DE DUINSTREEK DE KEN-AAN BIEDING WOLFEDERATIE - goed- en goedkoop. Langestraat 48 „Tonnie's opdracht" J. ANTIEK FRISIA It G&tb A. KLAVER Ruinelaan 11, telefoon 3106, Bergen Nh. De nieuwste N. S. U. bromfiets Fa. W. Busker C. NAP Zn. Makelaars KLASSE ARTIKELEN B. Bosma en Zn. I 39,50 I 52,00 agent(e) van politie ^ck Groentehal Heyblom r~ Wim Overbeek tegen ongekend lage prijzen Matth. de Sain 99 99 Tweede Blad vrijdag 26 sept. 1958 voor de oude prijs compleet I 475,- Te koop het perceel Hereweg 17, te Schoorl 5,75 6,95 8,95 Heelt U oliestook? SCHOTTEN verandering aanleggen Vraag niet hoe het kan Maar proliteer er van II... Eenpersoons 160 x 210/220 slechts vanal. Tweepersoons 190 x 230 slechts vanaf GEMEENTE ROTTERDAM Mannen: Vrouwen: SNACKBAR AUTOMATIEK diverse menu's verkrijgbaar specialiteitkip aan het spit prima winteraardappels van asse Duorama 92 voor kleine brandsfol FRISIA DIORAMA Tweka japonnen Tweka rokken Tweka meisjes- en damesbroeken Zijden en wollen shawls lm- en exportzaak vraagt te koop: Speciale prijzen Kortom alles kopen wij a contant. -GEEN FILIALEN- 2 versnellingen met zelfstarter Kerkstraat 5, tel. 2435. Vraagt gratis proefrit vrij te aanvaarden in overleg met huis vesting. Vraagprijs f 17500, Te bevragen te Bergen, Telefoon 2576, privé 2254 No-iron blouses z.m. No-iron blouse 3/4 mouw No-iron blouse met zeer apart ingeweven ruitje, 3/4 mouw Ook voor meisjes no-iron blouses in alle maten en kleuren Terlenka spie en span en Draion rokken 100 °/0 plissée garantie 24,75-28,95 en 16,90 Japonnen voor najaar en winter Zuiver wollen Jersey japonnen 17,90 Zuiver wollen Jersey mantelpak voor dames 59,00-49,00 en 29,75 Stoffen japonnen o.a. ook met bijpassend jasje 19,75-24,50-29,75 en 33,90 Wat Bosma u biedt vindt u elders niet KOGENDIJK 15 BERGEN, TELEF. 2521 Het adres voor olie is Kleine Dorpsstraat 9, telefoon 2806 Alleen Esso waarborgt LI kwaliteit Laat vooral in deze tijd in uw tuin verrichten of Hoogachtend Oude Prinsweg, telef. 2269 Extra zware kwaliteit moderne dekens, 100% wol in een veelheid van prachtige kleuren, ALLEEN GEDUREN DE MAAND SEPTEMBER, nu voor EXCEPTIONEEL LAGE PRIJZEN. H. H. Pensionhouders: vraagt reizigersbezoek Binnenkort begint de opleiding tot te Rotterdam. Aanstellingseisen: Leeftijd 21 t/m 28 jaar. Minimum-lengte 1.73 m. Leeftijd 21 t/m 28 jaar. Ongehuwd. Minimum-lengte 1.70 m. Afwissêlend, sportief werk. Behoorlijk aanvangssalaris. Goede sociale verzorging. Omgang met allerlei mensen Opleiding voor rijbewijs. Sollicitaties te richten aan de Hoofdcommis saris van Politie, Haagseveer 23 te Rotterdam. tCLtTXG, achter de Ruïne Dagelijks tot middernacht geopend. Loudclsweg 41, telefoon 2490 Bergen biedt U te koop aan voor de WINTEROPSLAG per zak van 35 kg f 5, Bloemkwekerij II. II. de Jong Lijtweg 44, Bergen Nh. bloeiende cyclamen en begonia's groene planten ficus decora blad begonia, pilea enz. door Henk van Heeswijk Nadruk Verboden Ze dacht een poosje na. „Misschien kan mijn vader je te zijner tijd wel eens helpen. Hij heeft nogal veel relaties." „Ook in de bouwwereld?" Ze haalde haar schouders op. „Dat weet ik niet zo precies. Ik zal hem wel eens polsen." „Dat vind ik aardig van je", zei hij, een tikkie sarcastisch. Ze keek hem verwonderd aan, maar toen ze op zijn gezicht niet bizonders kon opmerken, vervolgde ze: ,,Ik zal je in een van de komende dagen wel eens voorstellen aan mijn ouders. Ik heb zo het idee, dat ze er lucht van gekregen hebben, zie je, dat ik jou heb leren kennen." Allicht, dacht hij inwendig, maar hij zei er niets op. „Vind je dat niet leuk?" Haar stem klonk teleurstellend. Rustig legde hij zijn hand op haar arm. „Natuurlijk, Ineke. Ik verheug me er al op. Kom, deze wals wil ik met je draaien. Walsen is niet zo moeilijk." Ze hadden een prettige avond en toen de klok bijna elf uur wees, stelde Ineke voor een eindje te gaan toeren. „Op de terugweg kunnen we nog even aanwippen in „De Punt". Daar is ook een aardige tent, die tot één uur open is. Doen?" Hij knikte lachend. „Ik zal even afrekenen, lieveling." Op de autoweg naar Groningen kroop ze dicht tegen hem aan. Het was niet druk en Tonnie waagde het even zijn gezicht bij het hare te brengen en een kus op haar lippen te drukken. Ze beantwoordde zuchtend zijn kus en streelde hem over de wang. „Wat een geluk, dat we geen thermosflessen in de wagen hebben, he?", zei hij ondeugend. „Dat is niet aardig, Tonnie „Sorrie, lievelingHij stuurde naar de kant, zocht een parkeerplaats op en stopte. Toen nam hij haar in zijn armen en kuste haar telkens weer. „O, Tonnie," zei ze zuchtend, nadat ze zich zacht had los gemaakt, „ik geloof werkelijk, dat ik stapel-verliefd op je ge worden ben." Ze lag in zijn armen en hij streek haar over het haar. „Dat gaat zo, lieveling. Heb je er spijt van, dat je me ontmoette?" „Nee. Jeje moet morgenmiddag bij ons thuis komen, Tonnie. Ik wil het. Ik wil je voorstellen aan vader en moeder..." „Dat is goed, lievelingMaar opeens schoot hem te bin nen, wat er misschien op dit moment gaande was. Er zou geen „morgen" meer zijn voor de bewoners van 't Hooge. Misschien was de politie nu reeds op het landgoed en waren haar vader en moeder en de rest van de bende reeds gearresteerd. En zij straks zou haar wagen aangehouden worden en overgebracht naar het politiebureau in Groningen. Natuurlijk zou hij kort daarop weer vrij zijn en naar huis kunnen gaan. Maar zij, Ineke Rosmalen, zou in een cel gestopt worden. Medeplichtig aan Wacht, hij zou natuurlijk een andere weg kunnen volgen. Hij kende de contreien hier zo'n beetje en er was wel een binnen weg naar Klokveen, zodat hij de politiemannen op hun post zou kunnen ontlopen. Maar wat gaf dat? 't Hooge zou de hele ver dere nacht wel bewaakt worden. Misschien hielden ze er wel uren lang huiszoeking. Dat had immers geen zin „Waar denk je aan, Tonnie?" vroeg ze, zich zo mogelijk nog dichter tegen hem aanvleiend. „Aan jou, lieveling. Ikik moet je iets vertellen. Het is namelijkzie jeer zijn moeilijkheden." Zij keek hem van opzij aan. „Moeilijkheden?" herhaalde ze. Hij knikte. „Ja, lieveling. Ik had niet gedacht, dat het zo zou lopen. Maarje bent in gevaar Met een ruk kwam ze overeind .en keek hem verbaasd aan. „Ik? In gevaar? Waarom?" „Ineke, laten we elkander niet langer voor de gek houden. Door een toevallige omstandigheid ben ik te weten gekomen, wat je vaderwat er op 't Hooge zich afspeelt „Wat?" Het klonk als een revolverschot. „Ja. En ik weet het niet alleen. De politie was jullie al lang op het spoor. Vannachtof liever vanavond zullen ze raz zia's houden, overal. Op 't Hooge, op zee, in Amsterdam Overal op hetzelfde tijdstip. Enzodra jij in de buurt komt... wordt de wagen aangehouden en word jij ook gearres teerd „Je bent stapel Hij legde zacht zijn hand op haar arm. „Heus, Ineke, geloof me. Ik hebik kan er niets aan doen, maar ik houd van je. En daarom wil ik voorkomen, dat ook jij gearresteerd wordt. Je moet niet terug gaan naar 't Hooge. Heb je geen familie of kennissen, waar je je voorlopig kunt verbergen? Dan breng ik je erheen, ofals je dat liever wiltdan stap ik uit en kun je er zelf heen rijden... Ik wil je helpen, Ineke, en daarom vertel ik dit alles." „Hoe ben je dit alles te weten gekomen?" vroeg ze afgeme ten, terwijl ze koortsachtig nadacht. „Een kennis van me is bij de politie, zie jeen „Start de wagenik heb kennissen, rijd me daarheen. Hen kan ik dan om raad vragen." „Goed, lieveling." Hij startte, keek even of de weg vrij was en draaide toen de blauwe sportwagen weer op de brede baan. „Goeie, Ineke, als je eens wist, hoe ellendig ik dit alles vind." „Rij tot het eerste grote kruispunt. Er staat een wegwijzer. Daar rechts af, en het dorp helemaal door." „Ik wou, dat ik je verder op de een of andere manier kon helpen." „Dat kun je, als je me zo spoedig mogelijk naar dat adres rijdt." Tonnie trapte de gaspedaal in en binnen enkele sekonden wees de snelheidsmeter 100 aan. Maar al spoedig zag hij een kruispunt en remde af. Kalm ging hij door de bocht, maar op de dorpsweg verhoogde hij opnieuw zijn snelheid tot de kom. Door het dorp heen keek hij het meisje vragend aan. „Over een paar minuten zie je een café. Daar voorbij is een landweg rechts. Die ga je in." Tonnie tuurde in het grote licht van de wagen naar een café en daarna naar de landweg. Het was spoedig gevonden en met vaardige hand stuurde de jongeman de wagen het karrespoor op. „Verderop splitst de weg zich in tweeën. Je houdt links aan. Denk er om, het is een scherpe bocht." „Is het familie van je?" informeerde Tonnie, zonder zijn blik van de smalle landweg af te houden. „Zoiets," antwoordde ze kort. „Pas op, hier is de bocht.' TSnnie draaide en toen ze door de bocht heen waren, zagen ze aan het eind van de weg een vervallen boerderij staan. „Rijd maar tot de voordeur en geef even een seintje. Wachtdat zal ik wel doen." Het meisje drukte op de claxon, één keer lang en twee keer kort. Bijna meteen zette Tonnie de wagen voor de deur neer. Hij opende het portier en terwijl ook het meisje uitstapte, werd de deur op een kier geopend. „Het is in orde, Bram," zei het meisje, „ik ben het, Ineke. Doe gauw open." De man in de opening mopperde zoiets als „onzin, midden in de nacht", doch opende toch de deur geheel. Binnen brandde een klein petroleumlampje aan de wand. Electriciteit was hier waarschijnlijk nog niet doorgedrongen, dacht Tonnie, toen hij voor het meisje naar binnen ging. „Doe de deur op slot," beval het meisje. „Is Adri nog op?" De man knikte. „We wéren net van plan naar bed te gaan." „Laat Adri de wagen in de schuur zetten. Vlug." De man keek haar verbaasd aan. „Wat is er aan de hand?" Intussen waren ze in een laag vertrek gekomen, waar een grotere petroleumlamp midden op de-tafel stond. Achteraf in het vertrek stond een lange man met een nieuwsgierige blik de be zoekers op te nemen. „Breng de wagen van Ineke naar de schuur," beval de man, die de deur geopend had. Meteen verdween de ander door een zijdeur. „Wat is er nu eigenlijk aan de hand vroeg de man nog eens. „Wat er aan de hand is?" siste Ineke Rosmalen, terwijl er als het ware vonken uit haar ogen sloegen, „de hele zaak is ver raden. De politie houdt op 't ogenblik razzia's, bij ons thuis, en in Amsterdam. En daar daar staat de verrader!" Ze wees met uitgestrekte vinger naar Tonnie. De man draaide zich met een nijdige blik naar de bezoeker, die met open mond naar het meisje stond te kijken. „Zo, zo.' zei hij zacht en knikte met zijn hoofd, „meneer de nachtvisser is dus toch een loenenaar Langzaam kwam hij op Tonnie toe en toen de man dichter in de lichtkring kwam, herkende hij hem één ogenblik als de zo genaamde strandjutter, met wie hij enkele nachten geleden een praatje had gemaakt. Maar voor hij iets ter verontschuldiging had kunnen aanvoeren, schoot een vuist van de man uit en een hevige slag belandde op Tonnie's kin. Hij sloeg achterover op de vloer en half bewusteloos hoorde hij het meisje, dat hij een half uur geleden nog in zijn armen had gehad, krijsend schreeuwen: „Goed zo, Bram, sla hem maar dood, dat stuk ellendeling.,....!" HOOFDSTUK 17 Inspekteur SteSlinga doet het goed Toen de klokketoren van Wilschoten elf slagen had laten horen, waren de meeste ingezetenen reeds ter ruste. Alleen op het Kerkplein loodste kastelein De Groot twee late bezoekers naar buiten en maakte nog in de deuropening een praatje met hen. Zodoende zagen ze de grote, zwarte auto het marktplein oprijden en weer verdwijnen in het bochtige weggetje, naar de Groene Stop. „Nou, die zal ook wel gauw terugkomen," meende de kaste lein. „Met zo'n grote wagen komen ze daar niet ver." Zo heel ver behoefde de zwarte wagen ook niet. Want aan het einde, bij het hek van het weiland, werd gestopt. De lichten werden geheel gedoofd en geruisloos stapten acht mensen naar buiten. Er werden enkele zachte kommando's gehoord en toen verspreidden zich de mannen in het weiland. In de wagen bleef alleen de chauffeur achter, die op een knop in het dashboard drukte en een microfoontje pakte, waarin hij zei: „Hallo, cen trale post, hallo, centrale post, hier is wagen nummer veertien, hier is wagen nummer veertien. Ontvangt u mij? Over." Er klonk wat gekraak en gepruttel en de chauffeur draaide aan een paar knoppen, doch meteen klonk een stem duidelijk in de luidspreker: „Hallo nummer veertien, hier de centrale post. Ik ontvang u op sterkte acht. Over." „Hallo, centrale post." vervolgde de chauffeur, „wij zijn ge arriveerd aan de zijkant van 't Hooge, aan de zijkant van 't Hooge. Onze mannen hebben zich verspreid en nemen hun positie in. De orders zijn bekend. De orders zijn bekend. Over. Waarna de stem van de centrale weer komt. „U bent op uw post aan de zijkant van 't Hooge. Het is begrepen. Wacht na dere orders af en blijf op uw post. Over." „Begrepen, centrale post. Wij blijven aan. Over en sluiten." De chauffeur hing de microfoon weer op en rekte zich be haaglijk uit. Van de zeekant klonk zwakjes het geluid van de branding tegen de dijk. Aan de lucht schenen enkele sterren, maar alles was rustig in deze uithoek van Wilschoten. Alleen stonden op verschillende plaatsen bij het hek politiemannen in burger. Doch hun donkere kleding ging geheel op in de duis ternis rond het kreupelhout en niemand kon zien, dat iedere man een revolver in zijn hand Hield. Aan de andere kant van Wilschoten was intussen in snelle vaart een drietal andere auto's genaderd. Bij het hek van 't Hoo ge werd snel gestopt. Vrijwel gelijktijdig gingen de portieren open en een twintigtal mannen sprongen op de weg, die geheel verlaten was. Ook nu klonken kommando's en meteen beklom met het hoge hek om het landgoed. Het duurde geen halve mi nuut, toen de eerste man reeds aan de andere kant naar bene den sprong. Een zaklamp flitste aan, opnieuw klonken komman do's en op één na verdwenen de mannen n het duister van de oprijlaan naar de villa. (Wordt vervolgd) Stationsstraat 9 Telefoon 2414 - Bergen Ouderwets en antiek meubilair zoals Glazen-, Kussen-, en Laden- kasten, Banken, Stoelen, Tafels, Bureaux, Kisten enz. Kristal en Porselein. Melkglazen - Doosjes, Vazen enz. Klokken, Uurwerken en Speeldozen. Zilveren Speelgoed. Serviezen, Kandelaars en juwelen. voor Koperwerk, Brons, Antiek, Ijzerwerk. Ook gehele inboedels. Schrijft of belt U ons even, wij komen door het gehele land. GRATIS TAXATIE Jansweg 30 - 59, Haarlem Telefoon K 2500- 14071- 13256

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1958 | | pagina 5