SPOT VUL NU UW LINNENKAST I Midget-Golflinks_ de ttteceUut# NIEUWLAND In „De dóe An <3SI> AUTO's ZONDER CHAUFFEUR GER0 ZILVIUM 1.88 3.88 1.18 1.48 1 Dit komt niet meer DEKENS, iets vuil, tegen AFBRAAK PRIJZEN teu fittulU UethtaMul KAPSALON D0BBEN Koopt in morgenuren* AABE-DEKENS, iets vuil, SPOTGOEDKOOP ALKMAAR - STEENENBRUG EGMOND AAN ZEE BaeUhcuuiU-£ees6iMUUUcek P. Jonker - a. Zet Garage Batlckaudutfytn BelastUtyzalcen Fa. J. SMIT Jr., Ruinelaan 11, Bergen, Tel. 2466 Dames Sweaters SPOTKOOPJES TEGEN - J/EGER WOL LAKENS, prima graslinnen. 140 x 220 4.48 160 x 225 5.58 180 x 240 6.38 ONTBIJTLAKEN moderne ruiten 338 Zwaar DAMAST 398 I795 21« alle soorten Handels- en Familie-drukwerk FEUILLETON De Goedkope Groentenhal Boekhoudbureau J. EUWEN Hereweg 333 - GROET GERQ ZILVIUM Bij gelijktijdige aan schaffing van de vol ledige inhoud van een cassette wordt de waardevolle cassette GRATIS bij geleverd alle kleuren in fijn kant met tricotboord prima per 100 gram Zwarte SAJET per 100 gram DAMESSLIPS alle maten k98 Dames ONDERJURKEN zwaar geplatteerd 028 alle maten Dames Onderjurken Restanten 198 Dames DIRECTOIRS prima, maat 40 kleine stijging p. m. V Dames PYAMA'S Spot en spotgoedkoop Dames Q48 NACHTHEMDEN 0 moeten weg. Dames JASSCHORTEN de laatste >98 VERPLEEGSTERS- SCHORTEN vanaf Prima, dubbele zakken. >78 HERENHEMDEN en BROEKEN, alle maten 4 58 prima, prima Lange HERENBROEKEN o98 alle maten HERENHEMDEN korte mouwen, de laatste HOLLANDIA ONDERKLEDING. Zéér voordelig J48 NYLONS, le keus alle mode-tinten 98 Restanten NYLONS 098 zeldzaam voordelig Geminderde DAMESKOUSEN 4 68 le keus, met loodje WERKKOUSEN zwaar geplatteerd extra prijs 138 PRACHT HERENANKLETS 118 150 x 225 4.48 160 x 225 4.98 180 x 230 5.98 Rijk geborduurd, 150 x 220 5.28 180 x 230 6.98 Bijpassende sloop 1.98 LAKENCOUPON ongebleekt, fantastisch mooie kwaliteit Profiteert hiervan. DOEKEN Reclame Baddoek 0.78 Zware Baddoeken van 3 en 4 gulden, NU 4 98 THEEDOEK Extra mooi, nu 0.59 0.98 Groot SLOOP Rijk geborduurd 114 178 Damast SERVETTEN 089 MOLTON DEKENS Reclameprijs 2.59 extra groot, 160 x 210 5.88 WATTEN DEKENS, speciaal gestikt om het z.g. te voorkomen. Extra groot, 2-persoons .klonten' WOLLEN DEKENS pasteltinten 13.88 extra groot, 2-pers. in diverse bloemmotieven en tinten ^88 DORRESTEIJn ujliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilLh. KERKEPAD, BERGEN N.-H-, BIJ DE RUÏNE Attractieve sport voor elke leeftijd. Dagelijks geopend van 824 uur. Speeltijd plm. 1 a l'/2 uur. Sticks en ballen worden verstrekt. ENTREE f 1- VERLICHTE BANEN lllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllF Agentschap „DE DUINSTREEK". Wij leveren U Familie-drukwerk voor 10 uur besteld des avonds voor 6 uur gereed Enveloppen - Briefpapier - Nota's - Kwitanties Programma's - Tekstboekjes - Prijscouranten - Fol ders, enz. - Verlovings- en Ondertrouwkaarten Naamkaartjes - Geboortekaartjes - Rouwcirculaires Rouwkaarten Voor Naamplaatjes en stempels kunt u even mo dellen en prijsopgave vragen Wij plaatsen advertenties ln alle bladen BREELAAN 52 BERGEN TEL. 2200 Door: PIKE NORTON WILL'S Peter schudde het hoofd. „Kunnen we niet doen", zei hij. „We zouden immers zo onopgemerkt mogelijk onze gang gaan? Stel nu, dat Milly morgen thuis komt en dan van haar vriendin hoort, dat jij of ik naar haar geïnformeerd hebben. Dan zul je eens wat horen over onze bemoeizucht." „Dat zou kunnen", gaf Robert toe. „Maar we zouden het toch wel zo kunnen inkleden, dat die vriendin denkt, dat we haar alleen maar voor een dringende zaak -wilden spreken. Zo iets kan toch?" Nee", antwoordde Peter, „althans niet gemakkelijk. Wat voor reden wil jij bijvoorbeeld opgeven?" De binnenkomst van de hospita onderbrak hun gesprek. „Hier is het adres", sprak ze. „Of ze thuis is, weet ik natuurlijk niet." Robert knikte. „Zullen we eens gaan horen, Peet?" vroeg hij. „Oké", antwoordde deze al opstaand. „We zullen eens gaan zien." Hij wendde zich tot de hospita en zei: „Morgen bel ik u wel even op om te horen of ze inmiddels al thuis gekomen is, en dan vertel ik meteen wel of wij nog iets ontdekt hebben." „Hoor die Peter daar eens", verwonderde Robert zich in stilte. „Zo actief". De beide vrienden reden in Peter's jeep naar het opgegeven adres. Onderweg keek Robert zijn vriend eens van terzijde aan. „Vreemde vent", peinsde hij, „is eerst hevig gebelgd als ik hem opbel en over Milly begin en nu ineensloopt hij het vuur uit zijn sloffen." Peter was zich er niet van bewust dat zijn houding zijn vriend voor zulke raadsels stelde. Zozeer was hij vervuld van zijn eigen overwegingen, dat hij niet eens bemerkte, dat Robert wel erg stil voor zijn doen was. Had hij de zaak niet glad verkeerd aan gepakt, toen Milly bij het was gekomen met het verzoek haar even te introduceren op de Zeedijk en omgeving? Als hij haar eens meegenomen had, was ze misschien wel bekeerd van de gedachte, er later alleen heen te gaan. Nu had hij haar er eigen lijk toe gedreven, haar zin toch door te zetten. Was het nu ook niet een beetje zijn schuld als er iets gebeurd was? Kom. dacht hij dan ineens. Het is immers helemaal niet zeker, dat er wat gebeurd is. Wie weet wat ze nu in alle gemoedsrust aan het doen is. Ze had natuurlijk geen tijd gehad of ze was vergeten, haar hospita tijdig te waarschuwen. Hij maakte zich zorgen voor de tijd. Robert onderbrak zijn gedachtenstroom. „We zijn er", merkte hij op. Peter keek op. „O ja, ik zie het. Weet jij het nummer?" „Veertien", zei Robert, „we staan er al voor". Ze belden aan en een blozende vrouw van ongeveer veertig jaar deed open. Ze staarde de mannen verbaasd aan. Op hun vraag of het dienstmeisje van mevrouw Holters hier woonde, kregen ze een bevestigende hoofdknik en meteen de vraag: „Is er soms iets?" „Niets bijzonders, hoor", haastte Robert zich haar gerust te stellen. „We wilden van haar alleen maar iets weten". „Och", verontschuldigde de vrouw zich. „Je weet het tegen woordig nooit met die jeugd." Het meisje verscheen, giechelend en netjes opgepoetst voor de dagelijkse avondwandeling. Peter informeerde kort en zakelijk wanneer en waar zij Milly gezien had. „Gunst", zei het meisje. „Effies nadenken. Ja, het was op Vrijdagavond. Mijn vriendin en ik liepen te wandelen en „Ja, ja", onderbrak Peter ongeduldig de woordenstroom. „Dat begrijpen we zo wel. Heb je haar misschien ergens binnen zien gaan?" Neen, dat had ze niet, maar ze kon het wel eens aan haar vriendin vragen. Die kwam meer in die buurt met haar vrijer. Die vriendin verscheen verrassend vlug, wat de veronderstelling wettigde, dat ze aan de deur had staan luisteren. Dat meisje wist meer te vertellen. Ze had van haar vriend gehoord, dat de juffrouw in „De Drie Ankers" was binnengegaan-. Het was ge weest op die avond dat Maartje van Straten het uit had gemaakt met Piet Berends. Op een Zondagavond. Peter bedankte de meisjes voor hun inlichtingen, en de beide vriendinnen keken hen nieuwsgierig na. Toen ze de straat uit waren, knikte Peter somber tegen Robert. „Ik begin nu werkelijk te geloven, dat er iets aan de hand is", bekende hij. „Ik ken die kroeg. Vroeger was het niet veel zaaks, wat daar kwam. Dat zal nu nog wel zo zijn, vrees ik". Robert floot weer tussen zijn tanden. „Wat nu?" vroeg hij, Peter aanziend. „Er op af", zei Peter grimmig. „Ik zal nu ook precies alles willen weten. Kom maar mee." Ze stapten in de jeep. „De Drie Ankers" was niet ver meer en de beide vrienden legden zwijgend de korte afstand af. Op de Oudezijds Achter burgwal parkeerden zij het voertuig. Peter verbrak het stilzwij gen toen! ze vlak bij het kroegje waren en merkte op: „We zien er eigenlijk veel te netjes uit." Robert trok zijn schouders op. „Als we goed plat praten, dan zal de rest wel meevallen", meende hij. Ze stapten naar binnen. Hun komst werd niet bijzonder op prijs gesteld. Zonder zich daar iets van aan te trekken zocht Peter een leeg tafeltje. Het kroegje was erg vol en links en rechts bekende gezichten groetend liepen zij naar de tapkast. Peter zag aan de houding van een paar mannen, dat men hen nog niet helemaal vertrouwde, al had zijn groeten al een gun stige uitwerking gehad. Robert vond het maar geraden zo dicht mogelijk bij Peter te blijven, want hij was hier helemaal niet bekend. Met een „wat wensen de heren", kwam de waard op hen toe. Peter keek hem eens even aan. „Wat ben je toch kort van memorie", zei hij dan, een glimlach tevoorschijn toverend. „Ti- nusje, Tinusje, ik dacht dat je mij nog wel zou kennen." De waard keek hem een ogenblik scherp aan met zijn ene oog, ter wijl het glazen recht voor zich uit bleef staren. Dan lachte hij geforceerd. „O, ben jij het. Hoe gaat het er mee?" Hij negeerde Robert, die stil toeluisterde. „Inderdaad. Ik ben het in levende lijve. Had je niet gedacht hè, dat wij elkaar na de grote schoonmaak nog eens terug zou den zien?" Tinus glimlachte even bij de herinnering. Hij was tijdens een der grote razzia's opgepakt en naar Duitsland ge transporteerd. Sindsdien hadden Peter en hij elkaar niet meer ontmoet. „Nee", zei hij, terwijl zijn gezicht weer in de oude stroeve plooi teruggleed. „Dat had ik zeker niet meer gedacht. Drink je een borrel?" „Twee", antwoorde Peter. En met een zcdelingse blik op Robert: „Jij toch ook?" Deze knikte. Peter zette zijn pogingen voort om de waard aan het praten te krijgen. Hij had echter weinig succes. Meer dan een kort ja en nee kreeg hij niet ten antwoord. Eindelijk nad hij zijn hardnekkige pogingen op en draaide zich om, zodat hij de kroeg eens rond kon kijken. Een paar tafeltjes verderop zaten een drietal mannen luid te twisten. On verschillig keek Peter toe. Gaandeweg werd de twist echter heviger en heviger. „Dat gaat mis", bromde Peter tussen zijn tanden. Een dei mannen draaide nu zijn hoofd wat opzij, zodat Peter kon zien, wie hij was. „Verdraaid", mompelde hij dan verbaasd. „Ik ben een boon als dat Jaap niet is." De vrienden van Jaap schenen het niet met hem eens te zijn en eindelijk stond Jaap op. Hij was niet al te vast ter been meer en moest zich aan de stoelleuning vastgrijpen om zich staande te kunnen houden. Een der mannen sloeg met zijn vuist op tafel en schreeuwde: „Ik zeg, dat het niet waar is! Ik vraag jou bewijzen voor wat je zegt." „Zo is het", stemde de andere man in. De man die bewijzen vroeg ging dreigend voor Jaap staan. „Nou", vroeg hij. „Komt er nog wat?" „Je moet het niet zo ernstig opnemen, „Willem", zei Jaap met dikke tong. „Ik „Bewijzen", schreeuw^. Willem. Jaap zweeg. Zonder verdere waarschuwing plantte Willem zijn linkervuist onzacht op Jaap's kin. Hij deed hetzelfde met zijn rechtervuist. Jaap zwaaide heen en weer en stak toen zijn hand afwerend uit, terwijl hij zijn hoofd afwendde. Treiterend sloeg Willem naar Jaap's handen en gaf hem gelijk een nieuwe opdoffer. Ook de andere kerel stond nu op en gaf Jaap een schop onder zijn achterste. Dat was teveel voor Peter. Met een sprong was hij bij het strijdtoneel en met een armbeweging slingerde hij de laatst- bijgekomen vechtersbaas van zich af. „Niet met z'n tweeën tegen een, die bovendien dronken is". „Waar bemoei jij je mee!!" stoof Willem op. „Maak dat je wegkomt ofHij voleinde de slag zonder een kik te geven en plaatste toen een voltreffer op Willem's neus. De tweede kerel was overeind gekrabbeld, maar Peter rekende met hem af op een door deze man heel niet voorziene wijze. Met zijn linkervuist deed hij een schijnaanval naar het hoofd, terwijl gelijktijdig zijn rechtervuist uitschoot. De man hapte naar adem en greep met zijn handen naar zijn borst. Anderen waren om het groepje vechtenden heen komen staan en namen een drei gende houding aan. Robert stelde zich achter Peter op, om eventuele aanvallers in de rug te keren. Nu kwam echter de waard naar voren. „Geen vechtpartijen I hier", snauwde hij met een boze blik op Peter. „Als jullie vech ten wilt, dan doe je dat maar buiten. Hier in ieder geval niet." Rustig nam Peter Jaap onder de arm en geholpen door Robert sleepte hij de arme kerel naar buiten. Geen der aanvallers volg de hen. Eenmaal buiten knapte Jaap wat op en hij keek zijn beide helpers afwezig aan. I „Hoe is het er mee, Jaap?" vroeg Péter, hem joviaal op de schouder kloppend. De man keek hem schuw aan. „Ha, Peter", zei hij toonloos. „Hoe ik het maak?' Hij lachte even. Een korte, I vreugdeloze lach. „Niet meer zoals vroeger ,jong, toen was alles beter, al waren de omstandigheden beroerder." „Toe nou, kerel", lachte Peter opgeruimd. „Tjonge, tjonge, ik ken de altijd zo optimistische Jaap haast niet meer terug.' Jaap's gezicht trok even in een grimas. „Het gaat wel weer, jongens, wel bedankt." „Niks daarvan", zei Peter beslist. „We 'brengen je even naar huis. Dat is het veiligste. Jaap protesteerde zwakjes, maar Peter gaf hem geen gelegen heid meer. „Waar woon je?" De man gaf zijn adres op en on dersteund door Peter en Rob begaven zij zich met z'n drieën op weg. P^ter was onderweg hoofdzakelijk aan het woord en hij ver telde honderduit over de avonturen, beleefd in de onderduikers- tijd. Jaap's naam kwam er heri aaldelijk in voor en Robert con stateerde, dat deze man vroeger voor geen kleintje vervaard was geweest. Zo smakelijk wist Peter die verhalen voor te dra- gen, dat Robert af en toe hartelijk moest lachen. Jaap zei niet veel. Bij zijn huis aangekomen, kon hij alweer, zij het langzaam, de trap oplopen. Op zijn armoedig kamertje liet hij zich onmid- 1 dellijk op het bed neervallen. Peter meende nu genoeg gedaan te hebben en was juist van plan afscheid te nemen, toen hij plot- seling een ingeving kreeg. Misschien had Jaap Milly wel eens I in de kroeg gezien en wist hij iets over haar te vertellen? Hij wenkte Robert, nam een stoel en ging bij het bed zitten. „Vertel eens op, Jaap. Hoe staan de zaken tegenwoordig?" Jaap, die met gesloten ogen op zijn bed lag, kwam overeind en Rob schoof een kussen onder zijn rug. „Jij bent nog altijd diezelfde fijne vent van vroeger", zei hij op zachte toon, terwijl hij Peter aankeek, „nog niet veranderd." Peter lachte wat. „Wil je wel geloven, dat ik soms weer heimwee heb naar die tijd? Zo slecht als we het toen hadden, het was beter dan nu." „Kom, kom, niet zo somber", meende Peter op te moeten merken. „Dat zeg jij nou, maar ik heb reden om somber te zijn. Her inner jij je Lies nog?" Peter knikte. Hij had haar al gemist, maar als bij intuïtie had hij over haar gezwegen. „Ze is d'r vandoor met een andere vent", zei Jaap met een harde stem. „Hij had meer centen dan ik." Zwijgend keek Peter hem aan. „Dat is beroerd jong", zei hij dan zacht. „Ik begin er nu iets van te begrijpen. Het is niet gemakkelijk voor je." Bij stukjes en beetjes kwam nu het hele verhaal. Jaap's handel tje in oud roest ging niet al te best en het duurde niet lang of hij was failliet verklaard. Sedertdien had hij maar zo n beetje aan gewerkt; hier een karweitje en daar een zaakje. Langzamerhand was hij helemaal achterop geraakt en ook nog gaan drinken. In de goedkope Groentenhal koop je de beste en de goedkoopste aardappelen. 10 kg grote aardappelen voor slechts f 1.25. 10 kg blauwe of blanke Eigenheimers f 1.80. 10 kg grote rode aardappelen f 1.50, gratis thuisbezorgd. Wij geven deze week als reclame 1 kg Spercibonen 85 ct. 1 kg mooie Tomaten 50 ct. Pracht Komkommers 20 ct. per stuk Prachtige Bloemkool, vanaf 35 ct. per stuk 1 kg Uien 35 ct. 1 kg gesneden Rodekool 25 ct. 3 kg Tuinbonen f 1.00 Mooie geschrabde Worteltjes 25 ct. per V2kg Met fruit zijn wij ook goedkoop 4 kg Moesappels f 1.00 4 kg Stoofperen f 1.00 3 kg Handappels (yellows) f 1.00 1 kg Kruideniersperen 35 ct. Verder hebben wij goedkope Pruimen, Druiven, Perziken, Spinazie, Postelein, Sla enz. enz. Bij aankoop van 1 fles heerlijke Limonade voor slechts 79 ct., 1 fles Azijn voor 10 ct. En dan onze vers gebrande PINDA's, 75 ct. per V2 kg. Alléén in Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069 Waar je 200 gr. heerlijke soepgroenten kunt krijgen voor slechts 25 ct. Des Zondags geopend, ook voor geschrabde aardappelen Het allernieuwste bieden wij U aan Speciaal voor zeer moeilijk Haar Spreekt met ons en het komt in orde. Dorpsstraat 21 Bergen 2266 TELEFOON 2266 (Gratis inlichtingen). Telefoon K 2209—381 Een advertentie in dit blad, heeft altijd nog succes gehad I Vervaardigd van «llverwit Gero-metaal, hecht verbonden met een zware laag suiver zilver

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1954 | | pagina 4