V 12 antwoordt niet
Ifr „Dl Drie AhUws
3k
jp/^""'2
Slagerij
L. C. RISKANTER
EGM0ND AAN ZEE
J
KERSTFEESTVIERING
PLATTELANDSVROUWEN
Gemeenteraadsvergadering
Yt VEEC/i
Grote afslag Rund- en Varkensvlees
DOORREGEN LAPPENf 1.35
MAGERE LAPPEN f 1.65
)03m€tcca
l/R^ANDERHOOC
J. BLOMBERGEN - BERGEN
in de Raad van Bestuur vertegen
woordigd door Burgemeester
Jochems.
Bouwkas Noord Ned.
Gemeenten
Tot deze Bouwkas is ook onze
gemeente toegetreden er er heb
ben zich reeds elf spaarders ge
meld terwijl er aan spaargeld on
geveer f 9000.werd gestort.
Aan vijf spaarders is een rijks-
bouwpremie verleend, zodat de
bouw dezer woningen binnenkort
zal kunnen beginnen.
oo
Tot zover de jaarrede van Mr.
Jochems. Nog twee evenementen
verdienenafzonderlijke vermelding.
Ten eerste de benoeming van de
weg gelegen langs de gemeente
woningen aan de Voorweg, voor
zover niet liggende aan deze weg.
Het voorstel van B. en W. was
de naam „Oosterwegmaar op
voorstel van Mevr. Jansen besloot
de Raad tot de naam „Frederiks-
laan", naar de raadhuisbode Fre-
derik Gutker. Burgemeester sloot
zich hierbij gaarne aan.
Het tweede evenement was het
afscheid dat Mr. Jochems nam van
de heer van Wijk. Hij roemde
diens werkkracht en inzicht en
sprak woorden van dank voor de
door hem persoonlijk ondervonden
steun, terwijl hij ook uit naam
van de gehele Raad en alle aan
wezigen hem dank bracht voor al
hetgeen hij voor de Gemeente
heeft gedaan. Met een hartelijk
applaus werden deze zeer waar
derende woorden onderstreept.
Op Woensdagavond 22 Dec.
kwamen de Plattelandsvrouwen
van Schoorl en Groet tesamen in
de zaal van de heer Nic. Schuyt,
om het Kerstfeest te vieren. De
presidente, Mevr. Arpeau, heette
de aanwezigen welkom en be
dankte de dames die de zaal zo
keurig hadden versierd. Daarna
moest zij helaas de nagedachtenis
herdenken van twee leden, die
aan de vereniging door de dood
waren ontvallen, waarop een stilte
van één minuut in acht werd ge
nomen. Daarna deelde zij mede,
dat door de attentie van een grote
fabriek de dames zouden worden
getracteerd op een Parijs gebak.
(Vreugde
Na het gezamenlijk zingen van
„Stille Nacht", sprak Mevrouw
Heringa het Kerstwoord uit. Zij
bracht haar toespraak in verband
met de woorden van Koningin
Juliana uit Haar gepubliceerde
brieven zoalsmenselijke saam
horigheid houdt niet op aan de
landsgrenzen en Doen wij wel
genoeg voor anderen die diepe
indruk op spreekster hadden ge
maakt.
Na samenzang van het lied
„Nuzyt wellecome", droeg Mevr.
Arpeau het Kerstverhaal voor. Dit
verhaal handelde over een vader
en zoon die naar Canada emi
greerden en daar door hard werken
tot grote welstand kwamen. Na
het overlijden van de moeder ont
stond onenigheid tussen vader en
zoon, die eindigde met het vertrek
van de laatste met medeneming
van een gedeelte van het bezit
van de vader. Na jarenlange af
wezigheid voelden beiden spijt van
hun gedrag jegens elkaar en ging
de vader op zoek naar de zoon,
echter zonder resultaat. Deze liet
toen overal oproepen aanplakken
om zijn zoon te bewegen naar huis
terug te keren en toen de voort
vluchtige dit las, ging hij weer
op weg naar zijn vaderlijk huis en
arriveerde daar op Kerstavond.
De dames Stam-Greeuw, H. v.
Esseveld-Roukens en Mantel de
clameerden daarna enige gedichten.
Daarna kwam als hoogtepunt van
de avond de opvoering van
„Twaalf met de Postwagen van
Andersen. De twaalf maanden van
het jaar werden door twaalf dames
voorgesteld. Een ernstige nacht
waker met lantaarn werd kostelijk
vertolkt door Mevr. de Leeuw,
die elk der maanden door de poort
geleidde en geduldig aanhoorde
wat ieder voor haar vertrek had
te vertellen. Gezien de korte tijd
van voorbereiding en de moeite
die de dames zich hadden getroost
dit tot stand te brengen was het
langdurig en hartelijk applaus zeker
verdiend.
Met het samen zingen van „Ere
zij God" en een slotwoord, werd
deze geslaagde Kerstavond be
sloten.
VERLOTING
ST. NIC.-ACTIE 1954
De volgende Lot No's en
prijzen zijn nog niet ingeleverd
en afgehaald, verzoeke dit als nog
ten spoedigste te doen.
lstc Verloting 1954
Prijs No. 47, Lot No. 1369.
2de Verloting 1954
Prijs No. Lot No. Prijs No. Lot No.
10 160 68 2514
48 1793 85 381
3de Verloting 1954
Prijs No. Lot No. Prijs No. Lot No.
6 2393 43 2696
14 4181 75 7484
21 4347 77 1460
32 7742 85 6342
34 1065 67 4664
41 6677 106 142
De gemeenteraad kwam vorige
week Maandagavond in voltallige
zitting voor het laatst in dit jaar
bijeen, onder voorzitterschap van
burgemeester Niele.
Veel overredingskracht had de
voorzitter niet nodig om de raad
belangrijke besluiten te doen
nemen. Zo werd met algemene
stemmen besloten toe te treden
tot de gemeenschappelijke regeling
inzake het centraal ziekenhuis te
Alkmaar. Wel kwam naar voren,
dat Alkmaar zich onder de schone
schijn van medezeggenschap van
een te zware last wist te ver
lossen. De heer Snoeks vond het
typisch, dat men nu nooit meer
weet waar de gemeente aan toe
is. Burgemeester Niele wees er
op, dat Alkmaar maar een kleine
stad is, die dit niet aan kan. De
regeling, dat de gemeenten in het
tekort bijdragen per verpleegdag,
nadat Alkmaar 20 °/0 van het
tekort voor haar rekening geno
men heeft, achtte hij billijk. Weth.
Zwart achtte het een sociale taak
hieraan mede te werken. Tot nu
toe moest Alkmaar bloeden voor
de buiten-gemeenten, waar de
meeste patiënten vandaan komen.
Ook de toetreding tot de
Stichting Geestelijke Volksgezond
heid ondervond weinig tegen
kanting. Wel moest de voorzitter
erkennen, dat hij zelf niet goed
wist, wat voor voordeel er voor
de gemeente aan verbonden is.
Door de voor- en nazorg voor
geesteszieken kan de gemeente in
ieder geval daarop uitsparen. De
voorzitter was van het voordeel
overtuigd, omdat verschillende
tegenstanders van aansluiting, na
de toelichting op een vergadering
in Alkmaar, van standpunt ver
anderd waren.
Mr. Biersteker informeerde naar
de kosten. Evenals bij het centraal
ziekenhuis, was dit volgens de
voorzitter niet bij voorbaat te
zeggen. Het zou echter neerkomen
op een kwartje per inwoner. Ook
aan dit voorstel gaf de raad vlot
zijn fiat.
Een splinternieuwe leges-ver
ordening ging al even vlot onder
de hamer door. Zo ook een
rekening-courant-overeenkomst en
een kasgeldlening met de Bank
voor Nederlandse Gemeenten, om
in 1955 ook weer over de nodige
vlottende middelen te kunnen be
schikken.
Als onderwijzeres aan de open
bare lagere school werd met
algemene stemmen benoemd mej.
Hogenbirk uit Hilversum.
De ambtenaren kregen hun6°/0
vanaf 1 October jl. plus een
nieuwe ziektekosten-regeling en
vacantie-toeslag.
Voor afbraak werden 4 huisjes
gekocht van de Fam. van den
Bergh uit Utrecht voor f 750.
per stuk en 1 van Mevr. van der
Meer-Kok uit Den Helder voor
f 1000.Deze laatste aankoop
geschiedde, om achter 't gemeente
huis een brandweerkazerne te
kunnen bouwen. Mr. Biersteker
had deze liever op het Emmaplein
gezien. De voorzitter lichtte echter
toe, dat naast het gemeentehuis
een politiebureau komt en daar
achter dan de brandweerkazerne,
waardoor men een ideale combi
natie verkrijgt. De Schoolstraat
wordt dan tevens ter plaatse ver
breed zodat met een en
ander diverse belangen gediend
worden.
Zonder B. en W. te verwijten,
dat zij er nu pas mee kwamen
aandragen, ja zelfs met grote in
stemming hechtte de raad zijn
goedkeuring aan een suppletoire
begroting van f 160.000.voor
14 huizen, die reeds gebouwd zijn
Ff/Y MAAI DRtN&r Z/(H NAAR,
DF -
NEB, H'J T£T
SLH'JNT /£T$
ontzettends rf
HEBBEN 8£C££rI).
JA ÖAT/s PETER f
fs M'J Al Q'j TEnaJ/.J
GflnFfs r
r Hf EFT INAARSCH'JM'JK Tf
MAHfN NET D/f I/-/J
-Zit a ££a/ VR/£/VT )-Y NON
j,A\
J'JN VRIENDEN TRACHTEN
TEVERGEEFS om HfM 4R/V
HFT PRA TEN rf\
TR'JGEN OVER
2'JN R£/S MET
LANGZAAM NERSTfir PETER
i^ DOOP GOEDE VfRZOR
"i fT-, TTüv tui-r
N/trMHD weer war wj sneern
*/eeer... we aeesen waaa oe v-12
'::&EDR£&D Ha AR DE 2e
is daar éao Merea
Diep uerwAw dl/s
a'/er..
-
NEE'V.. 'K KAN
[NERKELJK
HERIN
NEREN
en^van f 3800.voor de nieuwe,
electrisch verlichte klok op de
Ned. Herv. kerk, die men reeds
lang kon aanschouwen en waar
voor men alle lof had. Reuze ge
zellig was het enige commentaar!
Voor de heren Zwart, Dekker,
Vos en Bas stelde de gemeente
zich weer gaarne garant voor
rente en aflossing van leningen
voor woningbouw. Van de heer
Jac. Schol werd een claim over
genomen voor woningbouw.
Natuurlijk ontbraken ook nu
diverse grond-transacties weer niet.
Van de Gebr. Heere werd een
stuk grond overgenomen aan de
Oosterbergstraat voor f 3.- per m2.
Met de vereniging Ziekenzorg te
Amsterdam werd grond geruild
bij het koloniehuis Huis ter Duin,
zodat de gemeente achter het
Troelstra-Oord een binnen-Bou-
levard kan aanleggen, waarmede
men intussen f ook al druk bezig
is. Van de heer P. Zwart werd
een stuk grond overgenomen aan
de Zuiderstraat voor totaal f 1.-,
hetgeen men „nooit te duur' vond.
Vlot stond de gemeente echter
ook weer met evenveel genoegen
diverse bouwterreinen af aan
bouwlustigen. Zo verkreeg de
heer A. Wijker een terrein van
530 m2 aan de Julianastraat voor
f 8.- per m2, de heer P. Zwart
7702 aan de in aanleg zijnde,
nieuwe binnen-Boulevard, even
eens voor f 8.- per m2. Voor
dezelfde prijs veroverden de heren
Vos en Dekker een terrein van
resp. 159 m2 en van 170 m2 aan
de Emmastraat.
Minder vlot verliep de verkoop
van een terrein van 5252 aan de
Trompstraat, aan Ds. Roobol.
Mr. Biersteker wilde hier, rond
de Herv. kerk, toch wat ruimte
houden. Er komt ook al een
pastorie bij de kerk. Verder een
verenigingsgebouw en even verder
een gymnastieklokaal. De vreem
deling kwam hier z.i. niet om
naar bebouwing te kijken. Men
moet oppassen voor verstedelij
king. Het dorp moet een dorp
blijven.
Volgens de voorzitter kon men
zich niet teveel aan de vreemdeling
storen. De vreemdeling zou ook
willen, dat alle oude krotten blijven
staan, want die zijn zo schilder
achtig! Maar dé' vreemdeling
houdt geen spreekuur voor de
mensen, die om een betere woning
komen.
Wethouder Zwart liet ook het
sentiment meespreken. Meer dan
30 jaar heeft dominé Roobol de
Egmondse gemeente gediend. Hij
wil nu graag dicht bij de kerk
blijven wonen in het centrum van
het dorp.
Mr. Biersteker meende, dat men
de persoon er buiten moet laten.
Daar hij echter wel aanvoelde,
dat zijn stem, die eens roependen
in de woestijn was, besloot hij
verder maar te zwijgen! Dominé
Roobol kreeg de begeerde grond
De heer Krab wilde gaarne de
prijs weten, die in de hitte der
debatten niet was genoemd. Voor
de civiele prijs van f 3.- per m 2
bleek dominé eigenaar te zijn
geworden.
Het lek in de waterleiding (be
groting) werd hierna met spoed
gedicht. Het offer bleek niet groot.
Vanaf 1 Januari zal men voor
zijn abonnementsgeld van f 3.50
per kwartaal niet meer 10 m'
cadeau krijgen, maar 6. Men zal
dus hoogstens 4 m3 per kwartaal
meer moeten betalen, zulks a raison
van f 0.30.
De heer Dekker was hier niet
tegen. Hij wenste echter een lans
te breken voor de huiseigenaren,
die het water betalen moeten en
op hun huurder kunnen verhalen.
Dat wordt nu alweer moeilijker.
Hij stelde voor dat de gemeente
met de huurders zou afrekenen.
Zichtbaar geschrokken memo
reerde de voorzitter, dat over
deze kwestie nog niet zolang ge
leden al heel wat woorden zijn
verspild. De zaak is toen, wat men
noemt, uitgevochten. Gelukkig
voor hem, had de raad blijkbaar
geen zin, deze oude koe nu weer
uit de sloot te halen. Met de ver
zuchting van de heer Dekker, dat
B. en W. het toch nog maar eens
bekijken moesten, kwam de tariefs
verhoging tot stand.
Bij de afvoer van het water,
bleek zich dezelfde moeilijkheid
voor te doen. De rioolbelasting
moest verlengd worden en de heer
Dekker was daar niet tegen. Geef
de keizer, wat des keizers is, zo
was zijn opinie, maar verhaal die
belasting weer niet op de arme
huiseigenaar. De belasting hangt
af van het waterverbruik en komt
dus na afloop van het jaar. In
middels is de huurder, op wie de
eigenaar verhalen moet, misschien
alweer verhuisd of overleden en
de huiseigenaar zit met de brokken.
Ook hier wilden B. en W.
echter van geen wijken weten.
Blijkbaar hadden zij meer houvast
aan de eigenaar als aan de huurder.
Ook hier kraaide hun haan koning.
Sijmen, de huiseigenaar, moet be
talen
Zonder zich een moment te
bedenken schonk de raad ver
volgens aan de woningbouwver
eniging de somma van f 220.000.
Voor de bouw van 15 woningen
aan de Wilhelminastraat en de
Piet Heinstraat.
Tot slot boden B. en W. de
nieuwe begroting voor 1955 aan,
die men het volgend jaar wel
eens zal bekijken.
De heer Stam informeerde bij
de rondvraag, waar de nieuwe
school blijft. De planologische
dienst bleek hier het zwarte schaap
of misschien wel de boeman.
Ondanks goedkeuring van de
minister maakte deze dienst be
zwaar tegen de plaats, zodat nog
steeds geen goedkeuring van Ged.
Staten verkregen was. Voorts
herinnerde de heer Stam aan de
afspraak de stroomprijs te ver
lagen, zodra het mogelijk is. Zover
was 't nog niet.
De heer Dekker vroeg of de
eigenaar van een afgekeurde
woning bouwvolume krijgt. Dit
bleek het geval, blijkens diverse
voorbeelden.
Hierna sloot de voorz. met de
beste wensen voor „oud en nieuw".
FEUILLETON
19
Door: PIKE NORTON WILL'S
De beide inspecteurs bogen zich nieuwsgierig over de gevan
genen. „Geen bekenden van mij", zei hoofdinspecteur Dubois
beslist. „Geen bekenden van mij", zei ook Verberne. „Nou zei
Peter wat ongeduldig wordend. „Duw ze in een cel of laat ze
vrij, maar ik heb er genoeg van." Inspecteur Dubois wenkte
enkele agenten en gaf zijn bevelen. Dan vroeg hij de anderen
hem te volgen en ze gingen weer naar binnen. Op zijn kamer
moest Peter verslag uitbrengen. Daarna werd Milly uitgenodigd
om haar verhaal te doen.
Het meisje glimlachte tegen de beide inspecteurs, ging even
verzitten en begon toen haar relaas. „Het is een lang verhaal,
maar ik zal alleen de belangrijkste punten opsommen. Ik was
van plan een reportage te maken van hetgeen er zich in de
Amsterdamse onderwereld afspeelde, speciaal over die dingen,
waarbij de vrouw was betrokken. Ik nam daarom met Peter
contact op om mij in kennis te brengen met verschillende figuren
uit die omgeving." Ze bloosde even, maar terwijl haar handje in
die van Peter gleed, vervolgde ze: Peter was zo verstandig, te
proberen mij er van af te brengen maar ik was eigenwijs en wil
de toch doorzetten. Op een avond ging ik die achterbuurten in
en ontmoette in „De Drie Ankers" een zekere Gerhard Ver-
duynen, een romanschrijver, die mij beloofde te helpen. Ik kwam
vaker in dat café en ontdekte, dat er cocaïne verhandeld werd.
Ik hield dit eerst voor me, maar later vertelde ik aanGerhard,
wat ik ontdekt had. Hij schrok daar erg van en waarschuwde
mij, dat deze kennis voor mij wel eens fataal zou kunnen zijn.
Ik lachte hem toen uit, maar later bleek, dat hij het bij het
rechte eind had. Ik had al eerder kennis gemaakt met een Griek,
Perpagos, die naar Gerhard fluisterde erg goed op de
hoogte was van hetgeen er zich in die obscure gelegenheden
afspeelde. Ik meende dat hij me wel verder zou kunnen helpen.
Ik wist wel, dat hij niet te vertrouwen was, maar rekende op
de steun van Gerhard, die al deze lieden goed scheen te kennen.
Op een avond, waren we weer met een heel groepje en toen
gebeurde het. Ik had koffie gedronken en voelde me hoe langer
hoe slaperiger worden. Wat er daarna gebeurde weet ik niet,
maar ik werd wakker aan boord van een schip. Dat meende ik
op te kunnen maken uit het schommelen.
Mijn kajuit was verduisterd en ik verloor alle begrip van tijd.
Af en toe kwam een matroos wat eten brengen, maar die was
zo gesloten als een graf. Hoe lang die reis geduurd heeft weet
ik niet. Op een nacht ik zag natuurlijk pas dat het nacht
was toen ik buiten de kajuit kwam werd ik van het schip naar
de wal geroeid. Ik werd toen naar het hotel gebracht en daar
weer opgesloten. Enkele dagen later kwamen er twee mannen,
die mij gelastten hen te volgen. Toen kwam Peter naar boven
en de rest is al bekend.
Ze zweeg en Peter drukte even haar hand.
„Nu is het, geloof ik, mijn beurt", zei inspecteur Verberne.
„Van Peter zul je alles nog wel in extenso horen, maar ik zal
alleen het stukje vertellen vanaf het moment, dat Peter uit Am
sterdam vertrokken was. Nadat ik de brief gelezen had, welke
Peter voor zijn vertrek naar Marseille aan mij geschreven had,
kreeg ik bericht dat Gerhard Verduynen gevonden was. Helaas
werd hij bij zijn vlucht aangeschoten. Hij moest in een zieken
huis opgenomen worden en zijn toestand was meer dan ernstig.
Ik kon dus niets meer van hem te weten komen. Enkele uren
later is hij overleden
„Is hij nu dood?" vroeg ze met trillende stem. „Ja", zei de in
specteur. „Maar jij weet niet, dat hij ook tot de bende behoor
de. Ook hij had schuld aan jouw ontvoering. Milly zuchtte.
„Dat had ik niet gedacht," zei ze kleintjes. „Ik vond hem wel
aardig."
„Na de dood van Verduynen wist ik dus niets meer, dan
hetgeen Peter mij geschreven had. Ik waagde echter een gok.
Ik onderwierp Li, de Chinees weer aan een verhoor en vertelde
hem, dat Verduynen gedood was tijdens zijn ontvluchtingspo
ging en dat hij mij verteld had over „Au Coin Bleu in Mar
seille, de naam en de plaats had Peter me geschreven waar
het spel verder gespeeld zou worden door de enige vrij-gebleven,
Stratos. Ik had geluk. Li viel door de mand en vertelde alles.
Ik nam toen meteen het lijnvliegtuig naar Parijs en daarvandaan
de exprestrein naar Marseille. Ik was nog geen half uur hier,
toen Peter doodleuk binnen kwam stappen met het bericht, dat
hij de hoofddader gevat en het meisje bevrijd had.
Hij zweeg even en voegde er aan toe. „De rest moet ik aan
mijn franse collega overlaten. Ik heb hier verder geen zeggen
schap in. Hij alleen kan het bevel geven tot een inval in „Au
Coin Bleu". Ik denk net als Peter dat daar wel het een en ander
te vinden zal zijn."
Inspecteur Dubois knikte. „Ik zal persoonlijk die inval leiden.'
sprak hij. „Gaan jullie soms mee?" Verberne was daartoe on
middellijk bereid maar Peter en Milly keken elkaar eens aan.
„Ik heb er onderhand schoon genoeg van", bekende Peter en
Milly voegde er aan toe „Mij ook liever niet gezien. De in
specteurs grijnsden begrijpend. Milly bloosde en Peter keek de
beide mannen onnozel aan. Inspecteur Verberne floot plagend
„Parlez-moi d'amour", toen hij de kamer verliet. „Stik" zei
Peter hartgrondig en nijdig keek hij de mannen na.
Zacht zoemde de motor van de auto, die Peter brutaalweg
weer had meegenomen. „Als de franse staat er aanmerkingen
op maakt, dat ik rijd in een door haar in beslag genomen auto,
dan zal ik. ze wel eens eventjes vertellen, hoe ik er over denk,
dat ze in een stad als Marseille dergelijke praktijken tolereren als
in „Au Coin Bleu" plaatsvinden," zei hij snoevend. „O ja?"
vroeg Milly zonder veel overtuiging. Zij reden een eind buiten
de stad en dan sloeg Peter een zijweg in, die naar hij ver
moedde naar de kust voerde.
Gedurende de rit zat Peter op hete kolen. Hij wilde Milly
iets heel belangrijks zeggen, maar anders niet voor een kleintje
vervaard, stond hij nu toch wel voor een taak, die hem onge
lofelijk zwaar toescheen. Hij volgde verstrooid het gesprek, dat
het meisje naast hem losjes voerde. Ineens stootte ze hem aan.
„Je luistert helemaal niet." zei ze beschuldigend. Eneh
Wat zei ik ook weer? Ehach, ik zei niets, maar ik wou
zeggen
Hij stokte en keek Milly hulpeloos aan. „Wou je zeggen, dat
het zo'n heerlijke avond is?" vroeg het meisje terwijl er spot
lichtjes in haar ogen blonken.
Als antwoord remde Peter plotseling af. „We gaan eens aan
het strand kijken," zei hij. Hij nam Milly's arm en zwijgend
wandelden zij onder de prachtige sterrenhemel en het was vol
komen windstil. „Echt een romantische avond," merkte Milly
op. „Ja, romantisch, dat is het woord," dacht Peter. „Verdraaid
ieder komt er van onder de indruk. Iedereen krijgt dan inspi
ratie om hetgeen hij zeggen wil zo poëtisch en zo lyrisch moge
lijk te zeggen. Maar ik voel niets!"
Hij zuchtte eens diep. Milly keek op. „Is er iets? vroeg ze.
Peter haalde diep adem. „Ja, zei hij. „Ik wil je iets vragen,
maar ik weet niet hoe ik dat moet doen. Het is erg moeilijk
weet je?"
„Ja", zei Milly. ,Als je iets zeggen moet en je weet niet hoe
je dat moet doen, dan wordt dat erg lastig. Weet je wat je
doet?" „Nou?" vroeg Peter aarzelend. Hij vertrouwde haar be
hulpzaamheid niet erg. „Je denkt er eerst eens goed over na en
begint dan te spreken."
Dat was teveel voor Peter. Hij trok het meisje met een ruk
naar zich toe. „Millyfluisterde hij. „Plaaggeest, die je
bent! Ik wil je alleen maar zeggen, dat ik zoveel van je houd
enHij zweeg, maar de kus die op haar lippen werd ge
drukt, vertelde meer dan welke woorden ook.
„Peterantwoordde het meisje. „OhPeterZe
vlijde zich tegen hem aan en uitte een diepe zucht. „Ach jon
gen, wat heb ik hier naar verlangd. Wat ben ik dom geweest...
„Stil" zei Peter, zich diep naar haar overbuigend. „Daar spre
ken we nu niet over. Houd je werkelijk van me?
Zij kusten elkaar weer en er opende zich een
verrukking, die voorlopig niet zou eindigen.
EINDE.
wereld van
STATIONSSTRAAT 17 - BERGEN
RUNDVLEES PER l/2 KG.
RIBf 1.75
ROLLADE vanaf f 1.70
LENDEf 1.80
ROSBIEFf 1.85
BIEFSTUKf 2.20
HAASf 2.35
GEHAKTf 1.35
POULETf 1.35
SCHOUDER CARBONADE f 1.60
DOORREGEN LAPPENf160
METWORSTf 1.25
LEVERWORSTf 0.70
BLOEDWORSTf 0.70
RAUWE ROOKWORST 100 gr. f 0.30
ROLLADES daags van te voren be
stellen.
GEHAKT halfom half f 1,25 per 1/2 kg
150 gram PEKELVLEES f 0.50
Als extra reclame t
100 gram SCHOUDER HAM f 0.48
Varkens KLUIVEN, 40 ct. per 500 gr.
zijn verkrijgbaar bij
Schoonheids-Instituut
Stationsstraat 1, Telefoon 2495
