^ykoitsa QLitsc
H.S.V. ,Vislust'
Bejaarden hadden een geslaagde tocht
S.V. PETTEN
^fdet oeiHoiati ioitist<p.iint
Wij lazen
hield jaarvergadering
Nadat Greet de koffie gebracht had, schraapte pas
toor Derksema zijn keel en begon op voorzichtige toon:
„Ik kom eigenlijk naar aanleiding van de vele geruch
ten, die de laatste dagen plotseling in het dorp de ronde
doen. Het gaat over onze vriend Tom Talingen. Kunt
u mij daaromtrent wat meer vertellen? Ik kan namelijk
niet aannemen, dat al die onzin, die men vertelt, juist
is."
Roelie dronk van haar koffie en wachtte, tot de an
der uitgesproken was. Toen antwoordde ze op beheer
ste toon: „Meneer pastoor, er is niets bijzonders aan de
hand- De heer Talingen is enigszins overspannen. Waar-
schijlijk heeft hij zich na de dood van mijn man wat te
druk gemaakt en teveel hooi op zijn vork genomen. De
laatste tijd maakte ik me al zorgen over hem. Vandaar,
dat ik een nieuwe boekhouder in dienst heb genomen,
om hem zodoende wat te ontlasten. Zijn taak als pro
curatiehouder is al veelomvattend genoeg. Maar gister
avond kreeg ik de indruk, dat hij behoorlijk over zijn
toeren wtas. Vandaar, dat ik hem itwee maanden ziek
teverlof heb verleend en hem aanraadde enige weken
naar een rustig vakantieverblijf te gaan. Dat is alles."
Pastoor Derksema keek de vrouw enige ogenblikken
onderzoekend aan. „Tom schijnt inderdaad behoor lijk
overspannen te zijn, want de avond voor zijn vertrek is
hij dronken thuis gekomen en de volgende morgen heeft
hij zijn hospita nog een maand kostgeld betaald en haar
verteld, dat hij vertrok en niet meer terugkwam. Omdat
hij door u ontslagen was."
Roelie haalde haar schouders op- Kletspraatjes van
de mensen veronderstel ik. U hebt de feiten gehoord,
nietwaar? Ik stel teveel prijs op zijn onschatbare dien
sten, die hij in de loop der jaren aan mijn bedrijf heeft
verleend, dat ik hem niet wil missen. Maar onder de
gegeven omstandigheden heb ik niets aan hem. Het feit,
dat hij zich bedronken heeft, spreekt in dit opzicht vol
doende. Ik ken de heer Talingen al die jaren als een
zeer matig drinker."
„Dat was hij ook, mevrouw. U hebt dus een nieuwe
boekhouder aangenomen. En één dag na diens komst in
uw bedrijf stuurt u Tom met ziekteverlof. Vond u dit
wel tactisch? Daaruit zou men kunnen opmaken, dat
Tom iets gedaan heeft, dat niet door de beugel kon. Tot
die conclusie is men in ons dorp al gekomen. Zijn over
haast vertrek die morgen is natuurlijk ook al verdacht.
Daarom vraag ik u recht op de man af: is er iets met
Tom aan de hand? Heeft hij bijvoorbeeld fraude ge
pleegd?"
Roelie haalde ongeduldig haar schouders op. „Meneer
pastoor, de kletspraatjes in het dorp laten me Sibe
risch. Ik heb u de feiten verteld: de heer Talingen is
door mij met ziekteverlof gezonden. Uitsluitend en al
leen, omdat hij overspannen is. Volkomen over zijn toe
ren. Hij is dus buiten dienst, omdat hij ziek is. Dat is
alles. Stelt u zich in verbinding met dokter Wals, die
ik die morgen heb opgebeld en precies hetzelfde ver
telde, wiat ik nu aan u zeg. Belt u morgen voor mijn
part de bedrijfsverengiing op, die ik ook al heb inge
licht. Hij krijgt zijn volle salaris doorbetaald en over
twee maanden zal ik hem graag weer terug nemen in
mijn bedrijf, aangenomen dat hij dan opgeknapt is."
Pastoor Derksema dronk zijn koffie op en trommelde
even met zijn vingers op de leuning van zijn stoel. „Als
u het zegt, zal ik het wel moeten aannemen. U hebt
natuurlijk geen idee, waarheen hij vertrokken is."
„Niet in het minst. Dat is tenslotte mijn zaak ook
niet. Ik heb hem geadviseerd: ga naar zee of trek de
bergen in. Ik neem aan, dat hij vandaag of morgen wel
bericht zal zenden."
De geestelijke dacht een poosje na. „Dit is een ver
velende geschiedenis, mevrouw Borger, want ik was
juist van plan om vandaag of morgen met Tom even
bij u aan te lopen om over de toekomst van uw kinde
ren te praten."
Roelie keek hem met grote ogen aan. „De toekomst
van mijn kinderen? Wat heeft hij daarmee te maken?"
Pastoor Derksema glimlachte even. „In zijn kwaliteit
als toeziend voogd natuurlijk. Dat schrijft de wet nu
eenmaal voor."
Het bloed trok uit het gezicht van de vrouw en even
knipperde ze met haar ogen. „Wat zegt u? Talingen toe
ziend voogd over mijn kinderen? Hoe komt u aan die
onzin?"
De pastoor keek haar verwonderd aan. „Is u daarvan
niet op de hoogte gesteld? Verleden jaar hebben uw
man, Tom en ik dit in orde gemaakt. Op verzoek van
uw man natuurlijk. Hij wilde in dit opzicht enige zeker
heid scheppen voor zijn gezin, als hij onverwacht mocht
overlijden. Dat het geen overbodige maatregel was, be
wijst wel het feit, dat uw man toch nog plotseling stierf
Langzaam begon Roelie het te begrijpen, Ze knikte
enkele malen en nerveus stak ze een sigaret op. „Dus
dat is allemaal bekokstoofd zonder mij er in te kennen?
begon ze langzaam. „Mij, de moeder? Wij tellen zeker
niet mee? Wij zijn zeker alleen maar goed om ze ter
wereld te brengen en voor de rest wordt er met ons,
vrouwen, geen rekening gehouden?"
De bezoeker schrok. Hij had altijd in de veronderstel
ling verkeerd, dat Dolf Borger zijn vrouw van het een
en ander op de hoogte had gesteld en zelf had hij het
als vanzelfsprekend aangenomen, dat de procuratiehou
der en vertrouwensman van Borger, Tom Talingen, als
toeziend voogd door de vrouw zou worden geaccep
teerd. Dit nu bleek niet het geval te zijn en onmiddel
lijk had hij de hele situatie door. Die vrouw heeft wat
tegen Tom. Ze heeft een hekel aan hem. Zou het dan
toch waar zijn, die geruchten, dat ze het plan heeft om
Tom er uit te werken?
„Het spijt me, mevrouw Borger, maar ik was vast
in de overtuiging, dat u hiervan op de hoogte was."
Ze trok zenuwachtig aan haar sigaret. Inwendig was
ze razend van woede om deze streek, om alles wat Dolf
haar aangedaan had, al het bedrog kwam haar nu op
hieuw weer voor de geest. Ze probeerde zichzelf in be
dwang te houden en tenslotte sprak ze, haar keel half
dichtgeknepen van woede: „Dit is namelijk niet het ge
val, meneer pastoor- Ik weet niet, in hoeverre de moe
der rechten heeft, maar ik ben vast van plan dit mor
gen meteen uit te zoeken. De heer Talingen wordt als
toeziend voogd over mijn kinderen door mij onder geen
beding geaccepteerd- Ik ben niet van plan wie dan ook
me te laten opdringen. Ik stel mij morgen meteen met
een advokaat in verbinding en dan zullen we eens zien,
of ik als moeder ook nog wat te zeggen heb. En dat u
zich, in uw kwaliteit als parochieherder, daarvoor hebt
laten lenen!"
Hij keek haar stom verbaasd aan. „Maar mevrouw,
wat kon er op tegen zijn? Wat hebt u eigenlijk tegen
Talingen?"
Ze keek hem nijdig aan. „Meneer pastoor, dit zijn mijn
zaken en ik dulld in dit opzicht geen inmenging van
derden zelfs niet van u. Is dat duidelijk?"
Hij haalde zijn schouders op. „Mevrouw, ik ken u niet
meer. Ik zal maar aannemen, dat het verdriet over het
heengaan van uw echtgenoot er oorzaak van is, dat u
niet zichzelf bent op dit ogenblik- En ik kan ook niet
begrijpen dat u de wil van wijlen uw echtgenoot, voor
wat de keus van een toeziend voogd betreft, niet wilt
eerbiedigen. Volgens mij had uw man gelen betere keuze
kunnen doen. Talingen, een man, die twaalf van zijn
beste levensjaren gegeven heeft voor de groei en de
bloei van een zaak, die uw man van de grond af aan
heeft opgebouwd, waarvoor hij geslaafd en gezwoegd
heeft van de vrege morgen tot de late avond en
„Houd op!" Ze schreeuwde het uit. „Wat weet u daar
van? Dat hebt u allemaal maar van horen zeggen. Die
paar jaar, dat u hier bent.U denkt, dat u heel wat
weet en verbazend veel mensenkennis bezit, maar u
weet niets en u kent niets. U gaat allemaal maar af op
wat de mensen in het dorp hier u verteld hebben en
daaruit trekt u gevolgtrekkingen. Maar van de finesses
Weet u totaal niets. Als u de biechtvader was geweest
van Dolf en zijn voortreffelijke procuratiehouder, dan
kon u misschien meepraten, hoewel. uw biechtgeheim
zou u verbieden het officieel te weten. En dan zoudt u
weten, dat het allemaal leugen en bedrog is geweest,
van het allereerste begin af. Maar ze zullen beiden wel
zo link geweest zijn om ver hier vandaan htm zonden
te biechten. als ze het gedaan hebben- Komt u bij mij
nooit meer aan boord om hun voortreffelijkheden op
te sommen, want ik walg ervan, verstaat u? Alleen de
gedachte maakt me al misselijk
Ze hijgde van opwinding en opnieuw stak ze een siga
ret aan en sloeg haar benen over elkaar. Geruime tijd
Was het stil, tot de geestelijke langzaam antwoordde:
„Dat zijn zware beschuldigingen, mevrouw Borger. En
ik vind het unfair ze nu te uiten, omdat de één zich niet
meer kan verdedigen, omdat hij overleden is, en de an
der wie weet waar rondzwerft."
Ze keek hem met vlammende blik aan. „U gelooft mij
niet, hè? Ik had niet anders verwacht. Maar als u mij
niet belieft te geloven, moet u morgenochtend maar
eens op mijn kantoor kmen. Dan zal ik u een stel docu
menten laten zien, welke stuk voor stuk mijn woorden
kunnen bewijzen. En zelfs al zou u me dan nog niet
willen geloven, zoekt u dan uw voortreffelijke Talingen
maar op en vraag hem, of dit allemaal echt waar is.
Hij wist al jaren van al dat bedrog, maar hij heeft er
over gezwegen. Documenten, die na de dood van Dolf
verbrand hadden moeten worden door meneer de pro
curatiehouder, maar die sufferd vergat hat en ik vond
ze-"
Kalm aan bij kruispunten
OUWE SOK
Je hewwe hier in de gemeinte
Skorl twei verenigings die durvoor
zurrege datte de gaste duraigen niet
verveule. De VW's want die bedoel
ik, organizere wandeltochte, strand-
feiste, skatgraveraie en nag meer
van zuks. En azze ze beter in dur
slappe was zatte no den konne ze
nag veul meer doen. Maar ja ut
mot erregens vandein komme hei,
de lede ben dur oftug niet zo bar
happug op om meer kontrebusie te
betale en het gemeintebestuur geift
ok al subsidie al zou die miskien
wat houger weze kenne.
Die VW's den, die hewwe ok
wandelpuzzeltochte en in deuze
krant hewwe jullie van de zeumer
de uitslage leze kenne. Azze jullie
nag nooit meeloupen hewwe den
moete je dat ut ankommende jaar
tochdurus doen. Je komme op plase
weer je nag nooit weest ben en je
kenne glaik je warekennus naggus
opfrisse. Want je moete van un
houp dinge wete hoe of ze hiete
want as je bevobbeld ut verskil
niet weet tusse un dakpan en un
vorstpan den kenne je wel fluite
nei de eerste prais en de smok
van Miss Puzzel. Die dinge den,
weer je op lette moete benne alder-
hand en op ien van de tochte die
de Skorlder VW deuze zeumer
houwen hep moste je lette op un
ouwe sok. Dat kledingstuk hong an
un boum en deer vlak in de buurt
honge un kous en ok un kiek van
Sunterklaas. Deer moste je den ut
goeie ding uitkieze hei. Bai de plaas
weer die dinge honge stonde un
paar manskirrels te kaike nei de
gnappe frullie en ok om te telle
hoeveul meinse dus verkeerd liepe.
Ien van die manne hiet.nei, nei,
nei, nei we noeme gien name zou
Wullum Kan zegge. Ut is een man
die renteniert of van Drees trekt
of zuks of zain maar in elluk geval
hep ie niet elleke dag vor ze kop-
piestik te vechte. Hai is ok un bar
re prater en hai hep as je dat te-
meste zo hore van alleman wat te
zegge. Zoas ik al zaide liepe dur
bai die tocht puur wat gnappe
maidj es mee en die kirrel maar
prate vanzelluf. Ien van die maid-
jes keek zo us nei hum en zaide in
Houghaarlemmerdaiks: „Doet U ok
mee mit de tocht menheer?"
„Nei" zaide Jan de Prater, „weer
om?"
„Noja" zaide dat maidje, we
dochte zomaar datte ze U mit die
ouwe sok bedoelde
De goeie man was zo van die woor-
de verskoten dattie vor ut eerst in
ze lange leve niks wist te zegge, wel
drie menute ze waffel hield en toe
rap maakte dattie wegkwam. Onder
bar gelach van die are meinse van
zelluf.
Want ik wou maar zegge meinse,
al benne je nag zo goed van de
tongriem sneden, je komme dur al-
taid weldurus ientje teugen die je
mit ien woord in je frokkie staan
leite. En den ken het soms puur
koud weze oor
in „De Duinstreek" van
12 september 1930;
dat SW zich opmaakte om op 15
oktober zijn 10-jarig bestaan te
vieren terwijl de zustervereniging
BSV dit feit op 20 september van
dat jaar zou herdenken;
dat net zo als nu, weer nieuwe le
den gevraagd werden bij het fan
farekorps „De Vriendschap" dat
overigens in 1932 met slechts 19
mem vele eerste prijzen in de
wacht sleepte;
dat de jaarlijkse tocht van Ouden
van Dagen ook dat jaar weer vol
ledig slaagde;
dat de aardappelen zeven cent per
kilo kostten.
Vorige week donderdag gingen
de bejaarden van Schoorl uit. Des
morgens om half acht gingen ze
op reis met bussen. Allemaal vrolij
ke gezichten en met prachtig weer.
De reis ging naar Volendam en
naar Artis in Amsterdam. We hoor
den wel dat er weer ontzettend is
gënoten en het een prachtige dag is
geweest voor onze bejaarden.
Des avonds om ongeveer acht uur
kwamen ze weer thuis en werden
ontvangen in de zaal van de heer
Roos waar het fanfarecorps „De
Vriendschap" voltallig op het toneel
had plaatsgenomen en dit gezellig
uurtje opvrolijkte met vrolijke mu
ziek.
Het was de heer Kaandorp die
een slotwoord sprak. In de eerste
plaats richtte hij zich tot de fanfa
re en zei te hadden gedacht dat er
een drietal muzikanten zou zitten.
Hij sprak zijn vreugde er over uit
dat het gehele orkest aanwezig was
en zei dat een fanfarecorps van ons
dorp toch onmisbaar is. Hij wekte
dan ook iedereen op om propagan
da te maken of lid te worden van
„De Vriendschap".
Verder bracht hij dankt uit aan alle
helpers en gevers die het mogelijk
hadden gemaakt de reis weer te la
ten doorgaan. Alles is duurder ge
worden maar het is toch weer ge
lukt. Verder deelde hij mede dat
de heer Roos de aan de bejaarden
gepresenteerde koffie met koek gra
tis aanbood, waarvoor een warm ap
plaus.
Onder de gezellige tonen van de
muziek bleef men nog een tijdje zit
ten, totdat de heer Kaandorp het
sein gaf dat men naar huis kon
gaan. Dat was het einde van een
mooie dag.
Zondag jl. hield bovengenoemde
visvereniging een vrije wedstrijd
aan de Oostdijk te Heerhugowaard.
Het slechte weer mocht geen in
vloed hebben op de zo bekende ge
zellige stemming, wel echter op de
deelname. Er waren 14 hengelaars
die toch nog 131 baarzen en 7 .wit
te' wisten te verschalken.
De eerste prijs ging naar M. Ens
met toevallig de grootste baars van
27,2 cm. De volgende prijzen wel
ke bij N. Jonk werden uitgereikt,
gingen naar (in volgorde) Brugge-
man, P. Pastoor, A. v. Rijn, Jacobs,
Pastoor, Jongerling, Barf, Koning,
Schreiner, Medema, gast P. Ens,
Repco, gast Nienkemper.
Volgende wedstrijd op 20 sept, in
het Noordh. kanaal.
De opkomst van de ledenverga
dering afd. voetbal van de Sport
vereniging Petten was bedroevend
slecht. Slechts 18 leden kon voor
zitter Manneveld in „Het Wapen v.
Petten" verwelkomen. Hij gaf een
terugblik op de verrichtingen der
elftallen. Drie elftallen w.o. het eer
ste werden kampioen, het tweede
wist zich net als de A-aspiranten,
behoorlijk te handhaven en het der
de elftal kwam net één punt tekort
om kampioen te worden. Voor alle
commissies was het een druk jaar
en er werden veel activiteiten ont
plooid.
Uit het verslag van penningmees
ter, de heer D. Verduin, bleek dat
de uitgaven ruim ƒ8000,waren
geweest en dat de bezittingen wa
ren begroot op 1942,Er was alzo
een teruggang in het kapitaal van
ƒ493,—.
De inkomsten van de afdeling
voetbal waren ƒ5232,en de uitga
ven ƒ5700,wat een nadelig saldo
bracht van ƒ468,De toto vormde
ook hier een belangrijke post nl.
ƒ1951. Het bestuursvoorstel om de
contributie te verhogen werd goed
gekeurd. De aspiranten en pupil
len betalen nu 30 cent per week,
junioren 45 cent en senioren 60 ct.
De eerste groep werd 5 cent ver
hoogd en de twee laatste groepen
10 cent per week. In deze contri
butie is de verzekering en het reis
geld inbegrepen.
Er werd dank gebracht aan de
bode die alle contributie had opge
haald zonder dat er noemenswaar
dige achterstand was.
Besloten werd ook om de dona
tie te verlagen van ƒ4,op 2,50.
Donateurs hebben dan geen vrije
toegang meer op het veld. Zij kun
nen eventueel steunend lid worden
voor 15 cent in de week. Men heeft
dan recht (met de echtgnote) op
vrije toegang bij de wedstrijden.
De statuten werden veranderd in
verband met de toetreding van twee
nieuwe afdelingen, gymnastiek en
tafeltennis. De bestuursleden D.
Verduin en N. Zwakman werden
herkozen. De elftalcommissie zal dit
jaar bestaan uit de heren C. van
Barneveld, D. Verduin en T. Wa
tertor. De heer C. Engelbracht had
zich niet meer beschikbaar gesteld.
Bij de elftallen zullen vaste leiders
komen, die de elftalcommissie zal
adviseren.
De terreincommissie die tot taak
taak heeft de accomodatie te verbe
teren had dit afgelopen jaar door
diverse acties ƒ3203,bijeenge
bracht. Uit vijf klaverjasavonden
bleef ƒ1100,over. Men zal een
geluidsinstallatie aanschaffen en
nog andere voorzieningen treffen.
Voorzitter bracht deze commissie
een groot compliment. Het jaarver
slag van secretaris N. Zwakman
werd onder applaus goedgekeurd.
In zijn sluitingswoord bracht de
voorzitter dank aan allen die in
welke vorm dan ook iets voor de
vereniging hadden gedaan. Hij
hoopte op prettige wedstrijden en
laten we niet spreken van tegen-
^tnaders maar van medestanders.
LEDENVERGADERING
AFD. HANDBAL.
De belangstelling voor de leden
vergadering van de afdeling hand
bal van de „Sportvereniging Pet
ten" welke in „Het Wapen van
Petten" werd gehouden was zeer
slecht. Slechts 16 leden het bestuur
inbegrepen waren gekomen om de
belangen van hun afdeling te be
hartigen.
Voorzitter de heer D. Manneveld
sprak hier zijn teleurstelling over
uit en heette in het bijzonder wel
kom de trainer de heer R. Sche
pers. Uit het jaarverslag van secr.
de heer H. Rogge bleek dat het de
vereniging in de competitie goed
was gegaan. Asp. A en B plus de
junioren waren kampioen geworden
in het zaalhandbal, terwijl de senio
ren een goede plaats bezetten.
In het veldhandbal kwamen de
A aspiranten en junioren tot een
tweede plaats, de B aspiranten tot
een vierde en de senioren tot een
3e plaats op de ranglijst.
Voor de pupillen werden diverse
wedstrijden georganiseerd en werd
aan vele toernooien deelgenomen.
Het komende jaar zal men met 4
teams aan de competitie deelnemen.
Twee aspiranten en een jun. zeven
tal en 1 dames elftal.
Uit het financieel verslag van
penningmeester de heer D. Verduin
bleek dat de inkomsten waren
ƒ2.111,28 en de uitgaven ƒ2170,96.
Alzo een nadelig saldo van ƒ59,68.
Daar de sportvereniging gaat uit
breiden met een afd. gymn. en ta
feltennis, zullen de statuten moeten
FEUILLETON
DOOR LEIDA GRAAFLAND (18)
worden gewijzigd, terwijl het huis
houdelijk reglement moet worden
aangepast. De wijzigingen werden
door de vergadering goedgekeurd.
De heer H. Rogge stelde zich niet
meer herkiesbaar voor het bestuur,
in zijn plaats werd gekozen de heer
B. Kleimeer.
Voorzitter sprak woorden van
dank aan de heer Rogge, die vijf
jaar zitting had in het bestuur.
De elftalcommissie zal dit jaar be
staan uit de heren J. Bijvoet, J.
Glas, M. Mulder, H. Aagge en C.
Kleimeer.
Een contributieverhoging van 5
cent voor pup. en asp. en 10 cent
voor jun. en senioren werd goed
gekeurd. Dit wordt dan nu resp. 30
en 45 cent per week.
De training die slecht wordt be
zocht bracht de tongen in beweging.
Ook thans bleek weer dat het zo
merseizoen een slechte opkomst
geeft. De heer Schepers had ge
constateerd dat van de dames 27Va
pet., de jun. 53 pet., asp. 60 pet. en
van de pup. 70 pet. de training had
bezocht. Men zal proberen de trai
ning te stimuleren.
Besloten werd om te sparen voor
een reisje, waarvoor plannen zullen
worden gemaakt. Ook de jeugdkas
kreeg de nodige aandacht. Thans
wordt deze alleen door de voetbal
leden op peil gehouden. Hieraan
kunnen toch ook de meisjes bijdra
gen, door iets te organiseren.
In zijn sluitingswoord dankte de
voorzitter de autobezitters die voor
het vervoer zorgden en hoopte op
een sportief seizoen.
DIT IS GEVAARLIJK
Ruim een tiende van het aantal
ongelukken, dat op kruispunten
plaats vindt, zou kunnen worden
voorkomen, wanneer alle bestuur
ders van voertuigen die kruispun
ten met een verantwoorde snelheid
zouden naderen en passeren. Uitge
breide onderzoekingen in Duitsland
hebben namelijk uitgewezen, dat
11,3 procent van alle ongelukken
op kruispunten is te wijten aan een
te hoge snelheid. Het zijn niet al
leen de bestuurders van auto's, die
door hun te grote snelheid gevaar
opleveren; de schuldigen aan der
gelijke ongevallen vindt men on
der alle categorieën van het rij
dende verkeer.
Het naderen van een kruispunt
met een te hoge snelheid kan in
combinatie met bepaalde, dikwijls
aanwezige, psychische factoren oor
zaak zijn van een ernstig verkeers
ongeval. Onder de psychische fac
toren is de meest voorkomende het
verkeerd schatten van de afstand
tot het kruispunt en een verkeerde
schatting van de snelheid van het
van opzij naderende verkeer. Het is
daarom van het grootste belang, dat
iedere weggebruiker, onverschillig
of hij nu een motorvoertuig dan
wel een bromfiets of een gewone
fiets bestuurt, zijn snelheid bij het
naderen van een kruising of split
sing van wegen aanpast aan de om
standigheden. Tot hoevèr de snel
heid moet worden teruggebracht
hangt uiteraard af van de situatie
ter plaatse, waarbij het uitzicht een
grote rol speelt. Het in volle snel
heid „nemen" van een kruispunt is
een gok. Niet alleen een gok op
het eigen leven, maar ook op dat
van de ander. Het is verstandig
voor elk onoverzichtelijke krui
sing de voet van het gaspedaal te
nemen en hem boven de rem te la
ten zweven. En daarbij goed uit te
kijken naar beide kanten.
Het Verbond voor Veilig Verkeer
dringt er op aan deze handelingen
extra zorgvuldig te verrichten bij
het passeren van een kruispunt, dat
is aangeduid met het bord „gevaar
lijk kruispunt" (het driehoekige
rood-omrande bord met een zwart
kruis op een wit veld). Passeert
men een dergelijk bord, dan is het
niet voldoende de aanwezigheid van
dat bord te constateren, maar moet
men zich realiseren, dat men op
zijn hoede moet zijn, omdat er mo
gelijk gevaar dreigt!
