„Schoorl voetbalt bergafwaarts
Nejg
Moeder
DAM PO
Bekendmaking
BRILLEN voor SCHOORL
Expositie
Kunstenaarscentrum
Grote toevloed van copie
verkouden
Schaakclub Bergen'
kampioen
Kringavond Coöperatieve
Noordholland-Noord
Notaris Westen gaat
ons verlaten
k-r-u-i-d-e-n-cbsmetica
Drogist Groeneveld
BIOSCOOP „DE RUSTENDE )AGER" BERGEN Nh.
„De Inspecteur-Generaal" leeftijden)
„Razzia op narcotica" (18 jaar)
Jarenlange ervaring
en vakmanschap
verwarming
ALKMAAR
Rectificatie
Goed spel van „Genesius"
in „De Vreek"
GEMEENTE BERGEN Nh.
Burgemeester en Wethouders van Bergen Nh. maken bekend, dat
de Raad dier gemeente, gelet op artikel 36, 4e lid der Woningwet,
in zijn vergadering van 23 februari 1960 heeft bepaald, dat de her
ziening van het geldende plan van uitbreiding voor het gehele
gemeentelijke territoir, vastgesteld bij raadsbesluit van 16 november
1937, goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van Noordholland bij
besluit van 14 december 1938, no. 247, met uitzondering van de
sindsdien vastgestelde en goedgekeurde partië'e plannen zowel in
hoofdzaak als in onderdelen, in voorbereiding is.
Bergen Nh., 1 maart 1960
Burgemeester en wethouders voornoemd,
Wytema, wnd. burgemeester
W. de Vries, secretaris
(De bal rolt, maar niet op rolletjes)
GEMEENTE SCHOORL
Burgemeester en Wethouders van Schoorl maken bekend dat ter
secretarie dier gemeente, afd. algemene zaken, ter inzage ligt hun
besluit dd. 16 februari 1960 met bijlagen tot het treffen van de
nodige verkeersmaatregelen in verband met de binnenkort binnen
hun gemeente aanvangende rioleringswerkzaamheden.
met of zonder recept
Dinsdag n.m. 7-8 uur, vrijdag n.m. 7-7.30 uur
Mr* Opt* Pastoor Ziekenfondsleverancier
Zaterdagmiddag werd in de
kunstzaal van het K.C.B. de ten
toonstelling geopend met werken
van de leden van het K.C.B.
Er werden tekeningen, grafiek
en kleinplastiek tentoongesteld
van leden, van elk twee werken,
zodat in dit opzicht een harmo
nisch evenwicht werd verkregen.
Zonder zich als criticus te wil
len uitgeven trof ons in het bij
zonder het werk van Anna van
Loo met Dorpskerkhof", de
naaktstudies van wijlen Harry
Kuyten, de ,,kaai van Antwer
pen" van Karei Colnot, de wer
ken van Frans Mijers, met ,,het
kind in de wereldstad", Mies
Bloch met „Hotelkamer in Parijs"
en de typische Franse volks
vrouw. Uiterst fijn van tekening
was „de Koe" van Jan Ponstijn,
en de „Vissershaven" van Kees
den Tex.
Bijzonder trof ons het werk
van Nico Berkhout met zijn scha
kers en zeer goed gelijkend zelf
portret, terwijl Kees Jansen meer
overhelt naar het abstracte. Zui
ver van tekening was de inzen
ding van mevr. E. Reitsma-Va-
lenca. Voorts een aantal plas
tieken van Maria van Everdin-
gen en Marijcke Visser en Henk
v. d. Idsert. De tentoonstelling
is gedurende de weekends ge
opend t/m 13 maart en vraagt
zeker uw aandacht.
Door de grote toevloed van
copie moest helaas het verslag
van de rundveefokvereniging
„De Duinstreek" blijven liggen,
evenals het verslag van de weef-
cursus in het „Oude Hof".
In het Dorpshuis werd het
sluitstuk van de competitie
schaakwedstrijden van de N.H.
S.B. verspeeld, die het kampioen
schap voor Bergen opleverde.
De laatste wedstrijd ging tus
sen de club „Assendelft- en
„Bergen".
De spanning werd sterk ver
groot, doordat beide clubs een
gelijk aantal punten hadden ver
overd, en evenveel kans op de
kampioenstitel hadden.
Terwijl het getik van de klok
ken haast onheilspellend klonk,
werden schaakcapaciteiten en
zenuwen zwaar op de proef ge
steld. Na ruim een uur spelen be
haalde Assendelft het eerste
winstpunt. Een kwartier later
werd het echter 14 toen de 15-
jarige K. Henstra, die alle wed
strijdpartijen voor zijn club heeft
gewonnen, ook nu weer favoriet
bleek te zijn. Bergen kwam aan
de kop, toen de heer P. Hooge-
boom zijn winstpunt binnen
bracht, spoedig gevolgd door de
nog jeugdige speler M. Boorsma.
Daarna behaalde Assendelft nog
twee punten en de stand kwam
op 33. Toen de speeltijd reeds
ver gevorderd was, wist-Assen
delft met een winstpunt weer de
leiding te nemen. Maar spoedig
bracht' F. Schulz, die eveneens
alle wedstrijden van de club
heeft gewonnen, de stand op.
4—4. Nu werd de spanning voel
baar en ten slotte wist D. Hen
stra zijn stelling tot winst om te
zetten en werd de stand 54
voor Bergen. Toen moest bord 6
de beslissing brengen, maar om
dat het aantal stukken en de
stelling van beide borden gelijk
waren werd na een korte be
spreking de partij tot remise ver
klaard, en behaalde Bergen met
5J^—4J^ het kampioenschap van
de afdeling. De stand luidde als
volgt:
Bergen Assendelft
J. VeisA. Keet 0—1
F. SchulzP. van 't Veer 1—0
D. HenstraJ. Laan 1-0
M. BoorsmaA. Komen 10
C. Henstra—J. Hietbrink 10
T. Kürten—A. Noë J/2x/i
C. HoutmanG. Winter 01
S. Boorsma
Dr. S. J. Venekamp 0—1
P. Hoogeboom
C. Molenaar 1-0
G. CijsB. van Outenaar 0—1
SCHOORL
In het restaurant van hotel „de
Rode Leeuw" hield bovengenoem
de coöperatie vrijdagavond j.l.
een kringavond voor de leden.
Werden de contacten met de le
den voorheen gelegd en ver
nieuwd op de ledenvergadering,
thans gaat men zoeken naar een
nieuwe weg om deze contacten te
vernieuwen, waarbij naar het
blijkt deze kringavonden het in
het algemeen goed doen. Het
woord vergaderen schrikt velen
al af. De heer Barnevelt hield
een kleine causerie met als titel
„de mens in de coöperatie
waaruit bleek dat het in coöpera
tief verband niet gaat om het ge
win maar om het gezin. Spr. wek
te een ieder op leden te winnen
en als lid bij de organisatie te ko
pen.
Vervolgens werd een aardige
serie kleurendia s vertoond, welke
ons een beeld lieten zien van de
werker in de coöperatie, benevens
de moderne installaties van de co-
operatie.
Een spelletje waarin alle aan
wezigen betrokken werden be
sloot deze avond.
Notaris H. G. Westen uit
Schoorldam zal ons gaan verla
ten. Hij is bij Koninklijk Besluit
benoemd tot notaris te Castricum.
In Groningen geboren, studeerde
hij in de Martinistad en was
achtereenvolgens kandidaat-nota
ris te Zwolle. Eindhoven, Grote
broek en Enhtiuizen. Thans is hij
reeds negen jaar als notaris te
Schoorldam werkzaam.
Hij is met zijn benoeming de
opvolger geworden van de heer
H. A. A, M. Cranenburgh, die
bij K.B. op 1 januari van dit jaar
pensioen is verleend.
Er is gezegd en geschreven,
dat sinds de invoering van het
professionalisme in de voetbalwe
reld in ons land het spelpeil in de
lagere afdelingen tot het nulpunt
is teruggelopen, een bewering die
ik ten stelligste wil betwisten.
,,Hoe is het dan mogelijk, dat b.v.
het eerste elftal van „Schoorl"
sinds jde glorieperiode met men
sen als Jaap Henneman, de Ge
broeders Klop, Jaap Oud, Cor
van Zonen e.a. steeds bergaf
waarts is gegaan", zullen vele
voetbalenthousiasten zich afvra
gen. Kunnen dehuidige uitverko
renen van het „eerste niet voet
ballen? Is de elftalcommissie niet
voor haar taak berekend of zijn
er wellicht andere oorzaken. Op
deze vraag is uiterst moeilijk een
kort en bondig antwoord te ge
ven, hier spelen m.i. heel veel
factoren een rol. En het is door
deze dat ik graag nader op deze
materie wil ingaan, teneinde hier
mede een figuurlijke wekker te
laten aflopen, hetgeen dringend
noodzakelijk schijnt te zijn om de
vereniging niet in een zeer diepe
slaap te doen vallen.
Eén blik op de ranglijst zegt
ons voldoende, dat het eerste elf
tal van Schoorl niet meer thuis
hoort in het millieu van de eerste
klassers der afdeling, waarin des
tijds zulke prachtige resultaten
werden geboekt. Zelfs in de
tweede klas is de situatie zo, dat
Schoorl als de grootste degrada-
tiecandidaat wordt gebrandmerkt.
Om welke redenen kon men in
Schoorl in vroeger jaren een zeer
acceptabel eerste elftal op de been
brengen en... belangrijker nog...
op de been houden. En laat nu
niemand komen aandragen met
de splitsing met Duinranders in
dertijd als motief, want deze be
wering stuur ik dan graag direct
door naar de pennevruchten van
Grimm en Andersen. Het elftal
van een vijftiental jaren geleden
bestond grotendeels uit spelers,
die in dezelfde verenigingen ad-
spirant zijn geweest, elkander als
schoolkameraad kenden en zo
doende, toen zij rijp waren voor
het elftal, waarin iedere speler
hoopt eens te worden opgesteld,
reeds een eenheid en ploegver-
band vormden. En wat het gevolg
is van het tussen de krijtlijnen
brengen van een elftal met team
geest en wilskracht, behoeft geen
nader betoog. Want het is niet
alleen door de spelkwaliteit der
spelers, dat een redelijk resultaat
wordt geboekt: de homogeniteit,
een goede verstandhouding onder
de jongens, vriendschap, het van
elkaar opaan kunnen. Wanneer
een elftal zonder deze basis, zon
der steenvast fundament in het
veld verschijnt dan is het resul
taat reeds bij voorbaat bekend.
En daar zijn wij dan direct aan
het kardinale punt. Er is totaal
niets van deze goede verstand
houding en teamgeest overgeble
ven. Wie thans nog de moed kan
opbrengen om zondagsmiddags
een paar uur van zijn of haar tijd
op te offeren, om zijn „favorie
ten" aan het werk te zien, wordt
doorgaans geconfronteerd met
een balspel, wat weinig meer met
voetballen uitstaande heeft; elf
schimmen die ronddazen achter
het bruine leder. Elf onbewuste
individualisten, die trachten er
nog iets redelijks van te maken.
Welzeker, voetballen kunnen zij
stuk voor stuk: van nagenoeg al
le spelers kan gezegd worden,
dat het verantwoord is ze in het
eerste elftal op te stellen, doch
van enig verband in de ploeg is
geen sprake.
Ik meen toch wel te mogen op
merken, dat het door de jaren
heen steeds zo geweest is, dat een
ploeg, een elftal wel te verstaan,
en niet alleen een elftal, ik zou
nog verder willen gaan, een ver
eniging waar alles als los zand
aan elkaar zit, waarin een ieder
denkt te kunnen doen wat hem
goed lijkt, voor de ondergang is
geboekstaafd.
Een eerste elftal van een ver
eniging, (waarin een tweede elf
tal zo node wordt gemist), waarin
de solidariteit der spelers ver te
zoeken is, zelfs helemaal niet te
vinden schijnt, een bestuur, dat
nauwelijks of geen contact heeft
met zijn leden. Een gehele ver
eniging dus, waarin geen mensen
zijn die er voor de volle 100% de
schouders onder zetten, waarin
een ieder denkt „Laat een ander
het maar opknappen". Dit alles
vindt zijn oorzaak in het feit, dat
er geen bestuur, geen commissie,
geen mensen zijn, die een over
wicht op de leden hebben. Een
eerste elftal dus dat niet wordt
gedirigeerd (de jeugd wil ik hier
buiten beschouwing laten). Met
alle respect voor trainer en leider
neem ik desalniettemin toch de
vrijheid te ageren tegen de ma
nier, waarop men tracht de jon
gens psychisch en physiek op elke
wedstrijd voor te bereiden. Uiter
aard zullen meerdere verenigin
gen met deze moeilijkheden te
kampen hebben, maar in .Schoorl'
moet men met zeer beperkt mate
riaal beslagen ten ijs komen. Dit
is verre van gemakkelijk, doch
m.i. wel uitvoerbaar, mits men
gaat voldoen aan de eis dat men
als elf voetballers met elf ver
schillende naturen en karakters
toch tussen de witte krijtlijnen
Voor hel lere
Baby-huidje
"h A avnCDM POEDER-ZALF
bAÖTUtKN OLIE ZEEP
één geheel dient te vormen. Het
laat geen twijfel, dat wanneer
men in „Schoorl" de ingeslagen
weg blijft bewandelen men bin
nen afzienbare tijd zal ontdekken
dat deze weg doodloopt. De be
wering, als zou er, in vergelijking
met vroeger jaren, door een meer
bewogen leven, meer zou moeten
worden gevochten voor een re
delijk menselijk bestaan, gaat ook
niet op. Velen met mij zullen de
mening zijn toegedaan, dat als
men als amateur zich met hart en
ziel aan de sport geeft, er nog
wel iets te bereiken is, en dat
met name in „Schoorl", een
plaats in de eerste klasse van de
NHVB tot de mogelijkheden
mag worden geacht.
Uiteraard waren er in 't raam
van Schoorl's glorieperiode ook
interne problemen. Doch wanneer
meningsverschillen dreigden een
match niet naar behoren te doen
verlopen, dan was er altijd nog
een tactvol optreden van mensen,
die een groot overwicht op de
jongens uitoefenden, mensen, die
nauw met de vereniging waren
betrokken, voor wie men respect
had. En indien in uitzonderlijke
gevallen een speler bleef boude
ren, dan was er de elftalcommis
sie, die kon ageren tegen een
dergelijke houding door hem zon
der meer gedurende enige wed
strijden uit te sluiten van deelne
ming, waarbij direct izij opge
merkt dat men indertijd de be
schikking had over voldoende re
serve-materiaal om een tekort te
kunnen aanzuiveren (men bezat
zelfs drie senioren elftallen). De
huidige situatie laat e.e.a. echter
niet toe, tengevolge waarvan de
hedendaagse elftalcommissie een
zeer moeilijke taak heeft. Dit is
heel jammer, want door een te
kort aan voldoende rijpe spelers
wordt aan de anderen de gele
genheid gegeven te doen en te la
ten waar men zin in heeft.
ZO DE OUDEN ZONGEN...
Kwam er destijds een vreemde
eend in de bijt, dus een nieuwe
speler in het eerste elftal, dan
werd hij direct in de voetbalfami
lie opgenomen: in een sfeer, die
aangenaam was, waarbij achter
de schermen problemen werden
opgelost, problemen, waarmee de
buitenwereld zo weinig mogelijk
werd geconfronteerd. De jeugd
zag hoog tegen haar oudere voet
balmakkers op. Wat een talrijk
en enthousiast publiek langs de
lijnen (wat is er van overgeble
ven?) De spelers voelden het, zij
werden gewaardeerd. Na een
wedstrijd wist een ieder dat zij
zich alle elf volledig hadden „ge
geven, ongeacht het resultaat.
Kortom, de „blauwe leeuwen"
beleefden een ongekende glorie
periode.
Een aantal jaren later werd op
initiatief van enige jeugdleiders
een junioren-elftal geformeerd.
Naast de normale trainingsavon-
Opening kerkgebouw. Tot onze
spijt werd in het laatste artikel
onder dit hoofd als doelstelling
vermeld ,,'t beleven van de
nieuwste sacramenten". Dit moet
zijn vernieuwde sacramenten.
De toneelvereniging St. Gene
sius bracht zaterdag en zondag
het toneelstuk „De Vrek" voor
het voetlicht. Dit stuk, één van de
17e eeuwse spelen van de schrij
ver Molière, met een Nederland
se bewerking van P. v. d. Valk,
is voor een amateursgezelschap
geen gemakkelijke opgaaf en is
ook alleen mogelijk wanneer men
kan putten uit een reservoir van
spelers, die reeds stuk voor stuk
hun sporen op het amateurtoneel
verdiend hebben.
Joh. Louter, die de rol van de
vrek speelde, deed dit dan ook
meesterlijk en vond zijn hoogte
punten in het voorlaatste en laat
ste bedrijf.
Cléant, de zoon van de vrek
werd gespeeld door P. Louter, die
zijn rol eveneens goed speelde,
hetgeen ook gezegd kan worden
van Elize (mevr. Opdam-Witte-
veen), die ihaar rol als dochter
van de vrek op juiste wijze wist
uit te beelden.
Frans Kaandorp, als Valère,
was even te rad van tong, waar
door er van het gesproken woord
iets verloren ging, maar niette
min tot het einde een juiste crea
tie gaf van zijn rol. Bijzonder
goed speelde Frosine, de koppe
laarster, haar rol. Op eminente
wijze wist Mevr. LouterVan
Baar deze rol aan het publiek te
presenteren. De overige rollen,
Marianne (Mej. F. Leek), Simon
de makelaar (F. Kaandorp Sr.),
Anselmus (C. Kaandorp), Jacob
(F. Kaandorp), La Fléche,
knecht van Cléant en gespeeld
door F. Kaandorp, evenals Clau-
dine, het dienstmeisje en de beide
knechten La Merluche en Brin-
davoine, resp. Mej. G. Stam, J.
Pronk en J. Louwe, wisten als bij
figuur passend bij te dragen tot
vervolmaking van dit uitermate
zware stuk.
De regisseur Thijs Sterk heeft
met dit stuk geen gemakkelijke
taak gehad. Niettemin is hij er o.i.
uitstekend in geslaagd het op de
juiste wijze te brengen.
Grime en kapsel welke door
Jac. van Baar uit Warmenhuizen
werden verzorgd, voldeden ook
nu weer goed.
(Ingezonden mededeling)
5'/2~4'/2
(Ingezonden mededeling)
geven U een jonge, gave, gezonde huid
Vraagt Uw drogist of schoonheidsspecialiste
vraagt gratis monstertube en het interes
sante boekje „INKA" kruidencosmetica bij:
Jan Oldenburglaan 15 Bergen Nh
Ingezonden mededeling
Vrijdagavond, zondagavond, woensdagavond te 8 uur
Zondagmiddag te 2.30 uur
Een kostelijke komedie
DANNY KAYE in
met Walter Slezak, Barbara Bates, Elsa Lanchester,
Gene Lockhart, Alan Hale, Walter Catlett en Rhys Williams
Een meer dan dwaas verhaal, waarin alles dank zij Danny
Kaye's kostelijke kapriolen op z'n (kluchtige) pootjes
terecht komt.
Zaterdagavond en maandagavond te 8 uur
Een beklemmend verhaal
YALE WEXLER en JONATHAN HAZE in
met Morris Miller, Abby Dalton, Allen Kramer en
„The Hollywood Chamber Jazz Group''
Het schokkende verhaal van, de spannende jacht op jongens
die in het bezit komen van een grote hoeveelheid verdovings
middelen.
Smit
DÜSSELDORF
Spanjaardstraat 8-10
telefoon 02200-4727-5669
imimiiiiiiiiiiiiiimiHiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiimimiiiMiiimiiiimiimiiiiiiiiii
Ondanks onze beperkte ruimte en weinig
etalages, toch 'n grote
keuze kunstnijverheid
(Onze ingang is nog
opzij van de zaak,
Franse Steeg).
Bergense kunsthandel
Fa. P. HOPMAN
(ingang Franse steeg)
iiiiiiitiiiimiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
den, waarbij niemand het lef had
deze te verzuimen, werden con
tactavonden georganiseerd, wel
ke voor de jongens een waar
feest betekenden. Er vormde zich
een kameraadschap, hetgeen re
sulteerde in twee achtereenvol
gende kampioenschappen. Men
voelde het, zo n homogene ploeg
zou, wanneer de spelers de leef
tijdsgrens hadden bereikt het
tweede elftal worden en wellicht
in de toekomst het eerste. Er
bleef van dat juniorenelftal niet
veel meer over, zo nu en dan
werd er een beroep gedaan op
een van hen om in het eerste te
spelen, en sindsdien is het begin
nen te rammelen in de gelederen
van de eens zo populaire voetbal
vereniging S.V.V.
Conclusie:
Het ligt geenszins in mijn be
doeling iemand persoonlijk aan
te vallen, maar zolang er prac-
tisch geen contact bestaat tussen
jeugd en senioren, tussen bestuur
en leden, zolang spelers van een
tegenpartij zelf hun kleedlokaal
moeten uitmesten, meehelpen om
de doelnetten op te hangen (dit
is gebeurd!) Zolang suggesties
van mensen die het beste met de
vereniging voor hebben, en wel
ke zeer zeker zouden zijn te reali
seren (deze hadden betrekking
op de totstandkoming van een
nieuw kleedlokaal e.d.) doch op
onverklaarbare wijze door het
bestuur werden geweigerd, zo
lang men voor de vereniging
doet wat men thans gewend is
te doen, zolang zal het blijven
rammelen in „Schoorl". J. M.