V 12 antwoordt niet
ij. louter 1
„Hollands-Roem
t&ch
L
Schoolboeken
[SCHOORLSE KERMIS]
D. KONING
Slagerij L. C. BISKANTER
vaoi Uw was
„0e liïlidetoHs"
EVEND GESCHENK
Laat HU
DE GOEDE
KOEDIJK - VISSEN
ilcLfyt fyij, fyastzi*'?
Grote afslag Lamsvlees, Vet en Spek
ZILFA PLEET
M. VELDMAN
PERMANENT
lóafisat&H D0BBEN
Stapecif
,/T VERGULDE PAARD"
STOFFEN
DOORREGEN LAPPEN
MAGERE LAPPEN
■■■■■■♦♦♦♦♦♦■■■■■■♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦■■■■BB
Prima werk
Een billijk tarief
Minimum slijtage
's MAANDAGS SPECIALE BURGERAVOND
16
FEUILLETON
De Goedkope Groentenhal
uw Kachel of Haard
schoonmaken.
D. C. BUTTER Tei. k 2201-236
Boekhandel C. OLDENBURG
BAKKERIJ SANTING
prima ledikanten
en kapok bedsteden
Verkooplokaal „de Baant*
en voor betere
't WINKELTJE
STATIONSSTRAAT 17
BERGEN
Waaneer op *©«-> bepo.<x\cAe *©©3+^
opem de. profei^or Ica»k, v^cx.o».f c*« oe
a- 1O/ï r r» /»U Vü +r. Vi^. v aU.
emmtVfelu
ckC c3. e l a.o
LAMSVLEES PER V2 kg
LAPPEN met been
DOORREGEN CARBONADE
MAGERE CARBONADE
DOORR. LAPPEN zonder been
MAGERE LAPPEN zonder been
BOUT
VET
RAUW RUNDVET
RAUW REUZEL
VET SPEK
MAGER SPEK
f 1.00
f 1.15
f 1.30
f 1.25
f 1.55
f 1.70
f 0.75
f 0.65
f 0.65
f 0.90
f 1.40
RUNDVLEES PER '/2 kg
RIB
LENDE
ROSBIEF
BIEFSTUK
HAAS
GEHAKT half om half
METWORST
LEVERWORST
BLOEDWORST
f 1.55
f 1.80
f 1.85
f 1.90
f 2.—
f 2.40
f 2.50
f 1.25
f 1.25
f 0.60
f 0.70
J Vers gebrande PINDA, 250 gram50 J
3 zware ROLLEN DRUPS40
J 7 repen JOKOLADE100
MELANGE BRILLIANT, 100 gram35 J
(200 gram kopen 250 gram ontvangen.)
4 heerlijke SPRITSEN25
KREI JEN BROEK KOEKJES, 250 gram60
500 gram HAVERMOUT25
500 gram GRIESMEEL25
500 gram MACARONIE38
500 gram VERMICELLIE38
1 blik TOMATENPUREE38
2 rol BESCHUIT, inhoud 14 stuks)50
j 1 fles LIMONADE, 3/4 liter95 J
6 stuks Bloemen TOILET ZEEP100 J
X SCHOORL. Tel. 339 BERGEN. Tel. 2585 X
X Hereweg 149 Ruïnelaan 4.
i
Er"* he* cAcxo ootc
cx'vVMekerAci* l
p\o+seWr><3 1eVCer»t
te^er* die woltre/i een rec*.s.
cic-nVige schaduw
of*.
anc^w de WpIW'cn
Vog^A op.
Kt^KT, die vogöA word*
or iCrACV-n d Vserede
He* beest hee-Ph We.-*
vcorvco *vt ©n u.\+ en
preVvistoviscv»
-Ên professor*, t-vovt den Arf*
'<_t erYcin
- *iKT v^ermofeH,cAcd we
ca an g q} c*.o c
Ü-jv* op eer*
planee-V-die in
voin. ont.\
w'iWCKÊUnc» 13
*C"d er* K da*
we vee> vreem
de d*n^er*
ley\ on+defcice>
tt Heiloo - Telef. 3770
Wij garanderen U
Iedere Maandagmorgen
komen wij in Bergen
j|iiiiiiiiiiiniiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiiiiwimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiin;iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHt
viert U 't gezelligst in „DE RUSTENDE
J A G E R" met het versterkte dansorkest
(VRIJ ENTREE)
Aanbevelend, NIC. SCHUYT
illIIIIIIIIImiinninnIIIIIIIIiiiiii
is harder dan enig ander Pleet.
KL Dorpsstr. 9 - BERGEN - Tel. 2778
is een
van
BETER
Bespreek vroegtijdig
om teleurstelling te voorkomen.
Kapsalon DOBBEN
Dorpsstraat 21 Bergen
2266 TELEFOON 2266
DOOR BRUNO J. V(AN LHEENKE
Chambricks haalde zijn schouders op. Het mesje kwam weer
angstig dicht bij het voorhoofd. Chambricks kromp wat ineen.
,,Maak mij liever dan ineens kapot!" schreeuwde Chambricks
en hij sprong op. Direct echter drukte De Weger hem weer neer.
„Nu toe dan! Schiet mij maar neer! Maak er een eind aan, maar
folter mij niet!" Chambricks verkeerde in een hevig gespannen
toestand.
,,Nee, mannetje," zei De Weger, „zó makkelijk komen mis
dadigers als jij er niet van af. Ik folter iemand nooit zonder
reden en zelfs niet eens met plezier. Maar ik deins nergens voor
terug als het er om gaat inlichtingen te krijgen. Diston en Buston
zouden je dat kunnen getuigen... En nu: waarom denk je, dat
Loyons de big-boss niet is. Toen hij jou vanavond in de kamer
haast vermoordde leek het er anders niets op, dat je hem niet
als je opdrachtgever erkende!"
„Was je daar óók al bij?" De stem van Chambricks klonk
angstig; deze opmerking bleek een voor De Weger onverwacht,
maar niet minder gunstig psychologisch effect teweeg te brengen.
„Toen ik hem neerstak, was hij niet direct dood," fluisterde
Chambricks. „Hij... hij zei nog wat. „De baas zal je straffen
nog eer je vier en twintig uur verder bent, Chambricks," zei hij.
Toen stierf hij en ik kwam niet te weten wie zijn baas was. Ik...
ik had wel eens een vermoeden, dat Walter eigenlijk de chef
was, maar nu weet ik het wel zeker. Een ander dan hij is er
niet."
„Is dat Walter?" vroeg De Weger, en hij wees op de nog
steeds bewusteloze figuur op de grond.
„Ja, dat is Walter., En hij is de baas, 't kan niet anders." Er
klonk even haat in de stem van Chambricks, maar toen hij ver
der sprak, klonken zijn woorden weer zacht, haast fluisterend
en schor. Uit de hele houding van de man bleek, dat hij het
opgaf, dat hij alles moe was.
„Walter is eeri tweelingbroer van Harrold", zei Chambricks.
„Hij is een knappe kop een doctor in de chemie, maar een paar
jaar lang had Harrold hem in zijn macht door verdovende mid
delen, waaraan Walter verslaafd raakte. Harrold heeft lang
achter de schermen gewerkt, en behalve Hilton en ik, wist nie
mand dat hij in de organisatie zat en de eigenlijke chef was.
Iedereen beschouwde Hilton en mij als de grote bazen, en dat
waren er nog maar een paar, die dat wisten.
Walter werkte lang als butler bij Harrold, zonder dat iemand
wist dat zij broers waren. Een jaar geleden ongeveer deed
Walter dat niet meer en in die tijd ongeveer ging de organisatie
ook veel ruwer te werk; toen kreeg ik het idee, dat Walter de
eigenlijke chef altijd geweest was, en dat die hele geschiedenis
van verslaafd zijn aan verdovende middelen en van in de macht
zijn van Harrold, comedie van hem was geweest. Ik dacht, dat
Walter tijdelijk het werk aan Harrold had overgelaten, om zelf
buiten schot te blijven en rustig aan zijn plan te kunnen werken.
„Hoe kwam je daarop?" vroeg De Weger".
„Omdat er opeens veel ruwer gewerkt werd, veel meer men
sen geliquideerd werden dan vroeger. Walter is daar het type
nog meer voor dan Harrold. Walter schept er behagen in
iemand te vermoorden!"
,,'n Lekker dier," mompelde De Weger. „En," zei hij, toen
Chambricks zweeg, „nu komen wij aan een punt, waarde heer,
dat mij meer interesseert dan wat ook. Jullie organisatie ken ik
nu, ik weet wie de chef is, ik ken Luigorro en maak hem zelf
onschadelijk of laat dat door de politie doen, Verhoef is dood,
twee van je uitvoerders zijn mijn gevangenen, ik ken veel lui,
die voor de organisatie werken in mindere baantjes, ik weet
van de valse-geld-affaire en van de handel in verdovende mid
delen, ik weet eigenlijk alles, behalve dat, wat mij, zoals ik je
al zei, het meest interesseert. Waar is Mieke Renton?"
Chambricks hield zijn adem in.
De Weger hield zijn adem in.
Maar Chambricks hield zijn adem in om een andere reden
dan De Weger. „Nou?!" Er was nu niets liefs meer in de stem
van De Weger, alleen iets metaalachtigs, iets onheilspellends.
„Ik ik kreeg opdracht haar te laten doden bij jou thuis en
toen dat mislukte, heb ik haar bij mij vandaan laten ontvoeren."
„Dat vraag ik je niet! Waar is zij?! Leeft zij nog of is zij
dood?!!"
John stond nu recht tegenover Chambricks, zijn revolver in
de ene hand en de andere hand, waarin hij eerst het mesje, dat
hij nu had neergegooid, had vastgehouden, om de hals van
Chambricks. Chambricks hijgde zwaar.
Dan hoorde De Weger geluid achter zich. Hij liet Chambricks
met een grom los en draaide zich bliksemsnel om.
Walter Loyons zat half op zijn knieën en bracht langzaam,
nog een beetje suf, zijn hand naar zijn zak.
De Weger nam een sprong en zat bovenop Walter, op het
moment dat deze zijn revolver had getrokken. Het schot ging
af. Er zat een geluiddemper op de revolver, en een knal werd
dan ook niet gehoord, alleen een dof „plóp". De kogel trof
doel, maar had dat net zo goed niet kunnen doen, want het doel
was Dr. Harrold Loyons en Dr. Harrold Loyons was al een
minuut of tien zeer ongevoelig voor kogels. De Weger ontwrong
Walter de revolver uit diens hand en sloeg hem weer bewuste
loos.
Chambricks intussen had van de gelegenheid gebruik gemaakt
om de kamer uit te rennen. De Weger ging hem achterna en
haalde hem voor de trap in. Hij greep hem bij zijn nek en
sleurde hem de kamer weer in, waar hij hem in de fauteuil,
waaruit hij net was opgesprongen om weg te lopen, neerkwakte.
Snel sloot hij daarop de deur. Even daarna stond hij weer tegen
over Chambricks. Zijn woede was eerder toegenomen dan ge
zakt. Het ging om Mieke!
„En nu direct antwoorden, of ik prik je met deze twee vingers
je ogen uit," gromde hij en hij hield wijs- en middelvinger drei
gend voor Chambricks ogen.
„Ze... ze is dood!" fluisterde Chambricks. „Walter heeft het
me verteld. Hij heeft haar vermoord!
31) DE WEGER voelde na het vernemen van dit nieuws een
ogenblik een verlammende moeheid opkomen. Een gevoel van
„alles is voor niets geweest en niets heeft nu nog werkelijke
zin!" Een overweldigend verdriet maakte zich van hem meester.
Hij slikte een paar keer moeilijk.
Chambricks probeerde weer te ontsnappen.
De moeheid verdween als bij toverslag bij De Weger, alleen
het gevoel van verdriet bleef en werd sterker en sterker. Maar
er kwam een nieuw gevoel bij, een gevoel van haat tegenover
allen, die met de moord iets uitstaande hadden, tegenover allen,
die door hun misdadig leven de mensheid zoveel kwaad en zo
veel leed berokkenden. Vroeger had hij meestal een groot mede
lijden met misdadigers gehad, omdat hij maar al te goed wist
hóé deze mensen tot hun misdaden kwamen, Hoe opvoeding,
millieu en omstandigheden een heel belangrijke rol speelden. Hoe
onschuldig zij zelf waren aan een zekere misdadige aanleg, die
soms aangeboren was. En hij was altijd een voorstander ge
weest van heropvoeding van misdadigers. Hij had gevangenissen
altijd verafschuwd en wilde het probleem van de ontspoorden
op een andere manier oplossen. Hij had altijd het veroordelen
uit wraak, het hele „rechtspreken" als vergelding van maat
schappij tegen misdadiger, sterk veroordeeld en gepleit voor een
rechtspraak, gebaseerd op gevoel van verantwoordelijkheid niet
alleen tegenover de maatschappij, maar ook tegenover de ver
oordeelden, op recht uit naastenliefde.
Deze theorie echter was hij zich nu niet bewust, al wist hij,
en realiseerde hij zich even heel vaag, dat de toestand waarin
hij nu verkeerde, te zeer werd beïnvloed door de versheid van
het gebeurde. Want het was een toestand van blinde woede en
verschrikkelijke haat. Het werd even rood voor zijn ogen, het
was als een dikke, rode mist. Hij besprong Chambricks, eer deze
de kamer uit was. De mist trok weg. Duidelijk zag De Weger
zelf wat hij deed. Hij greep Chambricks eerst bij zijn nek. Dan
pakte hij hem bij zijn middel en sloeg hij hem met het hoofd
tegen de grond. Chambricks was onmiddellijk bewusteloos. De
Weger bukte zich en greep opnieuw naar Chambricks om hem
nog eens met het hoofd tegen de grond te slaan. Hij had hem
op die manier vermoord, als niet op het ogenblik, dat hij bukte
klik door de kamer klonk, gevolgd door een gezoem, en als niet
daarna, „ergens" in de kamer, en, naar De Weger, mede naar
aanleiding van het metaalachtige geluid, begreep, uit een luid
spreker, een stem klonk, een wat hoge, hese stem, die autoritair
beval „Harrold en Walter, haal dat meisjes van Renton uit de
kelder en kom met haar bij mij". Weer een klik, dan stilte.
De Weger stond enige tellen als verlamd. Dit kon hij zo snel
niet verwerken. De haat ebde weg. De woede verdween lang
zaam. Het verdriet was niet meer. Er was alleen een leegte. En
die leegte werd na luttele seconden gevuld door dankbaarheid
De Weger wist zelf niet jegens wie en door blijdschap. Hij
zou het liefst huilen, maar kón het niet. Een korte snik, een
moment van stilte... Langzaam werd hij weer de oude. Vol
komen de oude.
„Het meisje van Renton!" Hij juichte haast. „Dan is zij dus in
leven! Dan heeft Chambricks gelogen!"
Hij keek naar Chambricks, die zwak ademhalvend op de
grond lag. De Weger haalde diep in en blies langzaam de adem
uit. Hij haalde even een kam door zijn haar en veegde zijn ietwat
bezwete gezicht en zijn handen met een zakdoek af. Hij had
zichzelf weer volkomen in bedwang.
„Wel, Chambricks," mompelde hij, „ik denk niet dat je het
expres gedaan hebt, maar in «*der geval heb jij mij zover ge
kregen, dat ik haast van woede stikte en dat ik haatte zoals een
mens maar haten kan. En dat is mij nog nooit eerder overkomen
en zal mij hoop ik, ook niet meer overkomen... Mmm, enfin...
Ik denk, dat ik nu toch wel weer kalm genoeg ben om naar de
kelder te gaan zonder brokken te maken en ik denk ook zo,
dat ik dat dan nu maar als de donder zal doen ook!"
De Weger ging de kamer uit en sloot de deur achter zich.
Het carillon negeerde hij.
Hij liep de trap af en was op zijn hoede voor een eventuele
nieuwe verrassing.
„Er is in ieder geval npg iemand in huis, en misschien zijn er
zelfs meer iemanden," zi hij etegen zichzelf.
„Zo, dus er nóg iemand?" vroeg zichzelf.
„Mmmm," beaamde De Weger.
„En," vroeg zichzelf, enigszins sarcastisch," en wie zou die
iemand dan wel zijn? Wie zou het dan wel zijn, die de gebroe
ders Loyons commandeert?!"
„Bliksems!" zei De Weger.
„Mis," zei zichzelf .„Enne „bliksems" is mij onbekend."
„Natuurlijk!" sprak De Weger, die inmiddels de twee trap
pen af was gelopen en nu naar de keldertrap zocht. „Natuurlijk!
Je hebt gelijk, makker. Chambricks heeft er zelf geen idee van
hoe weinig hij eigenlijk weet. Die dacht ,dat hij de macht in han
den had als hij Harrold Loyons naar een andere wereld hielp, en
hoorde toen plotseling, dat Harrold de baas niet kón zijn, om
dat dezelfde Harrold hem vertelde, dat de baas hém, Harrold
zou werken. „Wel," zei de zo snuggere Chambricks, „dan is
Walter natuurlijk de baas. „Die ruwe Walter, die hem zelf ver
teld had, dat hij eigenhandig Geschenk om zeep had gebracht.
En kijk, kijk, nu komt me daar plotseling die microfoonstem de
de kamer binnendartelen en die leert mij, dat Mieke nog leeft en
dat Harrold noch Walter Kareltje zijn, maar dat Karei een
ander is. Wie???"
„Goed zo," zei zichzelf," en nu zou ik Mieke maar eens aan
roepen."
De Weger was inmiddels in de kelder terecht gekomen. Hij
bevond zich in een vrij grote ruimte. Voor hem lag een gang,
die hij vaag kon onderscheiden. Schuin achter hem was de trap.
„MiekeGeschenk!!" riep De Weger.
„John!" hoorde hij zwakjes de juichkreet van Mieke.
„Jo-ohn!" Ik zit hier!"
„Ik kom!" riep John en hij vroeg zich af waai „hier" ergens
was. Mieke's stem kwam onduidelijk tot hem en hij vermoedde,
dat zij een stuk verderweg zat. Hij liep de gang in en liet nu
het volle licht van de lantaarn schijnen.
„Jo-ohn!" riep Mieke weer.
„Joehoe!" antwoordde De Weger, „ik kö-höm...ü!
Al roepende wist De Weger na enige tijd Mieke's cel te vin
den.
„Mieke, lieveling ,ben je nog gezond?" vroeg hij.
Hij hoorde zacht snikken. „O ja," zuchtte hij grinnikend, „das
waar ook: zó zijn de vrouwen!"
Na enige tijd kwam het antwoord van Mieke. Ze was gezond
en helemaal in orde, alleen koud. Opgelucht door deze mede
deling begon John aan het slot te peuteren, maar zijn sloten-
moerder liet hem lelijk in de steek: het slot gaf niets mee. De
slotenmoerder was op velerlei sloten berekend, maar niet op zulk
een enorm slot, waar een sleutel op paste, die groter moest zijn
dan de broekzak van de gemiddelde costuums. Even nog be
keek John de zaak. „Mieke," riep hij dan, „dat slot hebben ze
uit Sing-Sing gegapt en ik krijg het met geen mogelijkheid open.
Zorg dat je veilig komt te staan, dan schiet ik dat hele slot er
uit. Kan dat, zonder dat we kans lopen dat jij geraakt wordt77"
„Ja," antwoordde Mieke," zoals ik nu sta, kun je mij nooit
raken en heb ik ook geen last van splinters .Schiet maar!"
De Weger vuurde en de knal weerkaatste vele malen door
de lange gang, die een zijgang was van die welke naar de ruim
te bij de trap leidde.
„Óver slotenmoerders gesproken," grinnikte De Weger en
hij opende de celdeur.
„Mieke!"
„John!"
Mieke voelde John's armen om zich heen en zij voelde meer...
Betrekkelijke stilte.
Dan: gerucht.
Opeens realiseerde De Weger zich, dat zijn hoofdbeiaardier
al aan het klokrammelen was sinds hij de kamer had verlaten.
Hij realiseerde zich dat wel wat laat en misschien zelfs wel te
laat. Want toen hij Mieke's cel uitsprong, sprong naast hem
een kogel de cel in.
Niet lang nadat De Weger de kamer verlaten had, bewoog
Walter zich. Hij steunde, zuchtte eens en keek om zich heen.
Hij bevond zich in Harrold's studeerkamer en lag vlak voor het
bureau. Een anderhalve meter van hem af lag zijn broer Harrold,
met een kogelgat in z'n zijde en een dolkmes in zijn borst. Wal
ter had Harrold gehaat en het scheelde soms maar weinig of hij
had hem vermoord. Toch schrok hij, toen hij hem daar dood
zag liggen.
(Wordt vervolgd)
De groenten zijn goedkoop,
als je ze maar koopt in
De Goedkope Groentenhal
Want wij hebben pracht bloemkool en
goedkoop.
Komkommers, 25 ct per stuk
Postelein, 25 ct per kg
Andijvie, 35 ct per kg
'/2 kg Rhabarber 25 ct
2 kg harde Uien 25 ct
Als reclame alleen Zaterdag bij aankoop
van 1 bos wortelen a 50 ct. l/2 pond
peulen voor 10 ct.
10 heerlijke zoete sinaasappelen f 1..
Met tomaten zijn wij ook goedkoop
Soeptomaten 30 ct per '/2 kg. Tomaten
voor de boterham 75 ct per '/ïkg. Voorts
grape fruit, citroenen, aardbeien, asperges,
spinazie, sla enz.
En dan onze vers gebrande PINDA's,
75 ct. per V2 kg.
Alléén in
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
WEEKRECLAME
500 gr. DOORR. OSSELAPPEN f 1.60
500 gr. GEHAKT half om half f 1.25
100 gr. BOTERHAMWORST
100 gr. PEKELVLEES
100 gr. BLOEDWORST
250 gr. METWORST
250 gr. LEVERWORST
>/2 kg. BLOEDWORST
2>/2 kg. VET of REUZEL
DORPSSTRAAT 52 -
f 0.30
f 0.45
f 0.20
f 1.—
f 0.75
f 3.-
BERGEN
't Voorkomt tegen het stook-
seizoen vele moeilijkheden.
Kachel smederij,
Bergen Telefoon 2379
Wilt U in uw vacantie-tijd eens
PRETTIG VISSEN?
bezoekt dan het Café-Restaurant
4 K M. vanaf Bergen Schoorl.
Prachtig viswater en rijk aan vis.
Roeibootjes te huur, tevens vis
vergunningen verkrijgbaar a 25 ct.
per dag.
Beleefd aanbevelend.
levert
Laanweg 35, Schoorl, Tel. 268
OUDERWETSE ALLERHANDE
2 ons 60 ct.
LUX KRENTENBROOD f I- p. stuk
WARME
VLEESCROQUETTEN 25 ct. p stak
IJSTAARTEN vanaf f 1.50.-
Banketbakkerij KOOLMEES-SOECKER
J. Oldenburglsan 5, Bergen - Telef. 2385
iliilliillllllliillllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Voor GRONINGER ROGGEBROOD
en Heerlijke SPR1TSKOEKEN
bij
Molenstraat 3 - Bergen
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIII
Wij verhuren en verkopen
Verder prima gebruikt
Huisraad
Marinestraat 21, Egmond a. Z
Telefoon 459
Dagelijks geopend
O.a. ook ..LIBERTY" en IMPORT
Kleine Dorpsstr. 25, Bergen
