r
Raadsleden stellen vragen aan
B. 8c W. over huisuitzettingen
Midget-Golfbaan
Liefde op de Hoge Veluwe
„DE DUINSTREEK"
VRIJDAG 21 JUNI 1963
Tweede blad
V..
BERGEN
De gemeenteraadsleden voor
het Middenblok, de heer J. J.
Dinkelberg en mevrouw J. J. R.
Zeiler-Kouwenaar, hehben de
volgende schriftelijke vragen
burgemeester en wethouders
vau Bergen gesteld:
1. Heeft Uw college kennis
genomjen van de in grote op
maak verschenen publikatie in 't
Noordhollands Dagblad van 11
juni j.l., volgens welke het ge
zin Laman op 10 juni j.l. uit
een zomlerwoning aan de Nes-
dijk is gezet op last van het ge
meentebestuur
2. Indien dit bericht juist is,
geschiedde dan deze uitzetting
op grond van een vordering van
deze zomerwoning ten behoeve
van een andere gegadigde, of
wel op grond van het feit, dat
het gezin Laman zonder vesti
gingsvergunning in de zomerwo
ning verbleef?
3. Indien hier sprake was van
een vordering, is het College
dan van mening dat de behoef
ten en belangen van de ingevor
derde dermate groot waren, dat
daarvoor een gezin van vier per
sonen (het gezin Laman) op stel
en sprong moest wijken? Kan
het College mededelen of deze
persoon tot nu toe geen ande
re woonruimte had?
4. Indien hier sprake is van
een uitzetting op grond van het
ontbreken van een vestigings
vergunning, welke redenen had
het College dan om juist nu tot
uitzetting over te gan, daarbij
in aanmerking nemende dat de
heer Laman een woning in aan
bouw heeft te Roermond; wel
ke uiterlijk 12 jüli a.s. zou wor
den voltooid? Waarom kon deze
voltooiing niet wordt afgeiwacht.
Indien, anderzijds, het gezin
Laman geen dag en geen uur
meer in Bergen kon worden ge
tolereerd waarom is dan niet
onmiddellijk opgetreden toen
dit gezin zich in Bergen tracht
te te vestigen en wel op de kie
zerslijst is geplaatst?
5. Is het juist dat, zoals het
courantenbericht vermeldt, de
ontruiming en terbeschikking
stelling van het zomerhuis door
Uw College als voorwaarde wa
ren gesteld voor het mogen be
trekken van de hoofdwoning
door een nieuwe eigenares? Zo
ja, had het dan niet meer voor
de hand gelegen, aan die nieuwe
eigenares de verplichting op te
leggen het gezin Laman elders
onder te brengen en haar eerst
toe te laten nadat zij aan die
verplichting zou hebben vol
daan - waardoor deze pijnlijke
uitzetting ons dorp bespaard
had kunnen zijn?
6. Moet uit het voorgaande
worden geconcludeerd dat het
gezin Lamian rustig had kunnen
blijven wonen indien het huis
niet was verkocht? Zo ja, welk
redelijk motief had uw College
om in de verkoop plotseling een
grond voor uitzetting te vinden
en woonruimtewinst te slaan
ten koste van een gezin van vier
personen ten behoeve van een
alleenstaand persoon
7. Is het juist dat de betreffen
de zomerwoning door de vorige
eigenaar op eigen kosten zon
der subsidie is gebouwd? Zo ja,
is Uw College dan niet van me
ning, dat juist zulke nieuw ge
schapen woonruimte in beginsel
ter vrije beschikking van de
eigenaar diende te worden ge
laten, zodat het gezin Laman,
dat niemand in de weg zat, ge
lijk gesteld had moeten worden
met de bewoner van een in de
vrije sector gebouwd pand?
8. Is het juist dat, zoals het
courantenbericht vermeldt, het
verantwoordelijk lid van Uw
College aan de verslaggever zou
hebben verklaard: „Wij willen
deze mensen echt wel helpen
maar wij kunnen eenvoudig
niet"? Zo ja, is Uw College dan
niet van mlening dat deze uit
spraak voorbijziet, dat „deze
mensen" niet in moeilijkheden
waren gekomen indien de ge
meente de uitzetting niet had
geforceerd, m.a.w. dat indien
hier sprake is van een noodgeval
deze nood alleen door toedoen
van het gemeentebestuur is ont
staan?
9. Is het juist dat deze uit
zetting geschiedde tegen de wil
van de huidige eigenares en dat
deze geweigerd heeft de zomer
woning aan de door de gemeente
aangewezen gagadigde ter be
schikking te stellen zodat de zo
merwoning voorlopig leeg zal
blijven staan? Zo ja, welk alge
meen belang acht het college
dan door de uitzetting eigenlijk
gediend?
10. Is het juist, dat het ver
antwoordelijk lid van Uw Col
lege nog op zaterdag 8 juni aan
de heer Laman heeft gezegd, dat
waarschijnlijk geen ontruiming
zou plaatsvinden, waarna niet
temin op maandag 10 juni on
verhoeds de uitzetting is gevolgd
Zo ja, wat is de reden voor de
ze houding geweest?
11. Heeft Uw College kennis
genomen van het feirt, dat een
andere uitzetting, n.l. die van
het echtpaar Boots aan de Rus-
senweg, in bedoelde perspubli-
katie in één adem werd ge-
noemid met de uitzetting van 't
gezin Laman, waarbij deze pu
blikatie het doet voorkomen als
of ook het gezin Boots op last
van de gemeente wordt uitge
zet omdat men niet over een
vestigingsvergunning zou be
schikken? Is dit aldus door uw
College aan de pers voorgesteld?
12. Is het niet veeleer juist,
dat het echtpaar Boots is uitge
zet naar aanleiding van een ge
rechtelijk vonnis? Zo ja, had het
gemeentebestuur dan ten deze
niet een onpartijdige houding
dienen aan te nemen?
13. Indien evenwel het echt
paar Boots inderdaad zonder
vergunning aan de Russenweg
verbleef, waarom heeft uw Col
lege aan dit echtpaar dan na de
ontruiming wél een andere wo
ning aangeboden? Hoe is dit te
rijmen met de waarschuwingen,
die Uw College onder meer blij
kens de persberichten heeft ge
richt tot bewoners zonder ver
gunning, en hoe is dit bovenal
te rijmen met de houding, die
Uw College zelf heeft aangeno
men tegenover het gezin Laman,
dat anders dan het echtpaar
Boots nog twee kinderen telt
ook?
14. Is Uw College niet van oor
deel, dat de geruchtmakende uit
zetting aan de Nesdijk aan de
naam v. Bergen geen goed doet
juist omdat zij geschiedt in een
tijd dat stoeten buitenlanders
binnenstromen die alle verblijf-
ruimte in de gemeente geduren
de de gehele zomer vrijelijk mo
gen betrekken?
15. Is Uw College voorts niet
van oordeel dat door publika
tie als die op 11 juni in de pers
verschenen zijn ongerustheid en
rechtsonzekerheid wordt gewekt
ook bij diegenen die wél wettig
een zomerwoning in gebruik
hebben?
16. Welke maatregelen denkt
Uw College te nemen om der
gelijke onverkwikkelijkheden in
het vervolg te voorkomen?
Bergen 18 juni 1963,
Getekend,
J. J. Dinkelberg
J. Zeiler-Kouwenaar
SCHOORL
Morgenmiddag om 3 uur zal
burgemeester Bergh de Midget-
golfbaan aan de Heereweg of
ficieel openen. De man, die de
baan om zo te zeggen uit de
grond heeft gestampt, de heer
Schmidt uit Bergen, heeft dins
dag j.l. een persconferentie be
legd waarbij het een en ander
uit de doeken werd gedaan. Het
terrein is 3500 m2 groot en ligt
tussen de Heereweg en het
Achterpad, terwijl de baan zo
wel van de Heereweg als het
Achterpad te bereiken is. Ook
voor een parkeerterrein is ge
zorgd.
De heer Schmidt vertelde, dat
mjen de baan een parkachtig aan
zien wil geven doch gezien het
feit dat de planttijd voorbij is,
zal de baan volgend jaar zijn
definitieve uiterlijk krijgen. Dit
geldt ook voor het provisori
sche gebouw dat in 1964 zal wor
den vervangen. Er is een terras
je gebouwd waar men kan uit
rusten en alcoholvrije dranken
en ijs bestellen. De golfbaan
wordt een officieel erkende wed-
strijdbaan na zijn goedkeuring
door experts.
De midget-golfsport heeft de
laatste jaren een grote vlucht
genomen, het is een vorm van
het bekende golfspel dat jaren
lang aan een bevoorrechte klas
se van sportliefhebbers was
voorbehouden. In het buiten
land is de vorm van vrijetijds
besteding zeer populair, in West-
Europa zijn 360 midget golfba
nen aangelegd, terwijl ons land
er thans ongeveer 15 bezit. Een
complete midget-golfbaan be
staat uit 18 holes en het is de
bedoeling om de bal met be
hulp van een golfstick in het
doel (hole) te slaan en wel in
zq weinig mogelijk slagen.
Men heeft ongeveer 3 kwar
tier de tijd om alle 18 holes te
maken; het ds een rustige en
ontspanninggevende sport.
In Amerika, waar evenals in
vele andere landen de midget
golf veel wordt beoefend, be
schouwen artsen het als de bes
te remedie tegen de z.g. mana
gerziekte.
Het is bijzonder verheugend
dat thans ook in Schoorl een
baan is ingericht die aan de
meest strenge eisen voldoet.
De heer Schmidt zei te hopen,
dat zich spoedig een of meer
clubs zullen vormen die van
deze nieuwe baan gebruik kun
nen maklen.
Men heeft in onze gemeente
verschillende jaren met plannen
rondgelopen om een midgetgolf -
baan aan te leggen, maar in ver
band met de hoge kosten van
aanleg kwam hier niets van.
Daarom te meer is het initia
tief van de heer Schmidt te prij
zen en we hopen dan ook, dat
dit initiatief rijkelijk beloond zal
worden door grote en voortdu
rende belangstelling voor deze
sport. Ook hopen we, dat de
weer-goden ons morgennrddag
welgezind zullen zijn, zodat de
officiële opening niet letterlijk
en figuurlijk in het water valt.
GESLAAGD
De heer Th. A. van Schagen,
werkzaam 1 bij banketbakkerij
ter Burg, slaagde dezer dagen
bij het gehouden examen te Alk
maar voor het diploma vakbe
kwaamheid banketbakker.
INENTING
Blijkens een advertentie in dit
nummer bestaat er gelegenheid
voor inenting tegen pokken bij
dr. Risselada en dr. Brust.
Nieuwe dameskapsalon
Zoals u wellicht nog weet,
heeft de fam. Laan in de zomer
van 1962 het kappersbedrijf van
de heer Venneker overgenomen.
De herenkapsalon werd toen ri
goureus herbouwd, maar de da
mes moesten nog even geduld
hebben. Dezer dagen is de da
meskapsalon die achter de he-
rensalon is gebouwd, in bedrijf
I gesteld. De ruimte beslaat 20'
m2 terwijl 6 dames tegelijk hun
1 lokken kunnen laten Verfraaien.
Het geheel maakte een verzorg
de indruk en wij hopen dan ook
dat de fam. Laan er veel succes
mee heeft.
De salon werd gebouwd door
aannemer Schotvanger, waarbij
hij werd terzijde gestaan door
de heren Louter, Masteling en
de Winter, resp. als schilder,
aanlegger van sanitair en elec-
triciteit. De fa. Pot zorgde voor
de stoffering, tewijl de heer
v. d. Leek uit Hoorn de zaak
meubileerde en van de benodig
de kappersattributen voorzag.
FEUILLETON
19-
!e
door Henk van Heeswijk
's Avonds reed hij al vroeg naar Otterlo en op de Pothoven-
laan zette hij zijn wagen aan de kant, waarna hij het erf opliep.
Twee van de jongens waren achter het huis aan het werk en
keken op, toen ze hem om de hoek zagen komen. Ze staken hun
hand op ten groet en een van hen zei: ..Stien is er nog niet.
Hij bleef bij het tweetal staan en keek naar hun werk; ze
waren druk bezig een traktor te repareren. De oudste van beide
kwam overeind, veegde zijn handen aan een dot poetskatoen
at en keek naar de bezoeker, ,,'t Komt goed uit. dat je wat vroeg
bent, Karei. Vóór Stien thuiskomt, wil ik je wat vertellen.
Karei knikte en volgde de ander naar binnen. Hij groette
mevrouw van Essen en ging met de jongeman naar de voor
kamer. ..Laten we bij het raam gaan zitten, dan kunnen we
Stien zien aan komen, stelde de ander voor.
Karei zakte neer in een gemakkelijke stoel en probeerde zich
de voornaam van de oudste broer te herinneren. En opeens
schoot hem die weer te binnen: natuurlijk, dit was Kees.
Ze staken een sigaret op en de boerenzoon keek eens naar
de vertegenwoordiger. „Karei, wij, de jongens hebben je ver
keerd beoordeeld. Dat pak slaag toen... nou ja, het is gebeurd
en je hebt er gelukkig alleen maar een litteken van over ge
houden. Dat is wel niet zo leuk, maar...
Karei schudde zijn hoofd. „Laten we er maar niet meer over
praten. Ik heb het sportief opgevat. Ik heb het zelfs gerespec
teerd, dat jullie zo ie zuster beschermen.''
„Oké, Karei, het is voorbij. Maar daarover gaat het eigenlijk
niet. De kwestie is... je weet al zo n beetje van ons en Stien en
je weet natuurlijk ook, dat Stien zo half en half verloofd was?'
„Met Gerrit Davelaar?"
Kees van Essen knikte. „Met Gerrit. onze buurjongen. Per
soonlijk ben ik nooit zo heel erg gek op hem geweest. Wim,
één van m'n broers, was zo ongeveer zijn kameraad. Gerrit lust
wel een glas bier en een borreltje. Hier in Otterlo hield hij zich
doorgaans nogal koest, maar als hij uit de buurt was, dan dronk
hij wel eens teveel. En Wim ging van lieverlee mee doen.
Dat stond ons al niet aan. Vader en moeder evenmin En voor
ik er goed en wel erg in had, bleek Stien zwaar verliefd te zijn
op die knul. Wat moet je dan? Zeggen: dat kan niet? Wij hebben
wel eens gepraat met Gerrit. maar het hielp niet veel. Enfin,
je zal er wel wat van weten. Hij ging varen en toen was het
helemaal mis. De laatste keer hebben ze trammelant gehad en
is Gerrit met een boze kop we.r naar zijn schip gegaan. Jij kwam
er voor in de plaats en nu je een keer bij ons over de vloer
geweest bent en wij je hebben kunnen bekijken, hebben we wel
aan jullie gezien dat Stien en jij best met elkaar overweg kunnen.
Stien is een nette meid en bovendien verbazend serieus. Ik ben
een beetje haar vertrouweling en zij heeft mij zo het een cn
ander over jou verteld. En over het feit, dat jij mst haar wilt
trouwen. Stien voelt zich nog niet vrij en heeft een paar weken
geleden naar Gerrit geschreven. Een ander meisje zou zonder
meer die vent de bons gegeven hebben en in de armen van haar
nieuwe vrijer gekropen zijn, maar dat doet onze Stien niet.
Ik zei al: ze is verschrikkelijk serieus. Ze heeft jou, meen ik. ook
gezegd, dat ze eerst haar woord van Gerrit terug wil hebben,
niet?"
Karei knikte. „Zoiets ja.
„Dat is voor jou niet leuk, maar dat moet je toch in haar
respecteren."
„Maar dat doe ik! Wat denk je wel?"
„Weet ik. Stien heeft het me verteld. Nou, om maar spijkers
met koppen te slaan: er is vanmorgen een brief gekomen van het
schip van Gerrit. Door eén ander geschreven. Gerrit heeft in een
dronken bui haar brief voorgelezen aan de bemanning en er
zich over vermaakt. Ik zal verder maar niet in bizonderheden
treden, maar de inhoud komt hierop neer: Gerrit moet Stien niet
meer. Veel te degelijk en zo."
Karei keek hem ontzet aan. „En heeft Stien die brief gelezen?"
Kees knikte bevestigend. „Ja ze heeft vandaag late dienst
„Nou, je begrijpt wel, wat het gevolg was: tranen met tuiten."
„Houdt ze dan nog van die vent? O, sorry...
„Laat maar, Karei. Je weet hoe, hoe vrouwen zijn... Of laat
ik liever zeggen: van vrouwen kun je nooit hoogte krijgen.
Achteraf blijkt nu, dat ze inderdaad nog wel van hem hield.
Dat zal ook wel de reden zijn, dat ze zo heel voorzichtig met jou
was en zich in geen enkel opzicht wilde binden. Zo is ze nu een
maal. Moeder heeft haar wat gekalmeerd en ik heb de Koperen
Kop gebeld, dat ze niet lekker was en misschien niet kwam.
Maar een uurtje later was ze in zoverre weer zichzelf, dat ze
aan het werk wilde gaan. Om elf uur is ze weggefietst. Misschien
wel het beste. Werk geeft afleiding."
Karei dacht na. „Dat zal haar een hele schok gegeven heb-
ben."
„Ja, jong dat is het rechte woord. Je begrijpt, dat de jongens
razend zijn. Dat koelt wel af en Gerrit zal wel zo verstandig zijn
om voorlopig niet thuis te komen. Wij zijn op onze manier na
tuurlijk allemaal gek op onze zus. Per slot van rekening hebben
we er maar één. Zo, dat is het dan. Ik meende er goed aan. te
doen jou op de hoogte te stellen vóór ze thuis is. Misschien weet
jij er wat op? Ik bedoel: je houding te bepalen."
Karei dacht een poosje na en knikte langzaam.^..Wellicht is het
beter, als ik nu ga en een paar dagen wegblijf?
Kees keek de ander aan. „Ik ben blij. dat je er zelf over
begint. Wij, de jongens, mogen je wel. En de oudjes eveneens.
Ik heb zo eens gesnuffeld in Ede en ik heb geen kwaad woord
over je gehoord Dat grapje met die schilderijen, daaar kun je
ook niets aan doen. En als je weer werk krijgt, zal niemand
hier in huis er bezwaar tegen hebben, als jij onze Stien ter
zijner tijd weghaalt, zie je? Maar ik geloof dat het voor jou en
Stien. voor jullie beiden beter is, als je een paar dagen bij haar
uit de beurt blijft. Ze zal dit wel alleen willen verwerken. Ik
ken haar en zo zijn we allemaal. En reken verder maar op ons.
Je hebt aan den lijve ondervonden, hoe gek we op onze zus zijn
Daarom hebben we aan jou nog wat goed te maken. Wij
houden wel een extra oogje in het zeil.
Karei drukte dankbaar de uitgestoken hand en stond op.
„Afgesproken, Kees, ik smeer 'm. Ze zal nu onderhand klaar zijn.
Apropos ik ga de 16de aan het werk. Dat is vrijdag. Als ik
dan donderdagavond eens aan wip?
„Je hebt thuis telefoon, he? Als ik niet bel, is het in orde. En
anders hoor je het wel. Fijn, dat je weer werk hebt.
„Tot ziens."
De week ging voorbij en Karei bereidde zich voor op zijn
nieuwe werkkring. Liet zijn wagen nakijken, zodat deze zo
bedrijfsvaardig mogelijk zou zijn en verlangde er naar weer naar
z'n klanten te kunnen gaan. Donderdagsmorgens kreeg hij een
briefje thuis van zijn nieuwe werkgever, een gedrukte kaart er
bij, die blijkens het briefje, aan alle klanten van de voormalige
firma Ganzevoort was verzonden en waarin werd medegedeeld,
dat per 16 september de heer K. Welsenaar weer als vanouds
de vertegenwoordiging op zich zou nemen, nu voor de firma
Spaander en Berg.
Met welk schrijven Karei bizonder in zijn schik was. Enerzijds
een eerherstel, anderzijds zouden zijn klanten vóór zijn komst
weten, dat de firma Ganzevoort was opgegaan in de firma
Spaander en Berg en dat er verder niets veranderen zou,
omdat de oude vertegenwoordiger bleef reizen.
Donderdags in de vooravond werd er gebeld. Vader Wel
senaar nam de telefoon aan en riep: „Karei, voor jou!
„Met Welsenaar."
„Met Kees van Essen, Karei. We hadden afgesproken, dat
zonder bericht vanavond zou komen, he?
„Ja.
„Ta,
Kan het soms niet doorgaan? Is er wat met Stien?
jong, er is zeker wat met onze zus.
„Is ze er nog steeds van overstuur?
„Wat ze heeft, moet je zelf maar uitkienen. Maar ondanks de
afspraak, wilde ik voor de zekerheid nog maar even bellen zie
je? We verwachten je vanavond. Wat denk je? Heb je zin?
„Nou, dat hoef je niet te vragen. Kees, antwoordde de
aangesprokene verheugd. „Maar hoé is het met Stien?
„O, maak je maar geen zorg. Die is er zo'n beetje overheen.
Ze weet natuurlijk niets van ons gesprek van maandagavond
en doe jij nu ook maar net of je nergens van weet, he? Een leug
entje voor bestwil, zullen we maar zeggen. O ja, dat is waar ook.
Vanmorgen had ze het net over je.
„O ja? En wat zei ze?" Vroeg Karei gretig.
„Ze zei: Gek, Karei is ook al in dagen niet geweest. Hij zal
toch niets hebben? Ik zei toen langs m'n neus weg: Geduld
misschien komt-ie vanavond wel onverwacht. En weet je, wat
ze daarop antwoordde?"
„Nou" Karei stond op hete kolen van nieuwsgierigheid.
„Ze zei: 't Zal eens tijd worden. Ik verlang echt naar 'm.
„Jeetje, Kees!"
„Het zit wel snor, Karei. Wat doe je? Kom je?"
„Allicht, grapjas. Hier staat er nog één die brandt van ver
langen."
„Moe 'k de brandweer bellen?"
„Moe 'k nou lachen?"
Kees grinnikte. „Je lijkt Stien wel. Tot ziens, geluksvogel".
Acht uur is ze wel thuis."
Met kloppend hart zette Karei die avond zijn wagen stil cn
keek naar het huis. Hij zag Stien opstaan en terwijl hij de wagen
sloot, had ze de deur al open.
Glimlachend liep hij op haar toe. „Hallo, mop. Jeetje, wat
heb ik in deze dagen naar je verlangd." Hij kustte haar zacht.
Ze sloot de deur achter hem en leunde er even tegen. „Daar
heb ik anders niet veel van gemerkt," antwoordde ze op onge
woon zachte toon.
Hij knipoogde. „Een klein geheimpje, zus. Een verrassinkje.
Als ik je nou eens vertel, dat jouw Karei morgen aan het wtr'
gaat? Bij Spaander en Berg in Amsterdam?"
Haar ogen lichtten op tot een blijde, verrassende blik. „Heer
lijk, Karei. Hoe heb ie dat snel voor elkaar gekregen?"
„Dat is een heel verhaal en vertel ik straks wel." Gearmd
liepen ze naar binnen. Karei groette: „Dag mevrouw... mene: r
van Essen. Haloo club van zes. Alles in orde?'
„De vertegenwoordiger in ruste," grinnikte Wim.
„Maar nu niet meer?" lachte Stien blij. „Karei gaat morg: n
beginnen. In Amsterdam."
„Dat is een eind weg," meende Van Essen.
„Thee, Karei?" vroeg mevrouw.
„Graag, Mevrouw." Hij haalde een pakje uit zijn zak. „Dat
is waar ook, laat ik nu vanmorgen tegen dit pakje oplopen? tb
dacht: dat is net iets voor,mevrouw van Essen."
De vrouw keek verwonderd en toen ze het begreep, glim
lachte ze. „Dat zal best, ja." Maar maakte het toch meteen ore.
Stien keek belangstellend toe en toen het deksel eraf giro,
riep ze uit: „Als je me nou... kersenbonbons. Moeder's enige
zonde, zegt vader altijd.
Mevrouw van Essen kleurde zowaar. „Dat vind ik aardig.
Karei. Dank je wel. Maar hoe wist je, dat ik daarvan houd?"
Karei kneep een oogje dicht. „Och, ik dacht: een moeder van
zo'n knappe dochter lust best een paar kersenbonbons."
„Ja, dat zal wel."
Stien bloosde en gaf hem een por in z'n zij.
„Heb ik wat miszegd?"
Stien bloosde dieper. „Ga zitten, apekop. En geef me een
sigaret."
Terwijl ze van de thee dronken, vertelde Karei met weglating
van de bizonderheden, dat de firma Ganzevoort ovegenomen was
door Spaander en Berg in Amsterdam en dat hij daar nu aa
genomen was, speciaal voor de klanten van de oude firma.
„En morgen ga ik dus aan de slag."
,,'t Zal tijd worden, luilak," mopperde Stien, terwijl ze zach'.
zijn arm drukte.
„Zeg dat wel. Een mens zou helemaal aan de vakantie wennen,
he?"
Wat later fluisterde ze hem in 't oor: „Gaan we nog even
toeren? Ik heb je wat te vertellen."
Hij knikte en even later vroeg hij aan mevrouw van Essen:
„Mag ik uw dochter eens wat van de schone omgeving van
Otterlo laten zien, mevrouw? Ik beloof u haar weer netjes op tijd
hier te zullen afleveren."
„Jullie zijn geen kinderen meer. he? En wat die schone om
geving betreft, in het donker zul je daar niet veel van merken, af
gezien van het feit, dat Stien die onderhand wel zal kennen."
„Ik weet anders heel leuke plekjes," verklaarde Karei droog,
waarop de broers in een lachbui schoten.
Stien fronste haar wenkbrauwen. „Zeg niet zulke gekke
dingen.
Karei keek verwonderd. „Wat heb ik nou weer miszegd?"
Ze stond óp. „Laten we maar gaan. Het is al negen uur."
Buiten, in het donker, reed Karei het dorp uit en op de grote
weg schoof Stien dichter tegen hem aan. Ze zei zacht: „Rijdt
wat kalm aan, Karei, ik moet je wat vertellen.'
Hij draaide de Barneveldseweg op en knikte „Ik ben :en cn
al oor, schat."
„Ik heb..." begon het meisje aarzelend, „de kwestie is... er is
een brief gekomen. Van het schip van Gerrif
„Van het schip van Gerrit," echode Karei. „Niet van hem
zelf?"
Ze schudde haar hoofd. „Van de eerste stuurman. Hij... het
gaat over Gerrit. Nou ja, het is allemaal uit tussen ons, Karei.
Hij... hij heeft me beledigd.
De jongeman matigde zijn snelheid nog meer en legde be
schermend zijn arm om haar heen. „Mijn moppie... zei hij zacht.
„Ik vertel je misschien later wel, wat er allemaal in stond.
Ik kan het nou niet. Karei. Ik hoop dat je het niet erg vind."
„Nee, Schat, ik hoef het helemaal niet te weten. Eigenlijk ben
ik maar naar één ding nieuwsgierig, maar dat kan ook wachten
als je dat liever hebt
