Uw interieur begint liij de deur,
A Fa. A. NIEUWLAND
Klaverjastoernooi
Joh. Ens
In holland staat n huis
t)
Banketbakkerij
Ter Burg
Garage MEBO
OCket- books C. Oldenburg
Neem Linoleum of Colovinyltegels
vitrages en
sluitgordijnstoffen
is „Honky Tonk
gestolen
Klaverjasdrive
WINTERKOST!
Truien en vesten
Keurslagerij De Ruijler
„De IIy ii ii in li s"
stemmingsbal met als attractie, liet eigen Hammondorgel
AFBRAAKHOUT TE KOOP
llkmaars
Aulobekledings bedrijf
HONING
„De Leeuw van Schoorl"
Nougatvliesjes
Koffiekoeken
Eet nu nog
Wintertijd eist krachtige voeding
G* MELISSEN, Rijksweg 4, Schoorl
P. MEIJER
Vf „<v.n(*or
Te leveren vanaf f 3,95 p. m
2K© wontn^tmtchttn^
hitna,
SCHOORLDAM
de „Sluitingsdrive"
Lijst 1
PARTIJ VAN DE ARBEID - AFDELING SCHOORL
Lijst 1
vooruitstrevend landsbestuur en een rechtvaardige
verdeling van de welvaart op de Partij van de Arbeid
ijst 1
PARTIJ VAN DE ARBEID
Lijst 1
„DE VIER TRAPPEN"
telefoon
401
Dealer Standaard-Triumph
Luxe en besielwagens
SCHOORL - TELEFOON 313
in „De Rustende Jager"
Ar
G. B. ATSMA
- SCHOORL
FAST0 GEISERS
Voor goede kunstnijverheid
bekleed ook bodyseats
Laat U eens voorlichting geven
over moderne vloerbedekking.
Onze nieuwe collectie 1959 is gereed, en staat
tot Uw beschikking.
Tevens kunnen wij U uit voorraad
leveren de gloednieuwe collectie
VOOR ÉLK RAAtt
VOOR ÉLKE BEURS
Maandag 23 febr.
wegens verbouwing
Zondag 22 febr. is er nog dansen
P. DUIN SCHOORL
van het toernooi wordt gespeeld
op zaterdag 21 febr.,
aanvang 8 uur in cafe Klop
Ons zondagskoekje
alleen vrijdag en zaterdag
75 cent per 250 gram
50 cent per pakje
Hereweg 38 - tel. 322 - Schoorl
Zaterdag 21 februari
in „Honky Tonk'
Aanvang 8 uur P. Duin, Schoorl.
Stemt voor een
en bezoekt de openbare vergadering op woensdag 25 febr. a.s., des avonds
om 8 uur in „De Rustende Jager" te Schoorl. Spreker drs. J. M. den Uijl,
lid van de tweede kamer en gemeenteraadslid van A'dam. (Toegang vrij).
{Noack
Hunnink
Unox
Hoy Reklamerookworst 250 gr. 83
Puike grauwe erwten (witbloei) 500 75
Capucijners45
Bruine bonen60
Witte bonen55
Groene erwten42
Schokkers55
Levensmiddelenbedrijf
Schoorl, tel. 389 Schoorldam, tel. 343
met korting van 10 - 40°/0
Ziel de etalages
TEXTIELHUIS
mode-anti kelen
manufacturen
Bij ons vindt U volop keus en
vele voordelige aanbiedingen.
Dinsdag
500 gr Magere
schouderkarbonade f 1,88
200 gr Tongeworst
f 0,78
Woensdag gehaktdag
500 gr Kwaiiteitsgehakt voor de
zeer gunstige prijs van f 1,50
inclusief kruiden en zakje zout
250 gr Heerlijke metworst f 0,80
Donderdag
Saucijsjes of verse worst
f 1,68 per 500 gr
per kg f3,—
Rauwe rookworst
f 0,10 per stuk goedkoper
Voor uw boterham
150 gr Gekookte ham f 0,75
150 gr Mals pekelvlees f 0,78
150 gr Gebraden gehakt f 0,68
150 gr Gest. ontbijtspek f 0,68
200 gr Boterhamworst f 0,60
Heerlijke bakbloedworst
f 0,50 per 250 gr
Heerlijke leverworst
f 0,60 per 250 gr
Hereweg 265 - Groet - Telefoon 393
Zondag 22 februari, 8 uur
het bekende dansorkest
te Schoorl
P| i Boekhandel
Laanweg 35 Schoor
wij zijn ruim
gesorteerd ini
Deuren, ramen, vloerhout, balkhout, closetpotten met
reservoirs, wasbakken enz.
15.000 gele straatsteentjes,
ijzeren deuren met kozijnen plus sleutels,
brandvrije deuren met kozijnen.
Zelfzuigende pomp, dommekrachten, partij brandvrije
platen 122 x 300 cm, partij blikken plaatjes 70 x 60 cm
houten voerkuipen in div. maten f 10,f 12,50, f22,50
en golfplaten.
2 weston takels, 2-3 tons, een met bok en tuien,
afwerklatten en stijlen, ronde sparren a 21,/2 meter,
bruggen, hout weegschalen,
vijzels, bankschroeven, grote partij hardboard.
Ook verkoop van tweedehands meubelen, kleden enz.
Dit alles kunt U vinden bij
Tussen Zijpersluis en Schoorldam.
door^B. J. ten Wesepe
„Dat doen we dan. Tot straks". Hij knikte even naar de
vrouwen in het vertrek en gincj toen weer langs de gammele
trap naar beneden, alwaar hij met een soort indianengehuil
werd ontvangen. Binnen een seconde werd er een spervuur van
vragen op hem gericht, maar Geert-Jan had dit al aan zien
komen en hij liet de stroom rustig over zich heengaan. Toen
de anderen buiten adem waren en hij nog steeds niets gezegd
had, schoof hij een paar mensen, die vlak bij hem stonden, opzij
en liep naar het benedenhuis, waar hij binnen liep. Een man
en een vrouw volgden hem, beiden vies en slordig gekleed. Op
nieuw werd er een litanie aangeheven: er zat een grote scheur
in de voordeur en een der ramen wilde niet meer sluiten. De
schoorsteen wilde niet trekken en er waren planken in de vloer
vermolmd. Bovendien ging het plafond scheuren. Geert-Jan zei
niets, keek naar alles, wat de mensen aanwezen, en toen ze
uitgesproken waren, zei hij: ,,En de pomp is zeker ook defect?'
Verbazing bij de man en de vrouw. ,,De pomp? Wat be
doelt U? Er is één pomp voor ons vieren'
,.Dat weet ik", antwoordde Geert-Jan bedaard. „En hoe
lang is die al defect?"
„Die is niet stuk", antwoordde de man.
„Dus hij geeft water?"
„O ja", knikte de vrouw, die niet begreep, wat die nieuwe
huisbaas bedoelde.
„Voldoende?"
,,Zat".
„En is het water goed?"
„Tja, ik heb tenminste geen klagen".
„Wel, maak dan eerst eens goed gebruik van de pomp, maak
Uzelf en het huis, dat U van mij huurt, behoorlijk schoon. Zo
dra dit gebeurd is, kom ik weer eens luisteren naar Uw klach
ten. Tot zolang doe ik hier niets. Alleen nette bewoners kun
nen wat van mij gedaan krijgen. Goedenavond
„Als je dan maar weet, dat je geen cent huur meer van ons
krijgt, mooie meneer", beet de vrouw, die rood van woede was
geworden, hem toe.
Geert-Jan, die al vlakbij de deur was, draaide zich om en
kneep een oog dicht. „Als het U hier niet aanstaat, bent U vrij
om te vertrekken en zal ik de laatste zijn om U tegen te hou
den. Ik stel namelijk alleen prijs op nette huurders en alleen
voor hen zal ik aan deze huizen laten doen, wat mogelijk is.
En wie niet betaalt, kan er op rekenen binnen een maand met
hebben en houden op straat te staan. Nogmaals goedenavond".
5
Een goed half uur later zat Geert-Jan weer boven bij het
gezin Jansen. Daar vertelde hij eerst van zijn wedervaren bij
de benedenburen. Jansen schoot in een lach, toen Geert-Jan de
historie van de pomp vertelde. En zijn vrouw antwoordde: „Er
gaan genoeg dagen voorbij, dat ze zich helemaal niet wast. Ik
heb nog nooit zulke vieze mensen ontmoet in mijn leven".
„En hoe bent U hiernaast gevaren?" vroeg mevrouw Jansen.
„Och," antwoordde Geert-Jan, „ongeveer van hetzelfde la
ken een pak. Natuurlijk zijn er gegronde redenen tot klagen.
Die vorige eigenaar schijnt wel een harde geweest te zijn, dat
hij er al die jaren niets aan heeft laten doen. Nu zit ik met de
erfenis. En alles tegelijk is natuurlijk niet mogelijk. Maar wat
beslist moet gebeuren, zal ik zo spoedig mogelijk in orde laten
maken. Dan moet het maar wat geld kosten."
„Maar meneer, dat kost U een kapitaal!"
Geert-Jan zuchtte. „Daar is niets aan te doen. Zo kan de
toestand in ieder geval niet blijven. Maar dat neemt niet weg,
dat de bewoners van beneden en hiernaast eerst zelf moeten
beginnen. Als is het dan een oud, uitgewoond huis, dat neemt
niet weg, dat het er toch behoorlijk uit kan zien. Ik heb hen
gezegd: En als je het niet gelooft, dan moet je maar eens gaan
kijken bij je buurman Jansen. Ook daar mankeert heel wat aan
het huis, maar desondanks ziet het er netjes uit van binnen.
Zodra het er bij jullie ook schoon en netjes uitziet, gaan we
weer eens praten."
De vrouw bloosde bij dit compliment, dat misschien niet eens
als zodanig bedoeld was, maar Jansen zelf knikte instemmend.
„Meneer heeft groot gelijk, moeder; als ze allemaal zo waren
als jij, zag het er bij hun heel anders uit."
Geert-Jan had al eens een paar keer rondgekeken en daarna
de bewoners stuk voor stuk aangezien. Hoe kwamen zulke
nette mensen in 's hemelsnaam in zo'n krot terecht
Toen hij zijn thee gedronken had verstoutte hij zich deze
vraag te stellen en Jansen glimlachte, toen hij in de ogei; van
zijn huisbaas blikte.
„Meneer." zei hij, „we hebben drie en twintig jaar aan de
rand van de stad gewoond in een klein, maar degelijk huisje.
Aan het Hazenpad, als U dat weet, de weg naar de polder. En
daar zouden we nog gezeten hebben, als niet de zoon van onze
huisbaas het in zijn hoofd had gezet om er iri te trekken. Mij
werd de huur opgezegd en we moesten maar zien, dat we een
andere woning kregen. Ik had die kwestie toen voor het Kan
tongerecht moeten brengen, dan zou ik er wellicht nog gezeten
hebben. Maar ik ben met die dingen niet zo goed op de hoogte
en toen het eigenlijk goed tot me doordrong, dat het menens
was, was het al te laat om te protesteren. Kortom, we zijn mef
ons hele boeltje op straat gezet. En toen heeft de gemeente zich
over ons ontfermt. Toevallig was dit bovenhuis net leeg ge
komen en we hebben het toen aanvaard, onder de nadrukke
lijke voorwaarde, dat een van de eerste gemeentewoningen, die
gereed zouden komen, voor ons bestemd werd. Maar ja
beloven en doen is twee. Sindsdien zijn wel twintig gemeente-
woningen gereed gekomen, maar voor de familie Jansen was er
tot nu toe geen bij."
„Wat doet U voor de kost? Waar werkt U?"
„Ik werk in de polder. Ik ben machinist bij het stoomgemaal.
Maar dat helpt me niets. Iedere keer, als ik bij het woning
bureau kom, krijg ik te horen: Zodra U aan de beurt bent,
meneer Jansen, krijgt LI een berichtje, hoor. En daarmee sche
pen ze me dan iedere keer af."
Geert-Jan haalde zijn schouders op. Tja, overal is nog een
schreeuwende woningnood. Waarom zou het ook hier niet zijn?
Maar II kunt er van opaan, dat we het dak binnen de kortst
mogelijke tijd dicht zullen maken. Zo kan een mens niet behoor
lijk leven."
„Nou, dan zijn we er, wat huisbaas betreft, niet op achteruit
gegaan. Apropos, meneer, hebt U bijgeval niet nog ergens een
huisje voor ons?"
Geert-Jan schoot in een lach. „Dacht U, dat ik nog meer
huizen heb?"
„O, leeft U er niet van?" vroeg de ander, een beetje schaap
achtig.
„Nee hoor. Ik werk net zo goed als U. Maar nu ga ik er
vandoor. Morgen zal ik iemand in de arm nemen om het dak
te laten repareren."
Hij gaf het echtpaar een hand, streek de kleine jongen eens
over zijn krullebol en keek nog even in het rond. Hé, waar was
die dochter gebleven?
Jansen scheen zijn gedachten te raden. „M'n dochter is een
poosje geleden naar beneden gegaan, meneer."
„O juist. Nu, groet U haar dan maar van me. Ik kom nog wel
eens kijken, als het dak in orde is gemaakt."
Beneden stond de dochter hem op^te wachten. Geert-Jan keek
haar verwonderd aan,.
„Ik heb maar een poosje op Uw fiets gelet, meneer, want
de meiisen hier zullen wel woest zijn, omdat U wat gezegd
hebt over hun smerigheid."
Geert-Jan was verrast. Hij keek eens rond en zag de boze
blikken van de andere huurders, blikken, die inderdaad niet
veel goeds voorspelden. Maar daar trok hij zich niets van aan.
Ze wisten nu, waai het op stond. Eerst de boel netjes maken,
daarna reparaties. Armoede was geen schande, maar daarom
behoefde men nog niet vuil en slordig te zijn. Per slot van re
kening kostte pompwater niets en zeep was ook nog wel te be
talen.
Mag ik een eindje met U oplopen, meneer." vroeg het meis
je bedeesd. „Ik wilde U graag nog wat vragen. Maar niet hier."
„O ja, natuurlijk. Zullen we dan deze kant maar uitgaan?"
„Ik vind het best." Samen liepen ze de Prinsenstraat uit, de
oude Schapenmarkt over en de nieuwe straatweg op. Nadat ze
zo een poosje naast elkaar gelopen hadden, vroeg Geert-Jan:
„En vertel nu maar eens, wat U op Uw hart hebt, juffrouw
Jansen."
„Als ik niet te onbescheiden ben, meneer, waarom hebt U
eigenlijk deze huizen gekocht?"
Geert-Jan lachte en keek haar eens van terzijde aan. „Mag
ik deze vraag met een andere beantwoorden? Waarom vraagt
U dit?"
„Och, ik heb er zo eens over nagedacht. De vorige huisbaas
heeft er al die tijd, dat wij er nu wonen, nooit iets aan laten
doen. Hij zei altijd: Het heeft geen zin meer er nog geld in te
steken, want vandaag of morgen worden deze huizen toch on
bewoonbaar verklaard, en dat is voor jullie niet zo erg, want
dan krijgen jullie tenminste een behoorlijke woning. En daar
om deed hij er nooit wat aan. Er zijn al zoveel huizen in de
Prinsenstraat onbewoonbaar verklaard en later afgebroken, en
daarom dacht ik: dat zal vandaag of morgen ook wel het lot
zijn van deze hoekhuizen. En nu las vader vanmiddag in de krant,
dat het blok toch nog verkocht was geworden. Ik dacht zo, dat
de nieuwe eigenaar er wel een bedoeling mee zou hebben. En
daarom vroeg ik ook aan U: waarom hebt U ze gekocht?"
Geert-Jan knikte. „Ik begin het toch een beetje te begrijpen,
jongedame. Juffrouw Jansen gaat van de veronderstelling 'uit,
dat vader en moeder en haar broertje en zijzelf hier misschien
ten eeuwigen dagen zullen moeten blijven wonen, als deze hui
zen niet onbewoonbaar worden verklaard, is het niet zo?"
Het meisje kleurde, maar knikte eerlijk. „Zo ongeveer, ja.
Ik heb al maanden een stille hoop, dat eens een keer het be
ruchte bordje „Onbewoonbaar verklaarde woning" aan de deur
gespijkerd zal worden. En hoe eerder dat gebeurt, hoe beter
het voor ons is. Want zo is het voor vader en moeder geen
leven. Die hebben altijd, van hun trouwen af, in een net huisje
gewoond, en nu, al bijna twee jaar in dit krotO, par
don
Hij lachte gemoedelijk. „Neemt U voor mij maar geen blad
voor de mond, hoor. Ik weet drommels goed, dat dit geen hui
zen meer zijn, maar net zoals U zei: krotten. Het spijt me, maar
ik moet op Uw vraag het antwoord schuldig blijven. Doch of
deze huizen onbewoonbaar verklaard zullen worden, als ik ze
laat opknappen, meen ik toch te moeten betwijfelen."
(Wordt vervolgd)
voor Stadsgas en
flessengas
Schooris Warenhuis
Hereweg 34. telef. 388
tevens voorradig de modernste leerdoeken
voor meubelstofferingen
Vraagt u eens vrijblijvend stalenboek
Varnebroek 6, tel. 5834 02200
Schoorldam, Rijksstraatweg 38
als geneesmiddel en als
lekkernij I
De fijnste kwaliteit bij
DROGISTERU
UO _DtOGISTEN-ASSOCIAIU~
Hereweg 21
