|boorsma-textiel|
1
de uukeecde \Jcouw!
'm
1
RADIO-TOESTELLEN
ROB
de Avo
VOORTREFFELIJK
DE SPAR
Uo-o-ifii me?* biy dt
DC'ftióH'&'tC'Oi'ttC'
„DE VALK"
Wasserij „De Valk"
V
M. VAN TEULINGEN
M. VELDMAN
HOTEL „BELLEVUE
Emigratie
P. C. KAAN
Tele!. 2104
Kinderverhaal
Wat kan men kopen voor
25 cent in de
Goedkope Groentenhal
Ruïnelaan 12-31, Bergen Nh., Tel. 25322065
VERMEULEN'S LEVENSMIDDELEN
CAMPERDUIN AAN ZEE
Het Co$é-Hestaucant „CanipecduUt
BOOMKWEKERIJ „SURSUM CORDA"
„Gazellehuis" H. PLOMP
Kastpapier en Kastranden. Boekhandel C. Oldenburg
Boekhandel - LeesbibliolheeU
P. JONKER - Egmond aan Zee
VOOR UW WAS
„DIERENDAG"
AANMAAKHOUT EN
KACHELBLOKKEN
FEUILLETON:
maa;rtje zeldenrijk
Rondhouthandel „De Waker"
H. v* dElsken
Dames- en Herenkleermaker
Gwzt [/aUdiifdoma's
werelddelen
DEN HELDER
Roeiend zo hard hij kon, bracht
Rob de sloep bij „de Vis", waar
Daan hen opwachtte. Daan knielde
en hielp Ans in de vliegboot.
Rob klauterde op de vleugel.
Daan en Ans wisten wat hun
te doen stond. Vlug grepen ze
een paar bussen benzine die Rob
snel opende.
Even aarzelden de olifanten
voor een revolverschot, dat Daan
in de lucht afschoot. Ook de door
dringende lucht van de benzine,
die Rob in het water goot, was
de dikhuiden zeer onsympathiek.
Balorig gluurden de kolossen
naar hun zonderlinge vijanden,
die er zulke vreemde manieren
op na hielden en er nu ook al
vuur bij haalden. Maar er moesten
erger dingen gebeuren voor een
kudde geprikkelde Afrikaanse
olifanten aan de haal ging.
De aanvoerder gaf door luid
getrompetter blijk van zijn grote
ontevredenheid. Het scheen of hij
zijn makkers moed wilde in
blazen. Alles hing thans van de
benzine af, die op het water dreef.
Met een handige zwaai wierp
Rob een brandende fakkel in het
water, waar de vlammen even
hoog oplaaiden. Dat was de aan
voerder zelfs te erg. Angstig
trompettend week de dikhuid terug.
3 pond Maagdeperen 25 ct.
3 pond zoete Appels 25 ct.
3 pond Stoofperen 25 ct.
3 pond Moesappels 25 ct.
3 pond Handappels 25 ct.
3 pond Winterwortels 25 ct.
2 pond Andijvie 25 ct.
2 pond gesneden Rode kool 25 ct.
2 pond gesneden Groene kool 25 ct.
2 pond gesneden Savoye kool 25 ct.
2 pond Uien 25 ct.
enz. enz.
Ook handhaven wij nog één week onze
reclame van bij aankoop van 10 pond
Appels of Peren 5 pd. handperen gratis.
En dan 12 heerlijke zoete Sinaasappelen
voor f 1.en V2 ^9- vers gebrande
Pinda's voor slechts 75 ct.
Als extra reclame 8 pond mooie Ster
appels f 1.
Alleen in de
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
waar je 2 ons heerlijke, vers gesneden soep
groenten kunt krijgen voor slechts 25 ct
jjlliiiiiiiiiiHiiiiimiiiiiHiiMiiiiiiiMiiiMiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiin^
Onze sortering voor het Winterseizoen 1952 is in één woord
DAMES PULLOVERS
DAMES VESTEN EN JASJES
DAMES TRICOT MANTELCOSTUUMS
Komt U ook DAMES COMBES DE GILET
eens kijken
U slaagt beter bij
^liiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiimmiiiiiimiiimuiiiiiiiiiiiiimimiiiHiiiiiiiiMuiiiimiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiHniiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiwiiiillP
Breelaan 33 - Telef. 2068 - Bergen
ZELFBEDIENING
ZELFWERKEND WASMIDDEL
per pak
35
ct.
KARNEMELKZEEP
per stuk
25
ct.
NATUUR-AZIJN
per fles
35
ct.
ZELFRIJZEND BAKMEEL
per pak
40
ct.
PUDDING zonder suiker voor F/2 liter
per pak
15
ct.
AMANDELTJESGRIES
100 gram
15
ct.
BORSTPLAATJES
100 gram
19
ct.
SPECULAAS
250 gram
39
ct.
en bovendien Spar-Zegels
blijft ook gedurende de wintermaanden op ZON-
en FEESTDAGEN GEOPEND.
Aanbevelend Fa. IJ. MINKEMA ZONEN - Telefoon 432
GROTE VOORRAAD
SNELLE SERVICE
PRETTIGE EN COULANTE BEHANDELING
UW VEROUDERD TOESTEL RUILEN WIJ IN TEGEN
DE HOOGSTE WAARDE
GEMAKKELIJKE BETALINGSCONDITIE
PHILIPS ERRES N. S. F. BLAUPUNKT FRIDOR
J. M, WITTEBROOD - Breelaan 29 - Bergen. Tel. 2204
BEZOEKT THANS
te SCHOORL
Dinsdagavond 7 October Hotel „Het Witte Huis". Egmond a. Zee. 8 uur
Woensdagmiddag 8 October Lunchroom Swaan te Schoorl om 2.30 uur
Ritsevoort 41 Alkmaar
Onze bibliotheek werd weer uitgebreid met nieuwe boeken.
Het leesgeld bedraagt 10 cent per week per boek.
Wij leveren alle soorten van DRUKWERKEN voor Handel en Particulieren,
alsmede emaille Naamplaten en Stempels. Binnen en buitenlandse tijdschriften
Noorderkade 7274, Alkmaar, Telefoon 7763
4 October
Geeft uw dieren die dag wat extra
Kattcbrood met vis of vlees 30 ct p. pak
Voor uw hond mopjes 64 ct p. pak
Mergpijpjes 110 ct p. pak
VERDER
Hondenbrood - Terriervoer
Puppyfood - Blikjes Vlees
Here weg 2 - Telefoon 272 - Schoorl
Oorspronkelijke roman
door
De kleine Jan Reising, want die was het, had zich wat ver
veeld, omdat z'n oudere broers en zusters, of naar school of
mee naar de tuin waren gegaan en nadat hij eerst de geit een
paar malen met een stok had geslagen, was hij op eigen avon
tuur eens verderop gelopen.
Toen had hij daar in de verte iemand aan de waterkant zien
zitten. Verbaasd stond hij een poosje te kijken. Wie was dat?
Z'n broertje Gerrit? Nee. Z'n zusje Truus? Nee, ook niet. En
ook niet een knecht van de buren. Hij moest eens zien, wie dat
wel was. Zodoende kwam hij ook aan de waterkant, waar hij
enigszins verlegen bleef staan.
Een poosje keken de twee kinderen elkaar aan zonder wat te
zeggen. Toen knikte de kleine jongen en het meisje knikte
terug. Weer een poosje stilte en daarna zei de kleine Jan heel
zacht: „Dag." Hetgeen de ander eveneens met een fijn stem
metje „dag" deed zeggen.
Nu kreeg de jongen weer wat moed. „Ik heet Jan, zei hij,
„en ik woon daar," voegde hij er trots aan toe, een kleine vuile
vinger uitstekend naar de grauwe woning.
„O, antwoordde het meisje, „en ik woon daar. Op haar
beurt wees zij achter zich naar de bessenwal.
„Woon jij in die bessenwal?" vroeg hij ongelovig. Z'n zusje
had hem wel eens verteld van kabouters en elfen, die in de
grond woonden, maar dat was zij toch niet.
„Nee schudde ze met haar blonde lokken, „daar achter staat
mijn huis en daar woon ik met mn pa en moe enne... allemaal.
„Ja," knikte Jan wijs, „ik weet het al, wie je bent. Jij woont
bij onze buurman Maaier, he?
Dit begreep het kleine miesje nog niet goed. Ze had haar
achternaam nog niet zo gehoord, dat ze dadelijk de betekenis
daarvan wist.
„Wil je me helpen?" vroeg de kleuter op de wei. „Kom maar
eens kijken; ik heb een groot hobbelpaard enne een echte voet
bal." Z'n kleine ogen schitterden bij dit laatste gezegde. Z'n
oudste broer, die nu ruim zeventien jaar was, had in een gulle
bui een kleine leren voetbal gekocht met binnenbal en al en dit
aan zijn jongste broertje gegeven, met de raad erbij zich maar
goed te oefenen, dan mocht hij, als hij groot was, met de andere
jongens 's avonds op het weiland mee voetballen.
„Ik kan niet bij je komen, zei de kleine Ida.
Ja, dat was zo, daar had de drie-jarige jongen niet aan ge
dacht. Hen scheidde een brede, diepe tochtsloot. Maar z n oog
viel op de plank. Meteen wist hij wat hij doen moest.
„Ik zal de deel keren," juichte hij, „dan kun je er over lopen."
Doch de zware eikenhouten plank stoorde zich niet in het
minst aan de pogingen van twee groezelige jongensknuistjes om
zich een kwart slag te wentelen. Hij rukte en trok aan het
paaltje, waartegen de plank leunde, maar tevergeefs.
„Help jij aan dat eind," beval de jongen en het meisje gehoor
zaamde dadelijk. Maar zelfs hun vier handen vermochten niet
de plank vlak te leggen.
,,'t Gaat niet," zei Ida mistroostig. Ze vond het jammer, want
ze wilde wel eens op dat hobbelpaard rijden.
De jongen was echter niet zo gauw uit het veld geslagen. Hij
zette zich scherp en een flinke trap van z'n kleine klomp deed
de plank overhellen; de brug over het water was gevormd.
De kinderen juichten van plezier Zonder aan het gevaar te
denken, liep de kleine Ida op haar geklompte voetjes over de
smalle plank, zonder ook maar even te wankelen. Binnen een
wip was ze aan de overkant.
„Je hebt een touw aan je zitten," lachte de jongen haar uit.
De lange sleep van de leiband hing halverwege in het water.
„Was je vastgebonden? Wacht, ik zal het doorsnijden, want ik
heb een mes," vervolgde hij, met trots een verroest mes uit z'n
broekzak opdiepend. Op een van zijn zwerftochten door zijn
vaders tuin had hij het gevonden. Vlug sneed hij het touw door,
liet het, waar het was gevallen en hand in hand liepen de beide
kinderen over de grote weide naar het huis. Een grote, grijze
herdershond kwam hen blaffend tegemoet.
„Dat is mijn hond," zeide hij en toen haar angstig gezicht
ziende: „Ben je bang? Hij doet niks; alleen lelijke mensen, die
's nachts komen, eet hij op. Kijk maar, hij bijt jou niet; hij kan
een poot geven ook. Max, geef eens een poot! Een poot!"
De logge hond, die groter was dan de beide kleuters, legde
z'n voorpoot rustig in de kleine uitgestoken hand, terwijl hij
lustig kwispelde met z'n ruige staart.
„Vraag jij' het ook eens," adviseerde de jongen, maar de hond
was al weer weggedraafd en liep nu, gekke sprongen makend,
een witte vlinder achterna, tot groot vermaak van de twee kin
deren, die uitbundig lachend in het gras zaten.
„Kom nu maar mee," zei hij, toen de hond verdwenen was.
„dan zal ik je mijn speelgoed laten zien.
Vrouw Reising, die met de lege koffieketel uit het land
kwam, liet haar van verbazing haast vallen, toen ze de twee
kleuters in het achterhuis samen zag kijken in de half ver
scheurde prentenboeken, terwijl de hond op een afstand er bij
zat, als wilde hij over hen waken.
„Lieve deugd," zei ze eindelijk, „dat is de kleine meid van
buurman Maaier. Is je vader ook hier? Ze liep weer naar
buiten, om te zien of de tuinder ook ergens op het erf liep,
maar ze zag alleen haar man, die op een stoel aan de voorkant
van het huis met z'n zwartgerookte pijp in de mond in de verte
zat te turen. Die had natuurlijk niet eens gemerkt, dat de kleine
er was.
Ze ging weer naar binnen.
„Hoe ben je hierheen gekomen? Weet je moeder, dat je hier
bent?"
„Ze is weggelopen, verklaarde de kleine Jan, „en ik heb
haar los gesneden.
„Ben je dan bij buurman Maaier op het erf geweest?"
„Nee, alleen tot de sloot.'
Vrouw Reising begreep er geen steek van, doch ze moest
natuurlijk dadelijk een boodschap sturen naar de andere kant.
Een poosje later kwam vrouw Meijer, verwittigd door een der
zoons van Reising, vlug het erf op lopen. Toen ze haar doch
tertje zag, nam ze het op en kuste haar alsof het kind maanden
weggeweest was, inplaats van een uurtje. De tranen liepen
haar over de wangen.
„Maar mens," zei vrouw Reising, "je bent helemaal van
streek. Wist je dan niet
„We dachten al, dat ze verdronken was. Ze zat aan een
band aan de deur vast, maar toen ik van boven kwam, was ze
weg, met een touw achter zich aan. Aan de streep over de grond
zagen we het touw. Het hing aan de overkant, half in de
sloot; m'n man is al aan het dreggen gegaan
Ze lachte nu zenuwachtig uoor haar tranen heen.
„Maar," vervolgde vrouw Reising, „hoe komt ze dan hier?
Dan moet ze toch wel over de sloot gegaan zijn. Opeens be
greep ze het gezegde v&n haar jongste; ik heb haar losgesneden;
maar wijselijk verzweeg ze dit.
„De deel was niet gekeerd," antwoordde de andere vrouw,
„dus zal ze er overheen gelopen zijn.
,,'t Is toch zonde," zei Vrouw Reising verschrikt, „het schaap
had er wel in kunnen vallen."
„Dat dachten wij ook. Zul je niet meer weglopen, Ida? Dan
mag je af en toe eens bij Jan komen spelen, als buurvrouw het
goed vindt."
„Natuurlijk is dat goed." betuigde de ander.
„En dan komt Jan ook eens bij ons, hè Jan?"
Toen vrouw Meijer aanstalten maakte om te vertrekken, liep
de kleine Ida nog even terug naar haar buurjongentje en gaf
hem een zoen. „Dag," zei ze onbevangen, „morgen kom ik weer
terug." En terwijl moeder en dochter op de grindweg huiswaarts
liepen, zei de kleine meid: „Als ik groot ben, wil ik met dat
jongentje trouwen."
„Kind," lachte vrouw Meijer, „waar denk je nu al aan? Wat
een gedachten bij zo n hummel."
In het huis van Reising zei de kleine Jan; „Ik wil met dat
meisje trouwen, waarop de oude, die thuis was gekomen, om
dat het tegen etenstijd liep, bromde; „Nou, je buurman zal je
an zien komen. Ha ha! De enige dochter van een der rijkste
tuinders uit de Beemster en jij, een Reising
De moeder dacht echter bij zichzelf: „Je kunt nooit weten...
maar zweeg.
Sinds die dag kwamen de kinderen om beurten bij elkaar en
zoals het altijd gaat, ze waren allebei liever bij de buren.
In het begin ging het nogal kalm en gemoedelijk. De eerste
keer, dat Jan Reising in z'n netjes opgelapte jasje en dito broek,
gemaakt uit vader s trouwpak, bij Ida kwam, was hij de be
deesdheid en beleefdheid zelf. Dit was echter spoedig afgelopen.
Vrouw Meijer had al eens doodsangsten uitgestaan, toen ze
de beide kinderen zag zitten, elk op de rug van een kalf, dat
in volle galop de kleine boomgaard uitrende, de tuin in, tot een
knecht ze opgevangen had, de kinderen naar huis stuurde en de
dieren weer naar het weitje bracht. Het was een wonder, dat ze
er niet afgevallen waren, maar Ida Meijer verklaarde trots aan
haar moeder, dat ze het dier aan de oren had vastgehouden,
zodoende kon ze er immers niet afvallen?
Een andere maal hield vrouw Reising „haar hart vast zoals
ze later vertelde, toen ze het avontuur aan haar buurvrouw
vertelde, omdat ze de kinderen boven op het hoogste punt van
het dak zag zitten. Ze waren door het zolderraam op het dak
geklommen en zo langs de pannen omhoog gekropen tot de nok,
waar ze nu als een ruiter te paard zaten te juichen van plezier,
tot de knecht met een ladder het tweetal naar beneden haalde.
Jan vertelde opgetogen, dat hij op het dak de stad had kunnen
zien, zijn moeder gaf hem een geducht standje, doch dit alles
hielp niets.
Het juiste adres hiervoor
blijft toch maar
Schoorl - Tel. 312-432
Jan Oldenburglaan 29 Bergen
Telefoon 2546
Veranderingen en reparatie
zijn voor U een waarborg, dat
U bij ons VAKKUNDIG wordt
bediend.
KL Dorpsstraat 9, Bergen - Tel. 2778
V»
Heeft weer ZALEN beschikbaar voor
BRUILOFTEN
RECEPTIES EN
PARTIJEN
Voor deze gelegenheid bieden wij aan
ONZE PRIMA KEUKEN
met Verzorgde Diners vanaf f 4,- p.p.
en diverse Jenevers 40 cent per glas
Ook onze goed gesorteerde SLIJTERIJ
brengen wij onder Uw aandacht.
PRIJZEN BILLIJK
□aar alle
Vakkundig inpakken
Verzorg, douaneformaliteiten
Grote voorraad verpakkings
materiaal
Vraagt vrijblijvend inlichtingen bij
Ruyghweg 101 Telef. 2629
