BEA wint het pleit „DE DUINSTREEK" VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1963 Tweede blad In 1813 werd Nederland weer een onafhankelijke natie* FAMILIEDRUKWERK? 150 JAAR GELEDEN (8) De Fransen, die eerst de be weging geringschatten, probe ren daarna de bevolking met een zoet lijntje tot kalmte te brengen. Wanneer zij echter be merken, dat het menens wordt, treden zij streng op. Temeer, daar het in Den Haag ook roe rig begint te worden. De Fran sen vrezen een algemene op stand. Zij nemen snel maatrege len. Op 22 april is Leiden bezet door 2.000 man Franse troepen. Sterke militaire patrouilles trekken door de omliggende dorpen. Er wordt geschoten. Er vallen doden. De krijgsraad te velde spreekt standrechtelijke doodvonnissen uit. Op de ves tingwal bij Koepoort te Leiden staat het executiepeloton aange treden de vonnissen worden voltrokken. Vele opstandelingen duiken onder. Ook Pieter van der Lee slaagt er in om weg te komen. „Drie schoft Oranje boven." Een daad van 'n wanhopig volk wordt bloedig onderdrukt. Nog steeds zijn de Fransen heer en meester. Doch nog ver verwij derd, maar toch reeds binnen „Frans" gebied, branden des nachts de vuren. Het schijnsel ervan belicht de ruwe gezich ten van de zo gevreesde Rus sen op hun snelle paarden: De Kozakken. De Kozakken komen Na de slag bij Leipzig in ok tober 1813 zijn de bevrijdings kansen beter. De geruchten om trent de Russische troepen wor den nu waarheid. De Kozakken komen! Voor de onderdrukte bevolking een vrijheidskreet. Voor de Fransen een onheils boodschap Op 9 november 1813 trekken de eerste Russen bij Gramsber- gen over de Nederlandse grens Zij zijn snel, de legendarische ruiters, gewapend met lans en sabel. 10 November: Kozakken bij Oldenzaal, 11 november bij Coe- vorden. Op 12 november is Win schoten bevrijd. 13 November Kozakken bij Dinxperloo over de grens. De Fransen geraken in paniek. Een soort „Dolle- dinsdag-geest" grijpt hen aan. Het contact tussen de Franse bevelhebbers in Nederland en hun Parijse meester is niet hecht meer. Dit is een geluk voor de Russische voorhoeden, want het zijn eerst maar kleine groepjes ruiters, die opereren. Een sterk Frans front zou hen zeker hebben teruggehouden. Op 16 November is Gronin gen bevrijd. Overal, waar de Russen ver schijnen, richten zij zich tot de bevolking. In hoffelijke termen: Nederlanders, edelmoedig volk' zo luidt de aanhef van een pro clamatie, waarin wordt herin nerd aan ons groots verleden. Maar geen woord over Oran je. Men houdt zich, wat de be stuursvorm betreft, op de vlak te. De „notabelen" in de meeste plaatsen beperken zich tot het handhaven van de orde en het rustig laten wegtrekken van de Fransen. Maar het gewone volk laat de Oranjekleur zien Waar komen die Vlaggen en kokardes ineens vandaan Hier en daar doet de bevol king actief mee aan het verja gen van de bezetter. Rondom Coevorden, dat pas zeer laat zal worden bevrijd, strijden al spoe dig Nederlanders aan de zijde van de geallieerden. Een aantal Groninger schippers, onder lei ding van Roelof Schenkel, over meestert een troep douaniers, die er per schip met de kas van door zijn. Een op de Groninger kust gestrande Franse kanon neerboot wordt vlot getrokken, met Nederlanders bemand en doet later dienst bij de strijd rond Delfzijl, een plaats, waar de Fransen ook nog lange tijd stand houden. Drie andere Fran se kanonneerboten, gemeerd vóór Delfzijl, kiezen tevens de zijde van de bevrijders. Op 18 november wordt Leeu warden bevrijd. De Friese be volking kiest meteen partij. Voor Oranje. Jonge mannen worden opgeroepen zich te wa penen en zich te verzamelen on der de Prins van Oranje. Spoe dig zijn, op Delfzijl en Coevor den na, de Noordelijke provin cies van de Fransen gezuiverd. Kozakken, die op 10 novem ber bij Oldenzaal de grens pas seren, zijn weldra bij Delden en Almelo. Op 12 november wordt Zwolle bereikt; op 17 no vember wordt de IJssel bij Ka- terveer bereikt en overgestoken. Hier en daar zijn gevechten. De Russen bereiken Elburg en Har derwijk. Bij Nijkerk komt het toft een treffen met de Fransen, die vanuit Amersfoort zijn ge stuurd om de in Nijkerk op geslagen 700.000 kg tabak als nog in veiligheid te brengen. De Kozakken, die reeds in Nijkerk zijn, moeten terugtrekken. De Russische majoor Marklay weet echter van de nood een deugd te maken. Hij laat zich door een gids om die plaatsen leiden, waar nog Franse troepen liggen. Zo trekt hij door Het Gooi en bereikt op 24 november Am sterdam. Bijltjesdag in Amsterdam Het Driemanschap - Van Ho- gendorp, Van Limburg Stirum en Van der Duyn van Maasdam - had tegen de zeekapitein Job May gezegd: „Zorg, dat Amster dam tot opstand komt, wij zor gen voor een regering." In de nacht van 14 op 15 no vember verlaten de Fransen de stad Amsterdam. Overhaast. De overheid beraadslaagt. Wat te doen? Kolonel Van Brienen en kapitein Falck, officieren van de nationale garde, hadden reeds met elkaar gesproken over een mogelijke omwente ling. Als puntje bij paaltje komt aarzelt Van Brienen. Maar ka pitein Falck zet door. Zijn be sliste optreden maakt hem tot ongekroond leider' van de Am sterdamse schutterij. Met ande re officieren wordt een verga dering belegd. Patriotten, Prins- gezinden, Protestanten en Ka tholieken, worden opgeroepen om een stedelijke overheid te vormen. Falck weet zelfs door te drijven, dat ook een Joods stadgenoot - Mendes de Leon - in de stadsregering wordt be noemd. Falck moet hiervoor vechten.Hij wint; Mendes de Leon is algemeen bemind en ieder weet, dat de Joden een sterke afkeer hebben van de Fransen en velen van hen lid zijn van de Nationale Garde, be trouwbare kerels en Oranjege zind. En zo slaagt de gewone officier Falck er in - bezield met een verheven gedachte - een werkelijk nationale over heid te vormen zij het dan ook op papier. voorlopig. Los daarvan is het plan van Job May, die dezelfde avond de revolutie zal ontketenen. De opgewondenheid onder 't volk neemt toe. „Oranje boven! Al is ons Prinsje nog zo klein" en „het Wilhelmus" klinken door de straten. Om zes uur 's avonds worden de douanehuis jes in brand gestoken. Alles gaat echter bedaard en gedisci plineerd. De beweging is ge richt tegen de Fransen. Plunde ring komt niet voor. Falck gaat met twee anderen, Van Lennep en Van Hall, naar de plaats van het rumoer. Later marcheert hij met de Nationale Garde naar Katenburg. Opdracht: plunde ring voopkomen, maar de volks beweging niet stuiten. Anti franse daden aanmoedigen. 's Nachts om drie uur ont moeten Falck en Job elkaar. Twee Nederlanders - geschei den van elkaar werkend - maar elkaar vindend in de strijd voor hetzelfde doel. Zij worden vrien den. Als symbool van vergane glorie wordt de Franse adelaar - boven de poort van de werf - neergehaald. Het wordt 4 uur. De mensen weten van geen ophouden. Toch wordt het volk .plotseling uit een gejaagd. door een echte vaderlandse fikse regenbui! Geen halt en front voor de keukendeur. Een fabrikant vraagt advies aan de huisvrouw Wij leven in een snel veran derde wereld. Dit is voor nie mand opzienbarend nieuws. Overal trachten nieuwe vormen en nieuwe ideeën heen te bre ken door de sorfts nog taaie schaal van conservatisme en verstarring. Dat gebeurt in het groot, in het reiken van de mens naar de planeten en de oneindige verten; het is ook aan de gang vlak bij ons, naast ons in onze eigen woning. De mens van vandaag wil niet langer wonen in pluche en tussen de stofnes ten van bouwkundige tierelan tijnen. Hij verlangt naar strak heid, naar eerlijke kleuren, naar efficiënte maar mooie vormen. Die drang maakt geen halt en front voor onze keukendeur. De keuken van 1963 is een vertrek geworden - soms al een deel uitmakend van de woon ruimte - waar het goed toeven is en prettig en vlot werken. Waarom ook niet? Waarom zou het laboratorium van de huis vrouw ten achter blijven bij de ontwikkeling naar doelmatig heid en vormschoonheid, die de hedendaagse, verantwoorde wo ningbouw kenmerkt? Het stiefkind keuken, lang be schouwd als een soort noodza kelijk kwaad, is hard op weg zich te ontworstelen aan dat Ditkan üw keuken worden FEUILLETON door Henk van Heeswijk 9 Hoogeboom keek haar aan en begon te grinniken. „Ik lach me een aap O pardon, dat klinkt niet erg net jes. Maar enfin, u moet het zelf weten. Ik zal Sange laar wel vertellen, dat dergelijke dingetjes niet behoren tot mijn bevoegdheden volgens de nieuwe onderwijs methoden. Dat is, tussen twee haakjes, een moorduit- vinding. Kun je te pas en te onpas gebruiken. Mag ik u een tip geven? De inspecteur is geen vriend van Sahgelaar. Ach, wie is dat eigenlijk wel? En u kunt u desnoods op de inspecteur beroepen. Maar denk erom, dat weet u niet van mij." Bea knipoogde, liep op hem toe en greep zijn hand. „Meneer Hoogeboom,, u bent een hoofd uit duizenden. Als u me niet in de wielen rijdt, durf ik het wel aan met de grote boer Sangelaar te gaan vechten." HOOFDSTUK 8 De volgende morgen voelde Bea met haar schoenen aan, dat minstens de helft van de kinderen al op de hoogte was gesteld van de banvloek van Sangelaar. Ze liet echter niets merken, maar hield nauwkeurig de tijd in de gaten. Even voor de bel van het speelkwartier luiden ging, liep ze, al kijkend naar het werk der kin deren, langzaam naar de deur. En, toen de bel ging, stoof de helft der kinderen als vanouds uit de banken Bea stond echter als een rots bij de deur en er was geen doorkomen aan. Ze fronste de wenkbrauwen en keek verstoord. „Wat betekent dit allemaal?" vroeg ze kwasi-verwonderd. „Zijn jullie vergeten, hoe wij naar buiten gaan?" Een meisje drong zich door de anderen heen en wilde met gew'eld de deur openrukken, maar Bea plaatste haar gehele lichaam voor het kind en greep haar bij de arm. „Wat betekent dat, Heintje?" „Laot mien erdeur", beval het kind. .Ik wil naar buute, speulen. En ons vader het gezegd, dat het niet meer hoeft, met z'n twieé naost elkaor te lopen. Dat doen de kalvers, maar niet de kienders." Bea was echter onverbiddelijk. Ze wees met haar vingers vooruit en zei: „Allemaal terug in je banken En vlug. Wie niet binnen drie tellen in zijn bank zit krijgt straf. Eén twee.." Maar drie kwam er niet meer aan te pas. De volko men veranderde stem van Bea boezemde de kinderen ontzag in. Ze zagen de twee ronde plekken op haar wangen en langzaam liep ze door de rijen naar voren Ze boog zich over haar lessenaar en zei op rustige toon „Jongens, jullie zijn me ontzettend tegengevallen. Ik dacht, dat we zo goed met elkaar overweg konden. En nu doen jullie dit?" Ze zweeg en schudde haar hoofd „Dat was maar een grapje van Heintje, want Heintje's vader is een hele beste man en een bijzonder knappe boer. En Heintje kan later net zo knap worden, als haar vader nu is. Maar dan moet ze ook doen, wat de juffrouw zegt. Kijk eens, jongens, thuis is vader de baas, nietwaar? Samen met moeder. Daar heb ik niets, maar dan ook niets te vertellen. Ook niet over jullie. Maar hier in de klas ben ik de baas. Helemaal alleen. Denken jullie daar nu maar eens goed over na en vertel dat thuis maar. En nu gaan we allemaal rustig met z'n tweeën naast elkaar staan." De twee klassen waren nog nooit zo ordelijk naar buiten gelopen als die morgen, 's Middags waren er geen incidenten meer en toen Bea meedeelde, dat de kinde ren, als het niet regende, 's morgens als de bel ging voor het aangaan van de school en 's middags even eens, bij de deur zich met z'n tweeën moesten opstel len, knikte iedereen begrijpend. Maar Bea besefte, dat ze met Sangelaar nog niet klaar was en om hem de wind uit de zeilen te nemen, stapte ze 's middags na schooltijd op haar fiets en reed naar de „Ruige Hoeve", het domein van boer Sange laar. Twee woedend blaffende honden begroetten haar op het erf, maar Bea, die wist hoe ze met honden om moest gaan, verwaardigde ze met geen blik en reed rustig door naar het achterhuis. Ze zette de fiets tegen de muur en ging naar binnen. In het achterhuis was een vrouw bezig een emmer te boenen. Ik ben de nieuwe schooljuffrouw en ik zou meneer Sangelaar willen spreken. Kan dat?" De vrouw keek haar even aan en ging toen verder met haar werk. „Hij is op het land. Om te melken." Bea kon zich wel voor het hoofd stoten. Ben jij nu een boerendochter, Bea van Laar? Dat had je kunnen weten. „O, dan kom ik vanavond wel terug. Om hoe laat dacht u, dat ik hem kon spreken?" De vrouw haalde haar schouders op. „Dat weet ik niet. Acht uur, half negen.wie weet „Mooi. Wilt u zeggen, dat ik geweest ben en om acht uur terugkom? Goedemiddag." De vrouw verwaardigde haar met geen enkele blik en bleef aan haar werk. Erg hartelijk zijn ze hier niet bepaald, dacht Bea. De hofhonden begeleidden haar met hun geblaf tot het hek en zonder nog een keer om te kijken naar de monumentale boerderij reed Bea weer terug naar het dorp. Het was warm en ze betreurde het, dat ze hier geen douche kon nemen. Zulke dingen bestonden er nog niet in Elshoven. 'In de voorkamer strekte ze haar benen, dronk van de slappe thee, die haar gebracht werd en zocht naar een sigaret. Ze kwam tot de ontdekking, dat ze niet gerookt had, sinds ze in Elshoven was gearriveerd. Boven had ze nog een pakje, maar ze was te lui om naar boven te gaan. Ze zou straks wel een pakje in het dorp kopen Ze had een kruidenierswinkeltje gezien, waar ze ook sigaretten verkochten. De sigaretten veroorzaakten een nieuw incident. De winkelierster had met nauw verholen verbazing haar een pakje toegeschoven en het geld in ontvangst geno men. Maar daar had ze eigenlijk geen erg in gehad Hét drama begon, toen ze in de voorkamer zat te ro ken. Mevrouw van Schagen kwam binnen en bleef perplex in de deuropening staan. „Rookt u?" vroeg ze, stom verwonderd. „Zoals u ziet", antwoordde Bea. „Ook één?" Ze Wees verachtelijk met haar hand naar het opge heven pakje. „Daar zal Piet wel bezwaren tegen heb ben." „Piet? Welke Piet?" „Mijn man. Hij wil niet, dat de jongens roken. Ik ben bang, dat Piet, onze oudste zoon dan, het wel eens stiekum doet. Buiten. Maar mijn man wil het niet." Bea schoot in een lach. „Ik zie het verband niet begon ze. „Als ze u zien roken, willen ze het ook," vervolgde de vroufw hard. En sigaretten roken stompt de hersens af. Zelf rookt mijn man uitsluitend een pijp. En dan nog met mate. En van sigarettenrook worden de gor dijnen zo gauw geel." Bea kneep haar sigaret uit. Oké, uw gordijnen zullen van mijn sigaretten niet vuil worden. Ik rook wel bo ven, op mijn kamer." „Tja, ik weet niet, of. „Mevrouw van Schagen, nu moet u eens goed luiste ren. Ik weet niet, in wat voor dorp ik terecht gekomen ben, maar sinds het begin van deze eeuw is de vrouw al vrij. Althans in andere delen van ons land. En als ik sigaretten roken wil, dan rook ik die. Net zo veel en net zo weinig als ik zelf wil. Uiteraard in mijn vrije tijd. Of wilt u me dat soms verbieden „Tja, ik weet niet, wat Piet daarvan zal zeggen Bea haalde haar schouders op en liep zonder verder een woord te spreken naar boven. Nu was ze toch wer kelijk verstoord. Omdat ze zich altijd onder alle om standigheden wilde beheersen, was ze er niet verder op ingegaan. Maar eenmaal op haar kamer gekomen, stak ze een sigaret op en strekte zich in de ongemakkelijke leunstoel. Haar verlangen ging uit naar het gezellige flatje in de stad. Naar haar eigen, comfortabele meu beltjes. Naar alle comfort, die ze hier miste. Naar pret tige mensen, die niet kleinzielig waren en niet op je letten. Ze was nog geen week in Elshoven en ze had er al genoeg van. Als ze naar haar natuur te werk ging, dan liet ze de hele boel hier in de steek en ging weer naar de stad. Maar daarvoor was ze weer teveel dame. Dat deed je natuurlijk niet. En bovendien, haar vechtersna- tuur kreeg de overhand. Ja, ze zou zich hier door die nboorlingen laten kisten. Kon je net denken Maar lang bleef ze niet onder één dak met de bedil zieke mevrouw Van Schagen Tja, ik weet niet, wat mijn Piet daarvan zeggen zal Mens, wat heb ik ma ling aan jouw Piet! Ben ik met hem getrouwd? Je zult opgescheept zitten met zo iemand als echtgenoot.Om de kouwe kippekoorts van te krijgen. De gedachte al leen al „De pipjullie allemaal zei ze heel oneerbiedig. HOOFDSTUK 9 Nog voor het eten stapte ze op haar fiets en door kruiste het dorp. Wat drommel, er zouden toch wel ergens een paar kamers te vinden zijn? Ongemeubi leerd? Of zou dat ook niet mogen van boer Sangelaar? Wat drommel, ze zou in staat zijn een bouwvergunning aan te vragen en zelf een bungalowtje neer te zetten. Wat een geluk, dat ze een paar centen van zichzelf had. Het gaf haar tenminste het gevoel onafhankelijk te zijn. Van iedereen. Na de maaltijd gingen de kleintjes naar bed en de groten mochten nog wat buiten spelen. Piet junior ging met zijn boeken en schriften naar het tuinhuisje om te studeren. En toen moeder van Schagen in de keuken met haar vijftienjarige dochter met de afwas bezig was, zei de heer des huizes: „Miep heeft me verteld, dat u rookt, waarde collega. Dat is natuurlijk uw goed recht, want in deze moderne tijd rookt de vrouw net zo goed als de man. Doe me evenwel één plezier en rook niet in het bijzijn van de kinderen. Dat oefent maar een slech te invloed uit." (wordt vervolgd) assepoesterbestaan. Het is eigenlijk verwonder lijk, dat de huisvrouw zelf, in een tijd waarin de vrouw op ve lerlei terrein bewijst zeer mon dig te zijn, nog vaak zo weinig wordt geraadpleegd als het gaat om zaken waarmee zij het mees te heeft te maken. Doordat ook de huisvrouwen zich hebben ge organiseerd, wordt haar advies gelukkig al steeds meer inge wonnen. Dat haar stem van grote waar de is, heeft een van de grootste houtverwerkende industrieeën ter wereld, een Zaans bedrijf, terdege beseft. Deze industrie wil namelijk door middel van een opinie-onderzoek vaststellen welke wensen en verlangens er onder de Nederlandse huisvrou wen leven, speciaal met betrek king tot de vorm en de inrich ting van de ideale keuken, zoals die past in het huis van nu. In nauw overleg met de be trokken instanties uit de wereld van de vrouw gaat zij in de pro vincies Noord- en Zuidholland een groot-scheepse enquette houden naar ideeën van huis vrouwen op dit gebied. Zoveel mogelijk plaatselijke afdelingen van vrouwenverenigingen zijn hierover al benaderd. Ook de mening van niet-aangeslotenen bij een vrouwenorganisatie wordt op prijs gesteld en zij kunnen alle inlichtingen krij gen bij de afdeling P. R. van de Bruynzeelfabrieken te Zaan dam. Een terzake deskundige jury zal beoordelen in hoeverre de gegeven antwoorden getuigen van een gezond keukeninzicht en de deelneemsters met de beste formuleringen belonen met een fraaie keuken. Uiter aard zullen de gegevens, die dit initiatief oplevert, ten goede komen aan een zo mogelijk nog doelmatiger en qua uiterlijk nog verantwoorder vormgeving van het produkt, de eigentijdse mon tagekeuken. Huisvrouwen, een fabrikant vraagt uw advies, in zijn belang in uw belang, in ons aller be lang. Aan u dit opmerkelijke initiatief te doen slagen. VOLKERS LEEGWATER PM» DRUKKERIJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1963 | | pagina 5