k
Moderne
Zeerovers
V
H
El
10
PERMANENT
DOBBEN
CickelfOHf-
I
JOH. BROERE
iJstlooJ,
de Mitiokate rnmmimf 1951
Muziekschool van Klooster
&pecette> „Himp - Hamp - Houvast"
A d mini strati ekantoor
LEGER DES HEILS Stichter William Booth
VEKII I KJIt
SAFELOKETTEN
Uitvoering
Zmls
hel Ulolcie-
thuis tikt
(m, iotU
Kapsalon
beter
H. v. cL Elsken
Kleermaker
FEUILLETON
Lente (keelde
ZIJDELINNEN
Kinderverhaal
ermogensaanwasbelasting
effing in eens
Belastingconsulent P. HAiONIDES v.d. HEULEN
STUDIEGELEGENHEID
wmi
van
AMSTERDAMSCHE BANK INCASSO-BANK
PLOMPER VERHUIZINGEN
Goedkope Groenienhal
TÏh
KL. DORPSSTRAAT 9 - BERGEN
M. VELDMAN
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
18
T.
H, VAN DIEPEN
VETER!
^JSrtS'T
Het vlot was waarschijnlijk was. Vlug trokken de twee
alles, dat was overgebleven van dagpere jongens er zich aan op
de rampspoedige „Meteoor", die en trokken een plank van een
zo meedogenloos door Roger naar der kanten af.
de bodem van de zee gezonden „Hier kunnen we mooi een
mast van maken!" zei Charles,
terwijl hij de paal rechtop op het
vlot zette. Van een stuk zeildoek,
dat op het vlot lag, maakte hij
een zeil, en met een sprankje
hoop in het hart, zetten de
broeders zich neer en tuurden,
of ze ook het eiland weer terug
zagen.
Maar ze zagen niets dan de
wijde golven. De wind stak ieder
ogenblik meer op en ging al gauw
over in een hevige storm. Grote
golven sloegen over het vlot, alsof
ze de jongens eraf wilden slaan.
ten bate van de veelzijdige arbeid van het Leger des
Heils, wordt gehouden in:
EGMONDEN
BERGEN
SCHOORL
19 en 20 MAART
12, 13 en 14 MAART
21 en 22 MAART
Men leze het artikel in dit blad!
CONTRöLE DER AANSLAGEN
BESPREKINGEN TER INSPECTIE
OPMAKEN VAN BEZWAARSCHRIFTEN
BEHANDELING VOOR DE RADEN VAN BEROEP
EN SCHEIDSGERECHTEN
Guurtjeslaan 16 - Bergen Nh. - Telefoon 2548
Onderricht op:
ACCORDEON GITAAR
SLAGWERK HAWAIIAN
XYLOPHOON BANJO
REFR. ZANG BLOKFLUIT
PIANO MANDOLINE
VIOOL MANDOLA
CELLO UKELELE
BAS TEN. BANJO
Instrumenten in bruikleen en op conditie
GEMAKKELIJKE BETALINGSVOORWAARDEN
Reeds vanaf f 1,- per week 'n instrument uw eigendom
Inlichtingen dagelijksHoutendijk A 179d GROET
Mevrouw begint U aan de SCHOONMAAK?
BELT U DAN 2651 OP!
de facets Glazenwasserij en Schoonmaakbedrijf
voor het wassen van uw ramen, plafonds en pui, ook schoorsteenvegen.
Beemsterlaan 17 Bergen
Een veilige bewaarplaats voor
waardepapieren, kostbaarheden,
contracten, polissen, en*.
Kantoor BERGEN N.H.
Telefoon 2563
door leerlingen van de MIDDELBARE MEISJESSCHOOL
te Bergen, op Dinsdag 20 MAART, 8 uur, in „De
Rustende Jager"»
Enkele kaarten zijn nog verkrijgbaar bij Boekhandel DE HAAN, Stationsstr. 3
Bergen, en aan de school.
door geheel NEDERLAND
Leest volgende week:
Onze belangrijke advertentie
Want U weet het, de Groentehal is toch
goedkoper
6 kg. Handappelen f 1.—
4 kg. Moesappelen f 1..
4 kg. zoete Appelen f 1.
3 kg. Jonathans f 1.
2 kg. Stoofperen f 1..
Wij hebben pracht spinazie en andijvie
en goedkoop. Ook mooi lof, sla, veldsla,
spruiten enz.
Als extra reclame slechts EEN WEEK
1 KG JAFFA-SINAASAPPELEN
zonder pit f 1,.
Alléén in de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Waar je 2 ons heerlijke versgesneden
soepgroente kunt krijgen voor 25 cent.
Maar, tikken Uw klok
ken thuis allemaal wel
En lopen ze goed Of
overweegt U misschien
al lang de aanschaffing
van een nieuwe Het
kopen van 'n klok blijft
er zo vaak bij. Momenteel zijn WEKKERS, ^WEKKERKLOKJES, PEN
DULES, HANGKLOKKEN enz. weer in de ouderwetse kwaliteiten leverbaar
Vakkundige reparatie-inrichting ook voor antieke
en meer gecompliceerde uurwerken.
is een
van
Hertenlaan 6, Bergen, Tel. 2697
VERZORGT UW
Jan Oldenburglaan 29 - Bergen
Telefoon 2546
Veranderingen en reparatie
Westfries streekverhaal
door MAARTJE ZELDENRIJK
Maar ze zagen geen andere mogelijkheid dan hier, op de Ring
dijk. Er zou niets anders opzitten, dan dat Wim af en toe eens
naar de Beemster kwam. En ze konden elkaar natuurlijk schrij
ven. Aart zou de brieven dan wel meenemen. Die wist van
hun verhouding af. Maar dit alles leek Wim niet. „Zou het nu
niet (veel beter zijn, als ik eens met je vader sprak? Ik houd
niet van die geheimzinnigheid. Wat drommel, het is toch geen
misdaad, dat wij van elkaar houden. Wat mij betreft, ik wil
best met je trouwen, al zou het de volgende week zijn."
„Ik ook wel, dat weet je. Maar ik zie toch geen andere mo
gelijkheid, beste jongen. Praten met vader helpt geen zier, want
hij zal er niets van willen weten."
„Ja, maar," riep Wim geërgerd uit, „wat wil je dan? We
kunnen toch niet ten eeuwigen dage met elkaar op de dijk
blijven vrijen! Eens moet het hoge woord er toch uit. En waar
om dan nu niet? Luister nu eens, als ik straks naar je vader
ga nee, laat me nou eens uitspreken en ik zeg: zo en zo
staan de zaken. We houden van elkaar en we willen trouwen.
Per slot van rekening heb ik ongeveer duizend gulden op de
bank en ik heb vast werk voorzover je tenminste onder de ge
geven omstandigheden van vast werk kunt spreken. Op mijn
gedrag en zo valt niets aan te merken en je vader heeft me nu
gedurende twee maanden een beetje leren kennen. En boven
dien heeft hij in de oorlogsdagen gezien, dat ik niet te beroerd
ben om aan te pakken, als het nodig is. Nou, wat kan hij er
dan op tegen hebben?"
„Dit, lieve jongen, dat je geen boer bent."
„Ja, maar dat ben ik morgen ook niet. En over een jaar
evenmin. En over tien jaar ook nog niet. Moet enwe dan altijd
maar zo doorgaan?"
Ze zuchtte en antwoordde: „Ik weet het niet.'
„Ik snap je niet, zie je. Anders ben je zo flink en zo door
tastend. En nu het om ons eigen geluk gaat, nu weet je er geen
raad mee. Luister nu eens, Jannie," zei hij, haar in zijn armen
nemend, „of het een of het andere: of je houdt niet van me,
en dan is het maar het beste, dat we ieder onze eigen weg gaan.
Of ie houdt wel van me, en dan ga je met me naar het andere
eind van de wereld, als het nodig is. Met andere woorden: dan
riskeer je een boze vader en je houdt voet bij stuk. Als jij, die
toch anders vast niet op je mondje gevallen bent, kort en bon
dig zegt: Ik houd van Wim en ik wil met hem trouwen en een
boer wil ik niet, dan is de kous immers af? Dan kan je vader,
als hij tenminste verstandig is, niet anders doen dan zijn toe
stemming geven."
Ze schudde haar hoofd. „Wim, je kent hem niet. Hij is een
Westfries. De Westfriezen zijn koppig. Daar heb jij geen idee
van."
„Och, kom, zo'n vaart zal het heus niet lopen."
„Heus, Wim, het is erg moeilijk. Ik voel wel wat voor jouw
redenering, maar heus, geloof me, dat het beter is, als we nog
een poosje wachten. Per slot van rekening kennen we elkaar
maar twee maanden. Misschien is het wel goed, als we nu een
poosje uit elkaar gaan. Nee, schrik maar niet. Ik bedoel niet,
dat we elkaar voorlopig niet meer moeten zien, want ik zou
niet meer buiten je kunnen. Maar jij komt bijvoorbeeld eens in
de week hierheen. Dat spreken we nog wel af, en dan geef
ik Aart Zaterdags een brief mee en jij hem Maandags. Dat
kan toch ook?"
Wim loosde een diepe zucht. „Nu ja, als jij dat voorlopig
zo wilt, zal ik me er bij neer moeten leggen. Maar we blijven
elkaar toch trouw, niet, lieveling?"
„Daar kun je van opaan, Wim, mijn eigenste Wim
„En laten we dan afspreken, dat we het volgend jaar trou
wen, niet?"
„Laten we daarover nog geen beslissing nemen, beste jongen.
Maar ik beloof je bij alles wat me heilig is, dat ik met je zal
trouwen, of volgend jaar, of eerder, of later. De hoofdzaak is,
dat we van elkaar houden en onze wederzijdse liefde zal ons
helpen. Misschien komt er wel op een andere manier, dan welke
wij tot nu toe besproken hebben, een oplossing, om uit deze
moeilijkheid te raken. Maar, het is, dunkt me, al over tienen.
Laten we gauw naar huis gaan, want ik kreeg de laatste dagen
al het idee, dat Nel iets door heeft."
„Zou ze gaan babbelen?"
„O nee, zo is ze niet. Al verschillen we veel, we houden toch
ook veel van elkaar. Maak je daarover dus maar geen zorgen."
HOOFDSTUK 13.
Die Vrijdag werd de laatste hand gelegd aan het schilder
werk. Zowel van binnen als van buiten zag de boerderij, maar
ook de bijgebouwen er weer heel behoorlijk uit. Zowel Broeks-
ma als Wim hadden plezier van hun werk. Zaterdagsmorgens
zou de baas komen om alles even te inspecteren en dan was
het afscheid daar. „Weer een karwei plat zei Broeksma vol
daan.
Ze hadden een gemakkelijke middag en maakten hun mate
rialen behoorlijk schoon. De geleende ladders werden van de
verfresten ontdaan, de kwasten schoongemaakt en om een uur
of half vier verklaarde Broeksma, dat ze hun weekgeld ver
diend hadden. Feitelijk was dit niet helemaal waar, doch over
het algemeen was er toch vlug gewerkt, zodat men op die enkele
uurtjes niet moest kijken. En beiden waren ervan overtuigd, dat
de heer Zwarts tevreden zou zijn. De familie Blauwboer was
het ook en alle leden, Nel incluis, verklaarden, dat „Bouwlust"
nu minstens een mille meer waard was.
Na het theedrinken nam Jannie Wim even apart. „Luister
eens, Wim," begon ze, „over twee maanden is vader jarig en
dan willen wij hem een schilderij geven als cadeau, Nel en ik.
Nu zijn er twee mogelijkheden: je kunt onze boerderij schilderen
en dat zal hij natuurlijk heel aardig vinden. Maar Nel heeft een
ander plan. Kun jij ons beiden schilderen? Dan krijgt vader een
geschilderd portret van zijn dochters, snap je?
Nel, die klaar stond om weer naar het land te gaan, voegde
zich even bij het tweetal en hoorde de laatste woorden van
haar zuster.
Maar Wim krabde zich eens achter het oor en keek de
meisjes bedenkelijk aan. „Dat is nog al wat," zei hij. „Portret
schilderen heb ik nog nooit gedaan en het zal de vraag zijn,
of ik er veel van terecht breng."
„Onzin," meende Nel, op haar eigen vaste toon; „als je een
huis kunt schilderen, kun je ook een man of een vrouw schilde
ren. Dat is toch hetzelfde!"
„Ja, dat denk jij maar, doch zo gemakkelijk is dat niet. Bo
vendien, als ik jullie schilder, dan moeten jullie poseren en dat
is een vermoeiend werk. Weet je dat wel? En tenslotte: als ik
volgende week weer in Amsterdam werk, wanneer moet ik
jullie portret dan maken?"
Nel snoof minachtend. „VermoeiendGa nou. Dacht je
soms, dat we niet stil kunnen zitten?"
„Jannie wel," antwoordde Wim olijk. „Maar of jij dat kunt,
betwijfel ik. Ik heb jou nog nooit stil zien zitten."
Nel kleurde even, maar gelijk werd ze kribbig. „Aan al dat
geklets hebben we niets. Doe je het of doe je het niet? We
betalen er voor!"
Nu was het de beurt aan Wim om verontwaardigd te zijn.
„Denk je, dat geld voor mij de hoofdzaak is? Maar ik zal het
proberen. Lukt het niet, dan kan ik altijd nog een doekje van
de boerderij maken. Maar iets anders: wanneer moet ik jullie
schilderen?"
Jannie antwoordde: „Als jij nu een of twee keer in de week
hierheen komt? Met de Ernstings heb ik al afgesproken, dat je
daar mag schilderen. Dan komen wij 's avonds naar de over
kant. Het moet voor vader natuurlijk een verrassing blijven."
„Goed," zei Wim tenslotte, want de gedachte, dat hij Jannie
de eerste weken dan niet clandestien behoefde op te zoeken, gaf
volledig de doorslag. Dinsdags en Vrijdags kom ik dan des
avonds hier. Om een uur of half acht."
„Dan zijn wij er oök. De reiskosten kun je natuurlijk in reke
ning brengen," meende Nel nog te moeten zeggen, maar daarop
gaf Wim geen antwoord. Hij keek haar alleen maar even nijdig
aan, doch Nel had zich al omgedraaid en ging met grote passen
Aart achterna, het land in.
Die nacht sliep Wim slecht. De hele avond had hij gedacht
aan het karweitje, dat hij op zich had genomen: het schilderen
van de twee zusters. En telkens vroeg hij zich af: kun je dat
wel? 's Nachts droomde hij er van. Elke avond was hij aan het
schilderen en het werk vlotte helemaal niet. Jannie leek wel,
maar NelEn elke avond keek ze bozer en het conterfeitsel
van Nel ging steeds meer op een apin gelijken. En hij kon het
maar niet goed krijgen. Het zweet brak hem van alle kanten
uit
Om half vijf werd hij voor de zoveelste keer wakker, en toen
besloot hij maar op te staan. Beneden hoorde hij de melk
emmers rinkelen en hij kleedde zich en ging naar beneden om
zich te wassen. De melkers waren al naar de weide. Jannie
maakte het vuur in de bijkeuken aan en daar er verder nog
niemand te zien was, maakt e hij vlug van de gelegenheid ge
bruik om haar een zoen te geven.
„Pas op!" waarschuwde zij, „moeder kan ieder ogenblik be
neden komen!"
Hij lachte eens en nadat hij er zich van overtuigd had, dat er
niemand naderde, greep hij haar om de middel en zoende haar
nogmaals. Toen ze hem uiteindelijk dreigde met een stuk aan-
maakhout, vluchtte hij weer naar boven om zich verder aan te
kleden.
Zwarts kwam tegen tien uur. Een der knechts had hem van
het tramstation met de tentwagen afgehaald. Om half elf kwam
de boer bij uitzondering thuis koffie drinken. Nu het werk ge
reed was, wilde Blauwboer de schildersbaas zelf nog even spre
ken en hij verklaarde uiterst tevreden te zijn over de schilders,
die het werk verricht hadden. Temeer, omdat men in de oorlogs
dagen, toen Blauwboer onthand zat, zoals hij dat noemde, dade
lijk meegeholpen had op de boerderij. „Als al je personeel zo is,
mijnheer Zwarts, dan mag je tevreden zijn."
De baas, die met genoegen vernam, dat zijn knechts zich op
deze wijze populair hadden gemaakt, hield met de beide schil
ders en de boer nogmaals een rondgang en Zwarts verklaarde
tenslotte, dat het er uitstekend uitzag. Een mening, die Blauw
boer geheel deelde.
Toen Zwarts de loonzakjes overhandigd had, nam hij Wim
even terzijde en deelde hem mede, dat hij met ingang van de
komende week het volle loon zou krijgen. „Dat komt je wel
toe, na je prestatie hier. Bovendien krijg jij ander werk.
Scheepsschilderen is niets voor jou, dat zie ik wel."
De jonge schilder was in de wolken en toen het twaalf uur
was, wilde men, dat Zwarts ook aanschoof, hetgeen hij niet
weigerde. Er heerste aan tafel een gezellige stemming, temeer
omdat Aart, die altijd vol grappen zat, min of meer tot ergernis
van Wim. Jannie een beetje voerde. En tijdens deze maaltijd
ontdekte Wim opeens het verstoorde gezicht van Nel. Goeie
genade, schoot het eensklaps door zijn gedachten, m'n kop er
af, als die niet jaloers is! Josie, zou die een oogje hebben op
Aart? En zou die suffert dat nu niet eens merken? Maar Aart
zat onverstoorbaar te eten en knipoogde af en toe eens tegen
zijn ibroer.
(Wordt vervolgd)
STOFZUIGER
fflVfftIsv FABRIEK
HILVERSUM
Ook leverbaar op
onze prettige
condities.
Alleen-verkoop voor
Bergen en Omstreken
Techn. Bur. Meijer,
Ruïnelaan 3 Tel. 2514
Bergen
tevens inruil
reparatie, verhuur.
in onze Stoffenafd.
van JANSEN en TILANUS
20 modetinten
in
a f 2,50 per meter
Stationsstr. 5 Bergen
