ft
99
£e+r ytatis mcaniit
GERRITSEN
BERGEN
RAADSVERGADERING
MORN Y
DROGISTERIJ „DE VIJZEL''
SCHOORL
ICapsatwt U R S U M
ww V IrfFfr
VRIJDAG 6 AUGUSTUS 1954
31e JAARGANG No. 31
Verschijnt te Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Schoorldam, Groet, Camperduin, Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef
WIJ OUDERS
Zorgelijk tuurde moeder uit
het raam. „Zouden we dat nu
eigenlijk wel doen?", piekerde
zij.
Voor vader bestonden er geen
bezwaren. „Natuurlijk", meende
hij, „aannemen, dadelijk aanne
men! Verbeeld je! Een vacantie
voor niks! En niet wij alleen,
maar met alle vier kinderen! Het
kan niet mooier. Zoiets wordtt
je geen tweede keer aangeboden.
Hoe die neef Gerrit er toe komt,
is me een raadsel, want zo veel
gaan wij niet met hem om, maar
het staat er dan toch maar:
„Alsjeblieft veertien dagen bij
ons komen met je vier kin-
dersWe zouden wel mal
wezen, om dat niet aan te ne
men! Dat doen we hoor! We
gaan, en niks geen gezeur over
kleren en zo, het is daar buiten
en we gaan er niet opgeprikt
heen."
„Het is een lange reis hele
maal naar Friesland, en dat zal
me wat kosten met je zessert, en
alleen Jantje heeft wel eens in de
trein gezeten, de anderen nooit",
tobde moeder ijverig verder.
Maar vader wuifde alle bezwa
ren weg. Hij zou wel eens in
formeren. Er bestonden toch va-
cantiekaarten en kinderkaarten
en als dat verblijf gratis was,
dan mocht die reis best wat kos
ten. En dat de kinderen nooit
hadden gereisd, dat was toch
geen bezwaar. Dan leerden ze
wat, dan zagen ze eens wat, juist
goed.
Moeder deed er tenslotte het
zwijgen toe. Ze wilde niet be
kennen, dat zij er reusachtig te
genop zag om met de woelige
bende op stap te gaan. Jan en
Ton en Gijs waren drie drukke
lawaaischoppers en kleine Ma-
rietje was een verwend poppetje,
dat dadelijk huilde, als zij haar
zin niet kreeg.
Ze zijn niets gewend.
Op het bovenhuis in de stille
straat hadden de kinderen niet
veel. Moeder gunde het haar
troepje zo van harte, maar hoe
zouden zij zich houden onderweg
en bij die voor hen vreemde
oom en tante?
Moeder moest niets hebben
van op straat spelen, want daar
kwamen maar ongelukken van
en dus waren de kinderen, als
zij van school thuis waren
meestal binnenshuis. Ruimte om
te spelen was er niet en, dan
werd het meestal voor het raam
hangen en het eindigde met el
kaar plagen en een robbertje
vechten. Zo n lange treinreis zou
een geweldige belevenis voor
hen zijn, maar juist de lengte
boezemde moeder vrees in. Als
het eerste nieuwtje er af was,
werden ze natuurlijk ongedurig
en wat moest je dan met ze?
Ook aan het bijzijn van vreem
den waren ze niet gewend. Moe
der vond die reis maar een zor
gelijke onderneming, doch vader
lachte al haar bezwaren weg.
„Kom, vooruit, geen zorgen voor
de tijd. Het zou allemaal best
van stapel lopen, dat wist hij
zeker. Het zou best gaan." Maar
het ging helemaal niet zo best.
Onopgevoede vlegels, foei!
Na een uur rijden, werd zusje
wagenziek. In de propvolle cou
pé een uiterst onaangename ge
beurtenis. Moeder, die met zo
iets helemaal geen rekening had
gehouden, had niets bij zich. Met
geleende kranten poetste zij het
kind zo goed mogelijk schoon.
De jongens waren eerst voor
beeldig en zaten stil uit het raam
pje te kijken, maar na een poos
werden zij ongedurig en wilden
telkens naar de gang om daar
uit het raam te kijken. Zij strui
kelden over de benen van mede
reizigers en toen zij eindelijk over
de banken gingen klimmen, zei
een oude dame: „foei, wat een
onopgevoede vlegels!"
Moeder zat met een kleur als
vuur en wist zich geen raad. Va
der, die toevallig een collega had
ontmoet, stond aan het einde
van de gang te praten. Hij zag
zijn jongens wel telkens door de
gang hollen, maar je kon van
kinderen niet verlangen, dat zij
zo lang stilzaten, vond hij. Ze
deden immers geen kwaad. Vijf
jarig Gijsje zat engelachtig lief
tegenover moeder. In gedachten
prees zij hem om zijn voorbeel
dig gedrag, tot zij bemerkte, dat
hij uit de karabies van de sla
pende juffrouw naast zich een
broodje met ham had gepakt en
dat zat op te peuzelen. Moeder
deed vergeefse pogingen, om
haar viertal bij zich in de coupé
te krijgen, zij was over haar
zenuwen heen, zij maakte zich
verschrikkelijk boos, zij dreigde
en schold en meer dan eens
schoot haar hand gevoelig uit.
Het ergste vond zij, dat de aar
dige meneer goed hoorbaar te
gen zijn vrouw zei: „zulke on
gemanierde kinderen horen niet
in een publiek vervoermiddel!"
Nog is het tijd!
Zoals deze moeder zijn er ve
len. Men Jcomt haar tegen in
autobus en trein, in tram, uit-
spannig en café. Zij nemen
haar kinderen mee in het pu
bliek zonder dat zij hen tevoren
hebben geleerd, hoe men zich in
het publiek heeft te gedragen.
Nu het reisseizoen weer nadert,
is dit een punt, waaraan wij
ouders meer dan gewone aan
dacht dienen te besteden. Heel
wat moeders zeggen: „ik doe er
alles aan, ik verbied toch voort
durend. mensen zien en horen
toch vtrel, dat ik mijn kinderen
een goede opvoeding geef!"
Dat is natuurlijk prachtig,
maar opvoeding dient niet te ge
schieden in het publiek. Dat
deel van de opvoeding moet zijn
voltooid, alvorens men de kinde
ren meeneemt. Als moeders wis
ten, welk een bezoeking haar vrij
gevochten ongezeggeijke kinderen
zijn voor medereizigers, dan zou
den zij zich schamen anderen de
ze overlast aan te doen.
Een handige moeder vond een
alleraardigste oplossing. Een
maand of twee voor het begin
van de Uange reis, die zij van
plan was met haar kinderen te
ondernemen, speelde zij „trein
tje" met hen. Er werd van stoe
len een trein gevormd en nu was
het zaak om zich zolang moge
lijk prettig bezig te houden, op
z'n stoel gezeten, zonder lastig
te worden. Boeken, spelletjes,
snoepjes en puzzles werden op
die „stoelreizen" meegenomen.
Ieder kreeg na afloop een cijfer
en moeder deed ijverig mee, ver
woed zat zij in de zelfgemaakte
trein te haken of te breien. Er
moest zacht worden gesproken,
men moest aan medepassagiers,
waarvoor stukken speelgoed fun
geerden, beleefd vragen, of men
even voorbij mocht.en ieder die
een papiertje op de grond gooi
de, kreeg een strafpunt. Wie na
afloop te veel onvoldoendes had,
mocht niet mee op reis. Die was
„nog niet klaar".
Ik verzeker u, dat het hielp en
die moeder ging met zes kinde
ren op reis maar van haar zes
tal zei niemand, dat het onopge
voede vlegels waren!
Amy Groskamp-Ten Have
HORLOGES
De Raad van Bergen kwam
op 29 Juli bijeen onder leiding
van de Burgemeester Dr. W.
Huygens, die met de nieuwe ambts
keten omhangen, na opening der
vergadering, aanving de heer C.
Pauls te herdenken. De Burge
meester zeide het verlies van de
heer Pauls te betreuren, daar deze
zich had doen kennen als een
rechtschapen verslaggever, die zijn
hart aan Bergen had gegeven.
De heer Broersma verklaarde, dat
de heer Pauls zijn persoonlijke
vriend was, die hij in en door zijn
werk had leren waarderen. Hij
meende uit aller naam te mogen
spreken, wanneer hij zich bij de
waarderende woorden van de
Burgemeester aansloot.
Na vaststelling dat de leden
Bos en Van Rees Vellinga met
kennisgeving afwezig waren, en
na goedkeuring van de notulen
der vorige vergadering, komen
een reeks hamerstukken aan de
orde. Hieronder bevindt zich een
adres van de heer L. Schuil be
treffende de resultaten van zijn
onderwijs aan de openbare U.L.O.-
school, dat enige discussie ver
wekt. Mr. Sluis (A.R.) merkt op,
dat het gevaarlijk is met een ge
heim rapport te werken, omdat
nu blijkt, dat de heer Schuil daar
van toch kennis heeft kunnen
nemen. Met het voorstel van B.
en W. kon hij zich wel verenigen,
doch oordeelde dat de heer Schuil
toch wel het recht had zich te
verdedigen.
Dr. Hemelrijk (P.v.d.A.) vraagt
of de Burgemeester er nog com
mentaar op wil geven, doch Dr.
Huygens antwoordt, dat voor
kennisgeving aannemen inhoudt
dat er geen commentaar wordt
gegeven. Dr. Hemelrijk merkt op
dat B. en W. toch de aangewezen
instantie vormen om het voor
deze onderwijzer op te nemen. In
dit geheime rapport, welks inhoud
niet meer geheim gebleven is,
komt een geniepige en ietwat
boosaardige aanval voor; zonder
schaduw van bewijs zijn er in dit
rapport van de Inspecteur van het
L.O. te Alkmaar, de heer G. G. C.
Vernooy, ernstige beschuldigingen
geuit, aan het adres van het ganse
personeel. Indien in 's heren
Schuil's adres de critiek van de
Inspecteur met cijfers wordt weer
legd, dan had spreker verwacht,
dat B. en W. zich over 't een en
't ander beter hadden kunnen uit
laten.
Dan neemt de Burgemeester
het woord en zegt, dat hij de
leden heeft willen laten spreken
hij kan derhalve kort zijn in zijn
antwoord. Wij kunnen erkennen,
dat de „toon" van het rapport
van de heer Vernooy iets gepe
perd was, in de zin als B. en W.
niet gaarne hadden gezien. Wat
daarin staat komt geheel voor
rekening van de heer Vernooy.
Ik mag wel in 't openbaar ver
klaren, dat de heer Vernooy de
heer Schuilals leerkracht zeer hoog
schat. De heer Schuil heeft ge
gevens verstrekt over zijn capa
citeiten, waarvoor wij respect
hebben.
Niettegenstaande Dr. Hemelrijk
door enkele uitroepen aan zijn
verwondering uiting gaf, sorteerde
dit toch geen effect. Na deze
bondige en meesterlijke verklaring
van Dr. Huygens is er niemand
die het woord verlangt. Het voor
stel van B. en W. wordt dan ook
aangenomen.
Een verzoek van diverse krui
deniers, dat B. en W. een vacantie-
regeling voor hun bedrijf zullen
vaststellen, ontlokt enkele op
merkingen. De heer Ellis (K.V.P.)
merkt op, dat hierbij met de be
langen van de consument dient
te worden gerekend. Mr. Sluis(A.R.)
merkt op, dat de kleinen er op
aandringen, doch de groten niet;
de overgrote meerderheid wil
echter een vacantieregeling. Hij
acht dit verzoek verantwoord.
Wethouder Borst merkt op, dat
het verzoek door alle kruideniers
is ondertekend uitgezonderd
één en die ene bezit personeel.
Mevr. Broekman (V.V.D.) be
treurt het dat de samenwerking
onder de kruideniers niet groter is.
Langdurige discussies ontston
den naar aanleiding van 't voor
stel van B. en W. om het slachthuis
te liquideren. Terwijl Wethouder
Den Das uitvoerige gegevens en
gedetailleerde berekeningen had
samengesteld om dit voorstel met
feiten en cijfers te ondersteunen,
was er in 't college van B. en W.
enig verschil van mening gerezen,
naar aanleiding van een pas ont
vangen brief, door vijf slagers
ondertekend, waarin op hand
having van het slachthuis werd
aangedrongen. Na ampele be
sprekingen waarbij diverse sprekers
het woord voerden, wordt be
sloten dit voorstel aan te houden,
teneinde eerst met de slagers
overleg te plegen betreffende hun
willen en wensen.
Ook het voorstel van B. en W.
tot het stichten van een gymna
stieklokaal wordt aangenomen, na
uitvoerige discussie, waarbij zelfs
de beschikbare terreinen in be
spreking worden gebracht.
Bij de rondvraag verzocht de
heer Ellis (R.K.) voldoende aan
dacht te schenken aan het feit,
dat geen schreeuwerige reclame
objecten worden toegelaten, wat
door de burgemeester werd toe
gezegd.
Mevr. Broekman (V.V.D.)vraagt
hoe het staat met de uitbreiding
van de Berger Schoolver., waar
een lokaal bijgebouwd zal worden.
Wanneer het dak er af moet,
bestaat de vrees, dat een eronder
gelegen lokaal ontruimd zal moe
ten worden.
De burgemeester antwoordt, dat
de toestemming tot bouwen nog
niet is afgekomen.
De heer Broersma merkte op,
dat de heer Van Rees Vellinga
heeft voorgesteld de bouwstijlen
eens onder de loupe te nemen.
Deze heer zou daarover een nota
opstellen, doch tot nu toe zag
men daarvan niets.
Mevr. Broekman antwoordt met
de mededeling dat haar partijge
noot deze lijst voor de volgende
vergadering zal indienen.
Dat is een verheugende mede
deling. Jarenlang is hier in Ber
gen de stijl van Oud-Laren als
de enige ware toegepast en is de
gemeente een etiquet opgeplakt,
dat als verraad aan het streek
eigene kan worden beschouwd.
Vermeerdering van kennis op dit
gebied kan tot verdieping van
inzicht voeren.
CREMATIE C. PAULS
Een talrijke vriendenschaar had
zich Vrijdag naar Westerveld be
geven, om aan hun overleden
vriend C. Pauls een laatste groet
te brengen.
Onderwijl de met een schat
van bloemen bedekte lijkkist de
aula werd binnengedragen, speelde
de muziek „O, Salutaris"van
Mozart. Nadat de kist op het
plankier was opgesteld en de aan
wezigen hun plaatsen hadden in
genomen, klonk de muziek opnieuw,
ditmaal de „Elegischer Friihling"
van Grieg, die onder diepe stilte
werd aangehoord.
Na het zwijgen der muziek
begaf de heer C. J. Ploeg uit Den
Haag zich naar de katheder, om
als oudste en intiemste vriend van
de heer Pauls in korte maar
treffende bewoordingen de vol
gende rede uit te spreken:
Wij staan hier diep getroffen
door het wrede wegrukken uit
ons midden van een man, vader
en vriend, en kunnen dat in ons
denken nog niet in zijn volle
omvang omvatten. Onze deernis
gaat uit naar hem die is heen
gegaan, en naar zijn vrouw en
zijn kinderen die zulk een zwaar
leed moeten dragen. Nog zoveel
was mogelijk geweest, voor hem,
die ons is ontvallen. Zijn leven
is niet altijd vol vreugde geweest,
daar het leed hem niet bespaard
is gebleven. Hij was niet de man,
die de gemakkelijke weg van de
minste weerstand bewandelde.
Onrecht kon hij niet aanvaarden
en toen het vaderland onderdrukt
en vertrapt neerlag, kwam ook
voor hem het moment, dat hij
de bevelen van de bezetter niet
kón en niet wilde aanvaarden,
zodat een botsing niet te ver
mijden was. Zijn gezondheid werd
hem door de gevolgen daarvan
ontnomen.
De bevrijding zag hem licha
melijk gebroken, doch zijn geest
was ongerept en strijdvaardig
gebleven.
Wij, zijn vrienden uit het Verzet,
weten hoe hij als vriend voor ons
leefde met warme genegenheid.
Hij gaf met warme gulheid. Een
man, vader en vriend is ons ont
nomen en laat een grote leegte
achter, doch in onze herinnering
zal hij voortleven. Kick, goede,
trouwe vriend, vaarwel! Rust in
vrede."
Daarna sprak de hr J. Broersma,
gemeenteraadslid, die de heer
Pauls herdacht als een goed mens,
een nauwgezet onpartijdig ver
slaggever, en als iemand wiens
belangstelling naar een openbare
zaak en het algemeen welzijn uit
ging.
Ook de heer M. de Beurs, die
als afdelingsvoorzitter van de
Partij van de Arbeid, sprak namens
de afdeling zijn leedwezen uit
over het plotseling verscheiden.
„Wij verliezen in hem meer dan
wij in woorden kunnen uitdrukken,
want zijn aanwezigheid alleen was
voldoende om het peil van iedere
bijeenkomst te verhogen". Na
woorden van troost tot de achter-
blijvenden te hebben gericht, bracht
hij de overledene 'n laatste groet.
Voorts sprak de heer K. Croese
namens de vrienden uit het
„Kareol". In de korte tijd dat
onze vriend Pauls daar vertoefde,
wekte hij vriendschap in aller
harten. Wij missen hem en wij
zullen hem blijven missen."
Nadat een familielid de aan
wezigen voor hun belangstelling
de dank der familie betuigd had,
ving de muziek aan te spelen met
het slotkoor uit de Matthaus
Passion. Langzaam zakte het
plankier en langzaam verdween
de kist, bedekt met levendige,
kleurige bloemen, die als de
symbolen van het rijke leven,
getuigden van hem, die voor allen
die hem kenden steeds was en
zal worden herdacht als een vriend.
ZEPEN - BADZOUT
BRILLANTINES
Dorpsstraat 18, Tel. 2383, Bergen
BERGERLUCHTPOST
Wedvlucht door Jonge duiven
van af Mons afstand 252 km
Wind Zuid los om 7 uur aan
komst eerste duif om 11-5-42 uur
1 K. Vrasdonk
2 J. de Broeder
3 C. Veis
4 A. Visser
5 P. Brakenhoff
6 N. v. de Kamer
7 A. Bakkum
8 A. Staadegaard
9 C. Timmer
10 Jc. Vermeulen
11 K. Postma
PUZZLEWANDELTOCHT
De belofte van een „komende"
zomer heeft Dinsdagavond j. 1.
een groot aantal deelnemers er
toe verleid mede te doen aan de
derde puzzletocht in dit seizoen
uitgaand van de V.V.V. en de
motorclub „Schoorl". Het waren
er 266 die ditmaal startten bij de
Rode Leeuw, en met de luttele
aanwijzingen die zij daar ontvingen
de 6 controleposten moesten zien
te vinden langs de met zorg uit
gezette ronde. Tevens waren er
nog twee vernuftigheidsproeven
aan verbonden n.l. het raden van
het juiste aantal toffees in een
zak cellophaan en het aantal
bloemen in een ruiker.
Daarbij bleek dat er gelukkig
nog optimisten bestaan die het
„goede der aarde" met een sterk
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
NATUURLIJK KAPSEL I
vergrootglas willen bekijken en
aan wie de onnozele 150 toffees
een massa van 860 stuks toe
scheen! Overigens bleek deze
tocht minder moeilijk dan de
vorige op het aantal strafpunten
afgaande. Na langdurig en ijverige
berekeningen van het Comité kon
de uitslag worden bekend gemaakt.
Hier volgen de prijs winnaars-
le prijs Mevr. Leeghwater, M.
Beemster, 2e prijs Theo Raat,
Schoorl, 3e prijs Truus Kroon,
Schoorl, 4e prijs v. d. Marei,
5e prijs Mej. Herwijnen, Rotter
dam, 6e prijs Wil Thomasse,
Schoorl, 7e prijs Mevr. Leegh
water, M. Beemster, 8e prijs
v. d. Marei, Hilversum, 9e prijs
Mevr. Schekkerman, Schoorl, 10e
prijs Mienes, Groet, 11e prijs
K. Redderink, Amsterdam, 12e
prijs Oplaat, Enschede, 13e prijs
Daan Lensing, Schoorl, 14e prijs
Betty Wagenaar, Warkum 15e
prijs A. v. Soest, Weesp, 16e
prijs T. Stenneberg, Hoorn, 17e
prijs Leni Graaff, Schoorl, 18e
prijs A. Goederede, Schoorl, 19e
prijs Mevr. Boon-de Boer, Pur-
merend, 20e prijs Jaap Zander,
Schoorl.
GESLAAGD
Bij de te 's Gravenhage ge
houden examen van de Coöp.
Modevakschool Ver. U. A. voor
het diploma coupeuse- costuum- en
mantelvak slaagde onze plaats-
genote Mej. Lida Dapper.
Op het één dezer dagen te
A'dam gehouden examen slaagde
onze plaatsgenoot de heer W.
Stam als Electra-hulpmonteur.
DUINCONCERT
Het was erg jammer dat de
uitvoering van „Schoorls Gemengd
Koor", met medewerking van
Mevrouw Elisabeth Leguyt so
praan en Klaas Venneker piano,
die als „Duinconcert" was aange
kondigd, door de slechte weers
omstandigheden na een uitstel
van enige dagen tenslotte toch
de toevlucht heeft moeten nemen
tot de gastvrije tent op het ter
rein van de heer Hakof. De bijzon
dere sfeer, eigen aan de bekoor
lijke duinpan aan de Wagen-
makersweg, ontbrak. De niet
hinderlijke begeleiding van een
enkele late vogel en het vage
gerucht van de buitenwereld, dat
hoofdzakelijk aldaar bestaat uit
een klinkende fietsbel of van
verwijderde mensenstemmen, was
thans vervangen door een klap
perend tentzeil, opzettelijk gerucht
van nieuwsgierige jeugd en van
voorbij denderende auto's en
bussen! Toch hebben de uit
voerenden dit alles manmoedig
en vooral „vrouwmoedig" ge-
getrotseerd, het nogal talrijke
publiek doen genieten van goede
muziek.
Het Ave Verum, Laudate
Dominum, Pater Noster en Psalm
103 genoten, naast fragmenten
uit „Die Jahreszeiten" en het
Osterchor uit de „Cavalleria
Rusticana", een uitvoering van
het koor met zeer goede momen
ten. Mevrouw Leguyt bracht met
haar heldere sopraan en char
mante voordracht, behalve haar
solopartijen in het Laudate
Dominum en Die Jahreszeiten, ten
gehoreRecitatief en Aria uit
„Rinaldo" van Handel, twee
werkjes van Cath. v. Rennes
„Mij spreekt de blomme een
tale" en „Zacht is Uw hand,
o windeke", van A. Zagwijn
„de Nachtergaal" en van L. Nor-
telmans „Hansje". Zij liet in het
verdiende lange, hartelijke applaus
terecht haar begeleider Klaas
Venneker, delen. En daarmede
was, ondanks de tegenslag met het
weer, dit concert op bevredigende
wijze verlopen en heeft Schoorls
Koor voor dit seizoen zijn mede
werking aan het „aangenaam
bezighouden" van onze gasten
weer besloten.
Ueektlad
DE DUINSTREEK
Redactie en Adm.: C. Oldenburg,
Laan weg 35, Schoorl, Giro H7071
Telefoon K 2209-268
Agentschap te Bergen: De Haan's
Boekhandel, Stationsstr., Tel. 2452
Agentschap voor Egmond aan 7 ee
P. Jonker, Voorstraat 125
Abonnementsprijs: f 4.70 per jaar
f 1.20 per kwartaal
Advertentieprijs: 10 ct. per m m.
met een minimum van f 1.20
Vraag en Aanbod 12 ct. per m.m.
Woning- en Vacantieruil 14 ct. m.m.
Familie-advertenties 15ct. per m.m.
BERGEN
8 Augustus
Dr v. GELDER, Tel. 2027
SCHOORL KOEDIJK
8 Augustus
Dr. H. J. PIERS, Telefoon K 2201-202
b.g.g. K 2208-2847
VOOR EEN
Tel. 2104