Miiktöad ff ff W. L. M. E. Van Leeuwen gehuldigd RADIO en TELEVISIE J* M* Wittebrood IERLAND* het groene eiland A „tt was Wïts...." GERRITSEN Ook Spierpijn SCHOORL Installatie Burgemeester J. H. Bergh Vergadering Bond voor Staatspensionnering IfVWVWrfr VRIJDAG 23 SEPT. 1955 32c JAARGANG No. 37 Verschijnt te Bergen* Bergen aan Zee* Schoorl* Schoorldam, Groet* Camperduin* Egmond aan Zee* Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef (Wegens plaatsgebrek eerst he den opgenomen). De letterkundige, criticus en dichter W. L. M. E. van Leeu wen, die op 8 September zijn zes tigste verjaardag herdacht, werd door het Kunstenaars Centrum te Bergen een receptie aangeboden in ,,De Rustende Jager". Op deze receptie, waar behalve de be schermheer van het K.C.B., bur gemeester Dr. W. Huygens naast talrijke Bergense schilders, dich ters, oud-leerlingen en vrienden aanwezig waren, werden de heer en mevrouw Van Leeuwen bij het binnentreden verwelkomd en bloemen aangeboden door de voorzitter van het K.C.B., de heer D. de Wolff Peereboom, die ver volgens de bijeenkomst opende door de aanwezigen welkom te heten en daarna het woord te ver lenen aan de heer Mr. A. F. Kamp, voorzitter van de huldi gingscommissie. In een korte en geestige speech schetste deze spreker de heer Van Leeuwen als een verdienstelijk bestuurslid, waarna hij hem, namens de leden, als geschenk aanbood: géén schrijfmachine, doch een gemoto riseerde grasmaaimachine, die door een der bestuursleden, ron kende en ploffende, doch bedol ven onder bloemen, de zaal werd binnengereden. De dichter Roland Holst hield de eigenlijke feestrede, waarin hij de verdiensten van zijn oudste vriend schetste, zowel voor de literatuur in 't algemeen, als voor het onderwijs en de volksuniver siteit. Een onvermoeide belangstel ling, die zich nimmer afsloot, maar al die jaren open en eerlijk bleef, een warme volkomen be langstelling, een edele nieuws gierigheid om ook dat wat het minst de wind mee had, nog tot zijn recht te doen komen, ziedaar kwaliteiten, die tot gevolgtrek kingen kunnen leiden. Verder schetste hij het werk van de heer Van Leeuwen, als dat van een reiziger, die bij ver schillende gastheren onderdak vraagt, maar die toch ook iets te rug wil doen. Jegens allen is hij voorkomend, mild en met waak zaam inzicht begaafd, om elk te geven wat hem toekomt. Door op deze wijze de literatuur toeganke lijk te maken voor de bevolking, A.s, Maandag is onze salon weer open. heeft hij een groot werk verricht. In 1946 in Zuid-Afrika vertoe vend, sprak de heer Roland Holst zowel met Jan Greshoff te Kaap stad als met prof. Malherbe van de universiteit te Stellenbosch. Beiden waren eendrachtig in hun verklaringen over de grote pro pagandistische waarde van Van Leeuwens werk voor de Neder landse literatuur. Ten slotte bood de spr. aan Mevr. Van Leeuwen een schrijf map aan, terwijl hij aan de jarige een „liber amicorum" offreerde, waarin een zestigtal vrienden hun getuigenis hadden vastgelegd. Mevrouw Pim Siegers uit Del den droeg hierna een paar ge dichten voor: „Abdicatie" van de jubilaris en „Zonnige September morgen" van Marsman, waarna Mevrouw M. van der Es uit Am sterdam als vriendin haar vreug de uitsprak in de vreugde van de jubilaris te kunnen delen, nadat zij reeds meer dan veertig jaar geleden met zijn literaire gaven had kennis gemaakt. De heer Kees Klijn uit Zeist sprak als vriend een kort woord, dat door zijn welsprekendheid grote indruk maakte. Ook de heer Sellerwaad uit Enschede, sprak als voorzitter der volksuniversi teit een woord van dank tot de jubilaris voor alles wat hij voor de volksuniversiteit te Enschede had gedaan. Wij vroegen ons af, hoe heb je al dat werk toch kun nen doen, alsof je van geen moei lijkheden en problemen last had. En hoe héb je daarnaast nog zulk voortreffelijk werk kunnen schrij ven in De Stem? Je werkkracht moet wel verwonderlijk groot zijn." De laatste spreker, de heer Bourgogne bracht namens direc tie en redactie van het dagblad Tubantia, waaraan de heer Van Leeuwen sedert 1924 medewerkt, de gelukwensen van redactie en directie over en verbond er de wens aan, dat men de heer Van Leeuwen nog lang als medewer ker aan Tubantia hoopte te be houden. Ook hij bood daarna een geschenk aan. Een stapel brieven en tele grammen legde getuigenis af van de sympathie der afzenders voor de gids, die hen in het land der letteren de weg naar de schoon heid had leren vinden. In een geestige toespraak, die met anecdoten uit zijn leven ge kruid was, heeft de heer Van Leeuwen toen de sprekers en de schenkers zijn dank betuigd. Be halve de literatuur heeft ook de natuur steeds zijn grote belang stelling gehad, terwijl zijn streven er steeds naar uitging het even wicht te vinden tussen natuur en stijl. Vandaar dan ook zijn grote blijdschap met de grasmaaima chine. BREELAAN 29 - TEL. 2204 - BERGEN Zaterdagavond opende de K.J. V.O. haar serie winterlezingen met de première van een aantal kleurendia's en een kleurenfilm over Ierland, samengesteld door de heer Simon de Waard. Deze cineast en veldbioloog is in Ber gen geen onbekende meer, en het warme applaus dat hem bij de aanvang ten deel viel, was een hartelijk bewijs van verwelko ming. De heer De Waard heeft deze zomer twee en een halve maand in Ierland vertoefd, steeds rei zend en trekkend en zijn opnamen makende, zodoende zijn er een reeks dia's ontstaan en is er een film gemaakt, die van informa tieve inhoud zijn, want gelijk de spreker in de aanvang reeds op merkte: Ierland ligt niet zo heel ver van ons verwijderd, maar het geen wij er van weten is door gaans nog verkeerd. Ierland is een eiland, welks oppervlak twee en een half maal dat van Nederland bedraagt, doch het heeft slechts vier mil- lioen inwoners. Het is derhalve dun bevolkt. Het telt vier provin ciën, die tezamen twee en dertig graafschappen omvatten, In het Noorden ligt de provincie Ulster, die zes graafschappen bezit, en bij het Engelse verenigd konink rijk is aangesloten, terwijl de overige drie provinciën de reste rende graafschappen bevatten en tezamen de republiek „de Ierse Vrijstaat" uitmaken. Deze- staat is eerst in 1919 geboren. Eerst toén gaven de Engelsen, uitgeput door de eerste wereldoorlog, toe aan de eisen van Ierland om onafhan kelijk te worden. Ulster verkoos echter onder Engels bewind te blijven en aangezien dit econo misch de krachtigste provincie van Ierland is, heeft dit de op bloei van de nieuw gevormde staat wel wat geremd. Men heeft gepoogd om de Ierse taal tot voertaal te maken, doch dit is nog niet gelukt. Er zijn talrijke Ieren, die wèl Engels, maar geen woord van hun moedertaal ver staan. De Ieren vormen een apart ras. Zij zijn jegens een vreemdeling eerst wat terughoudend, doch als zij hun buitenlandse gasten en bezoekers wat beter kennen, wor den zij openhartiger. Zij zijn be daard, of liever sloom in hun be wegingen; bij een bushalte vindt men hen netjes in de rij staan, zonder rumoer of schampere op merkingen. Zij stappen kalm in de bussen, die in de voornaamste steden vrij talrijk zijn, terwijl men er geen trams aantreft. Dublin, de hoofdstad, bezit een hoofdstraat, de O'Connelstreet, die breder is dan zij lang is, en waarvan de Dubliners zeggen, dat zij de breedste straat van Europa is. Diverse gebouwen in deze straat, ofschoon in verschillende stijlen opgetrokken, dragen ech ter het kenmerk dat zij door de Engelsen zijn opgetrokken. Komt men echter van de hoofd straat in de andere straten, dan ontwaart men, dat deze veel smaller zijn, en dat de huizen naar hun bouwstijl te oordelen, ruim honderd jaar bij onze tijd ten ach ter zijn. Van wijken, die in mo derne stijl gebouwd zijn, merkt men in de grote steden niets. De stad Dublin, die een zeer uitge strekt oppervlak beslaat, 'bezit parken en bossages, prachtig om te zien door de verschillende boom- en bloemsoorten, waaraan zelfs onze Hollandse tulpen niet ontbreken. Juist deze parkaanleg, zo geheel verschillend van wat men in ons land ziet, maakt de aanblik van de stad onvergetelijk. Dublin bezit een half millioen in woners, terwijl er in de provincie een half millioen verspreid woont. Het aantal grote steden is veel geringer dan in ons land, en bui ten de steden vindt men dorpjes van tien tot zestig inwoners. Het snoepwinkeltje en het café kan men zelfs in het kleinste dorpje aantreffen. De Ier houdt van snoepen en van een goed glas te drinken, wat waarschijnlijk een der oorzaken is, dat in de meeste provincies gestage arbeid niet erg in trek is. Ierland leeft van zijn export, vooral van vlees; de teelt van koeien en schapen wordt daartoe beoefend, doch deze zou den heel wat verbeterd en ver groot kunnen worden. Dat ver eist echter een steviger aanpak en daarvoor zijn vele Ieren niet te vinden. Van een treffende schoonheid is er de natuur. Ver gelijkenderwijs gesproken maakt Ierland de indruk van een bord laag in het midden en hoog aan de kanten. Ierland is aan zijn rand in 't bezit van bergen WEKKERS die de rest van het eiland als net een muur van graniet omsluiten. De Ierse bodem bestaat uit krijt, dat door er zand en bladeren op te brengen vruchtbaar wordt ge maakt. Men vindt er prachtige weiden en mooi geboomte. De bergen die niet hoger zijn dan duizend meter, zijn begroeid met bos, heide, gras en planten. Bloe men die in ons land voorkomen vindt men aldaar ook, en vele dieren die we hier kennen vindt men daar terug. Het regent veel in Ierland, soms iedere dag; doch dat ver oorzaakt in 't zuid-westen, in Kil- lasney, een tropische planten groei die aan de schoonheid van de natuur ten goede komt. Dit Zuid-Westelijke deel van Ierland is wat natuurschoon betreft wel het mooiste. Verder biedt de westkust van Ierland met zijn baaien, die diep landinwaarts in snijden, een goede gelegenheid met de golfslag der zee kennis te maken; zo sterk is zij, dat men maar beter doet, daar niet te gaan baden. De golven beuken onmeedogend tegen de granieten rotsen van de kust, doch op den duur wint het de zee. Landinwaarts aan zulk een baai vindt men hier de stad Gal- way, waar de namen der mensen reeds aanwijzen dat hier Span jaarden hebben gewoond. Ook het uiterlijk der bewoners toont nog menige Spaanse trek, en ook hier zien we in de bouwstijl der huizen, dat deze niet tot de mo derne stijl behoort. Onwillekeu rig krijgt men uit alles de indruk dat de Ier zijn best niet doet. In het Noorden, in de onder Enge land gebleven provincie Ulster is dit wel ietwat anders, want daar bevinden zich grote scheepswer ven en fabrieken, die tot geregel de arbeid dwingen, maar ook deze bevolking is niet zuiver Iers te noemen, daar zij is geïnfiltreerd met Engels bloed. En deze men sen willen niet in de Ierse Vrij staat worden opgenomen. Voor het verkeer buiten de steden wordt veel gebruik ge maakt van autobussen, zodat het spoorwegnet niet zeer uitgebreid is, al bestrijkt het het gehele eiland. Op vele plaatsen zijn de wegen door muurtjes van veld stenen afgeschut van de aan grenzende gronden. Ook op de eilandgroepen de Avan-eilan- den die voor de kust ligt, is dit het geval. Op deze eilanden leeft men met recht in een kleine we reld. De bevolking trok zich in haar huizen terug toen zij onze cineast zag aankomen en met veel list gelukte het hem een jongedame die de vlucht nam te fotograferen. Dia's en filmbeel den onthulde aan de aanwezigen het bestaan van een wereld, waarvan zij geen vermoeden van bestaan hadden. En het zou niet zo'n wonder zijn, als het volgend jaar een aantal dergenen die dit filmwerk aanschouwden, de reis aanvaardden om eens in levende lijve kennis te maken met Ier land, dit eiland met een eigen en eigenaardige schoonheid. Wielrijders opgepast! Ten einde te voorkomen dat de bejaarde dames en heren die op de Merelhof wonen, door wielrijders worden aangereden, heeft de Burgemeester bepaald, dat de wegen op het terrein van de Merelhof als voet paden zijn te beschouwen. Per fiets over de Merelhof te rijden, om welke reden ook, is en blijft verboden. De politie is zelfs van plan daar streng de hand aan te houden en wie op de Merel hof per fiets rijdende wordt aangetroffen, op de bon te slingeren, zoals de term luidt. Het gevolg daarvan is echter dat men zijn snoep- centen naar Alkmaar kan brengen, zonder dat men er iets aan heeft. Men zij dus gewaar schuwd en lope liever naast zijn rijwiel wanneer men op de Merelhof moet zijn. .J NIEUW GEMENGD KOOR Teneinde C. Moré Dol in de ge legenheid te stellen te kunnen blijven dirigeren is een nieuw ge mengd koor gevormd, uit zestien leden bestaande. Voorlopig wor den geen nieuwe leden aangeno men. OPBRENGST COLLECTE De collecte voor het Koningin Wilhelminafonds voor de kanker bestrijding heeft in de gemeente Bergen naast het bedrag van ƒ313.aan vaste contributies 1270.opgebracht. Namens het comité dankt Mevr. Eecen-Slot de collectrices heel hartelijk voor hun belangeloze medewerking. Donderdag 22 September 1955 In verband met de voor ons blad ongunstige dag, kunnen wij het verslag van de installatie en de verdere feestelijkheden tot onze spijt eerst volgende week plaatsen. Het Bestuur van de Bond voor Staatspensionnering afd. Schoorl heeft zijn leden uitgenodigd tot een bijeenkomst waarop door de heer Berger een uiteenzetting zou worden gegeven over dc nieuwe Wet op de ouderdomsvoorziening. Deze bijeenkomst had plaats op Donderdag j.l. bij de heer Nic. Schuyt. Hoewel men verwacht zou hebben dat velen belangstel len in de op hande zijnde maat regelen der regering, schitterden de meeste belanghebbenden door afwezigheid en was er maar een kleine groep aanwezig. De heer Berger werd ingeleid door Voor zitter v. d. Garde die hem voor 90 de vader van deze wette lijke voorzieningen noemde. Spre ker het woord nemende, wees er op dat de wens zich te verzekeren reeds van oudsher bij de mens aanwezig was, zodat er reeds in oude tijden een vorm van ouder domspensioen heeft bestaan, al werd dit dan niet door de Staat geregeld. Dat deze zaak niet zó gemakkelijk is als het lijkt blijkt wel uit het feit dat wij in ons land al 60 jaar lang bezig zijn deze ma terie door commissies te laten be studeren, zonder dat er tot op heden een redelijk uitvoerbaar plan te voorschijn kwam. Steeds was de vrees dat deze sociale voorziening niet door de gemeen schap kon worden gedragen zon der dat daarop een failliet zou volgen, een onoverkomelijk belet sel. Volgens spreker heeft de heer Drees de verdienste gehad hier aan met zijn Noodwet een einde te maken, door eindelijk eens een daad te stellen tegenover al dat gepraat. Natuurlijk laat deze Noodwet nog vele vragen en ver langens open, en de nu in studie zijnde Wet Suurhof beoogt hierin verbeteringen aan te brengen. Een premievrij pensioen is een onmo gelijkheid, betoogde hij, want de gelden voor de uitkeringen moeten toch altijd op een of andere wijze bijeengebracht worden. Daarbij zijn twee principes mogelijk n.l. door het kapitaaldekkingsstelsel of het omslagstelsel. De benodig de gelden worden verkregen door belastingbiljetten waarop een aan slag voor een nader te bepalen percentage van het inkomen. Het inkomen zal belastbaar zijn waar schijnlijk tot 6000.Zoals be kend zou dan een uitkering van 1300.voor gehuwden en van f 700.voor ongehuwden in overweging worden genomen. Deze belastinggelden worden in een apart fonds gestort dus af gescheiden gehouden van andere belastingopbrengsten. Na de ta melijk ingewikkelde techniek van deze wet duidelijk te hebben uit eengezet, gaf spreker gelegenheid tot het stellen van vragen waar van door verscheidene der aan wezigen werd gebruik gemaakt. Hierbij kwam vooral de ongerust heid van reeds gepensionneerde ambtenaren naar voren die vrees den dat hun pensioen voor een groot gedeelte in aftrek zou wor den gebracht bij deze uitkeringen. Hoewel uiteraard dit nog in fines ses moet worden geregeld, meen de de heer Berger hen toch een hart onder de riem te kunnen ste ken met de bewering dat dit nog wel mee zou vallen. Het was wel wenselijk geweest dat bij deze vergadering een goed geschoold propagandist voor het premievrije staatspensioen, zoals dit door de Bond wordt nage streefd, aanwezig was geweest, om daarover met de heer Berger te debateren. Nu sloot de voorzit ter in zijn dankwoord min of meer aan bij het in het vooruitzicht ge stelde project, dat, hoewel mis schien een stap in de goede rich ting, toch niet het eigenlijke doel van de Bond dekt. Deze kan daar voor toch alleen maar dankbaar zijn, maar geenszins voldaan! Zo beginnen alle sprookjes en zo luidt de titel van de nieuwe kinderoperette van Rein Valkhof f, die het Schoorls Kinder- en Meis jeskoor onder leiding van Klaas Venneker deze winter in studie neemt. Vele nu volwassenen in Schoorl en omgeving zullen zich de tijd herinneren, toen zij op de planken bij Schuyt als jeugdig ac- teurtje of actricetje triomfen vier den in een kinderoperette van de zelfde schrijver, toentertijd ten to nele gevoerd door Corn. Jonker. Zulk een feest gaat men nu weer beleven. Klaas Venneker de man waar zo ontzaglijk veel muziek in zit, is niet alleen de dirigent, maar ook de componist van „Er was eensAls wij het wel heb ben, wordt dit zijn eerste compo sitie op het gebied kinderoperette. Maar er zijn meer medewerkers van eigen bodem, d.w.z. van deze streek. Jantien Haasbroek-v. d. Velde, zelf balletdanseres, gaat de dansjes instuderen, waarmee het succes daarvan al bij voorbaat ver zekerd is. En is het nog nodig, de regisseur voor te stellen, de heer A. Wurkum, die zijn sporen in de regiekunst al ruimschoots ver diend heeft, zowel in zijn vroegere standplaats Twisk als in Schoorl zelf. En herinnert ge u de knappe décors veel bereikt met weinig middelen van Nico Kaag bij de uitvoering in 1955 van Daal- der's kinderoperette „Himp hamp houvast"? Nu, ook hij doet weer mee. Maar, waar alles eigenlijk om draait, dat zijn de kinderen van Schoorls koor. Daarmee staat of valt een uitvoering. Er zijn reeds velen die meedoen. Maar, ouders van kinderen die zich nog niet opgaven, haast u! Laat ook uw kinderen er bij zijn, als gij in begin 1956 dat blijde feest bij Schuyt echt wilt meegenieten; vol trots, dat die kabouter of die pop of dat meisje uw veelbelovende zoon of dochter is. Onder de vas te, maar vooral prettige leiding van de musicale leerling van het Amsterdamse Conservatorium, die Klaas Venneker ook is, wórdt het een feest! ZONDAGSDIENST ARTSEN BERGEN DE DUINSTREEK Redactie en Adm.: C. Oldenburg, Laanweg 35, Schoorl, Giro 147071 Telefoon K 2209-268 Agentschap te Bergen: De Haan's Boekhandel, Stationsstr., Tel. 2452 Agentschap voor Egmond aan Zee R. P. Jonker, Voorstraat 129 Abonnementsprijs: f 4.70 per jaar f 1.20 per kwartaal Advertentieprijs: 10 ct. per m.m. met een minimum van f 1.20 Vraag en Aanbod 12 ct. per m.m. Woning- en Vacantieruil 14 ct. m.m. Familie-advertenties 15 ct. per m.m. Dames (J R S E M Kapsalon TELEFOON 2 10 4 Ingezonden mededeling "ei"" l r en rheumatische pijnen wrijft U weg met 25 September Dr. LUGTEN, Telefoon 2700 SCHOORL-KOEDIJK 25 September Dr. RISSELADA, Tel. K 2209-360

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1955 | | pagina 1