„Schoorl voetbalt bergafwaarts Nejg Moeder DAM PO Bekendmaking BRILLEN voor SCHOORL Expositie Kunstenaarscentrum Grote toevloed van copie verkouden Schaakclub Bergen' kampioen Kringavond Coöperatieve Noordholland-Noord Notaris Westen gaat ons verlaten k-r-u-i-d-e-n-cbsmetica Drogist Groeneveld BIOSCOOP „DE RUSTENDE )AGER" BERGEN Nh. „De Inspecteur-Generaal" leeftijden) „Razzia op narcotica" (18 jaar) Jarenlange ervaring en vakmanschap verwarming ALKMAAR Rectificatie Goed spel van „Genesius" in „De Vreek" GEMEENTE BERGEN Nh. Burgemeester en Wethouders van Bergen Nh. maken bekend, dat de Raad dier gemeente, gelet op artikel 36, 4e lid der Woningwet, in zijn vergadering van 23 februari 1960 heeft bepaald, dat de her ziening van het geldende plan van uitbreiding voor het gehele gemeentelijke territoir, vastgesteld bij raadsbesluit van 16 november 1937, goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van Noordholland bij besluit van 14 december 1938, no. 247, met uitzondering van de sindsdien vastgestelde en goedgekeurde partië'e plannen zowel in hoofdzaak als in onderdelen, in voorbereiding is. Bergen Nh., 1 maart 1960 Burgemeester en wethouders voornoemd, Wytema, wnd. burgemeester W. de Vries, secretaris (De bal rolt, maar niet op rolletjes) GEMEENTE SCHOORL Burgemeester en Wethouders van Schoorl maken bekend dat ter secretarie dier gemeente, afd. algemene zaken, ter inzage ligt hun besluit dd. 16 februari 1960 met bijlagen tot het treffen van de nodige verkeersmaatregelen in verband met de binnenkort binnen hun gemeente aanvangende rioleringswerkzaamheden. met of zonder recept Dinsdag n.m. 7-8 uur, vrijdag n.m. 7-7.30 uur Mr* Opt* Pastoor Ziekenfondsleverancier Zaterdagmiddag werd in de kunstzaal van het K.C.B. de ten toonstelling geopend met werken van de leden van het K.C.B. Er werden tekeningen, grafiek en kleinplastiek tentoongesteld van leden, van elk twee werken, zodat in dit opzicht een harmo nisch evenwicht werd verkregen. Zonder zich als criticus te wil len uitgeven trof ons in het bij zonder het werk van Anna van Loo met Dorpskerkhof", de naaktstudies van wijlen Harry Kuyten, de ,,kaai van Antwer pen" van Karei Colnot, de wer ken van Frans Mijers, met ,,het kind in de wereldstad", Mies Bloch met „Hotelkamer in Parijs" en de typische Franse volks vrouw. Uiterst fijn van tekening was „de Koe" van Jan Ponstijn, en de „Vissershaven" van Kees den Tex. Bijzonder trof ons het werk van Nico Berkhout met zijn scha kers en zeer goed gelijkend zelf portret, terwijl Kees Jansen meer overhelt naar het abstracte. Zui ver van tekening was de inzen ding van mevr. E. Reitsma-Va- lenca. Voorts een aantal plas tieken van Maria van Everdin- gen en Marijcke Visser en Henk v. d. Idsert. De tentoonstelling is gedurende de weekends ge opend t/m 13 maart en vraagt zeker uw aandacht. Door de grote toevloed van copie moest helaas het verslag van de rundveefokvereniging „De Duinstreek" blijven liggen, evenals het verslag van de weef- cursus in het „Oude Hof". In het Dorpshuis werd het sluitstuk van de competitie schaakwedstrijden van de N.H. S.B. verspeeld, die het kampioen schap voor Bergen opleverde. De laatste wedstrijd ging tus sen de club „Assendelft- en „Bergen". De spanning werd sterk ver groot, doordat beide clubs een gelijk aantal punten hadden ver overd, en evenveel kans op de kampioenstitel hadden. Terwijl het getik van de klok ken haast onheilspellend klonk, werden schaakcapaciteiten en zenuwen zwaar op de proef ge steld. Na ruim een uur spelen be haalde Assendelft het eerste winstpunt. Een kwartier later werd het echter 14 toen de 15- jarige K. Henstra, die alle wed strijdpartijen voor zijn club heeft gewonnen, ook nu weer favoriet bleek te zijn. Bergen kwam aan de kop, toen de heer P. Hooge- boom zijn winstpunt binnen bracht, spoedig gevolgd door de nog jeugdige speler M. Boorsma. Daarna behaalde Assendelft nog twee punten en de stand kwam op 33. Toen de speeltijd reeds ver gevorderd was, wist-Assen delft met een winstpunt weer de leiding te nemen. Maar spoedig bracht' F. Schulz, die eveneens alle wedstrijden van de club heeft gewonnen, de stand op. 4—4. Nu werd de spanning voel baar en ten slotte wist D. Hen stra zijn stelling tot winst om te zetten en werd de stand 54 voor Bergen. Toen moest bord 6 de beslissing brengen, maar om dat het aantal stukken en de stelling van beide borden gelijk waren werd na een korte be spreking de partij tot remise ver klaard, en behaalde Bergen met 5J^—4J^ het kampioenschap van de afdeling. De stand luidde als volgt: Bergen Assendelft J. VeisA. Keet 0—1 F. SchulzP. van 't Veer 1—0 D. HenstraJ. Laan 1-0 M. BoorsmaA. Komen 10 C. Henstra—J. Hietbrink 10 T. Kürten—A. Noë J/2x/i C. HoutmanG. Winter 01 S. Boorsma Dr. S. J. Venekamp 0—1 P. Hoogeboom C. Molenaar 1-0 G. CijsB. van Outenaar 0—1 SCHOORL In het restaurant van hotel „de Rode Leeuw" hield bovengenoem de coöperatie vrijdagavond j.l. een kringavond voor de leden. Werden de contacten met de le den voorheen gelegd en ver nieuwd op de ledenvergadering, thans gaat men zoeken naar een nieuwe weg om deze contacten te vernieuwen, waarbij naar het blijkt deze kringavonden het in het algemeen goed doen. Het woord vergaderen schrikt velen al af. De heer Barnevelt hield een kleine causerie met als titel „de mens in de coöperatie waaruit bleek dat het in coöpera tief verband niet gaat om het ge win maar om het gezin. Spr. wek te een ieder op leden te winnen en als lid bij de organisatie te ko pen. Vervolgens werd een aardige serie kleurendia s vertoond, welke ons een beeld lieten zien van de werker in de coöperatie, benevens de moderne installaties van de co- operatie. Een spelletje waarin alle aan wezigen betrokken werden be sloot deze avond. Notaris H. G. Westen uit Schoorldam zal ons gaan verla ten. Hij is bij Koninklijk Besluit benoemd tot notaris te Castricum. In Groningen geboren, studeerde hij in de Martinistad en was achtereenvolgens kandidaat-nota ris te Zwolle. Eindhoven, Grote broek en Enhtiuizen. Thans is hij reeds negen jaar als notaris te Schoorldam werkzaam. Hij is met zijn benoeming de opvolger geworden van de heer H. A. A, M. Cranenburgh, die bij K.B. op 1 januari van dit jaar pensioen is verleend. Er is gezegd en geschreven, dat sinds de invoering van het professionalisme in de voetbalwe reld in ons land het spelpeil in de lagere afdelingen tot het nulpunt is teruggelopen, een bewering die ik ten stelligste wil betwisten. ,,Hoe is het dan mogelijk, dat b.v. het eerste elftal van „Schoorl" sinds jde glorieperiode met men sen als Jaap Henneman, de Ge broeders Klop, Jaap Oud, Cor van Zonen e.a. steeds bergaf waarts is gegaan", zullen vele voetbalenthousiasten zich afvra gen. Kunnen dehuidige uitverko renen van het „eerste niet voet ballen? Is de elftalcommissie niet voor haar taak berekend of zijn er wellicht andere oorzaken. Op deze vraag is uiterst moeilijk een kort en bondig antwoord te ge ven, hier spelen m.i. heel veel factoren een rol. En het is door deze dat ik graag nader op deze materie wil ingaan, teneinde hier mede een figuurlijke wekker te laten aflopen, hetgeen dringend noodzakelijk schijnt te zijn om de vereniging niet in een zeer diepe slaap te doen vallen. Eén blik op de ranglijst zegt ons voldoende, dat het eerste elf tal van Schoorl niet meer thuis hoort in het millieu van de eerste klassers der afdeling, waarin des tijds zulke prachtige resultaten werden geboekt. Zelfs in de tweede klas is de situatie zo, dat Schoorl als de grootste degrada- tiecandidaat wordt gebrandmerkt. Om welke redenen kon men in Schoorl in vroeger jaren een zeer acceptabel eerste elftal op de been brengen en... belangrijker nog... op de been houden. En laat nu niemand komen aandragen met de splitsing met Duinranders in dertijd als motief, want deze be wering stuur ik dan graag direct door naar de pennevruchten van Grimm en Andersen. Het elftal van een vijftiental jaren geleden bestond grotendeels uit spelers, die in dezelfde verenigingen ad- spirant zijn geweest, elkander als schoolkameraad kenden en zo doende, toen zij rijp waren voor het elftal, waarin iedere speler hoopt eens te worden opgesteld, reeds een eenheid en ploegver- band vormden. En wat het gevolg is van het tussen de krijtlijnen brengen van een elftal met team geest en wilskracht, behoeft geen nader betoog. Want het is niet alleen door de spelkwaliteit der spelers, dat een redelijk resultaat wordt geboekt: de homogeniteit, een goede verstandhouding onder de jongens, vriendschap, het van elkaar opaan kunnen. Wanneer een elftal zonder deze basis, zon der steenvast fundament in het veld verschijnt dan is het resul taat reeds bij voorbaat bekend. En daar zijn wij dan direct aan het kardinale punt. Er is totaal niets van deze goede verstand houding en teamgeest overgeble ven. Wie thans nog de moed kan opbrengen om zondagsmiddags een paar uur van zijn of haar tijd op te offeren, om zijn „favorie ten" aan het werk te zien, wordt doorgaans geconfronteerd met een balspel, wat weinig meer met voetballen uitstaande heeft; elf schimmen die ronddazen achter het bruine leder. Elf onbewuste individualisten, die trachten er nog iets redelijks van te maken. Welzeker, voetballen kunnen zij stuk voor stuk: van nagenoeg al le spelers kan gezegd worden, dat het verantwoord is ze in het eerste elftal op te stellen, doch van enig verband in de ploeg is geen sprake. Ik meen toch wel te mogen op merken, dat het door de jaren heen steeds zo geweest is, dat een ploeg, een elftal wel te verstaan, en niet alleen een elftal, ik zou nog verder willen gaan, een ver eniging waar alles als los zand aan elkaar zit, waarin een ieder denkt te kunnen doen wat hem goed lijkt, voor de ondergang is geboekstaafd. Een eerste elftal van een ver eniging, (waarin een tweede elf tal zo node wordt gemist), waarin de solidariteit der spelers ver te zoeken is, zelfs helemaal niet te vinden schijnt, een bestuur, dat nauwelijks of geen contact heeft met zijn leden. Een gehele ver eniging dus, waarin geen mensen zijn die er voor de volle 100% de schouders onder zetten, waarin een ieder denkt „Laat een ander het maar opknappen". Dit alles vindt zijn oorzaak in het feit, dat er geen bestuur, geen commissie, geen mensen zijn, die een over wicht op de leden hebben. Een eerste elftal dus dat niet wordt gedirigeerd (de jeugd wil ik hier buiten beschouwing laten). Met alle respect voor trainer en leider neem ik desalniettemin toch de vrijheid te ageren tegen de ma nier, waarop men tracht de jon gens psychisch en physiek op elke wedstrijd voor te bereiden. Uiter aard zullen meerdere verenigin gen met deze moeilijkheden te kampen hebben, maar in .Schoorl' moet men met zeer beperkt mate riaal beslagen ten ijs komen. Dit is verre van gemakkelijk, doch m.i. wel uitvoerbaar, mits men gaat voldoen aan de eis dat men als elf voetballers met elf ver schillende naturen en karakters toch tussen de witte krijtlijnen Voor hel lere Baby-huidje "h A avnCDM POEDER-ZALF bAÖTUtKN OLIE ZEEP één geheel dient te vormen. Het laat geen twijfel, dat wanneer men in „Schoorl" de ingeslagen weg blijft bewandelen men bin nen afzienbare tijd zal ontdekken dat deze weg doodloopt. De be wering, als zou er, in vergelijking met vroeger jaren, door een meer bewogen leven, meer zou moeten worden gevochten voor een re delijk menselijk bestaan, gaat ook niet op. Velen met mij zullen de mening zijn toegedaan, dat als men als amateur zich met hart en ziel aan de sport geeft, er nog wel iets te bereiken is, en dat met name in „Schoorl", een plaats in de eerste klasse van de NHVB tot de mogelijkheden mag worden geacht. Uiteraard waren er in 't raam van Schoorl's glorieperiode ook interne problemen. Doch wanneer meningsverschillen dreigden een match niet naar behoren te doen verlopen, dan was er altijd nog een tactvol optreden van mensen, die een groot overwicht op de jongens uitoefenden, mensen, die nauw met de vereniging waren betrokken, voor wie men respect had. En indien in uitzonderlijke gevallen een speler bleef boude ren, dan was er de elftalcommis sie, die kon ageren tegen een dergelijke houding door hem zon der meer gedurende enige wed strijden uit te sluiten van deelne ming, waarbij direct izij opge merkt dat men indertijd de be schikking had over voldoende re serve-materiaal om een tekort te kunnen aanzuiveren (men bezat zelfs drie senioren elftallen). De huidige situatie laat e.e.a. echter niet toe, tengevolge waarvan de hedendaagse elftalcommissie een zeer moeilijke taak heeft. Dit is heel jammer, want door een te kort aan voldoende rijpe spelers wordt aan de anderen de gele genheid gegeven te doen en te la ten waar men zin in heeft. ZO DE OUDEN ZONGEN... Kwam er destijds een vreemde eend in de bijt, dus een nieuwe speler in het eerste elftal, dan werd hij direct in de voetbalfami lie opgenomen: in een sfeer, die aangenaam was, waarbij achter de schermen problemen werden opgelost, problemen, waarmee de buitenwereld zo weinig mogelijk werd geconfronteerd. De jeugd zag hoog tegen haar oudere voet balmakkers op. Wat een talrijk en enthousiast publiek langs de lijnen (wat is er van overgeble ven?) De spelers voelden het, zij werden gewaardeerd. Na een wedstrijd wist een ieder dat zij zich alle elf volledig hadden „ge geven, ongeacht het resultaat. Kortom, de „blauwe leeuwen" beleefden een ongekende glorie periode. Een aantal jaren later werd op initiatief van enige jeugdleiders een junioren-elftal geformeerd. Naast de normale trainingsavon- Opening kerkgebouw. Tot onze spijt werd in het laatste artikel onder dit hoofd als doelstelling vermeld ,,'t beleven van de nieuwste sacramenten". Dit moet zijn vernieuwde sacramenten. De toneelvereniging St. Gene sius bracht zaterdag en zondag het toneelstuk „De Vrek" voor het voetlicht. Dit stuk, één van de 17e eeuwse spelen van de schrij ver Molière, met een Nederland se bewerking van P. v. d. Valk, is voor een amateursgezelschap geen gemakkelijke opgaaf en is ook alleen mogelijk wanneer men kan putten uit een reservoir van spelers, die reeds stuk voor stuk hun sporen op het amateurtoneel verdiend hebben. Joh. Louter, die de rol van de vrek speelde, deed dit dan ook meesterlijk en vond zijn hoogte punten in het voorlaatste en laat ste bedrijf. Cléant, de zoon van de vrek werd gespeeld door P. Louter, die zijn rol eveneens goed speelde, hetgeen ook gezegd kan worden van Elize (mevr. Opdam-Witte- veen), die ihaar rol als dochter van de vrek op juiste wijze wist uit te beelden. Frans Kaandorp, als Valère, was even te rad van tong, waar door er van het gesproken woord iets verloren ging, maar niette min tot het einde een juiste crea tie gaf van zijn rol. Bijzonder goed speelde Frosine, de koppe laarster, haar rol. Op eminente wijze wist Mevr. LouterVan Baar deze rol aan het publiek te presenteren. De overige rollen, Marianne (Mej. F. Leek), Simon de makelaar (F. Kaandorp Sr.), Anselmus (C. Kaandorp), Jacob (F. Kaandorp), La Fléche, knecht van Cléant en gespeeld door F. Kaandorp, evenals Clau- dine, het dienstmeisje en de beide knechten La Merluche en Brin- davoine, resp. Mej. G. Stam, J. Pronk en J. Louwe, wisten als bij figuur passend bij te dragen tot vervolmaking van dit uitermate zware stuk. De regisseur Thijs Sterk heeft met dit stuk geen gemakkelijke taak gehad. Niettemin is hij er o.i. uitstekend in geslaagd het op de juiste wijze te brengen. Grime en kapsel welke door Jac. van Baar uit Warmenhuizen werden verzorgd, voldeden ook nu weer goed. (Ingezonden mededeling) 5'/2~4'/2 (Ingezonden mededeling) geven U een jonge, gave, gezonde huid Vraagt Uw drogist of schoonheidsspecialiste vraagt gratis monstertube en het interes sante boekje „INKA" kruidencosmetica bij: Jan Oldenburglaan 15 Bergen Nh Ingezonden mededeling Vrijdagavond, zondagavond, woensdagavond te 8 uur Zondagmiddag te 2.30 uur Een kostelijke komedie DANNY KAYE in met Walter Slezak, Barbara Bates, Elsa Lanchester, Gene Lockhart, Alan Hale, Walter Catlett en Rhys Williams Een meer dan dwaas verhaal, waarin alles dank zij Danny Kaye's kostelijke kapriolen op z'n (kluchtige) pootjes terecht komt. Zaterdagavond en maandagavond te 8 uur Een beklemmend verhaal YALE WEXLER en JONATHAN HAZE in met Morris Miller, Abby Dalton, Allen Kramer en „The Hollywood Chamber Jazz Group'' Het schokkende verhaal van, de spannende jacht op jongens die in het bezit komen van een grote hoeveelheid verdovings middelen. Smit DÜSSELDORF Spanjaardstraat 8-10 telefoon 02200-4727-5669 imimiiiiiiiiiiiiiimiHiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiimimiiiMiiimiiiimiimiiiiiiiiii Ondanks onze beperkte ruimte en weinig etalages, toch 'n grote keuze kunstnijverheid (Onze ingang is nog opzij van de zaak, Franse Steeg). Bergense kunsthandel Fa. P. HOPMAN (ingang Franse steeg) iiiiiiitiiiimiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii den, waarbij niemand het lef had deze te verzuimen, werden con tactavonden georganiseerd, wel ke voor de jongens een waar feest betekenden. Er vormde zich een kameraadschap, hetgeen re sulteerde in twee achtereenvol gende kampioenschappen. Men voelde het, zo n homogene ploeg zou, wanneer de spelers de leef tijdsgrens hadden bereikt het tweede elftal worden en wellicht in de toekomst het eerste. Er bleef van dat juniorenelftal niet veel meer over, zo nu en dan werd er een beroep gedaan op een van hen om in het eerste te spelen, en sindsdien is het begin nen te rammelen in de gelederen van de eens zo populaire voetbal vereniging S.V.V. Conclusie: Het ligt geenszins in mijn be doeling iemand persoonlijk aan te vallen, maar zolang er prac- tisch geen contact bestaat tussen jeugd en senioren, tussen bestuur en leden, zolang spelers van een tegenpartij zelf hun kleedlokaal moeten uitmesten, meehelpen om de doelnetten op te hangen (dit is gebeurd!) Zolang suggesties van mensen die het beste met de vereniging voor hebben, en wel ke zeer zeker zouden zijn te reali seren (deze hadden betrekking op de totstandkoming van een nieuw kleedlokaal e.d.) doch op onverklaarbare wijze door het bestuur werden geweigerd, zo lang men voor de vereniging doet wat men thans gewend is te doen, zolang zal het blijven rammelen in „Schoorl". J. M.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1960 | | pagina 2