II
„Schift wutdet toet"
ROB
KLANKER,
de Avontntiet
o
ten vondst
Eugène
Verzorgde Voeding
Er gaat niets boven eigen handwerk
HOOVER
SPIJKERS MET KOPPEN
De Kleine
Winkel
B. BOSMA 6 Zn.
van het Verbond voor Veilig Verkeer
BwUUotodet C. öidznbutfy
Postzegels
Voor Reparatie s
tóap&atoei U R S E M
H. v. d. Elsken
Kleermaker
GEBR~ SCHOEN*"
Het adces vo*t ueetcouwtH
Kinderverhaal
Goedkope Groentenhal
jj. LOUTER
GRIEP 1
M. VELDMAN, KI. Dorpsstraat 9, Bergen. Telef. 2778
BEP ROOSENDAAL - M. Geestweg 24, Bergen
Officiële Hoover Dealer J. M. WITTEBROOD
C. OLDENBURG
FEUILLETON
Wees wijs,
naar C IJ S
»Het Wapen van Schoorl«
„Jacob", brulde de H^vik, „Ik
geloof vast en zeker, dat daar
ginds die lui komen, van wie we
door de radio weten, dat ze ons
moeten bespionneren, we zullen
ze warm ontvangen. Maak de
onderzeeër klaar."
Rob en Ans waren ondertussen
veel te druk. Opgewonden
liepen ze door het scheepsruim.
Een verroeste oude kist had hun
speciale aandacht. Zenuwachtig
en gehaast trokken ze het zeewier
er af.
En terwijl Rob en Ans druk
met hun kist bezig waren naderde
geruisloos een periscoop over de
oppervlakte van het water. En
die periscoop was verbonden aan
een onderzeeër, waarin de bende
piraten huisde.
Gezeten aan de periscoop tuurde
de Havik over de wateropper
vlakte met 'n grijnslach over z'n
baardig gezicht. „Trek je duik-
pakken aan", beval hij aan drie
van zijn mannen. „Overmeester
de Engelsman en het meisje en
breng hen vlug hier bij mij".
Gestoken in hun duikerpakken
gingen de luchtpiraten 'n koker
met samengeperste lucht binnen,
en toen deze werd volgepompt
met water, schoten zij omhoog
naar de oppervlakte van het water,
vlak bij het oude galjoen.
Aan de oppervlakte gekomen,
zochten de piraten hun weg over
de glibberige, met wier overdekte
rotsen en keken onderzoekend in
het wrakke vaartuig.
Al zijn de SINAASAPPELEN
nog zo duur, wij geven nog slechts
1 week 1 kg. Sinaasappelen
voor 75 cent.
Als reclame geven wij 8 heerlijke Jaffa
Sinaasappelen voor f 1,00.
Ook hebben wij nog een beetje goedkoop
fruit.
3 kg. Handappels f 1.
3 kg. Moesappels f 1.
3 kg. Goudreinetten f 1..
3 kg. zoete Appels f 1.
2 kg. jonathans f 1.
2 kg. Roodstovers f 1.
Ook zijn wij met GROENTEN goedkoop
Dus allen naar de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Dagelijks vers gebrande PlNDA's 75 ct.
per 1/2 kg.
Waar je 2 ons heerlijke, vers gesneden
soepgroente kunt krijgen voor slechts
25 ct.
ZANDMOPJE, het koekje van
de week, 35 cent per ons
Banketbakkerij KOOLMEES-SOECKER
J. Oldenburglaan 5, Bergen
Ruïnelaan 5
Telef. 2585
BERGEN Nh.
Vl blik APPELMOES85 ct.
ORANJE JUICE44 ct.
V2 lt- blik geconcentreerde TOMATENSOEP 58 ct.
SIAM RIJST 1/2 Kg50 ct.
2 pakjes PUDDING25 ct.
ROZIJNEN 250 gram40 ct.
WJ DOEN HET
6EMQMCEUJKEK.
Vakkundige
Reparatie -
Inrichting
In het "BABYHUIS" is mooi babygoed voorradig.
Verder wordt voor U vervaardigd wat U ook maar hebben wilt.
DE IDEALE WASMACHINE
Betaling binnen 3 maanden contant f 390,
Desgewenst f 60,- contant en f 31,- per maand of f 7.15 per week
Vraagt demonstratie aan buis
Tevens verhuur Breelaan 29, Bergen Tel. 2204
met de grote
mogelijkheden
Dames FANTASIE SCHORTEN van 350 nu 239
ONDERJURKENvan 395 nu 268
Dames DIRECTOIRS89
Dames SLIPS95
Dames ZAKDOEKEN, 6 stuks a100
LINGERIE KATOEN, prima kwaliteit, per meter 145
LINGERIE ZIJDE, per meter155
Gestreept PYAMA FLANEL, per meter125
GEKEPERD FLANEL, in rose en bleu, per meter 178
Restant JONGENSHEMDJES, Interlock89
BREIKATOEN, per meter89
Dames TRAININGSBROEKEN490
enz. enz. enz.
Kogendijk 15 BERGEN Telef. 2521
VOORRANGS-STRIP
De regels van voorrang, in theorie en practijk
het grote struikelblok, door middel van tekst
en voorbeelden duidelijk en overzichtelijk
verklaard.
U draait de Strip om en U heeft een nieuw boekje:
VERKEERS-BORDEN-KLAPPER
Bevat in overeenstemming met het nieuwe
Wegenverkeers-Reglement alle geldige ver
keersborden, -bakens en -lichten in de originele
kleuren, alsmede de tekens van de verkeers
politie.
Dus 2 boekjes in één omslag voor één geld:
Verkrijgbaar bij: Pri)s 75 ccnt
LAANWEG C 164 - SCHOORL - TEL. 268
een Reuze gemak, DIT boekje op zak
Schoorl
een roman uit Vlaardingen
DOOR L. K. VAN DER LINDEN
11
De kapitein ging de rij nog eens langs, vooral de strohoed-
dragenden goed opnemend, maar de ware Lodewijk was er niet
bij, zo werd geconstateerd.
„Is er hier iemand bij uit Berger Compascuum?" vroeg hij
plotseling.
Een jongeling stak de vinger op.
„Zeg, je bent hier niet op de kleuterschool!" snauwde de
kapitein. „Roep flink en duidelijk „Present!"."
„Present, kapitein!"
„Kom hier. Hoe is je naam?"
„Vos, kapitein."
„Weet je ook, of een zekere Jansen uit Berger Compascuum
bij het regiment Jagers ingedeeld kan zijn?"
„Nee, kapitein, ik was de enige groene jager bij ons van
daan."
„Een groene ben je zeker," bromde de officier. Hij wendde
zich tot de sergeant. „Het is bepaald een vent van een andere
compagnie geweest. Informeer morgen eens op de verschillende
compagniesbureaux.
„Goed, kapitein, maar ik vrees, dat hij een valse naam opge
geven heeft."
„Dat zou al een heel brutaal stukje zijn. Enfin, ik loop hem
nog wel eens tegen het lijf en dan zal ik hem wel helpen!"
Na het vertrek van de compagniescommandant werd on
middellijk eten gehaald. Het was al een kwartier over tijd. En
aangezien iedereen onderhand behoorlijk trek gekregen had,
bleef er niet veel over.
Toen de maaltijd geëindigd was, moesten zij eerst nog aard
appels schillen voor de volgende dag en daarna waren zij vrij
tot tien uur. Bernard haastte zich weg.
„Ik zal jou spullen maar aanhouden, Barend, voor het geval
ik onze baas tegen kom. Ik zal Bas de groeten wel van je doen."
Barend schreef een lange brief aan Antje, waarin hij haar
alles vertelde wat hij die dag beleefd had, verder een briefkaart
naar huis en ansichtkaarten aan tante Daatje, opa en zijn drie
zusjes. Toen hij klaar was met schrijven, ging hij met Arend nog
een uurtje de stad in. Deze was al meer in Den Haag geweest
en wist er tamelijk goed de weg. Om tien uur lagen zij op hun
stromatras. Bernard kwam, hijgend en zwetend, nog precies op
tijd voor het avondappèl binnen.
o.
Antje kreeg haar eerste brief van Barend met de middagpost.
„Lieve, lieve Antje," stond er boven.
Tante Daatje sloeg van verbazing haar handen in elkaar,
toen zij de zes dichtbeschreven kantjes postpapier zag. „Bel,
bel, je bent er op vooruitgegaan, dat Barend soldaat geworden
is! Zoveel zegt hij anders in een hele maand nog niet!"
„Hij heeft op die ene dag ook zoveel beleefd, tante."
„O, schrijft hij alleen maar over wat hij beleefd heeft? Je
moet je tante nou niet alles proberen wijs te maken!"
Antje kleurde, maar haar ogen straalden. Ja, hij had zeker
meer geschreven dan alleen over zijn belevenissen. Maar waar
overnee, dat vertelde ze niet! Wel las zij haar tante enkele
gedeelten voor over de avonturen van die eerste dag.
„Bel, bel, en dat is alles van één dag! Toch casueel, dat hij
net die jongen moest treffen, waar Bas van den Heuvel in de
kost is! Nou, dat zal wel een goeie kameraad voor hem wezen,
want Bas zal niet bij rare lui in de kost gegaan zijn. Het is wel
een grappenmaker, die Van Delden, maar dat kan geen kwaad.
Dan komt er in Barend ook wat meer leven, want al is hij me
stukken meegevallen, een beetje dooie diender is hij toch nog
wel."
Antje was veel te gelukkig om zich boos te maken. Hij had
geschreven, dat hij het zo fijn vond, dat zij hem dat mooie
portret van haar meegegeven had. Nu had hij haar altijd dicht
bij zich, nog dichter dan anders, want s nachts zou hij de foto
onder zijn hoofdkussen leggen en ook het sigarenzakje met de
gedroogde vergeet-mij-nietjes. „O, niet dat ik jou anders zou
vergeten, hoor, Antje!" schreef hij. „Jouw blauwe, trouwe ogen
zie ik telkens voor me. Die vergeet ik niet, al word ik nog zo
oud!"
Blauw en trouw. Ja, zij zal hem zeker trouw blijven, die lieve
jongen! O, zij zou ook die broche met het blauwe steentje niet
nodig hebben om hem trouw te blijven. Toch zal zij het heerlijk
vinden, als zij uit de rouw kan. Nog een half jaar, dan waren
de twee rouwjaren om. Dan ging zij blauw dragen. Zwart is zo
somber. Hoe zou Barend het vinden, als hij haar ineens in 't
blauw zag? Zou hij dan weer net zo kijken als op die Ko
ninginnedag, toen zij voor 't eerst het haar opgestoken had? En
zij ook voor het eerst die mooie mantel droeg en dat nieuwe
hoedje? Ja, zij zou hem ermee verrassen, dat moest zij met
tante Daatje afspreken. Wat was hij ook verrast met dat por
tret! Toch lief van tante, om daar zo aan te denken. Zij had
hem alleen die gedroogde bloempjes mee willen geven, want zij
had geen portret. En zij mocht nog wel naar Niestad gaan, de
duurste fotograaf! „Geef het beste, of geef niks," zei tante
Daatje. O ja, zij zou Barend altijd het beste geven, die lieve,
lieve jongen, haar jongen, en later: haar man!
Zij wist al lang, hoe haar nieuwe, blauwe jurk moest worden.
Het moest mooie, zachte stof zijn en zo blauw als haar ogen.
Daar zou zij goed op letten. En dan zou zij er een wit kanten
kraagje op willen hebben. Daar schijnt het blauw dan meer
doorheen. Wit is de kleur van de reinheid en blauw van de
trouw.
Ze las de brief vier, vijf maal over en legde hem onder haar
hoofdkussen.
Vrouw Van Vliet voelde zich beledigd, dat zij en haar man
slechts een briefkaart gekregen hadden.
„Och," zei Barend s vader, „we weten, dat hij het goed
maakt. Dat is toch de hoofdzaak."
„Jij bent ook overal mee tevreden," mopperde ze.
„Nou, Trui," merkte opa op, „dat heeft ook z'n goeie kant,
moet je maar denken."
„Nog zo een, maar al hoor jij gewoon bij ons, vader, even
goed stuurt hij jou wel een ansicht apart. Heb jij altijd voor z'n
eten en z'n kleren gezorgd?"
„Hij zal mij bij de kinderen rekenen," antwoordde opa
goedig.
Van Vliet vertelde maar niet aan zijn vrouw, dat Antje een
brief van zes kantjes gekregen had. Maar opa hoorde van Antje
in geuren en kleuren, wat Barend die eerste dag beleefd had
en kon er thuis niet over zwijgen. Zo kwam het toch uit.
Het beantwoorden van de brief baarde Antje veel zorgen. Zij
had, als schipperskind, zeer gebrekkig onderwijs genoten. Lezen
kon zij goed, maar schrijven slecht. Barend was ook niet zo
bijster geleerd, maar hij had alle klassen der lagere school be
hoorlijk doorlopen en daarna vrij veel gelezen.
Antje schreef hem een brief, wemelend van taalfouten, maar
die hem diep ontroerde door haar liefde en verlangen, hem
tegenblinkend uit iedere regel.
Hij had ook geschreven, dat hij Zaterdag niet met vieren
twintig uur permissie zou komen. Hij wilde als soldaat naar
Vlaardingen komen en niet als burger. Tot nu toe hadden hij en
z'n makkers alleen nog maar werkkleding ontvangen. Met het
eigenlijke uniform schoot het nog niet op.
Na veertien dagen was dat in orde en zou hij met verlof ko
men tot Maandagmorgen. Antje ging hem afhalen aan het sta
tion. Haar hart klopte als een hamer, terwijl zij stond te wach
ten. Zij moest goed uitkijken, want zo in uniform zou hij er wel
heel anders uitzien en het was niet zo licht meer.
Wat fijn toch, dat hij komt, dacht ze. Als er nu maar niets in
de weg gekomen isEr was kans, dat hij een of andere
dienst had. Wat zou dat jammer wezen.
Daar komt de trein! Zij stond bij de uitgang, waar de trein
uit Schiedam langs moest komen. Er kwamen veel jonge sol
daten mee. Overal zag zij uniformen voor de raampjes, meest
blauwe, maar Barend moest een donkergroen pak aan hebben.
Ze zag hem niet. In angstige spanning tuurde zij naar het per
ron. En daar zag zij hem komen! O, wat een knappe soldaat,
en zo groot! Die kepi maakte hem nog langer.
Barend had haar ook dadelijk opgemerkt en stapte haastig
naar haar toe, zoende haar zo maar, waar iedereen bij was
„Lieve Antje, wat ben ik blij, dat ik je weer zie! En wat
zeg je wel van m'n pakje?"
Dicht tegen elkaar aan wandelden ze de haven langs, naar
huis, zij stil van geluk en trots met haar knappe vrijer en hij
druk pratend over zijn kameraden.
Was dat de anders zo stille Barend? dacht ze. Wat is hij
veranderd en vrolijk geworden. Een echte soldaat en wat ziet
hij er gezond uit! Hij zal z'n smidskleur gauw helemaal kwijt
zijn
„Wat zullen we doen, Antje? Eerst naar tante Daatje of eerst
naar huis?"
„Nee, Barend, eerst naar huis, anders is je moeder kwaad.
Ze is er toch al niet over te spreken, dat je mij zoveel schrijft
en zo weinig naar huis."
„O, is het weer zo? Ja, daar zal ze toch aan moeten wennen
want m'n lieve meisje gaat voor alles!"
Zij was te gelukkig om hem daarop te kunnen antwoorden,
maar de stralende blik uit haar helderblauwe ogen was hem
antwoord genoeg. Wat een lief gezichtje heeft zij toch, dacht
hij. De zeer eenvoudige kleren zag hij niet; alleen haar blijde
ogen en haar lachende mond.
Thuis werd hij gevierd als een vorst. Op verzoek van Antje
was hij erg vriendelijk tegen zijn stiefmoeder. Och, ze was ook
eigenlijk altijd erg zorgzaam voor hem geweest. Vroeger was
hij bang voor haar, maar dat was nu wel over. Zij, gevleid door
zijn belangstelling, was ook vriendelijk en aardig, kwam dadelijk
met koffie en informeerde naar z'n wasgoed en andere prac-
tische zaken.
Barend s vader was nu twee avonden vrij; Antje had nu
andere hulp.
„Bel, bel, wat een kerel ben jij geworden!" Tante Daatje
nam hem vol bewondering van top tot teen op en keurde de
mooie groene stof van zijn uniform.
„En hoe is het met de Haagse meisjes, Barend?" informeerde
zij opeens.
„Daar bemoei ik mij niet mee, tante Daatje. Ik heb Antje en
daar heb ik genoeg aan."
„Helpen jullie mij maar gauw in bed, en ga dan een eindje
kuieren, kinderen."
En dat deden ze, genietend van hun jong geluk.
Hoofdstuk 6
Op een Zondag zaten de drie „Vans", zo door hun makkers
genoemd naar hun achternamen, met mistroostige gezichten op
de krib van Arend, hun rug tegen het schot. Zij hadden kwar
tier-arrest.
Eigenlijk waren zij er onnozel ingelopen en wel door de
schuld van Arend van Brakel. Zij waren met hun drieën naar
de bioscoop geweest, kwamen er op tijd uit, maar liepen toen
verkeerd. Arend zou hen de weg wijzen, maar in het donker
was hij de kluts kwijt geraakt. Zij kwamen een kwartier over
tijd de kazerne binnen hollen.
De volgende dag moesten zij op het compagniesbureau ver
schijnen. Misschien waren zij er wel met een uitbrander afge
komen als de kapitein in hen niet het drietal had menen te
herkennen van die eerste dag.
„Weet jij wel zeker, dat je geen Lodewijk Jansen heet en uit
Barger Compascuum komt?"
„Dat weet ik heel zeker, kapitein. Ik heet Van Delden en
kom uit Rotterdam."
„Al wat beter op de hoogte met de Amerikaanse vlag?"
„Neem mij niet kwalijk, dat ik Uw bedoeling niet begrijp,
kapitein."
„O, je was toen alleen nog maar een beetje met de strepen
op de hoogte, zei je. Nu heb je blijkbaar ook al wat over de
sterren geleerd. Je noemt me tenminste geen generaal of ma
joor meer."
Bernard gaf er geen antwoord op en zette z'n domste ge
zicht.
„En jij, lange met dat snorretje?"
„Milicien Van Vliet, kapitein."
(Wordt vervolgd)
aan alle electrische apparaten,
zoals Stofzuigers, Strijkijzers, Scheer-
apparaten, Radio toestellen enz., ook
voor het lichtnet alle werkzaamheden
Stationsstraat 17 - Bergen - Tel. 2189
ga voor uw kunstgebit
ZIEKENFONDS TARIEVEN.
Burgem. Lovinklaan 9 Bergen. Tel. 2640
Tel. 2104
Tel. 2104
Jan Oldenburglaan 29 Bergen
Telefoon 2546
Veranderingen en reparatie
Drogisterij
C. DE LEEUW
Medische Corsetten
en Bustehouders.
De Spec. Camp-corsetten
en Gordels.
ALLES MAATWERK
Verder
Rubber Corsetten
met tricot gevoerd.
Elastieke kousen,
dubbel en enkel reks.
Kniekappen, enkelstukjes,
voetcorsetjes, met en zonder
pelotte.
Nieuwste modellen Breukbanden met
verschuifbaar pelotte.
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
