99 99 BdastikQ-stwjmij' BERGEN SCHOORL Ho# ee^; Eledriciteitsperikelen VRIJDAG 4 JANUARI 1952 29c JAARGANG No. 1 Verschijnt te Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Schoorldam, Groet, Camperduin, Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef Enige tijd geleden is er een publicatie verschenen, waarin men kon lezen dat de belastingadmi nistratie er nu naar zal streven de door de oorlog ontstane belasting schuld op korte termijn af te rekenen. Het is dus de bedoeling om schoon schip te maken. Men zal geval voor geval nog eens bekijken en nagaan in hoeverre de schuld nog in te vorderen is. Welke normen daarbij als uit gangspunt zullen dienen vindt men nergens vermeld. Nu kunnen er bij de toepassing van het besluit op de inkomsten belasting '41 onbillijkheden voor komen, die van overwegende aard zijn. Om in die gevallen de be lastingschuldigen tegemoet te ko men heeft men de secretaris generaal van het departement bevoegdheden toegekend volgens art. 59 van genoemd besluit. De tegemoetkoming kan plaatsvinden voor bepaalde gevallen, die dus door het departement worden beoordeeld. Hier is een uitlaat geschapen voor de administratie, die geroepen is om de moeilijke belastingwetgeving in practijk te brengen. Dat is zeer juist, want door de ongelukkige redactie van een artikel of de onvoldoende beschouwing van de fiscale ge volgen voor bepaalde bedrijven zou men anders ongewild zaken vernietigen die men niet heeft willen treffen. Een andere weg om iemand, die onder de last dreigt te be zwijken, enige soulaas te bieden vindt men in de wet op de in vordering van 1845. Krachtens artikel 17 van deze wet kan de minister voor hen, die niet dan met buigengewoon bezwaar in staat zijn hun schuld te betalen, een belasting geheel of gedeelte lijk afschrijven. Wij geloven dat dit artikel in deze tijd bijzondere betekenis krijgt, nu de belastingschuld voor velen zo groot en dikwijls on dragelijk is geworden. Het ware wenselijk om te weten in welke gevallen de minister tot afschrij ving bereid zal zijn. Voorheen, bij de veel lagere tarieven, zal dit artikel weinig toepassing heb ben gevonden. Maar hoe staat het daar vandaag mee? Men hoort in ons land nu al zo lang jammertonen over belas ting, die niet te betalen is. Er komen wel fabelachtige bedragen in de schatkist, die zelfs elke be groting te boven gaan, maar dit is nog geen aanwijzing omtrent de schuld, die niet betaald wordt. Uit de mond van een kamerlid heeft men al eens kun nen horen, dat de belastingschuld voor 5°/o oninbaar zou zijn. Dit cijfer is vrij hoog, maar liggen de officiële cijfers niet nog hoger Kunnen wij de belastingen opbrengen? In de wandelgangen van de belastingkantoren en de wacht kamers der accountants hoort men heden ten dage de vreemdste en de wildste geruchten. Men flui stert over bedrijven, die reeds lang niet meer zouden bestaan wanneer de ontvanger niet zo lankmoedig zou zijn. Men noemt daar geweldige bedragen die nog betaald moeten worden en uit dit alles komt de vraag op: hoe staat het nu eigenlijk met de be lastingschuld onder ons volk Wanneer Let juist is dat een groot deel van ons bedrijfsleven boven de afgrond zweeft waarbij de fiscus slechts even een duwtje behoeft te geven om het vonnis te voltrekken, dan is er sprake van een onhoudbare toestand. De volksvertegenwoordiging dient noodzakelijk eens de neus te ste ken in het debiteurenboek van professor Lieftinck. Als het juist is dat een groot deel van het zakenleven haar vrijheid van handelen tegenover de ontvanger der belastingen heeft verloren dan wijst dit óf op een te zware belastingdruk of op een zekere onwil om aan de fiscale eisen te voldoen. Beide omstandigheden zijn funest voor het economisch leven. In 't eerste geval wordt elke ondernemings lust reeds bij voorbaat geknakt door het gevoel dat de eventuele winst regelrecht in de schatkist duikt, terwijl bij een onwil tot betalen de positie van het bedrijf ondergraven wordt. De schuld aan het Rijk wordt groter en groter, de afbetaling daarvan stokt steeds meer en men graaft zich langzaam maar zeker in een put, waar men nooit meer uit komt. De belangrijkste crediteur „Betaal zo laat mogelijk uw belasting", is een populaire kreet geworden onder zakenmensen. Dat is zeer begrijpelijk in een tijd, waarin bijna iedereen verlegen zit om liquide middelen. Het is evenzeer gevaarlijk, want terwijl men zich nog in de handen wrijft over de late afdoening van een oude schuld, ligt er al weer een nieuw aanslagbiljet te wachten. Men kan de fiscus niet meer be schouwen als een onbelangrijke crediteur. Een onbetaalbare belasting schuld brengt de andere schuld eisers in een moeilijke positie. Tegenover de buitenwereld lijkt de credietwaardigheid van zo n bedrijf onaangetast maar zou de ontvanger werkelijk tot strenge maatregelen overgaan, dan zouden alle -<»rige crediteuren achter het faillissementsnet vissen. Men moet zich afvragen of de bevoorrechte positie van de fiscus nog wel gerechtvaardigd is af gezien van de kwestie of die positie ooit juist is geweest. Be lastingschuld is tenslotte een ge heim voor de buitenwereld, zodat het moeilijk wordt om een zaak op haar solvabiliteit te toetsen. Is het juist dat de fiscus een lankmoedige houding aanneemt tegenover haar schuldenaren? Er kunnen gevallen zijn waarin dit volkomen de goede en enige weg moet worden genoemd. Wanneer echter de groep fiscale wanbeta lers steeds groter wordt, dan bereikt men niets met deze schijn- soepelheid. Het deel van ons volk, dat voldoende verantwoordelijkheids gevoel bezit, wordt daar de dupe van. Immers zij betalen prompt hun belasting terwijl de rest tegen de ontvanger figuurlijk de tong uitsteekt. Een dergelijke situatie werkt de wanbetaling in de hand en zal tenslotte de fiscale administratie ondermijnen. Er is een groep belastingschul digen, die een belastingschuld op afbetaling heeft lopen. Zij betalen een vast bedrag per maand of per week om die schuld te delgen. Hoe groot is die groep en hoe lang zijn zij op deze wijze aan de staat gebonden? Op familie avondjes en bridgeclubjes fluistert men steeds nieuwe, steeds meer namen van „vaste klanten" van de ontvangers. Hoe gaat het bij dit rijks-incassobureau? Is de gang van zaken bij het innen van be lasting reeds zo droevig dat zij op deze onsympathieke wijze moet worden verbloemd? Als de geruchten juist zijn en men grijpt niet in, dan zal de deurwaarder voor de ontvanger nog eens van deur tot deur gaan. Kaarten op tafel inzake de be lastingschuld. Dr H. R. MES LEGER DES HEILS BERGEN KERSTFEESTVIERINGEN Het was echt feest, werkelijk feest niet alleen in de boezem van het Leger des Heils, omdat het zo ruimschoots in staat gesteld is velen te kunnen helpen, maar ook voor zovele anderen. Op 24 December ontvingen 65 gezinnen een ruim voorzien pakket levensmiddelen, voor velen nog uitgebreid met kleding èn/of speelgoed. Aan de Bergenaren die in het Centraal Ziekenhuis te Alkmaar verpleegd worden, werd een groet en beste wensen ge zonden in de vorm van een kerst stukje. Ook een aantal zieken in Bergen ontvingen dit. Zo heeft het Leger des Heils getracht om in maat schappelijke zin een Kerstzegen door te geven. Hartelijk dank gaat van ons uit naar allen, die de Kerstcollecte zo mild hebben geholpen. De traditionele mandjes in de winkels waren vooral in levensmiddelenzaken goed voor zien. Maar ook de Kerstfeestsamen komsten in het Dorpshuis waren zeer geslaagd. Ie Kerstdag bezocht Luitenante Rijsdijk met een groep meisjes uit Alkmaar, Bergen en met hen was het een goede mor gen. Kerstliederen zingen bij de zieken thuis was het middagpro gramma. 2de Kerstdag was het uur waarnaar de jeugd met spanning verlangde: hün Kerstfeest, en zij zijn niet teleurgesteld. Het Kerst evangelie werd aanschouwelijk op flanellograaf voorgesteld,*en goed Kerstverhaal volgde en de trac- taties ontbraken niet. Een echt kinderfeest. Tot slot werd aan ieder kind een boek, een cadeautje en een zak lekkers meegegeven. Alle activiteit werd beëindigd met een intiem, zeer gezellig Ge zinsbondkerstfeest. Het Leger des Heils in Bergen mag dankbaar zijn voor het Kerst feest 1951 en wenst U allen voor het nieuw begonnen jaar des Heeren rijkste Zegen toe in alle omstandigheden des levens. ZONDAGSDIENST ARTSEN EMIGRATIE Op 27 December vertrokken met het M.S. Sibajak vanuit Rot terdam naar Nieuw Zeeland: C. P. van Soest, Dr van Pelt- laan 7, en Jan Dekker, Wester- weg 15, 22 jaar, die beiden een opleiding bij de PTT in Nieuw Zeeland zullen ontvangen, C. Bak ker, Oude Prinsweg 13, die zijn zaak in melkproducten heeft over gedaan en wiens gezin later volgt, Mevr. Smit-Petrie, Prinsesse- laan 52, die haar man, die reeds is vooruitgegaan volgt, C. Roo- beek, Emmalaan 1, 21 jaar, welke 'n plaats krijgt in 't boerenbedrijf, F. M. Hopman, 21 jaar, die zijn toekomst zoekt als handelsbe diende. De reis gaat via Amerika door het Panamakanaal hetgeen de reis die anders via Suez loopt, 2 weken bekort. Men verwacht op 1 Fe bruari in Wellington voet aan wal te zetten. laatste middag van 1951. in de strafgevangenis „Schutterswei te Alkmaar. Mendelssohn, Schubert, César Franck, Richman, Tennent, zo maar een greep uit het repertoire. Zó musiceren, daar hadden we altijd naar verlangd! Het was niet de laatste dag van het jaar; het was niet het cathédrale ac- coustisch-effect van deze nogal lugubere plaats. Nee, het waren die veertien vrouwen Veertien vrouwen hebben hun keus bepaald en zich onder di rectie gesteld van een vrouw, een veeleisende. Natuurlijk, er waren nog onvolkomenheden. Mevrouw Corry Morée-Dol mag zich gelukkig prijzen dat deze veertien zangeressen haar tot hun dirigente hebben gekozen. Rest ons nog te vermelden de medewerking van enige meisjes van het Meisjeskoor der K.J.V.O., die op charmantie wijze hun aan deel brachten en het uitmuntende fluitspel van de heer Arnold Reemer, van de Haarlemse Or kestvereniging, die met begeleiding van Mevr. Corry Morée-Dol, enige fluitsoli ten gehore bracht, Mozart, Handel, Kochlin, Blavel. d. M. v. R. Een nieuwe loot aan de stam van het culturele leven te Bergen „BERGEN's KLEIN VROUWENKOOR'' Eigenlijk was er al iets van uitgelekt! Niet dat er in het ge heim werd gewerkt ,o nee! Dat gaat niet in een dorp. Enige dames hadden al lang het voornemen gekoesterd om te komen tot de samenstelling van een ensemble. De eerste opgave was: het ge heel klein te houden, de stemmen jeugdig te doen zijn en toch de warmte van de volle wasdom, die alléén de rijpheid kan geven te laten excelleren. De 2e opgave wasAndere plaatselijke koren hierdoor géén schade te berokkenen, b.v. ten koste van een eventueel opzeggen van lidmaatschap. Wij hebben het resultaat mogen aanschouwen en aanhoren. De KERSTFEEST Plattelandsvrouwen Onze Bond van Plattelands vrouwen afd. Schoorl en Groet hield op Woensdag 19 Dec. j.l. in zaal Schuijt haar Kerstavond. Bij het flonkeren van vele kaarsen tussen sparrengroen, opende onze voorzitster deze avond. Na het zingen van Stille Nacht, werd het woord gegeven aan Mevr. Heringa-Schuilenga, die Kerstwoord zou richten tot onze leden. Zij sprak o.m. als volgt: Kersttijd is een tijd van bezinning, en deze bezinning moet zich bovenal richten op de betekenis van dit feest. Wij mogen geen ogenblik vergeten dat Kerstmis eenvoudig betekentGeboorte van Christus. Op een wijdingsavond als deze ben ik er van overtuigd, dat wij allen zoals we hier bijeen zijn, vervuld zijn van daze zuivere gedachte. Dat het goed is om in deze onzekere, soms angstaan jagende tijd, gezamenlijk te trach ten, de positieve, opbouwende krachten waarover wij beschikken te versterken en om te zetten in daden, onderlinge hulpvaardig heid en vredelievendheid. Naar aanleiding van de hulp vaardigheid die ik zo even noemde, zou ik nog even dit willen zeggen er is een klein boekje verschenen dat heet: Wat leeft er onder de vrouwen? Het zijn uitkomsten van een prijsvraagHoe kunnen wij vrouwen meehelpen om de wereld te verlossen van argwaan, armoede en mogelijke oorlog? Opmerkelijk is, dat uit alle kringen antwoor den kwamen. Het is goed je te bezinnen, welke weg het beste leidt tot het gestelde doel. Hierna kreeg Mevr. G. F. HofF uit Schoorl het woord. Deze dame droeg een fragment voor uit het boek „De Rode Mantel geschreven door de predikant Lloyd Douglas. Een belangrijk werk uit de tijd, toen de slaven handel in Rome nog welig tierde Zij vond hiermede een aandachtig gehoor. Ook het Kerstverhaal „Vaders mooiste Kerstfeest" van Mevr. Modder-de Jager viel zeer in de smaak. Immers hierin kwam naar voren hoe een moeder, wanneer zij haar kinderen tot goede dingen leidt, altijd als een lichtend voor beeld in hun herinnering zal blijven voortleven. De avond werd afgewisseld met 2 maal een pauze, waarin tractactie en zang van een uit de leden gevormd koortje. Tot slot kregen wij 2 toepasselijke tableaux te zien, welke verzorgd waren door de dames Zuurbier- Sleutel en Heringa-Schuilinga. Het was een in alle opzichten zeer geslaagde avond, welke met samenhang van „Ere zij God' werd besloten. „ONS GENOEGEN'' wijdt haar nieuwe woning in De toneelvereniging „Ons Ge noegen" gaf ter gelegenheid van het betrekken van haar nieuwe geriefelijk ingerichte woning in de Rustende Jager van Nic. Schuyt een opvoering van Rosita Peters' Maaike De spelers toonden zich niet in het minst onwennig tussen al die nieuwe decors en gaven een boeiende vertolking van dit ern stige stuk, deze greep uit het leven aan de zeekant. Naast de bekende spelers traden ook enige nieuwelingen op, die evenals de nieuwe behuizing een aanwinst bleken voor deze dilet tantenvereniging. Jb Kuiper had zich geheel in geleefd in de rol van Garm, de schipper, die wel bijzonder werd getroffen door de slagen van het noodlot: bij een schipbreuk ver loor hij vrouw en twee kinderen, door zijn broer en compagnon werd hij beroofd van zijn wel stand en alsof de maat nog niet vol was, werd hij nog getroffen door de handelingen van zijn enig overgebleven zoon Koos. De pleegdochter Maaike vond een prachtige vertolkster in Mw R. Scheltema-Hartland, evenals de grootmoeder in Mw A. den Das-Steen. P. Mantel Sr speelde de rol van de onbetrouwbare compagnon en broer. R. den Das was een goede vertegenwoordiger van Dries, de oude visser, die ook in de nieuwe woning genoot van z'n kopje. S. de Leeuw was de rijke scheepsbouwer. Van de nieuwe sterren aan de Schoorlse toneelhemel schitter den vooral Ger Hartland, die de verloren zoon Koos schitterend typeerde en Fr. Leysen die suc cesvol debuteerde als Sjoerd, de matroos, de enige geredde bij het vergaan van de met 18 koppen bemande Noor. Verder waren er nog Rie Diderich, als de jonge vissersweduwe en enkele minder op de voorgrond tredenden. „Ons Genoegen" gaf onder regie van Nic. Hartland een boeiende vertolking van dit spel aan de zeekant en het publiek, dat de zaal tot het laatste plaatsje bezette, wist dit blijkens het ge spannen luisteren en het hartelijke applaus ten volle te waarderen. Een geanimeerd bal volgde. Ingezonden Stukken HET PLAN DORRÉ Schoorlaars let op Uw saeck Als het plan Dorré genoemd wordt, weet nu iedere Schoorlaar dat hiermede wordt bedoeld het vermaakcentrum op het terrein van het voormalig barakkenkamp. Dit plan is ook ter sprake ge weest in de Gemeenteraad, en nu niet zo bijzonder gunstig ont vangen. Dit verwondert mij zeer; wat wil men, komen hier mensen genoeg in de zomer, wil men de vooruitgang van Schoorl tegen gaan, tot schade van de gehele gemeenschap? Opmerkingen als: is de exploi tatie wel sluitend te maken, och daar behoeft de raad zich niet druk over te maken, dit moet de exploitant maar zelf uitzoeken, het is toch zeker zuiver particulier initiatief. Wat betreft de opmerking, dat het terrein niet gunstig is gelegen, kan ik moeilijk voor Schoorl een terrein vinden, dat voor een dergelijk plan gunstiger zou zijn. Zodra er een mooie Zondag is, al is het in het vroege voorjaar, of nog laat in de herfst, men ziet er talloze auto's parkeren en vele fietsers in alle richtingen langs rijden. Het is een plaats waar een dergelijke zaak 6 a 7 maanden kan werken. Opmerkingen, dat wij Schoorl, als vacantiecentrum zo rustig mogelijk moeten houden, omdat de gasten hier uitsluitend voor rust komen, gaan niet meer op. Dat ging misschien voor 20 jaar terug wel, maar nu niet meer, doordat we nu een geheel andere categorie gasten hebben als een 20 jaar terug. Toen was het voor een enkele bevoorrechte wegge legd om vacantie te nemen, nu zijn er tienduizenden die er een week of veertien dagen tussen uit gaan. Wat is hiervan het gevolg Wel, dat we nu met een zeer grote groep te maken hebben, die niet alleen met vacantie zijn, doch ook uit zijn. Deze mensen willen na de gehele dag aan 't strand en in de duinen, 's avonds ook nog wel een poosje gezellig zitten, in een gezellige omgeving bij een mooi stukje muziek, met een kopje koffie of iets anders. Heeft men wel eens gezien hoe druk het 's avonds in Bergen is, in de diverse gelegenheden, is men 's avonds wel eens in Egmond geweest en heeft men daar de caféterrassen eens bekeken? Welke voordelen kan het plan voor Schoorl brengen (mits goed opgezet): ten eefste het aantrekken van duizenden dagjesmensen. Hier van hebben de gasten geen hinder, die zijn dan toch van huis. Wat een pracht pleisterplaats voor tochten voor ouden van dagen, clubs, verenigingen, en allen die een trip per bus makener komt vertier, er wordt gegeten en ge dronken, de bakker, de kruidenier, de slager, de sigarenwinkelier, de zaken die souvenirs verkopen, alles verdient er aan. Schoorl gaat nog meer gasten trekken omdat er 's avonds ook gelegen heid is om zich te vermaken. Voorlopig wil ik het hierbij laten, en allen die er belang bij hebben, opwekken het plan Dorré te steunen. Gemeenteraadsleden laat Uw tegenkantingen varen in het belang van Schoorl, laten andere kustplaatsen ons niet voor bij streven, daarmede is Schoorl niet gediend. U mijnheer de redacteur dankend voor de verleende plaatsruimte. J. BLOM Schoorl, 2 Januari 1952 Laatst zag ik bij een vriendin de schijf van de electriciteitsmeter langzaam ronddraaien, en toen ik verder het Luis in kwam en zo onbewust eens rondkeek, wat er zo weinig zou kunnen verbruiken, bleek het, dat er niets aan stond. Toen de hoofdschakelaar om gedraaid werd, stopte de schijf. Mijn vriendin dacht dadelijk aan het electriciteitsbedrijf dat op deze manier dacht iets extra te kunnen verdienen, en wilde de lui dadelijk opbellen. Maar toen ik haar vertelde, dat er dus blijk baar tussen die hoofdschakelaar en alle stopcontacten en lampen iets moest lekken, en dat daar de huisbaas voor moest zorgen, werd met toestemming van deze huis baas een electricien gewaarschuwd die vaststelde, dat er iets mis was met een loodkabeltje, dat manlief zelf had aangelegd. En het mooiste was, dat die electricien, die ervoor moest zor gen, dat het stopcontact aan het loodkabeltje zijn dienst weer goed kon doen. met één gat in de muur de zaak gezond maakte. Papa had n.l. niet zo gauw gezien, dat er vlak achter al een leiding zat, zodat het geld besteed aan het loodkabeltje, weggegooid was. Die electricien kreeg toen wel praatjes, want hij vertelde, dat het niet eens mocht van het electriciteits bedrijf zo n kabel zelf aanleggen. Dat moet een vakman doen. En als de brandverzekering het ziet en er gebeurt nog eens wat, heb je kans op een heleboel chicanes en weinig centen. Mijn vriendin vond het toen wel leuk, dat die vakman kort sluiting maakte. Hij probeerde het stopcontact met een schemer lampje, dat af en toe wel eens geflikkerd had als je aan het snoer kwam, maar wat het toch altijd nog gedaan had. Enfin, dat heeft hij gratis gemaakt. Maar ze werd toch wel wat kribbig, toen hij niets wilde horen van een draadje Weekttad DE DUINSTREEK (Van onze economische medewerker) KAARTEN OP TAFEL! 6 Januari Dokter POOT, Telefoon 2423 Redactie» en Adm.C. Oldenburg, Laanweg 164, Schoorl, Giro 147071 Telefoon 268 Agentschap te BergenDe Haan's Boekhandel, Staticnsstr Tel. 2452 Agentschap voor Egmond-Binnen en Egmond aan de Hoef P, Smit, Abdijlaan 59 Agentschap voor Egmond aan Zee P. Jonker. Voorstraat 125 Abonnementsprijs: f 4,40 per jaar f 1,10 per kwartaal Advertentieprijs: 10 ct. per m.m. met een minimum van f 1. Vraag en Aanbod 12 ct per m.m. Woning- en Vacantieruil !4 ct m.m. Familie-advertenties 15 ct p. m.m.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1952 | | pagina 1