K
eurslagerij MAASEN
rj,-4U'
drul
(werken
PÖCRETB OOKS
BAKKERIJ BALTUS
..THERMOPANE'
Schildersbedrijf W. Beukers zn.
DRUKKER IJ OLI
E N B U R G
PRESBURG
GEEN GRIJS HAAR
rN\
Liefde op de Hoge Yeluwe
„DE DUINSTREEK"
VRIJDAG 22 MAART 1963
Tweede blad
GEMAKSSCHOENEN
Bockhandel C. Oldenburg
DE VAKMAN achter de toonbank
dus een prima advies
Zakenmensen
BERGEN
BREELAAN 12
TEL. 2123
Ralston,
Flexa,
Ceta Bever,
en
Succes
produkten
m m
Draag
de zo ELEGANTE
LANGESTRMT70,ALKMAAR
DE
BAKKERIJ
A.S. ZATERDAG ALS REKLAME
MET
ZON
5 Gev. koeken van fl.-v. f 0,90
GROTE
250 gr. Berger Duintjes f 0,95
SORTERING
10 heerlijke Jodekoeken f 0,50
Luxe-,
Lunch- en
Koffie-
broodjes
TELEFOON 2595
luchtdichte dubbele beglazing bewezen.
FEUILLETON
10
De Keurslager Uw voorkeurslager
Denk om Uw spaarlabels
20 Spaarlabels en U heeft
1 gulden verdiend.
Bij iedere Gelderse
rookworst 1 spaarlabel
Wij hebben een grote sortering
Groenteconserven, let op, bij ieder
blik of pot 1 spaarlabel.
250 gram KOFFIE f 0,98
plus 1 spaarlabel
100 gram THEE f 0,79
plus 1 spaarlabel
Extra aanbieding voor hond en kat:
1 blik Chappie 0.55
plus 1 spaarlabel
1 blik Kit - E - Kat 0,47
plus 1 spaarlabel
Voordelig Kalfsvlees
500 gram Kalfsfricandeau f 2,75
500 gram Kalfslappen
500 gram Kalfspoulet
500 gram Kalfsgehakt
f 2,30
f 2,30
f 2.-
Woensdag Gehaktreklame
500 gram Gehakt 1,48
en 1 spaarlabel
250 gram Metworst 0,73
Vrijdag en zaterdag*
150 gram Ham f 0,70
150 gram Pekelvlees f 0,68
150 gram Boterhamworst f 0.52
150 gram Leverworst f 0,39
250 gram Metworst
250 gram Leverworst
1,20
BERGEN - Middenpad 5 - Tel. (02208) 2579-2275
50 soorten
BEHANG
in voorraad.
Machinaal
afranden.
Wij vervaardigen alle voorkomende
mei de meesie
spoed
in moderne siijl
en
meerdere kleuren
zoals:
Ook voor
briefpapier
nota's
kunt u bij ons terecht:
geboortekaartjes
enveloppen
labels
folders
circulaires
visitekaartjes
raambiljetten
verlovingskaartjes
enz.
ondertrouwkaarten en
-circulaires
rouwkaarten/circulaires
oot kwa(tiieilsbtukioetk naat
enz.
SCHOORL LAANWEG 35
TELEFOON (02209) 268
van
en het leed is geleden!
Crème MARCHAL is watervast maar u
kunt het met shampo weer uitwassen,
daardoor geen nagroei, BIJ
DROGISTERIJ GROENEVELD,
J. Oldenburglaan 15, Bergen
Laanweg 35 - Schoorl
Deze winter heeft afdoende de waarde van
Neemt voor het volgende
koude jaargetijde
tijdig uw maatregelen.
50 Procent minder warmteverlies
Geen beslagen ruiten
Inlichtingen
Middenpad 5.
Tel. (02208) 2579 - 2275
Bergen
door Henk van Heeswijk
Ze knikte gestreeld. „Geduld, Karei. Misschien een kwestie
van een paar dagen."
Hij wendde zich tot het meisje. „Hoe is het in de Koperen
Ketel?"
„De Pot, bedoel je," verbeterde ze „Best en druk. Je moet de
groeten hebben van Jopie."
„Verroest, heb je het haar verteld?"
Ze schudde haar hoofd. „Jopie begreep gistermiddag al, dat
er met jou wat aan de hand was. Ze dacht, dat je plotseling
mazelen had gekregen."
„Au. Laat me niet zo lachen want m'n hele gezicht doet pijn.
Die Joop. Maar besmettelijk is het wel."
„O ja?" Stien keek geïnteresseerd.
„Zeker. Jij bent tenminste al een beetje aangestoken, zie je?"
„Ik merk er anders nog niet veel van, jongeman."
„Dat merk je geleidelijk aan. Let maar op mijn woorden."
„We zullen wel zien, als het zover is." Ze keek naar de
fruitmand En ze wees naar de heerlijkheden smaakt het?'
„Hou op. Ik krijg alles uitgeperst, want ik kan praktisch niet
kauwen. Die verwenste kaak... Komt de zuster straks... Zullen
we eens een lekker sinaasappeltje voor u uitpersen, meneer
Welsenaar... Lollig, he? Moet je nou niet lachen?
Ze glimlachte. „Dat doe ik al. Morgen zal ik een flesje pap
voor je meebrengen. Met een speen. Kun je zuigen, wanneer
je wilt."
„Welja, steek er de gek maar mee. Wacht maar, zus, tot ik
weer beter ben,"
Mevrouw Welsenaar had met stijgende verwondering naar
het gesprek geluisterd. „Plagen jullie elkaar altijd zo?"
„Allicht," antwoordde haar zoon, „Dat is toch altijd zo met
verliefde mensen?"
„Nou, wij deden het heel anders hoor." verzekerde mevrouw
Welsenaar
„O ja? Hoe? Laat eens horen, mam. Kunnen wij misschien
nog wat leren, he mop?"
„Morgen brengen," was het antwoord. „Ieder doet het maar
op zijn eigen wijze, hoor."
„Zo is het," antwoordde Karei enthousiast. „Maar Stien
meent er niets van, hoor mam. Ze doet maar alsof. In haar hart
is ze smoor op me."
„Gut, dat heeft m'n hart nog nooit verteld. Moet ik toch eens
op letten," sneerde Stien.
Karei keek verheerlijkt naar het meisje. „Jeetje, zus, wat
zullen wij een hoop in te halen hebben, als ik straks weer
beter ben."
Ze keek hem gemaakt verwonderd aan. „O ja? Wat bij
voorbeeld?"
„Dat zeg ik je straks onder vier ogen wel."
„Dus met andere woorden: moeder, hoepel tijdig op," merkte
mevrouw Welsenaar op. „Je moeder zal er aan denken, hoor,"
„Nou, Stien? Heb ik even een verstandige mam?"
Tegen het einde van het bezoekuur waren ze met z'n beiden.
Hij keek haar innig aan. „Stien, mop, kom eens wat dichterbij.
Luister eens, zus, als ik beter ben, gaan we ons verloven, he?
En dan trouwen we van 't najaar. Goed?"
„Hoor hem 's. Moe 'k nou lachen?"
„Stien, in alle ernst: ik meen het serieus."
Ze schudde haar hoofd en keek hem geamuseerd aan. „Karei,
hoe lang kennen we elkaar? Tel de weken eens op."
„Ach, wat doet het er toe. Ik ben dol op je. Dat heb je toch
zeker wel gemerkt, of niet?"
„Ik heb genoeg gemerkt de laatste weken. Maar ik blijf
nuchter en met beide benen op de grond, jongeman. Natuurlijk
mag ik je wel, soms. Niet altijd. Houd je mond en laat me
uitspreken. Enfin, we praten er later nog wel eens over."
„O Stien, wat ben jij een harde. Waarom pijnig je me zo?"
„Je pijnigt jezelf, je bent een kwajongen, hoor je?"
„Moe k nou lachen?"
„Je hoeft mij niet na te apen. Ik zeg het tegenwoordig bijna
nooit meer."
„Jammer. Ik vind het leuk. Zeg, zwart staat je ontzettend
aardig. Mooi kettinkje heb je om je hals. Moet ik straks even
van dichtbij bekijken."
Ze kleurde. „Blijf je zo?"
Hij knikte beslist. „Altijd. Ik bewonder je geheel, zie je? Van
je keurige kapsel tot aan je voortreffelijke genylonde benen.
En ik prijs me iedere dag gelukkiger, dat ik je heb leren
kennen."
„O Karei, praat toch alsjeblieft niet zulke onzin."
„Maar zus, ik meen het. Eerlijk."
„Je maakt me verlegen met al die lof. Moet je me van de
winter eens zien in overal en op klompen."
„Ik ben er van overtuigd, dat zelfs die kleding je flatteert.
Meisje, wat houd ik ontzettend veel van je."
„Karei ik kom niet meer, hoor je?"
„En niet minder ook. Morgenmiddag twee uur, he?"
„Je bent nog net een kind," antwoordde ze lachend, maar
toen het bezoekuur voorbij was, boog ze zich over hem heen en
gaf hem een lange zoen. „Dag apekop."
Hij trok haar heftig tegen zich aan. „Wat klinkt dat leuk uit
jouw mond."
„Laat me los, lammeling, anders geef ik je nu een tik."
„Nog één zoen, moppie, toe, alsjeblieft..."
En Stien was niet zo goed, of andermaal drukte ze haar volle
lippen op de zijne. Met een blijde zucht keek hij haar na tot ze
de zaal uit was.
Maandagsmiddags was Stien laat. Het was ontzettend druk
in het restaurant en niet nadat ze een complete ruzie had gehad
met haar chef kon ze wegrijden, vijf minuten voor twee. Zodat
ze pas tegen half drie in het ziekenhuis was.
Zijn gezicht klaarde op, toen ze gehaast binnenkwam. Aan
zijn bed zat ditmaal vader Welsenaar, die ze een hand gaf,
waarna ze zich toch nog lichtelijk blozend over de patiënt boog
en hem een zoen gaf.
„En? hoe gaat het met de vertegenwoordiger in ruste?"
„Best," antwoordde hij grimmig. „En ik hoef me voorlopig
ook niet te haasten. Lees maar."
Hij reikte haar een brief over en ze zag op het couvert, dat
hij aangetekend verzonden was. Ze haalde het vel papier er uit
en terwijl ze las, trok het bloed uit haar gezicht weg. Nadat ze
de brief gelezen had, keek ze naar de jongeman in bed.
„Prettig, he?" zpi hij.
„Wat een gemene streek, net nu je ziek bent."
„Een vervelende samenloop van omstandigheden," meende
vader Welsenaar te moeten opmerken. „We wilden net bellen,
vanmorgen, om te melden, dat Karei in het ziekenhuis lag,
toen de brief kwam. We hebben hem meteen hierheen gebracht.
Ik wil mijnheer Ganzevoort de situatie uiteen zetten, maar
Karei wil het niet hebben."
„Ik rijd er vanavond heen," besliste Stien resoluut.
„Dat zul je wel laten," antwoordde de patiënt strak. „Als
meneer Ganzevoort soms denkt, dat ik niet buiten hem kan,
dan vergist hij zich."
„Wat bedoelt hij met die afspraak?" vroeg Stien, nadat ze de
brief nog eens gepakt en gelezen had.
„O, vrijdagavond zei hij, dat hij iets belangrijks met me te
bespreken had. Of ik kon blijven eten. Maar ik wilde naar jou
toe en ik zei, dat ik verhinderd was om te blijven, maar dat ik
om een uur of negen wel wilde terugkomen. En dat was goed.
Maar ja, na dat gijntje van vrijdagavond op de Hoefweg heb ik
natuurlijk helemaal niet meer aan die afspraak gedacht."
„Ja maar.dit laat je toch niet op je zitten?" vroeg Stien.
„Dat hebben mijn vrouw en ik ook al gezegd," voegde
Welsenaar er aan toe.
Karei knikte resoluut. „Dat laat ik wel op me zitten. Ik heb
dit al min of meer zien aankomen. Ik vertel je later wel eens
alle bizonderheden. Die doen nu niet terzake. Het is echt de
oude Ganzevoort. In een opwelling van drift geschreven en
verzonden, toen ik vrijdagavond zonder bericht wegbleef. Als
hij even de moeite had genomen om naar huis te bellen, had hij
de oorzaak van mijn niet komen kunnen vernemen. Nou, 't
zal me een zorg zijn. Werk genoeg. Ik kan zo beginnen bij
Spaander en Berg in Amsterdam. Een paar jaar geleden hebben
ze al gevraagd, of ik niet voor hem wilde gaan reizen. Ik heb
de firma Ganzevoort beslist niet nodig. Werkelijk niet."
„Toch vind ik het een minne streek om iemand te ontslaan,
alleen omdat hij zich niet aan een gemaakte afspraak heeft ge
houden. Nota bene in je vrije tijd." Stien keek verstoord.
„Laat hem verroesten met z'n schriftenfabriek. Hij zal me nog
wel missen, let maar op mijn woorden. Nu ja dan neem ik een
passant vakantie, als ik weer beter ben. Gaat in één moeite door.
Hoewel, het is nu net de drukke tijd."
„Drukke tijd? In de zomer?" Stien geloofde hem niet.
„Natuurlijk, zus. In september beginnen de scholen weer.
Hebben de kinderen van alles nodig, voornamelijk schriften,
opschrijfboekjes, balpennen, gommetjes, kladblocs, dictaatcahiers,
noem maar op. In deze weken verkoop je het meest."
„Dan is het wel dubbel sof, dat je nu net in het ziekenhuis
ligt."
„O, geeft niets," antwoordde Karei luchtig. „Daar maak ik me
het minste druk over."
Stien dacht na. „Ik heb intussen al heel wat op m'n geweten
gekregen."
„Wat bedoel je?"
„Nou, het is toch uiteindelijk mijn schuld, dat je hier ligt?
Als ik vrijdagavond niet zo lelijk tegen je gedaan had zouden
mijn broers er niet op gereageerd hebben."
„En ik ben machtig blij, dat het zo gelopen is. Want nu heb
ik je en ik laat je niet meer los. mop."
Ze fronste haar wenkbrauwen. "Ho, ho, jongeman, je zegt
dingen, die je heel niet kunt verantwoorden. Wie zegt jou, dat
je mij hebt? Ik ben geen artikel uit je collectie!"
Welsenaar schoot in een lach en Karei grinnikte appreciërend.
,.Je bent de beste, Stien. Het idee: een artikel uit mijn collec
tie. Origineel ben je, dat is een feit."
„Maar als je ziek bent, mag hij je toch niet ontslaan? En nog
wel op staande voet."
„Het kan me allemaal geen fluit schelen, of het mag of niet
mag. De sfeer is bedorven en ik heb hem werkelijk niet nodig.
Werk genoeg voor een vertegenwoordiger, die verkopen kan.
Zal ik me daar druk over maken."
„Als ik vanavond nu eens naar Uchelen ga en met je baas
praat?" opperde Stien nog eens.
„Moppie, als je me met alle geweld kwijt wilt, dan moet je
dat doen. Dat is de beste en snelste methode om van me af te
komen. Dat wilde je immers zo graag? Nou, je hebt nu de kans.
Afgezien van het feit dat ik onder geen enkele omstandigheid
meer naar de firma Ganzevoort terug wil. Dus alleen daarom
al heeft het geen enkele zin, zie je?"
„Ja maar, Karei, hoor nou eens. Dan krijg je ook geen zie
kengeld."
„Dat is even een ramp? Heb jij maar geen medelijden met mijn
portemonnaie. Als het moet kan ik het wel een jaartje uitzingen.
En langer. Achteraf is het helemaal niet erg. Ik heb wel zin om
voor Spaander en Berg te gaan reizen."
Ze haalde haar schouders op. „Dan moet je het zelf weten.
Maar als ik wat goed kan maken, dan zeg je het maar. Ik wil
het met alle liefde voor je doen."
,,Dank je, Stien, dat zal ik onthouden. Maak je alsjeblieft geen
verwijten, want dat is niet nodig."
Om drie uur sloeg ze haar armen om zijn hals en keek hem
vriendelijk knikkend aan. „Kan ik echt niets voor je doen,
Karei?"
„Zeker. Me een heleboel keren zoenen."
„Ach, malle, dat bedoel ik niet."
„Ja, maar ik wel. Kun je een beetje medelijden opbrengen
voor een arme, mishandelde en werkloze vertegenwoordiger
alsjeblieft?"
„Ze wreef met haar wang tegen de zijne. „Apekop." Maar
haar zoen was lang en gemeend. Verdraaid, als ze niet van dat
jong ging houden.
HOOFDSTUK 10
Geen nieuw spelletje meer
Vier dagen later was er blijdschap in de Boothlaan nummer
33. En bloemen. Want 's morgens bracht Stien hem persoonlijk
van het ziekenhuis thuis in zijn eigen wagen. En in de voor
kamer, waar een divan voor hem gereed stond, bewonderde
hij een kolossale bos bloemen, die de kamer vervolde met zijn
geuren. Hij las het kaartje en Stien stond er glunderend bij te
kijken. „Welkom thuis wenst u de gehele familie Van Essen".
En het woordje „geheel" was dik onderstreept.
„Nee maar, dat is... dat is..." constateerde de jongeman,
stom verbluft.
„Tevreden?" vroeg het meisje.
Hij knikte. „Allicht, Dus... ook van je broers?"
BEMEST UW TUIN GOED.
Hoewel de respectievelijke tui
nen nog in een winterse rust zijn
gedompeld gaan veel bezitters nu
reeds plannen maken voor de ko
mende zomer. Eén facet is het
bestellen van het zaaizaad, een
ander facet is de bemesting. Wat
dit laatste betreft, willen wij u
aanraden: Bemest uw tuin goed,
dat wil zeggen geeft niet te wei
nig maar beslist ook niet te veel.
Uit de uitkomsten van het grond
onderzoek in particuliere tuinen
door het Bedrijfslaboratorium
voor Grond- en Gewasonderzoek
te Oosterbeek blijkt steeds weer
dat de bemestingstoestand in zeer
veel tuinen onevenwichtig is.
Voorbeelden van een overmaat
aan kalk en een schrijnend tekort
aan kali en magnesium en ook
omgekeerd zijn er te over.
Daarom een goede raad: Be
mest met oordeel en als u het
goed wilt doen laat dan eens een
grondmonster nemen. Het bemes
tingsadvies dat u daarna krijgt
toegezonden blijft ongeveer vijf
jaar geldig.
GENOEG BROOD
VOOR ALLEN.
De „Oostenrijkse Bauernbünd-
ler" stelt de vraag of er genoeg
brood voor ons allen is op deze
wereld, vooral met het oog op de
snel toenemende wereldbevol
king. Het blad komt dan tot de
conclusie dat er nog grote onge
bruikte mogelijkheden zijn. Voor
ieder mens op deze wereld is 1J^
ha cultuurgrond beschikbaar,
waarvan slechts één derde wordt
benut. Twee derde van de boe
ren in de wereld werkt nog met
de primitieve houten harkploeg.
De opbrengsten zullen in de toe
komst niet alleen sterk stijgen
door verbetering van de cultuur
maatregelen, maar vooral ook als
de algehele koopkracht toeneemt.
Het analfabetisme is momenteel
nog de grootste rem op de ver
hoging van de opbrengsten in de
minder ontwikkelde gebieden. De
overdracht van de kennis, die in
ruime mate aanwezig is, wordt
daardoor zeer bemoeilijkt.
Een advertentie met een
korte suggestieve tekst
brengt uw zaak of
bedrijf onder de ogen
van de vele lezers van
ons blad I I
