DE DUINSTREEK
DE KEN-AAN BIEDING
WOLFEDERATIE - goed- en goedkoop. Langestraat 48
„Tonnie's opdracht"
J.
ANTIEK
FRISIA It G&tb
A. KLAVER Ruinelaan 11, telefoon 3106, Bergen Nh.
De nieuwste N. S. U. bromfiets
Fa. W. Busker
C. NAP Zn. Makelaars
KLASSE ARTIKELEN
B. Bosma en Zn.
I 39,50
I 52,00
agent(e) van politie
^ck
Groentehal
Heyblom
r~
Wim Overbeek
tegen ongekend lage prijzen
Matth. de Sain
99
99
Tweede Blad
vrijdag 26 sept. 1958
voor de oude prijs
compleet I 475,-
Te koop het perceel Hereweg 17, te Schoorl
5,75
6,95
8,95
Heelt U oliestook?
SCHOTTEN
verandering
aanleggen
Vraag niet hoe het kan
Maar proliteer er van II...
Eenpersoons 160 x 210/220 slechts vanal.
Tweepersoons 190 x 230 slechts vanaf
GEMEENTE ROTTERDAM
Mannen:
Vrouwen:
SNACKBAR
AUTOMATIEK
diverse menu's verkrijgbaar
specialiteitkip aan het spit
prima winteraardappels
van
asse
Duorama 92
voor kleine brandsfol
FRISIA DIORAMA
Tweka japonnen
Tweka rokken
Tweka meisjes- en
damesbroeken
Zijden en wollen
shawls
lm- en exportzaak
vraagt te koop:
Speciale prijzen
Kortom alles kopen
wij a contant.
-GEEN FILIALEN-
2 versnellingen met zelfstarter
Kerkstraat 5, tel. 2435. Vraagt gratis proefrit
vrij te aanvaarden in overleg met huis
vesting. Vraagprijs f 17500,
Te bevragen
te Bergen, Telefoon 2576, privé 2254
No-iron blouses z.m.
No-iron blouse 3/4 mouw
No-iron blouse met zeer apart
ingeweven ruitje, 3/4 mouw
Ook voor meisjes no-iron blouses
in alle maten en kleuren
Terlenka spie en span en Draion rokken
100 °/0 plissée garantie 24,75-28,95 en 16,90
Japonnen voor najaar en winter
Zuiver wollen Jersey japonnen 17,90
Zuiver wollen Jersey mantelpak voor dames
59,00-49,00 en 29,75
Stoffen japonnen o.a. ook met
bijpassend jasje 19,75-24,50-29,75 en 33,90
Wat Bosma u biedt vindt u elders niet
KOGENDIJK 15
BERGEN, TELEF. 2521
Het adres voor olie is
Kleine Dorpsstraat 9, telefoon 2806
Alleen Esso waarborgt LI kwaliteit
Laat vooral in deze tijd
in uw tuin verrichten of
Hoogachtend
Oude Prinsweg, telef. 2269
Extra zware kwaliteit moderne dekens, 100% wol in een veelheid van prachtige kleuren, ALLEEN GEDUREN
DE MAAND SEPTEMBER, nu voor EXCEPTIONEEL LAGE PRIJZEN.
H. H. Pensionhouders: vraagt reizigersbezoek
Binnenkort begint de opleiding tot
te Rotterdam.
Aanstellingseisen:
Leeftijd 21 t/m 28 jaar.
Minimum-lengte 1.73 m.
Leeftijd 21 t/m 28 jaar.
Ongehuwd.
Minimum-lengte 1.70 m.
Afwissêlend, sportief werk.
Behoorlijk aanvangssalaris.
Goede sociale verzorging.
Omgang met allerlei mensen
Opleiding voor rijbewijs.
Sollicitaties te richten aan de Hoofdcommis
saris van Politie, Haagseveer 23 te Rotterdam.
tCLtTXG, achter de Ruïne
Dagelijks tot middernacht geopend.
Loudclsweg 41, telefoon 2490
Bergen
biedt U te koop aan
voor de WINTEROPSLAG
per zak van 35 kg f 5,
Bloemkwekerij II. II. de Jong
Lijtweg 44, Bergen Nh.
bloeiende cyclamen en begonia's
groene planten
ficus decora
blad begonia, pilea enz.
door Henk van Heeswijk
Nadruk Verboden
Ze dacht een poosje na. „Misschien kan mijn vader je te zijner
tijd wel eens helpen. Hij heeft nogal veel relaties."
„Ook in de bouwwereld?"
Ze haalde haar schouders op. „Dat weet ik niet zo precies. Ik
zal hem wel eens polsen."
„Dat vind ik aardig van je", zei hij, een tikkie sarcastisch.
Ze keek hem verwonderd aan, maar toen ze op zijn gezicht
niet bizonders kon opmerken, vervolgde ze: ,,Ik zal je in een
van de komende dagen wel eens voorstellen aan mijn ouders. Ik
heb zo het idee, dat ze er lucht van gekregen hebben, zie je,
dat ik jou heb leren kennen."
Allicht, dacht hij inwendig, maar hij zei er niets op.
„Vind je dat niet leuk?" Haar stem klonk teleurstellend.
Rustig legde hij zijn hand op haar arm. „Natuurlijk, Ineke.
Ik verheug me er al op. Kom, deze wals wil ik met je draaien.
Walsen is niet zo moeilijk."
Ze hadden een prettige avond en toen de klok bijna elf uur
wees, stelde Ineke voor een eindje te gaan toeren. „Op de
terugweg kunnen we nog even aanwippen in „De Punt". Daar
is ook een aardige tent, die tot één uur open is. Doen?"
Hij knikte lachend. „Ik zal even afrekenen, lieveling."
Op de autoweg naar Groningen kroop ze dicht tegen hem
aan. Het was niet druk en Tonnie waagde het even zijn gezicht
bij het hare te brengen en een kus op haar lippen te drukken.
Ze beantwoordde zuchtend zijn kus en streelde hem over de
wang.
„Wat een geluk, dat we geen thermosflessen in de wagen
hebben, he?", zei hij ondeugend.
„Dat is niet aardig, Tonnie
„Sorrie, lievelingHij stuurde naar de kant, zocht een
parkeerplaats op en stopte. Toen nam hij haar in zijn armen en
kuste haar telkens weer.
„O, Tonnie," zei ze zuchtend, nadat ze zich zacht had los
gemaakt, „ik geloof werkelijk, dat ik stapel-verliefd op je ge
worden ben."
Ze lag in zijn armen en hij streek haar over het haar. „Dat
gaat zo, lieveling. Heb je er spijt van, dat je me ontmoette?"
„Nee. Jeje moet morgenmiddag bij ons thuis komen,
Tonnie. Ik wil het. Ik wil je voorstellen aan vader en moeder..."
„Dat is goed, lievelingMaar opeens schoot hem te bin
nen, wat er misschien op dit moment gaande was. Er zou geen
„morgen" meer zijn voor de bewoners van 't Hooge. Misschien
was de politie nu reeds op het landgoed en waren haar vader
en moeder en de rest van de bende reeds gearresteerd. En zij
straks zou haar wagen aangehouden worden en overgebracht
naar het politiebureau in Groningen. Natuurlijk zou hij kort
daarop weer vrij zijn en naar huis kunnen gaan. Maar zij, Ineke
Rosmalen, zou in een cel gestopt worden. Medeplichtig aan
Wacht, hij zou natuurlijk een andere weg kunnen volgen. Hij
kende de contreien hier zo'n beetje en er was wel een binnen
weg naar Klokveen, zodat hij de politiemannen op hun post zou
kunnen ontlopen. Maar wat gaf dat? 't Hooge zou de hele ver
dere nacht wel bewaakt worden. Misschien hielden ze er wel
uren lang huiszoeking. Dat had immers geen zin
„Waar denk je aan, Tonnie?" vroeg ze, zich zo mogelijk nog
dichter tegen hem aanvleiend.
„Aan jou, lieveling. Ikik moet je iets vertellen. Het is
namelijkzie jeer zijn moeilijkheden."
Zij keek hem van opzij aan. „Moeilijkheden?" herhaalde ze.
Hij knikte. „Ja, lieveling. Ik had niet gedacht, dat het zo zou
lopen. Maarje bent in gevaar
Met een ruk kwam ze overeind .en keek hem verbaasd aan.
„Ik? In gevaar? Waarom?"
„Ineke, laten we elkander niet langer voor de gek houden.
Door een toevallige omstandigheid ben ik te weten gekomen,
wat je vaderwat er op 't Hooge zich afspeelt
„Wat?" Het klonk als een revolverschot.
„Ja. En ik weet het niet alleen. De politie was jullie al lang
op het spoor. Vannachtof liever vanavond zullen ze raz
zia's houden, overal. Op 't Hooge, op zee, in Amsterdam
Overal op hetzelfde tijdstip. Enzodra jij in de buurt
komt... wordt de wagen aangehouden en word jij ook gearres
teerd
„Je bent stapel
Hij legde zacht zijn hand op haar arm. „Heus, Ineke, geloof
me. Ik hebik kan er niets aan doen, maar ik houd van je.
En daarom wil ik voorkomen, dat ook jij gearresteerd wordt.
Je moet niet terug gaan naar 't Hooge. Heb je geen familie of
kennissen, waar je je voorlopig kunt verbergen? Dan breng ik je
erheen, ofals je dat liever wiltdan stap ik uit en kun
je er zelf heen rijden... Ik wil je helpen, Ineke, en daarom vertel
ik dit alles."
„Hoe ben je dit alles te weten gekomen?" vroeg ze afgeme
ten, terwijl ze koortsachtig nadacht.
„Een kennis van me is bij de politie, zie jeen
„Start de wagenik heb kennissen, rijd me daarheen.
Hen kan ik dan om raad vragen."
„Goed, lieveling." Hij startte, keek even of de weg vrij was
en draaide toen de blauwe sportwagen weer op de brede baan.
„Goeie, Ineke, als je eens wist, hoe ellendig ik dit alles vind."
„Rij tot het eerste grote kruispunt. Er staat een wegwijzer.
Daar rechts af, en het dorp helemaal door."
„Ik wou, dat ik je verder op de een of andere manier kon
helpen."
„Dat kun je, als je me zo spoedig mogelijk naar dat adres
rijdt."
Tonnie trapte de gaspedaal in en binnen enkele sekonden
wees de snelheidsmeter 100 aan. Maar al spoedig zag hij een
kruispunt en remde af. Kalm ging hij door de bocht, maar op
de dorpsweg verhoogde hij opnieuw zijn snelheid tot de kom.
Door het dorp heen keek hij het meisje vragend aan.
„Over een paar minuten zie je een café. Daar voorbij is een
landweg rechts. Die ga je in."
Tonnie tuurde in het grote licht van de wagen naar een café
en daarna naar de landweg. Het was spoedig gevonden en met
vaardige hand stuurde de jongeman de wagen het karrespoor op.
„Verderop splitst de weg zich in tweeën. Je houdt links aan.
Denk er om, het is een scherpe bocht."
„Is het familie van je?" informeerde Tonnie, zonder zijn blik
van de smalle landweg af te houden.
„Zoiets," antwoordde ze kort. „Pas op, hier is de bocht.'
TSnnie draaide en toen ze door de bocht heen waren, zagen
ze aan het eind van de weg een vervallen boerderij staan. „Rijd
maar tot de voordeur en geef even een seintje. Wachtdat
zal ik wel doen."
Het meisje drukte op de claxon, één keer lang en twee keer
kort. Bijna meteen zette Tonnie de wagen voor de deur neer.
Hij opende het portier en terwijl ook het meisje uitstapte, werd
de deur op een kier geopend.
„Het is in orde, Bram," zei het meisje, „ik ben het, Ineke. Doe
gauw open."
De man in de opening mopperde zoiets als „onzin, midden
in de nacht", doch opende toch de deur geheel. Binnen brandde
een klein petroleumlampje aan de wand. Electriciteit was hier
waarschijnlijk nog niet doorgedrongen, dacht Tonnie, toen hij
voor het meisje naar binnen ging.
„Doe de deur op slot," beval het meisje. „Is Adri nog op?"
De man knikte. „We wéren net van plan naar bed te gaan."
„Laat Adri de wagen in de schuur zetten. Vlug."
De man keek haar verbaasd aan. „Wat is er aan de hand?"
Intussen waren ze in een laag vertrek gekomen, waar een
grotere petroleumlamp midden op de-tafel stond. Achteraf in het
vertrek stond een lange man met een nieuwsgierige blik de be
zoekers op te nemen.
„Breng de wagen van Ineke naar de schuur," beval de man,
die de deur geopend had. Meteen verdween de ander door een
zijdeur.
„Wat is er nu eigenlijk aan de hand vroeg de man nog
eens.
„Wat er aan de hand is?" siste Ineke Rosmalen, terwijl er als
het ware vonken uit haar ogen sloegen, „de hele zaak is ver
raden. De politie houdt op 't ogenblik razzia's, bij ons thuis, en
in Amsterdam. En daar daar staat de verrader!" Ze wees
met uitgestrekte vinger naar Tonnie.
De man draaide zich met een nijdige blik naar de bezoeker,
die met open mond naar het meisje stond te kijken. „Zo, zo.'
zei hij zacht en knikte met zijn hoofd, „meneer de nachtvisser is
dus toch een loenenaar
Langzaam kwam hij op Tonnie toe en toen de man dichter
in de lichtkring kwam, herkende hij hem één ogenblik als de zo
genaamde strandjutter, met wie hij enkele nachten geleden een
praatje had gemaakt. Maar voor hij iets ter verontschuldiging
had kunnen aanvoeren, schoot een vuist van de man uit en
een hevige slag belandde op Tonnie's kin. Hij sloeg achterover
op de vloer en half bewusteloos hoorde hij het meisje, dat hij
een half uur geleden nog in zijn armen had gehad, krijsend
schreeuwen: „Goed zo, Bram, sla hem maar dood, dat stuk
ellendeling.,....!"
HOOFDSTUK 17
Inspekteur SteSlinga doet het goed
Toen de klokketoren van Wilschoten elf slagen had laten
horen, waren de meeste ingezetenen reeds ter ruste. Alleen op
het Kerkplein loodste kastelein De Groot twee late bezoekers
naar buiten en maakte nog in de deuropening een praatje met
hen. Zodoende zagen ze de grote, zwarte auto het marktplein
oprijden en weer verdwijnen in het bochtige weggetje, naar de
Groene Stop.
„Nou, die zal ook wel gauw terugkomen," meende de kaste
lein. „Met zo'n grote wagen komen ze daar niet ver."
Zo heel ver behoefde de zwarte wagen ook niet. Want aan
het einde, bij het hek van het weiland, werd gestopt. De lichten
werden geheel gedoofd en geruisloos stapten acht mensen naar
buiten. Er werden enkele zachte kommando's gehoord en toen
verspreidden zich de mannen in het weiland. In de wagen bleef
alleen de chauffeur achter, die op een knop in het dashboard
drukte en een microfoontje pakte, waarin hij zei: „Hallo, cen
trale post, hallo, centrale post, hier is wagen nummer veertien,
hier is wagen nummer veertien. Ontvangt u mij? Over."
Er klonk wat gekraak en gepruttel en de chauffeur draaide
aan een paar knoppen, doch meteen klonk een stem duidelijk in
de luidspreker: „Hallo nummer veertien, hier de centrale post.
Ik ontvang u op sterkte acht. Over."
„Hallo, centrale post." vervolgde de chauffeur, „wij zijn ge
arriveerd aan de zijkant van 't Hooge, aan de zijkant van
't Hooge. Onze mannen hebben zich verspreid en nemen hun
positie in. De orders zijn bekend. De orders zijn bekend. Over.
Waarna de stem van de centrale weer komt. „U bent op uw
post aan de zijkant van 't Hooge. Het is begrepen. Wacht na
dere orders af en blijf op uw post. Over."
„Begrepen, centrale post. Wij blijven aan. Over en sluiten."
De chauffeur hing de microfoon weer op en rekte zich be
haaglijk uit. Van de zeekant klonk zwakjes het geluid van de
branding tegen de dijk. Aan de lucht schenen enkele sterren,
maar alles was rustig in deze uithoek van Wilschoten. Alleen
stonden op verschillende plaatsen bij het hek politiemannen in
burger. Doch hun donkere kleding ging geheel op in de duis
ternis rond het kreupelhout en niemand kon zien, dat iedere
man een revolver in zijn hand Hield.
Aan de andere kant van Wilschoten was intussen in snelle
vaart een drietal andere auto's genaderd. Bij het hek van 't Hoo
ge werd snel gestopt. Vrijwel gelijktijdig gingen de portieren
open en een twintigtal mannen sprongen op de weg, die geheel
verlaten was. Ook nu klonken kommando's en meteen beklom
met het hoge hek om het landgoed. Het duurde geen halve mi
nuut, toen de eerste man reeds aan de andere kant naar bene
den sprong. Een zaklamp flitste aan, opnieuw klonken komman
do's en op één na verdwenen de mannen n het duister van
de oprijlaan naar de villa.
(Wordt vervolgd)
Stationsstraat 9
Telefoon 2414 - Bergen
Ouderwets en antiek meubilair
zoals Glazen-, Kussen-, en Laden-
kasten, Banken, Stoelen, Tafels,
Bureaux, Kisten enz.
Kristal en Porselein.
Melkglazen - Doosjes,
Vazen enz.
Klokken, Uurwerken en
Speeldozen.
Zilveren Speelgoed. Serviezen,
Kandelaars en juwelen.
voor Koperwerk, Brons, Antiek,
Ijzerwerk. Ook gehele inboedels.
Schrijft of belt U ons even,
wij komen door het gehele
land.
GRATIS TAXATIE
Jansweg 30 - 59, Haarlem
Telefoon K 2500- 14071- 13256