De gemeenteraadsvergadering 8 juli j.l. Wij I vazdozen winstpunt Nogmaals: TWEEDE BLAD DONDERDAG 16 JULI 1964 Onrustige Zenuwen? Autopuzzelrit V.V.V. azen Toeristenkerk annex sporthal in Catrijp „Alle begin is moeilijk", zei ze zo, dat iedereen het kon horen. „Haal maar even een stoffer en blik, hè? Htt had mij ook kunnen overkomen. Jopie, haal jij andere glazen?" En zich met een glimlachje tot de gasten wendend., zei ze: „We zullen maar denken: sche,rven brengen ge luk. Een ogenblikje alstublieft, Jopie zorgt wel voor nieuwe voorraad." Terug in haar kring, vroeg de vrouw van de bur gemeester: „Laat je hef haar betalen?" Roelie schudde haar hoofd. „Dat is m'n zwakheid, Evelien, ik kan dat niet over m'n hart verkrijgen." En iedereen vond, dat Roel Borger ook in dit opzicht een voortreffelijke vrouw was. De enige, die haar misschien door had, was Tom Ta lingen. En in stilte had hij bewondering voor de diplo matieke wending, die ze aan dit voorval wist te geven. Ze buit alles uit in haar voordeel, was zijn conclusie. Ze ziet altijd kans haar populariteit te verhogen. In het bijzijn van anderen behandelt ze haar dienstboden als haar eigen kinderen. Ze betaalt de hoogste lonen en als er al eens een vacature is, dan vechten ze bij tiental len om er te komen. Zo'n uitgerekende kat. Enkele weken na de vakantie reed ze naar Eindhoven ien vroeg op het detectivebureau naar resultaten. Die kreeg ze in de vorm van een aantal getypte vellen. Ze installeerde zich in een hoek van het vertrek, stak een sigaret op en verdiepte zich in de lektuur. Ze las achter elkaar het rapport en keek toen naar de man achter zijn schrijfbureau en knikte voldaan. „Dit is heel goed werk meneer', apprecieerde ze. Hetgeen u schrijft over zijn periode bij de heer Borger, is mij bekend. Maar dat behoefde u niet te weten. Ik kan zodoende controleren, of u er inderdaad serieus werk van gemaakt hebt, dan wel of u aan het fantaseren bent geslagen." „En hoeveel fantasie hebt u gevonden?" vroeg de man glimlachend. „Voor wat het laatste deel betreft: niets. Ik neem dus aan, dat het andere ook niet de waarheid klopt. Mijn compliment. Dit is inderdaad het resultaat van een ge degen onderzoek." „Wij hebben alles zeer grondig laten onderzoeken mevroulw." Ze vouwde het rapport dicht en borg het weg in haar tas. Daarna keek ze de man vragend aan. „Hoeveel ben ik u nog verschuldigd?" De iman noemde het bedrag en nadat ze voor haar geld opnieuw een kwitantie had ontvangen, nam ze met een handdruk afscheid. Thuis, in haar boudoirtje op de eerste verdieping, deed ze de deur op slot en installeerde zich bij het raam. Opnieuw bladerde ze door het rapport. Zo, zo, de nette meneer Talingen heeft dus een verleden. Gescheiden echtgenoot en geen ei9er. Veroordeeld tot een maande lijkse alimentatie van honderdvijftig gulden voor zijn gewezen vrouw en tWee kinderen. Verschillende affai res gehad met vrouwen, waaronder gehuwde. Eenmaal een stevig pak slaag gehad van een belaagde echtge noot en zo ging het maar door. Van zijn vijftiende jaar af al speelden vrouwen een rol in zijn leven. Deson danks had hij kans gezien om een behoorlijke opleiding te volgen ter verkrijging van de nodige diploma's. Een jaar gewerkt in Eindhoven en een jaar in Best. Sinds 1950 werkzaam als procuratiehouder bij de firma Bor ger, handel in brandstoffen en fourageartikelen. Sinds dien niets meer vernomen over affaires met vrouwen. Schijnt integendeel zijn leven te beteren en staat in het dorp zeer gunstig bekend. Geniet een vertrouwens positie en is sinds 1955 niet meer alimentatieplichtig we gens het tweede huwelijk van zijn vroegere echtgenote. Tweemaal las Roc-lie het rapport door en knikte toen zelfvoldaan. Naam en toenaam van zijn gewezen vrouw, de beide kinderen, enkele andere vrouwen, waarmee hij in een schandaal betrokken was geweest alles was vermeld. Dus in dit opzicht had ze het toch wel aan het goede eind gehad, toen ze vanaf het eerste begin al een antipathie had tegen de gladde Talingen met zijn uitge streken gezicht, zijn gelegenheidslachje en zijn uiterst verzorgde handen en haren. De messcherpe vouw in zijn pantalons, de altijd bijpassende dassen en schoenen, in één opzicht; het volmaakte fatje pur sang. Die iedereen zand in de ogen strooide en geleidelijk aan een vooraan staande ingezetene werd, ondanks zijn opzettelijke po gingen om bescheiden op de achtergrond te blijven, wel wetende, dat hij op deze wijze juist naar voren getrok ken zou worden, wat ook zijn bedoeling wias. Dit zeldzaam geraffineerde kereltje, gevaarlijk als een gifslang. Die, verzeild geraakt in een vernederende situatie, op sluwe wijze zijn nadeel omzette in een voor deel, gebruik makende van ieder detail, wat hem een vooruitgeschoven positie zou opleveren ten opzichte van zijn tegenstander. De gluiper, die haar durfde tutoy eren op een ogenblik, dat ze er geen enkel wapen te genover kon stellen. De main, die waarschijnlijk in alle gevallen een situatie zou beheersen, onverschillg ten koste van wie. Kon ze hem maar op de een of andere manier on mogelijk maken in het dorp, zodat hij, met schande be laden, zijn biezen moest pakken. Misschien zou er voor veel geld en goede woorden wel een vrouw te vinden zijn die hem het hoofd op hol maakte en het zo arran geerde, dat het dorp het te weten kwam. Maar deze gedachte verwierp ze onmiddellijk weer als iets min derwaardigs. Hoewel tegen dergelijke mensen was iedere methode feitelijk geoorloofd. Een slang lokte je ook niet met een schoteltje melk, maar je sloeg zijnl kop in elkaar. Ze legde het rapport neer en rekte zicht uit. Ik wou dat ik je hier had, Tom Talingen, en dat ik zo sterk was, dat ik je eigenhandig kon wurgen. Langzaam het leven uit je vervloekte lichaam persen, net zo lang, tot je hier levenloos zou neerliggen. Ik zou het met een wellustig genoegen doen. In gedachten heb ik je al hon derd keer vermoord Haar nieuwste hobby was sinds kort een tropisch aquarium en op haar verjaardag het Talingen een grote kom met enkele bizonder zeldzame siervisjes brengen, begeleid door een kaartje, waarin hij haar geluk wenste met deze dag en haar verzekerde van zijn diepste hoog achting. Haar eerste impuls was de kom voor haar voeten neer te smijten maar de diertjes konden het ook niet helpen. Temeer daar Jopie er bij stond beheerste ze zich en zei op zoete toon: „Dat is een uitzonderlijke attentie vart de heer Talingen, welke ik op hoge prijs stel. Jopie, doe jij ze maar in het aquarium, hé? Maar voor zichtig. Kunnen ze acclimatiseren." En meteen verliet ze het vertrek, zonder zich nog verder om het geschenk te bekommeren. De goed getrainde Jopie dacht er het hare van en hevelde de visjes over, waarna ze het kaartje er bij legde. Zuke mensen zijn ook nooit tevreden, dacht ze, misschien wél omdat ze toch ongeveer alles hebben, wat hun hart begeerde. 's Avonds toen hij persoonlijk zijn opwachting maakte dankte ze hem op correcte wijze voor zijn geschenk, nam hem stevig bij de arm en loodste hem naar de verlichte glazen bak, waarin een twintigtal siervisjes rondzwommen. „Ik heb de indruk, dat ze al aardig ge wend zijn. Ze maken tenminste geen ruzie met de an dere bewoners, dat op zichitzelf natuurlijk niets zegt, want kannibalisme tussen deze visjes ontstaat soms heel plotseling. Vindt u dat niet eigenaardig?" Hij knikte, zonder haar aan te kijken en antwoordde: „Inderdaad, heel wonderlijk. Wat een geluk, dat derge- lije neigingen in de beschaafde samenleving tussen de mensen niet meer voorkomen." Ze nam hem opnieuw bij de arm en bracht hem te rug naar de andere gasten. „Vrienden," zei ze, „meneer Talingen verkondigt bij mijn visjes een theorie, waar mee ik het niet eens kan zijn. Mag ik hierover uw visie eens vernemen?" „Mevrouw, u maakt ons nieuwsgierig," antwoordde de notaris. Roelie vervolgde: ..Ik vertelde, dat er onder de visjes plotseling kannibalisme ontstaat. Meneer Talingen po neerde de stelling, dat dergelijke neigingen in onze be schaafde werld, tussen de mensen althans niet voorko men. Mijn mening daarentegen is, dat er altijd wel iets blijft hangen van het oerinstict, dat de mens eens bezat Met andere woorden: diep in ons binnenste komen nog bepaalde roofdier-neigingen voor, zodat onze beschaving in feite niets anders is als een zeker vernisje, bij de een wat dikker als bij de ander en dat alleen onze goede op voeding en bepaalde andere weerstanden ons tegenhou den om toe te geven aan deze animale gevoelens, die op bepaalde ogenblikken wel eens naar de oppervlakte ko men." Hierover ontspon zich een diepgaand gesprek en pas toor Derksema, die aanvankelijk geamuseerd geluisterd had, probeerde de gastvrouw op delicate wijze te corri geren, voor wat haar argument betrof. „U allen beziet deze kwestie mag ik het zo noemen? uit maat- schappelijk-zedelijk oogpunt. Niemand zal het mijn kwa lijk nemen, als ik beweer, dat bijna twintig eeuwen christendom hiertoe ook wiel een behoorlijke steen zal hebben bijgedragen. Ons geloof verschaft ons een deug delijk wapen, waarmee wij mogen en moeten strijden tegen onze ondeugden, fouten en gebreken. Natuurlijk blijft er altijd iets hangen van 't oerinstinct, dat in wezen niets anfders is als de drang naar zelfbehoud, die natuur lijk eeuwen geleden veel meer werkelijkheid was dan tegenwoordig in deze tijd met zijn voorzieningen van de wieg tot het graf. Maar ons geloof is danj in staat, moet dan in staat zijn om onszelf te beheersen. Beschouwt u dit maar gerust als één der vele zegeningen van het christendom. Bij de een is het religieus gevoel uiteraard sterker otwikkeld dan bij de ander, de een heeft meer strijd dan de ander, en de ene mens is door verschillende oorzaken meer in de verleiding dan de ander. We blijven evenwel altijd mens, op zijn tijd hebb enwe allemaal wel eens moordzuchtige gevoelens, die we evenwel nooit zouden durven realiseren. En waarom niet? Uit angst voor de gevolgen? De straf? De schande? In vele geval len vaak. Maar niet alleen daarom. Onze opvoeding heeft een zekere ontwikkeling veroorzaakt, waardoor we de diepere betekenis van alles zien en begrijpen. GROET Doordat de laatste raadsvergade ring op woensdag werd gehouden en dit blad tegenwoordig op don derdag verschijnt, konden we door plaatsgebrek niet voldoende aan dacht besteden aan de discussies die in deze vergadering zijn gehouden. Daarom komen we in onderstaand artikel nog eens gaarne terug op enkele ons inziens belangrijke on derwerpen. Zoals u heeft kunnen lezen, wa ren er enige bezwaarschriften bij het gemeentebestuur binnengeko- plannen tot partiële wijziging van het uitbreidingsplan dat de be stemming in onderdelen regelt van de gronden te Aagtdorp, Catrijp, Groet en Hargen. De behandeling van deze .17 bezwaarschriften was nog niet beëindigd zodat B en W de raad voorstelden haar beslissing dienaangaande te verdagen voor de tijd van 3 maanden en wel met in gang van 8 augustus 1964. Vooral de heer de Leeuw vond het jammer dat de behandeling van de bezwaar schriften nog niet gereed was. „We moeten doorhakken", zei hij, „er is al zolang over gesproken. Toen ik 12 jaar geleden in de raad kwam werd er ook al over uitbreidings plannen gepraat. We moeten nu eens spijkers met koppen slaan" meende de heer de Leeuw. De bur gemeester deed uit de doeken waar om een en ander zo lang duurde. „De bezwaarschriften dienden eerst in B en W te worden bekeken" zei de heer Bergh, „dan moeten ze door een commissie van Gemeentewer ken onder de loupe worden ge nomen waarna de stedebouwkundi- ge ook nog het zijne heeft te zeggen Al deze werkzaamheden vergen veel tijd" aldus de burgemeester. Hierna ging de raad accoord met de verdaging. Ook de trottoiraanleg, waarvoor B en W de raad vroeg een crediet van ƒ120.000,ter beschikking te stellen, was een on derwerp van discussie waarin prac- tisch alle raadsleden zich mengden. Mevrouw Jansen achtte weliswaar de aanleg van de voetpaden nood zakelijk, maar zij hoopte dat het groen zo veel mogelijk wordt ge spaard zodat er toch nog iets van het dorpse karakter van Schoorl overblijft. Verder was zij bang dat de trottoirs als parkeerterrein zul len worden gebruikt. De heer Kaag was eigelijk het enige raadslid die zich tegen de trottoiraanleg keerde. Hij was van mening dat het lande lijk aanzien van het dorp verloren gaat en verklaarde niets te voelen voor die stadse ideeën. Zijn frac tiegenoot de heer Dekker wees erop dat de bedoeling van de aanleg van voetpaden is, de wandelaars te be schermen tegen het snelverkeer. Evenals mievr. Jansen pleitte hij voor de aanleg van een trottoir dat hoger ligt dan de rijbaan. Zoals wellicht bekend, was er van som mige inwoners van Groet een schrij ven bij B en W binnengekomen waarin onder meer stond dat deze geporteerd waren voor de aanleg van trottoirs gelijk met de rijbaan De heer Pastoor was het hier niet mee eens. „Als we de voetpaden gelijkvloers aanleggen", zei hij, „dan heeft het verkeer er meer profijt van dan de voetganger zelf". Hij lanceerde het voorstel om in de troittoirs parkeerhavens aan te leggen, dan kunnen we alle kwade dingen ondervangen", aldus de hr. Pastoor. De heer Koelewaard vond dat een hoger gelegen voetpad moeilijkheden zou opleveren. Voor fietsers achtte hij dan helemaal geen uitwijkmogelijkheid meer aan wezig. „Als we bij een trottoir dat gelijk met de weg ligt, een bord 'voetpad' plaatsen, zijn die automo bilisten die op de trottoirs hun voertuig parkeren, strafbaar. Ik hoop" zo besloot de heer Koele waard, dat B en W deze kwestie nauwkeurig onder ogen zullen ne men." De heer de Leeuw zei: „We leven in een dynamische tijd en in deze tijd kunnen we niet stilzetten. Ik hoop dat de Heereweg stiller wordt als de 'Weg achterom' er zal zijn maar het zjal hier evengoed wel druk blijven. Ik zie ook geen heil in de aanleg van een 'gelijk vloers' trottoir zo zei de heer de Leeuw die erop wees dat het ge bruiken als parkeerplaats van de trottoirs bij verhoogde aanleg niet zou gebeuren. De heer Sleking gaf te kennen dat de trottoiraanleg geen initiatief was van de VW Groet-Camperduin, maar als voor zitter van deze vereniging juichte hij het plan van harte toe, en toon de hij waardering voor het college van B en W. „Hij was het niet eens met de heer Kaag. „Het dorp se karakter wordt mede bepaald door de mate waarop dit dorp met zijn tijd meegaat", ze; de heer Sle king, die ook voorstander van ver hoogde trottoirs bleek te zijn. Aan de wethouder van openbare werken, de heer Meedendorp was de schone taak toebedeeld de spre kers van repliek te dienen. De heer Meedendorp begon met te zeggen dat de opmerkingen die door de raadsleden zijn geplaatst meer over de aanleg van de voetpaden gingen dan over de vraag of de trottoirs er al dan niet moeten komen. Hij vond dat men nu in een te vroeg stadium was am al over het 'hoe' te discussieren. Een hoger ge legen trottoir" zei hij, „heeft voor wielrijders een bepaald gevaar. Bij uitwijken kunnen de fietsen met hun pedaal de rand raken en gaan dan ondersteboven. Daartegenover vind ik dat de voetganger meer ge baat is bij een verhoogd trottoir. We moeten dus een middenweg vinden we kunnen de verhoging niet zo hoog maken als te doen ge bruikelijk maar iets lager zodat we de voetganger om wiens veiligheid het tenslotte gaat, deze zekerheid kunnen geven. Verder zullen we 't groen zo veel mogelijk sparen maar we moeten er toch voor oppassen geen museum te worden. Het as pect van landelijkheid waarmee we voor 100% rekening mee moeten houden zal nader besproken wor den." De heer Meedendorp was geen voorstander van het aanleg gen van parkeerhavens, we zouden er nooit genoeg hebben", zei hij. Ook de beplanting die eventueel langs de trottoirs zal komen kwam ter sprake. Zoals bekend is langs 't voetpad aan de Duinweg reeds een zogenaamde groenstrook aange bracht. „Maar" zei de burgemeester „die karwei is nog niet af. En als DE DUINSTREEK een en ander gerealiseerd is kun nen we de situatie beter beoorde len. De heer Meedendorp zei nog dat wij geen achtergebleven gew bied moeten worden." En met het gebruik van een bitumenprodukt zouden we het landelijke karakter van Schoorl kunnen behouden, meer nog dan met de toepassing van trottoirtegels. De conclusie was wel, dat de raad vooralsnog accoord ging met het voorstel tot de aan leg van de voetpaden in de dorps kernen, en dat het in deze vorm aan Gedeputeerde Staten zou wor den aangeboden. Een volgende keer zullen de finesses nog nader onder ogen worden gezien. Wij menen het hierbij te moeten laten. In de vorige editie hebben we naar onze mening aan de an dere agendapunten voldoende aan dacht besteed, waarbij de trottoir aanleg met een enkel woordje werd aangehaald. Een verzuim, dat wij hopen nu te hebben goedgemaakt. (Ingezonden mededeling) Mijnhardt's Zenuwtabletten NOORD KENNEMERLAND De Schoorlse VVV organiseerde op 9 juli j.l. een autopuzzelrit waar aan door 25 autobestuurders met hun bijrijders werd deelgenomen. In het seizoen 1963 heeft men voor het eerst een dergelijke rit gehou den die toen in augustus plaats vond. Wij schreven toen dat het ge zien de reeds vroeg intredende duisternis in die maand gewenst zou zijn dergelijke tochten eerder in het seizoen te houden; een sug gestie waaraan men blijkbaar tege moet is gekomen. De prijzen wer den weer in café Honky-Tonk door de heer v. d. Garde met enige wel gekozen woorden uitgereikt en vie len ten deel aan de volgende puz zelaars 1. R. Vis 2. S. de Beurs 3. P. Bakelaar 4. S. Louter 5. Mej. Mastenbroek 6. K. Kater De eerste drie prijzen bestonden alle uit bekers terwijl de overige 3 prijswinnaars een medaille kregen aangeboden. De heer P. Duin stel de voor de bezetters van de 7e en de 8e plaats flessen limonade be schikbaar, terwijl de heer Schmidt, de exploitant van de midgetgolfbaan voor alle deelnemers een vrijkaart ter beschikking had gesteld. IN DE DUINSTREEK VAN 15 JULI 1932 dat, zoals ook val is, de ver. thans nog Algemeen het ge- Welzijn de gasten in de gelegenheid stelde gebruik te maken van haar leesbi bliotheek. dat het leesgeld in 1932 was ge steld op een dubbeltje per boek per week, terwijl een verplichte lees- kaart 5 cent kostte. dat de verbouwde Schoorlse jeugd herberg gratis te bezichtigen was; dat de Schoorlse pensionhouders excursies naar de Zuiderzeewerken organiseerd. Men reisde dan met de luxe toeringcars van de firma Kok, Tuinman en Wilke. De kosten bedroegen 2,25. dat de exploitant van 'Klein-Zwit- serland' de aandacht van de gasten vroeg voor zijn cafétuin met grote speeltuin waarin dagélijks radio concerten worden gegeven. dat, om te besluiten met een Ber gens berichtje, de heer J. Ton de de damesschoenen voor f 1,20 van nieuwe zolen en hakken voorzag. Juist na het ter perse gaan van het vorige nummer bereikte ons het bericht, dat onze gemeente in de nieuw te bouwen toeristenkerk te Catrijp ook de beschikking krijgt over een in die kerk te bou wen sporthal. In de commissievergadering die na de openbare bijeenkomst van de gemeenteraad werd gehouden, keurde dit college in principe het voorstel dienaangaande goed. Als deze plannen doorgang vinden dan zullen sportbeoefenaren van alle gezindten in de wintermaanden zaalsporten kunnen beoefenen, op de 600 m2 vloeroppervlakte waar van de kerk, die overigens 1000 zitplaatsen bevat, zal worden voor- FEUILLETON DOOR LEIDA GRAAFLAND (10) zien. Het gebouw is geprojecteerd nabij de R.K. Kleuterschool te Cat rijp en het is ontworpen door het architectenbureau Overtoom dat er in is geslaagd het aanvankelijk be oogde karakter van het bedehuis te bewaren terwijl toch tal van wij zigingen in het oorspronkelijke ont werp moesten worden aangebracht. De Bisschop van Haarlem, mgr. Doodewaard heeft inmiddels aan 't plan zijn goedkeuring gehecht. Aan de Ned. Sportfederatie is gevraagd een bijdrage uit de totoinkomsten te verstrekken ter financiering van het project. De bouwkosten van de kerk bedragen ƒ225.000 terwijl indien het gebouw tevens als sport hal zal worden gebruikt, dit een extra bedrag zal vergen van 110.000. Aan de kerk zal dan een vleugel worden aangebouwd waar kleed- en douchelokalen worden aangebracht. Over de financiering van het plan zijn nog besprekingen gaande met de Ned. Sportfederatie. Het plan moet nog in een open bare vergadering door de Schoorlse gemeenteraad worden goedgekeurd omdat de gemeente een bijdrage zal moeten leveren in de kosten van huur en verwarming van de sport hal alsook de aflossing van 't even tueel door de Ned. Sportfederatie te verstrekken renteloos voorschot voor haar rekening moeten nemen. Gedeputeerde Staten van Noord- Holland moeten nog goedkeuring aan 't projcet hechten terwijl Rijk-s goedkeuring voor de bouw van de toeristenkerk inmiddels is ver leend. De vloer van de kerk zal bestaan uit betontegels met een volkomen vlakke asfaltlaag. Het gebouw wordt opgetrokken als een staal- skelet met Durex-elementen, een soort systeembouw dus en, als de vereiste goedkeuringen snel afko men en ook als de Ned. Sportfede ratie in de kosten wil bijdragen zal de bouw van de kerk annex sporthal betrekkelijk weinig tijd vergen. SERVICE Wij mogen uw bestuur wel danken voor het plaatsen van de nieuwe banken langs wegen en langs wan delpad; het zitje bij de oude molen, of waar wij elders mogen dolen. Gemeente Schoorl: Proficiat Jan Visser SCHOORL Onze plaatsgenote mej. Jannie Weeshoff slaagde te Utrecht voor het Staatsexamen Kleuterleidster A. Ik loop maar om het kerkje heen, De knusse Brink met lage huizen; De Kosterij met zijn plavuizen, Een rustpunt hier voor iedereen. Wat ik vandaag, morgen hier zoek? De droom, de werk'lijkheid ontsprongen, Heeft eeuwenlang zijn lied gezongen. 't Verleden glimlacht om de hoek. Kan men de zee hier horen ruisen Bij stormweer en Noordwesten wind? Je voelt je hier een vreedzaam kind, Die van de stilt' de oren suizen. Jan Visser

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1964 | | pagina 5