99
99
BdastikQ-stwjmij'
BERGEN
SCHOORL
Ho# ee^;
Eledriciteitsperikelen
VRIJDAG 4 JANUARI 1952
29c JAARGANG No. 1
Verschijnt te Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Schoorldam, Groet, Camperduin, Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef
Enige tijd geleden is er een
publicatie verschenen, waarin men
kon lezen dat de belastingadmi
nistratie er nu naar zal streven de
door de oorlog ontstane belasting
schuld op korte termijn af te
rekenen. Het is dus de bedoeling
om schoon schip te maken. Men
zal geval voor geval nog eens
bekijken en nagaan in hoeverre
de schuld nog in te vorderen is.
Welke normen daarbij als uit
gangspunt zullen dienen vindt
men nergens vermeld.
Nu kunnen er bij de toepassing
van het besluit op de inkomsten
belasting '41 onbillijkheden voor
komen, die van overwegende aard
zijn. Om in die gevallen de be
lastingschuldigen tegemoet te ko
men heeft men de secretaris
generaal van het departement
bevoegdheden toegekend volgens
art. 59 van genoemd besluit. De
tegemoetkoming kan plaatsvinden
voor bepaalde gevallen, die dus
door het departement worden
beoordeeld. Hier is een uitlaat
geschapen voor de administratie,
die geroepen is om de moeilijke
belastingwetgeving in practijk te
brengen. Dat is zeer juist, want
door de ongelukkige redactie van
een artikel of de onvoldoende
beschouwing van de fiscale ge
volgen voor bepaalde bedrijven
zou men anders ongewild zaken
vernietigen die men niet heeft
willen treffen.
Een andere weg om iemand,
die onder de last dreigt te be
zwijken, enige soulaas te bieden
vindt men in de wet op de in
vordering van 1845. Krachtens
artikel 17 van deze wet kan de
minister voor hen, die niet dan
met buigengewoon bezwaar in
staat zijn hun schuld te betalen,
een belasting geheel of gedeelte
lijk afschrijven.
Wij geloven dat dit artikel in
deze tijd bijzondere betekenis
krijgt, nu de belastingschuld voor
velen zo groot en dikwijls on
dragelijk is geworden. Het ware
wenselijk om te weten in welke
gevallen de minister tot afschrij
ving bereid zal zijn. Voorheen,
bij de veel lagere tarieven, zal
dit artikel weinig toepassing heb
ben gevonden. Maar hoe staat
het daar vandaag mee?
Men hoort in ons land nu al
zo lang jammertonen over belas
ting, die niet te betalen is. Er
komen wel fabelachtige bedragen
in de schatkist, die zelfs elke be
groting te boven gaan, maar dit
is nog geen aanwijzing omtrent
de schuld, die niet betaald
wordt. Uit de mond van een
kamerlid heeft men al eens kun
nen horen, dat de belastingschuld
voor 5°/o oninbaar zou zijn. Dit
cijfer is vrij hoog, maar liggen
de officiële cijfers niet nog hoger
Kunnen wij de belastingen
opbrengen?
In de wandelgangen van de
belastingkantoren en de wacht
kamers der accountants hoort men
heden ten dage de vreemdste en
de wildste geruchten. Men flui
stert over bedrijven, die reeds
lang niet meer zouden bestaan
wanneer de ontvanger niet zo
lankmoedig zou zijn. Men noemt
daar geweldige bedragen die nog
betaald moeten worden en uit dit
alles komt de vraag op: hoe
staat het nu eigenlijk met de be
lastingschuld onder ons volk
Wanneer Let juist is dat een
groot deel van ons bedrijfsleven
boven de afgrond zweeft waarbij
de fiscus slechts even een duwtje
behoeft te geven om het vonnis
te voltrekken, dan is er sprake
van een onhoudbare toestand.
De volksvertegenwoordiging dient
noodzakelijk eens de neus te ste
ken in het debiteurenboek van
professor Lieftinck.
Als het juist is dat een groot
deel van het zakenleven haar
vrijheid van handelen tegenover
de ontvanger der belastingen
heeft verloren dan wijst dit óf
op een te zware belastingdruk of
op een zekere onwil om aan de
fiscale eisen te voldoen. Beide
omstandigheden zijn funest voor
het economisch leven. In 't eerste
geval wordt elke ondernemings
lust reeds bij voorbaat geknakt
door het gevoel dat de eventuele
winst regelrecht in de schatkist
duikt, terwijl bij een onwil tot
betalen de positie van het bedrijf
ondergraven wordt. De schuld
aan het Rijk wordt groter en
groter, de afbetaling daarvan
stokt steeds meer en men graaft
zich langzaam maar zeker in een
put, waar men nooit meer uit
komt.
De belangrijkste crediteur
„Betaal zo laat mogelijk uw
belasting", is een populaire kreet
geworden onder zakenmensen.
Dat is zeer begrijpelijk in een tijd,
waarin bijna iedereen verlegen
zit om liquide middelen. Het is
evenzeer gevaarlijk, want terwijl
men zich nog in de handen wrijft
over de late afdoening van een
oude schuld, ligt er al weer een
nieuw aanslagbiljet te wachten.
Men kan de fiscus niet meer be
schouwen als een onbelangrijke
crediteur.
Een onbetaalbare belasting
schuld brengt de andere schuld
eisers in een moeilijke positie.
Tegenover de buitenwereld lijkt
de credietwaardigheid van zo n
bedrijf onaangetast maar zou de
ontvanger werkelijk tot strenge
maatregelen overgaan, dan zouden
alle -<»rige crediteuren achter het
faillissementsnet vissen.
Men moet zich afvragen of de
bevoorrechte positie van de fiscus
nog wel gerechtvaardigd is af
gezien van de kwestie of die
positie ooit juist is geweest. Be
lastingschuld is tenslotte een ge
heim voor de buitenwereld, zodat
het moeilijk wordt om een zaak
op haar solvabiliteit te toetsen.
Is het juist dat de fiscus een
lankmoedige houding aanneemt
tegenover haar schuldenaren? Er
kunnen gevallen zijn waarin dit
volkomen de goede en enige weg
moet worden genoemd. Wanneer
echter de groep fiscale wanbeta
lers steeds groter wordt, dan
bereikt men niets met deze schijn-
soepelheid.
Het deel van ons volk, dat
voldoende verantwoordelijkheids
gevoel bezit, wordt daar de dupe
van. Immers zij betalen prompt
hun belasting terwijl de rest
tegen de ontvanger figuurlijk de
tong uitsteekt. Een dergelijke
situatie werkt de wanbetaling in
de hand en zal tenslotte de fiscale
administratie ondermijnen.
Er is een groep belastingschul
digen, die een belastingschuld op
afbetaling heeft lopen. Zij betalen
een vast bedrag per maand of
per week om die schuld te delgen.
Hoe groot is die groep en hoe
lang zijn zij op deze wijze aan
de staat gebonden? Op familie
avondjes en bridgeclubjes fluistert
men steeds nieuwe, steeds meer
namen van „vaste klanten" van
de ontvangers. Hoe gaat het bij
dit rijks-incassobureau? Is de gang
van zaken bij het innen van be
lasting reeds zo droevig dat zij
op deze onsympathieke wijze
moet worden verbloemd?
Als de geruchten juist zijn en
men grijpt niet in, dan zal de
deurwaarder voor de ontvanger
nog eens van deur tot deur gaan.
Kaarten op tafel inzake de be
lastingschuld.
Dr H. R. MES
LEGER DES HEILS BERGEN
KERSTFEESTVIERINGEN
Het was echt feest, werkelijk
feest niet alleen in de boezem van
het Leger des Heils, omdat het
zo ruimschoots in staat gesteld is
velen te kunnen helpen, maar ook
voor zovele anderen.
Op 24 December ontvingen
65 gezinnen een ruim voorzien
pakket levensmiddelen, voor velen
nog uitgebreid met kleding èn/of
speelgoed. Aan de Bergenaren die
in het Centraal Ziekenhuis te
Alkmaar verpleegd worden, werd
een groet en beste wensen ge
zonden in de vorm van een kerst
stukje.
Ook een aantal zieken in Bergen
ontvingen dit. Zo heeft het Leger
des Heils getracht om in maat
schappelijke zin een Kerstzegen
door te geven. Hartelijk dank
gaat van ons uit naar allen, die
de Kerstcollecte zo mild hebben
geholpen. De traditionele mandjes
in de winkels waren vooral in
levensmiddelenzaken goed voor
zien.
Maar ook de Kerstfeestsamen
komsten in het Dorpshuis waren
zeer geslaagd. Ie Kerstdag bezocht
Luitenante Rijsdijk met een groep
meisjes uit Alkmaar, Bergen en
met hen was het een goede mor
gen. Kerstliederen zingen bij de
zieken thuis was het middagpro
gramma.
2de Kerstdag was het uur
waarnaar de jeugd met spanning
verlangde: hün Kerstfeest, en zij
zijn niet teleurgesteld. Het Kerst
evangelie werd aanschouwelijk op
flanellograaf voorgesteld,*en goed
Kerstverhaal volgde en de trac-
taties ontbraken niet. Een echt
kinderfeest. Tot slot werd aan
ieder kind een boek, een cadeautje
en een zak lekkers meegegeven.
Alle activiteit werd beëindigd
met een intiem, zeer gezellig Ge
zinsbondkerstfeest.
Het Leger des Heils in Bergen
mag dankbaar zijn voor het Kerst
feest 1951 en wenst U allen voor
het nieuw begonnen jaar des
Heeren rijkste Zegen toe in alle
omstandigheden des levens.
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
EMIGRATIE
Op 27 December vertrokken
met het M.S. Sibajak vanuit Rot
terdam naar Nieuw Zeeland:
C. P. van Soest, Dr van Pelt-
laan 7, en Jan Dekker, Wester-
weg 15, 22 jaar, die beiden een
opleiding bij de PTT in Nieuw
Zeeland zullen ontvangen, C. Bak
ker, Oude Prinsweg 13, die zijn
zaak in melkproducten heeft over
gedaan en wiens gezin later volgt,
Mevr. Smit-Petrie, Prinsesse-
laan 52, die haar man, die reeds
is vooruitgegaan volgt, C. Roo-
beek, Emmalaan 1, 21 jaar, welke
'n plaats krijgt in 't boerenbedrijf,
F. M. Hopman, 21 jaar, die zijn
toekomst zoekt als handelsbe
diende.
De reis gaat via Amerika door
het Panamakanaal hetgeen de reis
die anders via Suez loopt, 2 weken
bekort. Men verwacht op 1 Fe
bruari in Wellington voet aan
wal te zetten.
laatste middag van 1951. in de
strafgevangenis „Schutterswei te
Alkmaar. Mendelssohn, Schubert,
César Franck, Richman, Tennent,
zo maar een greep uit het repertoire.
Zó musiceren, daar hadden we
altijd naar verlangd! Het was
niet de laatste dag van het jaar;
het was niet het cathédrale ac-
coustisch-effect van deze nogal
lugubere plaats. Nee, het waren
die veertien vrouwen
Veertien vrouwen hebben hun
keus bepaald en zich onder di
rectie gesteld van een vrouw, een
veeleisende. Natuurlijk, er waren
nog onvolkomenheden.
Mevrouw Corry Morée-Dol
mag zich gelukkig prijzen dat deze
veertien zangeressen haar tot hun
dirigente hebben gekozen.
Rest ons nog te vermelden de
medewerking van enige meisjes
van het Meisjeskoor der K.J.V.O.,
die op charmantie wijze hun aan
deel brachten en het uitmuntende
fluitspel van de heer Arnold
Reemer, van de Haarlemse Or
kestvereniging, die met begeleiding
van Mevr. Corry Morée-Dol,
enige fluitsoli ten gehore bracht,
Mozart, Handel, Kochlin, Blavel.
d. M. v. R.
Een nieuwe loot aan de stam
van het culturele leven te Bergen
„BERGEN's KLEIN
VROUWENKOOR''
Eigenlijk was er al iets van
uitgelekt! Niet dat er in het ge
heim werd gewerkt ,o nee! Dat gaat
niet in een dorp. Enige dames
hadden al lang het voornemen
gekoesterd om te komen tot de
samenstelling van een ensemble.
De eerste opgave was: het ge
heel klein te houden, de stemmen
jeugdig te doen zijn en toch de
warmte van de volle wasdom, die
alléén de rijpheid kan geven te
laten excelleren.
De 2e opgave wasAndere
plaatselijke koren hierdoor géén
schade te berokkenen, b.v. ten
koste van een eventueel opzeggen
van lidmaatschap.
Wij hebben het resultaat mogen
aanschouwen en aanhoren. De
KERSTFEEST
Plattelandsvrouwen
Onze Bond van Plattelands
vrouwen afd. Schoorl en Groet
hield op Woensdag 19 Dec. j.l.
in zaal Schuijt haar Kerstavond.
Bij het flonkeren van vele
kaarsen tussen sparrengroen,
opende onze voorzitster deze
avond.
Na het zingen van Stille Nacht,
werd het woord gegeven aan
Mevr. Heringa-Schuilenga, die
Kerstwoord zou richten tot onze
leden. Zij sprak o.m. als volgt:
Kersttijd is een tijd van bezinning,
en deze bezinning moet zich
bovenal richten op de betekenis
van dit feest. Wij mogen geen
ogenblik vergeten dat Kerstmis
eenvoudig betekentGeboorte van
Christus. Op een wijdingsavond
als deze ben ik er van overtuigd,
dat wij allen zoals we hier bijeen
zijn, vervuld zijn van daze zuivere
gedachte. Dat het goed is om in
deze onzekere, soms angstaan
jagende tijd, gezamenlijk te trach
ten, de positieve, opbouwende
krachten waarover wij beschikken
te versterken en om te zetten in
daden, onderlinge hulpvaardig
heid en vredelievendheid.
Naar aanleiding van de hulp
vaardigheid die ik zo even noemde,
zou ik nog even dit willen zeggen
er is een klein boekje verschenen
dat heet: Wat leeft er onder de
vrouwen? Het zijn uitkomsten van
een prijsvraagHoe kunnen wij
vrouwen meehelpen om de wereld
te verlossen van argwaan, armoede
en mogelijke oorlog? Opmerkelijk
is, dat uit alle kringen antwoor
den kwamen. Het is goed je te
bezinnen, welke weg het beste
leidt tot het gestelde doel.
Hierna kreeg Mevr. G. F.
HofF uit Schoorl het woord. Deze
dame droeg een fragment voor
uit het boek „De Rode Mantel
geschreven door de predikant
Lloyd Douglas. Een belangrijk
werk uit de tijd, toen de slaven
handel in Rome nog welig tierde
Zij vond hiermede een aandachtig
gehoor.
Ook het Kerstverhaal „Vaders
mooiste Kerstfeest" van Mevr.
Modder-de Jager viel zeer in de
smaak. Immers hierin kwam naar
voren hoe een moeder, wanneer
zij haar kinderen tot goede dingen
leidt, altijd als een lichtend voor
beeld in hun herinnering zal
blijven voortleven.
De avond werd afgewisseld
met 2 maal een pauze, waarin
tractactie en zang van een uit
de leden gevormd koortje. Tot
slot kregen wij 2 toepasselijke
tableaux te zien, welke verzorgd
waren door de dames Zuurbier-
Sleutel en Heringa-Schuilinga.
Het was een in alle opzichten
zeer geslaagde avond, welke met
samenhang van „Ere zij God'
werd besloten.
„ONS GENOEGEN''
wijdt haar nieuwe woning in
De toneelvereniging „Ons Ge
noegen" gaf ter gelegenheid van
het betrekken van haar nieuwe
geriefelijk ingerichte woning in de
Rustende Jager van Nic. Schuyt
een opvoering van Rosita Peters'
Maaike
De spelers toonden zich niet in
het minst onwennig tussen al die
nieuwe decors en gaven een
boeiende vertolking van dit ern
stige stuk, deze greep uit het leven
aan de zeekant.
Naast de bekende spelers traden
ook enige nieuwelingen op, die
evenals de nieuwe behuizing een
aanwinst bleken voor deze dilet
tantenvereniging.
Jb Kuiper had zich geheel in
geleefd in de rol van Garm, de
schipper, die wel bijzonder werd
getroffen door de slagen van het
noodlot: bij een schipbreuk ver
loor hij vrouw en twee kinderen,
door zijn broer en compagnon
werd hij beroofd van zijn wel
stand en alsof de maat nog niet
vol was, werd hij nog getroffen
door de handelingen van zijn enig
overgebleven zoon Koos.
De pleegdochter Maaike vond
een prachtige vertolkster in Mw
R. Scheltema-Hartland, evenals
de grootmoeder in Mw A. den
Das-Steen. P. Mantel Sr speelde
de rol van de onbetrouwbare
compagnon en broer. R. den Das
was een goede vertegenwoordiger
van Dries, de oude visser, die
ook in de nieuwe woning genoot
van z'n kopje. S. de Leeuw was
de rijke scheepsbouwer.
Van de nieuwe sterren aan de
Schoorlse toneelhemel schitter
den vooral Ger Hartland, die de
verloren zoon Koos schitterend
typeerde en Fr. Leysen die suc
cesvol debuteerde als Sjoerd, de
matroos, de enige geredde bij het
vergaan van de met 18 koppen
bemande Noor. Verder waren er
nog Rie Diderich, als de jonge
vissersweduwe en enkele minder
op de voorgrond tredenden.
„Ons Genoegen" gaf onder
regie van Nic. Hartland een
boeiende vertolking van dit spel
aan de zeekant en het publiek,
dat de zaal tot het laatste plaatsje
bezette, wist dit blijkens het ge
spannen luisteren en het hartelijke
applaus ten volle te waarderen.
Een geanimeerd bal volgde.
Ingezonden Stukken
HET PLAN DORRÉ
Schoorlaars let op Uw saeck
Als het plan Dorré genoemd
wordt, weet nu iedere Schoorlaar
dat hiermede wordt bedoeld het
vermaakcentrum op het terrein
van het voormalig barakkenkamp.
Dit plan is ook ter sprake ge
weest in de Gemeenteraad, en nu
niet zo bijzonder gunstig ont
vangen. Dit verwondert mij zeer;
wat wil men, komen hier mensen
genoeg in de zomer, wil men de
vooruitgang van Schoorl tegen
gaan, tot schade van de gehele
gemeenschap?
Opmerkingen als: is de exploi
tatie wel sluitend te maken, och
daar behoeft de raad zich niet
druk over te maken, dit moet de
exploitant maar zelf uitzoeken, het
is toch zeker zuiver particulier
initiatief.
Wat betreft de opmerking,
dat het terrein niet gunstig is
gelegen, kan ik moeilijk voor
Schoorl een terrein vinden, dat
voor een dergelijk plan gunstiger
zou zijn. Zodra er een mooie
Zondag is, al is het in het vroege
voorjaar, of nog laat in de herfst,
men ziet er talloze auto's parkeren
en vele fietsers in alle richtingen
langs rijden. Het is een plaats
waar een dergelijke zaak 6 a 7
maanden kan werken.
Opmerkingen, dat wij Schoorl,
als vacantiecentrum zo rustig
mogelijk moeten houden, omdat
de gasten hier uitsluitend voor
rust komen, gaan niet meer op.
Dat ging misschien voor 20 jaar
terug wel, maar nu niet meer,
doordat we nu een geheel andere
categorie gasten hebben als een
20 jaar terug. Toen was het voor
een enkele bevoorrechte wegge
legd om vacantie te nemen, nu
zijn er tienduizenden die er een
week of veertien dagen tussen
uit gaan.
Wat is hiervan het gevolg
Wel, dat we nu met een zeer
grote groep te maken hebben, die
niet alleen met vacantie zijn, doch
ook uit zijn. Deze mensen willen
na de gehele dag aan 't strand
en in de duinen, 's avonds ook
nog wel een poosje gezellig zitten,
in een gezellige omgeving bij een
mooi stukje muziek, met een kopje
koffie of iets anders.
Heeft men wel eens gezien hoe
druk het 's avonds in Bergen
is, in de diverse gelegenheden,
is men 's avonds wel eens in
Egmond geweest en heeft men daar
de caféterrassen eens bekeken?
Welke voordelen kan het plan
voor Schoorl brengen (mits goed
opgezet): ten eefste het aantrekken
van duizenden dagjesmensen. Hier
van hebben de gasten geen hinder,
die zijn dan toch van huis. Wat
een pracht pleisterplaats voor
tochten voor ouden van dagen,
clubs, verenigingen, en allen die
een trip per bus makener komt
vertier, er wordt gegeten en ge
dronken, de bakker, de kruidenier,
de slager, de sigarenwinkelier, de
zaken die souvenirs verkopen,
alles verdient er aan. Schoorl
gaat nog meer gasten trekken
omdat er 's avonds ook gelegen
heid is om zich te vermaken.
Voorlopig wil ik het hierbij
laten, en allen die er belang bij
hebben, opwekken het plan Dorré
te steunen. Gemeenteraadsleden
laat Uw tegenkantingen varen in
het belang van Schoorl, laten
andere kustplaatsen ons niet voor
bij streven, daarmede is Schoorl
niet gediend.
U mijnheer de redacteur dankend
voor de verleende plaatsruimte.
J. BLOM
Schoorl, 2 Januari 1952
Laatst zag ik bij een vriendin
de schijf van de electriciteitsmeter
langzaam ronddraaien, en toen ik
verder het Luis in kwam en zo
onbewust eens rondkeek, wat er
zo weinig zou kunnen verbruiken,
bleek het, dat er niets aan stond.
Toen de hoofdschakelaar om
gedraaid werd, stopte de schijf.
Mijn vriendin dacht dadelijk
aan het electriciteitsbedrijf dat op
deze manier dacht iets extra te
kunnen verdienen, en wilde de
lui dadelijk opbellen. Maar toen
ik haar vertelde, dat er dus blijk
baar tussen die hoofdschakelaar
en alle stopcontacten en lampen
iets moest lekken, en dat daar de
huisbaas voor moest zorgen, werd
met toestemming van deze huis
baas een electricien gewaarschuwd
die vaststelde, dat er iets mis was
met een loodkabeltje, dat manlief
zelf had aangelegd.
En het mooiste was, dat die
electricien, die ervoor moest zor
gen, dat het stopcontact aan het
loodkabeltje zijn dienst weer goed
kon doen. met één gat in de muur
de zaak gezond maakte. Papa
had n.l. niet zo gauw gezien, dat
er vlak achter al een leiding zat,
zodat het geld besteed aan het
loodkabeltje, weggegooid was. Die
electricien kreeg toen wel praatjes,
want hij vertelde, dat het niet
eens mocht van het electriciteits
bedrijf zo n kabel zelf aanleggen.
Dat moet een vakman doen. En
als de brandverzekering het ziet
en er gebeurt nog eens wat, heb
je kans op een heleboel chicanes
en weinig centen.
Mijn vriendin vond het toen
wel leuk, dat die vakman kort
sluiting maakte. Hij probeerde
het stopcontact met een schemer
lampje, dat af en toe wel eens
geflikkerd had als je aan het snoer
kwam, maar wat het toch altijd
nog gedaan had. Enfin, dat heeft
hij gratis gemaakt. Maar ze werd
toch wel wat kribbig, toen hij
niets wilde horen van een draadje
Weekttad
DE DUINSTREEK
(Van onze economische medewerker) KAARTEN OP TAFEL!
6 Januari
Dokter POOT, Telefoon 2423
Redactie» en Adm.C. Oldenburg,
Laanweg 164, Schoorl, Giro 147071
Telefoon 268
Agentschap te BergenDe Haan's
Boekhandel, Staticnsstr Tel. 2452
Agentschap voor Egmond-Binnen
en Egmond aan de Hoef
P, Smit, Abdijlaan 59
Agentschap voor Egmond aan Zee
P. Jonker. Voorstraat 125
Abonnementsprijs: f 4,40 per jaar
f 1,10 per kwartaal
Advertentieprijs: 10 ct. per m.m.
met een minimum van f 1.
Vraag en Aanbod 12 ct per m.m.
Woning- en Vacantieruil !4 ct m.m.
Familie-advertenties 15 ct p. m.m.