UemoMui PlaatsvewoH^eitd iclttyeu&te AARDAPPELEN fotw Aanwaslüastinq. en Ueffiu# in eens SCHAAPER's „Hollands Roem i/g-öv uw was Wist li. AMSTERDAMSCHE BANK N.V. Prima Berger Levertraan DcafylsUcij. H. v, cL Elsken Kleermaker Verkooplokaal DE BOOM GEBR. SCHOEN Het adres vcuiterUmwett Kapsalon D0BBEN RADIO FEUILLETON 2e <zipi er we&e Fa. A. Kofman en Zoon NIEUWS! Medische Corsetten en BusteUmde.cs STAATSOBLIGATIES; KANTOOR BERGEN N. HL BREELAAN 10 TEL. 2563 STEKELBOS - Bergen aan Zee „HET ZUIDEN", Amandelspeculaas 65 ct p. Vz pnd. DONDERDAG 27 SEPTEMBER a.s. 2266 PUIK PUIK PUIK PUIK DORPSSTRAAT 21 2266 2266 DROGISTERIJ «Het Wapen van Schoorl». NOORSE LEVERTRAAN MILJOENEN TRAAN Philips £cces l/lfle^de J. P. KLANKER - Bergen Stationsstraat 7 Tel. 2189 B. J. TEN WESEPE Goedkope Groentenhal BETEKENT Veiligheid voor uw linnengoed. OMDAT: JOH. BROERE C. DE LEEUW Het Wapen van Schoorl dat U met deze haard een ideale warmte bron heeft. De combinatie van stralings- warmte (warmte over de vloer en hete lucht is hier op vernuftige wijze verenigd. Het resultaat een hoog rendement. Bovendien kunt U in deze haard zonder enig bezwaar gemengd stoken. U is dus niet aangewezen op één soort kolen. De beste voorlichting De grootste keuze E. M. Jaarsma Rex l9 f 315.— De grootste service Fa. J. SMIT Jr - RUïNELAAN 11, BERGEN - TEL. 2466 kunt U betalen met dit betekent een besparing van circa 14 °/0 Vraagt inlichtingen (IB Duinzand Eigenheimers Koken niet stuk Mooi op schotel WEDER ONTVANGEN: Ook in litersflessen verkrijgbaar Beemsterlaan 15 Bergen Jan Oldenburglaan 29 - Bergen Telefoon 2546 Veranderingen en reparatie Het KOEKJE van de week Banketbakkerij KOOLMEE S-SOECKER van v./h. SCHIPPER Marinestraat 21 Egmond aan Zee Bij aankoop van een ledikant met bed, een pracht spiraal- dek voor 5 cent Bij aankoop van f 150,-, 6 m. vitrage voor 60 cent Blank eiken slaapkamer-ameublement f 225,- Ledikant met mooie kapokmatras, iets gebruiktf 45,- 2-pers. Ledikant met kapokbedstel, iets gebruikt f 75,- 2 Clubs, moderne f 125,- Eiken fauteuilstel f 85,- 2 fauteuils, 4 stoelen, dressoir, tafel, theemeubel samen f 225,- 1-pers. opklapbed en ombouw met gordijntjes f 55,- Pracht clubstel, als nieuw f 225,- TOEGANG VRIJ. Zwanenburgwal 47 Amsterdam-C Telefoon 47067 Geopend van 9.30 tot 16 uur P. Boom Marinestraat 21 Egmond aan Zee 2266 is een MEVROUW, als U uw WINTERAARDAPPELEN gaat bestellen, vraagt dan eerst prijs en monster bij GROENTENHANDEL Filarskiweg 11 - BERGEN Stoomwasserij Visscherslaan 11 Telef. 3712 ALKMAAR van Eenmaal geprobeerd, nooit meer anders Bespreekt tijdig om teleurstelling te voorkomen DRAYSMA's LEVERTRAAN KININEFABRIEK en BROCADES- LEVERTRAAN SANOSTAL HALITRAN enz. HOESTSIROPEN: WYBERT enz. ruime keuze 17 door Ze haalde verachtelijk haar neus op. „Diploma'sIk ge loof, dat jullie Hollanders, niets kunnen beginnen zonder diplo ma's. Dat is allemaal papier. Als je maar een paar goede handen hebt, dan slaag je altijd in het leven. Neem nu oom WillemHij heeft het zelf meermalen verteld. Had een hekel aan leren en is zelfs een keer de school afgestuurd, omdat hij zo'n belhamel was. Hij is toch ook zonder diploma's, maar met een stel flinke handen en hersens in Canada gekomen, zoals hij zelf zei, haast zonder een cent op zak. Gelijdelijk aan heeft hij zich opgewerkt en kijk nu eens? Zestien jaar is oom Willem nu in Canada en hij heeft de grootste pluimveefarm in de hele streek en is bekend in het halve land. Denk je, dat ze bij ons naar diploma's vragen? Allemaal onzin. Als je werken wilt en kunt, kom je altijd vooruit in de wereld. Tenminste, bij ons." ,,Ja." bevestigde Jan, terwijl hij met het stuurrad speelde. ,,dat heb ik wel eens meer horen zeggen. Dat zal ook wel de reden zijn, dat tegenwoordig zoveel mensen ons land ontvluchten. Want anders kan je het eigenlijk niet noemen. „Zie jij kans, om van je salaris, dat je nu verdient, een auto te kopen?" vroeg het meisje. „Ik?" Hij schoot in een lach. „Misschien een bromfiets, als ik tenminste een beetje zuinig ben, maar een autoIk zie mezelf al rijden „Dat is nu het verschil met ons land. Iedereen, die bij ons aanpakt en werken wil, is in staat na enige tijd een wagen te kopen. Desnoods tweedehands. Hier fietst iedereen -ze wees met een weids gebaar naar enkele wielrijders, die hun wagen passeerden en wat is nu een fiets. Elly haalde verachtelijk haar neus op. „Zit je altijd in weer en wind buiten te trappen. Ik ben nog maar een paar dagen in Holland, en was nog heel klein, toen wij, mijn ouders en ik, naar Canada gingen, zodat ik me niet veel meer kan herinneren. Wel weet ik, dat ik hier nooit zou kunnen aarden..Het is me hier allemaal te klein en naar wat ik vernomen heb, verdienen jullie veel te weinig. Neem nu dat keukentje van je vrouw ze legde bijzonder de nadruk op „vrouw" niet eens een ijskast, geen electrisch formuis, niets. Alleen maar een gascomfoor. Bij ons heeft ieder een een electrisch fornuis en andere apparaten. Ik heb Bets gevraagd, wat zo'n ding hier kost en als ik het goed begrepen heb, kost een ijskast hier ongeveer drie maanden salaris. Dat is toch veel te duur. Of jullie verdienen te weinig. Bij on? kun je die dingen, die wij als noodzakelijk beschouwen in het huishouden, veel goedkoper krijgen en zelfs op termijn. Trou wens, bij ons wordt heel veel op termijn gekocht. Dat is zo ge woonte." Jan zuchtte. „Och ja, wij Hollanders,zijn nu eenmaal een beetje anders. En nu zeggen ze nog wel, dat wij, vergeleken bij zoveel andere landen, een vrij hoge levensstandaard hebben. Ik hoor wel, dat het bij jullie veel hoger is. Ze drukte even zijn arm. „Zal ik je eens wat zeggen, Jan? Je moet met ons mee gaan, als we weer terugkeren naar huis. Op oom's bedrijf is er genoeg te doen en wie weet, kun je hem tezijner tijd opvolgen. Er zijn immers geen erfgenamen meer? Jij bent zijn enige bloedverwant. f( Hij lachte even. „Daarover heb ik alleen niet te zeggen, antwoordde hij. Ze keek hem kwasi verbaasd aan. „Niet alleen? Waarom niet?" Hij trok zijn wenkbrauwen op, toen hij zich naar haar toe draaide. „Mij dunkt, dat is nogal duidelijk, zou ik zeggen. Daar heeft mijn vrouw ook nog een woordje in mee te spreken. Ze ging plotseling recht zitten. „Zeg, laten we eens een rustig plekje, in de luwte opzoeken, waar we kunnen lunchen. Dan kunnen we wel verder praten. Het is hier te druk. „Zo je wilt," antwoordde hij, blij van het onderwerp te kun nen afstappen. Hij startte en reed een paar kilometers in de richting van Wassenaar. Bij een houten schuurtje, dat nabij de boulevard stond, stopte hij en aan de andere kant van het gebouwtje bleek men uit de wind te zitten. Hoewel het al September was, had de zon nog behoorlijk kracht en beiden besloten dan ook buiten de mee gebrachte waren te nuttigen. HOOFDSTUK 12. Bets verdwijnt. „En hoe maakten ze het in Amersfoort? vroeg mijnheer De Vries de volgende morgen aan het ontbijt. „Uitstekend," was het nietszeggende antwoord. „Je moet vanzelfsprekend de hartelijke groeten hebben." „Dank je wel. Hebben ze niet gezegd, wanneer ze weer eens een weekeindje komen?" „Nee, daar is niet overgesproken. Maar dat hindert niet, dat kan ik vandaag nog wel even vragen." Mijnheer De Vries keek verwonderd op van het ochtend blad. „Vandaag? Ga je vandaag dan weer naar Amersfoort?" Ze knikte. „Ja, dat heb ik beloofd." „Waarom?" „O, dat heb ik beloofd. Dat zijn aangelegenheden, waar man nen toch geen verstand van hebben." Mijnheer De Vries ging hierop niet verder in; een ruim vijf- en-twintig-jarige huwelijkservaring had hem veel geleerd. Alleen meende hij nog te moeten opmerken; „Dan had je toch veel beter vannacht daar kunnen blijven7" „Misschien," was het raadselachtige antwoord. „In ieder geval ga ik vandaag weer. En je zult wel zien wanneer ik terug kom." Hij haalde zijn schouders op en vond het maar het beste om onder de gegeven omstandigheden niets meer te zeggen. Als zijn vrouw eenmaal iets in haar hoofd had gezet, kon toch niemand het er meer uit krijgen. En dus spoorde mevrouw De Vries die morgen opnieuw naar de Keistad. Ditmaal was ze, eenmaal op het stationsplein, erg verkwistend. Ze liep op een taxi toe en beval de chauffeur: „Naar de Paulus Buyslaan. Maar rijdt erg langzaam en stop niet eerder, dan ik het zeg." De chauffeur, die in zijn loopbaan al meer zonderlinge pas sagiers had vervoerd, blikte noch bloosde, maar hield beleefd het portier open en zette zich daarna achter het stuur. Het kon hem wat schelen, al zou ze de hele dag rondjes willen rijden door de Paulus Buyslaan. Als ze maar betaalde. En zo voltrok zich langzamerhand het noodlot over huize Vriends. Weliswaar was de persoon in kwestie kilometers ver weg en onbewust van het naderende gevaar, maar er is zo vaak een samenloop van omstandigheden in 's mensen leven en dat was nu ook het geval. Want op het moment dat de taxi met mevrouw De Vries achterin de Paulus Buyslaan indraaide, kwam haar dochter met een blad met koffie de grote salon van haar pseudo-echtgenoot binnen, waar de overige lieden, te weten oom Willem en Tante Nel zich rustig vermaakten met het ochtendblad. Het kon niet anders, of mevrouw De Vries moest haar dochter zien. En dit was dan ook het geval. De gordijnen voor de ramen in de salon waren modern en dus kort en Betsy droeg een keurig schortje een van de vele geschenken van de oom uit Canada maar dat nam niet weg, dat mevrouw De Vries haar dochter bij eerste oogopslag her kende. „Stop," brulde ze tegen de chauffeur en deze schrok zo, dat hij van verbouwereerdheid met een ruk het voetpedaal intrapte, zodat de wagen nagenoeg onmiddellijk tot stand kwam. Het gevolg was, dat mevrouw De Vries een schuiver maakte, over de chauffeur heen en met haar neus tegen de voorruit terecht kwam, De man in kwestie voelde niet veel voor deze onver wachte overkoepeling en dook op zij. De passagiere slaagde er zodoende in om weer in een normale stand te komen. Zij hijgde naar adem en haar eerste reactie was, dat ze de chauf feur spinnijdig toebeet; „Idioot! Ik had mijn nek wel kunnen breken." De chauffeur dacht heel onbeleefd: Dan zou er ook niet veel overboord zijn, maar antwoordde daarentegen afgemeten: „Par don, dame, maar U had toch gezegd, dat ik niet eerder mocht stoppen, dan wanneer U het beval. Hebt U zich niet bezeerd? Daarop verwaardigde mevrouw De Vries zich geen antwoord te geven. Hautain keek ze naar de meter, die negentig cent wees en diepte een biljet van een gulden uit haar portemonnaie. „Alsjeblieft, je wordt bedankt. Ik zou nog maar eens een poosje rijlessen gaan nemen, als ik je was. De chauffeur was echter een heer en bleef dit, ondanks het dubbeltje fooi. Hij opende gedienstig het portier en wenste mevrouw een Goeden morgen, waarop echter geen antwoord meer kwam. Want mevrouw De Vries schreed, geen oog van de salon afhoudend, naar het tegelpad, betrad dit en belde aan. In de salon was intussen een drama ontstaan. Niet alleen mevrouw De Vries had haar dochter herkend, maar omge keerd was dit ook het geval. Op het moment, dat de taxi met een ruk stilhield, keek ze onwillekeurig even op, naar buiten en zag haar moeder uit de ongemakkelijke houding overeind komen. In één seconde begreep ze, wat er ging gebeuren en dat haar moeder dit gevalletje dus gisteren al door had. Ze deed, wat ze onder de gegeven omstandigheden waarschijnlijk het beste achtte, ze uitte een gil en gelijktijdig viel het blad met de drie koppen koffie uit haar handen op het vloerkleed. Meteen vluchtte ze naar achteren. Oom Willem en Tante Nel zaten verbaasd te kijken naar de ravage, die veroorzaakt was door de koffie. Toen keken ze elkaar even aan en gelijk vroeg oom: „Wat is er gebeurd? Hoe kwam dat nu?" Tante Nel haalde de schouders op. „Ik weet het niet. Mens nog aan toe, is me dat schrikken. Waar is ze nu heen?" „Misschien een doek halen, om die rommel af te vegen Zonde van dat mooie vloerkleed Op dit ogenblik werd er gebeld, lang en nadrukkelijk Automatisch keken de beide mensen naar buiten, waar ze zo juist de taxi weer zagen verdwijnen. En op de stoep stond een dame, met vast op elkaar geknepen lippen, en een ge broken veer op de hoed. Waarschijnlijk had dit versierseltje het leven gelaten tijdens de onzachte aanraking met de voor ruit van de auto. In ieder geval, het hing nu een beetje dwaas te wiebelen. In de woning verried niets, dat de bel gehoord was, en toen voor de tweede maal, zo mogelijk nog doordringender het ge rinkel van de schel klonk, achtte tante Nel zich verplicht om te gaan kijken. Ze liep naar de voordeur en opende deze. Dit was misschien een fout, want had tante Nel alleen maar het raampje geopend, dan was er niets gebeurd, wat er nu ge beurde, want mevrouw De Vries kwam zonder veel compli menten binnen en sloot, zonder verder een woord te spreken, de deur weer achter zich dicht, zich niets aantrekkend van het verwonderde gezicht van tante Nel. Deze dacht: Zou het soms een kennis zijn van Jan? Of van zijn vrouw? Maar meteen herkende ze de vrouw, als degene, die de dag tevoren geleurd had met corsetten. Dat had Jan immers gezegd? Ja, ze herkende de vrouw nu duidelijk. Dat was toch wel het toppunt van brutaliteit. Mevrouw De Vries intussen zei met duidelijke voldoening in haar stem: „Ziezo, binnen is binnen." „Ja," antwoordde tante Nel schamper, „dat zie ik. Maar ik vrees toch, dat uw moeite tevergeefs zal zijn, want we hebben geen corsetten nodig." Mevrouw De Vries keek haar sexegenote minachtend aan. „Wat U nodig of niet nodig hebt, interesseert me niet het minst. Ik moet m'n dochter hebben." Tante Nel zette grote ogen op. „Uw wat? „M'n dochter," herhaalde de ander uitdrukkelijk. Ik spreek toch Nederlands, niet?" „O ja, zeker," antwoordde de ander, geheel uit het veld ge slagen. „Heel goed zelfs. Mijn compliment daarvoor. Maar ik vrees, dat U dan toch abuis bent. Het is hier geen school, ziet LI?" „School? Mens, mijn dochter is een getrouwde vrouw! Nu ging tante Nel een licht op. Maar natuurlijk, dat moest dan de moeder van Bets zijn! Gek, dat dit mens zo leek op die corsettenvrouw van gisteren. Die had ook al zo n gek hoedje op. Alleen niet met zo'n kapotte wiebelende veer. „U bent dus de schoonmoeder van Jan, als ik het goed begrijp. Van Jan Vriends, onze neef." De ander haalde onverschillig de schouders op. „Die ken ik niet," antwoordde ze kort en bondig. Ik ben de schoonmoeder van Ger. Gerard. Davelaar." „Maar dan bent U toch abuis. Want die woont hier niet. „Nee, dat weet ik. Die woont hiernaast. Maar m p dochter is hier en die moet ik hebben.' Tante Nel begon een beetje angstig te worden. Dit was de corsettenvrouw toch. Ze herkende haar nu toch duidelijk aan de stem. Precies hetzelfde als die van gisteren. Lieve help, die vrouw was getikt, mesjokke om zo te zeggen. En dat men zo n gek zo maar los liet lopen. Gekken moest je vooral niet tegen spreken, is er altijd gezegd. Ze moest de vrouw maar met een zoet lijntje naar de salon halen, intussen moest haar man dan de politie waarschuwen. Dat was de enige oplossing. En waar bleef Bets nu toch. „Weet U wat," zei ze ten leste, de angst in haar stem zo veel mogelijk camouflerend, „komt U even mee naar de voor kamer en gaat U even zitten. Dan kunnen we wat rustiger praten." „Dat is al iets," vond mevrouw De Vries, die enigszins milder gestemd was. „Die jongeman van gistermorgen wilde me ten minste niet eens binnen laten Zie je wel," dacht tante Nël, ze is het toch, die corsetten vrouw. Nu kalm aan doen met dat mens, anders gebeurden er misschien, de gekste dingen „Wilt U maar binnen gaan?" nodigde tante Nel uit. Waardig, zich bewust van haar positie, stapte mevrouw De Vries de salon binnen, keek even rond, of ze haar dochter ook zag en toen dit niet het geval was, zakte ze op een der stoelen neer Oom Willem was beleefdheidshalve even opgestaan, "och toen de vrouw geen aanstalten maakte om zich voor te stellen of een hand uit te steken, dacht oom Willem, dat het misschien de werkster was. „Dit is mevrouwmevrouwbegon tante Nel. "üe Vries," vulde de ander aan zonder veel drukte. (Wordt vervolgd) Maandag 24 September staan wij weer voor U klaar. Dan hebben wij weer GOEDKOOP FRUIT 10 pond Moesappels f 1.00 10 pond Handappels f 1.00 10 pond Zoete Appels f 1.00 10 pond Stoofperen f 1.00 en dan hebben wij alle soorten groenten en goedkoop. Wij hebben aangekocht een partij puik beste blanke eigenheimers, die wij verkopen voor slechts 12 cent per Kg bij afname van 25 Kg Alléén in de Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069 Waar je vanaf heden 2 x per dag vers gekookte bieten kunt krijgen. ii ons slijtagecijfer is vastgesteld op de helft van het gemiddelde. 's Maandags worden de wassen opgehaald. Bloeiende Kamerplanten en Tros Chrysanthen Bloemisterij Tuinaanleg en onderhoud Russenweg 18, Tel. 2229, Bergen ADMINISTRATIEKANTOOR Hertenlaan 6, Bergen - Tel. 2697 Lid Nederlands College voor Belastingconsulenten Verzorgt Uw O Boekhouding Belastingzaken Vermogensbeheer Hlclaaa.B.a C- ct IS hei De abonné van „De Duin streek" ziet zijn lijfblad steeds weer met vreugde verschij nen want het brengt berichten over zijn directe omgeving, over personen of gebeurte nissen waarmee hij zich nauw verbonden voelt. Daarom boekt een adver tentie in „De Duinstreek" zulke verrassende resultaten, want voor de abonné's is een advertentie even belang rijk als de rest van de krant. Uw annonce in dit nieuws blad wordt gelezen en besproken Vraag eens inlichtingen bij de administratie van „DE DUINSTREEK" Laan weg C 164, Schoorl Telefoon 268 Publicatie van „De Nederlandsche Nieuwsbladpers". Camp-corsetten voor alle figuren, Maagbanden, Buikbanden, Breukbanden, elastiek kousen, Kniekousen, enkelstukjes en Voetcorsetjes. Leverancier Ziekenfonds. DROGISTERIJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1951 | | pagina 4