Moderne
Zeerovers
B. 6 S. HOUTBOUW
PèaoisvewoH^ettd icUt^euoie
Zomertijd
dus
BROMFIETSENTIJD
HET RIJWIEL MET HULPMOTOR
AUTO'S ZONDER CHAUFFEUR
OPTIMISTEN
UHM^LIGSTOELEN- TUINSTOELEN
JOH. BR0ERE
fotu
Boekhandel
C. Oldenburg
Schoorl
A d mini stra tiekantoor
MODERNE
ZONNESCHERMEN
Kapsalon D0BBEN
DANSEN
gin ÜoMek
'n Zakdoek
Zomer rokjes
Vakkundige Reparatie-inrichting
vanaf 6,95
dutytn's- A. B. M. KOLLMER
RUIME AUTO-STALLING
Handel en Reparatie
H, v, d* Elsken
Kleermaker
GËBR. SCHOEN"
Markiezen
Baltex Gordijnen
Rolluiken
Rolhekken enz.
P. Hajonides v. d. Meulen
„DE RUS"tende Jager, Bergen Nh,
FEUILLETON
Badkatet »Bellevue«
Kinderverhaal
Tom keek even om. Weer een
rookwolk. Een tweede granaat,
was afgevuurd, iets verder af
kwam hij in het water. Handig
zigzagde Charles verder, en de
afstand werd te groot.
En na een half uur waren de
jongens alleen op de zee, van de
Vulkaan was niets meer te zien „We hebben ze geslagen Tom",
dan een stip; in de verte konden riep Charles. „Ik moet even
ze het eiland nog waarnemen, drinken voor de schrik". Maar
maar dat was ook alles. het watervaatje voelde verdacht
licht aan, en bij nader onderzoek
bleek dat er geen druppel water
in was.
Heel veel mensen zijn van plan zich dit nieuwe
vervoermiddel aan te schaffen, maar de keuze is
moeilijk
Er zijn zoveel soorten. Ook na de aanschaffing
doen zich vaak nog vele moeilijkheden voor zoals
bijvoorbeeld brandstofgebruik, reparaties e. d.
Op alle voorkomende vragen en moeilijkheden,
zowel van de vakman als van de berijder, geeft
dit boekje van de Heer C. Buiter antwoord.
C. BUITER
75 figuren - Overzichtelijke typografische verzorging. Prijs f 3,25
Het bevat de volgende onderwerpen
1. Plaatsing der motoren
2. De samenstelling van de motor met alle
onderdelen
- 3. Hoe de motor werkt
4. Storingsgids
Wat U elke dag nodig hebt
Wij hebben een pracht sortering
fijnste kleuren, vanaf f 4.95
Bzcq&t's JfLanu^actuc^nUandel A. B. M. KOLLMER
Verhuur Garage NIEUWLAND
SóttÜ - Üjwiel&to Breelaan 52, Bergen - Tel. 2200
M VELD M A N PENDULES KOEKOEKKLOKKEN
Hereweg A 14—15, Groet. Telef. 353 - K 2209
beweren,
er komt zomer, zon, warmte
(fatatyZ NIEUWLAND, Breelaan52, Tel. 2200
Veranderingen en reparatie
Hertenlaan 6, Bergen, Tel. 2697
BOEKHOUDING
BELASTINGZAKEN
Stoomwasserij
Hei odcts van veetcouwett
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
'T WINKELTJE
STOFFEN
Goedkope Groentenhal
Fa. D. BONSET Co, BERGEN
Berger weg 135 - Telef. 2 3 9 5
Specialist in belastingzaken
Dancing Orkest Martin Erich en
Majoco Trio
Voorzaal Trio Herman Böhler.
door
£ft t'Oi'l'V
2266
is een
van
DORPSSTRAAT 21
2266 2266
Gedurende het seizoen
iedere avond
Laan weg C '64 Telef. 268
Dorpsstraat 3
Telefoon 2156
HORLOGES WEKKERS
Kleine Dorpsstraat 9, Bergen - Tel. 2778
Ook voor Antieke en meer gecompliceerde uurwerken
Dorpsstraat 5 Telef. 2515
(40 stuks)
Jan Oldenburglaan 29 - Bergen
Telefoon 2546
VERZORGT UW
KI. Dorpsstr 25, Bergen - Tel. 2341
ook van „LIBERTY"
I Knippatronen n mt. en „HERBILLON" I
Wij hebben prima nieuwe Aardappelen
en niet duur. Ook hebben wij deze week
nog een klein partijtje puik beste oude
Aardappelen.
Met GROENTEN zijn wij ook niet duur.
Wij hebben als reclame deze week
1 pracht Bloemkool 15 ct.
1 kg. Rabarber 15 ct.
V2 kö» verse Pinda's 75 ct.
V2 kg. Tomaten 55 ct.
Wij geVen Zaterdag aan iedere klant
één pond mooie Kersen voor extra goed
kope prijs.
Voorts hebben wij Doperwten, Spercie-
bonen, Andijvie, Sla, Postelein, Bospeen,
Bosuien, Snijboontjes.
En in FRUIT Kersen, Aardbeien, Per
ziken, Druiven, Meloenen, Pruimen.
Alléén in de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Waar je 2 ons heerlijke vers gesneden
soepgroenten kunt krijgen voor 25 cent.
Wij zijn Zondags geopend, ook voor
geschrabde aardappelen.
Men gelieve wegens schaarste van papier
een emmertje mede te nemen.
in elke gewenste uitvoering
en bediening
Uitsluitend kwaliteitswerk
Lid v. d. Bond van Belastingconsulenten
Besprekingen desgewenst ten huize
der cliënten.
Guurtjeslaan 16 - Bergen - Telef. 2548
Entree werkdagen
f 0.50
DINSDAGS EN VRIJDAGS SPECIALE ATTRACTIE-AVONDEN
8 B. J. TEN WESEPE
Betsy kon wel stampvoeten van kwaadheid. Zo'n dikkop
ook. Die begreep letterlijk niets. Ze knipoogde even en her
haalde: „Zeg, je bent toch niet achterlijk? De buurman van
hiernaast," ze wees in de richting van haar éigen woning, „hij
tobt weer zo met zijn vrouw."
Het knipoogje had succes. Voor de rest begreep hij er niet
veel van. De buurvrouw van hiernaast ziek? En die was hier,
als zijn pseudo-echtgenote. „Natuurlijk, ga haar maar gauw
helpen. Dat spreekt toch vanzelf, goede buren helpen elkaar
uit de brand, dat is iets wat logisch is,"
„Dat wist ik wel," antwoordde Betsy op duidelijke toon.
„Wacht niet op me tot ik terug kom en ga vroeg naar bed. Je
ziet er een beetje vermoeid uit.
„Oké," antwoordde hij, langzaam begrijpende, dat dit een truc
was om weg te komen. „Maak het niet al te laat!
„Gaan jullie maar lekker slapen. Ik zal wel zo zacht doen,
als ik thuis kom, dat niemand het hoort. Welterusten oom,
welterusten tante, welterusten Ellen." En weg was ze.
Men hoorde de voordeur in het slot vallen en toen was alles
weer stil.
„Wat scheelt die buurvrouw?" vroeg tante Nel op medelijden
de toon.
„Tja," Vriends krabde zich eens achter het oor: wat moest
hij daar nu weer op zeggen „precies weet ik het ook niet.
Doch ik geloof, dat het erg besmettelijk is."
Tante sprong van schrik haast op van de stoel. „Besmette
lijk?" riep ze met een angstige blik uit. „En laat jij je vrouw
daar dan heen gaan?"
„Nu ja," haastte Vriends zich zijn blunder goed te maken, „ik
druk me misschien wat verkeerd uit. Besmettelijk is eigenlijk
niet het goede woord. Hoe noem je dat, als het steeds weer
terug komt?"
„Chronisch," verduidelijkte oom.
„Juist, ja, dat bedoelde ik ook eigenlijk." Vriends slaakte
een zucht van verlichting. He, he, deze situatie was weer eens
gered.
„Weet je niet wat die vrouw scheelt?" vroeg oom op zijn
beurt.
„Tja, zoals ik al zei, precies weet ik het niet. Doch mijn
vrouw noemt het scheuten."
„Scheuten?" Nieuwe verbazing bij de gasten, Elly incluis.
In wat voor een raar land was ze toch eigenlijk terecht ge
komen.
„Ja, scheuten," herhaalde Vriends, vastbesloten niet weer
iets anders te verzinnen. Je kon toch moeilijk mazelen of zo
zeggen, want hij meende dat dit een soort kinderziekte was.
Het is een na-oorlogse ziekte, nog het gevolg van de vijf jaren
bezetting, zal ik maar zeggen." Erg vervelend. Het begint
meestal met de hik en dan wordt het steeds erger. Op het laatst
begint ze te dansen. De dokters hebben er nog niets voor ge
vonden, hoewel ze tegenwoordig met wonderolie goede resul
taten schijnen te bereiken."
„Wonderolie?" Nieuwe verbazing bij de Canadezen.
„Ja. dat zegt mijn vrouw tenminste. Maar ja, meer weet ik
er ook niet van. Het is wel erg vervelend en het duurt soms
erg lang, vaak een hele nacht."
„En blijft je vrouw daar dan bij?"
„Och ja," antwoordde Vriends onverschillig, „zoals ik al ge
zegd heb, een mens moet wat voor zijn buren over hebben,
niet waar? Ons kan ook wat overkomen."
Om tien uur verklaarde oom, dat het nu zo langzamerhand
tijd werd om naar bed te gaan en Vriends, die deze dag meer
had meegemaakt dan anders in weken, was eveneens doodop.
Misschien meer van de spanning, waarin hij leefde, dan wel
van vermoeidheid. En toen het echtpaar zich terug getrokken
had op de logeerkamer, Elly zich geïnstalleerd had in de kleine
zijkamer beneden, zocht Vriends zijn kamer op en viel, na zich
ontkleed te hebben, als een blok in bed.
Hij loosde een diepe zucht en dacht: Wat zal de dag van
morgen brengen? Hoe houden we dat twee maanden uit? Twee
maanden, dat loopt nooit goed af
HOOFDSTUK 7.
Elly vindt het maar gek.
Oom Willem en tante Nel, verzadigd na een copieus diner
en een beetje doezelig door de glaasjes, die die avond door
hen geleegd waren, dachten niet meer na over de wonderlijke
dingen, die ze vandaag beleefd hadden, maar doken al spoedig
onder de wol en waren kort daarop in een gezonde slaap ver
zonken. Aan de andere kant van de muur piekerde Vriends
ook niet lang meer, zorgeloos als hij was en het duurde niet
lang, of hij lag eveneens in Morpheus armen.
Maar beneden zat een meisje nog lang na te denken over de
vreemde dingen die ze beleefd had. Ze vond het alles even
vreemd. Waren alle Hollanders zulke eigenaardige mensen?
Nee, dat geloofde ze niet. Van tijd tot tijd kwamen er immers
emigranten uit Holland en er woonden er verscheidene in hun
nabijheid. Met verschillende van deze emigranten had ze reeds
kennis gemaakt, doch ze had nooit anders ontdekt, dan dat de
Hollanders aardige mensen waren, goedlachs en vooral werk
zaam. Dat was dan ook de voornaamste reden geweest, dat ze
verzocht had mee te mogen naar Holland. Ze wilde die Hollan
ders wel eens in hun eigen omgeving zien. Wat ze tot nu toe
op deze dag had meegemaakt, was wonderlijk. Ze vond het
maar raar. Vooral toen de trouwerij van Jan en zijn vrouw ter
sprake was gebracht. Dat klopte nooit. Ze had er wel geen
bewijs van, doch ze voelde, dat hier iets niet in de haak was
Maar wat precies?
O ja, die trouwdatum, Wat had ze ook al weer gezegd? Was
het niet 25 April 1943? Ja, natuurlijk, juist op haar eigen ver
jaardag. En wacht nu eens1943Toen werd ze zestien
jaar op de 25e April. Ja, nu herinnerde ze het zich nog. Dat
was juist op de Eerste Paasdag, op Zondag? Ja, nu wist ze het
heel zeker. Die zestiende verjaardag vierde ze op Eerste Paas
dag, want toen leefden vader en moeder nog en waren ze
's morgens gezamenlijk naar de kerk geweest, terwijl ze 's mid
dags enkele kennissen op visite hadden gehad. Er was geen
twijfel mogelijk. En dit was de trouwdatum van Jan en zijn
vrouw?
Ze schudde nadenkend het hoofd. Was het in Holland moge
lijk om op Zondag te trouwen. Ten slotte had elk land zijn
eigenaardigheden. Het was dus best mogelijk, dat trouwen op
Zondag in Holland kon. Toch geloofde ze het niet erg. Even
min van die advertentie in de Radiocourant en nog minder van
die ziekte van die buurvrouw. Scheuten! Wat was dat nu weer.
En dat zou je kunnen genezen met wonderolie! Dat was toch
een purgeermiddel.
Opnieuw schudde de blondgelokte logé het hoofd. En waar
om. droeg zijn vrouw een trouwring en Jan zelf niet? Er was
wat met: die twee aan de hand. Ze voelde het. Bedroog dat
vrouwtje haar man? Dat zou ze erg jammer vinden, want in
de grond van haar hart vond ze jan een aardige jongen. Nu
ja, een jongen, hij was zeker al tegen de dertig. Enfin, ze bleef
voorlopig nog een poosje en als er iets niet in orde was, ont
dekte ze het vast en zeker te zijner tijd wel.
Langzaam ontkleedde ze zich en eenmaal in bed lag ze nog
geruime tijd na te denken over de belevenissen gedurende haar
eerste dag in Holland. Totdat ze in slaap viel.
's Morgens werd ze wakker van een geluid.
Het was al licht. Even keek ze op haar polshorloge: jonge,
al. over achten. De anderen waren vast al op. Waar was ze
eigenlijk wakker van geworden?
O ja, nu herinnerde ze het zich. Was het niet de voordeur,
die behoedzaam gesloten werd. Misschien ging er al iemand de
deur uit. Nu hoorde ze iemand in de gangen de keuken
deur ging open. O, Betsy was zeker al op. Ja, want nu hoorde
ze, dat de waterketel onder de kraan gevuld werd.
Kom, ze zou ook maar opstaan. Eens kijken, wat voor weer
het was. Ze opende even een kier van het overgordijn en trok
een rimpel. Ba, het regende. Ja, oom had al gezegd, dat Holland
zo'n grillig klimaat had. Ze zou het zelf wel ondervinden. De
ené dag prachtig mooi, de andere dag regen.
Nou, niets aan te doen. Vlug schoot ze een peignoir aan en
liep de gang op. Nog niemand te zien. Even naar de keuken
zien, of het inderdaad Betsy was.
Ze deed de deur op een kier en keek: ja, het was de huis
vrouw, die bezig was brood te snijden.
„Dag," begroette ze zacht, „mag ik even binnen komen?"
„Natuurlijk," nodigde de vrouw hartelijk uit. „Goed ge
slapen?"
„O ja, best. Ik. kan altijd en overal slapen. Daar ben ik ge
makkelijk in."
„Ga even zitten. De heren zullen nog wel niet dadelijk be
neden komen. Ik heb met een paar minuten thee."
„He ja, fijn." Behaaglijk ging het meisje op een stoel zitten
en keek naar de vlugge handen van de andere vrouw.
„Is het nog laat geworden gisteravond?" vroeg Elly.
Betsy moest zich even realiseren, waarover ze het had. O ja,
dat was waar ook. Ze had immers dat smoesje van de zieke
buurvrouw bedacht om weg te komen.
„Nee," loog ze glashard, „nog geen twaalf uur."
„Wat scheelt dieehbuurvrouw eigenlijk?"
Betsy haalde de schouders op. ..De dokter weet het zelf nog
niet. Misschien zenuwen. Ze heeft nu pillen en dat helpt meestal
wel."
„O juist." De zachte trekken in het meisje verharde. Dat was
dus ook een leugen, of van de man, of van de vrouw. Misschien,
ze kon het proberen. Fantaseren kon ze ook wel, als het moest.
„Bij ons," vervolgde Elly peinzend, „woont een vrouw, die
ook van tijd tot tijd van die aanvallen heeft. Scheuten noemt de
dokter het."
Betsy liet van verbazing het broodmes uit haar handen vallen.
„Scheuten?" herhaalde ze, het meisje verwonderd aankijkend.
En toen, hoofdschuddend: „Daar heb ik nog nooit van gehoord.
Is dat erg?"
„Och," vervolgde het meisje, inwendig grinnekend van pret,
„het begint meestal met de hik en op het laatst staat ze te dan
sen. Ja, het is erg ellendig. Maar de dokter heeft er nu wat op
gevonden."
„O ja? Wat dan?
„Wonderolie. Dat moet nogal helpen."
Nieuwe verbazing bij de vrouw. „Wonderolie? Maardat
is toch een purgeermiddel?"
„Ja, doch in dit geval schijnt het ook te helpen. Het heet ook
niet voor niemandal wonderolie, zie je."
„O. Ja, ik heb wel eens meer gehoord, dat het een eigenaar
dig goedje is."
Elly stond op. „Ik ga me toch maar eerst verder aankleden,"
zei ze.
„Wacht even, ik zet meteen thee."
„O, dat komt direct wel. Binnen tien minuten ben ik terug."
„Doe dat. Dan heb ik een paar sneedjes geroosterd brood
voor je. Toast noemen jullie het, niet?"
„Ja, daar ben ik dol op. Vooral als er jam op zit."
2266
Eenmaal geprobeerd, nooit meer anders
Bespreek tijdig om teleurstelling te voor
komen.
EGMOND AAN ZEE.
Aan de piano: HANNA BRIZÉE
