DE DUINSTREEK'
BORONET PRODUCTIE
VAKBEWEGING en
i 3 P
ERVARING
AAN DE TOP VAN DE MAATCONFECTIE
1955
^^NGMAGAZIJN -jh
„volmaaktheid in de maatconfectie
Zwitsers polshorloge cadeau
LANGESTRAAT hoek Houttil, ALKMAAR, TELEFOON 6027
99
Tweede Blad
Vrijdag 18 Maart 1955
ECONOMIE!!
Komt er een einde
aan de taak der vakbonden?
(Van onze economische
medewerker)
Midden in de discussie, die
zeer onlangs in de pers werd
gevoerd over het voor en tegen
van een huurbelasting, zagen
we plotseling een proclamatie
verschijnen van het N.V.V
een onzer grote vakbonden,
waarin teleurstelling werd uit
gesproken over de gang van
zaken op sociaal economisch en
fiscaal gebied in Nederland.
Ook de houding van de rege
ring tegenover de huurbelas
ting werd gecritiseerd. Boven
dien vraagt dit verbond om
uitbreiding van de vacantie
voor werknemers tot twee we
ken plus drie snipperdagen,
om een vijfdaagse werkweek
èn verkorting van de werkdag.
Van bepaalde zijde is er be
zwaar tegen gemaakt dat een
verbond van werknemers zich
uitspreekt over bepaalde door de
regering genomen maatregelen.
Dit bezwaar komt ons ongegrond
voor. Waarom zou men in werk
nemerskringen zijn vreugde of te
leurstelling niet mogen laten blij
ken?
Wel zou men een opmerking
kunnen maken over het daarvoor
gekozen moment. De verklaring
werd vrijgegeven gedurende de
periode waarin de regering nog
geen beslissing had genomen en
waarin het kabinet discussieerde
over een moeilijk probleem. Zo
leek het alsof het N.V.V. een
waarschuwende vinger wilde op
heffen tegen de regering en dat
doet zeer onaangenaam aan. Ons
volk wenst noch openlijk noch
via een achterdeur door de vak
beweging te worden geregeerd, al
weten we allen dat de vakbewe
ging een belangrijke plaats in de
moderne samenleving inneemt.
In dit verband worden we voor
de belangrijke vraag gesteld of
-de invloed van de vakbeweging
nog zal toenemen nu zij de slag
om de toekenning van vele so
ciale en economische rechten
heeft gewonnen en dus veel van
haar wensen heeft vervuld. Ziet
men naar de aandrang tot vacan-
tieverruiming en tot verkorting
der werktijd, dan vraagt men zich
af of er nu steeds meer eisen ko
men tot steeds verdergaande so
ciale maatregelen totdat de on
dernemers hun gehele zeggen
schap hebben verloren en de
arbeider practisch niet meer be
hoeft te werken.
Er komt een einde.
In socialistische kringen mag
men een politiek verwachten die
leidt naar de overname door de
staat van alle productiemiddelen.
De eisen aan ondernemers en be
loften aan hun geestverwanten
zullen in die kringen dus veel
verder gaan dan in de confessio
nele verbonden van werknemers;
die aan ondernemer en werkne
mer elk een eigen plekje gunnen,
zelfs in de zon van de heden
daagse maatschappij. Maar hoe
ver men ook gaan wil, eenmaal
moet er een einde komen aan de
politiek van eisen stellen en be
loften geven. Is de taak van de
vakverbonden dan volbracht?
Men moet in kringen van werk
nemersorganisaties toch langza
merhand inzien, dat men niet
steeds om nieuwe sociale wetge
ving kan vragen. Nu zijn vele
wensen op sociaal gebied te ver
wezenlijken, want de economi
sche mogelijkheden zijn groter
dan menigeen vermoedt. Voor
elke nieuwe bevrediging van een
behoefte wordt ook een offer ge
vraagd en er komt een moment
dat het offer te zwaar kan wor
den.
Zo kan een vijfdaagse werk
week of een te lange vacantie tot
gevolg hebben, dat het levenspeil
van een volk meer daalt dan het
genot, dat een kortere werkweek
biedt, aan levensvreugde schept.
De levensstandaard.
Ieder weet, dat de aanvaarding
van een vijfdaagse werkweek een
strijd van jaren kan kosten. Wan
neer men doordenkt, zal men be
grijpen, dat in de vijf werkdagen
evenveel geproduceerd zal moe
ten worden als voorheen in zes
dagen, wil men de levensstan
daard op peil houden.
Men moet tevens rekening hou
den met de toestand in het bui
tenland. Is men daar bereid voor
dezelfde beloning zes dagen' te
werken van evenveel arbeids
uren, dan wordt het buitenlandse
product goedkoper dan het bin
nenlandse en gaat de nationale
industrie achteruit. Men schept
werkloosheid, waarmee dan voor
velen de gehele werkweek in vrije
dagen is opgelost. En dat zal men
niet wensen!
Uit het voorafgaande is duide
lijk, dat de strijd der vakbewe
ging in de toekomst meer op in
ternationaal niveau zal moeten
liggen. Men zal er voor moeten
vechten om de arbeiders in de
onderscheiden landen van de we
reld gelijke sociale en economi
sche rechten en plichten te geven.
Internationale problemen.
In dit verband denken wij aan
de positie van de Internationale
Arbeidsorganisatie, die haar zetel
te Genève heeft. Jaarlijks heeft
dit lichaam een aantal resoluties
en aanbevelingen op haar pro
gramma staan, maar de leden-
staten voelen er nog weinig voor
om gezamenlijk op te trekken tot
verdere verhoging van de wel
vaart der werknemers.
Die internationale arbeidsorga
nisatie staat nog in de kinder
schoenen en zij behoeft een ge
weldige uitbreiding willen de ver
schillende nationale vakbonden
niet in moeilijkheden geraken met
hun programma's. Vacantiewen-
sen en werktijdproblemen zijn
geen nationale vraagstukken,
maar zij moeten minimaal gezien
worden tegen het arbeidsvraag
stuk in geheel Europa, waarbij
men zelfs de Oosteuropese lan
den niet kan uitsluiten. Hier ligt
een werk voor jaren, dat niet zo
zeer spreekt tot de verbeelding
der leden-werknemers voor de
verschillende bonden, maar dat
toch rijke vruchten kan afwerpen
indien men de handen ineenslaat.
Hiermee in verband staat een
andere opdracht voor de arbei
derscentrales nl. de voorlichting
van de leden. Het valt gemakke
lijker om aan een lid tien procent
loonsverhoging te beloven dan
om hem te overtuigen van de
noodzaak van bv. een loonstop.
Toch kan de laatste voor de
werknemers soms voordeliger zijn
dan de eerste maatregel. Men zal
hun alleen het „hoe en waarom"
van deze zaak moeten duidelijk
maken. Dit is geen gemakkelijke
opdracht, daar zal iedereen van
overtuigd zijn, maar het is nood
zakelijk.
Maatschappelijk werk.
Niet minder dringend is het
braakliggend terrein voor de vak
beweging op het gebied van
maatschappelijk werk. Weet men
de noden van zijn leden? Het is
toe te juichen, dat er in vele on
dernemingen een maatschappelijk
werker te vinden is, die een ster
ke band schept tussen het bedrijf
en zijn werknemers. De sociaal
werk (st) er weet waar de zieken
liggen uit een bedrijf en wat de
gevolgen van die ziekte voor dit
gezin zijn. Ligt hier niet een taak
voor de vakbeweging om aanvul
lende werkzaamheden te verrich
ten? In duizenden kleinere (maar
ook grote!) bedrijven vindt men
nog geen maatschappelijk werk
ster. Wat kan de vakbeweging
hier aan doen?
Het is duidelijk, dat de vakbe
weging zich opnieuw zal moeten
bezinnen op haar taak. Aan de
politiek van materiële beloften
zoals meer loon etc. zal een einde
moeten komen, temeer daar Ne
derland de vergroting van zijn
welvaart in 1955 niet kan zoeken
in een aantal loonronden. De
vakcentrales zijn opgebouwd in
de afzonderlijke bedrijfstakken.
Vandaar heeft de overkoepelende
organisatie zich met het loonbe-
leid in het algemeen bemoeid.
Vandaar zal men zich ook bezig
moeten houden met de studie van
economische en sociale vraag
stukken binnen de onderneming.
Willen de ondernemingsraden
nog eens werkelijk tot leven ko
men, dan zullen in die raden men
sen moeten worden gekozen, die
inzicht bezitten in sociale en eco
nomische problemen. Daartoe
werke men meer dan thans aan
de verbreding van het kader.
Om met de bouw van het sys
teem der sociale verzekeringen te
kunnen voortgaan, zal men de
internationale organisatie moeten
versterken. Zich te geven aan
deze tweeledige taak, internatio
nale verbreding en verdieping
van het contact met leden en on
derneming is een nuttiger en pro
ductiever taak dan het lanceren
van nieuwe sociale wensen, die
op korte termijn niet te verwezen
lijken zijn en een beloftenhonger
versterken. Het laatste roept te
genstellingen op met andere groe
pen in ons volk, het eerste ver
sterkt de eigen organisatie en
werkt mede aan een toenemend
begrip van anderen voor de rech
ten van de arbeider in de moder
ne samenleving.
Drs. Mierlo.
(Nadruk verboden)
Boekhoudbureau J. EUWEN
Boekhoudingen - Belastingzaken
ADMINISTRATIES
vanaf f 5,— per maand
BELASTING-AANGIFTE
vanaf f 2,50
Hereweg 333 - GROET
Thans in 1955 een ongeëvenaard product, welke
de toets der critiek glansrijk kan doorstaan en
waarvan de pers, zowel uit het binnen- als uit het
buitenland enthousiast schrijft!
Kamg.- en Trop. costuums vanaf 59.
„Boronet" costuums 129.109.— 89.
Pantalons, diverse kwaliteiten vanaf 19.
Sportcolberts, geheel naar de
laatste mode vanaf 39.
Gabardine regenjassen v. dames
en Heren 109.— 89.— 69.
Geheel dubbele Regenjassen voor
Dames en Heren 49.— 39.— 29.
ALLEEN VERKOOP
ONZE SPECIALE SERVICE
SsiTi&i
(r t
Telefoon K 2209-381
50 jaar
De Boronetfabrieken te Cambridge meenden deze mijlpaal niet ongemerkt
voorbij te moeten laten gaan en stelden ons in de gelegenheid U bij
aankoop van tenminste f 55een origineel
te geven met 2 jaar schriftelijke garantie en 2 jaar gratis verzekering.
Daarnaast hebben de Boronetfabrieken speciaal voor dit 50 JAAR
JUBILEUM een collectie samengesteld uit de fijnste Engelse en Itali
aanse stoffen, waaruit U beslist een keuze kunt maken!
VERGEET U NIET
Dat bij elk Boronetcostuum een schriftelijk
Garantiebewijs wordt gegeven!
heeft Q van de Boronet fabrieken voor geheel Noord-Holland boven 't I]
Alle veranderingen, welke plaats moeten vinden aan onze Dames- en Herenkleding
worden GRATIS door ons verricht.
