E WATERSTANDEN AM Laag water te Camperduin mm NATIONALE RECLASSERINGSCOLLECTE Romantiek-avonturen in de nieuwe omnibus van de ras-verteller Anthony van Kampen KERKDIENSTEN Reklassering Films van week tot week half-zware BIOSCOOP „DE RUSTENDE JAGER'' BERGEN Nh. Hiroshima mon amour Ik heb gezondigd Het geheimzinnige leven van Dr Faust 18 jaar Ouden van Dagen op stap Berdos 1 - Schoorl 1 0-0 Spit, Spierpijn Nieuwe eigenaar Franse Centrum organiseert cursussen INGEZONDEN STUKKEN Gedenkt met milde hand de lijsten-collecte ten behoeve van de reclasseringsinstellingen VAN ALLE gezindten. Wordt te Bergen gehouden van 18-30 september a.s. Anthony van Kampen stamt uit een echt zeevaardersge slacht, zowel van vaders- als van moederszijde. Hij is geboren in Hellevoetsluis en het lag voor de hand, dat de zoon de familie traditie zou voortzetten. Helaas, hij bleek geen zeemansogen te bezitten, dus bleef de zeevaart school voor hem gesloten. De familie Van Kampen ver huisde naar Den Helder en de jonge Anthony bezocht daar de middelbare en hogere handels school. Hij begon zijn loopbaan op een passagebureau van een onzer grote rederijen. Op de middelbare school was zijn aanleg voor schrijven al aan het licht gekomen: gedichten, schetsen en korte verhalen, waarvan er verscheidene in plaatselijke bladen en geïllus treerde tijdschriften werden op genomen. Alras bleek dat Anthony van Kampen geen zitvlees had voor een kantoor. Hij werd free lance reporter en op negentienjarige leeftijd kwam hij als journalist bij de Helderse Courant. Hij was tevens correspondent van enkele grote dagbladen en in de jaren vóór de oorlog schreef hij grote reportages, waarvoor hij tal van buitenlandse reizen maakte. Zijn afkomst heeft hij nimmer verloochend: alles wat met de zee en de zeevaart te ma ken heeft, had altijd zijn onuit- blusbare sympathie. Hij trok er op uit met de reddingboten, met de zeeslepers en met de Marine. In de bezettingsjaren bleef het bij plannen maken. Plannen, die overigens na de oorlog prompt verwezenlijkt werden: een mari tieme uitgeverij en een maand blad, geheel gewijd aan de scheepvaart, de zee en de zee man. De besognes van een uit geverij en het redigeren van een maandblad dwongen hem aan vankelijk thuis te blijven. Maar een dergelijk „huisarrest lag nu eenmaal niet in de aard van de ze geboren avonturier. In 1946 ging hij in opdracht van de re gering naar het toenmalige Ne- derlands-Indië, waar hij stof ver zamelde voor publikaties over leger en Marine. Bij die gele genheid raakte hij verzeild in Nieuw-Guinea en kwam daar in contact met dr J. V. Bruyn, de legendarische figuur die door Van Kampen als „Jungle Pimpernel" internationale vermaardheid zou verwerven. De ene grote reis na de an dere volgde nu: een paar maal naar centraal Nieuw-Guinea, naar het noorden van Groen land, naar de binnenlanden van Suriname, reizen naar dé eilan den: Corsica, de Hebriden, ei landen in de Pacific. Anthony van Kampen is thans vijftig. Wie meent, dat hij nu rustig op zijn pantoffels thuis bij de warme kachel zijn bewo gen avonturen zit te overpein zen, vergist zich. In verband met het verschij nen van de „Anthony van Kam pen Omnibus" willen we graag eens een gesprek met hem heb ben en bellen hem op voor een afspraak. Het blijkt dat hij net de avond tevoren uit V?arschau is teruggekeerd. We voelen ons een beetje bezwaard hem zo on middellijk op zijn dak te vallen. „Ach welnee, kom maar". Anthony van Kampen woont in Bergen. Buiten het eigenlijke dorp aan een landelijke weg, ligt het „Huis met de scheeps- bel". We worden ontvangen door mevrouw Van Kampen, maken kennis met de dochter des hui zes, Nienke, een dertienjarige gymnasiaste, die een waardige spruit van zo'n reislustige vader blijkt te zijn: ze gaat drie weken met een coaster naar Finland. „Eerst kolen laden in Enge land", zegt vader Van Kampen, die ons tegemoet treedt, en hij kijkt met gerechtvaardigde trots naar zijn jongste. „Een tijdje geleden zag ik toevallig op de TV de film „Het Riool de geschiedenis van de strijd in het getto van War schau. Het greep me zo, dat ik het zélf wilde zien. En ik bén er in geweest, in de riolen. Het heeft me moeite gekost, allerlei instanties kwamen er aan te pas. Je künt er niet in lopen, werd me gezegd, die TV-film was studio-werk. Enfin, ik moest en ik zou het zien, scharrelde een fotojournalist op en daar gin gen we. Asbestpakken aan en zo'n mijnwerkerslamp op je borst. Nou ze hadden niet over dreven. Op onze buik moesten we kruipen, achter elkaar. En dan te denken dat hier maandenlang mensen hebben geleefd. Joden, die zich verzet ten, eerst in hun huizen, toen vanuit de puinhopen, en zich tenslotte terugtrokken in de ri olen. De Duitsers smeten carbid door de riooldeksels naar bin nenO, wat daar in War schau allemaal is gebeurd! on voorstelbaar! voor Optiek Foto Mr. Opt. D. W. Pastoor „De opbouw van Warschau is grandioos", vervolgt Van Kampen. „Het volk is arm, maar wat in Warschau is gebeurd, dwingt bewondering af. Men is zo gelukkig geweest de tekenin gen van de oorspronkelijke Ita liaanse bouwmeesters terug te vinden. En steen voor steen heeft men die oude bouwwerken weer gereconstrueerd War schau was zo'n enorme puin hoop, dat de Russen voorstelden dan maar Krakau tot hoofdstad te maken. Maar daar wilden de Polen niet aan. „Dat gunnen we de Duitsers niet", zeiden ze. En ze bouwden Warschau, dat let terlijk „ausradiert" was, weer op uit het niets. Urenlang kan Anthony van Kampen doorgaan over Polen en Warschau, waar hij nog he lemaal vol van is. Als we het over kinderen heb ben, vertelt hij, dat zijn zoon als cameraman in Nieuw-Guinea werkt. (,Ach ja, hier in dit huis valt minstens eens per dag het woord Nieuw-Guinea". „Zou u er willen wonen?", vragen we. „Als ik jonger was, aarzelde ik geen ogenblik zegt Van Kampen. „Het land fascineert je, laat je niet meer los. Het con tact met de bevolking is onge looflijk boeiend. Toen ik het ge luk had in 1946 met dr De Bruyn mee te kunnen vliegen naar het gebergte in het binnenland is dat een ervaring voor me geweest, die mijn leven totaal heeft ver anderd. Weet je wat Johan Winkler eens een poosje geleden in een recensie over een van m'n boeken schreef? „Ze weten niet wat ze met Nieuw-Guinea moe ten doen. Nou, laten ze het aan Anthony van Kampen geven, want het is toch eigenlijk zijn Nieuw-Guinea?" Hij grinnikt even. „Heel mooi was dat". Anthony van Kampen heeft veel lezingen gehouden. Nu is hij ermee opgehouden. Het kost hem te veel tijd. „Ach, zo'n enkele keer Ik was eens met mijn vrouw bij kennissen en bekenden. Ik rook lont en ja hoor, na een poosje was het: „Pas weer een reis ge maakt, hè? Vertel 'es!" „Hij begon om tien uur," gaat zijn vrouw verder, „en om half twaalf moesten we naar huis, op de fiets. Ik zeg onderweg tegen hem: „Dat verhaal had ik nog nooit eerder van je gehoord!" Zegt-ie „Ik zélf óók niet!" Die aartsleugenaar!" ,,'t Was een mooi verhaal", zegt Van Kampen bescheiden, „ik heb er zelf ook van genoten En dat hebben wij ook BERGEN SCHOORL ALKMAAR In deze harde wereld met haar oorlogen en geruchten van oor logen, met haar „displaced per sons" en ondervoede gebieden, met haar nooit ophoudende stroom van misdadigheden, wer ken toch ook steeds krachten, die gericht zijn op leniging van nood, op het scheppen of ver beteren van menselijke verhou dingen, op het behoud of het herstel van de vrede. Zelfs in barre tijden, wanneer het geweld van een diktatuur zijn vernieti gend werk doet, sluimeren die tegenkrachten niet en weten hier en daar, soms waar men het niet verwacht, uitkomst te bren gen. Voor de Hitler-tijd kan men dit lezen in de prachtige bundel, die onlangs onder de titel „Durchkreuzter Hass" werd aan geboden aan de bekende Probst Heinrich Grüber, ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag. Is het vreemd om in dit ver band te denken aan de reclasse ring? Volstrekt niet. Ook van het reclasseringswerk gaat een positieve kracht uit, die het ne gatieve van een begane misdaad tracht op te heffen en hem of haar, die zich daaraan schuldig maakte, na de berechting wil be geleiden op de weg naar een nieuw leven. Die kracht is, naast stoffelijke ondersteuning, de hef boom waarmee de reclassering het begin van een misdadige loopbaan tracht om te buigen in een richting, die én voor de be trokkene én voor de maatschap pij „vrede" betekent. Wie zou zich niet achter dit werk willen stellen? Ge kunt dit o.a. doen door de Nationale Reclasseringscollecte te gedenken. In Bergen wordt deze huis-aan huis gehouden van 18 tot 30 september a.s. Het plaatselijk comité van uit voering: Mr. F. G. G. Boerrigter, voor zitter; A. G. v. d. Hilst, secreta ris; Mr. F. Zeiler, penningmees ter; mevr. J. B. M. Diesfeldt-Pie- ters; Mr. J. N. Alblas; A. L. Bak ker; Th Sluyter. Vrijdag, zondag en dinsdaga vond te 8 uur, wordt in de bios coopzaal van „De Rustende Ja ger" een film vertoond over al les van het leven, en het thema Liefde. Niets blijft er onbesproken in de film „Hiroshima, mon amour" van Alain Resnais. Tij dens een korte ontmoeting in Hi roshima, symbool van atomische verschrikking, tussen een meisje uit Nevers in Frankrijk (dat on der de laatste wereldoorlog haar eerste liefde beleefde met een Duits soldaat) en een jonge Ja panse architect wordt het leven totaal ontrafeld, totdat er niets geheim meer is. Dit alles tegen de achtergrond van de opname ener film over de vrede. Men kan zeggen dat zij zo on geveer alles beroert wat ongrijp baar en ondefinieerbaar op de bo dem van dit leven rust, de onuit puttelijke bron waaruit liefde, haat, het eeuwig zoeken en het nimmer vinden, voortspruiten. Leeftijd 18 jaar. Zaterdag, maandag en woens dag te 8 uur verschijnt de breed opgezette en meeslepende film „Ik heb gezondigd", van Max Reinhardt's beroemde toneelstuk op het projectiescherm. De be roemde legende van een non, die de diepten van het leven leerde kennen, met Carroll Baker, Vit- torio Gassman, Roger Moore e.a. in de hoofdrollen. In een storm achtige vaart voert deze film U van Spanje naar Parijs en Brus sel, via stierengevechten, zigeu nerkampen, cabarets, en het bloe dige spoor van grof oorlogsge weld. 14 jaar. In het kader van het bijzondere programma komt donderdaga vond te 8 uur Goethe's drama en Gounod's opera „Het geheimzin nige leven van dr Faust, waarin Gina Mattera, Italo Tajo en Nel ly Corradi de hoofdrollen vervul len. Een bijzondere film van een man, die zijn ziel aan de duivel verkocht. SCHOORL SEPT. 16 1.29 1.47 17 2.13 2.39 18 3.10 3.39 19 4.22 5.07 20 5.00 6.15 21 6.41 7.20 22 7.47 8.18 23 8.39 9.07 In het kader van het bijzondere programma Een dezer dagen konden we reeds vroeg in de morgen een grote drukte waarnemen in het dorp, hetwelk zijn oorzaak vond in het feit dat het voor de ouden van dagen ook dit jaar, dank zij de burgerij, mogelijk is geweest een aardige trip te maken naar diverse plaatsen in ons land. Het hoofddoel was de nieuwe wandelpier in Scheveningen wel ke via een mooie trip langs de duinkant bereikt werd. Na veel omzwervingen met op zijn tijd een natje en een droogje, werd tegen acht uur in de zaal van De Rustende Jager het slot gevierd van de dag, met een kopje koffie en koek. Hier was het fanfare korps „De Vriendschap" paraat om dit slot met muziek op te luiste ren. Dehr. C. Kaandorp sprak hier de aanwezigen toe en zei dank baar te zijn, dat alle deelnemers aan de tocht weer gezond en wel aan de deur afgeleverd konden worden. Overigens wordt deze tocht een probleem. Velen komen er bij en weinig vallen er af, Spr. hoopte van ganser harte, dat allen ook het volgend jaar weer van de partij zullen zijn. Zeer erkentelijk was hij de bur gerij door wiens giften en gaven deze tocht mogelijk was geweest. Dank bracht spr. aan de chauffeurs van particuliere auto's en de bus sen. In deze dank deelden de wijk verpleegster, de dokter, pastoor en dominee. Zeer erkentelijk was hij de heren v. Lienen, Goed en Guther, die in deze organisatie een leeuwendeel voor hun reke ning genomen hadden. Ook werd dank gebracht aan Mevr. Jonker en verder alle helpsters. De verkeersbrigade uit Alkmaar die de gehele colonne door alle moeilijkheden wist te brengen, verkreeg eveneens de dank van het comité. Met een behouden thuiskomst en een welterusten besloot spr. zijn rede en met een pittige mars van het fanfarecorps zocht een ieder zijn voertuig weer op om thuisgebracht te worden. Om precies half drie laat scheidsrechter Verberne begin nen. Berdos heeft een invaller voor de spil, terwijl Schoorl vol ledig is. Direct ontwikkelt zich een vinnige strijd, waarbij de elftallen elkaar niets toegeven. De goede training van de Ber- dos-ploeg komt tot uiting, door dat de spelers steeds iets eerder bij de bal zijn dan hun tegen standers. Beide doelen komen om beurten in .gevaar, waarbij de Schoorldoelman gevaarlijker werk krijgt dan zijn collega. In prachtige stijl weet hij echter voor elke aanval op z'n heilig dom een oplossing. Langzaam weet Berdos het middenveld te bezetten. De druk op 't Schoorl- doel wordt groter, doch slecht schieten en stug verdedigen voorkomt voor Schoorl erger. Met de stand 00 breekt de rust aan. Na de thee een hevig offensief van Berdos. De overwinning wordt geforceerd. Nu eerst komt de zeer sterke verdediging van Schoorl in haar element, waarbij vooral K. de Vet uitblinkt. Er is werkelijk geen doorkomen aan voor Berdos en na pl.m. 20 min. zakt de gehele ploeg af. Schoorl neemt het offensief over en nu wordt Berdos geheel op eigen helft terug gedrongen. De Schoorlvoorhoede is echter on machtig de strijd te beslissen, wat in deze periode zeker moge lijk was. De tijd verstrijkt ech ter'zonder doelpunten, wat vol gens ons wel de juiste verhou ding is. Scheidsrechter Verberne leidde correct. Programma a.s. zondag: Schoorl ISt. Adelbert I 2.30 u. Schoorl IIDuinranders III 12 uur. Naar wij vernemen gaat de heer C. Groothoff per 1 october café Klop verlaten. Hij zal zich elders in ons land gaan vestigen. Daarmede gaat weer een bekende figuur de gemeente verlaten. Op zijn verdere pad wensen wij de heer Groothoff veel succes toe. Ons kon nog niet medegedeeld worden wie de nieuwe eigenaar of exploitant zal worden. Nadat in de afgelopen twee jaren in Alkmaar voor vele be langstellenden cursussen in de Franse taal gegeven zijn op initiatief van de culturele afdeling van de Franse ambassade, zal binnenkort een nieuwe cursus beginnen. Met de leiding is belast mevrouw Dra L. Buning- Bensidoun. Er komen cursussen voor beginners, voor gevorderden afgestudeerden en voor hen die het diplöme de la Sorbonne willen behalen. Het Franse Centrum dat met de organisatie van de cur sussen is belast, genoot nog in juni de belangstelling van de ambassadeur van Frankrijk in ons land. DE VINKENKROCHT ONDER DE LOUPE Hoflaan 2 - Bergen ZONDAG 17 SEPTEMBER NED. HERV. GEMEENTE in de Ruinekerk v.m. 10.15 u. Ds. Visser GEREF. KERK v.m. 10 en n.m. 4.30 u. Ds R. v. d. Berg HERVORMDE KAPEL REHOBOTH n.m. 10 u. Ds L. Lagerweij, Den Haag LEGER DES HEILS (Dorpshuis) zondag v.m. 10 uur. Samenkomst, v.m. 11.30 uur Zondagschool. Donderdag n.m. 2 u. Gezinsbond voor vrouwen, Dinsdagavond 7 u. Breelaan 5 Jeugdbond v. jongelui NED. HERV. GEMEENTE v.m. 10 u. te Schoorl Ds C. M. de jong Avondmaalsviering Zondagsschool te Schoorl 11.15 uur REMONSTRANTSE KERK Fnidsen 37 v.m. 10.30 u. Ds 1. Breukink DOOPSGEZINDE GEMEENTE v.m. 10.15 u. Ds H. Bremer, A dam Voor vissers en verkeer langs het strand (Hoog water plm. 6 uur vroeger) v.m. n.m. (Ingezonden mededeling) Vrijdagavond, zondaqavond, dinsdagavond te 8 uur Emmanuéle Riva en Eiji Okada in 18 jaar Een film van Alain Resnais. Bekroond op het internationale Filmfestival te Cannes. Zaterdagavond, maandagavond, woensdagavond te 8 uur Zondagmiddag te 2.30 uur Carroll Baker, Vittorio Gassman, Roger Moore in de breed opgezette en meeslepende verfilming van Max Reinhardt's beroemde toneelstuk 14 jaar De beroemde legende van de non, die de diepten van het leven leerde kennen. Donderdag 21 september te 8 uur De verfilming van Goethe's drama en Gounod's opera met Gino Mattera, Italo Tajo, Nelly Corradi. Het onsterfelijke gegeven van de man die zijn ziel aan de duivel verkocht. (Ingezonden mededeling) en reumatische pijnen wrijft U eveneens weg met Buiten verantwoordelijkheid der redactie Het ingezonden stuk van „Een Bergenaar" onder bovenstaande ti tel, is mij uit het hart gegrepen. Zelfs zonder een loupe te gebrui ken moet het ieder duidelijk zijn, dat dit stukje Bergen „als een woestenij en als cultuurgrond waardeloos is", zoals de geachte in zender vaststelt. Als bewoner van de Vinkenbaan is deze toestand mij een doorn in het oog en ik ben het.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1961 | | pagina 2