EET NU PAARDENVLEES
SLAGERIJEN BERNARD KOOMEN
1
Fa. A. NIEUWLAND
I
WIE KOMT OP DONDERDAG 25
ïistwat van MOOI EN MAL
T0MP0UCES voor 15 ceni
Luxe Bakketii „DOBA
iEVEND GESCHENK
Slagerij D. KONING
Het sparretje
van de week
\Jwc Diepvries
GOEDKOPE GR0ENTENHAL
vöörTagërT~prïjzën
l/eckoopfoUaat DE BOOM
BICO WASH
f 197.50 en f210
ZATERDAG
500 gr. Gehakt f 1.50
Slagerij KU1JPER
munten uit
Vette Lappen 0.60
Doorregen Lappen 1.05
Magere Lappen 1.30
Riblappen 1.50
Baklappen 1.70
Rosbief 1.80
Biefstuk 2.20
Paardenreuzel 0.30
ALLEEN IN ONS FILIAAL HOUTTIL 54
AL K M A A R
VERMEULEN'S Levensmiddelen,
Ter gelegenheid
dit Jubileomtaar IV
„acteren
klanten op een stroom
va„ aanbiedingen^
Jie wil samenvanen
in bel «"""we
WonderboeW®
Dit boekje bevat:
kopen direct in contant
geld uitbetaald.
FEUILLETON
GEHAKT
LAPPEN
FRICANDEAU
VARKENSLAPPEN
CARBONADE
FRICANDEAU
KLUIVEN
J.M. WITTEBROOD
J.LOUTEP
Onze fijne vleeswaren
RUïNELAAN 4 - TEL. 2585
b
't BAL-MASQUÊ wordt zeker knal
Versierde zalen, de Metropole's als band
'n NACHTFEEST dat geen weerga kent
Verzekert U voor deze pret
KOOPT TIJDIG uw entrée-biljet
Bij „DOBA" iedere dag krakend verse
vooruitbestellen.
Dr. v. Peltlaan 11 - Bergen
Telefoon 2518
500 gr. SPLITERWTEN
35 ct.
een GELDERSE WORST
79 ct.
„DE SPAR" - Breelaan 33 - BERGEN
Telefoon 2068
De „Inconé" is een landelijke inkoop-
organisatie van uitsluitend eerste-klas
ffc, ze^ida.ndige bedrijven, welke ook voor
onze zaa^ een belangrijk deel van de
inkoop verzorgt. De „Inconé" werd
opgericht in 1914 en bestaat thans
Geen groter verrassing uit z'n land
dan „De Duinstreek" voor de emigrant
le Een lijst waarop Uw aankopen genoteerd
worden. Zodra Uw boekje vol is, krijgt U
het gemiddeld bestede bedrag van deze aan-
2e Een aantal waardecoupons, die U week
voor week zeer bijzondere attracties
bieden, welke U nader bekend gemaakt
zullen worden in de advertenties en
étalages.
SCHOORLDAM - Telef. 384
SCHOORL - Telef. 346
DOOR BRUNO J. VAN LHEENKE
Het had met hem na de oorlog vrij normaal kunnen gaan,
ware het niet,- dat hij een zeer avontuurlijk mens was. Zijn zucht
naar avontuur deed hem verwikkeld raken in de meest vreemd
soortige zaken en in enkele jaren tijd, had hij zich in Engeland
zowel als in geheel Amerika, in Frankrijk en andere europese
landen en ook zelfs in eniger mate in het Verre Oosten, een
zekere carrière opgebouwd als dat, wat men „boekanier" pleegt
te noemen.
De voornaamste eigenschappen, die velen hem toeschreven,
was nieuwsgierigheid. Dit nu was overdreven; John had voor
namere zaken. Hij rolde van 't een in het andere. Een grief
tegen de politie had hij niet zozeer, aleen kon hij het slecht zet
ten, dat de politie schijnbaar iets tegen hèm had. Hij deed in
feite immers hetzelfde als de politie! Hij kwam een vuil zaakje
op het spoor, snuffelde eens flink, zette het mes hier en daar
in en liet dan als aardigheidje op sommige plaatsen wel eens
een briefje achter, of zomaar, een papiertje, dat sommige lieden
de stuipen op 't lijf joeg, enkel en alleen, omdat op die papier
tjes John's paraaf stond, een paraaf, die toen hij hem maakte
een beetje ongelukkig uitgevallen was, maar die aan de andere
kant toch weer grappig was ook.
In die paraaf meenden vele lieden een weegschaal te zien; de
weegschaal van Vrouwe Justitia. En het moet gezegd worden,
het krabbeltje, dat John zijn paraaf noemde, had wel iets weg
van zo n weegschaal. Hij begon met een krul van een J, zette
er een stok op, verbond de aldus gevormde ,,J" met een sier
lijke zwaai aan de „stok van de ,,hvond, dat die zwaai bo
venop een heuse ,,o" leek, en plantte en nu komt het! en
plantte een krul aan die h-stok. En zie, er kwam een weeg
schaalachtig figuur.
Hij vond het geheel niet gek en brak er verder zijn hoofd niet
over waarom hij geen normale ,,h" had gemaakt, opdat hij, wan
neer het onderste stukje van de ,,h" tevens als ,,n" werd aange
rekend, in zijn gekke paraaf tenminste nog zijn naam had kun
nen herkennen.
En ach, verder deed John den Hertogh, die mischien nog
beter bekend was onder de naam „weigher" in alle landen
noemde men hem zo, en niet „weegschaal" of „weger" of ,wie-
ger" of „pesuer" zo veel eigenlijk niet. Hijn zorgde er alleen
voor, dat sommige mensen, die onrecht gedaan hadden of deden,
en die door de politie om de een of andere reden niet gegrepen
werden, toch hun verdiende straf kregen. Het geld, dat hij al
straffende in handen kreeg, ging meestal weg aan allerlei rare
dingen, die hij kocht: grote stukken bos en heide, waarin kinde
ren mochen ravotten zoveel zij wilden, zonder op bordjes „Ver
boden toegang ingevolge artenz." te stuiten, huizen als
kastelen, waarin allerlei lieden, van jong tot oud, die door de
staat anders behandeld werden dan zoals John het wilde en
goed dacht, konden wonen en eten, verpleegd werden en wat
al niet meer, zonder dat het een cent kostte; kortom, het geld
dat de Weger verdiende, liever gezegd „opstreek", werd rede
lijk goed besteed.
Dat was John den Hertogh, de „Weger", de jongeman, op
wie Vrouwe Fortuna en Moeder Natuur een oogje hadden.
En dat was de jonge man, die op een Vrijdagnacht de deur
van 's Victoria Hote's kamer nr 247 opende.
HOOFDSTUK IV.
,,ZOWasse me daar," zei de jongeman, nadat hij de
deur behoedzaam achter zich gesloten. „Da s nou echt leuk,
Flaneur, jou hier te ontmoeten. Dat is dè verrassing van de
avond. Nog steeds gezond, hoop ik?!"
De Weger stak een uiterst dus sigaartje op en blies een rook
wolkje in het schaapachtige gezicht van een vijftigjarige man,
die, zo als hij daar stond, vlak voor het gordijn waarachter hij
waarschijnlijk net had willen verdwijnen, best door kon gaan
voor een drogist, die met zijn kinderen kiekeboe aan het spelen
is.
,,Je bent er op vooruit gegaan, Ben, jongen. Een heel stuk
zelfs. Je hebt eindelijk dat gezwam afgeleerd," zei De Weger en
hij zette zich neer in een ongemakkelijk uitziende, edoch ge
makkelijk zittende fauteuil, zorgdragend, dat zijn pantalon, een
nieuwe, waar hij uiterst trots op was vanwege de bijzondere
kleur grijs, niet vol valse vouwen zou komen te zitten.
„Ga toch zitten, m'n waarde. Stoelen plenty, wat. En 't is
prettiger met het oog op de komen conversatie ook," sprak hij
tot de nog steeds zwijgende Flaneur, die hem met open mond
aanstaarde, steeds maar aanstaarde, als zag hij een zeemeermin,
die hem vogelkooitjes te koop aanbood. Eindelijk deed de man
mijn mond dicht en een stap naar voren.
„Hoe kom jij hier?!" gromde hij.
„Lopende," zei De Weger. „En jij?" informeerde hij belang
stellend.
De drogist gromde, ging zitten, kuchte eens en had kennelijk
het plan opgevat net te doen alsof hij zich niet voelde als een
kereltje, .dat plotseling in de kooi geworpen wordt van een
tijger, die hij twee maal vier en twintig uur practisch aan één
stuk door heeft getreiterd. Een feit was echter, dat hij bang
bleef, ook al camoufleerde hij dat achter onverschilligheid. Hij
schraapte nog eens zijn keel en vroeg: „Logeer jij hier, De
Weger?"
John had net zijn sigaar, die hem niet zo best smaakte, in
eeen asbak gelegd. Hij antwoordde niet, doch knipoogde, het
geen van alles kon betekenen. Vervolgens stak hij, na Flaneur
een sigaret te hebben aangeboden, zijn sigaret aan en blies hij
vijf kringetjes rook naar het plafond, hetgeen hij zelf een mach
tig kunststuk vond.
„Mooi hè!" zei hij.
„Wie?" vroeg Flaneur.
„Die kringetjes," antwoordde De Weger.
Er was eeen korte pauze. Flaneur, die door John ook Ben
was genoemd, schuifelde wat op zijn stoel heen en weer. Hij
vond, volkomen terecht, de stilte geladen. Alleenhij kende
de aard der lading niet.
„Laten we nou eens geen verstoppertje voor elkaar spelen.
De Weger," zei hij dan.
„Hé nee, laten wij dat nu eens niet doen," was het bescheid.
Flaneur mompelde iets onvriendelijks en vroeg dan: ,,Wat
doe Jij hier?"
„Zitten en roken," zei John. „En genieten van ons heerlijk
samenzijn."
Flaneur zuchtte eens diep.
„Wat zoek jij hier?!" John vroeg het plotseling, scherp.
Stilte.
Een paar rookwolkjes, die omhoog kringelden.
,,'t Vlot niet erg, vind je wel?" vroeg John.
Een gegrom.
Toen Flaneur weer: „Waarom ben jij hier, De Weger?"
John deed verontwaardigd. „Wel voor de duivel, mag ik nog
in mijn eigen kamer komen of niet?! Weet je wel mannetje, dat
jij niets meer of minder dan een indringer bent?!"
Flaneur grijnsde. „Je beduvelt mij niet zo erg gemakkelijk. De
Weger. Dit is jouw kamer niet. Dit is de kamer van het juffie
van Renton en dat weet jij donders goed."
„Tjonge," meende De Weger en hij drukte zijn sigaret uit.
„En," vroeg hij, „waarom ben jij dan wel op de kamer van
mejuffrouw Renton? Voor zover ik weet, zat jij drie weken ge
leden nog in Madrid. En een dag of tien voor deze was je in
Parijs. Je deed daaruhgeldzaken af, als ik mij niet ver
gis. Handel in nieuw geld, wat? Acht dagen voor datum van
heden, keerde gij terug in onze goeie, ouwe Groot Mokum. En
nu zit je waarachtig onverwachts op een kamer, die ik net ge
huurd heb en beweer je glashard als je nu eenmaal bent -
nu beweer je doodleuk dat dit de kamer is van een vriendin
netje van je, juffrouw Swanson, of Bengbong, of hoe heet dat
kind."
„Heb ik jou soms als privé detective te mijner bewaking aan
gesteld?" vroeg Flaneur kwaad.
„Neeaangesteld niet. Maar, zie je, ik interesseer me voor
je, vandaar, dat ik zo n beetje weet wat je zoal uitspookt."
John stond op en sloot de balcondeuren.
„Ga naar de Sahara kamelennood lenigen, Ben. Heus, m'n
waarde, ik meen het goed met je en dit is de beste raad, die ik
je kan geven, zei hij dan.
„Jij hebt er niets mee te maken waar ik wel en waar ik niet
heen wil. Jij zit me al langer dwars dan goed voor je is, De
Weger."
De Weger lachte. „Kom, kom, niet zo somber. Je zegt dat op
zo'n dreigende toon, dat ik haast bang zou worden dat je een
moordaanslag op mij gaat plegen. Of zullen we het spul hier al
hebben? Niet doen, joh, je bent veel te slecht in het schieten en
ik zou eerlijk gezegd niet weten op welke manier je mij zoudt
kunnenhè?! Overigens, dat is toch niets voor jou!"
„Nee," zei Flaneur, „nee, hier zal je niets gebeuren. Maar
toch, ik waarschuw je in je eigen belang. Bemoei je niet met
dingen, die jou niet aangaan, en, wat je misschien duidelijker is,
die mij wél aangaan. En wees nu zo vriendelijk op te duvelen.
Je verveelt me."
„Hè jongen, hoe kun je nu toch zo naar tegen mij doen!"
John vroeg het op een zacht verwijtende toon. Hij ging weer
zitten en haalde een pakje sigaretten uit zijn zak.
„Roken?"
„Nee. Schiet op! Smeer m!"
Kalm stak John een verse sigaret op en kalm. keek hij in de
loop van het pistool, dat vriend Flaneur op hem richtte.
HOOFDSTUK V.
„Je houdt het wapen volkomen verkeerd vast, jongen. Geen
wonder dat jij nooit iets raakt," zei John, „Kijk, zó moet het."
Zijn hand schoot plotseling vooruit en eer de ietwat trage
Flaneur iets had kunnen doen, was het wapen van eigenaar ver
wisseld en lag er, behalve het wapen, dat hij zojuist van zijn
beste kennis had afgenomen, een ander pistool in John's hand.
En dat andere pistool was van hemzelf; hij vertrouwde er meer
op dan op dat van Flaneur.
In één adem sprak Flaneur negentien lelijke vloeken uit, waar
bij eerlijkheidshalve opgemerkt dient te worden, dat hij in her
halingen verviel.
„Da's nou ook wat, hè?" lachte John. „Kom, Bennie, ga maar
s tegen de muur staan. Er kan je niets overkomen, maar ik
moet het zekere toch voor het onzekere nemen."
Hij volgde zijn gevangene naar de muur en onderzocht hem
aan de lijve, welk onderzoek hem leerde, dat Flaneur bij zich
droeg: een sleutelring, waaraan alleen een loper hing, een half
vuile- en een schone zakdoek, een zakmesje, een nagelschaartje,
een paar koffiebonen, een potloodje, een vulpen, een porte
feuille met onbelangrijke paperassen en een paar dubbeltjes.
Nog even voelde John over Flaneur's borst en rug, en zie, dat
bracht hem wat papieren op. Een heel stapeltje papier zat
onder Flaneur's hemd. John keek die documenten even in en be
sloot ze te houden.
„En ga jij zoet naar huis, jonkie. Mammie zal wel ongerust
worden! Kom, ik breng je even naar beneden. Da s gezelliger,
wat?"
Flaneur voelde iets in zijn zij kriebelen, dacht er het zijne
van en liep gewillig mee naar de deur. Plotseling echter draaide
hij zich om en maaide hij met zijn vuist in de richting van John's
kin, tegelijkertijd met zijn schoen de schoenen van zijn gastheer
bewerkende. En dat laatste nu maakte John werkelijk even
kwaad. Dit deed hem zeer snel reageren en eer hij er zichzelf
eigenlijk rekenschap van gaf wat hij precies had gedaan, lag
Flaneur aan het andere eind van de kamer. John liep er heen en
bekeek de man, die kennelijk even weggedoezeld was.
„Dat zal ik mijn oud judo- en jiu-jitsuleraar eens schrijven!"
lachte De Weger. „Wat een verrassing!"
„Blub," zei Flaneur en hij krabbelde overeind.
„Moest jij zo nodig rare dingetjes doen, Bennie?" teemde De
Weger. „Kijk nu eens wat je gedaan hebt," en hij wees op zijn
pantalon, waar een klein vlekje op zat, en op de betrekkelijke
chaos, die Flaneur's vallend lichaam had veroorzaakt.
„Zie je: vliegen is goedkoper dan je denkt," sprak hij ver
volgens. Waarop hij Flaneur het hotel uitbracht. Buiten schudde
hij hem hartelijk de hand en rustig ging hij weer naar boven.
Hij pakte wat kleren, ondergoed en andere dingen, die
Mieke waarschijnlijk nodig zou hebben in een koffer, trok zijn
costuum uit en deed dit ook in de koffer. Vervolgens trok hij
dameskousen en -schoenen aan en liet hij met een zucht een
jurk over zijn hoofd glijden.
„Vrij kort, jongen. Dat gaat niet," praatte hij tegen zichzelf.
Hij keek eens rond in de klerenkast. Niets. Plotseling kwam
hij op een idee. Even zoeken, dan haalde hij een zeilbroek uit
de koffer.
„Je bent een engel, Mieke," mompelde hij, terwijl hij de
blauwe broek zo goed mogelijk aantrok, en de inmiddels al ge
scheurde nylons nonchelant uittrok. Snel maakte hij verder
toilet en weinig minuten later liep een sportief gekleed meisje
met een modieus driekwart bontmanteltje dat haar iets te
krap was en dan ook niet dicht kon aan en een hoofddoekje
om. door de gangen van het Victoria Hotel. Het meisje liep
met een koffer in de hand door de nu al stille stad Amsterdam,
constateerde dat zij niet gevolgd werd, hoewel er toch een heer
in een taxi vlak bij het Victoria Hotel zat, welke heer zij vrij
goed meende te kennen was het niet haar drogist? en
stapte even later een flat op de tweede verdieping aan de
Churchill-laan binnen.
HOOFDSTUK VI.
„Zo. En biecht nu eens op, meiske," zei John tegen Mieke.
Zij zaten samen in John's kamer, nadat zij gezamenlijk in de
eetzaal ontbeten hadden, en dronken vrij behoorlijke koffie.
John had niets verteld van zijn avontuur in Mieke's kamer,
omdat hij haar niet ongerust wilde maken. Mieke aarzelde.
„Ik weet nog nietZie je, het zal je zo onwaarschijnlijk
in de oren klinken, ikNee, John, later wél misschien, maar
nu nog niet."
John zuchtte. Hij haalde een pakje sigaretten te voorschijn en
vulde zijn koker.
„Roken?"
„Graag, dank je."
Zwijgend rookten ze en dronken ze koffie.
„Zie," verbrak John de stilte, „zie, er is iets dat ik je ver
tellen moet. Ik wilde het je eerst liever niet zeggen, maar het
lijkt me gewenst, dat wij open kaart spelen."
??7?"
„Ik had gisteren een ontmoeting op je kamer."
„Een ontmoeting?!"
Mieke veerde even op uit haar stoel.
„Mmmmm
„Met wie?!"
„O, met een oude kennis van mij. Die knaap interesseerde
zich kennelijk voor jou. Toch geen afspraakje gemaakt, wel?"
„Toe, John!"
naar de
want het is goedkoop, lekker en voedzaam
Vraagt eens een prijscourant.
En verder
2 KG. Uien 25 cent
P/2 KG. Winterwortelen
(Zandwortelen) 25 cent
P/2 KG. Gesneden Rodekool 25 cent
P/2 KG. Gesneden Hutspot. 25 cent
P/2 KG. Gestifte Rapen 25 cent
1 KG. Gesneden Groenekool 25 cent
1 KG. Gare Biet25 cent
Als reclame alleen Zaterdag
12 heerlijke Jaffa's f 1
en 3 potjes Appelmoes f 1
Met FRUIT zijn wij ook goedkoop.
15 heerlijke zoete Sinaasappelen f 1.
3 KG. Stoofperen (roodstovers) f 1.
3 KG. Goudreinetten f 1.
3 KG. Jonathans f 1.
3 KG. Present f 1.
Voorts Andijvie, Lof, Spruiten.
En dan onze warme vers gebrande
Pinda's, 75 ct. per 1/2 kg.
Alléén
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
waar je 2 ons heerlijke, vers gesneden soep
groenten kunt krijgen voor slechts 25 ct.
Kalfsvlees per 500 gram
f 1.50
RUNDERLAPPEN, vanaf
100 gr. PEKELVLEES
100 gr. LEVERWORST
f 1.60
f 1.90
f 1.80
f 1.60 - f 1.80
f 2.00
f 0.50
f 1.60
f 0.60
100 gr. TONGENWORST
100 gr. BOTERHAM WORST I f °'60
100 gr. gebraden GEHAKT
100 gr. LUNCH WORST I f 065
100 gr. PAARDENROOKVLEES f0.45
Dorpsstraat 52 - Telefoon 2323
Te koop aangeboden
Divan f 22.50
6 gestoff. Stoelen f 35.—
1 Kinderbox f 10.
1 Kinderstoel f 7.50
Ledikantjes, vanaf f 10.
Mooie ronde tafeltjes f 12.50
Alleen Dinsdags en Woensdags
van 10 tot 4 uur.
Marinestraat 21 Egmond aan Zee
Telefoon 459
De eerste en meest
verkochte goedkope
snelwasmachine in
Nederland
(zonder wringer)
geschikt zowel voor
125 als 220 V.
BREELAAN 29 TEL. 2204
(desgewenst te betalen in 18 mnd.)
500 gr. CARBONADE
250 gr. LEVERWORST I f 200
1 >/2 ons SCHOUDERHAM f 0.75
A.s. WOENSDAG
afgehaald en a contant
SCHOORL
Gevuld Ontbijtspek 150 gr. 60
Gelderse Ham 150 gr. 74
Kinnebak Spek 150 gr. 54
Kalfs Lever150 gr. 37
Pork150 gr. 44
Nierbrood. 150 gr. 39
Cervelaatworst 150 gr. 75
Prima Rookvlees. 150 gr. 75
Gebraden Gehakt 150 gr. 53
Lunchworst150 gr. 46
Pekelspek500 gr. 140
Gelderse Rookworst vanaf 75
