^koitsa Qtitsc
Boferk
ransen
W eiknachf stollen
Kersltaarten
ROOS
ROOS ROOS
Roomboter Banketbakkerij Bergi
Najaarsvergadering
isH
2e Kerstdag geopend van lO—12 uur
V-V-V.
Noord-
Kennemerland
Uitslag trekking
St. Nicolaas attraktie
oetUctan winstpunt
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 23 DECEMBER 1964
SCHOORL
"N
De Schoorlse VVV hield op 16
december j.l. haar najaarsvergade
ring in café Honky-Tonk. Een vijf
tigtal leden was op deze vergade
ring verschenen en de voorzitter
van de VVV, de heer v. d. Garde
sprak hierover zijn voldoening uit.
In het bijzonder heette de voor
zitter de heer Adriani welkom, die
voor het eerst een vergadering van
de VVV bijwoonde. Zoals bekend
heeft de heer Adriani de heer Ver
maas opgevolgd als directeur van
de Federatie.
Doordat de secretaris, de heer
Jonkers wegens ziekte verhinderd
was deze vergadering te bezoeken,
werden de notulen door de heer J.
J. Meedendorp voorgelezen en hier
na goedgekeurd.
Bij het punt mededelingen zei de
voorzitter dat het seizoen goed is
verlopen het is mooi weer geweest
en zo zei de heer v. d. Garde, we
hebben allemaal weer wat verdiend.
Hij dankte het gemeentebestuur
voor de in totaal 18 geplaatste ban
ken maar zei eerst tevreden te zul
len zijn als er nog 40 banken in de
gemeente bij zouden worden ge
plaatst. Het zwembad te Hargen is
er nog niet, zei de voorzitter en ook
met de weg naar zee vlot het niet
Ook het parkeerprobleem werd
door hem te berde gebracht. Bij een
onderhoud dat de heer v. d. Garde
onlangs met de burgemeester had
gehad had deze hem gezegd „Als
jullie niet geschreven hadden dan
was de parkeerruimte er al lang
geweest." De voorzitter zei dat het
hem dan speet zich met deze zaken
te hebben bemoeid en merkte ver
der op dat de gemeente bezig is met
het creëren van liefst 5 parkeerter
reinen door de hele gemeente, n.1.
één in Aagtdorp, één in dorp
Schoorl, één nabij de Schoorlse zee
van logies met ontbijt zijn deze ex
tra-inkomsten meegenomen alleen
omdat u in Schoorl woont
De heer van 't Hof vroeg waar
om men in Groet minder per bed
moet betalen waarop de heer v. d.
Garde opmerkte dat er in de ge
meente jammer genoeg 2 VVV's zijn
die ieder apart hun begroting op
maken. „Wij hebben in deze geen
enkel contact met elkaar", zei hij.
Na stemming werd het bestuurs
voorstel met 5 leden tegen door de
vergadering aangenomen.
De heer Butter zei dat door ve
len wordt vergeten dat de kam
peerterreinhouders onder zeer hoge
kosten moeten werken. „Wij heb
ben bedrijven", zei hij „en men
moet ons niet over dezelfde kam
scheren met een rentenier die hier
een huisje koopt en dat 's zomers
verhuurt."
De voorzitter dankte vervolgens
de vergadering voor het aanvaar
den van de contributieregeüng. „Er
zijn natuurlijk altijd mensen die be
danken als hen de kwitantie wordt
aangeboden maar veelal komen ze
wel weer terug.
Sinds 1909 verricht de VVV hier
al goed werk en zij heeft er door
het maken van reklame mede voor
gezorgd dat de mensen naar Schoorl
kwamen. Daarom hebben wij de
VVV allemaal hard nodig en u be
nadeelt zichzelf als u de gasten
naar niet-leden stuurt."
Na deze wijze woorden werd de
begroting voor 1965 behandeld
waaruit bleek dat het salaris voor
de informatrice tot f 6000,- is ver
hoogd, terwijl de contributies tot
13.500,- zijn gestegen. In de begro
ting zijn uiteraard reeds de ver
hoogde contributies gecalculeerd.
Vervolgens las mevrouw Roukens
haar laatste jaarverslag voor. Hier
uit bleek dat er in Schoorl een nij
pend tekort begint te ontstaan aan
heer J. de Leeuw die wegens ge
zondheidsredenen moet aftreden.
Nadat de voorzitter de heer de
Leeuw lof had toegezwaaid voor het
vele werk dat hij voor de VVV had
gedaan werden de verslagen voor
gelezen van de evenementen die in
de achter ons liggende zomer zijn
gehouden.
Bij de rondvraag zei de heer But
ter de gemeentesubsidie van 2000
te laag te vinden en zag dit bedrag
graag op ƒ6000,- gebracht.
Verder achtte hij de légeskosten
die de kampeerterreinhouders moe
ten betalen veel te hoog en ver
zocht de vertegenwoordiger van de
Federatie zijn invloed aan te wen
den om te trachten deze belasting
te miniseren. De heer Butter bleek
een tegenstander van de z.g. logeer-
belasting te zijn. „Als we de gasten
laten bgtalen, verdwijnen ze", zei
hij.
De voorzitter wees er op, dat men
vorig jaar nog een hoge subsidie
vermeerdering had ontvangen en
zei een en ander nog eens in het
bestuur te zullen doornemen.
De heer Muelink vroeg of men
in plaats van wandeltochten niet
eens een fietstocht kon organiseren
en de voorzitter antwoordde dat hij
eens hiernaar zou informeren. .Ten
slotte hebben we 32 km fietspad in
de duinen", zei hij.
De heer Zander merkte op dat
de aanvragen steeds vroeger
binnenkomen, reeds deze maand
had hij de eerste verzoeken al ont
vangen. De heer v. d. Garde zei dat
de VVV in deze moeilijk een tijds
limiet kan stellen, men kan de gas
ten niet meedelen dat hun aanvraag
te vroeg is ingediend.
Nadat de heer Adriani de voor
zitter had bedankt voor de gast
vrije ontvangst werd de vergadering
door de heer v. d. Garde gesloten.
Echter niet voor dat hij de leden
er op had gewezen dat het op de
meeste erven nogal rommelig is.
Dit is geen reklame voor ons dorp,
zei hij. En als u even de tijd hebt
ruim het dan op.
DE DUINSTREEK
ceel nabij de Munnikenweg als
voorlopig terrein;
dat de heer R. Wognum op 19 dec.
van dat jaar 25 iaar voorzitter
was van de Tuinbouwvereniging
en daarom uitgebreid werd ge
huldigd;
dat er blijkens een mededeling van
de uitgever gelegenheid bestond
nieuwjaarswensen in De Duin
streek te doen plaatsen, kosten
ƒ0,35; hierbij was het ophalen van
de avertentie inbegrepen;
dat bij P. van Bodegraven, kwekerij
'Sursum Corda' kerstbomen wer
den verkocht; zeer lage prijzen
en franko thuis;
dat een liter melk 7 cent kostte;
dat bij A. Bekker 50 Bemardosiga-
enren 2,75 kostten;
dat bij M. van Teulingen de kerst
kransjes 0,29 per ons kostten.
lot
prijs
lot
prijs
250,-
13353
1
400,-
4630
2
21135
3
100,-
18224
4
25,-
1671
5
10,-
4010
6
10,-
23433
7
10,-
24176
8
10,-
24516
9
10,-
14096
10
5,-
18320
11
5,-
13205
12
5,"
18703
13
5,-
20753
14
5,-
18997
15
5,-
3815
16
5>~
2721
17
5,-
1912
18
5
15749
19
5,-
12891
20
5,-
10147
21
5,-
17239
22
5>"
7080
23
5,-
12383
24
5,-
16729
25
5,-
4795
26
5,-
10825
27
5,-
23746
28
5>~
196
29
5,-
10615
30
5,-
01S1
s
907SS
32
5-
Ik weet niet of jullie ok al tillevisie hewwe maar ik hep
dur guster ien kocht. Ut is wel leuk maar je gane bar laat tebed
dat hew ik wel bekeken. Ut is nou halluf ien, ja ja in de nacht
en nou zit ik nag achter de tikmesien. Deerom zei ik ut deuze
keer kort houwe en jullie un klain verhaaltje vertelle dat ik
hoort hep van Kees Stet uit Ierswoud, deer hewwe jullie wel-
durus van hoort hei? Hai hep zoon jaar of tien leden nag voor
de radio weest mit Ut Brandspuithuisie'. Maar om niet bai
windjewaai om te gaan, deer ware durus twei meubelmakers
uit Nierup en die gonge nei Parais. Mit un soortement Rais-
vereniging. Toene ze in die grote stad ankommen wazze zaide
de Raislaier „No mejoos jullie vinde ut wel hei? en hai fort.
Deer stonde ze, ze konne gien barst fan Frans vanzelluf en wat
mot je den? Maar ze hewwe overal in de wirreld herreberrege
en ok in Parais. Toen onze meubelmakers den ok zoon bouwsel
vonden hadde zaide de ien teuge de aar: „Mezeun je kenne hil-
legaar gien Frans docht je datte we wat kraige kenne? Die
ober ken toch niet an ons luchte datte we un pilsie wuile?
„Komt voormekaar mejoon", zaide de aar „houwe jai jeaigen
maar an Arie vast." Afain ze gane an un tafeltje zitte, deer
komt zoon Fransoos en die begint te koeterwale teuge onze
Nieruppers. „Ho manje", zaide Arie. „Je kenne net zo goed teuge
die ouwe piano deer prate want ik verstaan je toch niet. „Met
graipt ie un lege suikerbrief uit ze dizek en tekent dur twei
glaze bier op. De ober bekaikt ut, smeertum en effies later komt
ie mit twei pilsies trug. „Nou", zaide Arie „is ie effies mooi? Ze
maat perbeerde dat kunsie ok us hai tekende twei klaine glasies
op ut briefie en waarachtug deer komt die ober mit twei
glasies ouwe klare an. Zo ziene je maar weer datte je overal
moet zien te kenne redde. Maar ut verhaal is nag niet uit,
want in de hoek van dat kroegie zit un dame no ja hoe zal ik ut
noeme un beetje netjes noja un dame afain je begraipe me
wel Die staat op komt nei de twei Hollanders durlui tafeltje
graipt un endje potlood en tekent un ledekant op Arie ze briefie.
Die kaikt ze maat an en zaide: „Hoe zou dat maidje wete datte
wai meubelmakers benne?" Hoe of ut oflopen is ken ik jullie
eerluk niet zegge azze je nagurus in Nierup komme moete je
wegens het gebrek aan plaatsruim
te-
De heer v. d. Garde gaf een toe
lichting op de regeling. „Er zijn
mensen", zei hij, „die zeggen dat
het veel geld kost. Maar wij, het
bestuur dat door u is gekozen, moe
ten de boel zo goed mogelijk laten
draaien en dat kan nu eenmaal met
zonder voldoende financiën. Verder
is de informatrice, mevrouw Rou
kens altijd zwaar onderbetaald ge
weest en daarom moet ook haar
salaris drastisch worden herzien.
Mevrouw Roukens heeft per 1
januari a.s. wegens gezondheidsre
denen haar ontslag als bureauhoud
ster moeten vragen en het moet mij
van het hart dat zij al die jaren
haar uiterste best heeft gedaan voor
niets.
Het officiële afscheid komt nog,
zei de voorzitter, maar ik dank u
hartelijk voor wat u heeft gepres
teerd. Het was bewonderingswaar-
dig en we zullen het nimmer ver
geten.
De woorden van de heer v. d.
Garde werden door een applaus
van de vergadering onderstreept.
Enkele leden vroegen vervolgens
hoe het bestuur de juiste contribu
tie denkt te innen omdat deze
hoofdzakelijk per bed, dus per per
soon is berekend. De voorzitter ant
woordde hierop dat men op de eer
lijkheid van de pensionhouders e.d.
rekent. „Wij zijn geen politieagen
ten", zei hij. „En we kunnen dus
niet'zomaar bij u binnenvallen om
de zaak te controleren. U moet ons
als bestuur niet beschouwen als de
WV, dat bent u als leden zelf en
wij hebben slechts uit te voeren wat
de leden willen. Het gaat om de
kas en we moeten elkaar kunnen
vertrouwen."
Enkele leden maakten hierna be
zwaar tegen de lage contributie die
de kampeerterreinhouders moeten
betalen in vergelijking met de ge
meubileerde verhuurders.
De voorzitter repliceerde dat ie
der facet van de herziening met de
betreffende groep was besproken
er was door deze mensen accoord
mee gegaan en inderdaad zijn er
verschillen zei hij. Als gemeubi
leerde verhuurder of als verschaffer
11L1LLI
Schotvanger werden bij acclamatie"
herkozen terwijl de heer J. Mayer
de plaats zal innemen van de de
dat de Raad besloot het gymnas- I V. v.cj.
tieklokaal te bouwen op een per- vertoond
over
vv^Mv«w* IlUOl ClU TT uu
„Hongarije, het Hongaren zijn geen huiselijk volk en hoopte op een tót weerziens
FEUILLETON
DOOR LEIDA GRAAFLAND (31
„Ga je gang geneer je niet, op het moment bestaan
alleen maar jij en ik en die ik is niet de rijke mevrouw
Borger, maar gewoon Roelie, zonder meer Roelie, begrepen?'
Langzaam schoof hij zijn arm om haar schouder en trok
de vrouw naar zich toe. Even keek hij in het donker naar
haar gezicht, hetzelfde ogenblik bereikten zijn lippen de
hare. „Roelie zei hij met gesmoorde stem „verwijt
me later alsjeblieft niets, want je hebt er zelf om gevraagd
en een man zou wel van steen zijn, als hij als hij
Opnieuw kuste hij haar, terwijl zij haar armen om zijn hals
sloeg.
Enige tijd lag ze zo in zijn armen en begon toen zijn kus
sen te beantwoorden. Ze streek hem over zijn haren en trok
hem nog eens dicht naar zich toe. Tenslotte zei ze zacht
„Tom, idiote lieveling van me, begin je nu iets te begrijpen?
Of nog niet?"
Hij duwde haar even van zich af en keek in het duister
naar haar gezicht, dat hij ternauwernood kon onderscheiden.
„Bedoel je, dat.dat.
„Ga verder, mijn knappe ridder, ik wacht op je liefdes
verklaring."
„Dathoudt jij van me, Roelie?"
„Wat dacht jij dan? Zal ik jou eens wat vertellen, heer m
't "kwadraat? Toen ik jou daar in Tilburg weghaalde en je
bij me in ons zomerhuisje had, toen wist ik het al: die vol
gende dag, toen je weer behoorlijk gekleed was en je zo
voor de spiegel stond te draaien, toen had ik het te pakken.
Herinner je je niet meer, dat ik toen zei: Ik heb je nodig,
Tom Weet je dat nog? En dat was om de drommel niet
alleen voor de zaak. Ik wilde je hebben voor mezelf. En jij?
Zeg nou eens wat.. zoenen is geen kunst.. overigens,
dat kun je wel. Hoe is het? Heb ik een klein plekje in jouw
hart?"
Roelie.... meid ik ben stapel op je. maar
"Maar de nette Tom Talingen dacht: ja, ik ben daar gek
ik heb toch zeker geen schijn van kans? Als ik het waag
haar te vragen, schopt ze me zo de deur uit. Zo was het wel
ongeveer, niet?"
Hij knikte. „Ik kan het me nog niet helemaal goed realise
ren. Zeg, droom ik, of
Ze kneep hem stevig in zijn arm. „Voel je het?"
„Au! Nou, en of. Zeg jij hebt stevige knuisten, hoor. Be
doel jewil je met me trouwen, Roelie?"
„Hé, hé het hoge woord is er eindelijk uit. Het antwoord
is: ja, Tom Talingen, ik ben gek op je en daarom wil ik je
helemaal hebben, niet alleen als directeur, maar als man,
mijn echtgenoot, hoor je dat? En als de vader van mijn
kinderen, onze kinderen. Bof jij even, dat ze stuk voor stuk,
Jan en de meisjes, weglopen met oom Tom?" Ze nestelde
zich weer in zijn armen, trok zijn hoofd naar zich toe en
drukte een lange zoen op zijn mond. „Zo, nu heb ik eindelijk
een man, waar ik stapel op ben, mijn aanstaande man.
Hij kuste haar terug, maar opeens riep hij verschrikt uit
„Maar Roelie die ander
Ze knikte duidelijk. „Ja, die ander. Wat doen we daar nu
mee, he?"
„Ken ik 'm? Wie is het?"
Ze leunde, genietend van de voorpret, in zijn armen en
antwoordde op kalme toon: „Ja ik geloof van wel, dat je
'm kent. Hij heeft een leidende functie in ons dorp. Is
directeur van een vrij groot bedrijf, een knappe jongen en
eigenlijk ben ik dol verliefd op hem."
Talingen, die nog steeds niets begreep; herhaalde: „Direc
teur van een groot bedrijf in ons dorp wie kan dat zijn.'
De bedrijven, fabrieken en grote zaken bij ons hebben alle
getrouwde directeuren en bazen bij mijn weten Hoe
heet-ie dan?"
„Op de personeelstaat vind je hem genoteerd als Tom Ta
lingen. Je kent hem toch?"
Eindelijk begreep hij haar. „Was ik het dan?"
Ze schaterde het uit. „Natuurlijk; bange aanbidder; wie
anders? Daarom probeerde ik je een zetje te geven, maar
jij slome.. je krabbelde iedere keer terug.' En ze
imiteerde: ,;Maar Roelie wat verwacht je eigenlijk van me?
Ik ben geen Dat heer zijn van je waardeer ik natuurlijk
geweldig, anders was ik niet verliefd geworden. Maar je
moogt ook wel eens een uitzondering zijn. Die uitzonderingen
bevestigen immers de regel?"
„Roelie geraffineerde vrouwik verlang er naar
je met kussen te straffen
„Waarom doe je het dan niet, mijn minnaar?"
Het was al laat, toen ze eindelijk huiswaarts reden, dicht
tegen elkaar rustig rijdend. Nabij de overweg voorbij Deurne
zei Tom op droge toon: „Ik heb achterin de wagen een stuk
touw zien liggen. Als je me soms nog wilt vastbinden op de
rails?"
Ze kneep hem in zijn arm. „Over niet te lange tijd bind ik
je wel vast, aan mezelf. Ik wil je niet meer kwijt. Wat
denk je? Zul je tevreden kunnen zijn met je bijne veertig
jarige bruid? Moeder van vijf grote kinderen?"
.Roelie, schat; ik aanbid je. Ik heb altijd van je gehou
den
Ze knikte. „Ik las het in je ogen. Nu ben ik er dankbaar
voor."
Vlak voor het dorp stopte hij even. „Roelie; we zullen
samen gelukkig zijn, he?"
Ze knikte. „Heel erg gelukkig, jongen."
Hij dacht na, terwijl hij haar even kuste. „Wanneer denk
je; Roelie; dat we
Ze pakte met haar beide handen zijn gezicht en met hare
vlak bij hem antwoordde ze: „Hoe laat gaat morgenochtend
het gemeentehuis open? Half negen? Wel, dan staan we om 1
minuut over half negen voor de ambtenaar van de burger
lijke stand, begrepen?"
Hij lachte. „Ja, baas."
Ze legde haar hoofd tegen het zijne. „Weldra ben ik je
baas niet meer; dan ben jij het helemaal. Mijn aanstaande
heer en meester, mijn gemaal
„Roelie ik ga rijtuigen bestellen, met witte schimmels
ervoor en palfreniers achterop en koetsiers in mooie unifor
men. En je krijgt een mooie witte bruidsjapon met bruids
jonkers en -meisjes en een grote bruiloft en daarna een hu
welijksreis naar vreemde landen
Stil lag ze in zijn armen. „Zeg dat nog eens Tom
vroeg ze zaeht.
„Het hele dorp zal uitlopen om je te zien in de bruids
japon met lange sleep, opgehouden door je eigen kinderen,
als je wilt, in mooie pakjes. En ik zal zorgen, dat alles ge
fotografeerd wordt de lange stoet rijtuigen met fiere
witte paarden ervoor en de koetsiers met hun versierde
zwepen en over de bruiloft zal nog dagenlang gesproken
worden en onze huwelijksreis zal dan tenslotte de bekroning
zijn van al je jeugddromen, want ik wil alleen maar een
heel gelukkige vrouw, omdat ik het voorrecht zal hebben
wat goed te kunnen maken voor wat je in je leven tekort
bent gekomen."
Ze trok zijn hoofd naar zich toe en kuste hem heftig. Met
gesmoorde stem zei ze: „Dank je, jongen.wat vind ik dat
ontzettend lief van je
De torenklok liet twaalf slagen horen, toen de auto eindelijk
voor huize Borger stopte.
EINDE
