DE RUSTENDE JAGER
m Hartelijk applaus voor
y/ nieuwe najaars-
(lekei books C- Oldenburg
SoMtie
tart het geluk
DOBBEN
A. G. ABBO
DAUMEX
Banketbakkerij
Ter Burg
Xf/
Leden
gevraagd
k a d we r k
1 J
KLAVERJASCLUB
Te huur KOSTUUMS
tegen duibvzuigen
Drogisterij Groeneveld
VANILLE SPRITSJES
Voor prima
toch
Kapsalon
TE SCHOORL.
WAT KUNT U HIER ZIEN?
DAMES-
EN HERENZAAK
Het huis
ucin de
mode
klopt!
ALKMAAR,
Langestr. 16-18
HAARLEM,
Wagenweg 7
Café »t Harger Hoekje"
Toneelhuis W. M. DAMES,
Gevulde koekjes
PHILIPS
Op donderdag 25 oktober a.s. van 19.30 uur tot 22.00 uur.
Vrijdag 26 oktober a.s. van 16.00 uur tot 18.00 uur
en van 19.30 uur tot 22.00 uur.
Zaterdag 27 oktober a.s. van 14.00 uur tot 18.00 uur
en van 19.30 uur tot 22.00 uur, in
99
Vrije toegang
voor personen
boven de
16 jaar.
Gratis
consumptie.
U bent van
harte welkom
Hier kunt u 't complete programma Philips Radio, Televisie,
Grammofoons, Bandrecorders, Bestralingsapparatuur, Philishave,
en Huishoudelijke apparaten bewonderen.
Deskundigen kunnen u alles vertellen over 't nieuwste van t
nieuwste en een demonstratie voor u verzorgen.
DIT IS DE KANS VAN 'T JAAR DIE U BESLIST
NIET MAG MISSEN.
EXTRA ATTRAKTIE
GEDURENDE DE OPENINGSTIJDEN VAN DE SHOW ZAL EEN
PHILIPS DEMONSTRATRICE UIT EINDHOVEN DOORLOPENDE
DEMONSTRATIES VERZORGEN MET DE PHILIPS HUISH. ART
Heereweg 182, Schoorl, telef. 02209-628
Het najaar brengt de pre
mière van een nieuwe
mode. Elegant schouwspel
met het accent op bronzen
tinten en met extra aan
dacht voor het persoonlijk
detail. Mode die door elke
vrouwelijke vrouw met
hartelijk applaus begroet
wordt. Wilt u een compleet
overzicht van de nieuwe
najaarsmode? Kom dan
spoedig bij ons kijken.
voor
oprichting 19 oktober
H. J. SWART
PI a Boekhandel
Laanweg 35 Schoorl
ST.-MAARTEN
ST.-NICOLAAS en PIET
KERSTMAN - KERSTSPEL
THOMAS VAER en PIETERNEL
Voor 50-jarige ABRAHAM
TONEEL - BALLET
VOLKSDANS enz.
OMLOOP 10 - TEL. 723 - SCHOORL
v/h gevestigd 24 jaar te Haarlem
door HENK VAN HEESWIJK
„Dat kan niet," antwoordde ze, zich trachtend te beheersen.
„En doet u me een plezier en praat er met niemand over. Te
meer, omdat u zelf weet, dat ik binnenkort met Henk ga trou
wen."
Van Loon staarde haar, bij het horen der laatste woorden,
met open mond aan. Wat vertel je me nu?" vroeg hij, terwijl
hij zich van pure verbazing geen houding wist te geven. „Trou
wen? Met Henk? Welke Henk?"
Nu was het de beurt aan Sannie om verbaasd te zijn. Ze
zuchtte en keek hem aan. „Heeft hij het dan nog niet verteld?"
Nog grotere verbazing. „Verteld? Wie? Wat? Over wie heb
je het eigenlijk?"
Toen begreep Sannie, dat Haverveld er nog geen woord over
gesproken had, met zijn aanstaande schoonvader over zijn
huwelijksplannen met Sannie. „Henk Haverveld heeft me ge
vraagd om zijn vrouw te worden," antwoprdde ze kalm en
gelaten. „En ik heb hem mijn jawoord gegeven."
„Haverveld?" Hij wiste zich het zweet van het voorhoofd,
„Allemachtig, ik val tegenwoordig van de ene verbazing in de
andere. Daar heeft hij me anders heel niets van gezegd. Hoe
komt dat zo ineens? Wanneer hebben jullie dat bekokstoofd.'
Daar ginds op de Veluwe soms? En ben je van plan om je met
hem te verloven en het dan na een paar dagen weer af te ma
ken?"
Aan Sannie's geduld was nu een einde gekomen. „Neen!
antwoordde ze, kokend van woede, „dat ben ik niet van plan
en wij verloven ons evenmin! Over een paar maanden trouwen
we en wees maar niet bang, dat ik nog eens voor een schandaal
zal zorgen! Mij dunkt, dat u toch wel beter kon weten. Ik trouw
met Henk Haverveld, en dan en dan
Opnieuw verliet de zelfbeheersing haar, maar nog voordat
ze opnieuw in tranen uitbarstte, was ze al de trap opgegaan
naar haar kamer, waar ze languit op haar bed neerviel en snikte,
alsof haar hart zou breken.
Even later sprak Van Loon door de telefoon met Haverveld,
die hij in zijn hotel had opgebeld. De oude heer was hevig ver
ontwaardigd, dat Henk niet met hem gesproken had over zijn
voorgenomen huwelijk met Sannie.
„Dat is me een mooie boel," mopperde hij, toen de verbin
ding tot stand was gekomen. „Vanavond komt Sannie eens
klaps opdagen, vertelt me, dat ze er niet aan denkt zich met
Groeneveld te verzoenen, maar dat ze van plan is met jou te
trouwen. Weet jij daar wat van?"
„Maar natuurlijk weet ik dat, meneer Van Loon. „Om te
trouwen zijn er immêrs twee nodig?" was het enigszins komische
antwoord van Haverveld.
Van Loon had op dit moment geen enkel gevoel voor humor.
Integendeel. Hij was hevig gepikeerd, omdat hij buiten deze
plannen was gehouden. Evenwel moest hij zich inhouden, want
Haverveld was tenslotte de man, die hem van de ondergang
had gered en daarvoor moest hij hem dankbaar zijn. Toch kon
hij niet nalaten zijn ontevredenheid er over uit te spreken.
„Mij dunkt, dat je me dat toch wel eens had kunnen vertel
len."
„Ik vond het beter het initiatief aan uw dochter over te
laten," antwoordde de ander rustig.
Op dit moment ging Van Loon een licht op. „Zeg," vroeg
hij, bijna nog voor de ander was uitgesproken, „heb jij soms
de hand gehad in de verbreking van die verloving?"
Even aarzelde Haverveld. „Meneer Van Loon, ik geloof dat
het beter is voor ons alle drie, wanneer ik u op deze vraag geen
antwoord geef. Wees ervan overtuigd, dat ik u dochter met
hart en ziel liefheb en dat ik niets zal besparen om haar geluk
te verzekeren."
„Hmm," bromde de oude heer, die nog steeds verstoord was,
„erg gelukkig zag ze er zoëven anders niet uit."
„Ze zal een beetje overspannen geweest zijn," meende Ha
verveld.
„Best mogelijk, maar ik kan de gedachte niet van me afzet
ten, dat ik het een vreemde historie vind.'
„Ach, beste meneer Van Loon, er zijn zoveel vreemde his
tories in het leven. Ik heb er een dezer dagen ook een te ver
werken gekregen. Herinnert u het zich nog? Maar enfin, laten
we alles met de mantel der liefde bedekken. Uw prestige is ge
red, alsook uw goede naam. Laat de mensen kletsen over de
verbroken verloving en maakt u zich geen zorgen meer over de
bank. Dat maak ik verder in orde. Ik zal wel maatregelen ne
men, dat ze geen verlies meer oplevert. En als de kletserij wat
gesleten is, trouwen Sannie en ik en hoop ik op uw vaderlijke
zegen."
„Die heb je," antwoordde de aanstaande schoonvader, bijna
geheel verzoend, want Haverveld was immers nog veel rijker
dan Groeneveld! „Tenminste, als ze het niet opnieuw in haar
hoofd krijgt om met de noorderzon te vertrekken."
„Dat geloof ik niet," antwoordde Haverveld lakoniek.
Enkele dagen gingen voorbij, waarin de reorganisatie van de
bank zijn beslag kreeg. De zaak werd omgezet in een N. V.
en Haverveld benoemde een jonge, maar desondanks ervaren
zakeman tot directeur. Van Loon werd uitgekocht, terwijl een
bedrag op zijn naam werd vastgelegd, waarvan hij ruim vol
doende had om te leven. De roddelarij over de verbroken ver
loving stierf even spoedig als ze geboren was en ongeveer een
maand, nadat Sandrien haar verloving had beëindigd, belde
Haverveld haar op. Of het haar gelegen kwam als hij even aan
wipte om het een en ander te bespreken.
„Ik ben geheel tot je dienst," antwoordde ze op zo'n ijzige
toon, dat Haverveld met een onbehaaglijk gevoel de microfoon
op het toestel legde. Ze haatte hem, dat had ze die avond ge
zegd. Ach, onzin natuurlijk. Hij was er rotsvast van overtuigd,
dat ze onbewust ook van hem hield, hoewel ze dat gevoel met
alle macht, die in haar was, trachtte te doden. Onzin, dacht hij
nogmaals. Waren ze, zes jaar geleden, niet dol op elkaar ge
weest? En hoe had ze gehuild, toen hij naar Amerika vertrok?
Nee, ze was natuurlijk uit haar evenwicht gebracht door de
mededeling omtrent de toestand van haar vaders zaken en na
tuurlijk eveneens door de plotselinge breuk met die Groeneveld.
Langzaam aan zou dat alles wel slijten en als ze eerst maar
een poosje met elkaar getrouwd waren, dan zou ze vanzelf wel
tot de konklusie komen, dat ze voor elkaar geschapen waren.
Hij moest geduld met haar hebben en dat had hij immers? Hoe
was zijn geduld in Amerika niet op de proef gesteld? Hoe lang
had het geduurd, alvorens hij daar kon slagen?
Een half uur later zat hij met haar in de ruime salon. Intuïtief
voelde Henk, dat er nog steeds een gespannen sfeer heerste
tussen Sannie en hem en hoewel hij dat lang niet prettig vond,
deed hij net, alsof hij er niets van bemerkte. Rustig haalde hij
een tabakzak en een pijp uit zijn zak en begon met veel aan
dacht voor dit werk te stoppen. Daarna knikte hij tevreden,
stak een lucifer aan en zoog behaaglijk vuur in de tabak. Hij
rookte een poosje, totdat Sannie het stilzwijgen tussen hem
verbrak.
„Ik neem aan," begon ze op dezelfde nuchtere toon, „dat je
hier niet gekomen bent om enkel een pijp te roken."
„Daarin heb je gelijk," antwoordde hij, nog altijd even kalm.
„Laten we dus terzake komen. Je zult misschien wel bemerkt
hebben, dat ik mijn belofte ben nagekomen. Het tekort heb ik
geheel aangezuiverd. Het was groter, dan ik aanvankelijk ge
dacht had en ik heb er zelfs een groot stuk grond in Amerika
voor moeten verkopen. Enfin, dat is een kwestie van tijd, want
dat krijg ik wel weer terug. Al het gevaar is thans definitief
afgewend. Vanzelfsprekend ben ik ook zakerman en heb ik
derhalve maatregelen moeten treffen om te voorkomen, dat
zoiets in de toekomst weer gebeurt. Daarom heb ik de bank van
je vader in een naamloze vernootschap omgezet, waarvan ik
uiteraard de voornaamste aandeelhouder ben. Je vader wordt
een dagje ouder en ik vond het Voor hem beter, dat hij van zijn
rust gaat genieten. Ik heb gezorgd voor hem en hij heeft nu
voldoende geld om volgens zijn stand te blijven leven. De
nieuwe direkteur is, zoals je weet, vorige week in funktie ge
treden en de zaak gaat overigens op de oude voet door. Zoals
je ziet, is alles thans zo geregeld, dat niemand meer te weten zal
kunnen komen, wat er gebeurd is. Niemand, behalve je vader,
jij en ik weten van hetgeen gebeurd is. Enfin, het is nu voorbij.
Laten we er niet meer over spreken. Maar ik heb mijn voor
waarde in onze overeenkomst vervuld en
„Nu ben ik aan de beurt," vulde ze sarcastisch aan.
„Zo zou je het kunnen noemen," antwoordde de man met
enige tegenzin, „hoewel ik het anders gezegd zou hebben.'
Ze weerde hem af. „Bespaar je mooie woorden voor een
lelijke zaak. Bepaal zelf de huwelijksdatum. Je hebt jou aandeel
in de overeenkomst tot een goed einde gebracht, welnu, ik zal
me er ook aan houden."
„Ik had niet anders verwacht," antwoordde hij buigend. „Ik
wil, dat je me evenwel goed zult begrijpen. Tot mij spijt is onze
verhouding tot elkander nog steeds niet zoals die behoorde te
zijn. Daarom stel ik er prijs op te verklaren, dat ik op de dag
van ons huwelijk voorlopig vrijwillig afstand doe van alle rech
ten, die ik dan, volgens de wet zal bezitten. Ik zal je geheel
vrij laten in alles, wat je wilt doen. Het spreekt natuurlijk van
zelf, dat je bij me zult wonen, al was het alleen maar voor het
oog der wereld. Voorlopig blijven we nog in Nederland, omdat
ik eerst wil zien, hoe of het gaat met de Bank in zijn nieuwe
vorm. Bovendien wil ik zo hier en daar in ons mooie land eens
een kijkje nemen voordat ik weer, wellicht voorgoed, naar
Amerika terug ga. Misschien bestaat dan de kans, dat je me na
die tijd met andere ogen zult bekijken. Je weet, dat ik je grenze
loos liefheb en niets anders wil dan jouw geluk. Ik weet ook, dat
je op het moment niet bizonder gek op me bent. Misschien ver
acht je me wel, omdat ik je op een misschien minder gebruikelij
ke wijze als vrouw krijg. Je weet evenwel, hoe ik over je denk
en dat ik je in ieder opzicht vertrouw. Ik heb een villa gehuurd
in een dorp, hier niet ver vandaan. Het is nieuwbouw. Er is
een goede tramverbinding met de stad, zodat je net zo vaak
als je zelf wilt, naar je vader of iemand anders kunt gaan. Bo
vendien zal ik een wagen kopen, waarover je ook zult kunnen
beschikken als je wilt. Je mag, wat mij betreft, rijden leren, zo
dat je kunt gaan, wanneer je dat zelf verkiest. En dat is alles,
geloof ik."
Hij wachtte even en toen ze geen antwoord gaf, vervolgde
hij: „De voorwaarden, die ik stel, zijn meen ik nogal
dragelijk." Dit laatste zei hij op cynische toon, hoewel het San
nie ontging.
Met stijgende verwondering had ze naar hem geluisterd. Hij
liet haar dus geheel vrij, zodra ze getrouwd zouden zijn. In ieder
geval was het verstandig van hem. Hij zag dus wel in, dat ze
voor hem toch onbereikbaar zou zijn. Des te beter.
En toen ze nog steeds niet antwoordde, vroeg hij: „Heb je
misschien nog speciale wensen?"
(Wordt vervolgd)
Dulmzuigen is zeer schadelijk voor de
ontwikkeling van tanden en kiezen.
DAUMEX bevat natuurlijke bitterstoffen
die uw kleine de lust tot dulmzuigen
ontnemen.
Per flacon f 2,95
Voor TEENAGERS „BITEX" tegen
nagelbijten f 1,35
Jan Oldenburglaan 15
Bergen. Tel. 2716
Hereweg 38 Telefoon 322
Ons weekendkoekje:
t
80 cent per 250 gram
2 ons voor 1 gulden.
Dorpsstraat 21 - Bergen
Telefoon 2266
