kozdse Qditsa
raadsvergadering van Schoorl
lX)if bazen
KzflLet oetboten winstpunt
V.
Sportvoeding
Wai er besproken v/ordi in de
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 8 OKTOBER 1964
Na een blik op de regels geworpen te hebben, lachte
ze bitter. „De tweede levensschets van onze zeer ge
waardeerde vriend Talingen. Auteursrecht mevrouw
van Schijndel, geboren Talingen. Het zal wat wezen.
Ze stak een sigaret op en dook opnieuw op de bank,
waarna ze begon te lezen.
„Zeer geachte mevrouw Borger.
„Mog dk voor éénmaal een ernstig beroep op u doen
deze brief in zijn geheel te lezen? Misschien dat het nut
heeft. Misschien dat u dan toch nog met andere ogen
mijn broer wilt bezien. Bij voorbaat hartelijk dank. Ik
vertrouw er tevens op, dat u dit schrijven als zeer ver
trouwelijk zult willen beschouwen.
Tom en ik, zijn zuster, zijn geboren en getogen in
Lage Mierde. Mijn vader was een dronkaard, waaraan
Tom en ik maar weinig goede herinneringen hebben.
Onze moeder was een sloofje, die geslagen werd als
vader met een kwade dronk thuiskwam, maar die hem
weer in genade aannam, als hij de volgende morgen, ont
nuchterd, zijn spijit betuigde. In het dorp merkten wij
als kinderen al, dat men ons zoveel mogelijk uit de weg
ging, omdat onze vader immers de drinker Talingen
was? Dat manifesteerde zich al op school. Diesondanks
Werd Tom die goed leren kon, door bemiddeling van
de hoof onderwijzer in de gelegenheid gesteld verder
te leren, en wel in Tilburg, want in ons dorp was geen
Ulo. Aangezien er thuis geen gelegenheid was om huis
werk 'te maken, het meester van Grimsven Tom bij
hem overhuis komen,waar hij zijn lessen kon maken en
leren. Meester Grinsven had 'n dochter, Ans, die 3 jaar
ouder was. Het kon niet 'anders, of Tom en Ans kwamen
met elkaar in konitakt en daar Tom voor zijn leeftijd
groot was, viel het leeftijdsverschil nauwelijks op. Ze
werden verliefd op elkaar en van leren kwam niet zo
veel. Natuurlijk kwam meester van Grinsven er achter
en zijn woning werd daarna voor Tom taboe. Doch Ans
en Tom bleven elkaar ontmoeten en toen van Grinsven
zijn dochter op sloot, schaakte Tom haar en ging drie
dagen met haar door het land awerven. Ergens in de
buurt van Roosendaal werden ze opgepikt en naar huis
gebracht. Omdat Tom nog minderjarig was, kwam hij
er met een geduchte waarschuwing af en werd onder
toezicht gesteld van de reclassering. Deze vond het
nodig, dat Ton uit het dorp werd verwijderd, want
ondanks het verbod bleef hij met Ans omgaan. Toen
vader van Grinsven Ans naar een klooster bracht,
stemde Tom er tenslotte in toe en vertrok naar Goirle,
waar hij bij een weduwe in huis werd opgenomen. Hij
bleef leren in Tilburg, reisde heen en weer, behaalde
zijn diploma en ging naar de H.B.S. Op 18-jarige leef
tijd had hij zijn drie-jarige cursus voltooid en kreeg een
kantoorbaan in Tilburg. In zijn kosthuis was ook een
meisje van zijn leeftijd, Elsje, die hem geleidelijk aan
het hoofd op hol bracht. Aangezien de weduwe hem
wel als schoonzoon wenste, moedigde ze de omgang
van het tweetal zoveel mogelijk aan en gaf ze daartoe
ruimschoots gelegenheid. Toen Ans in het klooster haar
gelofte aflegde, wist hij, dat ze voor hem voor goed
verloren was. Toen kon het hem niets meer schelen.
Het gevolg was een gedwongen huwelijk met Elsje,
zijn eerste grote stommiteit. Want hij hield helemaal
niet van Elsje en zij niet van hem. Na een half jaar
werd er een zoon geboren en toen ging het nog enige
tijd goed. Doch Elsje hield het met andere mannen en
zodoende ging Tom ook aan de boemel. Hij was op 21-
jarige leeftijd een knappe jongen, die zich daarvan ook
terdege bewust was, en zodoende had hij van tijd tot
tijd affaires met andere vrouwen waaronder getrouwde.
Een paar malen, met medewerking van de pastoor, ver
zoende het echtpaar zich weer, er werd ook nog een
dochtertje geboren, maar op een gegeven ogenblik
sloot Elsje de deur voor hem. Hij kwam zelden of nooit
meer thuis, gaf ook geen geld meer af en Elsje diende
een eis tot echtscheiding in. Om maar weer zo spoedig
mogelijk vrij te kunnen zijn, stemde hij er in toe alle
schuld op zich te nemen. De kinderen werden aan de
moeder toegewezen en Tom werd veroordeeld tot be
taling van 150 gulden per maand om zijn gewezen
vrouw en kinderen te onderhouden.
Inmiddels was ik, zijn jongere zuster, ook getrouwd.
En omdat Tom na zijn scheiding ontzettend dronk en
helemaal aan lager wal raakte, haalden mijn man en ik
hem op uit Tilburg en nam hem mee naar huis. Ik
zal u alle details besparen, maar het duurde geruime
tijd, voor we Tom zover kregen, dat hij weer behoorlijk
mens wilde worden. We lieten hem verder leren en
geleidelijk aan kreeg hij zijn zelfrespect terug. Nadat
hij de nodige diploma's had behaald, solliciteerde hij bij
een grote zaak in Eindhoven als boekhouder en werd
aangenomen. Daar heeft hij een klein jaar gewerkt,
maar toen kwam men daar te weten uit welk mil jeu hij
afkomstig was, zijn scheiding en zijn vrouwenaffaires,
die hij achter de rug had, met als gevolg, dat hij werd
gedegradeerd tot kantoorbediende, omdat men hem niet
langer een vertrouwensfunbtie durfde te geven. Wij
hebben toen ontzettend veel moeite moeten doen om
hem staande te houden want hij was daardoor zo ge
desillusioneerd, dat hij opnieuw ging drinken. We kre
gen hem echter zover, dat hij opnieuw solliciteerde en
werd ditmaal in Best aangenomen, eveneens als boek
houder. Daar werkte evenwel familie van zijn vroegere
vrouw en op de duur werd zijn positie ook daar onmo
gelijk. Op ons advies ging hij voor de derde maal sol
liciteren en zodoende kwam hij bij U in het dorp, in
het bedrijf van wijlen uw echtgenoot aan het werk.
Daar heeft hij gedurende twaalf jaar plichtsgetrouw
zijn werk gedaan. Ik hoef hierover niet in bijzonderhe
den te treden, want dit zult u beter wieten dan wij.
Meestal bracht hij de weekeinden bij ons door in Lage
Mierde en de drank had op hem gelukkig geen vat
meer. Toen hij eenmaal zijn rust weer gevonden had,
kon hij best van de drank afblijven. Van het begin af
aan heb ik er voor gezorgd, dat hij uitstekend gekleed
ging, tot hij zover was, dat hij het zelf kon bekostigen.
En hij was overgelukkig, toen hij ons vertelde, dat me
neer Borger hem een vertrouwenspositie had gegeven.
Die heeft hij al die jaren op eervolle wijze bekleed,
want de zaak van meneer Borger was zijn levensdoel
geworden. Dikwijls zei hij tegen ons; Nu ben ik pas
gelukkig. Nu heb ik prettig werk, de baas vertrouwt
me geheel, ik ben zelfstandig en de mensen in het dorp
mogen mij. Ik heb al een paar funkties in het vereni
gingsleven gekregen en als er een bazar of iets derge
lijks is, word ik aangezocht om de financiële afdeling
te verzorgen. Voor dit alles ben ik ontzettend dank
baar, zei hij vaak. En wij, mijn man en ik, waren ook
erg blij, dat alles nu in orde was. Later hertrouwde
Elsje, en zodoende behoefde hij ook niet iedere maand
dat geld te betalen. Er was geen vuiltje meer aan de
lucht, hij had een vorstelijk salaris en kon veel geld
wegleggen.
Wij vroegen hem wel eens; Waarom hertrouw je niet?
Je hebt een mooie baan, aardig wat geld en je hebt zelf
gezegd, dat je baas voor een huis wil zorgen, als je
trouwplannen hebt. Waarom doe je dat niet? Maar hij
was van mening, dat iedereen dan te weten zou komen,
dat hij gescheiden was en dat wilde hij niet. Boven
dien, zei hij, houd ik van een knappe bizonder gedistin
geerde vrouw, maar ze is niet voor mijze is getrouwd.
En ik denk er niet aan, mijn gevoelens bekend te ma
ken. Laat mij maar. Ik ben al gelukkig, als ik haar af
en toe kan ontmoeten. Voor de rest heb ik geen ver
langens
Jarenlang hebben wij niet geweten, wie die vrouw was.
Tot meneer Borger stierf en u geleidelijk aan Tom er
uit ging werken. En als u hem nu nog maar normaal zijn
ontslag gegeven had met een getuigschrift, dan had hij
in ieder geval nog een zekere kans gehad om ergens
anders te solliciteren. Inplaats daarvan gaf u hem ziek
teverlof, één dag nadat een nieuwe boekhouder in uw
dienst kwam.
U hebt ongetwijfeld een in uw ogen goede reden ge
had om hem zo te haten. Misschien kwam dat wel door
de fout, die Tom maakte, door tijdens uw vakantie te
gaan scharrelen met een der dienstmeisjes in uw wo
ning. Hoe het ook zij, het zal u nu wel voldoening
geven, dat uw opzet ten volle geslaagd is; Tom is weer
geheel aan lager wal geraakt. Hij werkt nauwelijks en
drinkt, zwerft met louche kameraden rond en heeft
al een voorwaardelijk vonnis op zijn naam staan we
gens landloperij. Iedere dag kan hij voor de tweede maal
opgepakt worden en dan gaat hij voor een paar jaar
naar een rijkswerkinrichting. Dan is zijn val wel vol
tooid, omdat hij dan een getekende zal zijn. Voor altijd.
Zelfs ik, zijn zuster, in wie hij altijd zoveel vertrouwen
heeft gehad, kan niets meer bij hem bereiken. Wij
hebben alles gedaan, wat maar enigszins mogelijk was.
Hij wil niet anders meer. Wij zijn aan het eind van
ons vermogen.
Daarom mevrouw Borger, doen wij bij deze 'n laatste be
roep op u. Durft u dit allemaal op uw verantwoording
te nemen? U bent toch ook een christen? Spreekt het
gebod van Christus, dat wij onze naaste net zo lief
moeten hebben als onszelf, niet meer tot u? Het past
mij niet u te beschuldigen. Evenmin mag ik u veroor
delen. Ik bid iedere dag voor mijn broer en ik zal ook
voor u bidden, mevrouw. Ik heb u vandaag ontmoet en
gesproken en ik kan niet geloven, dat er geen menselijk
gevoel, geen medelijden meer in u overgebleven is. U
bent de enige nog, die Tom kan redden. Alstublieft,
mevrouw, probert u het. Wij smeken het u. Hij zwerft
in Tilburg rond. Als hij geld heeft, kunt u hem door
gaans vinden in een kroeg aan de Misterstraat. Er is
er maar één, dus het kan niet missen. Vergeeft u alstu
blieft datgene van hem, dat hij verkeerd gedaan heeft
en waarom u zo kwaad op hem bent. Maar laat hem
niet helemaal verongelukken. Het is nog niet te laat."
De Schoorlse Gemeenteraad komt
morgenvond (vrijdag) bijeen om
een agenda te behandelen die liefst
21 punten telt.
Bij de ingekomen stukken lezen
wij, dat GS ermee accoord is ge
gaan, dat de gemeente garant staat
voor een door de Burg. Peeckstich-
ting 'te sluiten geldlening van
400.000. Zoals bekend is dit geld
benodigd voor de uitbreiding van
het bejaardentehuis 'Westerkimme'
waaraan momenteel hard wordt ge
werkt. Verder gaan Gedeputeerde
Staten ermee accoord dat de ge
meente Schoorl het jaarlijks ex
ploitatietekort van 9700 op de in
richting van een sporthal in de toe
ristenkerk voor haar rekening
neemt. Zoals u reeds enige tijd ge
leden heeft kunnen lezen is aan de
Nederlandse Sportfederatie een ren
teloos voorschot gevraagd om de
bouw van de sporthal te kunnen
financieren. Voor zover ons bekend
is hierop door de N.S.F. nog geen
beslissing genomen.
Verder stellen B. en W. de Raad
voor mej. Kof man en de heer Wil-
bers, leerkrachten aan resp. de la
gere school te Groet en Schoorl in
vaste dienst aan te stellen. Ook het
gemeentepersoneel zal tenminste als
de Raad accoord gaat met het door
B. en W. voorgestelde, meer gaan
verdienen. Het Rijkspersoneel heeft
onlangs een uitkering ineens en een
huurcompensatie ontvangen en het
College stelt mede op verzoek van
de Minister van Binnenlandse Za
ken de Raad voor, ten behoeve van
het gemeentepersoneel dezelfde
maatregelen te treffen.
Aangezien het in het voornemen
ligt, zo lezen we in agendapunt nr.
5, over te gaan tot mechanisatie van
de salarisadministratie is het ge
wenst om de gemeentewerklieden
die thans per week worden uitbe
taald in de toekomst per maand uit
te betalen. Aangezien deze maat
regelen voor de betrokkenen ge
zinnen moeilijkheden met zich mee
brengen stellen B. en W. de raad
voor, het ontwerp-besluit van een
overgangsmaatregel dienaangaande
vast te stellen. Voorts treedt op 1
januari 1965 de Algemene Bijstands
wet in werking. Hierbij worden B.
en W. verplicht bijstand te verlenen
aan iedere Nederlandsr die ter
plaatse in zodanige omstandigheden
verkeert dat hij niet over de mid
delen beschikt om in de noodzake
lijke kosten van bestaan te voor
zien. Met andere woorden, zo staat
er in agendapunt nr. 6, financiële
bijstand wordt overheidsplicht. De
tot op heden van kracht zijnde ar
menwet gaat slechts uit van finan
ciële ondersteuning (materiële hulp
dus) in samenwerking met andere
instellingen van weldadigheid. Maar
na inwerkingtreding van de nieuwe
wet wordt aan B. en W. opgedra
gen aan zorgbehoevenden desver-
langd materiële of immateriële bij
stand te verlenen.
De Sociale Raden (voor Schoorl
is dit Districts Sociale Raad te Alk
maar) worden per 1 januari opge
heven omdat zij niet meer in de
nieuwe wet worden genoemd. Hier
door ontstaat een leemte die in het
bijzonder kleine gemeenten treft
omdat deze veel gebruik maakten
van de diensten der Sociale Raad.
27 kleine gemeenten in Noord-Hol
land-Noord hebben in principe be
sloten om op dit terrein samen te
werken en wel door de 'Stichting
van de intergemeentelijke Sociale
Dienst Noord-Holland-Noord in op
richting. De kosten van toetreding
tot deze regeling bedragen voor
Schoorl ƒ4000,- per jaar terwijl
aan de Sociale Raad tot dusver
f 2000 per jaar verschuldigd was.
B. en W. stellen de raad aan het
slot van het agendapunt voor toe
te treden tot het samenwerkend or
gaan van de 27 gemeenten.
Reeds eerder, zo luidt de aanhef
van agendapunt nr. 7 hebben B.
en W. de raad deelgenoot gemaakt
van de moeizame onderhandelingen
die moesten worden gevoerd met de
Jelgersma van der Hoopstichting
voor het verkrijgen van de benodig
de gronden voor wegaanleg en par
keerterrein. Het verheugt het col
lege daarom bijzonder dat onlangs
gevoerde besprekingen tot een be
vredigend resultaat hebben geleid.
De stichting is namelijk bereid ge
vonden enkele van haar percelen
grond aan de Laanweg te ruilen
tegen grond aan de Evendijk. Een
en ander opent de mogelijkheid om
tot de aanleg te kunnen overgaan
van een gedeelte verkeersweg in
het verlengde van de Wolphert van
Brederodeweg in Noordelijke rich
ting. Tevens brengt dit in ver
vulling de reeds meerdere malen in
de raad geuite wens om te komen
tot de zo noodzakelijke aanleg van
een parkeerterrein nabij de dorps
kom van Schoorl.
B. en W. spreken de verwachting
uit dat de raad zich met bovenge
noemde transactie kunnen vereni
gen en verzoeken haar het concept
besluit dienaangaande te tekenen.
Ook de Groeter kleuterschool die
aan de Scholeksterstraat zal wor
den gebouwd wordt op deze raads
vergadering besproken, althans de
grond ervoor. Tijdens het opmaken
van de transportaote raadpleegde
de notaris de laatste kadastrale ge
gevens die uitwezen dat de gecon
stateerde grootte van het perceel
5220 m2 bedroeg. Op 11 december
1963 besloot de raad echter over te
gaan tot aankoop van de grond voor
de bouw van de school die 5118
m2 bedroeg dus een verschil van
102 m2 resulterende in een koop-
prijsvermeerdering van ƒ408,
Het voornoemde raadsbesluit
voorzag niet in 'n verrekening van
onder - of - overmaat, het op 26
juni j.L geplande transport kon
hierdoor geen doorgang vinden om
dat de verkoopster, mej. H. Peeck,
zich op het standpunt stelde dat zij
gerechtigd was tot een prijs die
overeen kwam met de nieuwe
grondmaat. De gemeente stelde
zich toen op het standpunt dat de
maat die van het gekochte bekend
was tijdens het sluiten van de over
eenkomst bindend was. Maar de
notaris was echter niet bereid de
oude maat van het land in de acte
op te nemen. Om uit deze impasse
te geraken stellen B. en W. de raad
voor het ontwerp Hot rectificatie
van het oorspronkelijke raadsbesluit
te willen bekrachtigen.
Verder komen nog enkele tariefs
wijzigingen van het P.E.N. aan de
orden en wordt de raad gevraagd
een crediet te verlenen van f 1850
voor de aanschaf van een zout-
zandstrooier voor gemeentewerken.
Tot slot wordt er gevraagd enkele
suppletaire begrotingen vast te stel
len onder meer voor de aanschaf
van slangen voor de brandweer,
voor de verbouwing van het gym
nastieklokaal en voor de aanschaf
van een gazonmaaier voor gemeen
tewerken.
DE DUINSTREEK
Azze je boer benne den denkt un
kirrel uit de stad datte je herse.s
behore tot de achterbleven gebiede.
Boere, zegge ze den, dat benne al
legaar achterlukke manjes die nag
nooit mit ut spoor meeweest benne
en ok nag nooit hoord hewwe van
un ailand van ene Verolme. Nou
vergete die stadse meinse dat je
niet in ien klap boer benne. Je
moete dur un hoop vor lere en ik
geef jullie op un brief f ie dat de
deursnei-boer meer weet den de
deursneistadsmeins. En als je den
van ut platteland kom den wor je
mit de boere overien kam skoren
of je nou kruienier ben of stukkies-
skraiver. Deervandain dat ik altaid
herrie hep mit sommege toeriste die
denke de waishaid in pacht te hew
we en neerkaike op de plattelan
ders. Weerom ik weet ut waarach-
tug niet. Maar wat of ik zegge wou-
we, ok un boer hep te make mit
goeie en slechte taie. Ut iene jaar
brenge de butter en de keze nou
iemal meer op as ut are hei. Maar
boer Klaas die zoas je weet ver de
tweide keer trouwt is an un maid je
van Arie de Kraijejager had un
goed jaar achter ze love reg, en
deerom riep ie Jaap Talhout de
annemer. „Japie, mejoon" zaide ie,
„je moste durus un erkertje bouwe
amme huis. Op zente kaik ik niet"
„Beljaat", zait Jaap, hai maakt un
tekening en toe de vrou van Klaas
de boel goed nakeiken had kon ie
beginne. De messelaar, Saimen
Troffel bracht alvast de portland
den had ie dat maar deen. Nou
wul ut geval dat ek de kunstmis
handel un zakkie kunstmis bracht
hei. En toe ut voorjaar was, zaide
boer Klaas teuge Piet ze knechie:
„Piet gaan nei de boet, haal de zak
kunstmis en strooi die over de ak
ker." Piet de boet in ziet twei zak-
ke staan op goed geluk zoekt ie dur
ien uit en verdeelt de inhoud over
un deel van de landeraie van ze
baas. Temeste hai docht dat ut
kunstmis was. De are week kwam
de messelaar om an de verbouwing
te beginne en die zocht zun aigen
rabbug nei de zak portland. Nerre-
ges te vinde. Wat was dus beurd
Krek. Knechie Piet had de portland
op ut land uitstrooit en de zak
kunstmis stond nag braaf in de boet
Of tie messelaar toe die kunstmis
nag nomen hep om dur spesie van
te make weet ik niet. Maar ut hep
puur rookt op boer Klaas ze spui
tje en Piet hep nagal wat anhore
moete. Daarvandain dat Klaas nau
vaif nuwe lampe in ze boet hange
hep en dattie Piet nei dokter stuurt
hep om un leesbril. Maarre wete
jullie allegaar ut verskil tusse
kunstmes en portland? Noja deer
hep ik je.
in de Duinstreek van
7 oktober 1932
dat de bouw van de schoenmakerij
annex woonhuis van de heer R. P.
Stam aan het Dokterslaantje was
aanbesteed. De begroting was
f 2440 en de bouw werd aan de
laagste inschrijver, zijnde C.
Schotvanger en Zoon gegund voor
de somma van f2398. (Doen de
heren het nu nog voor deze prijs)
dat op de begroting voor 1933 v.
de gemeente Schoorl ƒ6000 tekort
was dat B. en W. de raad voor
stelden de opcenten op de inkom
sten en vermogensbelasting te
verhogen;
dat ds. Boeke de eerste steen legde
van de Schoorlse Jeugdherberg
'De Bregthoeve', gelegen aan de
Koningsweg;
dat 40 Schoorlse werklozen in de
duinen waren tewerk gesteld;
dat men bij D. Groen zijn schoenen
kon laten verzolen voor f 1,90.
FEUILLETON
DOOR LEIDA GRAAFLAND (22)
De sport zal binnenkort weer een
plaats veroveren op de voorpagina
van de krant en de tijd wordt door
velen dan niet meer gemeten in ja
ren, weken en uren, maar in tien
den en honderdsten van sekonden.
Niet alleen op het hoge niveau
van de Olympische Spélen, maar
ook op nationaal en plaatselijk ni
veau is een goede training van
lichaam en geest 'n vereiste om tot
goede prestaties op sportgebied te
komen. Voor een goede conditie is
een goede voeding nodig. Het be
hoeft geen overdreven voeding te
zijn met dagelijks drie gebakken
eieren en/of dagelijks een flinke
biefstuk - ook al zal men hierop
best goede resultaten kunnen krij
gen.
Wanneer men pas met training
begint en dus zijn spieren nog moet
ontwikkelen is het goed om voor
die spier-ontwikkeling extra bouw
materiaal aan tevoeren.Onze spie
ren bestaan voornamelijk uit eiwit
ten, dus is wat meer eiwit in de
voeding gewenst. Eiwitten komen
o.m. voor in vlees, vis, eieren, kaas,
pindakaas en niet te vergeten in
melk en melkgerechten.
De jongste sportsman en -vrouw,
tussen 14 en 20jaar, raden wij, da
gelijks te gebruiken
yt al liter melk, karnemelk of
yoghurt
zowel bij brood als bij de warme
maaltijd een portie vlees, vis of
kaas - in totaal 75 a 100 gram
en dan nog een paar maal per
week een ei.
Het vlees behoeft niet altijd mager
te zijn en vleeswaren kunnen er
ook onder gerekend worden.
Een haring is uitstekend, terwijl
pindakaas zeker af en toe andere
hartige broodbeleggingen kan ver
vangen.
De vitamines en mineralen komen
er natuurlijk ook aan te pes - daar
om zorgen we iedere dag voor
bruin of volkoren of roggebrood
en voor
een flink portie rauwe of ge
kookte groente en
zo mogelijk iedere dag rauw
fruit.
Dit geldt ook voor de dagen dat
men niet traint, want regelmaat in
de voeding is belangrijk.
Voor een goede spierontwikkeling
is suiker niet nodig. Het heeft dus
geen zin om extra suiker in de kof
fie, thee of pudding te doen en
veel zoet beleg te nemen. Wèel kan
het tijdens een langdurige wedstrijd
bijvoorbeeld een Tour de France of
een lange-afstandsloop, voordelen
bieden onderdehand suikerrijke
drank of suikerklontjes nemen.
Aan dergelijke sportevenemen
ten zullen de meesten van u wel
niet meedoen en daarom is een ma
tig gebruik van suiker veel beter,
zoals voor iedereen.
De oudere sportbeoefenaar kan
met minder melk, vlees e.d. vol
staan dan de nog groeiende. Van
de melk of melkprodukten is b.v.
Vj liter per dag voldoende. Is hij
aan de bovengenoemde porties ge
wend, dan is er uit voedingsoog
punt niets tegen ze te blijven ge
bruiken.
Misschien bent u wat teleurge
steld omdat wij geen heel speciale
voeding voor de sportbeoefenaar
aanraden. Toch is dit eigenlijk heel
begrijpelijk. Een sportsman of
-vrouw is geen wondermens, met
een wonderlichaam, maar een ge
wone sterveling, zij het een die
heel fit is en daarbij - meer dan een
ander - zijn spieren beheerst. Dat
fit-zijn is een deel van een goede
gezondheid, een goede gezondheid
die voor iedereen van belang is,
sport of geen sport. Ook zij die
niet aan sport doen, meten trach
ten zo gezond mogelijk te blijven.
Daarom maken wij praktisch geen
onderscheid in de voedingsregels
voor sportlieden en niet-sportlieden
en mikken wij voor beide even
hoog.
STEDELIJK MUSEUM
ALKMAAR
Tot en met 25 oktober exposeert
in het Stedelijk Museum Alkmaar
de kunstenaarsgroep 'De Keer
kring' met werk van de leden: Ed
kring' met werk vn de leden Ed
Dukkers, Fred Grote, Dirk v. Gulik
Paul Hugo ten Hoopen, Gooitzen de
Jong, Nic. Jonk, Arie Kater, Jutta
Metzger, Rik van der Mey, Max
Heneman, Wim Steyn en Dick
Zwier.
De expositie omvat schilderijen,
tekeningen en plastiek. Uw bezoek
aan deze tentoonstelling zal bijzon
der op prijs worden gesteld.
De openingsuren zijn: werkdagen
10-12, 2-5; zondagen 2-5; woensdag
avonden 7-9 uur.