CENTRA
dt uecUeetde \Jcóuw!
ROB
de VR0LING KACHEL
AUTO's ZONDER CHAUFFEUR
f 5.-
5.-
3.-
4,
2.50
2,
6.-
P. C. KAAN
Dames! Maandag 29 September is kapsalon URSEM, Telefoon 2104, weer voor U open
de Avtudueiee
Wij kunnen geen geld maken
Emigratie
„DE WINKEL AAN HUIS"
(Coóp&taüe) Alkmaar en Omstreken li.A.
DE GOEDE - Bergen
Garage
Solex, - cywielen NIEUWLAND
BoeUUoudinfyi£fi
BdastLtotyvaUe*
werelddelen
Wij betalen
de hoogste waarde
GEBR- SCHOEN
Kinderverhaal
NEEMT EENS PROEF 1 ROEPT ONS EENS AAN
NED. BOND VAN PLATTELANDSVROUWEN
Floralia en Handwerkententoonstelling
in de Kleuterschool te Schoorl
in onafbrandbare gelakte uitvoering
STOOK EEN VR0LING KACHEL!
Breelaan 52 BERGEN - Telefoon 2200
GRATIS HANDPEREN
Ovzc 74 dafytn
Goedkope Groentenhal
Als extra aanbieding
HEREN COSTUUM
en Egypt, linnen Regenjas, tezamen
PER WEEK
MANTELCOSTUUM J
en Egypt, linnen Regenmantel, tezamen
Groene Dames- en Heren- J
REGENJASSEN en andere kleuren
SWAGGERS
en TAILLEURMANTELS
SPORTCOLBERTS
PANTALONS
COSTUUM naar maat 1
DIT KAN ALLEEN
MET ZIJN AMERIKAANS SYSTEEM
Be Ma I. POLK
FEUILLETON:
MAARTJE ZELDENRIJK
3.
Boekhoudbureau J. EUWEN
DEN HELDER
JOOP NUGTER
Hei odce& voh vectcouwen
Rob trok de boot op de oever,
terwijl ze scherp uitkeken naar
de krokodillen, die tussen het riet
verscholen lagen. Ze stapten het
dichte woud in. Twee aapjes
zaten hen wijsgerig aan te staren.
Enkele tientallen meters verder
kwamen ze aan een grote open
plek in het woud. Plotseling zagen
ze een paar herten angstig weg
hollen, terwijl een paar kleinere
dieren hun richting uitkwamen.
„Mogelijk een leeuw," dacht
Rob. Daar drong het geluid tot
hen door van zware stampende
poten, die zich door het krakende
struikgewas 'n weg baanden. Het
volgende ogenblik donderde een
kudde wilde olifanten trompettend
voorbij.
„De olifanten hebben ons op
gemerkt, Ans", riep Rob. De
kudde veranderde van koers en
zette een achtervolging in. Rob
greep Ans' hand en snelde door
het woud naar de rivier.
't Werd een wilde ren om hun
leven, met de kudde woedende
olifanten achter hen. Snel trok
Rob de sloep van de oever, sprong
er in en hielp Ans. Ook de oli
fanten hadden nu de rivier bereikt.
„Goed zo' Rob!" prees Ans
ademloos, toen zij in het bootje
zat. „We zijn gered 1" De kudde
scheen hevig geprikkeld en het leek
wel of zij wraak wilden oefenen.
Ze waren helemaal niet veilig
voor ze in de cockpit van „De
Vis" zaten, 'n eind weg van deze
gevaarlijke plek. De kudde plonsde
in het water. „We kunnen niet
weg! De boel ligt uit elkaar!"
riep Daan uit.
Dagelijks met de blauwe auto in Bergen en Schoorl
HUISHOUDZEEP, dubbel stuk, 225 gram32 ct.
COZON, alkalivrij wasmiddel, per pakje 100 gram34 ct.
ZEEPPOEDER, per pak 250 gram29 ct.
TERROX, zelfwerkend wasmiddel, per pak 250 gram39 ct.
KEUKENZEEP, handig in gebruik, per stuk 100 gram15 ct.
KARNEMELKPEEP, per stuk 90 gram28 ct.
HERMELIJNZEEP, ons successtuk, 90 gram35 ct.
REGINA ZEEP, iets aparts, per stuk 90 gram32 ct.
SCHEERZEEP, overvloedig schuim, per stuk 65 gram50 ct.
CHOCOLADE-PASTA, per pot 450 gram84 ct.
COöP. JAMS. huishoudkwaliteit, per pot 450 gram 61 - 57 - 52 - 45 ct.
PINDAKAAS, per pot 370 gram98 ct.
GLORIA JAMS. per pot 450 gram86 - 80 - 77 - 62 ct.
SCHOENCRÈME, per doosje 37 gram26 ct.
KACHELPASTA, per tube 25 gram25 ct.
WRIJFWAS, per doosje 90 gram55 ct.
MEUBELWAS, per doos 42 gram, rood, wit, bruin, geel 30 ct.
MAÏZENA, per pak 200 gram21 ct.
CUSTARD, per pak 200 gram29 ct.
CUSTARD, per pak 400 gram56 ct.
ZELFRIJZEND BAKMEEL, per pak 500 gram41 ct
CAKEMEEL, per pak 400 gram45 ct.
PUDDING MET SUIKER, voor '/j diverse smaken, per pakje 18 ct.
GRIESMEEL met Amandelsmaak, per 100 gram12 ct.
BITTERKOEKJESPUDDING met suiker, per pakje24 ct.
VRUCHTENGRIESMEEL, met veel vruchten, per 100 gram 21 ct.
VERMICELLI, 500 gram55 - 46 ct.
UNIVERSAALKOEK, 420 gram49 ct.
BESCHUIT, grote, per rol 14 stuks29 ct.
Vergelijkt bovenstaande prijzen en inhoud, zij spreken voor zichzelf
Coöperatie blijft goedkoper en niet te vergeten
COÖPERATIE BROOD OOGT ALTIJD, SMAAKT ALTIJD 1
VOLKSBROOD, tegen wit aan 36 ct.
TARWEBROOD, speciale bereiding 36 ct.
PATENT WIT BROOD 43 ct.
CADETJES, heerlijk mals 4 ct.
KRENTE CADETTEN 8 ct.
Alles met de grootste zorg gebakken met meel uit de eigen nieuwe meelfabriek
van de Nederlandse verbruikers.
Alkmaar - Langedijk - Heerhugowaard - Sint Pancras - Koedijk-Bergen-Schoorl
Kantoor: Dorpsstraat 144, Zuid-Scharwoude, Telefoon K 2260439.
Geopend Zaterdag van 3-6 u. en van 7-9 u. en Zondag van 3-6 u. n.m.
Om zes uur n.m. prijsuitreiking met terughalen van planten en handwerken
tot 7 uur namiddags.
Toegangsprijs voor volwassenen f 0.25 per persoon j»
en voor kinderen f 0.15 per kind. (S>
HEDEN ONTVANGEN
ZIE DE ETALAGE I
Neemt geen risico op
warmte capaciteiten.
Ervaring sinds 1949.
AGENT
Verhuur
Geen groter verrassing uit z'n land
dan „De Duinstreek" voor de emigrant
krijgen wij 20.000 kg puikbeste blanke
Aardappelen, die wij gaan verkopen voor
slechts 12 CENT PER KG. Zeer ge
schikt voor winteropslag, Bestelt ze nog
heden, dan is U verzekerd dat U goede
winteraardappelen heeft en goedkoop
Dan hebben wij nog wat goedkoop fruit
10 pond Moesappels of l
10 pond Zoete appels of f 1 00
10 pond Stoofperen I
en dan 5 pond HANDPEREN GRATIS
Als extra reclame
8 pond mooie Sterappelen f 1,
Wij heboen nog een mooie partij Notaris
Appelen, die wij verkopen voor 25 ct per kg
bij afname van een kist, gegarandeerd
bewaarbaar tot April
Verder handhaven wij dezelfde
kwartjes-reclame van vorige week
Onze PINDA'S is een succes voor slechts
75 cent per '/a kg.
Alleen in de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
waar je 2 ons heerlijke, vers gesneden soep
groenten kunt krijgen voor slechts 25 ct
maar stellen toch een ieder
in staat goed gekleed te gaan
Houtweg 5 ALKMAAR Telefoon 3318
Desgewenst bezoeken wij U aan buis.
Oorspronkelijke roman
door
Reising viel van verbazing half over zijn stoel, maar hij had
toch zoveel tegenwoordigheid van geest om gauw naar binnen
te lopen en z'n oudste dochter toe te scheeuwen, dat ze de boel
een beetje op moest ruimen, omdat er iemand kwam.
Het kind keek al even verbaasd. Ze wist wel, dat het een
Noordhollandse gewoonte was, om de kraamvrouw bezoek te
brengen, maar toch niet op de eerste dag. Ze wist, dat er dan
beschuiten met muisjes, en ook „iets te drinken" voor het man
volk moest wezen, doch in al die jaren, dat ze telkens een nieuw
broertje of zusje had begroet, was dit bij hen nooit gebeurd.
Geen mens was hen ooit komen feliciteren, want ze hadden
toch immers een hekel aan de Reisings? Een Reising was niet
in tel. Zelfs niet op de school. En nu kwam er dan toch iemand?
En dan de eerste dag nog wel!
Vlug ruimde ze de tafel wat op, maar weldra rustten haar han
den en lachte ze bitter in zichzelf. Wat gaf het ook? Er was
toch geen beschuit in huis, laat staan de gebruikelijke muisjes,
om maar niet eens van drank te spreken. En geld was er even
min. De zo zuinig opgespaarde tien gulden waren voor de dok
ter en ze kregen volgende week Dinsdag, als de knecht van de
veiling terug kwam, pas weer geld.
Intussen was Meijer al bij de oude Reising gekomen. Hij
schudde de onwillig toegestoken hand en zei op hartelijke toon:
„Ik heb zojuist gehoord, dat je er weer een zoon bij hebt, buur
man, van harte gefeliciteerd, hoor."
„Jawel," bromde Reising, zijn keel schrapend, „leg het maar
neer, maar val d'r niet over. Zo groot ben ik er niet mee. Dat
gaat goed, als 't zo is als bij jou. De eerste, maar dit is m'n
tiende al en dat betekent, dat de spoeling nog dunder wordt."
„Kom, kom," lachte Meijer, „daar zal wel een mouw aan te
passen zijn. Kijk eens, ik heb wat van mijn vrouw meegekregen:
wat soep en fruit; dat zal haar wel van pas komen." Meteen liep
hij door naar de keuken, waar Brechtje met schuwe ogen naar
haar buurman keek.
„Moeder slaapt," zei ze, als wilde ze daarmee zeggen: je kunt
toch niet naar binnen.
„Dat is fijn, Brechtje, laat haar dan lekker slapen, hoor. Als
ze wakker wordt, moet je haar maar wat soep geven. Ik kom
nog wel eens een keer om je nieuwe broertje te zien."
Op het erf stond nog altijd de oude Reising, enigszins on
wennig, half verbaasd, half boos, dat ze hem in zijn rust kwa
men storen. Wat moest die Meijer nu bij hem doen? Jarenlang
had geen mens zich om hen bekommerd en nu kwam hij ineens?
Maar ja, hij had toch ook een bezoek gebracht aan zijn buur
man. En waarom eigenlijk? Dat wist hij zelf niet.
Daar kwam de buurman al weer terug. „Reising," zei hij op
ernstige toon, toen ze samen even opgelopen waren en over het
weer en de oogst hadden gesproken, „we hebben de laatste
jaren teveel als vreemden met elkaar omgegaan. En dat is niet
goed geweest van mijn kant. Denk er om, jong, als je wat nodig
hebt, of in moeilijkheden zit, dat je een buurman hebt aan je
linkerhand, die elk uur van de dag je wil helpen. „Nou, gedag
hoor, en het beste met moeder en kind!"
HOOFDSTUK 2.
Hoe het eigenlijk gegaan is, wist niemand te vertellen, maar
zo plotseling was alles koek en ei tussen de geburen Meijer en
Reising. Vrouw Meijer ging elke dag even naar haar buurvrouw
zolang deze nog in bed lag en ruimde de boel wat op, hielp moe
der en kind en nam dan een paar kleintjes mee naar haar eigen
home, waar ze dan gauw het eten voor de knechts en zichzelf
verzorgde, terwijl ze daartussen door een oogje hield op de
kleine bengels, die verbaasd alles moesten bekijken. Dat was de
eerste keer tenminste zo. Daarna gingen getweeën een deuntje
huilen en eindelijk, toen ze daarmee klaar waren, gingen ze
tenslotte maar met de grote blokkendoos spelen, die vader
Meijer al bij voorbaat voor z'n eigen zoon had gekocht.
De volgende dag duurde het huilen al korter en de derde dag
keken ze alleen nog een beetje verwaten rond, waarna ze uit
zichzelf al de blokkendoos opzochten en zoet gingen spelen.
Kinderen zijn gauw gewend. Vrouw Reising was er mee gebaat,
dat de twee kleinsten de voormiddag en ook nog een gedeelte
van de middag uit haar omgeving weg waren. De twee oudere
kleuters, die nog niet naar school gingen, nam de knecht mee
naar het land en daar vermaakten ze zich wel. Brechtje ging stil
haar gang, zodat haar moeder de rust verkreeg, die ze zo hard
nodig had.
Toen ze na veertien dagen weer op de been was en de teugels
van het huishouden en de tuinderij, welke allebei een beetje ont
wricht waren, weer stevig in de rimpelige handen had genomen,
liep ze 's middags even uit om haar buurman te bedanken.
„Mens," weerde vrouw Meijer af, „praat me er niet van; 't
is de moeite niet waard. Een andere keer help jij mij maar,
hoor." Doch bij de Meijer bleef het bij één.
Het leven ging weer z'n gewone gang, met dit verschil, dat
Reising zo af en toe, tot grote verwondering van zijn huis
genoten, zelf ook eens de handen uit de mouwen stak. Overigens
bleven alle buren weg van het erf van Reising, met uitzondering
van zijn linkerbuurman, die nu vaak eens een praatje kwam
maken, hoewel Reising nog steeds dezelfde knorrepot bleef.
De twee kinderen, die in dezelfde maand geboren waren,
groeiden voorspoedig. Jan Reising volgde zo getrouw mogelijk
de voetsporen van z'n oudere broers en zusters, trok op zijn
beurt de kat aan de staart omhoog en gooide de kippen met
stenen. En hij brulde minstens even hard als de anderen, wan
neer hij daarvoor door zijn moeder met een paar klappen werd
gestraft.
Ida Meijer was echter niet minder ondeugend, wat de goeie
vader, die z'n enige kind tot in de grond verwende, in z'n
ernstige momenten wel eens verwonderde. Soms sprak hij er
wel eens over met z'n vrouw en zei, dat hij niet begreep, waar
ze die streken vandaan had. Maar z'n vrouw antwoordde, dat
elk kind op die leeftijd zo was. Doch zelf was ze ook wel eens
te toegeeflijk. Slaan deed ze nooit, de enige straf was een ver
maning.
Zodra de kleine Ida een beetje lopen kon, ontsnapte ze, als
ze de gelegenheid had, naar buiten, zodat moeder Meijer, om
te voorkomen, dat ze in de tochtsloot zou vallen, haar aan een
leiband bond, opdat ze niet te ver kon gaan. Ida echter had al
spoedig gezien, hoe haar moeder de lus maakte en weer lostrok.
Op een warme Julidag ze was toen drie jaar wachtte ze,
tot haar moeder naar boven was gegaan om de bedden van de
knechts op te maken, waarna ze het touw lospeuterde van de
deurklink. Toen liep ze, het touw achter zich aanslepend, de
bessenwal in. Deze wal, die aan de Zuidkant van het huis lag
en in de richting van de tuin der buren liep tot aan de tocht
sloot, die de scheiding tussen beide erven vormde, was voor haar
een luilekkerland. Daar had ze al zo vaak naar uitgezien. Ze
wist dat daarvandaan al die rode, witte en gele vruchten kwa
men, die de plukkers en pluksters in grote manden naar het
achterhuis brachten om gewogen te worden, en waarvan ze
nu en dan wel eens een handvol kreeg. Daarom wilde ze zelf
wel eens rondlopen en eten. Nu had ze de gelegenheid en liep
ze zo hard, als haar kleine beentjes haar konden dragen, naar
de begeerde bessenstruiken. Voorzichtig liep ze tussen de hees
ters rond, heel behoedzaam de takken ontwijkend, want daar
zaten van die scherpe stekels aan, die zo venijnig prikten. Ze
zag nog wel een enkele vrucht hangen, maar die zat dan zo ver
weg, dat ze er niet naar durfde grijpen, uit vrees voor de stekels.
Dan maar eens verderop kijken.
Zodoende kwam ze achter in de wal bij de tochtsloot, waar
ze wat ging zitten, omdat ze zo moe geworden was. Een eindje
verder lag een plank over de drie meter brede vaart, maar die
was gekeerd, opdat de kinderen van Reising, die overal zwier
ven, er niet over zouden gaan.
Daar zat de kleuter nu, op de ruwe, droge kleigrond, met
haar voetjes vlak bij het bekroosde water. Ze keek vol verbazing
om zich heen en voor zich uit. Daar vertoonde zich voor haar
oog een geheel nieuwe wereld. Voor het kind, dat nog nooit van
het erf af was geweest, waren de grenzen de bessenwal, de dam
over de sloot, welke altijd afgesloten was met een hek en daar
achter de weg, waarover vreemde mensen gingen, en dan de
grote tuin, waar ze wel eens aan de hand van vader of moeder
in was geweest en waar geen eind aan kwam. Doch nu zag ze
iets geheel anders: een grote wei, net zoals bij hun naast het
huis dat kleine stukje, maar hier graasden twee geiten en er
waggelde een verdwaalde eend rond. En verderop stond nog
een huis. En daar zag ze zowaar een kindje ook. Kijk, het kwam
hardlopend over de brede wal naar de tochtsloot toe bij de
plek, waar zij zat. Het meisje, dat geen andere mensen dan haar
vader en moeder en de knechts, die haar allemaal vertroetelden,
had omgegaan, werd nu enigszins bang. Dat was een vreemd
kindje. Of zou dat nu de krolleman zijn, waar moeder wel eens
van vertelde. Maar dat kon niet, want de krolleman woonde in
het water en al de kinderen, die zich aan de waterkant ver
toonden greep hij en trok ze mee. Nee, stelde ze zichzelf gerust.
Dat kindje kwam niet uit het water.
(Wordt vervolgd)
(Gratis inlichtingen)
Hereweg 333 - GROET
Telefoon K 2209-381
□aar alle
Vakkundig inpakken
Verzorg, douaneformaliteiten
Grote voorraad verpakkings
materiaal
Vraagt vrijblijvend inlichtingen bij
Ruyghweg 101 Telef. 2629
voor oude lompen 25 ct. p. kg.
Wol gebreid 150 ct. p. kg.
Verder betalen wij voor metalen
enz.
Hekelstraat 28 - ALKMAAR
Telef. 4909
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
