet, is het ook voor hen, die
reeds een rijbewijs volgens de oude wet bezitten, uiterst noodzakelijk
zich op de hoogte te stellen van de nieuwe borden en verkeers-
voorschriften. Zijn deze laatsten hiermede niet bekend, dan kunnen
zij gedwongen worden opnieuw examen te doen, met alle gevolgen
van dien. De prijs van dit boekje is slechts f 1,90.
Verkrijgbaar bij
r.,, Ir.- m» i Ook alle kleine apparaten
Licht, IVraCht, JVlUZieK REPARATIES met spoed maar goed
Ruïnelaan 3 Telefoon 2514 Bergen
13
Westfries streekverhaal
keer
Dat hoefde ze geen tweede keer te zeggen, want binnen
een seconde had hij zijn armen om haar heen geslagen en
zoende hij haar opnieuwen toen nog eensen toen
nog een keer
Tot ze er g'enoeg van kreeg. Zacht, maar beslist werkte ze
zich uit zijn omhelzing los en ging rechtop zitten.
„Nou," zei ze tenslotte, trachtend haar kapsel weer in orde
te brengen, „je durft het. hoor. Het is van het ene uiterste in
het andere." I
Hij keek haar een beetje beschaamd aan. „Ik weet zelf niet, I
hoe ik daar opeens toe kwam," verontschuldigde hij zich.
„Weet je, jij bent altijd zo vriendelijk tegen me geweest, van
de eerste dag af, dat ik bij jullie werkte. Ik heb je al lang be
wonderd, maar vanavond, toen je zo naast me lag, kreeg ik
opeens een neiging om je te zoenen."
„En dat deed je dan ook maar meteen, op gevaar af, dat ik
je daarvoor een tik om je oren zou geven.
„Ja, dat dacht ik ook, toen ik je de eerste zoen had ge
geven. Ik dacht: straks vertelt ze het aan haar vader en dan
schopt die me de deur uit en ben ik gelijktijdig m n betrekking
ook kwijt."
„Nu," antwoordde ze luchtig, ..zo'n vaart loopt het niet.
Maar wees verstandig. Laat thuis alsjeblieft niets merken, want
dan kon je wel eens gelijk hebben. Vader is een beste man,
maar hij is van mening, dat ik met een boer moet trouwen,
omdat hij geen zoon heeft. Dat vindt hij al heel erg. En als
hij iets zou merken van een verstandhouding tussen ons
„Gek," zei hij opeens, „dat jij zo heel anders bent dan je
zuster."
„O, Nel, ja, dat is net een halve jongen. Als je het ge
waagd had om Nel een zoen te geven, had je kans gehad, dat
ze je de ogen uit je hoofd had gekrabd. Die leeft alleen maar
voor de boerderij."
Ze stonden op, want het begon al aardig donker te worden.
„Ik denk," zei ze tenslotte, „dat je er toch verstandig aan
zult doen, om maar weer via de dijk naar huis te fietsen. We
moeten thuis niets laten merken. Dan ga ik wel door het land
Ik weet de weg en dan ben ik nog eerder thuis.'
„Ik vind het best," antwoordde hij, „maar dan eerst nog
een zoen
„Jij hebt de smaak beet, geloof ik," antwoordde ze lachend,
maar ze nam toch zijn hoofd tussen haar handen en kuste hem
hartelijk terug.
HOOFDSTUK 9.
Aan het einde van de derde week, in de nacht van Donder
dag op Vrijdag, werd Wim opeens wakker. Dat gebeurde
haast nooit. Ongetwijfeld was hij ergens wakker van gewor
den. Aandachtig luisterde hij. Het was nog donker, hoewel
in het Oosten begon het al iets te dagen. Het wekkertje op de
tafel wees ruim half vier.
Wat was dat toch voor een lawaai, dat hij hoorde?
Hij richtte zich half op en luisterde ingespannen. Dat waren
vliegtuigenjadat was het! Vliegtuigen!
Nu ja, dat gebeurde wel eens meer 's nachts. Af en toe las
je wel in de krant, dat onbekende vliegtuigen over Nederland
hadden gevlogen, voornamelijk des nachts. Dan was er een
dag daarna bericht in de krant, dat de Nederlandse regering
een protest had verzonden wegens schending van de neutrali
teit. Och, dat gaf immers allemaal niet. Ze deden toch precies
wat ze wilden, die oorlogvoerende landen. Ja, ze zouden zich
wat van zo n klein land als Nederland aantrekken
Maar dit was toch wel een beetje verontrustend. Dat lawaai
bleef maar, net alsof er een heleboel vliegtuigen tegelijk over
gingen. Jeetje, misschien was Duitsland wel een groot lucht-
offensief tegen Engeland begonnenof omgekeerd
BangVerroest, daar ergens schoten ze zekerOf
was dat een bom^Vat drommel er zou toch niks loos zijn
In de krant van gisteravond had al gestaan, dat de toestand
nu niet bepaald prettig was. Dat oppikken en vastzetten van
die 21 N.S.B.-ers was ook al niet bepaald gedaan, omdat
niks geen kou aan de lucht was
Naast hem, in het andere afgeschoten zoldervertrek, hoorde
hij Broeksma snurken. Hemel, dat die vent door alles heen
sliep
Beneden hoorde hij ook gestommel. Daar waren ze zeker
ook wakker geworden. Weet je wat, hij ging eens poolshoogt
nemen. Prettig voelde hij zich niet en van slapen zou toch niets
meer komen.
Vastberaden slingerde hij zijn benen over het ledikant heen
en in een minuut tijds had hij broek, sokken en overhemd aan.
Eens even naar beneden om te horen, wat ze er daar van
dachten.
Voorzichtig, op de tast naar de leuning zoekend, liep hij
de donkere trap af. In de woonkeuken was alles nog in het
duister gehuld, maar toen hij naar buiten wilde gaan, zag hij
in de deur-opening de boer met een zijner knechts.
„Zo, schilder", zei de boer ernstig, „ook wakker geworden
van de herrie?"
„Ja, al een poosje. Ik vertrouw het niet erg. Wat zou er
aan de hand zijn?"
„In ieder geval niet veel goeds," voorspelde Blauwboer.
„Heb je die bommen horen vallen?"
„Ja, ik heb wel zoiets gehoord, maar
Bang... bang... bang...
„Daar heb je het weer. Dat is de richting van Amsterdam.
Ik vrees, jongens, dat wij de poppen aan het dansen hebben...
„Zet de radio eens aan, boer. Wellicht, dat we dan wat
wijzer worden," adviseerde Wim.
„Mens, om kwart voor vier is er toch nog geen radio,"
meende de knecht.
„Nee, maar als er oorlog is, dan hoor je het zeker door de
radio."
„De schilder kon wel eens gelijk hebben," zei de boer en
liep naar binnen, gevolgd door de beide anderen. Het radio
toestel stond in de voorkamer, waar men in de regel alleen
s Zondagsmiddags zat. Het toestel stond in de week voorna
melijk aan voor de weerberichten en de berichten voor de land-
tuinbouw. Blauwboer hield niet erg veel van radiomuziek
en zijn vrouw evenmin.
De boer draaide de knop om en de schaalverdeling begon
te gloeien. Toen enkele seconden later hoorde men de
opgewonden stem van de omroeper: „Waarschuwing! Let op
voor parachutisten! Op verschillende plaatsen in het westen
van het land, voornamelijk in de omgeving van Den Haag en
Rotterdam, zijn parachutisten gedaald, deels in uniform, deels
burger. Hier is een bericht van de luchtwachtdienst in Gor-
cum: een formatie van negen Duitse bommenwerpers beweegt
zich in Noordwestelijke richting. Boven Schiphol is men thans
in gevecht met drie Messerschmidt's, die bommen uitwerpen.
Ook boven het vliegveld Welschap bij Eindhoven bevinden
zich thans enkele bommenwerpers. En hier is nog een bericht
van Den Helder: Twee Heinkel's werden zo juist afgeschoten
en zijn in het Marsdiep neergestort. De vier andere toestellen
zijn in Zuid-oostelijke richting vertrokken
De mannen keken elkaar aan. En knikten. „Dat is oorlog,
jongens," zei de boer somber. „Ik zal de vrouwen roepen. Het
is beter, dat ze er uit zijn. Er kan nu van alles gebeuren."
Dat vond Wim ook en hij liep weer naar zolder, waar hij
Broeksma vrij ruw wakker maakte. „Kom d r uit, man, riep
hij ongeduldig uit, „er is oorlog!"
Broeksma was in een minimum van tijd klaar wakker. Hij
richtte zich half op en keek Wim ongelovig aan. „Wat klets
je nou?" riep hij verstoord uit: „oorlog?"
„Ja, we hebben het al gehoord door de radio. De moffen bom
barderen ons land alsöf het koekdeeg is. Kom op, man, voor alle
veiligheid naar beneden!"
Meteen liep hij naar zijn eigen vertrek, kleedde zich verder
aan en pakte voor alle zekerheid zijn overige bezittingen in, zo
dat hij, in geval van nood, alles in één keer kon meenemen.
Oorlogdat mankeerde er nog maar aan
Beneden was alles al in rep en roer. Het was nog geen vier
uur, maar allen waren al aangekleed en liepen in de grote woon
keuken door elkaar. De twee jongste knechten van Blauwboer
hadden zich in hun opknapperspak gekleed en dronken vlug
een kop koffie, die de boerin in allerijl had gezet. Ze moesten
weg.
Toen ze vertrokken waren ze renden langs het raam en
Wim keek hen met verbazing na, legde Jannie uit: „Ze zijn
bij de B.V.L. en moeten nu naar het gemeente-huis in de Midden-
Beemster."
„Waarom?" vroeg Wim, niet-begrijpend.
Jannie haalde haar schouders op. „Weet ik niet. Misschien
moeten ze nu ook wel vechten."
Bij het woord „vechten" huiverde Wim en dacht opeens aan
zijn broer Cor, die in Brabant was.
„Mijn broer is ook in dienst," zei hij. „Die zit misschien al
midden in de oorlog."
„We moesten maar gauw een stukje brood eten," besliste de
boer vastberaden, „en dan met spoed aan het melken. We komen
nu opeens twee man tekort, dus zal er aangepakt moeten wor
den."
Goeie, dat is waar ook, dacht Wim. Twee knechten minder.
En dat op zo'n groot bedrijf. Op hetzelfde ogenblik kreeg hij
een inval.
„Als wij soms helpen kunnen, boer, ergens mee, dan laten
we de schilderij voorlopig maar even rusten. Uw bedrijf gaat
ten slotte voor. Misschien kunnen wij wel het een en ander
doen
Blauwboer, die net een hap brood genomen had, dacht een
ogenblik na. „Dat is misschien zo gek nog niet," zei hij waar
derend. „Met mijnheer Zwarts maak ik dat wel in orde voor
jullie. Er is altijd wel wat te doen. Moeder, je moet vanmorgen
maar meehelpen melken," vervolgde hij rustiger, „dan moet
Jannie maar in huis blijven. Met Broeksma. Er moet een man
in huis zijn, als er wat aan de hand is, waarschuw je ons on
middellijk."
„Best, boer," antwoordde Broeksma.
Wim trok met de anderen mee naar buiten. Nel, in haar vuile
blauwe overall, ging hem voor naar de varkenshokken, gaf hem
het benodigde gereedschap en zei, dat hij de mest maar naar
buiten moest rijden. Daarna zouden ze samen de varkens gaan
voeren en als hij dan goed keek hoeveel er klaar gemaakt werd
en hoeveel ieder varken kreeg, kon hij dat voorlopig alleen doen.
Wim knikte, maar half in zijn schik met de opdracht. Hij was
natuurlijk veel liever met Jannie alleen op de boerderij gebleven,
maar hij begreep best, dat Blauwboer daarvoor de oudere
Broeksma gekozen had.
Gelukkig kwam de melkauto pp tijd de bussen halen. Blauw
boer had reeds de veronderstelling geuit, dat die wel eens weg
kon blijven, maar deze vrees bleek ongegrond. Dank zij de hulp
van de boerin waren de koeien op tijd gemolken en de melk ging
op de normale tijd naar de fabriek.
Broeksma, die van alle markten thuis was, had intussen het
radiotoestel naar de woonkeuken gebracht en daar een nood-
antenne vervaardigd. Nu behoefde men niet aldoor naar de
voorkamer te gaan om de berichten te horen.
Met ontroering luisterde men naar de proclamati van Konin
gin Wilhelmina, waarin Zij meedeelde, dat Duitsland in de af
gelopen nacht ons land was binnengevallen met een grote leger
macht en zo onze nauwgezette neutraliteit had geschonden. Zij
verwachtte, dat iedereen in het land zijn plicht zou doen
Allen hadden het eten laten staan en doodstil was de bood
schap aangehoord. Jannie had tranen in de ogen en Wim kreeg
een raar gevoel over zich. Hij kuchte eens en boog zich voor
over om zijn koffie te roeren.
Oorlog of geen oorlog, op de boerderij moet het werk door
gaan. En alles, wat op „Bouwlust" werken kon, ging die dag
aan de slag. Wim slaafde en zwoegde met de anderen, reed de
ene kruiwagen mest na de andere uit de varkensstal en klemde
zijn lippen op elkaar als hij zijn rug strekte. De ongewone arbeid
deed menig zweetdruppeltje vallen en eens, toen hij in de spotten
de ogen van Nel blikte, kon hij niet nalaten te zeggen: „Dat
had je toch niet gedacht, hè, van zo'n stads schildertje? Je ziet,
als het er op aan komt, zijn wij nergens te beroerd voor."
Maar daarop had ze geen antwoord gegeven. Ze was, met
dezelfde spottende blik in haar donkere ogen, naar buiten gegaan
en Wim haalde zijn schouders op. Van die kon je ook nooit
hoogte krijgen. Wat een verschil toch met Jannie... zijn Jannie...
Tegen de middag kwam de melkrijder de lege bussen terug
brengen. Die zou Wim nu schoonmaken en als een volleerde
boerenarbeider nam hij de bussen van de chauffeur in ontvangst,
met het briefje, waarop de geleverde hoeveelheid melk stond.
„Nou," zei de melkrijder tussen de bedrijven door, „in de
stad is het compleet een gekkenhuis. Haast niemand doet er
wat. En ze hebben alle N.S.B.-ers al opgehaald en die zijn in
een school opgesloten en onder bewaking van de Burgerwacht
gesteld. En de tram reed ook eerst niet, maar nu toch weer wel.
Alle scholen zijn gesloten. Maar dat is niet erg. De kinderen
zouden vandaag toch Pinkstervacantie gekregen hebben
„Heb je nog wat nieuws over de oorlog gehoord?"
De chauffeur haalde zijn schouders op. „Je hoort zoveel zeg
gen," zei hij. „In Rotterdam, daar moet het nogal heet toegaan.
Op de Maasbruggen, zeggen ze. Allemaal parachutisten. En ze
zijn al tot bij Arnhem. De grote Rijnbrug hebben ze vanmorgen
ook in de lucht laten vliegen. Maar wat er allemaal van waar
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
Hertenlaan 6, Bergen, Tel. 2697
VERZORGT UW
Somber gestemd keerde Wim met de bussen naar de boerderij
terug. Hij stroopte zijn mouwen op en ging aan het boenen,
alsof hij dat z'n hele leven al gedaan had
Na het avondeten had Wim net een gevoel, alsof hij gerad
braakt was. Goeie genade, wat was dat zwaar werk. Dat moest
je toch wel van jongsaf gewend zijn.
Het weer was zeldzaam mooi en zelfs warm geweest voor de
tijd van het jaar. Nu zat de hele familie buiten, aan de zijkant
van de boerderij met het raam open, zodat de berichten van de
radio gehoord konden worden. Over de Purmerenderweg raasde
zo nu en dan een militaire auto. Van de twee knechts, die die
morgen vertrokken waren, was bericht gekomen, dat ze voor
lopig in de Midden-Beemster bleven. Ze moesten daar met
enkele anderen het gemeentehuis bewaken. Die kwamen dus de
eerste dagen niet terug.
(Wordt vervolgd)
tegen halve prijs
alle bekende betere merken in voorraad.
VERKOOP - INRUIL - REPARATIE
Ook op onze prettige conditie.
Ruïnelaan 3 - Telef. 2514 - Bergen
Telefoon 2104
Enigste ter plaatse
Wij hebben een grote sortering
prima kwaliteiten
en de prijzen zijn voordelig.
Ziet de etalage
Stationsstraat 5 - Bergen
Telef. 2659
