Moderne
Zeerovers
met de LIDO ZON
PLASTIC-R ALSTON-VERF
Fa. N. VOLKERS f Verfhuis
Eet
SPEK
J. J. N. VOLKERS
Bond voor Staatspensionnering, aid. Bergen
pMtfuctfyCtoda-CMOHcl
NIEUW! NIEUW!
PLASTIC ALS VERF
VERF ALS PLASTIC
GEEN KWASTSTREPEN
25 PRACHTIGE KLEUREN
nu
DE WAARD, Vleeshouwerij groetT9
Tennispark „De Molenkrocht
ftwtgL teftfttoseasoeft 75 Vftaact
Nescafé
M. van Teulingen,
100 gram Haagse Leverworst 18 cent
lJo&c ten iedtc Ictus
Hu ft wil!
Begrafenissen - Crematiën - Transporten
G- CIJS
GEBR. SCHOEN
Hei adzes i/an i/zctwuwen
Hooi HAAR VALT OP
Kinderverhaal
Optreden van het gezelschap KEES STET uit IERSWOUD.
De Heer KAASTRA uit Andijk zal een propaganda rede houden.
N.V. K.J.V.O.
Kleurenfilm»Het wondere leven der Bijen«.
EEN GEHEEL GEZIN GEZOND VOOR F 150—
TECHNISCH BUREAU MEIJER.
SLECHTS EEN WEINIG VAN DEZE
EN ALLES GLIMT EN GLANST U TEGEN.
CYCLEMASTER
DE KAPTEIN-MOBYLETTE
VICTORIA
M0SQUIT0-HULPM0T0REN
GARAGE P. BOOD
Goedkope Groentenhal
PLOMPER VERHUIZINGEN
Voor het afleggen van overledenen dag en nacht te
ontbieden,
FEUILLETON
WEET U AL
2266 2266
Kapsalon D0BBEN
Kapsalon D0BBEK
2266 2266
koffie in poedervorm
De haai schoot bliksemsnel door terwijl het grote monster zich
het water en maar juist op tijd omdraaide en z'n glinsterende
slaagden Tom en Charles erin, rijen tanden liet zien, stak Tom.
zijwaarts uit te wijken. En toen, Het mes trof doel. Het vol-
gende ogenblik was het water in beneden en verdween uit het
hevige beroering, terwijl het roof- gezicht.
dier zich woedend in bochten „Dat was net op het nippertje''
wrong. Toen plonsde het naar hijgde Charles. „Ik hoop, dat er
niet meer zijn". Spoedig hierop
kwamen ze bij een drijvend vlot.
„Dat is een bof!" schreeuwde
Tom.
op 8 Maart des avonds 8 uur in „De Rustende Jager".
Prijzen der plaatsen zijn voor leden f 0.75 plus belasting en voor niet-leden f 1.25
plus belasting. Plaatsbespreking op Zondag 4 Maart voor leden van 12 1 uur en
voor niet-leden van 1^2 uur in de gang van „De Rustende Jager
HET BESTUUR
Vereniging tot bevordering der bijenteelt in Nederland.
op Woensdag 14 Maart in de Danszaal van „De Rustende Jager", Bergen
Aanvang 8 uur
Entree leden 40 ct.
Niet-leden 75 ct.
Plaatsbespreking en kaartverkoop bij Boekhandel
De Haan, Stationsstraat 3, Telef. 2452
DEZE WEEK:
VAN NOACK, dus kwaliteit!!
LEVENSMIDDELENBEDRIJF JOH. ENS
SCHOORL - Telefoon 389
SCHOORLDAM - Telefoon 343
GEEN TEKORT AAN ZONNESTRALEN MEER
Geeft nieuwe kracht bij één minuut bestraling per dag.
Geen lusteloosheid en overvatbaarheid voor griep en ver
koudheid meer.
Bijna onbeperkte levensduur.
Ruïnelaan 3 Telef. 2514
Bergen
Alles wordt nieuw, mooi en sterk, waar U het ook op strijkt,
hout, steen, ijzer, U krijgt
Een laag dekt en droogt vlug tot een sterke laag.
Voor auto's, fietsen, ledikanten, keukens, badkamers,
tafels, boten enz.
Vlugdrogend PLASTIC-RALSTON verkrijgbaar bij:
Breelaan 25
Bergen
per 500 gram
Dik vet Rookspek f 1,35.- Krabbetjes
Dik mager Rookspek f 1,50.- Pootjes
Fijne Varkenssausijsjes f 1,45.- Knieschijf
Kalfs- en Varkensgehakt f 1,40.-
Al 1 pond fijne METWORST
Als extra reclame
per 500 gram
f 1,~
f 0,50
f 1,10
1 pond fijne LEVERWORST J f 2"
Tevens alle soorten fijne VLEESWAREN
Alle dagen van 8 tot 12 en van 1.30 tot 6 uur geopend.
Dorpsstraat 6 Bergen
Telefoon 2453
Deze week geven wij
10 kg. Uien f 1..
10 kg. Winterwortelen f 1,
En nog een beetje goedkoop FRUIT
6 kg. Handappelen f 1.
4 kg. zoete Appelen f 1.
4 kg. Moesappelen f 1,.
3 kg. Jonathans f 1,.
2 kg. Stoofperen f 1.
(Roodstovers)
Met Groenten zijn wij ook goedkoop.
1 kg. gesneden Rode Kool 25 ct.
1 kg. gesneden Hutspot 25 ct.
1 kg. friese Raap 25 ct.
l'/2 kg. Uien 25 ct.
Fijne zoete Sinaasappelen 5-6-7-8
10 en 12 voor f 1.—
Voorts mooie Spinazie, Veldsla, Sla.
Andijvie, Spruiten, Bloemkool, Witlof
en nog veel meer goedkope Groenten.
Alléén in de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Waar je 2 ons heerlijke versgesneden
soepgroente kunt krijgen voor 25 cent.
door geheel NEDERLAND
Telefoon 2132 Bergen
Kruisweg 6
Aangifte van leerlingen en leden vóór 15 Maart.
PINQUIN-RACKETS
Ballen: Rupax, Slazenger
Besnaringen t Darmsnaar en Nylon
Tennisschoenen en tenniskleding
Guurtjeslaan 3 Telefoon 2429
Verzorgt vanaf heden
Bergen
door het gehele land met goed verzorgd materiaal en
geschoold personeel, tegen uiterst concurrerende prijzen.
Vakkundige Begrafenis-ondernemers en dragers staan ons
ten dienste.
17
Westfries streekverhaal
door MAARTJE ZELDENRIJK
HOOFDSTUK 12.
Aart had zijn fiets nagezien en bracht nu op zijn beurt zijn
broer naar de tram. Zelf ging hij op de fiets, want hij wilde op
alles voorbereid zijn en daarom in het afgelegen „Bouwlust zijn
fiets bij de hand hebben.
Onderweg zagen ze een sigarenwinkel, die reeds open was.
„Wacht even," zei Wim, van de bagagedrager springend,
„even een pakje tabak kopen."
Aart wachtte geduldig, tot Wim zijn inkopen gedaan had,
maar toen men een vijfhonderd meter verder gereden was,
sprong Wim opnieuw van Aart s fiets en zei: „Wacht even
waarna hij in een andere sigarenwinkel verdween.
„Zeg," informeerde Aart, toen ze weer verder gingen, „wat
ben jij eigenlijk van plan? Een sigarettenwinkeltje beginnen in
de Beemster?"
„Wie weet," antwoordde zijn broer, raadselachtig glim
lachend, „Ik heb nu maar graag een beetje voorraad."
„Gunst, daar zeg je zowat," zei Aart opeens, nadat hij even
nagedacht had. „Das nog zo gek niet.' En bij de volgende
sigarenwinkel die reeds open was, stopte hij uit eigener be
weging en ging naar binnen om inkopen te doen, maar ze
kregen elk maar één pakje shag.
Toen Aart even later echter weer wilde stoppen, zei Wim:
„Rij op, jong, anders mis ik m'n trammetje naar Purmerend. jij
kunt onderweg nog wel het een en ander inslaan."
Ze waren ongeveer gelijk in Purmerend en samen trapten ze
de Beemster in, na eerst nog in het stadje in een paar winkels
tabak gekocht te hebben.
„Jouw idee is zo gek nog niet, broeder," zei Aart waarde
rend, „want ik zie er van komen, dat we vandaag of morgen
niets meer te roken hebben in ons land. De moffen zullen er
wel weg mee weten."
„Ik ben niet van plan te hamsteren, maar ik wil toch wel een
paar pakjes in voorraad hebben," meende Wim.
Men was op tijd voor het ontbijt. Als gewoonlijk was Broek-
sma er weer niet. Die had Zaterdags al gezegd, dat hij maar
op de fiets kwam, want anders was hij des Zaterdags zo laat
thuis.
Tijdens de broodmaaltijd vroeg de boer opeens aan Aart:
„Zeg, jong, zou jij kans zien om een graskuil te metselen?"
„Als U mij nu —eerst vertelt, wat een graskuil is, dan kan
ik ja of nee zeggen. Maar ik denk, dat het wel gaan zal.
Blauwboer legde uit, dat de boerenbond aangeraden had, om.
met het oog op de te verwachten schaarste van veevoeder, zelf
gras in te kuilen. En daarvoor was een betonnen silo het beste.
Aart dacht een poosje na en zei tenslotte, dat hij er wel kans
toe zag. „Beton kan ik wel maken, dat ben ik heus niet ver
leerd. Alleen heb ik hier geen gereedschap. Dat is allemaal
thuis."
Na het ontbijt ging de boer met Aart naar buiten en geza
menlijk zochten ze een plekje op, niet te ver van de stal, waar
Blauwboer de silo gedacht had. Aart knikte goedkeurend. Ja,
de plek was er wel voor geschikt. De boer moest het maar
zeggen, wanneer hij er aan moest beginnen, dan zou het ge
beuren. Er moest natuurlijk eerst een formidabel gat gegraven
worden en dat was al een heel karwei.
„Wat mij betreft, kun je meteen beginnen," zei de boer. ,.Je
zegt maar, wat je alzo nodig hebt en als we het niet bezitten,
kopen we het."
Voorlopig had Aart aan een scherpe spade genoeg en een
kwartier later werd de ruimte uitgemeten en het graafwerk
begon.
Na het middageten ging Wim eens kijken, wat die grote
hoop klei, die naast de wagenschuur aan het groeien was, te j
betekenen had. Toen hij het gat ontdekte, sloeg hij vol verbazing
de handen ineen. Aart stond lachend achter hem.
„Heb jij dat er vanmorgen al uitgehaald?vroeg hij aan zijn
broer.
„Ja, zoals je ziet."
„Dat is niet gek, broeder. Moet dat de graskuil worden?"
„Ja, een grote, ronde betonnen kuip, zal ik maar zeggen.
Daar heb ik wel een paar weken werk mee en ik ben weer
eens in m'n vak."
's Avonds maakte Aart een berekening en het resultaat legde
hij aan de boer over: „Ik denk," zei de jongeman, „dat we dit
wel nodig hebben, boer."
„Als jij dat denkt, zal het wel goed zijn. Ik moet morgen toch
naar de markt in de stad, dan zal ik het meteen even bestellen."
„En dan ga ik gelijk even naar huis, om m'n gereedschap te
halen. Tenminste, als U het goed vindt."
„Best. Dan rijd je maar met me mee. Als je voor twaalven
terug bent, kun je ook weer mee naar de boerderij rijden."
In de loop der week kwam er wat meer tekening in de silo.
Behalve de benodigde grondstoffen voor het maken van het
beton, was er ook een partij hout gekomen en Aart timmerde
dat het een lust was. Langzamerhand verrees in de ingegraven
kuil het geraamte, dat eens volgestort zou worden met beton.
De beide schilders intussen vorderden met hun werk. Buiten
was nu alles klaar en daarom was men binnen al aan het gron
den. Met een zucht bemerkte Wim, dat bij over twee of drie
weken hier gereed zou zijn. En dan was het prettige leven op
„Bouwlust" voorbij. Kon hij weer op het schip gaan verven.
Tenminste, als er nog schepen zouden zijn om te schilderen. Er
voer immers niets meer in en uit IJmuiden
Aart werkte van de vroege morgen tot de late avond. Hij
was in zijn element, want hij deed niets liever dan metselen en
beton maken en storten. En nu kon hij zijn vakmanschap eens
tonen. En dat deed hij ook, want de boer, die van tijd tot tijd
de vorderingen van zijn knecht in ogenschouw nam, kon niet
anders dan tevreden zijn. De graskuil vorderde met de dag.
Wim maakte in deze dagen geen schilderijen meer. Dik
wijls reed hij 's avonds onmiddellijk na het eten al weg, terwijl
Jannie een kwartier later volgde, echter precies de tegenover
gestelde kant inslaande, om geen argwaan te wekken. Maar op
de Ringdijk vonden de gelieven elkaar en dan zaten ze daar,
te dromen van de toekomst, hoewel die verre van rooskleurig
was en eerder slechter werd dan beter.
Met belangstelling luisterde het meisje dan steeds naar wat
Wim van thuis vertelde. Gelukkig was Cor drie weken na de
beëindiging van de strijd thuisgekomen. Ongedeerd, hoewel ont
daan door al de verschrikkingen, die hij meegemaakt had te
midden van de Franse soldaten, die via Breda en België op de
vlucht geslagen waren. Maar in België had hij zich afgescheiden
van de troep. Hij had gehoord, dat in Holland de strijd ten
einde was en hij wilde niets liever dan naar huis. Gedeeltelijk
lopend en gedeeltelijk meerijdend met deze en gene bereikte hij
op een Woensdagavond, drie weken na Pinksteren, het ouder
lijk huis, tot grote vreugde van zijn moeder, die haar tranen bij
het weerzien de vrije loop liet.
Cor had weer werk, wel niet bij zijn oude baas, maar op een
groter bedrijf en nu had hij misschien kans op promotie en dus
om te kunnen blijven.
Ook Ap had weer een baas, zo vertelde hij aan Jannie. Dit
maal op een kleermakerij. Ap wilde kleermaker worden en kon
nu het vak leren. Veel verdiende hij niet, maar dat was zo
heel erg niet meer. Alie verdiende intussen als buffetjuffrouw
aardig wat en gaf maandelijks twintig gulden aan moeder, ter
wijl vader tijdelijk aan het werk was als nachtwaker. Dat gaf
wel niet veel, maar in ieder geval toch altijd veel meer dan de
steun. Nu bracht hij iedere week zeventien gulden thuis.
Alleen Bert voerde nog geen steek uit. Hoewel ook hij iedere
week zijn moeder zeven gulden kostgeld gaf. Op de vraag, hoe
hij aan het geld kwam, gaf hij een ontwijkend antwoord. „Het
is niet gestolen, vader, maar eerlijk verdiend. Hoe, dat doet er
niet toe. In deze tijd is er wel het een en ander te verhandelen
en laat ik er dan ook van profiteren", was zijn antwoord ge
weest. Maar Ap was te weten gekomen, ,dat Bert halve dagen
op het Waterlooplein zwierf. Daar kwamen al die oorlogs
handelaars bij elkaar.
Het was Wim steeds een raadsel geweest, hoe Bert aan die
honderd gulden gekomen was. Dat Bert in deze handel samen
werkte met Kees, de vroegere vrijer van Alie, wist hij niet, om
dat Kees bevolen had, dat er over gezwegen moest worden. De
honderd gulden had Bert al lang terug verdiend en toen de
beide broers, zes weken na het einde van de oorlog, als ge
woonlijk gedurende het weekeind thuis kwamen, keken ze hun
ogen uit. Want Bert had een splinternieuw pak aan, nieuwe
schoenen en een nieuwe hoed. Hij was nu mijnheer geworden.
En de guldens rinkelden in lijn broekzak, als hij zijn verzilverde
sigarettenkoker te voorschijn haalde. Het konden ook wel rijks
daalders zijn, dacht Wim.
De fiets stond nog steeds in de slaapkamer en toen Wim
's avonds naar bed ging, keek Bert hem lachend aan en vroeg:
„Weet jij nog, wat ik voor dat karretje betaald heb?"
„Ja," antwoordde Wim, min of meer afwezig, „was het
geen zestig gulden?"
„Een en zestig," antwoordde zijn broer lachend. „En wat
denk je, dat ik er op het ogenblik voor maken kan?"
„Geen idee."
„Het dubbele. En wat graag. Maar ik wacht nog een poosje.
Dat karretje eet geen brood. Apropos, als je soms sigaretten
nodig hebt, of tabak, je zegt het maar, hoor. Van mij kan je
van alles kopen. Ondanks het feit, dat jij me geen geld wou
lenen, toen ik begon."
„Nee, merci."
„Zoals je wilt." En Bert kleedde zich uit en stapte in zijn bed.
Toen Wim dit verhaal aan zijn meisje vertelde, de Maan
dagavond daarop, zei Jannie opeens: „Zeg, heb jij nogal wat
verf in voorraad? Ik bedoel: om schilderijtjes te maken?
„Gewoon. Niet veel en niet weinig. Van alles een of twee
tubes."
„Dan mag je wel eens wat inslaan, jongen, want dat zal ook
wel schaars worden, temeer, omdat je zelf gezegd hebt, dat de
schildersverf nu ook gedistribueerd wordt."
Hij dacht even na en antwoordde toen korzelig: „Ik houd
niet van dat hamsteren."
„Dat is geen hamsteren. Zorg, dat je wat meer hebt, dan nor
maal. Het is geen brood of vlees. Wie weet, hoe je er over
enige tijd je brood nog mee moet verdienen."
De volgende avond reed Wim naar Purmerend en slaagde
er in een aantal tuben verf te bemachtigen, alsmede wat doek
jes en paneeltjes. Maar toen was zijn geld ook nagenoeg op en
als hij meer wilde hebben, zou hij van de bank moeten halen
en daar had hij geen zin in.
Het was de laatste week op „Bouwlust" en de jongelui be
spraken met elkaar, hoe ze in contact zouden kunnen blijven.
(Wordt vervolgd)
dat het Ziekenfonds de reparaties
aan kunstgebitten niet meer ver
goed Dus naar
Burgem. Lovinklaan 9
BERGEN, Tel 2Ó40
Vlag en billijk
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
Het zonnetje schijnt
Dus het voorjaar is daar
Laat dus vroegtijdig Uw p,
HAAR opknappen, want
,T 01
U weet SL
03
De Paasdagen zijn op komst
2
Bespreek vroegtijdig, om te
leurstelling te voorkomen
Voor uw a.s. KOFFIEBON
1 bus op een bon, per bus f3.—
Ook Coffiëne vrije koffie,
per pak f 2.20
2 bonnen per pak.
Hereweg C 70 - Schoorl - Tel. 272
Levensmiddelenbedrijf.
