Raadsel in Nijmegen FLAGSTONES Reklame- aanbieding SID0NIUS DE JONG Garage P. BOOD A. KLAVER S3 SID0NIUS DE JONG B rommers Rijwielen Fa. H. J. Vollen en Zn Langestraat 72 - Alkmaar speciaal beddenzaak EXTRA LAGE PRIJZEN 12,90 Speciaal-beddenzaak Dorpsstraat 6 - Bergen - Tel. 2453 AGENT VAN: Berini Avaros Simplex Sparta H. M. W. Burgers E.N.R Monza Turner Burgers E.N.R. Batavus Raleigh Tower Elswick R.S. Stokvis Burco roodbruine tuintegels Telefoon 597 en 476 Schagen VLEK VRIJ IÖÊRÖIÜILMETA Ruïnelaan™ 11Telefoon 3106 Bergen De ideale dracht in voorjaar en zomer. Licht, luchtig, buigzaam en, wat de pasvorm betreft, zeer geriefelijk. Dit is slechts een kleine greep uit de enorme Sandalen- collectie, die U bij PRESBURG kunt bewonderen. Ook de prijzen vallen erg mee. Leuk naturel-leder kindersandaletje met microcel-zool. Licht en buigzaam. Maten: 22-23.. 4.95 28-31,. 6.95 24-27.. 5.95 32-35.. 7.95 Leuk Kinder- Sandaletjc. in beige, bruin, wit of rood leder. Ingebouwde steunzool, die het doorzakken der voet jes voorkomt. Met sterke rubber-profielzool en leder tussenzool. Maten: 21-22 4.95 27-30.. 6.95 23-26 5.95 31-35 Onze alom-gewilde Barrevoets- sandaal, van naturel tuigleder. Met oersterke rubberzooi. Maten: 286.95 29-31 8.25 32-35 9.25 36-40 10.25 41-471L50 Onze bekende Griekse Sandaal, van oersterk bruin rgndbox. Maten: 32-35 8.25 28 6.50 36-40 9.25 29-31.7.75 41-47 10.50 PRESBURG AMSTERDAM - ALKMAAR HAARLEM LEIDEN - DEN HAAG 8USSUM HILVERSUM AMERSFOORT UTRECHT - ARNHEM - NIJMEGEN - BREDA - GRONINGEN door G. Plantema Nadruk Verboden „Het zou me trouwens niets verbazen, als een vrouw zich op zolder verbergt," zei de agent, die een snugger uiterlijk had. Hol klonken hun voetstappen, toen zij naar boven gingen. De zolder was een grote ruimte met een ongeverfde houten vloer. Een deel ervan was afgeschoten en daar waren een paar kleine kamers. Toen zij een der kamertjes binnen gingen, zagen zij ook geen spoor van een vrouw. In het kamertje was een kast. Het kamertje lag aan de voorkant van het huis, onder het schuine dak en de kast reikte niet tot aan dat dak. Er was een ruimte open en boven op de kast zagen zij een wanorderlijke massa van behangselpapier, een wollen deken en een lampet kan wel een merkwaardigheid in dit huis met stromend wa ter en vaste wastafels! In het kamertje stond een stoel. Daar ging Ohlquist op staan en toen kon hij goed bekijken, wat zich eigenlijk op de kast bevond. En terwijl agent Verstraten met nieuwsgierigheid toe zag, trok Sven wat papier weg. De lampetkan wankelde en viel op de grond in scherven. „Geluk," mompelde Verstraten onwillekeurig. Geluk ja. van het standpunt van Sven. Geen geluk voor de vrouw, die zich bovenop de kast probeerde te verstoppen, en die nu merkwaardig bedaard over de rand keek, om zich even later door Ohlquist, als een hoffelijk kavalier, er af te laten helpen. Agent Verstraten had reden om verbaasd te zijn. „Karneval is er niks bij," zei hij. De vrouw was nog altijd gemaskerd en zij was gekleed in een verfomfaaide overall. „Permettez-moi," zei Sven en hij stak zijn hand uit naar het masker. Maar zij rukte het zelf al af „Ja, ja," zei kommissaris te Kempe voldaan, terwijl hij rond keek naar de verschillende personen die zich op zijn uitnodi ging in zijn dienstvertrek op het hoofdbureau van politie had den verzameld. „Ja, ja, Broekman, ze zijn geknipt. Het was de volgende morgen. Inspekteur Broekman, mr. Ernst Verhagen, André Boorneman en als speciale gunst! Else Verhagen en Madeleine Uittenterpe, hadden de uitnodiging ge kregen en toen zij kwamen, vonden zij de kommissaris en in spekteur Ohlquist als beste maatjes naast elkaar achter het grote schrijfbureau zitten, om het hardst rook uit hun pijpen trekkend. Te Kempe had zijn gasten verwelkomd en belangstellend ge vraagd, hoe André het maakte. De jongeman was wel tegen de wens van de dokter per auto naar het politiebureau ver voerd en door twee agenten binnengedragen, maar voelde zich gloed. Vooral omdat zijn verloofde nu bij hem was. „Allereerst zal het u interesseren, te horen hoe wij het ge zelschap gepakt hebben begon hij dan. Nadat hij had ontdekt, dat iedereen in spanning naar hem luisterde, vertelde hij de telefonische waarschuwing, die Sven hem had gegeven en van de gevolgen, die daaruit waren voortgevloeid. „En zo is de hele troep, acht personen sterk, veilig en wel achter slot en grendel gezet", eindigde hij zijn verhaal, waar van hij zelf had genoten. De heren van de pers moesten later maar genoegen nemen met een veel zakelijker resumé, maar die wisten daar op hun manier wel raad mee. ,,'t Is prachtig", zei Broekman toen. „Maar André Boorneman, die voelde, dat hij door zijn eigen be levenissen bijzondere rechten had, viel hem in de rede: „Nu weten wij nog helemaal niet uit welke mensen de bende bestaat en wat hun doeleinden eigenlijk geweest zijn", riep hij opge bonden. „Aan dat hoofdstuk komen we nu", zei Te Kempe. „Maar ik nodig inspekteur Ohlquist uit Kopenhagen uit, ons daarover wat te vertellen Aan hem danken wij tenslotte de oplossing van de hele kwestie en ik zal de laatste zijn om hem de eer te onthouden, die hem toekomt!" ELFDE HOOFDSTUK Sven Ohlquist geeft uitleg. „Verlangen naar rijkdom is de reden bij de grote meerderheid van de misdaden, waarmee wij in aanraking komen," zei Sven op ernstige toon. „In ieder geval is de gewone inbreker of de kruimeldief het bewijs van mijn gezegde. We kunnen aannemen, dat mensen tot diefstal komen door eigen nood. Het geval, waarmee we nu in aanraking zijn gekomen, ligt anders. Zeven mannen en een vrouw zijn gearresteerd. Deze acht hebben voor het oog van de wereld steeds als beste mensen geleefd. Het geld, dat zij verdienen met hun normale beroep dat gezien mocht worden, was genoeg om rijk te leven.' Hij zweeg even na deze inleiding, stopte zijn pijp, stak die aan en blies een blauwe wolk voor zich uit. „Deze mensen waren al rijk, toen zij aan hun misdaden begonnen," vervolgde hij dan. „Wat kan de oorzaak van hun daden zijn? In hen brandde het verlangen naar meer geld. Ze waren onverzadig baar en zij zijn geen uitzondering onder de mensen. Velen met een royaal inkomen zijn er altijd op uit, dat te vergroten. Bij een aantal van deze mensen komt op een gegeven ogenblik in een of andere vorm de mogelijkheid dit doel te bereiken, maar dan dienen zij het met de eerlijkheid niet zo nauw te nemen. Het zijn sterke benen, die de weelde kunnen dragen. Blijft het bij de een bij een slinkse ontduiking van een wettelijk voor schrift, de ander, die wellicht sterker drang tot het avontuurlijke en gevaarvolle heeft, zal niet terugdeinzen voor tastbaarder misdrijven. Het is natuurlijk onjuist om deze daden, zoals bij voorbeeld in sommige romans gebeurt, voor te stellen als een soort van sportiviteit.' „Ja, dat is zo," viel kommissaris te Kempe in. „Er is een aantal detectiveverhalen, waarin een avonturier optreedt, die bovendien vaak op min of meer vriendschappelijke voet staat met de politie en die er dan steeds in slaagt, door gedurfde prestaties op vrije voeten te blijven. Zijn inbraken en diefstallen worden gecamoufleerd onder de schijn van menslievendheid, want hij benadeelt alleen rijkaards zonder geweten, diezelf hun vermogen op een duistere wijze hebben gekregen. Maar het is verkeerd dit voor te stellen als een bewijs van hun zin voor recht en orde, want met al hun goede bedoelingen blijven zij aan de kant van de onderwereldelementen." „Ik moet erkennen," vervolgde Sven, „dat deze bende er altijd op uit is geweest, zoals de avonturiers van de bedoelde romans, om medemensen te bestelen die wel een verlies konden dragen. Verder hebben zij die diefstallen altijd zonder geweld gepleegd. Zij hebben hun maatregelen zo weten te nemen, .dat de bewoners van de huizen, waar zij een bezoek gingen afleggen, op n on schuldige manier beroofd werden van de mogelijkheid zich tegen hen te verzetten. Toch, met al hun sportiviteit en zachtzinnig heid zijn zij misdadigers gebleven en daardoor altijd in gevaar voor ontdekking en arrestatie. Zij kwamen door hun praktijken zonder het zelf misschien te willen in aanraking met misdadigers, die van minder ongevaarlijk soort waren. En het gevolg is ge weest, dat tenslotte een moord moest worden gepleegd door deze sportieve en menslievende bandieten, omdat dit de enige wijze was, waarop zij dachten, zich tegen een obskuur individu te kunnen verweren.' „De moord op Van der Zuyden staat dus wel degelijk in verband met de bende juwelendieven, die u op het spoor was," zei inspekteur Broekman, die gebruik maakt van een kleine pauze in het verhaal. „Juist", knikte Ohlquist. „Het is blijkbaar een onafwendbaar noodlot, dat de mens, die de verkeerde weg op is gegaan, een nog misdadiger type ontmoet, dat van het gevaar, waarin de eerste verkeert, gebruik probeert te maken." „Met andere woorden, Van der Zuyden is zo n misdadigers- type geweest," konstateerde Broekman. Sven haalde de schouders op. „Dat is een kwestie van waar dering," zei hij. „Wat willen wij als erger beschouwen, het stelen van kostbaarheden door een goed georganiseerde bende of het plegen van chantage door een gewetenloos individu op de leden van die bende? Want zo zit de zaak. En die chantage pogingen hebben gezorgd voor het drama op de Kwakkenberg en uiteindelijk tot de ontmaskering van de bende." „Je hebt gesproken over acht personen." merkte mr. Verha gen. „Horen de Zweed Jörgensen en de Fransman Dupont daar ook bij?' „De verdwijning van die twee, gekoppeld aan de mededeling van mile Ilescu over het afgeluisterde gesprek, was de grote moeilijkheid, die zich bij de opheldering van de kwestie voor deed" vertelde Sven. „En de moord op dr. Maroniu?' informeerde Broekman. Sven maakte een afwerend gebaar. „Ik zal u alles vertellen. U weet. dat ik naar Nijmegen kwam in opdracht van het hoofd bureau in Kopenhagen om na te gaan, of wij hier de vervaar diger konden vinden van het bedwelmingsmiddel, dat gebruikt was bij verschillende juwelendiefstallen in huizen van rijke men sen. Het spoor, wel wat vaag, leidde naar deze stad. Omdat het gas over de grenzen moest worden gesmokkeld, ben ik van het idee uitgegaan, dat de fabrikant het aan bezoekers uit het buiten land meegaf. Dat ik bij mijn Zwager ging informeren naar vreem delingen, die in zijn omgeving woonden en gasten uit het buiten land ontvingen, was natuurlijk alleen een aanloopje. Het was toeval, dat ik dichtbij zijn woning een spoor heb gevonden, maar anders had de Nijmeegse politie mij misschien kunnen hel pen. Dat ik namen noteerde van de mensen, die Ernst noemde als buren, was niet meer dan een voorlopige oriëntatie. „Toen kwam de moord in het spel. Die interesseerde mij, omdat die zich in de nabijheid afspeelde. Maar in het begin dacht ik er geen ogenblik aan, dat deze moord verband kon houden met de zaak die mij was opgedragen. Langzamerhand begon er enige tekening te komen. Ik wil u eerlijk zeggen, dat de verklaringen van mile Ilescu, gevolgd door het verdwijnen van de twee vreemdelingen, mij een schok bezorgden." „Jawel", viel kommissaris te Kempe hem in de rede. „Maar hebt u de verklaringen van mile Ilescu geloofd?" „Het is vreemd toegegaanantwoordde Sven. „Kijk, toen ik de Roemeense in het bos vond. zat zij daar in een ontredde- tende toestand en haar mededeling, dat zij in groot gevaar was, kwam zo eerlijk, dat ik het geloofde. Inderdaad, het is gebleken, dat zij in gevaar was. Maar ik kon niet weten, dat het een ander gevaar was dan ik uit haar verklaringen moest opmaken.' „Wat?" Ernst sprong van zijn stoel. „Die mile Ilescu heeft ons dus voorgelogen?" Sven knikte. „Maar dan behoort zij dus ook tot de bende!" riep André Boorneman opgewonden. „Zoiets had ik nooit kun nen denken." Ohlquist keek hem even aan, glimlachend. „Net zo min als u kon vermoeden, dat zuster Miquèle tot de bende behoorde", merkte hij op. „Zuster Miquèle", André was volkomen verbluft. „Ja, van die had ik het natuurlijk wel gedacht. Maar u hebt maar één vrouw in arrest gesteld. Is er nog een ontkomen? „Toch niet", ontkende Sven. „Dusaarzelde André. „Tja", stemde Sven toe. „Zuster Miquèle en mile Ilescu waren een en dezelfde persoon. Maar we dwalen af. Zoals gezegd, langzamerhand groeiden de feiten, die in een bepaalde richting wezen. Het was per slot van rekening geen toeval, Ernst, dat jij op een avond met de politie naar het Stevenskerkhof bent gegaan. Het recherchewerk van de Nijmeegse manschappen had er toe geleid, dat wij besloten, die omgeving in het oog te hou den. Gekonstateerd was, dat er in de late avond of 's nachts vaak personen in een van de huizen verdwenen endaar mogen we wel even op wijzen, de auto, waarmee Jörgensen en Dupont waren weggereden, was in de oude stad teruggevonden. Weliswaar niet daar vlak in de buurt, maar op een plek, die 'absoluut geen reden tot verdenking gaf van een huis in die om geving. In de oude stad werd toen een scherpe kontrole ingesteld en daarbij werden de bewuste nachtelijke bewegingen vastge steld. Al gauw bleek toen ook, dat in deze armelijke omgeving mensen kwamen, die daar niet bekend waren, maar er wel zouden kunnen thuishoren. Dat was zeker verdacht. De be zoeken aan een van de huizen waren geregeld, zodat dit ons een goede kans gaf om iets te ontdekken, wanneer wij de moeite namen ons verscholen op te stellen. De leden van de bende zijn ongetwijfeld min of meer zorgeloos geweest. Het kan zijn, dat de problemen hun boven het hoofd groeiden." Sven moest even stoppen om op adem te komen. Toen ver volgde hij: „U weet op welke manier de bende tenslotte ge snapt werd. Maar nu komen wij op de personen, die er bij be trokken waren. Enkele jaren geleden is een man op de gedachte gekomen, een bende te organiseren, die zich met het stelen van juwelen zou bezig houden. Deze man had door zijn reizen veel relaties. Het gelukte hem, een staf van medewerkers bijeen te brengen en 'n straffe discipline in te voeren. Dit was de kern van de bende. Maar u moet niet denken, dat die kern zelf inbraken pleegde. De organisator was het opperhoofd. Zijn naaste medewerker was een chemikus, die het bedwelmende gas maakte. Zes anderen reisden veel en smokkelden de kapsules met de sterk gekoncentreerde gassen over de grenzen om ze af te leveren aan de eigenlijke inbrekers. Want het zat zo, dat de hoofdman uitstekende relaties had in de onderwereld van ver schillende landen, vooral in Scandinavië. Zijn zes medewerkers zochten telkens de door hun chef uitgekozen geroutineerde in brekers op om een opdracht te overhandigen. Hij wist precies, waar iets van belang te halen was! Ja, hij stelde zelfs van te voren in sommige gevallen vast, wat er moest worden gestolen. En die discipline was zo streng, dat de inbrekers zich daaraan hielden. Zij werden natuurlijk uitstekend betaald. Zij kregen meer dan een normale heler zou hebben gegeven en het aller ergste voor hen was, als zij niet meer voor de royale chef mochten werken bij overtreding van zijn bevelen. De buit werd afgeleverd aan de kernmedewerker, die de opdracht had over gebracht. Misschien meenden de meeste inbrekers, dat deze tus senpersoon zelf het opperhoofd was. In elk geval hebben de medewerkers van de laagste orde nooit geweten, hoe groot de bende was. Wij hebben nu opperhoofd en kern in handen, maar wij weten weinig namen van lagere medewerkers. Waarschijn lijk zullen de meeste van die eigenlijke dieven niet gearresteerd kunnen worden, tenzij de kern hun namen noemt. Dat denk ik niet. Maar nu de kern onschadelijk is gemaakt is het georgani seerde werk afgelopen. En de inbrekersoch, die lopen wel een andere keer tegen de lamp." „Nu heb ik u dus duidelijk gemaakt hoe het geval van de juwelendiefstallen in elkaar zat. Nu komt Nijmegen aan de beurt. Allereerst mag ik wel zeggen, dat de hoofdman en de chemikus beiden in deze stad woonden. Zij waren natuurlijk veel op reis, vooral de hoofdman, die nu hier en dan daar zijn voelhorens uitstak. De zes andere leden van de kern woonden in het buiten land, maar regelmatig kwamen zij hun opdrachten in ontvangst nemen, hetzij van de hoofdman, hetzij van de chemikus, die zijn plaatsvervanger was. Af en toe was er een algemene vergadering van aandeelhouders, om het zo te noemen. In verband met de gebeurtenissen hier in de stad werd zo n bijeenkomst gehouden en dat is de reden, waarom wij alle hoofdpersonen meteen konden grijpen." „Van der Zuyden was een lichtschuwe persoonlijkheid. De politie had vermoedens tegen hem, maar men had nooit iets ge vonden, dat tegen hem getuigde. Hij was vrij plotseling rijk geworden, maar kwam uit een obskuur milieu. Ik denk, dat hij als heler is opgetreden, toen hij in Amsterdam een handel in tweedehands goederen had. Maai Van der Zuyden moet een man met hersens zijn geweest. Langzamerhand zijn wij er wel achter gekomen, dat hij zijn weelderig leven bekostigde uit de opbrengst van chantage, die hij op grote schaal bedreef. Hoe hij aan zijn inlichtingen kwam, is niet te zeggen, maar het is ?en feit, dat hij van een aantal mensen, zelfs enkele vooraan staande, iets wist, waardoor hij met schandaal en ruïneren van carrières kon dreigen. Dat bracht geld in het laadje.' (Wordt vervolgd) DIVANBEDDEN, 1-pers. met prima spiraal 22,90 2-pers. met prima spiraal 39,85 DUBBEL DIVANBED, tweemaal 80x190 59,85 JEUGDHERBERGLEDI KANT of ETAGEBED tweemaal 80x 190 59,85 TUIMELBEDDEN, prima uitvoering, 1-pers. 36,75 2-persoons 49,85 LEDIKANT, 1-pers. met voetbord en prima spiraalmatras 37,85 2-persoons49,85 OLD FINISH LEDIKANT extra zwaar, 2-pers. 59,50 MATRAS, prima gevuld 1-pers., onze reklame 24,90 dito 2-pers., 3-dlg. 39,85 SOLIDE VERENDE MATRAS, 1-pers., met damastovertrek 46,50 PRACHT Verend MATRASSTEL, 2-pers., 3-dlg. met solide tijk 69,50 SCHUIM- PLASTIC MATRAS 1-persoon s39,85 2-persoons 77,50 SCHUIMRUBBER MATRAS, 1-pers. 94,50 Ook D.W.U. Epeda, Pullman, Regina, Dunlopillo, Rawi en Auping matrassen Zo'n collectie vindt U alleen bij ons KINDERLEDIKANT, solide uitvoering 24,90 KINDERLEDIKANT- MATRASJE, frisse str.dess. 10,90 WOLLEN W1EGDEKEN aardig popdessin 5,90 BABY DEKENKLEM zeer practisch, per stuk 2,25 WOLLEN LEDIKANT DEKEN, flinke maat 6,90 KINDERBOX, met bodem, prima beuken 25,90 KINDERBOXMATRASJE frisse blokdessins 7,90 KINDER CLOSET STOELTJES met telraam 11,90 KINDERSTOEL prima beuken uitvoering 18,50 PRACHT VITRAGE- SPREIEN, zeer gewild 6,90 PLAIDS, grote collectie ook geschikt voor kinderwandelwagen 15,90 MOLTON DEKENS prima voor onderleggers 1,95 PRACHT WOLLEN DEKENS flinke maat, vanaf 10,90 PRACHT WOLLEN DEKENS extra groot, 2-pers. 15,90 Extra zware kwaliteit WOLLEN DEKEN ongeveer 180x225 19,85 ZUIVER WOLLEN DEKEN, pracht Leidse kw. 28,90 PRACHT COLLECTIE ZIJDEN DEKENS gewatteerd, vanaf STALEN SLAAPKAMER bestaande uit 1-pers. ledi kant met spiraal, tafel, stoel en nachtkastje 98,50 Met 2-pers. ledikant 119,50 SLAAPKAMER. 2-pers. ledikant, tafel en nachtkastje blank gespoten 129,50 Koorstraat hoek Laat, Alkmaar, tel. 2726

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1958 | | pagina 6