DE DUINSTREEK NIEUWLAND I Midget-Golflinks De UteeeMurf Boldoot MAASEN UW SLAGER JOH. LOUTER Zejtuq. Ut de stolen HOLLANDIA AUTO's ZONDER CHAUFFEUR P. RAVEN ADVERTEERT IN DIT BLAD Goed nieuws onder de zon! Garage BUITENKANSJES LIDO Tarantella-bar Stafyeeif KONING ft 99 Tweede Blad Vrijdag 24 Juni 1955 ADONA voorVaderen Zoon! Ondergoed naar hun hart i&i DE PEE TEL. 2545 - BERGEN BREELAAN 12 - BERGEN - TELEF. 2123 Goud Zilver Uurwerken M. Veldman AUTORIJSCHOOL „RAVEN KOMLAAN 7 - BERGEN - TEL. 02208-2606 Elke dag dansen van 9 uur 's avonds tot 2 uur 's nachts Zeer beschaafde dansmuziek Het modernste etablissement langs de Noordzeekust TELEFOON 577 (3 lijnen) JELLE DE VRIES HENK VAN HEESWIJK RECLAME AANBIEDING DE GOEDEBERGEN LEERLING ZETTER Sterk, soepel, sportief. Natuurlijk met de originele Hollandia J-sluiting, de nieuwe volmaakte sluiting voor herenondergoed. Op en top kwaliteit! ondervoed van de bovenste plank BREELAAN 52 BERGEN TEL. 2200 MllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllillllliilllillllllllllllllllllllllllllllMlillllHüj KERKEPAD, BERGEN N.H., BIJ DE RUÏNE Attractieve sport voor elke leeftijd. Dagelijks ge opend van 8-24 uur. Speeltijd plm. 1 a 1 '/2 uur Sticks en ballen worden verstrekt. ENTREE f l.~ VERLICHTE BANEN Naar het strand Steek de Boldoot Sun-Stick bij U Zon? Strijk even aan, zon zonder zorgen en wordt in een wip zo bruin als nooit tevoren. Mooi bruin en... zonder zonnebrand. Niet vergeten: Sun-Stick. SUN-STICK BRUINT BEST 500 gr. Doorr. Osselappen f 1.50 500 gr. Schoudercarbonade f 1.70 VET EN SPEK RECLAME 150 gram Ham 150 gram Pekelvlees 100 gram Boterhamw. 100 gram Leverworst f 0.75 f 0.65 f 0.55 250 gram Metworst f 25 250 gram Leverworst I Slavinken per stuk f 0.35 Gelderse schijven f 0.40 Blindevinken f 0.50 2V2 kg. Gerookt spek 1 kg. Gerookt spek V2 kg. Gerookt spek 2V2 kg. Bladreuzel 2V2 kg. Gemalen vet 5 kg. Gemalen vet f 4.50 f 1.90 f 1 f 2.50 f 2.50 f 4.25 Spec, adres voor het verzilveren van gebruikte voorwerpen De juiste tijd dank zij een uurwerk van Kleine Dorpsstr. 9 Telefoon 2778 Bergen 1 kilo rijst, hele siam 95 250 gr. pruimen45 200 gr. appelen80 200 gr. abrikozen80 200 gr. cacao117 1 rol beschuit39 1 fl. azijn34 slaolie 79 1 pot jam 44 - 54 - 66 200 gr. echte chocoladehagel 50 1 fl. limonade, inh. 7 x/2 dl 95 1 pot kersen op sap, grote pot 108 250 gr. fijne gesort. koekjes 49 500 gr. br. kermis65 150 gr. rumbonen50 200 gr. zachte caramels 68 200 gr. kopen, 250 gr. ontvangen 3 rollen drop 25 3 grote rollen drups 40 SCHOORL TEL. 339 Voor prima Autorijles naar Gediplomeerd Instructeur Nieuwe Opel Rekord 1955 Lesgeld f 5.— per uur HET NIEUWE TE EGMOND AAN ZEE IS GEOPEND ANNEX DE Grote dakterrassen en solarium MET ZIjN SCHITTERENDE DANCING Eigenaar (Recht van toegang voorbehouden) door Ze keek hem verwonderd aan, zag de witte jas en ant woordde even correct: ,,Wil je Jan even helpen met afladen? Hij is net aangekomen." „Oké." Hij verdween weer naar achteren, maar werd inge haald door Nora, die hem achterna was gegaan. „Hoe kom je aan die witte jas? „Gekocht. Heb je nu nog wat aan te merken op je man?' Ze keek hem hoofdschuddend aan en trok hem even op ouderwetse wijze aan zijn oor. „Je bent een dwaas, beste jon gen. Wat ben je nu?" „Een dwaas," antwoordde hij rustig. „Mijn vrouw zegt het en die zal het wel weten." „In de winkel draagt men een witte jas; in het magazijn een grijze stofjas. Begrepen?" „Ik zal het proberen te onthouden. Nog iets?" „Ja, als ik wat nodig heb, zal ik het wel zeggen. Je hoeft niet elk ogenblik te komen om te vragen: „Is er nog iets.' „Best, maar ik wil mijn vrouw ook wel eens even zien, zie je?" „O ja? Het mankeert er nog maar aan, dat je me in de winkel kust." „Gunst, meid, dat is een idee. Ik zal het onthouden." „Als je het waagt... Ik krab je de ogen uit het hoofd..." „Leuk voor een berichtje in de krant: Vrouw krabt man ogen uit het hoofd... Wat heb je nu aan een man zonder ogen..." „Gebruik ze dan, als je ze hebt, en laat geen beschuit meer vallen." „Komt in orde. En geef me nu maar eens een zoen." „Ben je... ik moet naar de winkel. Vooruit, laat me los, gekke vent..." „Zo... Ik kom al genoeg tekort aan de firma Mansink. En nu ga ik de wagen helpen lossen." „Doe die witte jas uit, anders is-t-iè zo vuil." „Best. Nog meer opdrachten?" Ze stond stil en keerde op haar schreden terug. Toen trok ze zijn hoofd naar zich toe en drukte een volle kus op zijn lippen. „Je bent en blijft soms een dwaas, maar een üeve dwaas, zie je?" Hij kuste haar en hield zijn vrouw even in de armen. „Zal ik komen helpen in de winkel? Zonde van die witte jas, vind je niet?" Ze schoot in een lach. „Jij in de winkel helpen! Je moet eerst leren zakken dicht te maken." Ben paar dagen later zei hij tegen zijn vrouw, toen ze 's avonds zaten te eten: „Zeg, nu ben jij zo'n vooruitstrevende vrouw. Met moderne begrippen en zo voort, wat je zaak be treft. Waarom houd je niet op met dat póndjes suiker afwegen en zo? Er zijn toch verpakte levensmiddelen in de handel? Mij dunkt, dat is eenvoudiger en veel hygiënischer." Ze knikte. „Daarin heb je gelijk. Bovendien zou het veel werk uitsparen. Maar het publiek, zie je? Ze vertrouwen dat niet erg, als je met verpakte levensmiddelen komt. Ze willen in deze contreien zien, dat je het afweegt en dat ze het volle gewicht krijgen. Ik heb indertijd al eens een proef genomen, maar het wilde toen niet. Misschien later, in de toekomst. In Augustus begon de verbouwing en dat betekende een periode van behelpen in de winkel, die gehalveerd werd. Er kon weinig geplaatst worden en zodoende moest er elk ogen blik voorraden gehaald worden uit het magazijn. Op een avond kwam Nol van zijn werk en ging hij, ouderge woonte even kijken om het hoekje van de magazijndeur, of Nora er ook was. Doch hij zag alleen Peters, die op een zak zat en een sigaret rookte. Iets wat streng verboden was, want Nora wilde niet, dat er in het magazijn gerookt werd om het brandgevaar zoveel mogelijk te beperken. Even later kwam Nora in de kamer. Nol, die een sigaret had opgestoken, be groette zijn vrouw en kuste haar. „Ben jij in het magazijn geweest?" vroeg ze. „Ik? Ja, dat wil zeggen: ik heb even om het hoekje gekeken, of jij er was." „Ik was in de winkel. Was er iemand in het magazijn?" „Ja, Peters." „O, juist." Nora had geconstateerd, dat er gerookt was en even later kreeg Peters een standje. Deze zon op wraak. Het stond bij hem vast, dat Nol hem gezien en verraden had. „Ik zal hem wel eens krijgen," dacht hij nijdig. Maar hij kreeg er voorlopig de kans niet toe. Eind October was de verbouwing gereed en op een Zater dagmiddag zou de vergrote zaak heropend worden. Er waren bloemen en voor deze gelegenheid had Nol zich in zijn nog steeds ongebruikte witte jasje gestoken en prijkte met de beide andere bedienden achter de toonbank. Er was veel publiek en er werd tot over elven verkocht. De politie kneep een oogje dicht en toen Peters eindelijk de knip op de winkeldeur deed en de gordijnen liet zakken, loosden allen een zucht van ver lichting. Zonder uitzondering was men doodop, Nora niet in het minst, al liet ze niets merken. Ze wilde, nadat het personeel uitbetaald was, nog de kas opmaken, maar Nol nam beslist de boeken uit haar handen en zei: „Het is nu welletjes, beste kind. Maandag komt er weer een dag." „Jawel," antwoordde ze koppig, „maar dan is er weer ander werk." „Maar dan zijn er ook weer twee bedienden. En nu gaan we nog een kopje koffie drinken en dan naar bed. Dit zou de sterkste kerel niet vol houden op de duur. Laat staan een vrouw." Ze keek hem verontwaardigd aan. „Nou, denk maar niet zo min over me! Ik sta m'n mannetje als het moet." „En wel twee ook, als het moet. Dat weet ik, maar nu gaat het licht uit en jij gaat mee naar achteren. Vandaag of morgen val je er bij neer en wat dan? Gebruik je verstand een beetje." Ze liet zich meenemen naar de kamer en Nol draaide de winkellichten uit. Toen hij zich omdraaide om achter haar aan naar de kamer te gaan, kon hij zijn vrouw nog juist opvangen; ze was flauw gevallen. Vlug droeg hij haar naar de divan en liep toen naar de keu ken, waar hij een spons nat maakte. Daarmede bevochtigde hij haar slapen en polsen, maar toen ze niet bijkwam, ging hij naar het kantoortje en belde de dokter op. Deze was nog op en beloofde terstond te zullen komen. Intussen was Nora weer bij kennis gekomen en Nol, die met een grimmig gezicht binnenkwam, zag met een zucht van ver lichting, dat ze weer overeind zat. „Zo," zei hij, „wie heeft er nu gelijk, jij of ik? Maar nu is het afgelopen, jongedame. Je zou op die manier gauw de weg van je vader gaan en daarvoor zal ik een stokje steken. Blijf rustig zitten; zo meteen komt de dokter." „De dokter? Ben je nu helemaal? Ik was misschien een beetje duizelig. Het betekent immers niets. Bel hem gauw op en zeg, dat hij thuis kan blijven." „Ik bel niets op. Van dit ogenblik af beslis ik nu eens. Per slot van rekening ben je mijn vrouw en daarom heb ik het recht om te waken voor je gezondheid. Je ziet er uit als een vuil laken." „Och, onzin... Overdrijf toch niet altijd..." De dokter kwam en adviseerde: Direct naar bed. Daar on derzocht hij haar en toen hij weer beneden kwam, zei hij tot Nol: „Geen zorgen, Van Veen. Er is niets bijzonders aan de hand. Alleen... van vandaag af moet ze een beetje kalmer aan doen en mag zeker geen uren meer achter elkaar in de winkel staan." „Wat mankeert haar dan, dokter?" „Niets," antwoordde de arts lachend; „een gezonde ziekte .noemen wij zoiets. Als alles goed gaat, ben je het volgend voorjaar vader." „Lieve help, dokter..." De arts klopte hem op de schouders en lachte nogmaals. „Dus ze doet wat kalmer aan, hè? Ik kom hog wel eens kijken." Met twee sprongen tegelijk nam Nol de trap naar boven. Daar lag een vermoeide, maar lachende vrouw. „Zo, aanstaande vader... lijkt het je?" Ontroerd knielde hij bij haar neer en streek haar over de wangen. „Nora, meid... wat fijn, hè?" Ze knikte, terwijl ze haar arm om zijn hoofd legde. „Ik... ik zal nu wat rustiger aan moeten doen, hè?" Het klonk haast spijtig. „Dat zul je zeker, moeder van Veen. Enfin, nu gaan we slapen en morgen praten we er nog wel eens over." Zondags was Nora weer helemaal fit, maar aan het ontbijt zei Nol: „Zo gaat het niet langer, Nora. Morgen neem ik m'n ontslag op de werf. Dan blijf ik thuis. Hier is genoeg te doen, vooral nu. Dan kan ik ook een oogje in het zeil houden." Nora protesteerde. „Geen sprake van. Jij gaat morgen weer gewoon naar je werk en ik doe het mijne. Ik ben niet van koekdeeg." (Wordt vervolgd). l/2 kg SAUCIJSJES f 1.70 DUITSE BIEFSTUK, per 100 gr. f 0.50 SLAVINKEN, per stuk 250 gr. METWORST 250 gr. LEVERWORST Lunchschotel t f 0.35 f 1.20 50 gr. GEBRADEN GEHAKT 50 gr. KINNEBAKHAM f 0.45 50 gr. BOTERHAMW. Dorpsstraat 52 - Telef. 2323 VERHUUR-INRICHTING HEREN-, DAMES- KINDER- EN TANDEM RIJWIELEN KINDERDRIEWIELER (Twinkle) Tegenover de Bioscoop Voor Geraniums, Petunia's, Afrikanen en andere soorten Perkplanten, Bloemenmagazijn „CARPE DIEM" Schoorl - Tel. 472 GEVRAAGD Drukkerij C. OLDENBURG - Schoorl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1955 | | pagina 5