kozdse Qditsa raadsvergadering van Schoorl lX)if bazen KzflLet oetboten winstpunt V. Sportvoeding Wai er besproken v/ordi in de TWEEDE BLAD DONDERDAG 8 OKTOBER 1964 Na een blik op de regels geworpen te hebben, lachte ze bitter. „De tweede levensschets van onze zeer ge waardeerde vriend Talingen. Auteursrecht mevrouw van Schijndel, geboren Talingen. Het zal wat wezen. Ze stak een sigaret op en dook opnieuw op de bank, waarna ze begon te lezen. „Zeer geachte mevrouw Borger. „Mog dk voor éénmaal een ernstig beroep op u doen deze brief in zijn geheel te lezen? Misschien dat het nut heeft. Misschien dat u dan toch nog met andere ogen mijn broer wilt bezien. Bij voorbaat hartelijk dank. Ik vertrouw er tevens op, dat u dit schrijven als zeer ver trouwelijk zult willen beschouwen. Tom en ik, zijn zuster, zijn geboren en getogen in Lage Mierde. Mijn vader was een dronkaard, waaraan Tom en ik maar weinig goede herinneringen hebben. Onze moeder was een sloofje, die geslagen werd als vader met een kwade dronk thuiskwam, maar die hem weer in genade aannam, als hij de volgende morgen, ont nuchterd, zijn spijit betuigde. In het dorp merkten wij als kinderen al, dat men ons zoveel mogelijk uit de weg ging, omdat onze vader immers de drinker Talingen was? Dat manifesteerde zich al op school. Diesondanks Werd Tom die goed leren kon, door bemiddeling van de hoof onderwijzer in de gelegenheid gesteld verder te leren, en wel in Tilburg, want in ons dorp was geen Ulo. Aangezien er thuis geen gelegenheid was om huis werk 'te maken, het meester van Grimsven Tom bij hem overhuis komen,waar hij zijn lessen kon maken en leren. Meester Grinsven had 'n dochter, Ans, die 3 jaar ouder was. Het kon niet 'anders, of Tom en Ans kwamen met elkaar in konitakt en daar Tom voor zijn leeftijd groot was, viel het leeftijdsverschil nauwelijks op. Ze werden verliefd op elkaar en van leren kwam niet zo veel. Natuurlijk kwam meester van Grinsven er achter en zijn woning werd daarna voor Tom taboe. Doch Ans en Tom bleven elkaar ontmoeten en toen van Grinsven zijn dochter op sloot, schaakte Tom haar en ging drie dagen met haar door het land awerven. Ergens in de buurt van Roosendaal werden ze opgepikt en naar huis gebracht. Omdat Tom nog minderjarig was, kwam hij er met een geduchte waarschuwing af en werd onder toezicht gesteld van de reclassering. Deze vond het nodig, dat Ton uit het dorp werd verwijderd, want ondanks het verbod bleef hij met Ans omgaan. Toen vader van Grinsven Ans naar een klooster bracht, stemde Tom er tenslotte in toe en vertrok naar Goirle, waar hij bij een weduwe in huis werd opgenomen. Hij bleef leren in Tilburg, reisde heen en weer, behaalde zijn diploma en ging naar de H.B.S. Op 18-jarige leef tijd had hij zijn drie-jarige cursus voltooid en kreeg een kantoorbaan in Tilburg. In zijn kosthuis was ook een meisje van zijn leeftijd, Elsje, die hem geleidelijk aan het hoofd op hol bracht. Aangezien de weduwe hem wel als schoonzoon wenste, moedigde ze de omgang van het tweetal zoveel mogelijk aan en gaf ze daartoe ruimschoots gelegenheid. Toen Ans in het klooster haar gelofte aflegde, wist hij, dat ze voor hem voor goed verloren was. Toen kon het hem niets meer schelen. Het gevolg was een gedwongen huwelijk met Elsje, zijn eerste grote stommiteit. Want hij hield helemaal niet van Elsje en zij niet van hem. Na een half jaar werd er een zoon geboren en toen ging het nog enige tijd goed. Doch Elsje hield het met andere mannen en zodoende ging Tom ook aan de boemel. Hij was op 21- jarige leeftijd een knappe jongen, die zich daarvan ook terdege bewust was, en zodoende had hij van tijd tot tijd affaires met andere vrouwen waaronder getrouwde. Een paar malen, met medewerking van de pastoor, ver zoende het echtpaar zich weer, er werd ook nog een dochtertje geboren, maar op een gegeven ogenblik sloot Elsje de deur voor hem. Hij kwam zelden of nooit meer thuis, gaf ook geen geld meer af en Elsje diende een eis tot echtscheiding in. Om maar weer zo spoedig mogelijk vrij te kunnen zijn, stemde hij er in toe alle schuld op zich te nemen. De kinderen werden aan de moeder toegewezen en Tom werd veroordeeld tot be taling van 150 gulden per maand om zijn gewezen vrouw en kinderen te onderhouden. Inmiddels was ik, zijn jongere zuster, ook getrouwd. En omdat Tom na zijn scheiding ontzettend dronk en helemaal aan lager wal raakte, haalden mijn man en ik hem op uit Tilburg en nam hem mee naar huis. Ik zal u alle details besparen, maar het duurde geruime tijd, voor we Tom zover kregen, dat hij weer behoorlijk mens wilde worden. We lieten hem verder leren en geleidelijk aan kreeg hij zijn zelfrespect terug. Nadat hij de nodige diploma's had behaald, solliciteerde hij bij een grote zaak in Eindhoven als boekhouder en werd aangenomen. Daar heeft hij een klein jaar gewerkt, maar toen kwam men daar te weten uit welk mil jeu hij afkomstig was, zijn scheiding en zijn vrouwenaffaires, die hij achter de rug had, met als gevolg, dat hij werd gedegradeerd tot kantoorbediende, omdat men hem niet langer een vertrouwensfunbtie durfde te geven. Wij hebben toen ontzettend veel moeite moeten doen om hem staande te houden want hij was daardoor zo ge desillusioneerd, dat hij opnieuw ging drinken. We kre gen hem echter zover, dat hij opnieuw solliciteerde en werd ditmaal in Best aangenomen, eveneens als boek houder. Daar werkte evenwel familie van zijn vroegere vrouw en op de duur werd zijn positie ook daar onmo gelijk. Op ons advies ging hij voor de derde maal sol liciteren en zodoende kwam hij bij U in het dorp, in het bedrijf van wijlen uw echtgenoot aan het werk. Daar heeft hij gedurende twaalf jaar plichtsgetrouw zijn werk gedaan. Ik hoef hierover niet in bijzonderhe den te treden, want dit zult u beter wieten dan wij. Meestal bracht hij de weekeinden bij ons door in Lage Mierde en de drank had op hem gelukkig geen vat meer. Toen hij eenmaal zijn rust weer gevonden had, kon hij best van de drank afblijven. Van het begin af aan heb ik er voor gezorgd, dat hij uitstekend gekleed ging, tot hij zover was, dat hij het zelf kon bekostigen. En hij was overgelukkig, toen hij ons vertelde, dat me neer Borger hem een vertrouwenspositie had gegeven. Die heeft hij al die jaren op eervolle wijze bekleed, want de zaak van meneer Borger was zijn levensdoel geworden. Dikwijls zei hij tegen ons; Nu ben ik pas gelukkig. Nu heb ik prettig werk, de baas vertrouwt me geheel, ik ben zelfstandig en de mensen in het dorp mogen mij. Ik heb al een paar funkties in het vereni gingsleven gekregen en als er een bazar of iets derge lijks is, word ik aangezocht om de financiële afdeling te verzorgen. Voor dit alles ben ik ontzettend dank baar, zei hij vaak. En wij, mijn man en ik, waren ook erg blij, dat alles nu in orde was. Later hertrouwde Elsje, en zodoende behoefde hij ook niet iedere maand dat geld te betalen. Er was geen vuiltje meer aan de lucht, hij had een vorstelijk salaris en kon veel geld wegleggen. Wij vroegen hem wel eens; Waarom hertrouw je niet? Je hebt een mooie baan, aardig wat geld en je hebt zelf gezegd, dat je baas voor een huis wil zorgen, als je trouwplannen hebt. Waarom doe je dat niet? Maar hij was van mening, dat iedereen dan te weten zou komen, dat hij gescheiden was en dat wilde hij niet. Boven dien, zei hij, houd ik van een knappe bizonder gedistin geerde vrouw, maar ze is niet voor mijze is getrouwd. En ik denk er niet aan, mijn gevoelens bekend te ma ken. Laat mij maar. Ik ben al gelukkig, als ik haar af en toe kan ontmoeten. Voor de rest heb ik geen ver langens Jarenlang hebben wij niet geweten, wie die vrouw was. Tot meneer Borger stierf en u geleidelijk aan Tom er uit ging werken. En als u hem nu nog maar normaal zijn ontslag gegeven had met een getuigschrift, dan had hij in ieder geval nog een zekere kans gehad om ergens anders te solliciteren. Inplaats daarvan gaf u hem ziek teverlof, één dag nadat een nieuwe boekhouder in uw dienst kwam. U hebt ongetwijfeld een in uw ogen goede reden ge had om hem zo te haten. Misschien kwam dat wel door de fout, die Tom maakte, door tijdens uw vakantie te gaan scharrelen met een der dienstmeisjes in uw wo ning. Hoe het ook zij, het zal u nu wel voldoening geven, dat uw opzet ten volle geslaagd is; Tom is weer geheel aan lager wal geraakt. Hij werkt nauwelijks en drinkt, zwerft met louche kameraden rond en heeft al een voorwaardelijk vonnis op zijn naam staan we gens landloperij. Iedere dag kan hij voor de tweede maal opgepakt worden en dan gaat hij voor een paar jaar naar een rijkswerkinrichting. Dan is zijn val wel vol tooid, omdat hij dan een getekende zal zijn. Voor altijd. Zelfs ik, zijn zuster, in wie hij altijd zoveel vertrouwen heeft gehad, kan niets meer bij hem bereiken. Wij hebben alles gedaan, wat maar enigszins mogelijk was. Hij wil niet anders meer. Wij zijn aan het eind van ons vermogen. Daarom mevrouw Borger, doen wij bij deze 'n laatste be roep op u. Durft u dit allemaal op uw verantwoording te nemen? U bent toch ook een christen? Spreekt het gebod van Christus, dat wij onze naaste net zo lief moeten hebben als onszelf, niet meer tot u? Het past mij niet u te beschuldigen. Evenmin mag ik u veroor delen. Ik bid iedere dag voor mijn broer en ik zal ook voor u bidden, mevrouw. Ik heb u vandaag ontmoet en gesproken en ik kan niet geloven, dat er geen menselijk gevoel, geen medelijden meer in u overgebleven is. U bent de enige nog, die Tom kan redden. Alstublieft, mevrouw, probert u het. Wij smeken het u. Hij zwerft in Tilburg rond. Als hij geld heeft, kunt u hem door gaans vinden in een kroeg aan de Misterstraat. Er is er maar één, dus het kan niet missen. Vergeeft u alstu blieft datgene van hem, dat hij verkeerd gedaan heeft en waarom u zo kwaad op hem bent. Maar laat hem niet helemaal verongelukken. Het is nog niet te laat." De Schoorlse Gemeenteraad komt morgenvond (vrijdag) bijeen om een agenda te behandelen die liefst 21 punten telt. Bij de ingekomen stukken lezen wij, dat GS ermee accoord is ge gaan, dat de gemeente garant staat voor een door de Burg. Peeckstich- ting 'te sluiten geldlening van 400.000. Zoals bekend is dit geld benodigd voor de uitbreiding van het bejaardentehuis 'Westerkimme' waaraan momenteel hard wordt ge werkt. Verder gaan Gedeputeerde Staten ermee accoord dat de ge meente Schoorl het jaarlijks ex ploitatietekort van 9700 op de in richting van een sporthal in de toe ristenkerk voor haar rekening neemt. Zoals u reeds enige tijd ge leden heeft kunnen lezen is aan de Nederlandse Sportfederatie een ren teloos voorschot gevraagd om de bouw van de sporthal te kunnen financieren. Voor zover ons bekend is hierop door de N.S.F. nog geen beslissing genomen. Verder stellen B. en W. de Raad voor mej. Kof man en de heer Wil- bers, leerkrachten aan resp. de la gere school te Groet en Schoorl in vaste dienst aan te stellen. Ook het gemeentepersoneel zal tenminste als de Raad accoord gaat met het door B. en W. voorgestelde, meer gaan verdienen. Het Rijkspersoneel heeft onlangs een uitkering ineens en een huurcompensatie ontvangen en het College stelt mede op verzoek van de Minister van Binnenlandse Za ken de Raad voor, ten behoeve van het gemeentepersoneel dezelfde maatregelen te treffen. Aangezien het in het voornemen ligt, zo lezen we in agendapunt nr. 5, over te gaan tot mechanisatie van de salarisadministratie is het ge wenst om de gemeentewerklieden die thans per week worden uitbe taald in de toekomst per maand uit te betalen. Aangezien deze maat regelen voor de betrokkenen ge zinnen moeilijkheden met zich mee brengen stellen B. en W. de raad voor, het ontwerp-besluit van een overgangsmaatregel dienaangaande vast te stellen. Voorts treedt op 1 januari 1965 de Algemene Bijstands wet in werking. Hierbij worden B. en W. verplicht bijstand te verlenen aan iedere Nederlandsr die ter plaatse in zodanige omstandigheden verkeert dat hij niet over de mid delen beschikt om in de noodzake lijke kosten van bestaan te voor zien. Met andere woorden, zo staat er in agendapunt nr. 6, financiële bijstand wordt overheidsplicht. De tot op heden van kracht zijnde ar menwet gaat slechts uit van finan ciële ondersteuning (materiële hulp dus) in samenwerking met andere instellingen van weldadigheid. Maar na inwerkingtreding van de nieuwe wet wordt aan B. en W. opgedra gen aan zorgbehoevenden desver- langd materiële of immateriële bij stand te verlenen. De Sociale Raden (voor Schoorl is dit Districts Sociale Raad te Alk maar) worden per 1 januari opge heven omdat zij niet meer in de nieuwe wet worden genoemd. Hier door ontstaat een leemte die in het bijzonder kleine gemeenten treft omdat deze veel gebruik maakten van de diensten der Sociale Raad. 27 kleine gemeenten in Noord-Hol land-Noord hebben in principe be sloten om op dit terrein samen te werken en wel door de 'Stichting van de intergemeentelijke Sociale Dienst Noord-Holland-Noord in op richting. De kosten van toetreding tot deze regeling bedragen voor Schoorl ƒ4000,- per jaar terwijl aan de Sociale Raad tot dusver f 2000 per jaar verschuldigd was. B. en W. stellen de raad aan het slot van het agendapunt voor toe te treden tot het samenwerkend or gaan van de 27 gemeenten. Reeds eerder, zo luidt de aanhef van agendapunt nr. 7 hebben B. en W. de raad deelgenoot gemaakt van de moeizame onderhandelingen die moesten worden gevoerd met de Jelgersma van der Hoopstichting voor het verkrijgen van de benodig de gronden voor wegaanleg en par keerterrein. Het verheugt het col lege daarom bijzonder dat onlangs gevoerde besprekingen tot een be vredigend resultaat hebben geleid. De stichting is namelijk bereid ge vonden enkele van haar percelen grond aan de Laanweg te ruilen tegen grond aan de Evendijk. Een en ander opent de mogelijkheid om tot de aanleg te kunnen overgaan van een gedeelte verkeersweg in het verlengde van de Wolphert van Brederodeweg in Noordelijke rich ting. Tevens brengt dit in ver vulling de reeds meerdere malen in de raad geuite wens om te komen tot de zo noodzakelijke aanleg van een parkeerterrein nabij de dorps kom van Schoorl. B. en W. spreken de verwachting uit dat de raad zich met bovenge noemde transactie kunnen vereni gen en verzoeken haar het concept besluit dienaangaande te tekenen. Ook de Groeter kleuterschool die aan de Scholeksterstraat zal wor den gebouwd wordt op deze raads vergadering besproken, althans de grond ervoor. Tijdens het opmaken van de transportaote raadpleegde de notaris de laatste kadastrale ge gevens die uitwezen dat de gecon stateerde grootte van het perceel 5220 m2 bedroeg. Op 11 december 1963 besloot de raad echter over te gaan tot aankoop van de grond voor de bouw van de school die 5118 m2 bedroeg dus een verschil van 102 m2 resulterende in een koop- prijsvermeerdering van ƒ408, Het voornoemde raadsbesluit voorzag niet in 'n verrekening van onder - of - overmaat, het op 26 juni j.L geplande transport kon hierdoor geen doorgang vinden om dat de verkoopster, mej. H. Peeck, zich op het standpunt stelde dat zij gerechtigd was tot een prijs die overeen kwam met de nieuwe grondmaat. De gemeente stelde zich toen op het standpunt dat de maat die van het gekochte bekend was tijdens het sluiten van de over eenkomst bindend was. Maar de notaris was echter niet bereid de oude maat van het land in de acte op te nemen. Om uit deze impasse te geraken stellen B. en W. de raad voor het ontwerp Hot rectificatie van het oorspronkelijke raadsbesluit te willen bekrachtigen. Verder komen nog enkele tariefs wijzigingen van het P.E.N. aan de orden en wordt de raad gevraagd een crediet te verlenen van f 1850 voor de aanschaf van een zout- zandstrooier voor gemeentewerken. Tot slot wordt er gevraagd enkele suppletaire begrotingen vast te stel len onder meer voor de aanschaf van slangen voor de brandweer, voor de verbouwing van het gym nastieklokaal en voor de aanschaf van een gazonmaaier voor gemeen tewerken. DE DUINSTREEK Azze je boer benne den denkt un kirrel uit de stad datte je herse.s behore tot de achterbleven gebiede. Boere, zegge ze den, dat benne al legaar achterlukke manjes die nag nooit mit ut spoor meeweest benne en ok nag nooit hoord hewwe van un ailand van ene Verolme. Nou vergete die stadse meinse dat je niet in ien klap boer benne. Je moete dur un hoop vor lere en ik geef jullie op un brief f ie dat de deursnei-boer meer weet den de deursneistadsmeins. En als je den van ut platteland kom den wor je mit de boere overien kam skoren of je nou kruienier ben of stukkies- skraiver. Deervandain dat ik altaid herrie hep mit sommege toeriste die denke de waishaid in pacht te hew we en neerkaike op de plattelan ders. Weerom ik weet ut waarach- tug niet. Maar wat of ik zegge wou- we, ok un boer hep te make mit goeie en slechte taie. Ut iene jaar brenge de butter en de keze nou iemal meer op as ut are hei. Maar boer Klaas die zoas je weet ver de tweide keer trouwt is an un maid je van Arie de Kraijejager had un goed jaar achter ze love reg, en deerom riep ie Jaap Talhout de annemer. „Japie, mejoon" zaide ie, „je moste durus un erkertje bouwe amme huis. Op zente kaik ik niet" „Beljaat", zait Jaap, hai maakt un tekening en toe de vrou van Klaas de boel goed nakeiken had kon ie beginne. De messelaar, Saimen Troffel bracht alvast de portland den had ie dat maar deen. Nou wul ut geval dat ek de kunstmis handel un zakkie kunstmis bracht hei. En toe ut voorjaar was, zaide boer Klaas teuge Piet ze knechie: „Piet gaan nei de boet, haal de zak kunstmis en strooi die over de ak ker." Piet de boet in ziet twei zak- ke staan op goed geluk zoekt ie dur ien uit en verdeelt de inhoud over un deel van de landeraie van ze baas. Temeste hai docht dat ut kunstmis was. De are week kwam de messelaar om an de verbouwing te beginne en die zocht zun aigen rabbug nei de zak portland. Nerre- ges te vinde. Wat was dus beurd Krek. Knechie Piet had de portland op ut land uitstrooit en de zak kunstmis stond nag braaf in de boet Of tie messelaar toe die kunstmis nag nomen hep om dur spesie van te make weet ik niet. Maar ut hep puur rookt op boer Klaas ze spui tje en Piet hep nagal wat anhore moete. Daarvandain dat Klaas nau vaif nuwe lampe in ze boet hange hep en dattie Piet nei dokter stuurt hep om un leesbril. Maarre wete jullie allegaar ut verskil tusse kunstmes en portland? Noja deer hep ik je. in de Duinstreek van 7 oktober 1932 dat de bouw van de schoenmakerij annex woonhuis van de heer R. P. Stam aan het Dokterslaantje was aanbesteed. De begroting was f 2440 en de bouw werd aan de laagste inschrijver, zijnde C. Schotvanger en Zoon gegund voor de somma van f2398. (Doen de heren het nu nog voor deze prijs) dat op de begroting voor 1933 v. de gemeente Schoorl ƒ6000 tekort was dat B. en W. de raad voor stelden de opcenten op de inkom sten en vermogensbelasting te verhogen; dat ds. Boeke de eerste steen legde van de Schoorlse Jeugdherberg 'De Bregthoeve', gelegen aan de Koningsweg; dat 40 Schoorlse werklozen in de duinen waren tewerk gesteld; dat men bij D. Groen zijn schoenen kon laten verzolen voor f 1,90. FEUILLETON DOOR LEIDA GRAAFLAND (22) De sport zal binnenkort weer een plaats veroveren op de voorpagina van de krant en de tijd wordt door velen dan niet meer gemeten in ja ren, weken en uren, maar in tien den en honderdsten van sekonden. Niet alleen op het hoge niveau van de Olympische Spélen, maar ook op nationaal en plaatselijk ni veau is een goede training van lichaam en geest 'n vereiste om tot goede prestaties op sportgebied te komen. Voor een goede conditie is een goede voeding nodig. Het be hoeft geen overdreven voeding te zijn met dagelijks drie gebakken eieren en/of dagelijks een flinke biefstuk - ook al zal men hierop best goede resultaten kunnen krij gen. Wanneer men pas met training begint en dus zijn spieren nog moet ontwikkelen is het goed om voor die spier-ontwikkeling extra bouw materiaal aan tevoeren.Onze spie ren bestaan voornamelijk uit eiwit ten, dus is wat meer eiwit in de voeding gewenst. Eiwitten komen o.m. voor in vlees, vis, eieren, kaas, pindakaas en niet te vergeten in melk en melkgerechten. De jongste sportsman en -vrouw, tussen 14 en 20jaar, raden wij, da gelijks te gebruiken yt al liter melk, karnemelk of yoghurt zowel bij brood als bij de warme maaltijd een portie vlees, vis of kaas - in totaal 75 a 100 gram en dan nog een paar maal per week een ei. Het vlees behoeft niet altijd mager te zijn en vleeswaren kunnen er ook onder gerekend worden. Een haring is uitstekend, terwijl pindakaas zeker af en toe andere hartige broodbeleggingen kan ver vangen. De vitamines en mineralen komen er natuurlijk ook aan te pes - daar om zorgen we iedere dag voor bruin of volkoren of roggebrood en voor een flink portie rauwe of ge kookte groente en zo mogelijk iedere dag rauw fruit. Dit geldt ook voor de dagen dat men niet traint, want regelmaat in de voeding is belangrijk. Voor een goede spierontwikkeling is suiker niet nodig. Het heeft dus geen zin om extra suiker in de kof fie, thee of pudding te doen en veel zoet beleg te nemen. Wèel kan het tijdens een langdurige wedstrijd bijvoorbeeld een Tour de France of een lange-afstandsloop, voordelen bieden onderdehand suikerrijke drank of suikerklontjes nemen. Aan dergelijke sportevenemen ten zullen de meesten van u wel niet meedoen en daarom is een ma tig gebruik van suiker veel beter, zoals voor iedereen. De oudere sportbeoefenaar kan met minder melk, vlees e.d. vol staan dan de nog groeiende. Van de melk of melkprodukten is b.v. Vj liter per dag voldoende. Is hij aan de bovengenoemde porties ge wend, dan is er uit voedingsoog punt niets tegen ze te blijven ge bruiken. Misschien bent u wat teleurge steld omdat wij geen heel speciale voeding voor de sportbeoefenaar aanraden. Toch is dit eigenlijk heel begrijpelijk. Een sportsman of -vrouw is geen wondermens, met een wonderlichaam, maar een ge wone sterveling, zij het een die heel fit is en daarbij - meer dan een ander - zijn spieren beheerst. Dat fit-zijn is een deel van een goede gezondheid, een goede gezondheid die voor iedereen van belang is, sport of geen sport. Ook zij die niet aan sport doen, meten trach ten zo gezond mogelijk te blijven. Daarom maken wij praktisch geen onderscheid in de voedingsregels voor sportlieden en niet-sportlieden en mikken wij voor beide even hoog. STEDELIJK MUSEUM ALKMAAR Tot en met 25 oktober exposeert in het Stedelijk Museum Alkmaar de kunstenaarsgroep 'De Keer kring' met werk van de leden: Ed kring' met werk vn de leden Ed Dukkers, Fred Grote, Dirk v. Gulik Paul Hugo ten Hoopen, Gooitzen de Jong, Nic. Jonk, Arie Kater, Jutta Metzger, Rik van der Mey, Max Heneman, Wim Steyn en Dick Zwier. De expositie omvat schilderijen, tekeningen en plastiek. Uw bezoek aan deze tentoonstelling zal bijzon der op prijs worden gesteld. De openingsuren zijn: werkdagen 10-12, 2-5; zondagen 2-5; woensdag avonden 7-9 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1964 | | pagina 5