iVeeitMad 99 ft 1953 DE ELECTRICITEITST ARIEVEN - BERGEN }aacwU&elLïtfy Uitgever, Verslaggevers, Colportrice en Personeel van „De Duinstreek' wensen alle lezers een gelukkig en voorspoedig Indrukken en Reisavonturen DINSDAG 30 DECEMBER 1952 29c JAARGANG No. 51 Verschijnt tc Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Schoorldam, Groet, Camperduin, Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef xxxxxxxxxxxx: Het eerstvolgende nummer van ,,De Duinstreek' verschijnt op Vrijdag 9 Januari a.s. VII van een Emigrant, die met de „Sibajak'' op 17 Juni 1952 vertrok naar Nieuw Zeeland Toen het in Colon licht begon te worden, zijn we met ons allen teruggegaan naar de haven en hebben we onze fototoestellen gehaald. Van mij hebben ze een foto gemaakt, terwijl ik zit op een laag wrak bankje met links van mij een zeer oude negerin, op mijn knieën Bobby, het meisje van Feiko en vóór ons op de grond twee halfnaakte neger- kindertjes. Hoop van harte, dat die gelukt is! De achtergrond wordt gevormd door een huis zó wrak en gammel, dat ik met geld toe er niet in wou wonen. Francis en Eddy kochten daarna voor ieder van ons een grote groene kokosnoot bij een karretje op straat. Een oude neger sloeg met een groot kapmes de kop hiervan af en met een rietje kon je de melk drinken. Heerlijk! Hierna kregen we ieder 'n paar mango's, een of andere vrucht, en ons ontbijt werd besloten met enige bananen. Een hele tros, de totale voorraad van een negerin op straat, was opgekocht en kostte 16 dollarcent. Om vijf minuten vóór acht waren we aan boord terug, na eerst hartelijk afscheid genomen te hebben van Francis en Eddy. Voor ik echter verder ga met mijn eigen verslag hier de ware geschiedenis van 2 collega's emi granten, 'n jongen met zijn meisje, aan mij verteld door hen zelf. Terwijl zij liepen in een der „hoofdstraten' van Colon werd plotseling 't handtasje, bevattende twee paspoorten en anders niets, van de arm van het meisje gerukt en verdween de dader, een neger, in een steeg. Direct werd de politie (ook kleurlingen) gewaar schuwd en deze zocht met ge trokken revolver het blok huizen af, doch zonder resultaat. Daarop werden de beide Hollanders op gepakt en in 'n wagen met tralies naar de gevangenis gebracht, Hier werden ze in gebrekkig Engels onderworpen aan 'n kruisverhoor. Toen werd een neger voorge bracht en werd gevraagd, of dat de dader was. De jongen (daar ik z'n naam niet weet, zal ik hem Piet noemen en het meisje An) verklaarde, dat hij het niet was, doch zodra de neger was wegge bracht, werden Piet en An in het Spaans stijfgevloekt. De beambte zei hun deze neger goed te ont houden en bij een tweede onder zoek hem als dader aan te wijzen, daar anders zij opgesloten zouden worden, omdat zij geen paspoort bezaten. In afwachting van dat tweede onderzoek hadden Piet en An voldoende tijd de boel daar eens nader te bekijken, en tegen mij zeiden ze, dat er niet te geloven toestanden heersten in deze ge vangenis. Toen An naar de w.c. moest, gingen 2 zwaargewapende beambten mee. Onderweg moesten ze de binnenplaats oversteken en ZONDAGSDIENST ARTSEN moest An ergens overheen stappen. Dit bleek een neger te zijn, die door het hoofd geschoten was en dood op de stenen lag. Neger kinderen met de duim in de mond zaten opgesloten achter tralies! Verklaringen van blanken werden als wet en als waar erkend en verklaringen van negers werden niet gevraagd of waren waarde loos. Toestanden, niet te begrijpen in deze twintigste eeuw! Bij het tweede onderzoek wer den tien negers voorgeleid en Piet wees, uit angst, de reeds eerder geziene man als dader aan. Direct daarop ging er een gejuich op, en op de vraag van Piet, wat er nu met hem ging gebeuren, kreeg hij tot antwoord: „deze moordenaar krijgt de electrische stoel, en wel dadelijk!'' Natuurlijk had Piet, die zeker wist, dat hij het niet gedaan had, direct spijt van zijn verklaring, hij had er geen rekening mee gehouden, dat al wat zwart is, zich niet ver dedigen Maar de gevange nis lokte Piet ook niet aan. Hierna werden Piet en An vrijgelaten, doch bij hun terug keer in de haven, bleek de „Si bajak" reeds vertrokken te zijn. Dit was volgens An wel de grootste schrik van die nacht. Al spoedig kwam er redding in de vorm van de scheepsagent van de Rotterdamsche Lloyd, die hen per auto een prachttocht naar de Gatun Locks bracht, waar de „Sibajak" nog binnen komen moest. Hier zag ik ze aan boord komen, doch hoorde pas gisteren van henzelf dit ongeloof lijke doch ware verhaal. De pas poorten bleven natuurlijk zoek Toen ik na onze avonturen in Colon weer aan boord terug was, heb ik direct 'n douche genomen en mij verkleed, ontbijten was niet nodig, en gewapend met mijn fototoestel zocht ik mij een verheven post op het voorschip, een luchtkoker, in afwachting van ons binnenvaren in het Panama kanaal. Met Kees stond ik op deze luchtkoker, doch het duurde niet lang, of wij werden er door een matroos afgestuurd. Ik gaf mijn toestel aan Kees, sprong er af, en verzwikte mijn linkerenkel op 'n afschuwelijke manier. Eerst schonk ik er weinig aandacht aan, doch nog vóór de boot vertrok, kon ik geen stap meer doen. Ogenblikkelijk bracht Kees mij naar de dokter en deze legde een drukverband aan en verklaarde, dat ik tot na Tahiti wel zoet zou zijn met deze voet Mijn vrienden installeerden mij nu in een gemakkelijke stoel aan dek en hoewel ik niet lopen kon en zo nu en dan verging van de pijn, miste ik niets van het prachtige, neen schitterende Pa nama-kanaal. Feiko, de judo-man, kent door zijn opleiding het men selijk lichaam van binnen en van buiten en hij kan je maken en breken. Een zware hoofdpijn heeft hij eens met massage, beginnende op mijn rug en eindigende met het trekken aan mijn haren in twee minuten totaal genezen, en zo was, wat mijn enkel betreft, ook mijn hoop op hem gevestigd. Ik kwam niet bedrogen uit, want na driemaal masage loop ik nu, drie dagen later weer normaal en de pijn is weg. Mijn voet is alleen nog blauw door een bij komende bloeduitstorting. Omdat gebleken is, dat in Bergen misvattingen heersen ten aanzien van de electriciteitsprijzen meent het gemeentebestuur daar over in de pers enkele mededelingen te moeten doen. Bij het tarief vóór 1 April 1951 werden elke afnemer een aantal „dure" K.W.h. en verder „goedkope K.W.h. in rekening gebracht. Het totaal dezer „dure" K.W.h. woog bij geen benadering op tegen een vastrecht, dat men zou hebben moeten betalen, bovendien werd bij vele afnemers een te laag aantal dure K.W.h. in rekening gebracht Dientengevolge heeft de bevolking van Bergen in de loop der jaren een zeer goedkope electriciteitslevering gehad. Bij het P.E.N. b.v. zou zij in de loop der jaren voor dezelfde electriciteitsleverantie tonnen meer hebben moeten betalen. Na de oorlog moest het electrisch net grondig vernieuwd wor den het gehele bovengrondse net in de polders werd vernieuwd, in de bebouwde kom wordt het net gesectioneerd en omgezet op 220 volt. Einde '54 zal Bergen 'n moderne electriciteitsvoorziening hebben. Als onderdeel van het vernieuwingsproject werd op 1 April 1951 ook een modern tarief ingevoerd. Dit tarief bestond uit een vastrecht, berekend naar de opper vlakte van het perceel en een eenheidsprijs per K.W.h. Ons vast recht van 1 April 1951 lag 25°/0 onder dat van het P.E.N., onze eenheidsprijzen per K.W.h. lagen 'n weinig boven die van het P.E.N, De totaal-opbrengst van ons vastrecht was ongeveer gelijk aan het vroegere totaalbedrag, dat de „dure" K.W.h. opbrachten, be houdens correcties bij die afnemers aan wie vroeger te veel of te weinig „dure" K.W.h. in rekening waren gebracht. Voor de bevolking in haar geheel was het géén tariefsverhoging, doch een wijziging. Alle 2200 percelen moesten daarvoor opgemeten worden door enkele speciaal daarvoor aangestelde deskundigen. Daarom werd aan de burgerij een voorlopig vastrecht in rekening gebracht, gebaseerd op het vroeger door elke klant afgenomen aantal „dure" K.W.h.met de meteropneming van April zou verrekening plaats vinden. Per circulaire van 21 Mei 1951 kreeg elke afnemer daarvaó mededeling. Voor de woonhuizen bleken deze verrekeningen (te veel of te weinig) onbelangrijk. Bij de bedrijfspanden kwamen meer of minder belangrijke verrekeningen voor. De afnemers die moesten bijbetalen hebben jaren lang, doordat hun 30 ct. bestanddeel te laag (soms veel te laag) was, bepaald te weinig voor hun electriciteit betaald. In verhouding daarmee is het betalen van 1 April 1951 af van een vastrecht, dat men eigenlijk altijd had moeten betalen, slechts een matige aanvulling. Navordering heeft dus slechts plaats bij afnemers, die jaren lang te weinig hebben betaald en uitsluitend over het vastrecht, dat in April 1951 werd ingevoerd, hetwelk 25 °/0 onder het toenmalige P.E.N. vastrecht lag. (De v r^pninn heeft niet plaats over het vastrechttarief, dat 1 Juli 1952 in werking trad). Het tarief sinds 1 Juli 1952 werd ingevoerd tengevolge van Regeringsvoorschriften, die verhoging van de electriciteitsprijzen in Nederland eisten. Het P.E.N. mocht ons een nog hogere inkoopprijs berekenen. Teneinde deze hogere inkoopprijs te kunnen betalen moesten de tarieven in Bergen verhoogd worden. Dit is geschied door van 1 Juli 1952 af het vastrecht op dezelfde hoogte te brengen als het P.E.N.- vastrecht. De eenheidsprijzen per K.W.h. werden gehandhaafd op het niveau van April 1951. Óver dit laatste verhoogde vastrecht heeft geen verrekening plaats gevonden. Dit geschiedt uitsluitend over het tarief van 1 April 1951, dat 25°/0 onder dat van het P.E.N. lag. Tengevolge van de hoge inkoopprijs, die het P.E.N. ons be rekend is thans inderdaad ,de electriciteit in Bergen iets duurder voor de bevolking dan wanneer het P.E.N, rechtstreeks zou leveren. Dat is ook in Alkmaar het geval, al is Alkmaar door zijn gunstiger massa-afname iets goedkoper dan Bergen. Toch meent het gemeentebestuur, dat het niet geraden is het G.E.B. te liquideren, omdat binnenkort de Staatscommissie Hupkes rapport zal uitbrengen over de vraag of gecentraliseerde dan wel gedecentraliseerde distributie voorkeur verdient. Indien de decentralisatie-gedachte het wint zal ons inkooptarief gewijzigd worden en zullen de burgers de voordelen van de goed kope gemeentelijke distributie ondervinden. In het belang van de bevolking, gelet op de vroegere en toe komstige voordelen van eigen plaatselijke distributie, meent het ge meentebestuur, dat het offer van de bevolking verantwoord is en dat de gemeente Bergen zich tijdelijk door de moeilijke periode heen moet slaan. HET GEMEENTEBESTUUR MUZIEKAVOND M.M.S. De voor de ouders belegde muziekavond, van leerlingen der Middelbare Meisjesschool te Ber gen, op Maandagavond in „De Rustende Jager", heeft ten volle aan het doel beantwoord. Dit werd bewezen door het overweldigend applaus aan het slot waar tevens een regen van bloemen werd gestort over de leiding, Corn. Jonker, de accom- pagnatrice Mevr. Gischler, de soliste Nelly Schulze en de pianist Simon Halie. Het programma dat een op gaande lijn aangaf, was wat zang, muziek en declamatie betreft, qua klasse, in overeenstemming met het over het voet licht gebrachte. Er werden wer ken gebracht voor zang van Cath. van Rennes, A. van Tet terode, Dalcroze, Gounod, Jaenne, Bourcier, Mendelssohn, Abt, Schubert en Debussy. Voor mu ziek van E. Grieg, Corelli en Debussy. Door Maya Bouma (5e klasse), werd „De dood van Cuchulain van Murhevna" van A. Roland- Holst voorgedragen. Het Litanei van Schubert door de 4a, 4b en 5b werd een der best gezongen werkjes. Met La Damoiselle Elue van Debussy werd de avond besloten. De sopraansolo werd door Nelly Schulze gezongen, terwijl Simon Halie de piano-partij en bege leiding met veel muzikaliteit ver tolkte. De heer D. L. Daalder, direc teur der school, hield aan het begin der avond een korte in leiding over „Waarom Middel bare Meisjesschool?" en haalde hierbij aan wat oud-minister Rut ten hierover heeft gezegd. Enkele meisjes gaven klasse- gewijs, toelichting op de zang nummers. EEN NIEUWE ZAAK Het pand aan de Dorpsstraat 61-63, waar voorheen de heer S. Visser zijn smederij had, heeft wat de winkel betreft een grote verandering ondergaan. De heer Lowijs en zijn zoon, die nu dezé zaak zullen drijven, hebben er nu reeds een zeer aantrekkelijke win kel van gemaakt van huishoude lijke artikelen, rijwielen, haarden en kachels, welke artikelen op een overzichtelijke manier zijn geëtaleerd. Maar ook de smederij zal geheel worden gemoderniseerd en ingericht voor autogenisch en electrisch lassen. De heer Lowijs heeft zijn zaak „Het Handelshuis" genoemd. Het is te hopen dat hij veel handel in zijn zaak zal verrichten waar uit dan zal blijken of er in een behoefte is voorzien. Zoals het er nu uit ziet kunnen wij daar gerust op zijn. INDONESISCHE DANSAVOND Onder auspiciën van het K.C.B. werd door de Kon. Vereniging „Oost en West" Vrijdagavond een Indonesische dansavond ver zorgd, voor een stampvolle dans zaal van „De Rustende Jager". De hr W. J. Smit, voorzitter van de K.V.O.W. in de kop van N.-Holland, hield een inleidend woord, waar in hij o.a. het doel en streven van de Vereniging belichtte. Mevr. Wilh. Smit- v. d. Wall declameerde of liever vertelde het Sumatraanse verhaal „Mysterie' uit de bundel: „Bij het hart van Indië" van Marie van Zeggelen. Zij schiep hierdoor, vooral voor de Indonesische bezoekers, een sfeer uit hun geboorteland. Vele bloemstukken waren haar dank, terwijl de secr. van K.V.O.W. voor een Kerstverrassing zorgde, in de vorm van een kerstkrans. Hierna trad Raden Mas Pakun voor het voetlicht. Hij gaf eerst een iets verwarde toelichting op de door hem, uit te voeren Ja vaanse dansen, die daarna bij het uitvoeren dezer dansen, geheel verhelderde. Deze dansen die op de Wajangpop-silhouette zijn geïnspireerd, doen aanvankelijk exotisch en mysterieus aan, zij zijn gebaseerd op lijnen in hoeken van 90° en 45°, bijv. linker dij been horizontaal gestrekt maakt 'n hoek van 90° met rechterbeen waarvan dan weer de voet in 45° op de vloer staat ten op zichte van het lichaam. Maar ook de armen, polsen, vingertrillingen spelen hierbij een zeer grote rol. De ogen doen de rest, hun uit drukking, geeft het spiegelbeeld der ziel. Bij gamelanmuziek van de plaat, voerde Raden Mas Pakun een liefdesdans uit. Hij was hierbij gekroond, daar hij 'n vorst voor stelde. Deze dans kan men het best vergelijken met de krielhaan, die op speelweide haar wijfje het hof maakt. De tweede dans was een strijddans in drie delen. De danser was hier met een helm getooid. Het eerste deel was het optrekken naar het strijdperk, 2e deel, de uitdaging en verwonding, het derde deel, de terugkeer en verslagenheid. Vooral in het 2e deel, werd de blindheid bijzonder goed weer gegeven. Dit was pri mitieve choreographie van de beste soort. Het hartelijke applaus was dan ook zeker verdiend. De hr Smit bood hem als dank een Edammer kaasje aan. Mr A. F. Kamp dankte voor de prettige samenwerking en verzorging van deze kunstzinnige avond, waar alle aanwezigen even een indruk hebben gekregen van het cultu rele leven van Indonesië. DE DUINSTREEK Redactie en Adm.C. Oldenburg, Laanweg 35, Schoorl, Giro 147071 Telefoon 268 Agentschap te Bergen: De Haan's Boekhandel, Staticnsstr. Tel. 2452 Agentschap voor Egmond-Binnen en Egmond aan de Hoef: P, Smit, Abdijlaan 59 Agentschap voor Egmond aan Zee P. JonKer, Voorstraat 125 Abonnementsprijs: f 4,40 per jaar f 1,10 per kwartaal Advertentieprijs: 10 ct. per m.m. met een minimum van f 1,20 Vraag en Aanbod 12 ct per m.m. Woning- en Vacantieruil 14 ct m.m. Familie-advertenties 15 ct p. m.m. BERGEN Nieuwjaarsdag Dr v. GELDER, Tel. 2027 Zondag 4 januari Dokter LUGTEN, Telefoon 2700 SCHOORL-KOEDIJK Zondag 4 januari F. H. RISSELADA, Tel. K 2209-260 iiiiiiiiiiiiiiiiiHliiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiMiiiiimiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiHillliliiiiiiiiiiiimiiiiiiMiiiiimiiiiMimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiHiiM 1 Ik ben de Maker der uren, de Schepper der dagen, e Ik open het jaar. Legende van Ra en Isis Dit oude jaar is zwaar en moe, De tijdkring is voldragen, Bij 't naderen van het twaalfde uur, Doen wij onszelve vragen. Wat bracht het ons? Wat maakten wij Van dit, ons stukje leven 1 Gaf 't ons iets goeds, En hebben wij Ook wel iets goeds gegeven Wat maakten wij van iedere dag? i Van ieder kostbaar uur? Want och, hoe lang een soms schijnt, Het is slechts kort van duur. Wat is er goed? wat is verkeerd? Soms weten wij het niet. Soms naderen wij het best elkaar. In groot en diep verdriet. Verwachtten wij in 't oude jaar, Te veel soms van de ander? En schoten wij wel eens te kort In diensten aan elkander? O laten wij op deze dag Saam in de stilte toeven. Tot overdenking van dit jaar, En zien wat wij behoeven. En blijkt het dat wij misten 't doel, I Welnu, dan nog geen nood, God is geduldig, wijs en goed, Zijn Liefde is zeer groot. Hij strooit de jaren voor zich heen, Vanuit de eeuwigheid, En tevens geeft Hij moed en kracht, Tot verdere levensstrijd. Daarom gaan wij weer welgemoed, Een nieuwe tijdkring in, Want wat wij vaak verknoeiden toch, God geeft een nieuw begin. I Het jaar ligt straks weer blank en schoon, Een onbeschreven blad, Zo lag dit oude eens voor ons. Vóór iemand het betradt. 't Zij vreugd of smart, 't Zij tegenspoed, 1 Of voorspoed, ziekte en dood, Laat ons vertrouwen dan op God, Want Zijne Macht is groot, Waar wij slechts willen. Schraagt Hij ons, En geeft Hij nieuwe Kracht, Ook in dit nieuw te schenken jaar. I Onz' opdracht dan volbracht. Gesterkt door 't Kerstlicht gaan wij dan Met goede moed beginnen, In 't nieuwe jaar, God geve ons, 1 Zijn kracht, Zijn vreê van binnen. 1952 MAARTJE N. ZWAAN IhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiiiUKIIHlIIinilltlllNi

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1952 | | pagina 1