Ronnie
NOVIB-avond brengt f 337,- op
Vee! lief
Nog veel onbekend talent in Schoorl
Gemeentebode
in het zilver
Ledenvergadering
Hulp in nood
VOLKERS LEEGWATER
Duinmeertje
s oan
Onrustige Zenuwen?
Burgerlijke Stand
SCHOORL
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 18 MAART 1965
Wij lazen
BURGERLIJKE STAND
BERGEN
NAAR DRUKKERIJ
SCHOORL .- TEL. 268
PETTEN
De zaal van 'De Rustende Jager'
was overvol toen daar j.l. zater
dagavond de avond ten bate van de
NuviB plaatsvond.
De voorzitter van het comité
Schoorl, de heer Koeman, wees er
in zijn welkomswoord op, dat de
avond praktisch geheel door plaat
selijke amateurs zou worden ver
zorgd.
„Ik ben dankbaar dat er zoveel
mensen uit de gehele gemeente sa
menwerken", zei de heer Koeman;
„want er is een tijd geweest dat
Schoorl en Groet ruzie hadden. Een
van de meest werkzame middelen
om 'n oorlog tegen te houden is 't
voorkomen van honger en de be
strijding van rampen in de wereld
en hiermee heeft de NOVIB zich
belast. Deze organisatie is in het he
le land werkzaam en houdt 1 x per
jaar een collecte."
Met enkele woorden herdacht de
voorzitter vervolgens de heer Hart
man Kok die onlangs is overleden.
„Midden in de voorbereidingen voor
deze avond is de heer Hartman-
Kok ons ontvallen en hij heeft ont
zettend veel werk voor ons comi
té verzet."
Verder zei de heer Koeman dat
men vanavond plaatselijke artiesten
van allerlei slag aan het werk zou
zien en hij hoopte dat men met zijn
kritiek mild zou zijn.
Hierna begon het programma dat
men door ziekte van enkele mede
werkers hier en daar had moeten
wijzigen. Ons plaatselijk fanfare
korps beet de spits af en bracht 3
vlot gespeelde nummers n.l. een
mars, een teenagerfantasie en een
galop. Bij het tweede nummer dat
de Vriendschap onder leiding van
dirigent Luijting uitvoerde, bleek
dat men zich ook waagt aan het
Zuidamerikaanse genre, wellicht
wordt de Vriendschap nog eens een
geduchte concurrent van orkesten
als dat van Edmundo Ross.
Mej. Dapper zong vervolgens en
kele bekende operettemelodieën
waarbij zij door mej. Snijders-de
Vogel op de piano werd begeieia
Ook een groepje van de Volksmu
ziekschool o.l.v. de heer O. Boots-
ma verleende haar medewerking en
speelde muziek van diverse origine.
De kleine Martientje Kuys gaf en
kele nummers op haar accordeon
weg, een instrument waar achter
het meisje bijna geheel schuil ging.
We zouden bijna vergeten de naam
te noemen van de conferencier,
want die was er wel degelijk en
wel in de persoon van de heer C.
Hoogvorst uit Groet die op een
voortreffelijke manier de verschil
lende nummers aan elkaar praatte.
Het mondharmonicaduo 'De Chro-
monica's' oogstte veel succes met
hun optreden. Zij werden zelfs door
het publiek gedwongen nog even
een derde nummer te spelen.
De goochelaar Armandi, in het
harde leven van alledag een eer
zaam postdirecteur liet ook nu weer
enkele staaltjes van zijn kunnen
zien waarbij hij door zijn charmante
echtgenote werd geassisteerd.
Na de pauze speelden enkele le
den van de HTV 'De Komedianten'
de klucht 'Klaas Konijn, in huiden
en vellen'. Er is door de aanwezigen
hartelijk gelachen hoewel het jam
mer was dat het gesprokene achter
in de zaal soms moeilijk te verstaan
was.
De imitator Schoorstra gaf op de
zelfde manier als André van Duin
een rake imitatie van ons aller Do-
rus tijdens zijn versie van een ge
deelte uit de Barbier van Sevilla.
De heer Schoorstra bleek bereid te
zijn hierna nog een liedje van Do-
rus te brengen.
Ook Alfons Ley sen jr. was weer
van de partij, hij zong enkele top
hits met gitaarbegeleiding, waarna
Kees Oud een paar nummertjes op
zijn accordeon ten beste gaf.
De Vriendschap kwam ook na de
pauze weer met enkele pittige
nummertjes die over het algemeen
foutloos werden gespeeld.
Hierna verschenen de Raatsheertjes
ten tonele. Het ensemble bestand
uit een achttal heren, n.l. 6 gitaris
ten, een drummer en een organist.
Het had blijkbaar nogal wat voeten
in aarde voor dat het gehele
instrumentarium voorzien was van
de nodige elektrische energie. Maar
toen dit na enige tijd wachten was
geschied produceerden de heertjes in
no time een onnoemelijk lawaai en
een dermate stampend ritme dat zij
binnenkort wel zullen worden ge-
engageerd door een opperhoofd van
een nog niet ontdekte negerstam in
de binnenlanden van Afrika. Maar
ook over smaak valt niet te twisten
want de aanwezige tieners bleken
de klanken van de heerj es ten
zeerste te appreciëren. Zij maakten
zoveel lawaai, in de zaal dan, dat
burgemeester Bergh zich bij het
uitspreken van zijn slotwoord nau
welijks verstaanbaar kon maken zo
dat wij nauwelijks hebben kunnen
horen wat de heer Bergh zei. „Het
is moeilijk om nu stil te staan bij
het probleem van de onderontwik
kelde gebieden"; meende ik
Mllnhordt's Zenuwtabletten
de heer Bergh te horen zeggen." En
ik dank iedereen die meegewerkt
heeft aan welslagen van de avond
en ik geloof dat iets als dit wel voor
herhaling vatbaar is."
Hierna werd er nog een geslaag
de verloting gehouden waarvoor
veel prijzen ter beschikking waren
gesteld. Al met al heeft de avond
vocfr het NOVIB-comtié zo'n 300
gulden in het laadje gebracht en
dat was ook uiteindelijk de bedoe
ling van het organiseren er van.
De tieners zullen zich na afloop
best geamuseerd hebben terwijl zij
dansten op de muziek die de Raats
heertjes voortbrachten.
Hoe het allemaal is afgelopen
kunnen wij u niet vertellen want
het was half twee voor het feest was
afgelopen en toen vonden wij het
eerlijk welletjes.
Maandagmorgen j.l. werd ten ge
meentehuize van Schoorl het feit
herdacht dat de gemeentebode-
schrijver, de heer E. J. van Door-
num, een dag tevoren 25 jaar in
overheidsdienst was.
In aanwezigheid van alle
ambtenaren ter secretarie en enke
le ambtenaren van de dienst voor
gemeentewerken werd de zilveren
jubilaris, die vergezeld werd door
zijn echtgenote, toegesproken door
de burgemeester, de heer J. H.
Bergh.
De heer Bergh releveerde dat de
heer van Doornum 25 jaar geleden
in overheidsdienst was gejkomen.
Aanvankelijk werkte hij als bestel
ler bij de PTT doch op 18 augustus
1958 trad hij in dienst bij de ge
meente Schoorl als gemeentebode-
schrijver. De burgemeester hoopte
dat hij nog vele jaren in goede ge
zondheid zijn werk zou kunnen
voortzetten.
Voorts bood hij, namens het ge
meentebestuur, de jubilaris een en
veloppe met de gratificatie en zijn
echtgenote 'n bloemstuk aan. Daags
tevoren had de heer Van Doornum
reeds te zijnen huize een bloem
stuk van het gemeentepersoneel
ontvangen.
Tenslotte dankte de jubilaris het
bestuur en het personeel van de ge
meente Schoorl heel hartelijk voor
het gebodene.
COLLECTE RHEUMAFONDS
In de week van 22 tot 28 maart
zal in onze gemeente een collecte
worden gehouden ten behoeve van
het Rheumafonds.
Wij doen hierbij een beroep op
de inwoners van onze gemeente om
met gulle hand te geven en daar
mee deze zoveel leed veroorzakende
volksziekte te helpen bestrijden.
Het Comité
Er was een redelijke opkomst bij
de vergadering die de ver.' Hulp in
Nood' op 12 maart in 'De Roode
Leeuw' hield; ongeveer 14 van de
42 leden waren komen opdagen.
De voorzitter, burgemeester Bergh
vroeg zich in zijn openingswoord af
of een vereniging als deze momen
teel nog wel bestaansrecht heeft. Hij
kwam tot de conclusie dat dit al
thans in Schoorl nog wel het geval
was. Voor mensen in loondienst
geldt dit in mindere mate dan voor
de zelfstandigen.
De notulen werden conform vast
gesteld en uit het jaarverslag van
de secretaris-penningmeester, de hr.
Blom bleek dat men in 1964 veel
zieken van het hen toekomende had
moeten voorzien, er werd ruim
2000,- uitgekeerd. De commissie
van onderzoek naar de kasmiddelen
schitterde door afwezigheid; wel
had zij bericht alles in orde te heb
ben bevonden en werd de penning
meester décharge verleend.
Na enige discussie over een wijzi
ging van het ziekenfondsbesluit
werd de bestuursverkiezing gehou
den; in plaats van de aftredende
heren Obdam en Hofman werden de
heren Beukers en Koel gekozen.
Bij de traditionele verloting van
de 3 maanden vrijstelling van de
Qontributiebetaling bleek de heer
Hofman de gelukkige, terwijl de he
ren Blom en Timmer naar de aan
staande bondsvergadering werden
afgevaardigd.
In zijn slotwoord merkte de voor
zitter op dat er nu nog geen reden
is, om tot opheffing van de vereni
ging over te gaan en hij zei te ho
pen dat eens het z.g. sociale pakket
dermate wordt uitgebreid dat de
vereniging geheel overbodig zal
worden. Dat zal dan ook de zelf
standigen ten goede komen die nu
nog dikwijls achteraan komen.
over de maand februari 1965
Geboren te Schoorl
Bobbie Johannes, zoon van B. Mus-
kee en M. de Bruijn. Catharina Jo
hanna Nicoline, dochter van S. van
Wonderen en A. G. Stam. Johannes
Jozef, zoon van J. J. Kooijman en
M. A. C. Minkema. Marcel Wilhel
mus Henricus, zoon van C. W. de
Klerk en C. A. A. Deckers. Jilles,
zoon van A. Roos en M. C. de Vis
ser. Marianne Simone Nicoline, d.
van K. Hoogvorst en A. F. Selhorst.
Harold Johannes, zoon van J. H.
Ebels en A. van der Woude.
Elders geboren
Els, dochter van A. H. Gutter en J.
M. A. Tamis. Gertjan, zoon van J.
Boontjes en A. Kuijper. Astrid, d.
van S. Stam en J. W. Tesselaar.
DE DUINSTREEK
Gehuwd
Antonius A. W. van der Linden en
Ida M. Kaag. Hendricus A. Kaan
dorp en Cornelia J. M. Slijkerman.
Dirk B. Ros, wonende te Zaandam
en Regina A. Timmer.
Elders overleden
Hugo E. J. J. J. A. Hartman Kok,
e/v H. M. Da vies, 69 jaar.
Sjoerd Minkema, e/v M. C. J. Sel
horst, 67 jaar.
De loop der bevolking (febr. 1965)
Ingekomen
Agatha van Wonderen van Haarlem
naar Duinweg 91. Petrus N. Bakker
en gezin van Warmenhuizen naar
Rijksweg 16. Maria C. Jacobus w/v
G. J. de Wit van Heiloo-Nh. naar
Gerbrandtslaan 19. Jacob Vlaming
van Heiloo-Nh. naar Gerbrandtslaan
19. Maria A. H. de Gruijter w/v P.
J. J. Ros van Amsterdam naar Hee-
reweg 169. Pieter Gelder en echtg.
van Bennebroek naar Duinweg 30.
Paul de Groot van Schagen naar
Heereweg 118. Paulina H. E. van
Esseveld e/v M. G. Sijpheer en kind
van Venray naar Laanweg 30z. Al
fred L. Roos en gezin van Oudorp-
Nh. naar Plevierweg 12.
Vertrokken
Dieuwertje Slik w/v J. G. F. Bou-
man van Duinweg 30 naar Alkmaar.
Emma W. Takes van Heereweg 257
naar Wognum. Doortje Zwakman,
w/v J. Meijer van Bickerslaan 3 n.
Castricum. Klasina van der Busse
w/v C. Groot van Duinweg 30 naar
Wieringen. Jan Kaandorp van Voor
weg 54 naar Alkmaar. Maart je Gut-
ker w/v H. M. Laurman van Rijks
weg 16 naar Warmenhuizen. Jan J.
Nottelman van Rijksweg 16 naar
Warmenhuizen. Annelies IJ'ssels van
Duinweg 121 naar Amsterdam.
in de Duinstreek van
22 maart 1935
dat de salarissen van de wethou
ders verlaagd werden van 300,-
tot 250,- en het presentiegeld
van de raadsleden van 4,- op
ƒ3,50;
dat er op 10 april van gemeente
wege een keuring zou plaatsvin
den van trekhonden 'en hunne
karren en tuigen';
dat de heer P. Algra 25 jaar in
dienst was bij de spoorwegen en
daarom uitgabreid werd gehul
digd;
dat in hotel v. d. Garde een open
bare psychometrische seance zou
plaatsvinden;
dat de Coöp. Zuivelfabriek 'De
Goede Verwachting' Edammer
kaas aanbood. Prijs: 65 cent per
stuk.
van 1 maart tot 8 maart 1965
Geboren
Saskia Emma Johanna, dochter van
Klaas W. Roeda en Jannie Stel,
Wollegrasweg 12.
Frederik Jacobus Maria, zoon van
Franciscus J'. Feijen en Elisabeth
C. M. Postma, Natteweg 68.
Ondertrouwd
Nicolaas Pieter Jan Schuurman, 22
jaar, expediteur, Zuidlaan 29 en
Anna Bouke Koster, 20 jaar, zonder
beroep, Zuidlaan 29.
Gehuwd
Joseph Johannes Comelis Keijer en
Editha Maria Elisabeth Schotten,
Amsterdam, Stadionweg 209 II.
Overleden
Petrus Johannes van der Steen, 77
jaar e.v. A. H. J. M. Geers, Kastan-
jelaan 9.
van 8 maart tot 15 maart 1965
GEBOREN
Mar jam,dochter van Cornelis Vel, en
Elly Dirkje de Vries, Wikkeweg 15.
Maria Elizabeth, dochter van Cor
nelis Jozef Kaandorp en Catharina
Dieuwertje Kager, Groeneweg 42.
Hilde, dochter van Tonny Souwer,
en Hilde Koppen, Zuurvensweg 28.
Maichel Ariën, zoon van Bertus
Veenstra en Antje Petronella Havik,
Jaap Weijandweg 11a.
ONDERTROUWD
Jan Rol, 27 jaar, bouwkundig op
zichter, Alkmaar, Eikelenburgstraat
17 en Beletje Elisabeth de Goede,
18 jaar, zonder beroep, Karei de
Grotelaan 2.
GEHUWD
Franciscus M. Oudhoff en Geertrui-
da P. Buur, St. Antoniusstraat 23.
Willem A. F. Hasselaar en Johanna
C. Renes, Zeeweg 34.
Franciskus E. M. Lotz en Maria D.
Bakker, Notweg 30.
OVERLEDEN
Geen.
Voor
Handelsdrukwerk
Aan de Oorsprongweg
Wuivend riet en water
Droom voor nu en later,
Luister, wat ik zeg.
Sta je daar te kijken,
Door geen mens gestoord,
Als er eenden strijken
Langs de stille boord.
Wil dan niet vergeten
Wie dit wonder schiep
'k Heb mezelf vergeten,
Toen het meertje riep.
Jan Visser
GYMNASTIEKVERENIGING
OOK IN BURGERBRUG
SUCCES
De tweede uitvoering van de afde
ling gymnastiek, Z.S.C., van de
sportvereniging 'Petten' is uitste
kend verlopen. Ook in Burgerbrug
weer een uitverkochte zaal van ca
fé Dekker.
Voorzitter de heer H. Raat bena
drukte nog eens in zijn openings
woord de moeilijkheden van het
oude Z.S.C. van voor de fusie. Het
ging met onze vereniging ieder jaar
slechter, het werd tenslotte een
martelpartij. Thans kunnen wij
weer beschikken over een levendige
vereniging van 250 leden. Terwijl
ons een prachtig gymnastieklokaal
ten dienste staat met de aller
nieuwste toestellen. We kunnen nu
weer flinke groepen vormen, kort
om het is nu weer een lust om te
turnen.
Het programma werd op de zelf
de wijze gebracht als in Petten en
had ook een dankbaar publiek.
Aan het einde van de avond dank
te voorzitter de leidster mej. v. d.
Kolk en overhandigde haar een
boekenbon. Dank was er voor de
mensen die voor vervoer hadden
gezorgd vanuit Petten, voor de ca
féhouder de heer Dekker en voor
het vervoer van de toestellen.
Penningmeester de heer W. Bou-
wes overhandigde tenslotte een
boekenbon aan voorzitter de heer
H. Raat, die iedere week mej. v. d.
Kolk helpt bij de oefeningen in
Petten. U bent daar iedere week
van 7.15 tot 10.00 uur aanwezig, wij
willen dit op deze wijze belonen.
Een gezellig bal hield de aanwe
zigen nog lange tijd bijeen.
FEUILLETON
door MAARTJE ZELDENRIJK
10
„Arrangeer een muziek- en zangavondje bij je thuis", was
zijn advies. „Jij danst een van je oude nummers, ik speel wat
en Ronnie zingt één of andere aria. Huur een bassist en een
violist laat ze dansen, dan heb je een complete avond. Als
je dan een paar belangrijke opera-recensenten uitnodigt
je hebt relaties genoeg, nietwaar? heb je de kans, dat er
over hem geschreven wordt in de krant."
Yolanda dacht na. „En als de kritiek negatief is? Dan is
hij in staat om meteen naar Amsterdam terug te keren."
Hij knikte begrijpend. „Er zit natuurlijk een zeker risico
in. Maar jij kunt vooraf met de jongens praten. Als je ze er
opmerkzaam op maakt, dat hij pas een half jaar Conserva
torium heeft, dan zou het al heel honds zijn, wanneer ze daar
mee geen rekening houden. Jij kunt ze in ieder geval mild
stemmen.
„Er zit wel wat in", antwoordde ze terloops. „Heb je hem
al eens wat laten zingen? Ik bedoel één of andere bekende
aria?"
„Een paar. Ik kies wel iets uit, wat niet te moeilijk is."
Yolanda begon er wat meer voor te voelen. „Goed, vol
gende week zaterdag? Schikt jou dat? En zorg jij dan voor
alles?"
„Best. Behalve de verslaggevers natuurlijk."
„Je hoeft het niet voor niets te doen, Jan. Ik maak dat wel
met je in orde."
„Mijn kind, je weet dat geld mij weinig interesseert."
Ze liep op hem toe om hem een kus op zijn voorhoofd te
geven. „Dat weet ik. Maar je moet ook leven. Zorg ervoor,
dat je niets tekort komt, hoor? Ik vind, dat je er de laatste
tijd niet zo best uitziet."
Hij lachte. „Kind, ik leef voor tachtig procent van de mu
ziek."
„Weet ik. Maar daar vul je je maag niet mee. Ik zal wat
meer op je gaan letten, meneertje. Ik kom je Eerste Paasdag
halen. Eet je bij ons."
Het werd een gezellige dag, waarop gemusiceerd werd en
Yolanda de oude leermeester volstopte met allerlei heerlijk
heden. Maar 's avonds verklaarde Ronnie, dat hij de volgende
dag weg ging. „M'n familie eens opzoeken. Ze zullen niet
weten, wat er met me aan de hand is."
„Waar woont die?" vroeg Yolanda belangstellend.
„O, ergens boven Amsterdam. Ik ben 's avonds wel tijdig
thuis."
De volgende morgen was de jongeman al vroeg beneden,
at hetgeen Bep de avond tevoren had klaargemaakt en ver
liet om acht uur de woning. Maar halverwege het hek hoorde
hij een bekende stem: „Ronnie!"
Hij draaide zich om en zag Yolanda in het raam van haar
kamer. Hij kwam enkele schreden terug. „Goedemorgen. En
ik heb nog wel zo stil gedaan," voegde hij er lachend aan
toe.
„Waarom neem je je wagentje niet?"
Hij schudde zijn hoofd. „Voor een plezierreisje zeker?"
„Is-ie daar niet goed genoeg voor? Je mag ook mijn wagen
nemen, als je wilt."
Hij kwam nog enkele passen terug en keek haar verbaasd
aan. „Ik kan toch voor familiebezoek niet met jouw auto
gaan."
„Net zoals je wilt. Waarom ga je dan niet met de jouwe?"
„Meen je dat?"
„Natuurlijk. Hij is toch voor jou? Hoe had je dan willen
gaan? Met de trein?"
„Ja, allicht."
Ze keek hem enige tijd aan. „Ronnie, soms kan ik geen
hoogte van je krijgen. De wagen is van jou, Ronnie Voor
iedere rit, die je wilt maken. Is dat duidelijk genoeg?"
Hij lachte verlegen. „Nou als je er op staat wat
graag natuurlijk."
Drie minuten later kwam hij weer voorbij het raam, ditmaal
in de wagen, heftig zwaaiend. Ze wuifde terug en keek hem
na tot hij het hek uit was. „Soms nog net een kind," zei ze
zacht, terwijl ze het raam sloot.
In de Beemster werd Ronnie opgetogen begroet, niet alleen
door echtpaar Vet, maar voornamelijk door Aagje. Ze drukte
zijn hand en keek hem blij aan. „Ik dacht al, dat je ons
vergeten was", zei ze zacht.
Hij ging bij haar rolstoel zitten en vertelde de oorzaak.
„Ik ben sinds enkele maanden weer aan het studeren. Onder
meer aan het Conservatorium. Of het wat worden zal, weet
ik natuurlijk nog niet. Daarom ben ik verhuisd, zie je? Naar
Wassenaar. Dat is de oorzaak, dat ik niet zo vaak meer kan
aanwippen."
Ze greep even zijn hand en drukte die. „Maar nu ben je
er, dat is voor mij het voornaamste."
Na het eten reed hij haar zoals al vaker gebeurd was over
het rustige pad.
„Vind je het prettig?" vroeg ze. „Ik bedoel: dat je weer
studeert?"
„Zeker. Vroeger wilde ik al graag naar het Conservatorium
maar ja dat kostte geld en dat had ik toen niet."
Ze zuchtte. „Ja, dat geld dat weet wat."
Hij glmlachte. „Heb je tekort, Aagje? Wil ik je een tientje
lenen?
„Welnee. wat zou ik met geld moeten doen? Dat is
tenminste één voordeel vooor mij: financiële zorgen heb ik
niet. Tenminste, voorlopig niet."
Hij legde zijn hand zacht op haar schouders. „Jij hoeft je
nooit zorgen te maken, weet je? Als je me nodig hebt, schrijf
me of laat iemand bellen. Ik ben zo gauw mogelijk bij je.
Vooor zover dat in haar vermogen lag, draaide ze haar hoofd
Op mij kun je altijd rekenen, onthoud dat maar."
om en keek hem dankbaar aan. „Fijn, Ronnie. Maar ik had
het kunnen weten. Jij bent mijn enige vriend. Dat je op
tweede Paasdag naar mij toegekomen bent ik vind het
ontzettend fijn."
„Ik blijf de hele dag." Hij dacht: mijn broer in Purmerend
is met dit mooie weer misschien niet eens thuis. En dit kipd
kan ik een blijde dag bezorgen.
Hij haalde een zak snoepjes te voorschijn en legde die op
haar schoot. „Dank je, Ronnie. Maar als je niets meeneemt,
ben ik ook blij."
„Dat weet ik, Aagje. Als ik in de komende zomer tijd heb,
wip ik nog wel eens aan. En in de grote vakantie in ieder
geval."
Toen hij terugreed naar huis, vroeg ze: „Waarvoor studeer
je eigenijk? Heb je bepaalde plannen, Ronnie?"
Hij dacht even na, alvorens te antwoorden. „Ik heb natuur
lijk iets bepaalds op het oog. Maar ik zwijg er nog even
over, omdat ik nog altijd niet weet of ik zal doorzetten of niet
zie je? Als ik verder ga, moet ik rekenen op drie a vier jaar.
Voor ik geheel klaar ben."
„Zeg, Ronnie je maakt me nieuwsgierig. Mag ik het
echt niet weten?"
Na enige aarzeling antwoordde hij: „Dit blijft voorlopig
onder ons, Aagje. Ik zing tegenwoordig. Men zegt, dat ik een
goede tenorstem heb. Misschien is het zo ik weet het nog
niet. Maar mondje dicht!"
„Mijn hand erop, Ronnie, dit blijft een geheim tussen ons
tweeën."
Maar in de zomervakantie kwam er geen Ronnie Beelen
naar Beemster. Tot groot verdriet van de gehandicapte Aagje.
Want Yolanda besliste, dat hij met haar meeging naar
Spanje. „Een maandje vakantie, meneer de student. Dat is ook
een onderdeel van het leerprogramma; dus protesten helpen
niet. Ik heb een huisje, dicht hij San Sebastian, waar het
klimaat fantastisch is en daar gaan we ons vermaken. Met
ons drieën.
HOOFDSTUK 8
Als Ronnie Beelen later nog eens terugdacht aan die augus
tusmaand in Spanje, dan wist hij, dat hier het keerpunt
in zijn leven definitief was gekomen. Daar raakte hij over
het dode punt heen. Daar wist hij: als ik doorzet, kan ik het
halen. Terugziende op het jaar, waarin hij zes dagen van de
week gestudeerd had, theorie en praktijk, begreep hij: ik heb
in dit jaar heel veel geleerd. Mijn stem is al heel wat beter
en mijn talenstudie breidt zich uit. Frans, Duits, en Italiaans
zing ik al vrij gemakkelijk. Yolanda is een grote steun voor
me en Jan Pottenberg staat ook altijd klaar om te helpen. Als
ik dan niet bereik, wat ik nu graag wil bereiken, weet ik
het niet. Ik moet er komen. Ik ben het nu ook aan mezelf
verplicht.
Tijdens de vakantieweken in Spanje werd er echter alleen
maar gezwommen, gezonnebaad en geluierd. Soms was Bep
van de partij, maar doorgaans gingen Yolanda en Ronnie er
samen op uit. Al vroeg waren ze 's morgens in het water,
zwommen een eindje en gingen dan ontbijten. Soms wan
delden ze 's morgens door het stadje, bekeken de souvenirs
winkeltjes en op een keer bleef Ronnie voor een stalletje met
kaarten staan en nam er één uit. Hij betaalde en ging hem
schrijven.
