ft 99 £e+r ytatis mcaniit GERRITSEN BERGEN RAADSVERGADERING MORN Y DROGISTERIJ „DE VIJZEL'' SCHOORL ICapsatwt U R S U M ww V IrfFfr VRIJDAG 6 AUGUSTUS 1954 31e JAARGANG No. 31 Verschijnt te Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Schoorldam, Groet, Camperduin, Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef WIJ OUDERS Zorgelijk tuurde moeder uit het raam. „Zouden we dat nu eigenlijk wel doen?", piekerde zij. Voor vader bestonden er geen bezwaren. „Natuurlijk", meende hij, „aannemen, dadelijk aanne men! Verbeeld je! Een vacantie voor niks! En niet wij alleen, maar met alle vier kinderen! Het kan niet mooier. Zoiets wordtt je geen tweede keer aangeboden. Hoe die neef Gerrit er toe komt, is me een raadsel, want zo veel gaan wij niet met hem om, maar het staat er dan toch maar: „Alsjeblieft veertien dagen bij ons komen met je vier kin- dersWe zouden wel mal wezen, om dat niet aan te ne men! Dat doen we hoor! We gaan, en niks geen gezeur over kleren en zo, het is daar buiten en we gaan er niet opgeprikt heen." „Het is een lange reis hele maal naar Friesland, en dat zal me wat kosten met je zessert, en alleen Jantje heeft wel eens in de trein gezeten, de anderen nooit", tobde moeder ijverig verder. Maar vader wuifde alle bezwa ren weg. Hij zou wel eens in formeren. Er bestonden toch va- cantiekaarten en kinderkaarten en als dat verblijf gratis was, dan mocht die reis best wat kos ten. En dat de kinderen nooit hadden gereisd, dat was toch geen bezwaar. Dan leerden ze wat, dan zagen ze eens wat, juist goed. Moeder deed er tenslotte het zwijgen toe. Ze wilde niet be kennen, dat zij er reusachtig te genop zag om met de woelige bende op stap te gaan. Jan en Ton en Gijs waren drie drukke lawaaischoppers en kleine Ma- rietje was een verwend poppetje, dat dadelijk huilde, als zij haar zin niet kreeg. Ze zijn niets gewend. Op het bovenhuis in de stille straat hadden de kinderen niet veel. Moeder gunde het haar troepje zo van harte, maar hoe zouden zij zich houden onderweg en bij die voor hen vreemde oom en tante? Moeder moest niets hebben van op straat spelen, want daar kwamen maar ongelukken van en dus waren de kinderen, als zij van school thuis waren meestal binnenshuis. Ruimte om te spelen was er niet en, dan werd het meestal voor het raam hangen en het eindigde met el kaar plagen en een robbertje vechten. Zo n lange treinreis zou een geweldige belevenis voor hen zijn, maar juist de lengte boezemde moeder vrees in. Als het eerste nieuwtje er af was, werden ze natuurlijk ongedurig en wat moest je dan met ze? Ook aan het bijzijn van vreem den waren ze niet gewend. Moe der vond die reis maar een zor gelijke onderneming, doch vader lachte al haar bezwaren weg. „Kom, vooruit, geen zorgen voor de tijd. Het zou allemaal best van stapel lopen, dat wist hij zeker. Het zou best gaan." Maar het ging helemaal niet zo best. Onopgevoede vlegels, foei! Na een uur rijden, werd zusje wagenziek. In de propvolle cou pé een uiterst onaangename ge beurtenis. Moeder, die met zo iets helemaal geen rekening had gehouden, had niets bij zich. Met geleende kranten poetste zij het kind zo goed mogelijk schoon. De jongens waren eerst voor beeldig en zaten stil uit het raam pje te kijken, maar na een poos werden zij ongedurig en wilden telkens naar de gang om daar uit het raam te kijken. Zij strui kelden over de benen van mede reizigers en toen zij eindelijk over de banken gingen klimmen, zei een oude dame: „foei, wat een onopgevoede vlegels!" Moeder zat met een kleur als vuur en wist zich geen raad. Va der, die toevallig een collega had ontmoet, stond aan het einde van de gang te praten. Hij zag zijn jongens wel telkens door de gang hollen, maar je kon van kinderen niet verlangen, dat zij zo lang stilzaten, vond hij. Ze deden immers geen kwaad. Vijf jarig Gijsje zat engelachtig lief tegenover moeder. In gedachten prees zij hem om zijn voorbeel dig gedrag, tot zij bemerkte, dat hij uit de karabies van de sla pende juffrouw naast zich een broodje met ham had gepakt en dat zat op te peuzelen. Moeder deed vergeefse pogingen, om haar viertal bij zich in de coupé te krijgen, zij was over haar zenuwen heen, zij maakte zich verschrikkelijk boos, zij dreigde en schold en meer dan eens schoot haar hand gevoelig uit. Het ergste vond zij, dat de aar dige meneer goed hoorbaar te gen zijn vrouw zei: „zulke on gemanierde kinderen horen niet in een publiek vervoermiddel!" Nog is het tijd! Zoals deze moeder zijn er ve len. Men Jcomt haar tegen in autobus en trein, in tram, uit- spannig en café. Zij nemen haar kinderen mee in het pu bliek zonder dat zij hen tevoren hebben geleerd, hoe men zich in het publiek heeft te gedragen. Nu het reisseizoen weer nadert, is dit een punt, waaraan wij ouders meer dan gewone aan dacht dienen te besteden. Heel wat moeders zeggen: „ik doe er alles aan, ik verbied toch voort durend. mensen zien en horen toch vtrel, dat ik mijn kinderen een goede opvoeding geef!" Dat is natuurlijk prachtig, maar opvoeding dient niet te ge schieden in het publiek. Dat deel van de opvoeding moet zijn voltooid, alvorens men de kinde ren meeneemt. Als moeders wis ten, welk een bezoeking haar vrij gevochten ongezeggeijke kinderen zijn voor medereizigers, dan zou den zij zich schamen anderen de ze overlast aan te doen. Een handige moeder vond een alleraardigste oplossing. Een maand of twee voor het begin van de Uange reis, die zij van plan was met haar kinderen te ondernemen, speelde zij „trein tje" met hen. Er werd van stoe len een trein gevormd en nu was het zaak om zich zolang moge lijk prettig bezig te houden, op z'n stoel gezeten, zonder lastig te worden. Boeken, spelletjes, snoepjes en puzzles werden op die „stoelreizen" meegenomen. Ieder kreeg na afloop een cijfer en moeder deed ijverig mee, ver woed zat zij in de zelfgemaakte trein te haken of te breien. Er moest zacht worden gesproken, men moest aan medepassagiers, waarvoor stukken speelgoed fun geerden, beleefd vragen, of men even voorbij mocht.en ieder die een papiertje op de grond gooi de, kreeg een strafpunt. Wie na afloop te veel onvoldoendes had, mocht niet mee op reis. Die was „nog niet klaar". Ik verzeker u, dat het hielp en die moeder ging met zes kinde ren op reis maar van haar zes tal zei niemand, dat het onopge voede vlegels waren! Amy Groskamp-Ten Have HORLOGES De Raad van Bergen kwam op 29 Juli bijeen onder leiding van de Burgemeester Dr. W. Huygens, die met de nieuwe ambts keten omhangen, na opening der vergadering, aanving de heer C. Pauls te herdenken. De Burge meester zeide het verlies van de heer Pauls te betreuren, daar deze zich had doen kennen als een rechtschapen verslaggever, die zijn hart aan Bergen had gegeven. De heer Broersma verklaarde, dat de heer Pauls zijn persoonlijke vriend was, die hij in en door zijn werk had leren waarderen. Hij meende uit aller naam te mogen spreken, wanneer hij zich bij de waarderende woorden van de Burgemeester aansloot. Na vaststelling dat de leden Bos en Van Rees Vellinga met kennisgeving afwezig waren, en na goedkeuring van de notulen der vorige vergadering, komen een reeks hamerstukken aan de orde. Hieronder bevindt zich een adres van de heer L. Schuil be treffende de resultaten van zijn onderwijs aan de openbare U.L.O.- school, dat enige discussie ver wekt. Mr. Sluis (A.R.) merkt op, dat het gevaarlijk is met een ge heim rapport te werken, omdat nu blijkt, dat de heer Schuil daar van toch kennis heeft kunnen nemen. Met het voorstel van B. en W. kon hij zich wel verenigen, doch oordeelde dat de heer Schuil toch wel het recht had zich te verdedigen. Dr. Hemelrijk (P.v.d.A.) vraagt of de Burgemeester er nog com mentaar op wil geven, doch Dr. Huygens antwoordt, dat voor kennisgeving aannemen inhoudt dat er geen commentaar wordt gegeven. Dr. Hemelrijk merkt op dat B. en W. toch de aangewezen instantie vormen om het voor deze onderwijzer op te nemen. In dit geheime rapport, welks inhoud niet meer geheim gebleven is, komt een geniepige en ietwat boosaardige aanval voor; zonder schaduw van bewijs zijn er in dit rapport van de Inspecteur van het L.O. te Alkmaar, de heer G. G. C. Vernooy, ernstige beschuldigingen geuit, aan het adres van het ganse personeel. Indien in 's heren Schuil's adres de critiek van de Inspecteur met cijfers wordt weer legd, dan had spreker verwacht, dat B. en W. zich over 't een en 't ander beter hadden kunnen uit laten. Dan neemt de Burgemeester het woord en zegt, dat hij de leden heeft willen laten spreken hij kan derhalve kort zijn in zijn antwoord. Wij kunnen erkennen, dat de „toon" van het rapport van de heer Vernooy iets gepe perd was, in de zin als B. en W. niet gaarne hadden gezien. Wat daarin staat komt geheel voor rekening van de heer Vernooy. Ik mag wel in 't openbaar ver klaren, dat de heer Vernooy de heer Schuilals leerkracht zeer hoog schat. De heer Schuil heeft ge gevens verstrekt over zijn capa citeiten, waarvoor wij respect hebben. Niettegenstaande Dr. Hemelrijk door enkele uitroepen aan zijn verwondering uiting gaf, sorteerde dit toch geen effect. Na deze bondige en meesterlijke verklaring van Dr. Huygens is er niemand die het woord verlangt. Het voor stel van B. en W. wordt dan ook aangenomen. Een verzoek van diverse krui deniers, dat B. en W. een vacantie- regeling voor hun bedrijf zullen vaststellen, ontlokt enkele op merkingen. De heer Ellis (K.V.P.) merkt op, dat hierbij met de be langen van de consument dient te worden gerekend. Mr. Sluis(A.R.) merkt op, dat de kleinen er op aandringen, doch de groten niet; de overgrote meerderheid wil echter een vacantieregeling. Hij acht dit verzoek verantwoord. Wethouder Borst merkt op, dat het verzoek door alle kruideniers is ondertekend uitgezonderd één en die ene bezit personeel. Mevr. Broekman (V.V.D.) be treurt het dat de samenwerking onder de kruideniers niet groter is. Langdurige discussies ontston den naar aanleiding van 't voor stel van B. en W. om het slachthuis te liquideren. Terwijl Wethouder Den Das uitvoerige gegevens en gedetailleerde berekeningen had samengesteld om dit voorstel met feiten en cijfers te ondersteunen, was er in 't college van B. en W. enig verschil van mening gerezen, naar aanleiding van een pas ont vangen brief, door vijf slagers ondertekend, waarin op hand having van het slachthuis werd aangedrongen. Na ampele be sprekingen waarbij diverse sprekers het woord voerden, wordt be sloten dit voorstel aan te houden, teneinde eerst met de slagers overleg te plegen betreffende hun willen en wensen. Ook het voorstel van B. en W. tot het stichten van een gymna stieklokaal wordt aangenomen, na uitvoerige discussie, waarbij zelfs de beschikbare terreinen in be spreking worden gebracht. Bij de rondvraag verzocht de heer Ellis (R.K.) voldoende aan dacht te schenken aan het feit, dat geen schreeuwerige reclame objecten worden toegelaten, wat door de burgemeester werd toe gezegd. Mevr. Broekman (V.V.D.)vraagt hoe het staat met de uitbreiding van de Berger Schoolver., waar een lokaal bijgebouwd zal worden. Wanneer het dak er af moet, bestaat de vrees, dat een eronder gelegen lokaal ontruimd zal moe ten worden. De burgemeester antwoordt, dat de toestemming tot bouwen nog niet is afgekomen. De heer Broersma merkte op, dat de heer Van Rees Vellinga heeft voorgesteld de bouwstijlen eens onder de loupe te nemen. Deze heer zou daarover een nota opstellen, doch tot nu toe zag men daarvan niets. Mevr. Broekman antwoordt met de mededeling dat haar partijge noot deze lijst voor de volgende vergadering zal indienen. Dat is een verheugende mede deling. Jarenlang is hier in Ber gen de stijl van Oud-Laren als de enige ware toegepast en is de gemeente een etiquet opgeplakt, dat als verraad aan het streek eigene kan worden beschouwd. Vermeerdering van kennis op dit gebied kan tot verdieping van inzicht voeren. CREMATIE C. PAULS Een talrijke vriendenschaar had zich Vrijdag naar Westerveld be geven, om aan hun overleden vriend C. Pauls een laatste groet te brengen. Onderwijl de met een schat van bloemen bedekte lijkkist de aula werd binnengedragen, speelde de muziek „O, Salutaris"van Mozart. Nadat de kist op het plankier was opgesteld en de aan wezigen hun plaatsen hadden in genomen, klonk de muziek opnieuw, ditmaal de „Elegischer Friihling" van Grieg, die onder diepe stilte werd aangehoord. Na het zwijgen der muziek begaf de heer C. J. Ploeg uit Den Haag zich naar de katheder, om als oudste en intiemste vriend van de heer Pauls in korte maar treffende bewoordingen de vol gende rede uit te spreken: Wij staan hier diep getroffen door het wrede wegrukken uit ons midden van een man, vader en vriend, en kunnen dat in ons denken nog niet in zijn volle omvang omvatten. Onze deernis gaat uit naar hem die is heen gegaan, en naar zijn vrouw en zijn kinderen die zulk een zwaar leed moeten dragen. Nog zoveel was mogelijk geweest, voor hem, die ons is ontvallen. Zijn leven is niet altijd vol vreugde geweest, daar het leed hem niet bespaard is gebleven. Hij was niet de man, die de gemakkelijke weg van de minste weerstand bewandelde. Onrecht kon hij niet aanvaarden en toen het vaderland onderdrukt en vertrapt neerlag, kwam ook voor hem het moment, dat hij de bevelen van de bezetter niet kón en niet wilde aanvaarden, zodat een botsing niet te ver mijden was. Zijn gezondheid werd hem door de gevolgen daarvan ontnomen. De bevrijding zag hem licha melijk gebroken, doch zijn geest was ongerept en strijdvaardig gebleven. Wij, zijn vrienden uit het Verzet, weten hoe hij als vriend voor ons leefde met warme genegenheid. Hij gaf met warme gulheid. Een man, vader en vriend is ons ont nomen en laat een grote leegte achter, doch in onze herinnering zal hij voortleven. Kick, goede, trouwe vriend, vaarwel! Rust in vrede." Daarna sprak de hr J. Broersma, gemeenteraadslid, die de heer Pauls herdacht als een goed mens, een nauwgezet onpartijdig ver slaggever, en als iemand wiens belangstelling naar een openbare zaak en het algemeen welzijn uit ging. Ook de heer M. de Beurs, die als afdelingsvoorzitter van de Partij van de Arbeid, sprak namens de afdeling zijn leedwezen uit over het plotseling verscheiden. „Wij verliezen in hem meer dan wij in woorden kunnen uitdrukken, want zijn aanwezigheid alleen was voldoende om het peil van iedere bijeenkomst te verhogen". Na woorden van troost tot de achter- blijvenden te hebben gericht, bracht hij de overledene 'n laatste groet. Voorts sprak de heer K. Croese namens de vrienden uit het „Kareol". In de korte tijd dat onze vriend Pauls daar vertoefde, wekte hij vriendschap in aller harten. Wij missen hem en wij zullen hem blijven missen." Nadat een familielid de aan wezigen voor hun belangstelling de dank der familie betuigd had, ving de muziek aan te spelen met het slotkoor uit de Matthaus Passion. Langzaam zakte het plankier en langzaam verdween de kist, bedekt met levendige, kleurige bloemen, die als de symbolen van het rijke leven, getuigden van hem, die voor allen die hem kenden steeds was en zal worden herdacht als een vriend. ZEPEN - BADZOUT BRILLANTINES Dorpsstraat 18, Tel. 2383, Bergen BERGERLUCHTPOST Wedvlucht door Jonge duiven van af Mons afstand 252 km Wind Zuid los om 7 uur aan komst eerste duif om 11-5-42 uur 1 K. Vrasdonk 2 J. de Broeder 3 C. Veis 4 A. Visser 5 P. Brakenhoff 6 N. v. de Kamer 7 A. Bakkum 8 A. Staadegaard 9 C. Timmer 10 Jc. Vermeulen 11 K. Postma PUZZLEWANDELTOCHT De belofte van een „komende" zomer heeft Dinsdagavond j. 1. een groot aantal deelnemers er toe verleid mede te doen aan de derde puzzletocht in dit seizoen uitgaand van de V.V.V. en de motorclub „Schoorl". Het waren er 266 die ditmaal startten bij de Rode Leeuw, en met de luttele aanwijzingen die zij daar ontvingen de 6 controleposten moesten zien te vinden langs de met zorg uit gezette ronde. Tevens waren er nog twee vernuftigheidsproeven aan verbonden n.l. het raden van het juiste aantal toffees in een zak cellophaan en het aantal bloemen in een ruiker. Daarbij bleek dat er gelukkig nog optimisten bestaan die het „goede der aarde" met een sterk ZONDAGSDIENST ARTSEN NATUURLIJK KAPSEL I vergrootglas willen bekijken en aan wie de onnozele 150 toffees een massa van 860 stuks toe scheen! Overigens bleek deze tocht minder moeilijk dan de vorige op het aantal strafpunten afgaande. Na langdurig en ijverige berekeningen van het Comité kon de uitslag worden bekend gemaakt. Hier volgen de prijs winnaars- le prijs Mevr. Leeghwater, M. Beemster, 2e prijs Theo Raat, Schoorl, 3e prijs Truus Kroon, Schoorl, 4e prijs v. d. Marei, 5e prijs Mej. Herwijnen, Rotter dam, 6e prijs Wil Thomasse, Schoorl, 7e prijs Mevr. Leegh water, M. Beemster, 8e prijs v. d. Marei, Hilversum, 9e prijs Mevr. Schekkerman, Schoorl, 10e prijs Mienes, Groet, 11e prijs K. Redderink, Amsterdam, 12e prijs Oplaat, Enschede, 13e prijs Daan Lensing, Schoorl, 14e prijs Betty Wagenaar, Warkum 15e prijs A. v. Soest, Weesp, 16e prijs T. Stenneberg, Hoorn, 17e prijs Leni Graaff, Schoorl, 18e prijs A. Goederede, Schoorl, 19e prijs Mevr. Boon-de Boer, Pur- merend, 20e prijs Jaap Zander, Schoorl. GESLAAGD Bij de te 's Gravenhage ge houden examen van de Coöp. Modevakschool Ver. U. A. voor het diploma coupeuse- costuum- en mantelvak slaagde onze plaats- genote Mej. Lida Dapper. Op het één dezer dagen te A'dam gehouden examen slaagde onze plaatsgenoot de heer W. Stam als Electra-hulpmonteur. DUINCONCERT Het was erg jammer dat de uitvoering van „Schoorls Gemengd Koor", met medewerking van Mevrouw Elisabeth Leguyt so praan en Klaas Venneker piano, die als „Duinconcert" was aange kondigd, door de slechte weers omstandigheden na een uitstel van enige dagen tenslotte toch de toevlucht heeft moeten nemen tot de gastvrije tent op het ter rein van de heer Hakof. De bijzon dere sfeer, eigen aan de bekoor lijke duinpan aan de Wagen- makersweg, ontbrak. De niet hinderlijke begeleiding van een enkele late vogel en het vage gerucht van de buitenwereld, dat hoofdzakelijk aldaar bestaat uit een klinkende fietsbel of van verwijderde mensenstemmen, was thans vervangen door een klap perend tentzeil, opzettelijk gerucht van nieuwsgierige jeugd en van voorbij denderende auto's en bussen! Toch hebben de uit voerenden dit alles manmoedig en vooral „vrouwmoedig" ge- getrotseerd, het nogal talrijke publiek doen genieten van goede muziek. Het Ave Verum, Laudate Dominum, Pater Noster en Psalm 103 genoten, naast fragmenten uit „Die Jahreszeiten" en het Osterchor uit de „Cavalleria Rusticana", een uitvoering van het koor met zeer goede momen ten. Mevrouw Leguyt bracht met haar heldere sopraan en char mante voordracht, behalve haar solopartijen in het Laudate Dominum en Die Jahreszeiten, ten gehoreRecitatief en Aria uit „Rinaldo" van Handel, twee werkjes van Cath. v. Rennes „Mij spreekt de blomme een tale" en „Zacht is Uw hand, o windeke", van A. Zagwijn „de Nachtergaal" en van L. Nor- telmans „Hansje". Zij liet in het verdiende lange, hartelijke applaus terecht haar begeleider Klaas Venneker, delen. En daarmede was, ondanks de tegenslag met het weer, dit concert op bevredigende wijze verlopen en heeft Schoorls Koor voor dit seizoen zijn mede werking aan het „aangenaam bezighouden" van onze gasten weer besloten. Ueektlad DE DUINSTREEK Redactie en Adm.: C. Oldenburg, Laan weg 35, Schoorl, Giro H7071 Telefoon K 2209-268 Agentschap te Bergen: De Haan's Boekhandel, Stationsstr., Tel. 2452 Agentschap voor Egmond aan 7 ee P. Jonker, Voorstraat 125 Abonnementsprijs: f 4.70 per jaar f 1.20 per kwartaal Advertentieprijs: 10 ct. per m m. met een minimum van f 1.20 Vraag en Aanbod 12 ct. per m.m. Woning- en Vacantieruil 14 ct. m.m. Familie-advertenties 15ct. per m.m. BERGEN 8 Augustus Dr v. GELDER, Tel. 2027 SCHOORL KOEDIJK 8 Augustus Dr. H. J. PIERS, Telefoon K 2201-202 b.g.g. K 2208-2847 VOOR EEN Tel. 2104

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1954 | | pagina 1