Moderne
Zeerovers
Bet/a
PERMANENT
DOBBEN
Ufcededekkitop
t
NAK
Radio MEIJER,
VANGEND* LOOS
Steno-typiste
C. BOERING
Dottsett
0p
ZAADN00RDIJK
„Wat daet miin vtam van 2 tal 5
UW KAPPER tmuM tekeudU
„De Maskerspelers"
Drogisterij Fa. FRANS POSTHUMA
Siera en Philips Radio
£h iotU
Kapsalon
Karpetten
Vitrages
Overgordijnstof
A* B* M* KOLLMER
0 Hutpfnofoceh.
GARAGE P. BOOD - BERGEN
keur!
Gras- en Klaver
zaden
Originele Bieten
zaden
Kinderverhaal
J. DEN BROEDER,
G.BOLTJES
beter
Helderziend Psychometrist
Café Nieuwendijk
FEUILLETON
Goedkope Groentenhal
Bergen's Woninginrichting
CYCLEMASTER
VICTORIA
MOBYLETTE
MOSQUITO
Hier verschaften de bomen en moeten ons verbergen!" riep
de dichte begroeiing hun enige Charles en hij klom haastig in
beschutting, maar Roger en z'n een grote boom.
mannen konden het spoor volgen Vanaf de bovenste takken, be
en bleven niet ver achter. „We schutdoorafhangendeklimplanten,
sloegen Tom en Charles hun ver
volgers gade. Ze waren klaar
blijkelijk overbluft door het plot
seling ophouden van het spoor.
Eindelijk verdwenen de vier
mannen uit het gezicht. „Oef",
fluisterde Tom, dankbaar, dat hij
weer vrij kon ademhalen. „Dat
was op het nippertje". Toen klonk
achter hen een dreigend gehuil.
Ze draaiden zich om, om een
zwarte panter te aanschouwen.
OPVOERING van het blijspel in drie bedrijven
van LADISLAUS FODOR
op Woensdag 11 en Donderdag 12 April a.s., in „De Rustende Jager
Bergen. Aanvang 8 uur precies.
Na afloop BAL
Geschaafde Was
Terpentijn
Naftaline kogels en schubben
Tip-top waterverf
Kamfer blokjes
Sponsen Zeemleer
Kastpapier in rollen en -randen
Punaises
Ammonia Zoutzuur Lysol
Jan Oldenburglaan 15 - Bergen - Telef. 2716
Reeds vanaf f 260,-
een pracht-toestcl
in klankhouten kast
en
IRKiMOt PHILIPS
inio mi
uw waarborg voor
eventuele latere
reparaties.
Alléén
Ruïnelaan 3 Telef. 2514 Bergen
Beva Overalls Blauw
Beva Overalls Grijs
Beva Overalls Khaky
Beva Overalls Wit
Beva Manchester broeken
Beva Khaky Colberts
Drill Colberts
Stationsstraat 9 - Bergen.
Alle kantoorboeken en -benodigdheden
Boekhandel C. Oldenburg - Schoorl
Het hoofdbestuur van de Nederlandse Kappersbond heeft alle
Kappers geadviseerd over te gaan tot TARIEFSVERHOGING.
In verband met dit advies, zijn ondergetekende Kappers over
eengekomen met ingang van 9 APRIL a.s. het tarief te be
rekenen, door deze Bond vastgesteld.
Hoogachtend, G. BLEEKER - L. M. HENNEMAN -
G.KUYS - L. SIKKEMA - M.KOK - B. W. DE VET
Het agentschap onzer Onderneming te BERGEN
(Nh.) wordt met ingang van 1 April 1951
waargenomen door de Heer
Prinsesselaan 8
Het agentschap blijft gevestigd in de N. S.
goederenloods. Telefoon 2580. Verzending van
goedeien door geheel Nederland, tegen de officiële
spoorwegtarieven.
N V ALGEMENE TRANSPORT EN EXPEDITIE ONDERNEMING
HOOFDKANTOOR UTRECHT TELEFOON No 22841
Op het kantoor van onze eigen organisatie „De Nederlandsche Nieuws-
bladpers" te Den Haag is plaats voor een 2-tal jonge dames boven 23 j. als
Geboden wordt een prettige werkkring op een intiem en niet groot kantoor.
Salaris f 170,— per maand. Bemiddeling voor pension willen wij desgewenst
gaarne verlenen.
Sollicitaties te richten aan „De Nederlandsche Nieuwsbladpers", Daendels-
straat 69 te 's-Gravenhage.
Eventuele inlichtingen worden gaarne door de directie van ons blad verstrekt
is een
van
uit ZAANDAM
privé-consult op WOENSDAG
II April a.s. in hotel KREB
Bergen, van 10 tot 17 uur.
'y Iedere Zondagavond
Aanvang half acht
22
Westfries streekverhaal
door MAARTJE ZELDENRIJK
„Wat ben je opeens stil, meisje, zei hij. „Is het, omdat ik nu
weldra voorgoed weg ben?"
Ze zuchtte. „Ik denk er aldoor over, dat het na Zondag wel
een hele tijd zal duren, voordat je weer in de Beemster komt.
„Kom, kom," weerde hij luchtig af, „wanneer je maar wilt,
kom ik. Als het moet morgen."
„Nee, dat is niet de bedoeling. Maar sinds ik je ken, was je
altijd in de nabijheid en de dagen, dat je nu in Amsterdam was,
duurden voor mij al veel te lang. Ik was altijd blij, als het weer
Dinsdag of Vrijdag was. Maar wanneer zie ik je weer na
Zondag?"
„Wanneer je wilt, lievert. En we kunnen elkaar immers
schrijven? Jij geeft Zaterdags Aart een brief mee en ik hem
's Maandagsmorgens. En als je naar me verlangt, schrijf je
desnoods midden in de week een brief en ik kom op de vleuge
len der liefde naar je toe."
Ze schoot toch even in een lach en streelde al voortrijdende,
zijn gezicht.
„Dus je zult me niet vergeten?"
Hij nam haar hand opnieuw in de zijne en liefkoosde die.
„Maar meisje, jou vergeten? Nu wou ik je toch wijzer hebben.
Wil je met me trouwen? Dm keer ik meteen weer terug en ga
naar je vader."
„Nee, wacht, tot ik het ogenblik gunstig acht. Dat is beter
en wie weet, komt dat ogenblik spoediger dan we denken."
Hij zuchtte gelaten en antwoordde: „Goed, je zult je zin
hebben. Maar stel m'n geduld niet te lang op proef. Elke dag,
dat ik je niet bij me heb beschouw ik als een verlies."
Opeens sprong hij van zijn fiets, midden op de eenzame weg.
Jannie schrok en stapte eveneens af. „Wat is er?" vroeg ze
verschrikt.
Hij keek haar eens aan, bij het flauwe schijnsel van de maan.
Hij zag haar stevige armen, haar mooi gevormde benen die
onder de lichte zomerrok uitkwamen. Hij zag haar borst regel
matig op en neer gaan en deze aanblik deed hem plotseling
beven. Wat was toch dat vreemde gevoel in zijn binnenste, dat
hem al vaker had doen trillen, als hij in haar nabijheid was?
Hij omvatte haar lichaam en met zijn gezicht dicht bij het
hare, zodat de geur van het volle haar hem omgaf, vroeg hij:
„Jannie, lievert, houd je echt heel veel van me?"
Ze keek hem aan met eerlijke, oprechte ogen, waarin geen
leugen was en waarin de reinheid van heel haar zijn in te lezen
stond; toen drukte ze zich tegen hem aan en antwoordde, haar
spitse, warme lippen opgeheven: „Van wie zou ik anders kun
nen houden dan van jou, mijn lieve, lieve jongen?"
De fietsen gleden langs hen af op de straat, maar ze merkten
het niet eens. Een late wielrijder passeerde hen, maar ze hadden
slechts oog voor elkaar.
Op het perron van het station nam hij haar nog eenmaal in
zijn armen, zich niet storende aan het stationspersoneel, dat op
het perron stond. Toen kwam de laatste trein voor Amsterdam
binnenrijden en lenig sprong hij in een der rijtuigen en toen de
trein weer vertrok, wuifde hij uit het geopende raampje zo
lang hij in het duister haar eenzame silhouet kon zien.
Bij half twaalf was hij thuis en meteen was hij weer midden
in de narigheid en ellende. Allen waren nog op en zaten
treurig rond de tafel, toen Wim binnenstapte.
„Wat is er gebeurd?" vroeg hij, verschrikt naar de bedrukte
gezichten kijkend.
Vader vertelde: de politie zocht Bert. Hij was voortvluchtig.
Op het Waterlooplein was een razzia gehouden tussen de bon-
nenhandelaars en daar was Bert ook bij geweest. Hij had zijn
heil gezocht in een vlucht en er was op hem geschoten. Maar
gelukkig was hij niet geraakt. Nu bleek achteraf, dat de politie
al enige tijd op hem geloerd had. Zijn adres wist men, want
's middags waren er drie mannen gekomen, rechercheurs, en
die hadden het hele huis ondersteboven gehaald. Bert was
echter zo geslepen geweest om de laatste tijd niets meer in huis
te halen. Hij had, ergens in de stad, een vertrek, waar hij zijn
handeltje had opgeslagen. Dat wist alleen vader, maar daar
over had Spaans wijselijk gezwegen. Alleen had men de nieuwe
fiets gezien, die in de slaapkamer stopd. Spaans had gezegd,
dat deze fiets van Aart was, die op het ogenblik in de Beem
ster werkte bij een boer en daar men geen bewijs had van het
tegendeel, was het rijwiel gebleven op de plaats, waar het
stond. Het onderzoek had ook geen verder resultaat opgeleverd.
Maar thuis begreep men nu wel, dat men Bert voorlopig niet
zeu zien. Dat hij Alie's vroegere vrijer als compagnon had, wis
ten noch zijn ouders, noch broers en zusters.
Wim vatte de hele historie nogal luchtig op. „Maken jullie
zich toch geen zorgen om Bert, die slaat er zich wel door, let
op mijn woorden." En Cor gaf hem nu ook gelijk. Dit was de
troost, waarmede vooral moeder Spaans het moest doen, maar
veel baat gaf het niet.
De volgende dag was er echter reeds een levensteken van
Bert, bezorgd door de post. Men moest zich om hem maar
geen zorgen maken, schreef hij, want hij maakte het goed.
Evenwel was het voor zijn gezondheid, zoals hij dat noemde,
maar beter, dat hij voorlopig wat verandering van lucht nam.
De zaken gingen evengoed door. Ingesloten een kleine ver
goeding voor de derving van het kostgeld. In de enveloppe
zaten wat brood-, vlees- en boterbonnen en hoewel moeder
Spaans aanvankelijk bezwaren had, zwichtte ze voor de argu
menten van de jongens, want deze bonnen kwamen in het gezin,
waar zoveel flinke eters waren, goed van pas.
Toen de uitvoerder Vrijdagsmiddags in Diemen kwam met
de loonzakjes, zei hij, toen hij Wim uitbetaalde: „Je moet van
middag een uurtje eerder ophouden en dan naar het kantoor
gaan. De baas wil je hebben."
Om vier uur borg Wim, vergenoegd fluitend, zijn gereedschap
op en fietste naar het kantoor. Wat zou er aan de hand zijn?
Een ander karweitje? Ik wou, dat het weer in de Beemster
was, dacht hij. Maar dat kon immers niet.
Het was een ander karweitje. „Je hebt al eens eerder samen
gewerkt met Broeksma," zei Zwarts, toen zijn knecht tegen
over hem zat, „dus je bent zo'n beetje aan elkaar gewend.
Vanaf Maandag gaan jullie samen naar Amstelveen. Daar heb
ik wat kleine werkjes aangenomen en ik moet een paar mensen
hebben, die ik volledig kan vertrouwen. In de Beemster hebben
jullie goed gewerkt, zodat jullie er het best geschikt voor zijn.
Broeksma heeft het lijstje al. Het is een werkje van een maand
of drie. Af en toe kom ik wel eens kijken. O ja, dat is waar
ook, je krijgt een paar centen meer, dat heb ik al tegen de
boekhouder gezegd."
Om half vijf stond hij al weer op straat, overgelukkig. Een
paar centen meer, had de baas gezegd. Dat betekende dus op
slag. Zou hij nu wel tegen de dertig gulden krijgen. Jonge, dat
was haast een loon om op te trouwen. Wat zou Jannie in haar
schik zijn, als hij het haar morgen vertelde
HOOFDSTUK 16.
Zaterdagsmiddags kocht Wim een nieuw costuum. Zijn Zon
dagse pak was nu niet bepaald meer onberispelijk en hij .wilde
op de verjaardag van Blauwboer mijn aanstaande schoon
vader, dacht hij met bittere ironie goed voor de dag komen.
En een nette indruk trachten te maken. Zijn keus viel op een
bruin, wollen pak en hij slaagde er bovendien in een paar nieuwe
bruine schoenen te bemachtigen. Dat had eerst wel heel wat
voeten in de aarde, maar nu bleek het nuttig geweest te zijn,
dat hij altijd in dezelfde zaak zijn schoenen had gekocht en daar
eveneens had laten repareren. Men kende hem en toen hij de
zaak uiteenzette, knipoogde de winkelier. Voor een goede klant
had hij nog wel iets, alleenmondje dicht. En dat sprak
natuurlijk vanzelf.
Zo ging hij 's middags, op en top een heer, naar Purmerend.
Daar wilde hij ook nog wat kopen. Per slot van rekening kon
hij toch niet met lege handen op de verjaardag van Blauwboer
aankomen. Dat stond te gek. Én veel hoefde het niet te zijn:
kleine geschenken onderhouden de vriendschap. Bovendien, hoe
gunstiger indruk de boer van hem kreeg, des te beter was zulks
met het oog op de toekomst.
Even voor het broodeten was hij op „Bouwlust", waar hij
op echt hartelijke wijze, de Westfriezen eigen, werd begroet.
Jannie zag onmiddellijk, dat hij nieuwe kleren en nieuwe schoe
nen aanhad. Ze knipoogde even en ging toen weer verder met
brood snijden. En Wim maakte een praatje met de boer, die
belangstellend naar zijn werk informeerde. Aart bleef dit week
end eveneens in de Beemster, zodat het een echt gezellige, leuke
Zondag kon worden.
De verjaardag van de boer werd op echt Westfriese wijze ge
vierd. Na de ochtendkerkgang kwamen de families uit de om
geving. De ouderen aten 's middags aan de grote tafel in de
woonkeuken, de jongeren op de deel. Bij dit gezelschap zaten
ook Wim en Aart. De maaltijd verliep in een vrolijke stemming
en iedereen had het schilderij van de beide dochters bewonderd
en eenparig werd verklaard, dat het uitstekend geleek, hoewel
Wim zelf nog wel een paar aanmerkingen had. Maar als da
jarige tevreden was, zou hij niets zeggen. En de jarige was
tevreden, want hij had Wim's hand op een dusdanige wijze ge
drukt, dat deze ternauwernood een kreet van pijn kon weer
houden. En alle gasten zagen min of meer met verwondering
naar die kleine schilder, die daar even zo'n groot portret van
Jannie en Nel had geschilderd.
De meeste gasten gingen in de loop van de middag en de
avond weer weg en toen men ging broodeten, was de gewone
familie weer aan tafel, als enige gast nog Wim. Blauwboer was
in een opgewekte stemming en maakte grappen met zijn doch
ters en Aart. En na het broodeten ging men nog even naar
buiten, om te genieten van het mooie zomerweer, hoewel het
al half Augustus was.
Toen het donker begon te worden, zei de boerin: „We moes
ten maar eens naar binnen gaan, want ik denk, dat de baas
nog wel wat onder de kurk zal hebben."
Aart knipoogde tot zijn broer en merkte op: „Daar moeten
we bij zijn, broer, voor het bederft!"
De lamp werd aangestoken en Jannie deed de luiken voor het
brede zijraam. De deur ging meteen maar op slot, want de laatste
tijd gebeurde het nogal eens, dat er in de Beemster werd inge
broken en hoewel Hekkie dag en nacht op zijn post was, kon
men niet te voorzichtig zijn.
De boer was inmiddels naar de kelder geweest en kwam nu
met enkele flessen in de kamer, terwijl hij de anderen lachend
aanzag. „Vandaag moet er maar eens een extra fles aangerukt
worden," meende hij. „Moeder, kom maar eens op met de gla
zen." En terwijl de boer, volgens oud gebruik zelf de eerste
glazen vol schonk, kwam Wim plotseling tot de ontdekking,
dat Nel er niet was. De twee knechts waren er evenmin, maar
die gingen Zaterdagsavonds en Zondagsavonds altijd naar de
stad en kwamen dan doorgaans laat thuis. Maar Nel was een
half uur geleden nog bij hen geweest.
Ze keken de brede woonkeuken eens rond, wat eigenlijk on
zin was, want Nel was nu niet bepaald iemand, om zich een
poosje te verstoppen en dan opeens te voorschijn te komen
en „piep" te roepen.
„Ja, waar is Nel?" herhaalde de boerin. „Wacht eenseen
goed half uur geleden is ze naar de wei gegaan. Ze zei, dat ze
nog even wou kijken, hoe het met de roodbonte was. Maar ze
zal intussen toch wel weer teruggekomen zijn?"
(Wordt vervolgd)
Om U in kennis te stellen met de
kwaliteits-Sinaasappelen die wij ver
kopen, geven wij alléén ZATERDAG
1 kg. mooie grote zoete Sinaasappelen
voor slechts 85 cent.
Ook zijn wij met ander fruit goedkoop
4 kg. Handappelen f 1,—
4 kg. Moesappelen f 1,
3 kg. pracht Bellefleur f 1,
3 kg. pracht Goudreinetten f 1,
2 kg. zoete Appelen f 1,
P/2 kg* Roodstovers f 1,
Ook hebben wij H/2 kg. Amerikaanse
Winsap appelen voor f 1,
Zoete Sinaasappelen, 12, 10, 8, 7, 6, 5
f 1,~
Als extra reclame
15 zoete sinaasappelen f 1,
1 kg. Witlof 35 ct.
VerderSpinazie, Sla, Andijvie, Tuin-
worteltjes, Veldsla, Bloemkool, Raapstelen
Radijs, Rabarbar enz.
Alléén in de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Waar je 2 ons heerlijke vers gesneden
soepgroente kunt krijgen voor 25 cent.
Balatum
Linoleum
Jabo tapijt
Twisted matting
Tapijt
Holtap
Bouclé
Wilton
Haarvelour
Voile
Allovernets
Marquisette
Handweef
Velour
PRACHT COLLECTIE!
Gaarne geven wij advies
en prijsopgaaf.
Telefoon 2515
DORPSSTRAAT 6 TEL. 2453
Advertentie
voor blijvende weide en voor
kunstweide.
Spec, selecties.
Waagplein - ALKMAAR
(Telef. K 2200-2412)
