1 Midget-Golflinks,
V/112 antwoordt niet-!!
De HfUceUi&l
LEEST MET AANDACHT
NIEUWLAND
In „De Dde Anke&s"
VACANTIEREGELING BERGER SLAGERS
VACANTIEREGELING BERGER KAPPERS
T
FOLDER WEESPERKLUIT-RECLAME!
AUTO's ZONDER CHAUFFEUR
DE GOEDE
WEGENS VACANTIE GESLOTEN
(i)
m
Garage
Haarden en Kachels
jfL k
\J
GESLOTEN
BEGTHEL's SLAGERIJ
ATTENTIE
ATTENTIE
Firma R. L0WIJS,
De»tousitaiie
Hdfyt fyij, gastest 1
Lederhuis en Electr. Schoenmakerij J. TON en Zns.
HANDELSDRUKWERK Drukkerij C. Oldenburg, Schoorl
Heden, ontvangen
Alle merken leverbaar
Grote collectie
Ziet de e:alage 1
BERGEN
FEUILLETON
Voor goedkope groenten naar
De Goedkope Groenienhal
Welke eigenschappen bezit
Bioline als vermageringsmiddel
BIOLINE VERHOOGT DE
KLIERFUNCTIE.
„De Leeuw van Schoorl"
prima ledikanten
en kapok bedsteden
Vcrkooplokaal „De Baat*"
Een advertentie in dit blad
heeft altijd nog succes gehad
Gesloten: 5 t/m 12 September:
L. C. BISKANTER
J. GROOTEMAN
C. N. HOOGVORST
D. KONING
Gesloten: 12 t/m 19 September:
Fa. MAASEN
TH. RUIJTER
P. DE WAARD
Gedurende deze 14 dagen wordt ER NIET BEZORGD.
Wij vragen gaarne de volle medewerking van onze cliëntèle.
Gesloten 5 t/m 12 September: Gesloten: 12 t/m 19 September
G. BLEEKER
B. G. DOBBEN
L. HENNEMAN
B. W. DE VET
J. BEENTJES
J. BLOMBERGEN
J. LOUWRINK
19 t/m 26 September:
A. URSEM
Wij vragen gaarne de volle medewerking van onze cliëntèle.
jlllilllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllll^
KERKEPAD, BERGEN N.-H-, BI] DE RUÏNE
Attractieve sport voor elke leeftijd. Dagelijks
geopend van 824 uur. Speeltijd plm. 1 a l'/2
uur. Sticks en ballen worden verstrekt.
ENTREE f 1-
VERLICHTE BANEN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiil^
van 30 Augustus tot 13 September
Stationsstraat 18 - Bergen
pL O rs EL //V S TAAN ZU voor EEN
th WONEN HIER, DUS AAPm£n1£N DEZE
PLAHEET AS EN/GE OU/ZENDEN JAREW
Ac HEER OP ON2E ARRd>E:EEN ZEER SE
^langr'jke
OUT DEK
KING'
L U/ó TER EENS
PROPtsVR
KALE VLA*WAAR ROOKSLIERT**
aaneen.-
BOETEN LEVENDE Wf-
SPRAKELOOS K'JKEn Z l
KR'JGS GESCHREEUW
\EEN ENORM O'ER
NADERT HET VU F
NADERT net v'JF
GrEWAPENDE AAP
MENSEN OP DE
Mr. A u
Aak- C',
?£=-
T-V'V D£ ANDtqt
>£t£ H4VT VEHGIHJNT /VOO
DE DOOR DE POST BEZORGDE
SPAART BLAUWE LIPJES ALLEEN VERKRIJGBAAR BIJ DE MELKHANDEL.
BREELAAN 52
BERGEN
TEL. 2200
(Tegenover Bioscoop).
Et
Door: PIKE NORTO'N WILL'S
„Lees maar", nodigde Peter hem uit, hem de brief en het
telegram overreikend. „Dat telegram kreeg haar hospita en die
brief was bestemd voor Milly, Ik heb hem toch maar open
gemaakt en dat bleek een goede gedachte geweest te zijn". Ro
bert begon haastig te lezen. Traag greep Peter naar de zoveelste
sigaret. Hij stak die aan -en bleef onderwijl naar Robert kijken.
Bob kwam uit zijn mand en sprong op Peter's knie. Verstrooid
streelde hij het beest.
„Dat telegram is iets. Van die brief begrijp ik niet veel",
stelde Robert vast, de papieren weer opvouwend. Zonder com
mentaar te leveren op die aanmerking, vertelde Peter van het
telefoongesprek met de redactie van het weekblad en liet hem
daarna de notities van het meisje over haar avonturen in de
„Drie Ankers" lezen.
„Het is er niet duidelijker op geworden", vond Robert. „Druk
ke werkzaamheden? En haar baas weet zelfs niet eens, waar ze
op uit is! Wat zou ze verder nog moeten doen, dat zo dringend
is, dat ze niet eens op kan bellen of persoonlijk kan komen? Het
telegram is uit Amsterdam verstuurd, maar toch heeft ze niet
opgebeld. Dat vind ik vreemd."
„Uit Amsterdam?" vroeg Peter. „Als dat zo is, wordt het wel
heel erg vreemd. Laat eens kijken?"
Robert overhandigde hem het telegram. „Inderdaad", zei hij
dan, „uit Amsterdam' Ze keken elkaar een ogenblik zwijgend
aan. „Ik vertrouw er niets van", gooide Peter er ineens uit.
„Niets, tenslotte kan iedereen een telegram versturen. Daarbij
behoef je je niet te legitimeren."
Hij was van het bed af gegleden en ging voor Robert staan.
„Het kan me niet meer schelen, maar ik ga dit uitzoeken. Milly
kan me zo lelijk aankijken als ze wil, maar ze zal moeten toe
geven, dat haar gedrag zonderling is, gesteld natuurlijk, dat ze
„wegens drukke werkzaamheden" verhinderd was op een nor
male manier te waarschuwen."
Hij begon met lange stappen de kamer rond te lopen. Rob
volgde hem vanuit zijn stoel met half-toegeknepen ogen.
„Als ik eens naar mijn oom belde...?" zei hij. „Probeer maar.
Laat verder nog maar niets merken, anders wordt die goede man
nog ongerust en hij kan verder toch niets doen."
Robert dacht even na en dan verhelderde een glimlach opeens
zijn gezicht. „Ik nodig mezelf doodeenvoudig eens uit om een
weekend bij hem door te brengen. Ik breng dan wel het gesprek
op Milly. Het moet al heel erg gek gaan, wil ik er niet onge
merkt achter komen, dat ze wel of niet thuis is." Hij zocht het
nummer op en sloeg het aan.
Peter volgde het gesprek, maar zag al spoedig aan Robert's
gezicht, dat van die kant ook geen oplossing kwam. Misnoegd
wierp Robert de hoorn weer op de haak. „Niets", zei hij kort.
Peter hervatte zijn wandeling door het vertrek. „Politie er in
mengen? opperde Robert aarzelend. Peter bleef doorlopen en
gaf geen antwoord. „Het moet onderhand wel", zei hij dan ein
delijk. „Maar ik stel voor om tot morgen te wachten. Eerst wil
ik nog eens met Jaap gaan praten. Misschien kent hij „Jetje". Als
we dat meisje eens konden uithoren schoten we misschien een
heel eind in de goede richting." „Dat is niet zo kwaad. Zou hij
nu thuis zijn?" „Proberen" zei Peter. „Ga maar mee."
Hij schoot zijn jas aan en Robert volgde zijn voorbeeld.
Enige ogenblikken later reden zij in snelle vaart naar Jaap's
kamer. Ze troffen hem gelukkig thuis en onmiddellijk vuurde
Peter een waar spervuur op hem af. Wist hij de adressen van
Gerhard Verduynen en Perpagos al! Kende hij een meisje, dat
„Jetje" heette? Had hij verder nog iets gehoord over Milly?
Jaap stopte zijn oren dicht quasi-wanhopig. „Niet alles
tegelijk. Kalm aan alsjeblieft. Naar de adressen van die twee lui
heb ik geïnformeerd, maar ik heb daarover nog geen zekerheid.
Alles is nogal vaag, van het meisje heb ik niks gehoord. En wat
vroeg je verder?"
„Ken je een meisje, dat Jetje heet?" Jaap krabde zich in zijn
stoppelbaard. „Misschien" zei hij voorzichtig. „Maar waarom
vragen jullie daar ineens naar?" Hij keek Peter onderzoekend
aan. „Heeft zij soms ook al iets met de zaak uit te staan?" Als
antwoord liet Peter hem de brief lezen. „Zo, zo," zei Jaap, ter
wijl hij het velletje weer dichtvouwde en in de enveloppe te
rugschoof.
„En?" vroeg Peter gespannen. „Ik ken haar vermoedelijk wel",
zei Jaap. „Zij is eigenlijk een vriendinnetje van de Sjielce, maar
de laatste tijd heb ik ze niet meer samen gezien."
„Ik wil haar spreken," zei Peter. „Misschien weet zij méér
en wellicht weet zij ook te vertellen, waar Verduynen woont."
„Natuurlijk riep Jaap. „Daar heb ik nog niet aan gedacht.
Zij zal hem zeker weten te wonen. Stom van me, dat ik daar
nog niet aan gedacht heb." „Waar kunnen we naar vinden?"
vroeg Peter.
Weer krabde Jaap in zijn baard. „Ik zou als ik jullie was
maar niet naar haar toe gaan. In een buurt als de hare verwekt
jullie komst veel opzien. Bovendien hebben de muren daar oren.
Ik zal naar haar toegaan en haar trachten over te halen hier
naar toe te komen."
„C'est trés bienjubelde Peter. „Ik wist wel Jaap, dat we
iets aan jou zouden hebben." „We zijn oude vrienden," zei Jaap
trots. „En die help ik altijd. Maar dat wil nog niet zeggen, dat
jij nu ineens „van over de grens" moet gaan praten. Je bedoelde
zeker, dat het goed is?" Hij verdween en Robert en Peter
wachtten geduldig op zijn terugkeer. Robert benutte de tijd om
zijn nagels schoon te maken, terwijl Peter ouder gewoonte
de kamer op en neer drentelde met zijn handen op zijn rug en
in zijn linkermondhoek een gedoofd sigarettenpeukje.
Het duurde langer dan zij gedacht hadden. „Ze heeft zeker
geen zin om te komen", merkte Peter op met een snelle blik op
zijn horloge. „Hij is pas tien minuten weg" stelde Robert hem
gerust, maar ook hij voelde het ongeduld branden. Weer wacht
ten zij. „Ik geloof, dat er mensen de trap op komen," zei Peter.
Hij liep naar de trapdeur, opende deze en keek naar beneden.
Inderdaad kwam Jaap de trap op en achter hem aan kwam een
slordig gekleed meisje. „Dit is Jetje", stelde Jaap haar voor. „Ik
heb haar al gezegd, dat ze nergens benauwd voor hoeft te zijn."
„Er is toch niets met Gerrie?" vroeg het meisje met een brutale
blik op de beide mannen. „Zijn jullie van de politie?" „Nee,"
zei Jaap, „dat zijn ze niet, maar..."
Peter viel hem snel in de rede. Hij pakte deze zaak liever zelf
aan. „Luister eens Jetje" zei hij, terwijl hij haar vast in de ogen
keek. „Je vroeg of er iets met Gerrie was. Ik vermoed, dat je
Gerhard Verduynen bedoelt, bijgenaamd „De Sjieke"?"
Het meisje volstond met een korte knik. „Welnu", hernam
Peter. „Op jouw vraag zou ik zowel met ja als nee kunnen
antwoorden. Er is niets met Verduynen, maar öf er wat met
hem zal gebeuren, zal aan jou liggen."
„Wat wil je van me?" vroeg Jetje, haar grijsgroene ogen
strak op hem richtend. „Luister. Ik heb een brief van jou ge
lezen, die je geschreven hebt aan een zekere juffrouw Van
Zanten."
Er lichtte iets van begrijpen op in de ogen van het meisje.
„Jij bent zeker haar Klorisje, hé?" vroeg ze met iets van leed
vermaak in haar stem. „Nee," zei Peter, die bloosde bij deze
beschuldiging. Een onderdrukt gegrinnik achter hem bewees, dat
dit de anderen ook niet ontgaan was.
Zijn ergernis verbergend, vroeg hij liefjes: „Wat weet jij van
dit meisje?" Jetje gaf niet direct antwoord. De voorzichtigheid
van haar soort waarschuwde haar, niet al te grif te antwoorden,
maar anderzijds was het de jalouzie, die haar tot spreken dwong.
„Ze komt de laatste tijd erg veel in „De drie Ankers"..." Ze
aarzelde even, maar vervolgde dan met een plotselinge felheid:
waar ze het nogal aanpapte met Gerrie." Peter schrok van
de blik in haar ogen. Er was iets van een roofdier, dat zich
in haar prooi bedreigd voelde. „Ga verder", drong hij aan. „Ik
weet, dat Gerrie soms rare dingen doet en daarom wilde ik haar
voor hem waarschuwen. Hij heeft niet veel goeds met haar in
de zin." Peter dacht even na. „Zij beschouwt die Verduynen als
haar bezit en vreest een aanval van Milly daarop. Is dat „ge
vaar", waar ze over spreekt nu verzonnen of reëel?" Voorzich
tig trachtte hij haar er toe over te brengen nog iets meer te
zeggen over dat gevaar. „Wat voor gevaar bedreigt haar dan,
wanneer ze Verduynen nog verder blijft bezoeken?"
Het meisje keek hem fel aan. „Ik weet het ook niet precies,
maar er verdwijnen wel eens meer meisjes in die omgeving," zei
ze veelbetekenend. „Wat bedoel je daarmee?" vroeg Peter ge
spannen. „O niets. Maar het is alleen vreemd, dat Gerrie ze
dan doorgaans goed kent."
Een angstscheut joeg door Peter's lichaam. Grote goedheid,
dacht hij, als het eens waar is, wat zij zegt! Hij durfde niet
verder te denken. Vaag was hij zich er van bewust, dat Robert
haar nu een vraag stelde. Hij dwong zich tot luisteren. „Je
schijnt dat meen ik tenminste uit je houding op te kunnen
maken niet erg gesteld te zijn op juffrouw van Zanten. Maar
waarom waarschuwde je haar dan?"
Het meisje, in het nauw gebracht, zweeg. „Handig gedaan",
prees Peter in stilte. „Nu zal ze toch kleur moeten bekennen."
Jetje draalde nog steeds met antwoorden. „Wat willen jullie
toch van me?" vroeg ze dan.
Nu mengde Jaap zich in het gesprek. „Niks bijzonders, Jetje.
De heren zijn niet van de politie en wat er hier gezegd wordt
blijft tussen ons. Geef nu rustig antwoord en zeg de waarheid."
„Dat heb ik steeds gedaan", verdedigde het meisje zich. „Maar
ik krijg zelf niet eens antwoord op mijn vraag, wat er met
Gerrie is." „Zover wij weten, is met hém alles in orde", ant
woordde Peter. „Wij willen alleen iets weten over juffrouw van
Zanten.' „Wat is er dan met haar?" vroeg Jetje, terwijl ze de
drie mannen beurtelings met geveinsde onverschilligheid aan
keek. „Ze is sedert een paar dagen verdwenen", antwoordde
Peter langzaam, „en wij trachten haar te vinden." „Dat zal je
nooit", was het verrassende antwoord van het meisje, terwijl
haar houding een totale verandering onderging. De angst, die
tot nu toe steeds uit haar houding was gebleken, verdween nu
totaal. Waarom? Peter pijnigde zijn hersens af met deze vraag.
Het antwoord drong plotseling in alle klaarte tot hem door:
Omdat zij wist, dat als haar concurrente verdwenen was, zij
geen concurrente meer was, maar een slachtoffer van haar
vriend Verduynen!
Hij ontstelde bij deze gedachtengang. Nee, dat kon niet waar
zijn! Dat mocht niet waar zijn! Hij kreunde inwendig en een
stap naar voren zettend, beet hij het meisje toe: „Vertel op,
wat weet je van die zaak?"
Onmiddellijk besefte hij, dat hij hiermee een fout beging. Jetje
keek hem spottend aan en vroeg hatelijk glimlachend: „Waar
om zou ik dat doeu?" Peter zweeg en toen deed Robert nog een
poging. „Kom, kom", zei hij met een geforceerde glimlach. „Wij
willen alleen maar iets over dat meisje weten. De rest interes
seert ons niet." Jetje trok haar schouders op. „Ik heb al genoeg
gezegd", verkondigde ze. „Als jullie niets anders weet, dan blijf
ik hier niet langer.'
De drie mannen zwegen. „Veel succes verder!" Met een
spottende buiging verliet ze het vertrek. Jaap liep met haar mee
en vroeg als terloops: „Ben je nog in de Binnen Bantammer ge
weest?" „Ja", zei het meisje mat. „Hij liet zeggen, dat hij niet
thuis was, maar ik zag een spiertje licht door de gordijnen schij
nen." „O", zei Jaap, terwijl hij wat deernis in zijn stem poogde
te leggen. „Het komt wel weer in orde, hoor", zei ze op een
toon alsof ze wilde zeggen: maak je maar niet bezorgd hoor, ik
rol mijn eigen kousen wel op."
Weer bovengekomen zag Jaap de sombere gezichten van de
twee „rechercheurs' „Ik heb het grondig verpest met mijn uit
val", bromde Peter. „Nou is ze weg en weten we het adres
van Verduynen nog niet." „Ik wel", zei Jaap triomfantelijk. „Jij
wel?" herhaalden de twee anderen in koor. „Ja", zei Jaap.
„Jullie hoorden me misschien vragen of ze nog in de Binnen
Bantammer geweest was?" „Ja", zei Peter ongeduldig. „Wel,
een paar lui meenden, dat hij daar woonde, maar ik kon geen
zekerheid krijgen. Toen Jetje op mijn vraag met „ja" antwoord
de wist ik genoeg. Hij woont daar nog steeds."
„Schitterend, kerel, je bent een prima detective! Dat was een
prachtval!" „Ja", zei Jaap. „Ze liep er mooi in." „We gaan er
naar toe", besliste Peter, „en wel direct." Ze kwamen die avond
echter niet bij de Sjieke terecht.
Toen ze buiten waren en slechts een paar straten van het
verblijf van Verduynen verwijderd waren, liet Jaap opeens een
verraste uitroep horen en stond hij stil. „Wat is er?" vroegen
Peter en Robert, terwijl ze Jaap's blikken volgden. „Daar loopt
Perpagos, die Griek", fluisterde Jaap opgewonden. „Er is geen
twijfel mogelijk. Daar is hij!" en hij wees met de hand. Strak
keken de beide andere mannen in de aangegeven richting. „Be
doel je dat kleine mannetje met die lange jas aan?" „Juist, die
is het."
(Wordt vervolgd)
Kijk maar eens
1 kg. Spercibonen 60 ct.
1 kg. Mooie Tomaten 35 ct.
3 Krop Sla 25 ct,
3 Citroenen 25 ct.
1 kg. Gesneden Rodekool 35 ct.
1 kg Uien 25 ct.
Met fruit zijn wij ook goedkoop
1 kg. Blauwe Pruimen 40 ct.
Zeer geschikt voor de inmaak
3 kg. Zoete Appels f 1.00
4 kg. Moesappels f 1.00
1V2 kg. Stoofperen 25 ct.
3 kg. Handappels, Yellows f 1.00
Verder hebben wij Druiven, Perziken.
Paprika's, Sinaasappels enz. enz.
Bij aankoop van 1 fles heerlijke Limo
nade voor 79 ct., 1 fles Azijn voor 10 ct.
En dan onze vers gebrande PINDA's,
75 ct. per V2 kg.
Alléén
Dorpsstraat 86 - Bergen - Tel. 2069
Waar je-200 gr. heerlijke soepgroenten
kunt krijgen voor slechts 25 ct.
Des Zondags geopend,
ook voor geschrabde aardappelen
Volgende week als „De Duinstreek" niet
verschijnt, hebben wij met onze groenten
en fruit ook goedkope prijzen.
Heeft U al eens kennis gemaakt met onze
BOTERKOEKJES
Grote sortering. 45 ct. per 100 gram.
Banketbakkerij K00LMEES-S0ECKER
j. Oldenburglaan 5, Bergen - Telef. 2385
I MAANDAG 23 en
DINSDAG 24 AUG.
SCHOORLDAM
Donderdag 9 September
geeft de
Dorpsstraat 63 - Bergen
van de nieuwste
BECHT en DYSERINCK
OLIEKACHELS
Uw drogist kent BIOLINE, hij kent de
biologische bestanddelen van BIOLINE
en zal U gaarne inlichten.
Prijs per verpakking
50 dragée's f 1.25
DROGISTERIJ
Hereweg 21 - Schoorl - Telefoon 382
Wij verhuren en verkopen
Verder prima gebruikt
Huisraad
Marinestraat 21, Bgmond a. Z.
Telefoon 459
Dagelijks geopend
