99
ft
HOLLANDSE MIJ VAN
LANDBOUW
Concert Henkemans
Feest van de Ouden van Dagen
De Vriendenkring
B.A.V.
Bond van
Plattelandsvrouwen
GERRITSEN
Auto-zondagsnieuws
VRIJDAG 1 FEB, 1957
34c JAARGANG No. 5
Verschijnt tc Bergen» Bergen aan Zee» Schoorl, Schoorldam, Groet» Camperduin» Egmond aan Zee» Egmond-Binnen en Egmond a. d. Hoef
Prof. Ir. O. J. Cleveringa, oud
hoogleraar aan de landbouw
hogeschool te Wageningen, hield
woensdagavond 23 januari in de
zaal van Café Nieuwendijk voor
de leden van de Holl. Mij van
Landbouw een lezing over het
grondvraagstuk in verband met
de gezondheid van plant, dier en
mens.
De kruimelstructuur van po
reuze bouwgrond is alleen het
gevolg van levende organismen
in de grond. De organische mest
is de verwekker van deze orga
nismen en moet daarom het fun-
dement vormen voor de kunst
mest. De levende organismen
zijn kleine diertjes (bacteriën),
die organische stoffen nodig heb
ben om te leven. Op grond, die
goed kruimelt, goed leeft, vindt
men „nooit" ziekte. Deze grond
is echter dun gezaaid. Wanneer
de mens en de veestapel zich
voeden met planten afkomstig
van dergelijke grond, kunnen ook
zij niet ziek worden. Dat zou de
ideale toestand zijn.
Sinds 1951 is het grondonder
zoek sterk gevorderd. Het gaat
echter hierbij om het inzicht in
deze zaak, en dit ontbreekt nog
bij de tegenwoordige wetenschap.
In de grond is het een gezond
heidsvraagstuk. Het leven wordt
niet door stoffen, maar door to
taal onzichtbare krachten be
heerst. Het wezen der dingen is
niet te meten, te ruiken of te zien
en daardoor komt het, dat de
wetenschap alleen de uiterlijke
schijn der dingen kent. Men
meent dat ziekten kunnen ont
staan door besmetting, maar hoe
komt het dan dat bij een vee
stapel gezonden en zieken kris
en kras door elkaar staan? Bij
nader onderzoek blijkt, dat ziek
ten aan bepaalde plaatsen ge
bonden zijn in stal of op bouw
en grasland, zie b.v. naar de
paardeweideplekken, waar het
paard niet wil grazen maar n.b.
zijn mest neergooit.
Bewerkt men dichte grond op
de juiste manier (irrigeren, kalk
enz.) en brengt daar dan orga
nische mest op, dan komt er le
ven in de grond, deze wordt tot
goede kruimelgrond en er groei
en goede grassen op. Neemt men
echter de paardeweideplekken.
waar het paard zijn mest depo
neert, dan komt ook daar meer
leven, echter geen kruimelgrond
M. VELDMAN
en er groeien slechte grassen.
Hoe komt dat? De hier volgende
verklaring is gebaseerd op fei
ten uit de praktijk. Bij onderzoek
met roedelopers blijkt, dat hun
roeden altijd reageren bij alle
paardeweideplekken. Het gaat
hier blijkbaar om electrische
krachten of aardstralen. Hoe
wordt nu dit electrische krach
tenspel gespeeld in de natuur,
wat zijn hiervan de wetten? In
zicht hierin geeft macht over de
natuur. In paardeweideplekken
zitten electrische kernen en het
is juist op deze kernen, dat het
paard mest neerwerpt, waar
schijnlijk door kramp verwekt
door deze uitstralende kernen.
Deze speciale plekken blijven be
staan bij scheuring van het land
en vormen dan de plekken, waar
zieke planten groeien, onkruid-
plekken, insectenplekken enz.
Déze ziekten en bepaalde on
kruid- en insecten-ophopingen
horen kennelijk in deze uitstra
lingen thuis. De hele levende
natuur oriënteert zich naar
trillingen. Wat de ene zoekt
in een bepaalde trilling wordt
door de ander zo mogelijk geme
den. De mens, huisdieren en cul
tuurgewassen horen buiten de
aardstraalplekken te staan, an
ders worden zij op den duur
ziek. De doorsnee mens voelt de
ze plekken echter niet aan en zo
dwingt de boer vee en planten
te staan op plekken waar zij in
de vrije natuur niet zouden gaan
staan, doch waar zij nu echter
ziek worden door de voor hen
ongunstige uitstralingen.
Wat zijn nu deze aardstralen?
Op grote diepten in de grond
zijn waterstromen en stroompjes,
waarvoor dezelfde wetten van
kracht zijn als voor de boven
grondse rivieren en beekjes en
ook deze ondergrondse stromin
gen zetten hoewel in sterk ver
traagd tempo, slib af, dat ster
ker radioactief is dan de omlig
gende gronden. Deze radioactie
ve banen stralen loodrecht om
hoog uit, en waar banen elkaar
kruisen ontstaan versterkte stra
lingskernen. Door deze straling
wordt de lucht vooral boven de
stralingskernen „sterk" (alles be
trekkelijk) geleidend door ionita-
tie daar ter plaatse, en kan als
koperdraad electriciteit geleiden.
(De bliksem slaat op dergelijke
plaatsen gemakkelijk na,ar bene
den). Boven deze stralingsbanen
en -kernen vindt een afzuiging
van electriciteit plaats. Nu is
ziekte niets Anders dan afzuiging
van de electrische lading der
atomen. Energieverlies is het
kenmerk van ziekte en dit ver
lies wordt veroorzaakt door deze
„aardstralen". Elk levend wezen
is een zeer verfijnd electrisch ap
paraat en reageert dus op deze
afzuiging.
De wezens in de natuur zijn
globaal in twee groepen te ver
delen: A. zij die gedijen in slecht
geleidende lucht dus buiten de
aardstralen en B, zij die gedijen
onder invloed van de aardstra
len. Tot de A-groep behoren
o.a.: de aerobacteriën, de schim
mels, de aardwormen, weinig in
secten, veel vogels, cultuurge
wassen, huisdieren (behalve de
kat) en de mensen. Tot de B-
groep o.a.: anaerobacteriën, pa
rasitaire schimmels, aaltjes, veel
insecten, slangen, adders, uilen,
vleermuizen, muizen, mieren en
de zogenaamde onkruiden. Die
der A-groep ontvangen van na
ture minder electriciteit en stra
len minder uit. Komen zij nu bo
ven radioactieve haarden, dan
worden zij uitgezogen wat hun
electrische lading betreft, en
worden ziek. Die der B-groep
ontvangen veel electriciteit en
moeten veel uitstralen. Zij kun
nen echter buiten de radioactie
ve haarden niet voldoende uit
stralen en verdwijnen zo spoe
dig mogelijk van deze plaatsen.
Het netwerk van radioactieve
banen is zo dicht, dat het prak
tisch makkelijker is er in te zit
ten dan er buiten. Het is echter
mogelijk deze haarden van ra
dioactiviteit weg te nemen met
afscherm-apparaten. Door deze
afscherming vluchten ziekten,
luizen, parasitaire schimmels enz.
Zij worden als het ware elec
trisch weggekeken. De natuur
zit vol afschermingsmiddelen,
maar wij beheersen deze tech
nisch nog niet. De afscherming
van huizen en stallen is echter
een eenvoudige zaak.
Er is inderdaad geen ziekte
of er is een kruid tegen gewas
sen, als men het spel der elec
trische trillingen begrijpt en deze
kennis weet te hanteren, maar
zo ver zijn we nog niet.
Het recital, dat de te Bergen
wonende concert - pianist Hans
Henkemans op donderdag 7 febr.
te Bergen zal geven, is gewijd
aan werken van Bach, Beethoven,
Schumann, Debussy en Ravel. Er
blijkt voor dit concert, evenals
verleden jaar, grote belangstelling
te bestaan.
Voor het verkrijgen van toe
gangskaarten verwijzen wij naar
de annonce in dit nummer.
Zaterdagavond 26 januari gaf
de Berger Accordeon Vereniging
en Jeugdorkest in samenwerking
met het accordeon-orkest „Vita-
Nova" uit Alkmaar en „Vita
Accordeonistica" uit Heerhugo-
waard een concert in de dancing
van De Rustende Jager. Het
jeugdorkest speelde o.l.v. zijn di
rigent Jan Cornelissen een vier
tal stukjes. Het geheel was wat
aarzelend van klank, wat van
beginnelingen te verwachten is,
maar zuiver van toon en ritmisch
goed.
De heer H. Dolstra, die als
herstellende op deze avond een
korte wijle aanwezig was, heeft
de B.A.V. een accordeon ge
schonken als eerste muziekinstru
ment van het nog te stichten
fonds voor het aanschaffen van
muziekinstrumenten, waardoor
minder draagkrachtigen toch in
de B.A.V. de muziekkunst zul
len kunnen beoefenen. Zijn mo
tief was: „Wij dienen hier een
culturele sector en helpen zo no
dig de jeugd van de straat hou
den".
De B.A.V. o.l.v. haar dirigent
Wim Cornelissen gaf goede mu
ziek te horen, over het algemeen
zangerig van toon, van een zui
ver, maar weinig uitgesproken
ritme. Vooral de Ouverture No.
1 in A-dur van Konrad Wölki,
een werk dat oorspronkelijk voor
mandoline geschreven is, werd
fijntjes en zangerig typisch in de
Wim Cornelissen-toon gespeeld.
De Ouverture Caprice van Ru-
dolf Würthner, een oorspronke
lijk accordeonwerk in moderne
stijl, liet het heel eigen geluid
van de accordeon goed tot zijn
recht komen en werd uitstekend
gespeeld.
Het „Vitrofoon" amusement
orkest gaf vlotte, goede amuse
mentsmuziek te horen niettegen
staande de afwezigheid van een
groot deel der violen.
Het gezamelijk optreden der
drie accordeonverenigingen van
dezelfde dirigent kan als een ge
slaagd experiment aangemerkt
worden. De B.A.V. kan op een
goede avond terug zien.-
Woensdag 23 januari werd er
vanwege het Comité „Ouden
van Dagen" een middagvoorstel
ling gegeven voor de Ouden van
Dagen te Bergen.
De nieuwe voorzitter van het
Comité, de heer A. A. Tros, ving
aan met de aanwezigen een har
telijk- welkom toe te roepen.
Gaarne had hij zijn voorganger,
de heer Stockman, ook hier ge
zien, doch hij had een brief van
hem gekregen, waarin hij mede
deelde verhinderd te zijn. Diens
schrijven voorlezend, eindigde de
beer Stockman met de woorden,
dat de jaren waarin hij de Ouden
van Dagen had mogen dienen
hem een plezierige herinnering
bezorgden.
Gewoonlijk bieden op zulk een
middag als men thans beleeft, de
heren Van Bergen en Sijpheer
en mevrouw Van Bergen ons een
gezellige middag aan. Dat is al
tijd op hoge prijs gesteld, door
het Comité en door zijn gasten.
Een buitengewone gift heeft ons
echter mogelijk gemaakt, thans
een cabaret-gezelschap te kunnen
laten komen, dat reeds een goede
naam bezit.
Voorts had de voorzitter zich
hier en daar eens van de activi
teiten der Ouden van Dagen op
de hoogte gesteld, en daarbij
vastgesteld, dat men wel oud van
dagen, maar nog jong van hart
kan zijn. Dat is een verheugend
teken.
Het gezelschap Klaas Koomen
heeft zich met één slag bij Ber
gens bewoners geïntroduceerd
op uitstekende wijze. De heer
Koomen sprak enige woorden tot
inleiding om vervolgens de ac
cordeonist Theo de Mol binnen
te leiden, die met zijn wijsjes di
rect over het voetlicht ging, en
zijn hoorders dapper tot meezin
gen wist te krijgen. Vervolgens
zette deze virtuoos zich aan de
piano om, waar nodig, zijn mede-
artisten te begeleiden. De Phil-
harmonica's, een drietal artisten
dat verleden jaar in Zwitserland
een prijs had behaald met hun
spel, deden het ook hier uitste
kend. Zij bleken ware virtuozen
op de mondharmonika te zijn. De
kunstfluiter Frans Struik uit Hei-
loo overtrof alles wat wij ooit als
kunstfluiter in Bergen mochten
horen. Zijn geluid was gewoon
weg meesterlijk. Klaas Koomen
zelf blijkt een meester-imitator te
wezen, of hij internationale artis
ten, dan wel muzikale rariteiten
imiteert, het is alles even geestig
en goed. Ook de jonge zangeres
Annie Huisman, die enige radio
successen ten gehore bracht, is
een kunstenares met toekomst.
Het hartelijk applaus dat aan
dit gezelschap ten deel viel,
vormde het beste bewijs, dat het
beschaafde en geestige optreden
van dit gezelschap goed in de
smaak was gevallen.
Tevoren had de heer D. van
Bergen een tweetal films afge
draaid: de reis der ouden van da
gen in 1956 en die van een reis,
die 19 jaar geleden plaats vond.
Deze films bezitten een waarde
vol karakter als bijdrage tot de
kennis der klederdrachten van de
mens en van de stoffering van
het landschap. Beiden zijn aan
wijziging, aan verandering on
derhevig, en op deze wijze vor
men deze films waardevolle do
cumentaires voor onze kennis
van 't verleden.
Als toegift had de heer Van
Bergen een opname van een
oude dame gemaakt, die bij de
ruïnekerk liep te wandelen. Door
een filmtrucje toe te passen liep
zij eerst vooruit en daarna ach
teruit. „Dat is Opoe Rampen'
sprak een der aanwezigen, een
bewijs dat zij nog niet vergeten
is.
Deze films moesten meer ver
toond worden! Zij versterken de
kennis van ons eigen gewest.
Door belangeloze medewerking
van de U.V.V. was het mogelijk
de oudjes die slecht ter been wa
ren, per auto naar de zaal en na
afloop weder naar huis te bren
gen. De heer Diesfeldt stond zijn
zaal gratis af en zo was dank zij
veler sympathieke hulp deze mid
dag weer een onvergetelijke dag
in veler levens.
Kindle BABYDE RM
Dinsdagavond 22 januari sprak
mevrouw R. Oud Stofberg uit
Haarlem in Het Wapen van Ber
gen voor de Plattelandsvrouwen
over de kunst van het tafeldek
ken.
Als men zo in de wereld rond
kijkt, blijkt dat de mens, zelfs de
primitiefste, het liefst in gezel
schap eet. De gewoonten bij het
eten zijn bij alle volkeren en
door alle tijden verschillend,
maar zelfs bij het eten met de
handen geldt een bepaalde eti-
kette. Ieder volk heeft recht op
zijn eigen gewoonten: 's lands
wijs, 's lands eer.
In ons land is het gewoonte
drie maal per dag te dekken.
Dit is de meest practische manier
om het gezin te verenigen voor
de maaltijden, die voor hen be
reid zijn. Zowel voor het dek
ken en het dienen, als voor
de tafelmanieren zijn er onge
schreven wetten. Voor de ont
bijt- en koffietafel legt men over
het molton, dat het tafelblad be
schermen moet, een wit gestreept
geruit of geborduurd tafellaken,
om daar dan verder op te dek
ken. Voor het diner kiest men
tussen een wit damasten tafel
laken of de moderne kleedjes
voor elke persoon apart. Ge
bruikt men daarbij passende ser
vetten dan staat dit ontegenzeg
gelijk aardiger, maar witte ser
vetten zijn met het oog op het
bleken in de was praktischer. De
servetten kunnen op aardige wij
ze gevouwen, mede dienst doen
als tafelversiering. Heeft men
mooi damast, zilver, glazen en
servies dan is een tafelversiering
met lage bloemstukjes of bloe
men volkomen overbodig. Dek
ken is, behalve enkele regels die
in acht genomen moeten worden,
afhankelijk van de persoonlijke
smaak. Het is de kunst om niet
te veel op tafel te zetten. Vinger
kommen, moccakopjes, bonbons
schaaltjes, asbakjes en sigaretten
worden klaar gezet op buffet of
dressoir.
GOUD
Bij het dekken is het regel dat
wijnglazen (trouwens alles waar
uit gedronken wordt) rechts bo
ven het bord staan, en het zout
vaatje links. Het bestek kan men
naast elkaar leggen terzijde van
het bord, waarbij de volgorde
zö is, dat men van buiten af be
gint er gebruik van te maken.
Het dessertbestek kan boven het
bord gelegd worden. Het bord
moet altijd voorgewarmd zijn. De
vingerkommetjes komen pas op
tafel bij het fruit en zijn met koud
water gevuld. Geeft men echter
oesters dan komen daarna de
vingerkommetjes gevuld met
lauw water, waaraan wat ci
troensap is toegevoegd.
Aan tafel wordt links gediend
en rechts afgenomen. Tussen de
gerechten neemt men van tafel
wat niet meer nodig is, zodat de
tafel een net aanzien houdt. In
Nederland is het de gewoonte
als volgorde der gerechten te
nemen: soep, hoofdschotel, des
sert, kaas, koffie, dit is echter
niet juist, het hoort te zijn: soep,
hoofdschotel, kaas, dessert, kof
fie. Na de kaas, waarbij wijn ge
bruikt wordt, worden wijngla
zen, zoutvaatjes en boterpotjes
van tafel verwijderd. De koffie
kan aan tafel of elders gedron
ken worden en dan breekt pas
de tijd voor het roken, bij gezel
lige kout aan. Roken tijdens het
diner is een grote grofheid jegens
de gastvrouw.
Na de pauze hield mejuffrouw
C. IJff een praatje over tafelver
siering in het dagelijks leven en
bij bijzondere gelegenheden, zo
als verjaardagen, Kerstmis of
Pasen. Men zorge hierbij niet te
veel op tafel te leggen. Enkele
takjes groen met kleine toefjes
bloemen, b.v. één cyclamenbloem
op eigen blad gebonden, of hele
kleine bloemenvaasjes met klei
ne bloemen. Ook is het aardig
een laag middenstukje te maken,
in de vorm van de tafel. Zo'n
stukje kan gemakkelijk en smaak
vol gemaakt worden van nat
spagnum, omwikkeld met dun
ijzerdraad en gelegd op een laag
bakje. Daarin worden dan wat
klimoprankjes, varentakjes en
enkele bloemen gestoken. Wil
men op een hoekje van de tafel
een hoger stukje bouwen, dan
kan dit heel geschikt in een leeg
marmitepotje gebeuren. De bloe
men moeten echter eerst een paar
uur volop in het water hebben
gestaan. In de zomer als er veel
bloemen zijn, kan men een open
schaal vol bloemen opmaken met
behulp van kippengaas.
Bij het maken van bloemstuk
jes houde men zoveel mogelijk
het eigen karakter van de bloe
men in het oog. Wat in de na
tuur statig rechtop groeit ook
liefst rechtop schikken, en de
meer kruipende bloeiers voor de
horizontale lijn gebruiken, Voor
het groen zoveel mogelijk het
bijpassende blad gebruiken.
Gedemonstreerd werd hoe met
geringe middelen alleraardigste
effecten bereikt kunnen worden.
Op 26 januari werd in hotel
„Het Wapen van Bergen" een
klaverjasdrive gehouden door de
Klaverjasclub „De Vrienden
kring". In zijn openingswoord
verwelkomde de voorzitter, de
heer P. Morauw, de aanwezigen
op deze drive en deelde de stand
mede in het tournooi om de twee
prijzen, die bij de aanvang van
het seizoen waren uitgeloofd voor
de deelnemers aan alle drives.
Hij verwees verder naar de prij
zen voor de wedstrijd van heden
avond bestemd om aan de win
naars te worden uitgereikt, en
verzocht de attentie voor de op
3 februari in Hotel „De Brink"
te houden wedstrijd welke ten
doel heeft een televisietoestel
te verschaffen aan een lijder aan
kinderverlamming te Alkmaar,
een jonge man, die een jaar na
zijn huwelijk door deze ziekte
werd aangetast en niet meer in
staat is het onderhoud voor zijn
gezin te verdienen. Ons hart gaat
uit naar het jonge echtpaar, dat
op zulk een wrede wijze getrof
fen is. Geld voor een televisie
toestel dat de man wat verstrooi
ing kan brengen, is er niet en
daarom wordt gepoogd het be
drag ervoor al klaverjassende bij
een te brengen. Het toestel zal
aan de patiënt in bruikleen wor
den afgestaan, opdat bij eventu
eel herstel of overlijden aan een
andere patiënt kan worden uitge
leend.
De Ned. Invaliden Bond heeft
dit alles keurig geregeld.
Daarna ving de drive aan,
waar ditmaal 76 deelnemers voor
hadden ingeschreven.
De uitslag is als volgt:
le pr. DusbabaLangras 5525
pnt.
2e pr. Mevr. de VriesMej.
Dekker 4910 pnt.
3e pr. H. DekkersH. Scholten
4898 pnt.
4e pr. Fam. de Jager 4872 pnt.
5e pr. P. MorauwA. Jonge-
jans 4768 pnt.
6e pr. Fam. Duinmeijer 4750
pnt.
7e pr. Dames Van Alfen 4677
pnt.
8e pr. LangrasDen Otter
4649 pnt.
9e pr. Fam. Jongbloed 4601 pnt.
10e pr. Gebr. Min 4571 pnt.
Marsenprijs: H. DekkerH.
Schotten, 5 marsen.
Op de eerste zondag dat sinds
enige weken het benzine-gebrui-
kend verkeer weer is toegelaten,
was er in Bergen de gehele dag
een druk auto-verkeer. Ook de
horeca-bedrijven ondervonden
daaraan de uitwerking in een
drukker bezoek. De hoop dat vele
auto-bezoekers ook van de gele
genheid gebruik zouden maken,
om voor het a.s. zomerseizoen
kamers te bespreken, is echter
niet in vervulling gegaan.
Daarbij had er nog een onge
luk plaats. Een echtpaar uit Am
sterdam dat per motorfiets over
de Eeuwigelaan reed, wilde bij
de Ronde Kom de Komlaan in
rijden, doch de bestuurder nam
de bocht te wijd, de voetstep
raakte de trottoirband, met het
gevolg dat de motor ging slinge
ren en tegen een boom vloog. De
bestuurder liep een hersenschud
ding op en zijn echtgenote een
gekneusde enkel en schaafwon
den. Dr. Poot verleende de eerste
hulp, waarna het Rode Kruis hen
naar het ziekenhuis te Alkmaar
vervoerde.
ZONDAGSDIENST
ARTSEN
Weekttad
DE DUINSTREEK
Redactie en Adm.: C. Oldenburg.
Laanweg 35, Schoorl, Giro 147071
Telefoon K 2209-268
Agentschap te Bergen: De Haan's
Boekhandel, Stationsstr., Tel. 2452
Agentschap voor Egmond aan Zee
R. P. Jonker, Voorstraat 129
Abonnementsprijs: f 5.25 per jaar
f 1.35 per kwartaal
Advertentieprijs: 12 ct. per m.m.
Vraag en Aanbod 15 ct. per m.m.
met een minimum van f 1.50
Woning- en Vacantieruil 15 ct. m.m.
Familie-advertenties 15 ct. per m.m.
GOUD, ZILVER, UURWERKEN
KI. Dorpsstraat 9
Eigen
vakkundige
reparatie-
inrichting Zilfa Pleet
Telefoon 2778
Ingezonden mededeling
Qftijd. gaaf huidje
M B B B Poeder - Zalf - Olie - Zeep
BERGEN
3 febr.
Dr. BULSTRA, Telefoon 3130
SCHOORL-KOEDIJK
3 febr.
Dr. H. J. PIERS, Telefoon K 2201-202
