SIDONIUS DE JONG „Schift aettdetoet" Februari-aanbieding in onze Beddenafdeling ROB de Avaulutiet -yf ERI] UoOQVOtSl Adverteert m „DE DUINSTREEK" Het mooist Het beste tuféue- 32.90 129,85 48,90 22t90 45,90 28,90 25,90 24,90 37,90 2,50 49,85 3,65 25,90 9,85 33,90 22,90 59,50 119,50 89,50 275,- 59,50 145,- 598,- SPECIALE BEDDENZAAK SLAG GEEN GAS? TOCH GAS de Fa MEIJER, Loodgieter, Schoorl ICoftsaioh. 64 ct per 100 gram Fa De Wijs Broers Radio apparaat Techn. Bureau MEIJER Koning is voordelig De<ze week wedeebm LL v» cL Elsken Kleermaker Kinderverhaal t* KOOHSTHAAT, HOEK LAAT, ALKMAAR Mager spek500 Pekelspek 500 namelijk E S S O-butaangas, het gas in de fles Hereweg 47 Telefoon 216 FEUILLETON VOOR DE GRIEP Goedkope Groentenhal -r in eenvoudige verpakking GEURIG EN VOL AROMA ALKMAAR - BERGEN -SCHOORL WILT U per kilo Dorpsstraat 52 - Bergen □□□□□□aanaDD Debiteuren- en Crediteurenboeken Kasboeken Ordners Snelhechters Boekhandel C. Oldenburg, Schoorl Laan weg 35 - Tel. 265 Vlug lieten zij hun cano zakken. Rob klom het trapje af en nam in het bootje plaats. Ans volgde. Oom Daan bleef achter om over „de Vliegende Vis" te waken. Rob en Ans peddelden naar 't rif. Toen zij de kust genaderd waren, stapte Rob aan wal en hielp Ans. „Pas op, Ans!" riep hij. t Zee wier is verbazend glibberig. „Ik val heus niet, hoor", lachte Ans. „Zo iets doms zou ik niet kunnen doen Voorzichtig zochten Rob en Ans hun weg. Hier en daar moesten zij over kuilen springen of over plassen, die met wier bedekt waren. Roestige ankers staken in het slik. „We zullen eerst dit oude galjoen eens onder zoeken," stelde Rob voor en samen gingen ze naar het geraamte van 'n vaartuig, dat eens groots ge weest moet zijn. „Er zouden nog wel eens schatten in kunnen zitten 1" Tussen twee reusachtige eiken balken door klommen Rob en Ans in het vaartuig. De vloer lag met schelpen bezaaid en was overdekt met 'n tapijt van glibberig zeewier. Roestige ankers, kettingen en rotte touwen lagen verspreid in de wrakke schuit. Ook het oude stuurrad stak nog tussen het wier. Maar noch Rob, noch zijn zuster, waren zich bewust, dat zij in gevaar verkeerden, want vanaf een verder gelegen eilandje was hun komst bespied. Het waren de piraten, en hun kapitein „De Havik" genaamd, zag met een wrede grijns naar de komst van de nieuwelingen. ENGELS LEDIKANT met prima gezondheidsmatras, 80 x 190 JAVA KAPOK MATRASSTEL, 2-pers., 5-dlg., iets verschoten ENGELS LEDIKANT met prima gezondheidsmatras, 2-pers. WOLLEN DEKENS 1-pers., 150 x 200, mooie kwaliteit ENGELS LEDIKANT met gezondheids matras en voetbord, 1-persoons WOLLEN DEKENS 2-pers., 170 x 220, mooie kwaliteit DIVANBEDDEN 80 x 190 cm. prima gezondheidsmatras SATINET DEKENS 2-persoons, prima vulling OPKLAPBEDDEN 1-persoons met gezondheidsmatras MOLTON DEKENS prima kwaliteit OPKLAPBEDDEN, 2-persoons met gezondheidsmatras MOLTON DEKENS 125 x 180, van 4,95 voor OMBOUWKASTEN, voor opklapbedden vanaf KINDERBOX prima beuken uitvoering MATRAS, 1 persoons met solide tijk overtrokken KINDERSTOELEN met groot speelblad MATRASSTEL, 2-persoons 3-dlg. met 2 kapokkussens STALEN SLAAPKAMER ledikant, spiraalmatras, tafel, nachtkastje, stoel JAVA KAPOK MATRASSTEL 1-persoons, 3-delig OLD FINISH SLAAPKAMER, 2-pers. met friseercommode. van 295 voor VERENDE MATRAS 1-persoons, prima kwaliteit SLAAPKAMER, prima lakwerk, 2-pers., met commode, van 195 voor MAHONIE SLAAPKAMER, 2-persoons met 3-deurs linnenkast van f890 voor VEREND MATRASSTEL, 2-persoons, 7Q CA 5-dlg., solide kwaliteit y f 1,80 f 1,80 Kerkstraat 4, Bergen - Tel. 2028 Wij verkopen uitsluitend le kwalitieit, maar staan desondanks niet hoog in prijs Gehaktper 500 gram Doorregen lappen Maar Vrijdag en Zaterdag 1 Kilo Gehakt f 3,20 1 Kilo doorregen ossenlappen f 3,20 Vet per 500 gram f 1,20, per 2j2 Kg f 5, Vet spekper 500 gram Pekelvlees per 100 gram f 0,50 en per 250 gram f 1, f 1,60 f 1,80 f 1,80 Vanaf heden verkrijgbaar bij ons nieuwgevestigd sub-depót, Bovenstaand adres geeft U gaarne alle gewenste inlichtingen Beleefd aanbevelend, N.V. v/h BLOM DEKKER - Schoorldam Afdeling Esso-gas een roman uit Vlaardingen DOOR L. K. VAN DER LINDEN 10 „Geeftacht! Voorwaartsmars!" werd er gecom mandeerd en de troep aanstaande soldaten zette zich in bewe ging, links en rechts begeleid door joelende jongens en gieche lende meisjes. Aan het station Delftse Poort stond een trein gereed. Het inladen ging snel. In Den Haag moet weer opgemarcheerd worden van station Hollandse Spoor naar de Oranje-kazerne. Het ging hier al veel ordelijker dan in Rotterdam. In Den Haag bemoeide het publiek zich ook niet met de troep. Men keek er nauwelijks naar. De eerst nog wat rumoerige stemming der recruten was ge leidelijk gezakt. Barend voelde zich ook wat beklemd en zelfs Van Delden scheen zijn vrolijkheid verloren te hebben. „Wij moeten maar een beetje bij elkaar zien te blijven, Ba rend. Vind je ook niet?" „Ja, da's best," antwoordde Barend. „We kennen elkaar nu zo n beetje en het zal wel gemak geven, als je samen bent. Zij kwamen bij dezelfde compagnie en wisten het zó te schikken, dat zij bij dezelfde sectie ingedeeld werden. Barend kreeg zijn bolhoed weer terug, want de korporaal, die hen ge bracht had, scheen bij een andere compagnie te behoren. Zij zagen hem tenminste niet meer. De manschappenkamers in de oude kazerne waren ingericht voor een gehele compagnie op vredessterkte; dat was voor tach tig man. Zij bestonden uit drie verdiepingen: één gelijkvloers en twee galerijen of pelotons. Barend en Van Delden kwamen op de middelste afdeling te liggen. Zij kregen de tweede en derde krib van het schot naast de deur. Hun kribben stonden tegen elkaar. In de hoek tegen het schot stoiid ook een krib. Deze behoorde aan een andere recruut, een blonde, tamelijk tengere jongeman. Hij scheen zich in de kazerne nog minder thuis te voelen dan Barend. „Zouden we op die dingen moeten slapen?" vroeg Van Del den; „dat wordt toch zeker niks!" Barend stompte eens op de keiharde strozak, die als een reusachtige, bultige sigaar in hun krib lag. „Nee, dat wordt zeker niks. Daar rol je toch zo van af!" Ze hoorden beneden een gestamp en keken over de ba lustrade. „Jonge ja. Barend, dat gaan wij ook doen!" In de benedenzaal waren de recruten bezig hun strozak wat platter te maken, door op hun sokken er op heen en weer te lopen. Barend, Van Delden en de jongen in de hoek, trokken hun schoenen uit, legden hun strozak in het brede pad, tussen de kribben en de balustrade en gingen ijverig aan het trappen Het werd dadelijk overal nagedaan. „Jij hebt niet zo'n beroerd ding als Barend en ik, buurman," zei Van Delden tegen de smalle blonde. „Nou, een lekker bed is heel anders!" mopperde de „buur man", al trappend en knedend. „Wel plezierig voor jullie, dat je als vrienden bij dezelfde compagnie terecht gekomen bent." „O, we hebben vanmorgen pas kennis met elkaar gemaakt. Laten wij ook even kennis maken. Ik heet Bernard van Delden en dit is Barend van Vliet. Barend is een Vlaardingse smid en ik ben een Rotterdamse kantoorbediende.' „Mijn naam is Arend van Brakel, ik kom uit Vlissingen en ik ben zoiets als bouwkundig opzichter." Van Brakel gaf Barend en Bernard een hand. „Arend, Barend, Bernard, Bas! Daar zit warempel cadans in," zei Bernard lachend. „Wie is Bas? vroeg Arend. „Is dat die dikke daar, van de vierde krib?" „Nee, die bal gehakt is een Groninger of een Fries, denk ik. Het kan ook wel een Hottentot wezen, want hij is niet te ver staan door een normaal mens. Nee, Bas is een neef van Barend en toevallig bij mij thuis in de kost. Zij waren nog druk aan het trappen, toen er beneden ge schreeuwd werd: „Aantreden en gauw een beetje!" Na het verzamelen in de benedenzaal marcheerde de hele compagnie naar de rustkamer, voor het ontvangen van dekens, wasblikje, lepel, vork, mes en bord. Een groepje van een man of acht werd telkens binnengelaten. De fourier en de twee op passers deelden de goederen uit. Arend, Barend en Bernard gingen met dezelfde groep naar binnen. Toen Bernard zijn dekens bij de fourier in ontvangst nam, sprak hij deze aan. „M n meisje wil mij zo graag in uni form zien, korporaal. Wanneer krijgen we dat mooie pakje?" „Ik ben fourier en geen korporaal, kaffer! Hou je bek en ruk in!" „Bedoelt U, dat ik weer naar huis kan gaan, meneer de koerier?" „Fourier! Achtereind van een ezel! En naar huis? Ben je nou helemaalNaar de chambree natuurlijk! „Wat is dat nu weer voor een ding?" vroeg Bernard onnozel. „Is dat zoiets, wat ze bij ons een W.C. noemen?" De fourier was te woedend om zo dadelijk een antwoord klaar te hebben, maar Arend, die naast Bernard stond, zei: „Nee, jö, dat is onze zaal. Chambree is de Franse naam voor kamer of zaal." „O, moet je hier dan ook al Frans kennen? En ben jij zo ge leerd? Je mag wel oppassen, anders maken ze jou ook nog koerier „D'r uit!" brulde de fourier. Grinnikend van pret liepen de vrienden door de gang. „Wat heb je die gestreepte ezels toch gauw op de hit, hè! Je noemt maar even een verkeerde rang en ze rijen 'm als een ouwe dief!" „Ja, maar je mag toch wel oppassen, Bernard," waarschuwde Barend; „ik zie het er van komen, dat je gauw tegen de lamp loopt." „Och, welnee, kerel, ze schreeuwen wel hard, maar ze zijn zo kwaad niet." Toch scheelde het een haar, of hij had de eerste dag al straf gehad. Zij liepen, druk pratend en lachend met hun vrachtje over de gang. toen er plotseling een officier haastig uit een deur kwam en tegen Bernard aanbotste. „Hé, kijk uit, suffert!" En Bernard, die niet gezien had, dat het een officier was, wilde doorlopen. „Halt, kerel, kom hier!" Hij keerde zich verbaasd om en bevond zich tegenover een kapitein. „O, neem me niet kwalijk, generaal, ik dacht, dat er een andere suffert tegen me aanliep." „Ik ben kapitein en wat bedoel je met die opmerking?" „Pardon, kapitein, maar ik heb nog geen verstand van ster ren. Ik begin alleen met de strepen zo'n beetje op de hoogte te komen." „Jij kletst mij te veel, milicien. Hoe is je naam? „Lodewijk Jansen, van Berger Compascuum, majoor." „Ezel, ik ben kapitein!" Hij schreef de naam in zijn boekje. „Welk onderdeel?" „Hoe bedoelt U dat, kapitein? Ik ben helemaal Lodewijk Jansen." De kapitein keek hem twijfelend aan. Uit het onnozele ge zicht van Bernard kon hij echter geen wijs worden. „Ik bedoel, van welke compagnie, kaffer!" „Vierde compagnie, derde bataljon, kapitein." „Zo, dat komt mooi uit. Dan ben ik je compies-commandant. We zullen er maar niet langer over praten. Vier dagen kwar tier-arrest. De sergeant van de week zal je wel inlichten. Inge rukt, mars!" „Daar heb je 't geduvel al," zei Barend, toen ze verder liepen. „Heb ik het je niet gezegd? Je vraagt gewoon om straf. „Ik straf? Lodewijk Jansen van Berger Compascuum bedoel je zeker." „Ja, jó, maar dat was wel het toppunt van stommiteit, vond Arend van Brakel. „Denk je, dat die kapitein het zo laat, als hij merkt, dat hij er tussen genomen is?" „Moet-ie zelf weten," zei Bernard onverschillig. „Ik ga van avond in ieder geval naar huis, arrest of geen arrest. Toch was hij er niet helemaal gerust op. Zittend op Arend's krib bespraken zij het geval. „Dat ik ook altijd zoiets moet hebben!" mopperde Bernard; „die lui hebben totaal geen gevoel voor humor Opeens kreeg hij een inval. „Zeg, Barend, we moeten maar weer net eender doen als in Rotterdam. Als die kapitein merkt, dat hij te pakken genomen is, dan zal hij zelf wel komen kijken. Nou, dan moet ik er een beetje anders uitzien. De hoed alleen verwisselen werd niet voldoende geacht. Daarom werden ook de overhemden, boorden en dassen ge ruild. Het resultaat was verrassend. Bernard zag er, met het witte gummiboord, de donkerblauwe das en de zwarte bolhoed, uit als een „boer-op-z'n-Zondags Barend was het heertje ge worden met het gekleurde overhemd en boord, de mooie, zil vergrijze das en de strohoed paste hem ook precies. Zij pro beerden bovendien nog van costuum te wisselen, maar dat ging niet, omdat Barend veel langer was dan Bernard. Om half vier verscheen de sergeant van de week op de ka mer: „Milicien Jansen!" Uit vier monden klonk: „Present!" „Wie van jullie is Lodewijk Jansen?" Er was geen Lodewijk bij. De sergeant vertrok onverrichterzake, maar kwam, nog geen tien minuten later, met de kapitein terug. „In orde!" schreeuwde een korporaal. „Staat!" brulde de sergeant er achteraan. De recruten stonden elkaar schaapachtig aan te kijken en begrepen niets van de hele vertoning. Eerst moesten de vier Jansen's bij de kapitein komen. Nee, de goede was er niet bij. „Dan allen hier aan laten treden." Veiligheidshalve gingen de drie vrienden deze keer niet dicht bij elkaar staan. Zij hadden nog een angstig ogenblikje, toen de kapitein bij Arend van Brakel bleef staan. „Was jij er niet bij, toen ik vanmiddag in de gang een re cruut aanhield? Hij was ongeveer van mijn postuur en droeg een strohoed." „Nee, kapitein, ik weet nergens van." (Wordt vervolgd) hebben wij heerlijke Sinaasappelen en bij ons heeft U er ongeveer 10 a 12 in 1 kg. en dat kost slechts 75 cent. Ook hebben wij nog een beetje goed koop FRUIT. 3 kg. zoete Appels f 1. 3 kg. Moesappels f 1. 3 kg. Handappels f 1. 3 kg. Bellefleurs f 1. 2 kg. pracht Roodstovers f 1. 2 kg. Jonathans f 1. En dan nog heerlijke Noten, Hazelnoten, Cocosnoten, Grape Fruit. Citroenen, Druiven, Mandarijnen enz. Doordat onze Pinda's van zo'n prima kwaliteit zijn en goedkoop, zijn wij zó uitverkocht. Maar nu hebben wij weer flinke voorraad en dan voor 75 ct. per V2 k9- Alleen in de Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069 Waar je 2 ons heerlijke, vers gesneden soepgroente kunt krijgen voor slechts 25 ct. Het KOEKJE van de week VICTOIRE'S 35 cent per ons Banketbakkerij KOOLMEES-SOECKER J. Oldenburglaan 5, Bergen TELEFOON 2 104 TELEFOON 2 104 URSEM Thee tevreden zijn bij aankoop van een nieuw of reparatie van een gebruikt EIKENOE PHItlPS llill SERVICE Wij geven U een uiterst vakkundige service. VERKOOP VERHUUR INRUIL Ruïnelaan 3 Telef. 2514 - Bergen Per 500 gr Doorregen ossenlappen f 1,60 Magere ossenlappen Gehakt, half om half Schoudercarbonade Rundvet Varkenspoten f 1, f 1,75 f 1,60 f 1,60 f 1,~ Per 500 gr Doorregen paardenlappen f 1,30 Magere paardenlappen f 1,40 Gehakt f 1,30 En verder onze prima fijne vleeswaren tegen lage prijzen Jan Oldenburglaan 29 - Bergen Telefoon 2546 Veranderingen en reparatie ■■■■■■□□□□□DadDDaDHBHB

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1952 | | pagina 4