strandwedstrijden
5?
FLAGSTONES
WANDEL
WAGENS
GEEN GRIJS HAAR
SOLEX
OPRUIMING
STOFFEN
BEA wint het pleit
BEDDENAFDELING I
m
FA. H. J. YOLTEN EN ZN.
SIDONIUS DE JONG
V
J. DER KINDEREN
W. SCHOTTEN
GARAGE P. BOOD
Sti>zM* - OptuUninp
Jongens en meisjes,
Hardlopen, wedloop met hindernissen, zaklopen en
vele andere leuke spelletjes.
Gratis deelnemen
Aanmelding
Zundapp combinette
't WINKELTJE
VOORDRACHT HOOFD VAN
DE O.L. SCHOOL PETTEN
in onze
neem deel aan onze grote
op 1 augustus in Camperduin
(Schoorl, Petten, Groet), om 3 uur.
Prachtige prijzen voor ALLE deelnemers!
Alle jongens en meisjes van 4 tot 14 jaar kunnen
tegen inlevering van 1 wikkel van een pakje
Victoria biscuits/wafels,
óf van 3 omslagen van Victoria repen.
op de dag van de wedstrijd, tussen half 11 en
12 uur 's morgens aan de Reclamewagen van
Victoria bij het strand
Dit strandfeest wordt jullie aangeboden door de N. V. Biscuit Chocoladefabriek
„VICTORIA" te Dordrecht
ZOMER 1963
Uit voorraad leverbaar t
rood bruine tuintegels
NATUURSTEENHANDEL
Telefoon 597 en 476 Schagen
DIVANBEDDEN,
80x190, reeds vanaf 25,98
DIVANBEDDEN,
met prima spiraalmatras,
2-persoons 42,79
DUBBEL DIVANBEDDEN,
dus 2x80x190 59,87
KANTELBEDDEN,
1-pers. 49,79
KANTELBEDDEN,
2-pers. 64,98
MATRAS, 1-persoons,
prima gevuld 22,79
MATRASSTEL, 2-pers.
2-delig, prima vulling 37,79
JAVA KAPOK-
MATRASSTEL,
2-persoons, 3-delig 109,85
VERENDE MATRAS,
1-pers., overtrokken met
prima tijk 49',78
VEREND MATRASSTEL,
2-pers., 2-delig 79,87
WOLLEN DEKENS,
iets verschoten 12,69
MOLTON DEKENS,
wit, zeer geschikt voor
onderleggers 1,98
ZIJDEN DEKENS
prima kwaliteit 11,89
VITRAGE SPREIEN 10,98
WOLLEN DEKENS,
150x200, mooie dessins 12,69
WOLLEN DEKENS,
170x220, mooie dessins 14,79
SLAAPKAMER bestaande
uit 1-pers. ledikant, tafel,
stoel en nachtkastje,
compleet 79,87
Koorstraat, hoek Laat
Alkmaar - Telef. 12726
DIVERSE DESSINS
VANAF ƒ47,75
bij
Oosterweg 7, Bergen Tel. 35 05
DE KONING DER
BROMFIETSEN
IS
Garage P. BOOD
Dorpsstraat 6 BERGEN
Niemand weet dat u grijs bent als
u crème MARCHAL gebruikt, f3,40
voldoende voor een half jaar. Klei
ne tube f2,25. Vraag gratis folder
BIJ
DROGISTERIJ GROENEVELD, Jan
Oldjenburglaan 15, Bergen. Tel. 2716
Voor
STRAND ARTIKELEN
en SOU VENIERS
het aangewezen adres
KI. Dorpsstraat 9. Tel. 2806
„VOL AUTOMATISCH"
Dorpsstraat 6 - BERGEN
SEIZOEN
NORDEMANN
Kleine Dorpsstraat 25, Bergen
PETTEN
AANRIJDING OP DE
WESTERDUINWEG
Op de Westerduinweg t.o.v. de
ingang van het R.C.N. was de
motorrijder E. de R. uit Amster
dam een file auto's aan het in
halen. Net toen hij de laatste
auto zou passeren, welke werd
bestuurd door de heer H. Veen
ook al uit Amsterdam, week de
ze naar links uit om twee wiel
rijders te passeren. De motorrij
der was hier niet op verdacht en
kwam met zijn linkerknie tegen
de auto aan. Hij kwam in de lin
ker wegberm te vallen, maar
had geen noemenswaardig let
sel bekomen. De schade aan de
beide voertuigen was gering.
Door B. en W. der gemeente Zij-
pe is in overleg met de inspec
teur van het lager onderwijs in
de inspectie Den Helder, een
voordracht opgemaakt voor het
hoofd der o.l. school te Petten.
Deze ziet er als volgt uit:
1. S. W. Goettsch, hoofd van
de o.l. school te Langezwaag, ge
meente Opsterland; 2. D. van
Soest, onderwijzer bij het o. 1.
onderwijs te Den Helder, zulks
behoudens medische goedkeu
ring (vóór 30 juli a.s.) van de
onder 1 en 2 genoemde perso
nen.
Het is de bedoeling dat de
raad dezer gemeente op 30 juli
zal vergaderen.
SCHATGRAVEN EEN SUCCES
Voor het schatgraven op het
strand, dat georganiseerd was
door de feestcommissie van de
V.V.V., was een grote belang
stelling. Er waren 226 deelne-
miertjes die om de dertig prij
zen streden. De eerste vier win
naars in de groep van 5 t.e.m.
10 jaar waren 1. R. Emous, 2
Lng. Goèring, 3. G. Bovink en 4.
A. Berman. In de groep van 11
t.m. 13 jaar waren de eerste 4
winnaars: 1. H'. Vriesman, 2. C.
Snip, 3. M. Steijn en 4. D. Putt.
Verder werden alle deelne
mers getrakteerd. Er was veel
belangstelling van de ouders.
Burgervlotbrug.
VAN DE BRIDGETAFELS
De bridgeclub Petten die door
de seizoendrukte in de zomer
maanden van zaalruimte moet
veranderen en dan aan de Bur
gervlotbrug speelt, was met vijf
paar zo slecht bezet dat er een
paar klaverjassers bij zijn geno
digd en er een klaverjaswed-
strijd van werd gemaakt.
De uitslag was: 1. Gebr. Breg-
man 7021 p. 2. G. Rademaker-A.
v. d. Vlies 6442 p. 3. J. Eriks-J.
de Groot 6354 p. 4. P. Bosban-B.
de Groot 6224 p. 5. W. Boontjes-
K. de Groot 5612 p. 6. Mevr.
Tromp-J. de Groot Jr. 4656 p.
UITSLAG VAN B.P-QUIZ
Bij de B.P. benzinepomp te Pet
ten van de heer S. Koning was
Jiet woensdag een drukte van
belang. Daar was aanwezig de
heer Emmink die aan de perso
nen die benzine kwamen halen
een vraag stelde waarmee prij
zen konden worden gewonnen.
De winnaar werd H. Bekkering,
Van Spuijkstraat 42, Groningen.
De vraag welke werd gesteld
luidde: Welke Zwitserse 26 ja
rige internationale voetballer is
door P.S.V. aangekocht? Het
antwoord was: Tony Alleman.
De prijs bestond uit een mooi
bloemstuk en een Philips mixer.
Verder werden vele troostprij
zen uitgereikt.
FEUILLETON
door Henk van Heeswijk 3
Bea liep naar een walletje aan de kant van de weg,
deponeerde tas en koffer op de grond en ging zitten
uitblazen. Ze had nu onderhand een kwartier gelopen
en misschien één kilometer afgelegd. Ze zou met Hilde-
brand kunnen zeggen: Hoe warm het was en hoe ver
Want het was toch warmer dan ze gedacht had. Zo'n
dikke wintermantel aan en het was al begin april.
Bovendien nog zo'n warme trüi
Ze veegde haar hoofd af en keek naar de verlaten
weg. Bea van Laar, wat ga je beginnen? Hoogeboom
heeft zijn best gedaan om Elshoven zo zwart mogelijk
af te schilderen en je was al half en half besloten een
eventuele benoeming niet te aanvaarden. Maar toen je
de officiële aanstelling kreeg, heb je het toch gedaan.
Waarom, Bea van Laar? Waarom je rustige leventje
op een driekamerflat in Zuid prijs te geven voor een
onbekend bestaan op een dorpsschooltje? Waarom je
moderne eerste klas met stoelen en tafeltjes en de mo
dernste leermiddelen geruild voor een gebouw dat min
stens vijftig jaar oud is en waar je alleen nog aan de
onderkant van de bank kunt zien, wat de oorspronke-
kleur was?
Je collega's in de stad hebben er niets van begrepen,
misschien alleen De Bie. Ze verklaarden je unaniem
voor stapel. En toch ging je. Waarom Bea van Laar?
Diep in je hart weet je het antwoord, Bea. Het was
een vlucht. Omdat iemand een greep op je kreeg. Lang
zaam, heel langzaam, werd die greep geleidelijk aan
steviger. En je wilde je vrijheid niet verliezen. Daarom
nam je de enige mogelijkheid te baat: vertrekken naar
een andere school.
De Bie had het inderdaad begrepen. Die laatste avond
dat ze samen de weg naar huis gingen. Na het afscheid
van de school. Het was wat later geworden. Vreeland,
het hoofd, had er een officieel tintje aan willen geven.
Er was onder de collega's wat geld opgehaald en Vree
land overhandigde haar als aandenken aan de school
een boek over paedogogie. Met de handtekeningen van
alle collega's er in.
Toen was ze toch wel even geroerd geweest, zij, de
nuchtere Bea. Nu bleek pas, dat men haar allemaal
waardeerde en respecteerde, zij, de juf van de eerste
klas. De broekebindster, zoals ze wel eens spottend
onder collega's werd genoemd. Een eersteklas-juffrouw
werd immers op haast geen school voor vol aangezien?
Die was immers zoiets als een noodzakelijk kwaad?
Maar die laatste middag, nadat de kinderen vertrok
ken waren, in het ruime kantoor van de baas. Vrien
delijke woorden en hartelijke handdrukken. En tot slot-
„Als je in de stad komt, wip dan nog eens aan, wil je?
Natuurlijk beloofde Bea dat. Er werden banden ge
smeed in die vijf en een half jaar. Dat ervoer ze nu pas.
Om vijf uur liep ze met De Bie naar huis. Zwijgend.
In haar arm het boek. De Bie droeg de tas met haar
bezittingen, die ze altijd op school had.
Bij de deur had hij gebedeld om een afscheidsdiner.
Intiem, met z'n tweetjes. En ze had voor één keer toe
gestemd. Het Was immers de laatste keer? Daarna zou
er geen De Bie meer in haar leven zijn. Per slot van
rekening kon die arme jongen er toch ook niets aan
doen, dat ze zijn gevoelens niet beantwoordde.
Vijf jaar had ze met hem omgegaan op de school.
Hij had de klas naast haar en kwam dus veel met haar
in contact. Geleidelijk aan had ze de verandering op
zijn gezicht gezien, als hij naar haar keek. En eerst
sinds kort had ze 't zich gerealiseerd: Die jongen houdt
van je.
Natuurlijk, je was collega, dus je ging vriendschappe
lijk met elkaar om. En tijdens het jaarlijkse schoolreisje
deed je ook wel eens een beetje gek. Waarom niet? Je
bent toch jong? Of is uitgelatenheid een monopolie van
de schooljeugd?
Verleden jaar. in dat bos bij Baarn, waar De Bie haar
handig van de rest had verwijderd, had hij haar in zijn
armen genomen en haar gekust. Ze was perplex ge
weest en haar eerste neiging was hem een draai om zijn
oren te geven. Maar onmiddellijk beheerste zij zich. E-
moties waren haar tamelijk vreemd. De kus op zichzelf
had haar niets gedaan. Misschien had ze zich even ge
kwetst gevoeld. Beledigd wellicht. Ze wist het niet.
In ieder geval had ze zich voortreffelijk beheerst. Ze
had haar collega lang en doordringend aagekeken en
op zachte toon gezegd: „Doe dat nooit meer, Joop,
want anders is het uit met onze vriendschap. Voor
goed".
Zwijgend had hij het hoofd gebogen en samen waren
ze teruggegaan naar de anderen. En de rest van de
middag en avond was Bea weer even vrolijk en vrien
delijk als altijd. Alsof die éne kus haar niets had ge
daan.
Uiterlijk wist ze zich altijd voortreffelijk te beheer
sen. Maar 's avonds thuis, op haar flat, toen ze wist, dat
ze alleen was, had ze in de spiegel gekeken. Dwaasheid
natuurlijk, want een kus van uren geleden was net zo
min te zien als op het eigenste ogenblik.
Maar wel had ze twee vurige plekken op haar wan
gen ontdekt. Bruusk had ze zich van de spiegel afge
wend. Ze leek wel gek. Wat ineresseerde haar die Joop
de Bie
De volgende dagen waren ze weer gewoon tegen elkaar
als altijd. Vriendelijk en hartelijk, soms elkaar plagend
en zelfs ook wel eens - als er geen kinderen bij waren,
stoeiend. Ze vond De Bie een prettige kameraad en ze
vond hem zelfs sympathiek, toen hij haar op een avond
zijn levensgeschiedenis vertelde.
Die bewuste avond had Bea het plan opgevat een film
te gaan zien. Maar bij het loket wachtte haar een teleur
stelling: uitverkocht. Andere films interesseerden haar
niet, dus besloot ze maar weer naar huis te gaan.
Op straat had ze De Bie ontmoet. Ze waren een ge
sprek begonnen en hij had haar uitgenodigd ergens wat
te gaan drinken. Ze had geaccepteerd: het was toch een
verloren avond. Dat deze conclusie niet bepaald vleiend
was voor haar collega, besefte ze niet eens.
De Bie was erg spraakzaam geweest. Ze zaten in een
rustige gelegenheid bij het raam en keken naar het ver
keer. Bea zei: „Ik las vanmorgen wat in de krant over
een ingenieur De Bie. Is dat familie van je?'
Hij keek haar lachend aan. „Mijn vader."
Ze was verbluft en zonder dat ze er erg in had gehad,
taxeerde haar blik hem voor de eerste keer.
Hij begreep haar terstond. „Ik ben het zwarte schaap
van de familie, de risée zogezegd. Ik heb twee broers
en twee zusters. De één is dominee, de ander lector aan
een lyceum. Mijn jongste zus is getrouwd met een prof
in Wageningen, een landbouwdeskundige van naam.
Mijn oudste zus is met haar man naar Venezuela. Hij is
ingenieur bij een petroleummaatschappij. Ik was ook
voorbestemd om ingenieur te worden. Vader was in dit
opzicht een dictator. Hij besliste wat ieder zou moeten
worden en daar hielp geen pardon tegen. Iedereen heeft
er zich bij neergelegd. Ik aanvankelijk ook. Maar ik
had geen studiehoofd. Met moeite haalde ik de ULO
en na een jaar sukkelen op het Gym heb ik tenslotte
vaders weerstand gebroken en mocht ik naar de Kweek.
Met veel protectie en zo - vader heeft ontzettend veel
invloed in onderwijskringen - haalde ik mijn akte. En
daarom sta ik voor de klas. Net goed genoeg voor jouw
afgestudeerde peuters. Mijn aspiraties gaan nu eenmaal
niet hoger. Wat zul je er aan doen? Je weet wel, wat
Louis Qfavids indertijd zong: Als je voor een dubbeltje
geboren ben bereik je nooit een kwartje. Nou, ziehier,
't dubbeltje. Waarvan vier en een halve cent protectie."
Bea had geamuseerd geluisterd. Zo, zo, dus Joop die
Bea had geamluseerd geluisterd. Zo, zo, dus Joop de
Wassenaar op een groot buiten. Zijn zwager had een
villa in Wageningen en zijn broer, de dominee, zat in
Arnhem. De lector in Rotterdam en het lelijke eendje
in Amsterdam op een lagere school. Onderwijzer aan de
tweede klas. Schoolfrik.
Die heel enkele keren, dat hij thuis was, met feestjes
en dergelijke, werd hij voorgesteld als „de leraar." Dat
leek tenminste nog wat. Want stel je voor: Pa ingenieur,
en zoonlief schoolmeester. Dat kon iedere sufferd wor
den, die nog een klein beetje hersens had. Uitspraak van
zwager prof.
De sufferd was het geworden. En hij had er vrede
mee. Stelde weinig eisen aan het^leven, leefde zuinig
en spaarde.
Dit alles vertelde hij aan Bea en bij het woord „spa
ren", had het meisje hem aangekeken en schalks ge
vraagd: „Waarvoor, Joop?"
Er was een ernstige trek op het jongensgezicht van
De Bie gekomen en terwijl hij over de tafel zacht haar
hand had gegrepen, klonk zijn antwoord: „Ik hoop nog
eens te trouwen met de vrouw, die ik liefheb, Bea. En
dan wil ik niet met lege handen aankomen."
Een beetje geërgerd had Bea haar hand teruggetrok
ken. Op zijn voorstel waren ze die avond toch nog naar
een bioscoop gegaan. De film was erg middelmatig
en boeide Bea allerminst. Maar Joop had ervan genoten
als een schooljongen. En daarmee was ze tevreden.
Bij het afscheid had hij haar hand zacht gedrukt en
gezegd: „Ik kan wachten, Bea, en ik zal wachten."
Natuurlijk zagen ze alkaar iedere werkdag. De zomer
vakantie had ze doorgebracht in het buitenland. Bea
was verzot op reizen en ze maakte al maanden van
tevoren plannen. Die waren minstens even leuk als de
reis zelf. Tot en met bruin gebrand was ze die eerste
schooldag weer in haar klas. Tijdens het speelkwartier
hadden Joop en zij samen over het plein gelopen. „Je
ziet er fantastisch uit, Bea," had hij gezegd. „Je bent
in staat om een man stapelgek te maken."
Stom verbaasd was ze stil blijven staan en had hem
met grote ogen aangekeken. „Maar, beste jongen, ik
doe toch niets?"
„Loop door," zei hij zacht. „De anderen kijken. Maar
dat is het 'm juist, nare meid, dat je niets doet. Deed
je maar eens iets. Al was het maar iets geks."
„Ik kijk wel uit."
(Wordt vervolgd)
