zelfbediening LOUTER's ZELFBEDIENING toch nog JtieQde 1197.50 SIDONIUS DE JONG FLAGSTONES DE HAAN' S boekhandel GARAGE ZWAKMAN Olba Vleeswaren Koekjes Heerlijke Kaas V ersnaperingen T ij d e 1 ij k e aanbieding SLAAPKAMER Alles voor de tuin W. van H e r k 'Vac van der ZWAN GROOT ASSORTIMENT tyaats aanbieding vreemde postzegels verjaardagkalenders felicitatie-boekjes TEL. 2545 BERGEN verkoop - reparatie - boxenstalling en autoverhuur Gulf benzine en oliën LOUTEk 150 9r Pekelvlees 69 ct OVEN VERS 100 gr Berliner 41 ct 250 gr Bruintje Beer 200 gr Boterham worst 41 ct 2 Blikken Tafelkoeken 33 ct 69 ct 59 ct 69 ct 500 gr Oude Belegen 400 gr Jong Volvet 115 ct 89 ct 2 Flesjes Vruchten Sinaas 49 ct 3 Flesjes Pils 99 ct 1 Fles Limonade 89 ct 49 ct 79 ct 55 ct 33 ct 39 ct 500 gr Bruine Bonen 500 gr Witte Bonen 51 ct 51 ct 250 gr Bamie, 2 zakken, nu voor 59 ci 200 gr Chocolade Korrels, zakje 61 ct Orange Marmelade 100 ct nu 89 ct 500 gr Slagers Rundvef 49 ct 200 gr Chocolade Biscuits 250 gr Cocos Banket 200 gr Hazelnoot Crocant 150 gr Lichte Chocolade 150 gr Rumbonen 200 gr Drups 5 Rollen Drop voor 1 Literblik Doperwten 74 ct 1 Literblik Sperciebonen 75 ct 1 Doos zachte Zeep nu 39 ct 1 kg Soda nu 23 ct 2 Kaarten Knijpers 33 ct Gootsteen Boenders nu .29 ct V2 Liter Koffiemelk 79 ct nu 65 ct 200 gr Gedroogde Peren, pracht kwaliteit nu 51 ct 200 gr Zoute Pinda's nu 39 ct Tube Deka Room 49 ct nu 41 ct 2 flessen Tomatensap 74 ct nu 65 ct 2 blikken Tomaten Puree nu 33 ct Poederkoffie 149 ct nu 135 ct Ruïnelaan 12 - Bergen Fa. H. J. Vol ten en Zn Speciale Beddenzaak □□□□□□□□□□□□□□□□□□□□aooa Heren Pensionhouders dit is uw hans zolang de voorraad strekt 1 prima binnenvering matras 80 x 190 15 jaar garantie en 2 moderne dekens voor slechts f 72,- Plastic matras 80 x 190 x 7 nu f 34,-. 100% wollen dekens f27,50 Enorme keus overgordijnstoffen vanaf f 2,25 p. m. Vitrage vanaf f 0,88 p. m. 12 els karpet f 85,- Een prima divanledikant pracht spiraal f 27,50. Voorts alle soorten vloerbedekking tegen concurerende prijzen Ook leveren wij Luxaflex en Balastore. WONINGINRICHTING Notweg 12 - Tel. 2715 - Bergen Dorpsstraat 1, Bergen, telef. 2473 iiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Bergen Heeft ook voorradig (zie de etalage) (grote sortering) voor huwelijk, verjaardag echtvereniging, verloving enz. enz. In een speciale standaard, waaruit u zelf kunt zoeken illllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllillillllllllllllll klEUTER Leuke vlotte voorjaarspakjes gebreid van zuiver wollen kamgaren in frisse moderne kleuren. Wij willen ze U graag eens laten zien. Leeftijd l'/2-5jaar. „Prinsheerlijke" gebreide kinderkleding Bergen telefoon 2496 Breelaan 50 met 20 punten extra met 20 punten extra met 20 punten extra door HANOL SPOOR Hij was naar een werk gegaan waaraan aannemers uit de vreemde verbonden zijn. Hij hoopte zodoende gevrijwaard te worden van nieuwsgierige vragen. Het was een grote werkhaven. Er werden daar zinkstukken gemaakt voor een groot plan tot drooglegging en het winnen van veel cultuur grond. Het was daar een leven en beweging geweest van drag line's en vrachtauto's. Zware basaltkeien moesten vervoerd en verwerkt worden. Het werk stond hem niet aan doch wel het doel, waarvoor het uitgevoerd moest worden. Er was een groot gebrek aan werkkrachten, en hij kon onmiddelijk beginnen. Eén der ondernemers stond hem te woord, en vroeg hem zijn naam op een formulier in te vullen, dat spaarde tijd. Andries weiger de. ,,Kom", zei de man, „als je niet schrijven kunt, zet dan maar een kruisje, dan is dat je handtekening; ik heb geen tijd; opschie ten. Toen Andries andermaal weigerde, scheen de man bevreesd te zijn met een geestelijk gestoorde te doen te hebben en maak te de afspraak ongedaan. „Zie je Paulien, daarom was ik zo vroeg terug. Ik moet hier over nadenken. Het beste is, dat ik toch maar hier in de buurt aan het werk ga. Men stelt misschien wat vragen, zonder belang; dat moet dan maar". „Maar wat heeft dat allemaal met ons te maken?" vroeg Paulien dringend. „Dit alles kan ons toch niet verhinderen om gelukkig te worden?" „Ik vrees van wel Langzaam vervolgde hij: „Ook een huwe lijk vraagt een handtekening". Paulien deinsde terug, alsof ze een klap had gekregen. „An dries", hijgde ze, „wat verschrikkelijk". Geruime tijd heerste er tussen de twee jonge mensen een ver drietige stilte. „Maar ik laat je niet in de steek", viel Paulien plotseling hartstochtelijk uit. „Ik zal terugkomen; eens moet er voor ons toch een oplossing zijn". Dan barstte ze in snikken uit, en Andries streek troostend over haar zwarte haren. „Lieverd, je weet niet hoe goed het me doet, dat je zo je lief de toont, maar ten eerste ben ik dat niet waard, en verder mag ik je goede naam hieraan niet wagen. Je mag niet terugkomen we moeten beiden flink zijn. Ik vind het heel erg dat jij nu ook moet boeten door mijn onbesuisd opteden". „Dat optreden was begrijpelijk; men heeft je in goed vertrou wen bedrogen. O, dat moeder daaraan mee kon doen en nu dit", snikte Paulien. Andries en Paulien zochten weer troost in eikaars armen. Buiten verwijderde zich iemand met slepende voetstappen. Het was Martha, die door het lange uitblijven van Paulien ongerust was geworden, en hier haar vermoeden bewaarheid zag. Ze had de laatste woorden gehoord en schaamde zich diep. Toch mag dit niet doorgaan, fluisterde zij voor zich heen. Er komen onge lukken van. Paulien moet maar weer vlug aan het werk, en niet meer deze kant uitkomen, HOOFDSTUK IX Op zoek naar werk Andries zag er meer tegen op dan hij bekennen wilde, om naar een baas uit de omtrek om werk te vragen. Hij wist, dat zijn voormalige baas hem met open armen zou ontvangen, maar hij hoorde de spottende opmerkingen al van het andere perso neel. Hij voelde dat hij nog niet in staat was om met kalmte de plagerijen te verdragen. Iedere keer als hij terugdacht aan de val, die men voor hem uitgezet had, ziedde hij weer van toorn. De enige troost, die hem bleef, was de zekerheid dat Paulien hem lief had. Daar tegenover stond wel het grote ver driet, dat ze tegelijkertijd weer afstand van elkaar hadden moe ten doen, doch ondanks dat, had Andries het gevoel dat hij rij ker was geworden. Dat moest het geluk zijn, waarop Paulien doelde. Paulien was weer naar de stad. „Ik zeg geen vaarwel" had ze bij het afscheid opgemerkt, „ik zeg tot weerziens Andries had haar heftig gekust. Hij voelde zijn geweten be zwaard. Zijn eerzucht en zijn onnadenkendheid hadden hem en haar in deze toestand gebracht. Misschien was het ook wel zijn onbewuste wens om in haar nabijheid te zijn, dat hij eerst in een der fabrieken in de stad om werk ging vragen. Hij kon terstond beginnen. Als onge schoolde arbeider werd hij aan een machine gezet, welke de ge hele dag dezelfde handelingen vereiste. Eentonig draaide de machine maar door. Andries moest zorgen dat er steeds een rubberslang om een draaiende buis geschoven werd. Hiervan werden machinaal ringen gesneden. Ondanks de eentonigheid eisten nauwkeurige afmetingen van de ringen een doorlopende oplettendheid. Maar Andries vond het geestdodend werk. Het bevredigde hem niet. In de schafttijd had hij geen contact met zijn collega's. Men stak al gauw onderling de spot met de sombere buitenjongen. Wel zorgde men dat die spot niet al te openlijk werd want, die buitenjongen zag er ongemakkelijk uit en bleek een paar ste vige knuisten aan zijn lijf te hebben. Men liet hem daarom zo veel mogelijk met rust. Iets, dat Andries nog meer in de ge legenheid stelde om met sombere gedachten rond te lopen. Op de uitbetalingsdag werd hem een loonzakje toegeschoven en om zijn handtekening gevraagd. Andries mompelde wat en stak het zakje bij zich. Hij verwijderde zich zonder op de te genwerpingen van de ander te letten. Er werd hem nog iets na geroepen maar Andries wandelde door of het hem niet aanging. Thuisgekomen maakte hij zichzelf uit voor lafaard. Hij had in het bijzijn van de anderen niet durven zeggen dat hij geen handtekening wou zetten. Nu zat hij volgende week voor het zelfde geval. Op de fabriek kreeg hij een opmerking over zijn gedrag, en zijn loonzakje was de volgende keer apart aan de beurt. „Alsjeblieft,, zei de man achter het loketje, en hield 't zak je vast, „en tekenen" „Nee, ik teken niet", zei Andries. Over zijn brillenglazen keek de man hem niet begrijpend aan. „Man, dat wordt bij ons toch een janboel als er niet getekend wordt. Je tekent alleen maar voor de gewone formaliteiten" Andries schudde halsstarrig het hoofd. De man trok het zak je terug. „Ook al goed, dan krijg je het per postwissel, maar ik raad je aan om wijzer te worden. Er valt hier meer te tekenen. Hier is een formulier, dat ingevuld moet worden terug gebracht. Met lome schreden verliet Andries de fabriek. Zijn geld zou over de post komen. Dan kon hij het ook niet gaan halen, want dat betekende eveneens een handtekening. Had hij een gehele week in die stoffige fabriek gestaan en geen cent verdiend. Er zat niets anders op dan naar wat anders uit te kijken. Thuisgekomen overdacht Andries zijn ongewone toestand. Het was toch te gek om niet meer te gaan werken en thuis te blijven lopen tot zijn laatste cent op was. Bovendien zou hij dan evengoed voor hetzelfde feit komen te staan als nu. Hij kwam tot de conclusie dat het maar het beste zou zijn om zijn trots op zij te zetten en met zijn voormalige baas te gaan spre ken. Misschien wist deze een oplossing. Andries werd hartelijk ontvangen, zowel door baas Schram als door zijn vrouw, die dol-nieuwsgierig was naar wat er toch allemaal tussen Martha en Andries gebeurd was. De baas was blij met de kans zijn hardwerkende knecht terug te kunnen krijgen. De nieuwsgierigheid van de vrouw werd ondanks haar lekkere koffie en vriendelijke vragen niet bevredigd. Andries talmde met zijn verzoek. De baas, die wel begreep dat Andries niet alleen voor een mooi-weer-praatje was geko men, vroeg of hij mee ging om te tuinen. Andries was dadelijk weer in zijn element. De mannen ver diepten zich in het wel en wee van een tuinderij. Toch had Andries steeds een onrustig gevoel en peinsde hij hoe hij het best zijn verzoek kon inkleden zonder al te veel van de intieme gebeurtenis prijs te geven. Niet dat de baas het vertrouwen van Andries zou misbruiken, maar baas Schram zijn vrouw zou zeker niet rusten voor ze met allerlei slimme vragen alles van de ge schiedenis zou weten. Toen de baas dan ook over een tekort aan werkkrachten klaagde, vond Andries het het meest geschikte ogenblik gekomen om zich aan te bieden. De baas had echter toch een voorwaarde. „Tot nu toe werkte je bij mij steeds als losse werker. Je nam gedeelten aan en ver diende veel, door dit in de kortst mogelijke tijd af te werken. Nu gaat het niet om dat verdienen, maar ik wil vast op je kunnen rekenen, en niet dat je ook bij andere bazen nog werk aanneemt". Andries dacht over die vraag na. Dus als vaste arbeider. An dries had geen bezwaar, maar wist haast zeker dat hij dan weer voor de moeilijkheden met handtekeningen gezet zou worden. Nu vertelde hij dan ook in welke netelige positie hij zich be vond. De baas toonde geen verbazing. Een gerucht gaat vlug een dorp rond en iets in die geest had hem al bereikt. Hij vroeg geen nadere uitleg. Hij voorzag voor Andries duizend en een moeilijkheden. Het speet hem voor de overigens zo eenvoudige jongen, die nu, wie weet door welke oorzaak, in zo'n bijzondere positie was geplaatst. „Je kunt doen wat je wilt", zei hij tot Andries, „maar alle gevolgen die hieruit voortvloeien zijn voor je eigen rekening „Dat spreekt vanzelf", antwoordde Andries. Met nieuwe moed toog hij de andere dag weer aan het werk. Hij kon wel juichen dat hij weer in zijn eigen vak tewerk was gesteld. Wel waren de donkere wolken nog niet weggevaagd. Een mens heeft in de maatschappij nu eenmaal zekere verplich tingen. De gemeenschap draait alleen maar rustig op toeren als iedereen zich aan die verplichtingen houdt. Zelfs een eenvoudige arbeider ontloopt deze niet; dat ondervond Andries ook na ver loop van tijd. HOOFDSTUK X Een erfenis Enige weken gingen voor Andries voorbij. Toen overhan digde de baas hem met een ondoorgrondelijk gezicht een paar formulieren met betrekking tot een pensioenfonds en rentezegels. Andries moest verschillende vragen naar waarheid invullen en ter bekrachtiging ondertekenen. Andries las geërgerd de vele vragen. De baas kreeg het formulier onbeantwoord terug. Later kwam een ambtenaar, die zich persoonlijk naar de tuin begaf om Andries te overreden, even zijn handtekening te zetten. Andries weigerde halsstarrig. De ambtenaar wees veelbetekenend op zijn voorhoofd, toen hij weer bij de baas terugkwam. Er begonnen er meer op hun voorhoofd te wijzen als ze over Andries spraken, want er deed een ongelooflijk en toch bijna waar verhaal de ronde door het dorp. Het was een verhaal dat bij Andries een klein lichtpuntje van hoop had doen ontstaan. Even had hij gedacht dat hij uit de moeilijkheden zou komen. Andries was ontboden bij de notaris. Een oom was gestorven en daar deze niet gehuwd was geweest, had hij verschillende familieleden iets nagelaten. (Wordt vervolgd) roodbruine tuintegels Telefoon 597 en 476 Schagen uitvoering: BLANK EIKEN bestaande uit 2-pers. ledikant, nachtkastje tafel en 2 stoelen, COMPLEET: Koorstraat hoek Laat Telefoon 02200-2726 Alkmaar grasmachines - heggescharen spaden - schoffels blad- en tuinharken wieders en kultivators sproeiers - tuinslang Dorpsstraat 63 - Bergen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1961 | | pagina 6