„SUCCES
ZELFBEDIENING
BILJARTLIEFHEBBERS
IJ. BEELDMAN Duinweg 105 - Aagtdorp (Gem. Schoorl) s
TilIIIIIMIlilmiIIIllIllminimuminnIF
„De Leeuw van Schoorl"
WiU U Unnt*xUo-d <wU een Itifotwi+s- focdtte-H
PREMIE 1°/0
lol.: Fa. Munk Piersma
Keurkost Serie
bij MATH. DE SAIN
Camp. Korsetten
en B.H.'s
Maatkorsetten
HERFST
televisieverzekering
STOFFEN
J.LOUTEfc
De fijnste Kaas
Louters Zelfbediening
RUINELAAN 4
BERGEN
TELEFOON 2585
jjliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiL^
ATTENTIE ATTENTIE I
Beleefd
aanbevelend
Vergadering te houden in Café Beeldman op 14 October
a.s. 's morgens om 11 uur, ter oprichting ener biljartclub
aldaar. Zij, die hiervoor interesse hebben zijn van harte
welkom.
NED. VER. VAN HUISVROUWEN - Afd. Bergen
Op dinsdag 16 oktober zal de Heer A. v. Kampen een lezing houden
over „Incident op Corsica" waarbij zijn reisgenoot de Heer H. du Mee
zijn unieke kleuren-dia's vertonen zal, begeleid door Corsicaanse
muziek.
Deze lezing is toegankelijk voor leden van alle Vrouwen-Verenigingen
echtgenoten en introduceé(e)'s en voor leerlingen van middelbare
scholen I
AANVANG 2 UUR PRECIES
Toegang (dus niet zoals aanvankelijk bekend
gemaakt werd om 2.30 uur)
50 ets volwassenen
KOMT TIJDIG!
25 ets scholieren
Denk er om, bloembollen te kopen
Grote voorraad en niet duur
TEL. 2269 - BERGEN N.H.
OOK ANDERE FABRIKATEN
Elastieken Kousen
Voetkorsetjes
Enkelkousen
Breukbanden
Paskamer aanwezig
Drogisterij
Tel. 382 - Hereweg 21 - Schoorl
Dat kan VEILIG - VLUG - en VOORDELIG
Autorijschool „SUCCES" geeft
10 rijlessen a 60 minuten voorf 57.50
Theorie lessen met speciale Verkeersmaquette gratis
GEDIPLOMEERDE B. E. A. INSTRUKTEURS
Als Speciale aanbieding geven wij iedere nieuwe
cursist(e) die zich voor 1 november a.s. bij ons aan
meldt, het eerste lesuur GRATIS
AUTORIJSCHOOL
Gerbrandslaan 6 - Schoorl
Telefoon 431
En daarin slaagt de vader, langzaam maar zeker. Herman is
sedert het konflikt met tante Bep zijn vader met andere
ogen gaan bekijken. Nu hij losgeweekt is van de verkeerde
invloed van Bep Peetoom, bouwt hij een eigen oordeel op. En
al zegt hij nog steeds niet veel, diep in zijn hart is hij bewon
dering gaan krijgen voor zijn rustige vader, die zich niet uit het
veld laat slaan door de konkurrentie en kalm, maar vastbe
raden zijn eigen gang gaat. Niet alleen bewondering, ook trots.
Radiolux bestaat weliswaar nog steeds, maar Boornberger ook.
De eerste slag heeft Tom gewonnen en nu gaat het er maar
om zich verder te handhaven.
Aannemers en uitvoerders, architecten en gemeentebesturen,
zij allen kennen Boornberger en zijn bekwame knecht. Waar
Boornberger een elektrische installatie aanlegt, is het in orde.
Dat weet men vooruit. Die twee werken secuur en gebruiken
prima materiaal. En dan is het niet te verwonderen, dat men
voor andere zaken ook in zijn winkel komt. Verschillende oude
klanten, die enigszins overrompeld waren door de pompeuze
reklame van Radiolux, keren weer op hun schreden terug en
lopen opnieuw bij Boornberger binnen, waar Ans als altijd be
minnelijk en vriendelijk de klanten te woord staat en aan het
verlangde helpt.
In het dorp is het spreekwoordelijk geworden: op Boorn
berger kun je rekenen. Dat was altijd al zo, maar vroeger viel
dat niet zo op. Het gebeurde meermalen, dat men een bestel
ling of een reparatie opgaf aan Radiolux en dat Tinie, het
winkelmeisje, het vergat door te geven. Zoiets overkomt Ans
de Leeuw niet. Die is zo secuur als een boekhoudmachine, heeft
Tom wel eens gezegd. En iedere dag wordt het lijstje prompt
afgewerkt, hetgeen ook bij Radiolux wel eens te wensen over
laat.
Goed, het blijft oppassen en hard werken. Per slot van reke
ning is en blijft Radiolux een konkurrent. Maar Davids is in
het dorp niet getapt, zijn winkeljuffrouw evenmin. Hoe dat
komt, kan men niet verklaren, maar het feit ligt er en Boorn
berger spint er garen bij. -
Greet is en blijft in haar element in de keuken. Tom beziet
haar wel eens in stilte, als ze met het grote schort voor aan
het bakken en braden is. En dan komt hij tot de konklusie,
dat Greet later een ideale huisvrouw zal worden. Gek, dat hij
nog niets gemerkt heeft van verkering of zo. Ze is inmiddels
opgegroeid tot een flinke jongedame, een leuke bakvis, die
het aankijken beslist waard is.
Dat is ook met Ans de Leeuw het geval. Twee jaar is ze
nu bij Tom in de winkel en hij weet, dat hij met dit meisje een
lot uit de loterij heeft. Ans is geknipt voor de zaak, de klanten
mogen de knappe brunette graag en zelf heeft ze nog immer
schik in het werk. Ze geeft waardevolle tips en op de jaar
beurs behoeven ze haar beslist niet te proberen iets minder
waardigs aan te smeren. Ze is mans genoeg om zelf zich op
de hoogte stellen van de kwaliteiten. Nee, Ans de Leeuw houd
je niet' voor de gek.
Maar met Ans is het als met Greet: er is nog niemand in
haar leven gekomen, die ze aardiger vindt dan de rest. Goed,
ze is levenslustig en een enkele maal stoeit ze wel eens met
Joop in de werkplaats. Of maakt ze een grapje met Herman,
die nu ook een boom van een kerel is geworden. Maar voor
de rest gelooft ze het wel. Jozef, de ware, is blijkbaar voor geen
van beiden nog in zicht.
De zomer opruiming is een succes geweest. Veel van hetgeen
Tom nu eens kwijt wilde zijn, heeft Ans met talent in de etalage
gelegd en daarin bleef het doorgaans niet lang. Verkopen is
weliswaar een kunst. Elly verstond die kunst, maar Ans niet
minder. En af en toe, als het erg druk is, springt Greet bij, die
ook wel weet, hoe ze met klanten moet omgaan.
Als de jaarbeursweek aanbreekt, zegt Tom tegen zijn winkel
juffrouw: „We zullen ditmaal heel wat te bestellen hebben, Ans.
Kijk eens rond, het lijkt wel, of we op zwart zaad zitten, zo
klein is onze voorraad."
Ans lacht. „Des te beter, meneer, dan kunnen we straks
starten met allemaal moderne artikelen."
Woensdags maken ze hun gewone reis. De morgen wordt
besteed aan het bekijken van nieuwe dessins. Ans keurt vak
kundig de nieuwe lampekappen en beziet alle andere artikelen.
,Bij de gramofoon-afdeling neemt ze de prijscourantjes in ont
vangst. Die zal ze straks, tijdens het eten, op haar gemak eens
nazien.
De maaltijd verloopt als altijd prettig. Tom is in een bij
zonder opgewekt humeur en hij maakt grappen aan de lopende
band. Ten leste zegt Ans, nog naproestend van een geslaagde
mop: „Wees nu eens even stil, meneer, dan kan ik tenminste
wat platen aanstrepen. Anders weet ik nog niet, wat ik kopen
moet."
Hij schuift zijn stoel om de tafel heen en komt naast haar zit
ten. Samen bekijken ze de titels en zoeken' de meest populaire
songs en melodieën uit. Ze weten het: gramofoonplaten verkoop
je voornamelijk in het winterseizoen, dus er moet een ruime
keuze en een grote voorraad zijn.
Gedurende de middag worden de bestellingen opgegeven. En
als dit gebeurd is, lopen ze de Beurs uit, naar de overkant van
het Vreeburg, de vaste gelegenheid, waar altijd nog wat gedron
ken wordt, Tom en Ans kijken de afschriften na. Het zijn er
ditmaal heel wat.
„Als ik het zo bezie, hebben we vandaag heel wat gekocht,
jongedame. Ik mag vanavond thuis wel eens kijken, of ik zoveel
geld op de Bank heb staan."
Ze schrikt even op. „Heb ik teveel besteld?" zegt ze.
Hij schiet in een lach en antwoordt: „Ben je mal, meid, onze
zaak is zo stevig als beton. Maak je maar geen zorgen, hoor. Ik
ben blij, dat we straks weer een flinke sortering van alles in
huis zullen hebben. Dank zij m'n rechterhand."
Ze bloost even, maar zegt: „U zou het anders ook best
alleen af kunnen, hoor. Uw smaak is precies als de mijne."
Hij buigt kwasi-deftig. „Dank je voor het kompliment, meisje."
Ze blijft evenwel ernstig. „Ik meen het, meneer. Een paar jaar
geleden had U niet veel verstand van lampekappen, maar tegen
woordig loopt dat wel los."
„Gunst, als ik ook zo'n bekwame inkoopster heb. Dan leert
het vanzelf."
„Ach UU maakt ook overal een grap van."
De avond werd als gewoonlijk besloten met een diner en een
bioscoopje. In het donker zitten ze dicht tegen elkaar aan en
als Tom een snoepje neemt uit het zakje, dat zij hem voorhoudt,
raakt zijn hand even, haar vingers. Hij voelt ze trillen en impul
sief omvat zijn grote hand even die frêle vingers. Onwillekeurig
buigt hij zich even naar het meisje en vraagt: „Naar je zin,
meisje?"
„Nou, en of," zegt ze zacht.
„Dus de jaarbeursdagen vind je wel prettig?"
„De twee fijnste dagen van het jaar, zegt ze eerlijk.
De hoofdfilm is boeiend. En het slot zou niet bevredigen, als
het geen happy ending had. Tegen het einde vinden de gelieven
elkaar en als ze op het doek elkaar kussen, hoort Tom het
meisje zuchten.
„Was jij het maar, he?" fluistert hij ondeugend, en grijpt haar
arm.
Ze zucht nog eens, maar geeft geen antwoord.
Op de straat, als ze naar het station lopen, kijkt Tom on
willekeurig naar Ans. En als hun blikken elkaar ontmoeten,
ziet Tom in het licht van de felle booglampen, dat ze bloost.
Het duizelt hem. Needat kan toch nietHij is bijna
drie en veertig en het meisje net twintig. Houdt hij van dit kind?
Als ze uit het licht van de drukke straat zijn, pakt hij voor
zichtig haar arm en schuift die door de zijne. Hij voelt haar
beven, maar ze laat het toe. En stijf tegen elkaar gedrukt, lopen
ze verder. Ieder met hun eigen gedachten.
Op het perron lopen ze weer los naast elkaar. Tom kijkt de
lange electrische trein langs naar een leeg hoekplaatsje. Hij
ontdekt een afzonderlijke coupé, maar daar zitten al mensen in.
Dan krijgt hij een idee. „Wacht even," zegt hij. „Ik ben zo
terug." En voor het meisje goed en wel begrijpt, wat haar baas
wil, ziet ze hem teruglopen. Een beetje verwonderd staart ze
hem na. Dan wandelt ze het perron wat op en neer. Na een
paar minuten ziet ze hem weer en als hij bij haar is, grijpt hij
haar bij de arm en zegt met voldoening: „Ziezo, ik kreeg op
eens een reuze idee; ik heb gesoupleerd
„Ge-wat?"
„Bijbetaald. Het is me te druk in de derde klas. We gaan
tweede naar huis. Kom mee. daar zijn afzonderlijke coupe's
Als in een droom laat ze zich meevoeren de trein in en even
later zitten ze geriefelijk in de kussens van een afzonderlijke
tweede klas-afdeling.
„Maar dat is toch zonde van het geld, meneer," protes
teert ze.
Hij kijkt haar eigenaardig aan. „Ik heb vanavond wat ontdekt,
Ans, dat me honderdmaal meer waard is dan die paar guldens
extra. Ik wil ongestoord kunnen praten."
Langs de trein loopt een jongen met ijs. Het is eind septem
ber, maar nog bizonder zacht voor de tijd van het jaar. Hij
koopt een ijsco voor het meisje en steekt zelf een sigaret op.
„U verwent me." zegt het meisje getroffen, als hij haar het
ijsje geeft. Tom wil er wat op antwoorden, maar wacht en
rookt.
Enkele minuten gaan voorbij, dan vertrekt de trein. Zo, het
eerste anderhalf uur heeft hij de tijd. Elk met de eigen ge
dachten bezig, kijken ze uit het raam en zien Utrecht verglijden.
De kondukteur komt en knipt de kaartjes en de supplementen.
Tom is in een gulle bui en geeft de kondukteur een sigaar. De
man neemt het rokertje dankbaar in ontvangst en geeft haast
ongemerkt een knipoogje. Hij heeft meer met dat bijltje gehakt.
De trein raast weldra met een snelheid van meer dan hon
derd kilometer door het donkere land. Alleen in de coupé is het
licht. En flink bezet met mensen, die van de jaarbeurs huis
waarts keren.
Maar in de tweede klas-afdeling zit Tom en zijn winkeljuf
frouw, zijn inkoopster. Ans heeft het ijsje op en veegt haar
handen af aan een zakdoek.
„Roken?" vraagt hij.
Ze schudt haar hoofd. „Nee, ik rook niet meer vandaag,
dank u wel."
„Tevreden over deze dag, Ans?
Ze lacht en knikt. „Het was fijn," zegt ze zacht en haar
wangen worden lichtrood.
„Prettiger dan anders?"
„JaZe fluistert het haast.
„Waarom, meisje?"
De rode kleur op haar wangen wordt dieper, en ze kijkt naar
haar handen, die nu nerveus met het zakdoekje spelen. Dan is
Tom ineens naast haar. Zacht legt hij zijn arm om haar leest
en trekt haar tegen zich aan. Ze laat het toe, maar kijkt niet op.
„Daarom, Ans?"
Haast onmerkbaar knikt ze, maar de volgende sekonde voelt
ze zijn lippen op de hare, en ze loost een diepe zucht, als ze
haar ogen sluit en opnieuw zijn lippen voelt. Langzaam gaat
haar hand omhoog en streelt ze zijn gezicht, zijn haar.
„Dus ik heb me niet vergist," zegt hij zacht, wanneer hij
haar opnieuw kust. „Ans, meisje van me, kan het waar zijn,
dat je van me houdt?"
„Ja," antwoordt ze zacht en nu kijkt ze weer naar hem op.
Tom ziet een paar tranen in haar ogen. Hij neemt het zak
doekje uit haar schoot en veegt de tranen af. „Die mooie
ogen zijn niet bestemd om gevuld te zijn met tranen, liefje," zegt
hij op zachte toon.
De trein raast verder door de duisternis. Af en toe flitsen
lichten voorbij van een spoorwoning of een dorpsstationnetje.
Maar dan is het weer donker buiten. Tom kijkt naar de scherpe
lamp in de coupé. Het volgende moment staat hij op en draait
aan een knop, die tegen het plafond bij de deur zit. De witte
lamp gaat uit en inplaats daarvan gaat een blauwe branden.
Het is nu halfduister om hen heen. Hij gaat opnieuw naast
Ans zitten en trekt haar naar zich toe. „Sinds wanneer houd
je van me, Ans?"
„Ik weet het niet," fluistert ze. „Misschien al lang. U bent
altijd zo lief en voorkomend voor me. Misschien die eerste
winter al, toen ik die mooie cadeaus van u kreeg. Niet om die
cadeaus, maar omhet idee. U bent altijd zo'n heer. Toen...
na Baanders in de stad, die boekhandelaar, was ik bang ge
worden. Voor mannen. Die jongen van Baandert was zo ge
meenlokte me mee naar de zolder, zogenaamd om te
helpen boeken uitzoekendaar waren de voorraden
en dan probeerde-ie me te zoenen. Ik werd bangEn toen
ik hier solliciteerde, bij LI bedoel ik, dacht ik: als-ie ook maar
één keer een hand naar me uitsteekt, loop ik zo weer weg
„Dus dan ben ik je straks kwijt," zei Tom knipogend, „want
ik heb wel twee handen naar je uitgestoken. En je zelfs ge
zoend
„Nee," antwoordde ze zacht, „dat is anders. Al gauw was
ik voor U niet bang. En voor Joop ook niet. Die was altijd
aardig en netjes. En Herman helemaal. U bleef ook altijd kor-
rekt. Ik vertrouwde U al gauw. Ook later, toen we naar de
jaarbeurs gingen. Die eerste keer in de bios dacht ik nog even:
nou heeft-ie een kans, we zullen eens zien, of het alleen maar
om de film gaatMaar U raakte me niet eens aan. Ik voelde
me sindsdien onder alle omstandigheden veilig
„En nu dan, Ans?"
Ze greep met beide handen zijn armen, die haa'- <-»rkneld hiel
den. „Nu voel ik me nog veiliger, omdat ik weet dat u ook
van me houdt.
„U, Ans?"
„Ach ja, het is allemaal nog zo vreemdEn u bent toch
mijn baas?"
,Je weet toch, hoe mijn voornaam is?"
Ze verborg haar gezicht in zijn arm. „Het is allemaal nog
zo vreemd
„Dus je bent bij mij niet bang?"
Ze schudde haar hoofd. „Hoe zou dat nu kunnen? Ik vind
het juist zo fijn
„Hoeveel houd je van me, liefje?" vroeg hij, zacht haar lief
kozend.
„Ik weet het nietHet overrompelt me allemaal
Hij liet haar los en keek haar blij aan. „Meisje van me, ik
ben dol op je."
Zwijgend zaten ze een poosje dicht naast elkaar, met de
handen ineen. Toen zei ze, even naar hem kijkend: „U bent
toch niet boos, meneer?"
„Boos? Malle meid, ik ben de gelukkigste man op de wereld,
omdat ik weet, dat jij van me houdt."
„Ik kan er niets aan doenik wist niet, dat zoiets be
stond
„Dat is liefde, meisje. Jij houdt van mij en ik van jou. Is
het niet?"
Ze knikte, en streelde zijn hand. Opnieuw drukte hij haar
tegen zich aan en kuste haar. „En wat krijg ik, liefje?"
Schuchter ging haar gezicht naar hem toe en met een hoog
rood gezicht beantwoordde ze voor de eerste maal zijn kussen.
De trein raast verder, maar in de halfduistere coupé letten
twee gelukkige mensen daar niet op. Al zou de reis oneindig
zijn.
Maar in Nederland zijn niet zulke lange trajecten of eens
komt er een einde aan de reis. Ans ziet de eerste lichten van
het stadje en ze gaat rechtop zitten. Ze kijkt de man naast
haar aan en zegt zacht: „Meneer, vindt U het erg, als we het...
voorlopig geheim houden?"
Tom is verbaasd, maar laat dit niet merken. „Natuurlijk
niet, liefje, als jij dat graag wilt."
„Het is allemaal nog zo vreemd, zo nieuw voor me. Ik
ik moet het eerst verwerken, ziet U?"
„Ik begrijp het best, Ans, maar zullen we dat „U" en dat
„meneer" nu maar niet laten vallen?'
Ze schudt energiek haar hoofd, zodat de kastanjebruine ha
ren heen en weer gaan. „Nee, laten we dat voorlopig maar
zo houden. Stel je voor, dat ik me morgen in de winkel ver
gisDe klanten, en Greet, en Joop
Hij lachte. „Al goed, meisje. Je krijgt het, zo je het wilt
hebben. Maar dan wil ik toch één keer uit je mond horen, wat
ik voor je beteken. Dat kan nog net."
Wat minder schuchter dan de eerste keer trekt ze zijn hoofd
naar zich toe en kust hem warm op de mond. „Lieve Tom
zegt ze zacht.
In de autobus zijn ze weer meneer Boornberger en Ans de
Leeuw, de winkeljuffrouw, die met haar baas naar Utrecht is
geweest om inkopen te doen. Er zitten verschillende bekenden
in de bus, maar die weten wel, dat het meisje van De Leeuw
bij Bóornberger werkt en altijd met hem mee gaat naar de
jaarbeurs. In een dorp weet je veel van elkaar, maar niet alles.
Aan het eindpunt stappen ze netjes uit en Tom zegt op rus
tige toon, zo dat de andere uitstappende passagiers het kunnen
horen: „Ik breng je even een eind naar huis, want het is van
avond zo donker."
Een nette man, die Boornberger, denken de dorpelingen, die
het tweetal nazien. Die levert zijn winkeljuffrouw netjes thuis
af. Alle respect
Maar wat ze niet zien is, dat Tom in de schaduw van de
bomen, buiten de lichtkring van de lantaarn op de hoek, het
meisje in zijn arm neemt. Ze zien evenmin, dat Ans haar armen
om zijn hals legt en zijn kussen minstens even vurig beant
woordt.
„Wel te rusten, lieve Tom
„Slaap wel, schat van me
EINDE VAN HET EERSTE DEEL.
TWEEDE DEEL.
Hoofdstuk 12
Zuster De Vries komt juist op tijd.
Weer een jaar is verstreken en opnieuw is er balans ge
maakt. Het is het jaar, waarin de concurrent aan de overkant
zijn zaak opende. Had Tom Boornberger aanvankelijk nog
wel enige vrees, dat deze nieuwe zaak, veel moderner en
h xueuzer ingericht dan de zijne, hem tamelijk veel klanten zou
gaan kosten, later heeft hij die zorg van zich afgeschud, want
na een inzinking in de maanden februari en maart, ging de om
zet weer gestadig omhoog. En nu, terwijl hij in zijn kantoortje
de jaarcijfers beziet, knikt hij af en toe met voldoening. Er is
opnieuw weer reden tot tevredenheid, want het laatste halfjaar
heeft de terugslag van de eerste maanden geheel goedgemaakt.
Ook dit jaar is de omzet weer gestegen.
(Wordt vervolgd)
TELE VISIETIJD
Verzekerd zijn
1 alle schade aan toestel en an
tenne (uitgezonderd slijtage)
2 schade door neerstorten van
antenne
3 W.A.schade tot f 100.000,
Ass. bezorgers,
Bergen Nh., Komlaan 10, Tel. 2787
Alkmaar, Kenn.str.weg 93, T el. 3348
voor mooie
ook „Liberty" „Gamy" en A.B.
- t WINKELTJE -
KI. Dorpsstraat 25 - Bergen
50 gr. GEHAKT
50 gr. KINNEBAKSPEK 65
50 gr. ROOKVLEES J
50 gr. BERLINER V~
50 gr. GELD. HAM 69
50 gr. LUNCHWORST
150 gr. Saks. Leverw. 55
Haagse Leverw. 200 gr. 45
Tongenworst 150 gr. 63
Geld. Ham 150 gr. 75
Heerlijke vette kaas
400 gram 108
Pikant belegen 400 gr. 118
Fijne Boerenkaas 400 gr. 128
Bel. Edammer 1 /4 kaas 98
Volvette kruidk. 400 gr. 108
Kant en Klaar Havermout
klein pak 40
groot pak 70
Echte chocolade korrels
200 gram 45
Pruimen Jam
geel of rood 2 pot 88
de meest geurige en
krachtige thee
Goenoeng Mas 100 gr. 110
en de meest zuivere koffie is de
Plantage weelde 250 gr. 218
bij 1 pak van deze koffie
en thee
250 gr. Noot specul. voor 35
Spaanse gedroogde
Abrikozen 200 gr. NU 79
1 flacon Meikersen 89
Wintertijd Baktijd
Bakmeel kant en klaar
in diverse Soorten
mislukken uitgesloten
Mix Cocoskoek 100
Mix Gemberboterkoek 100
Mix Vruchtencake 135
Mix Amandeltaart 190
Mix Boterkoek 90
Cake Mix 90
Patent tarwebloem 38
Superpatent tarwebloem 41
Ouwel per zakje 28
31
49
46
59
59
49
Drups 200 gr.
Roomborstplaat 200 gr.
Dragee's 200 gr.
Musket chocolade
lettertjes 150 gr.
Mandarijntjes 200 gr.
Bon Bon 100 gr.
Snipper speculaas 250 gr. 49
Gekruide speculaas 250 gr. 39
Reklame koekjes 250 gr. 41
Koffie Carree 250 gr. 45
Cocoskoekjes 250 gr. 55
Tafelkoeken 2 bus 69
Deventer koek, stuk 38
Olba Doperwten mid. fijn 95
Olba Doperwten fijn 119
Literblik Capucijners 69
Witte bonen in tomatensaus
>/2 blik 55
Olba spercibonen literbl. 125
Maggi Vermicelli-soep
van 38 voor 33
