Albert Schweitzer
Ronnie
iftditse
de tovenaar in het oerwoud
~0and dialis
oan
V..
J
JTmiTïi
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1965
Wij lazen
Gerda's eigen
weg
Te'e»e7ov"/„™ om haar sloes' -°' w" ie nict h"< I" 0*. ook L', „p m n ,ch,h.oid gl Lezmgei», films en
v*
De Bijbel verhaalt hoe Mozes, na
een briljante opleiding aan het hof
der Farao's, zijn verdere leven door
bracht in de woestijn, deels als
schaapherder, deels als leider van
de uittocht van zijn vok uit Egypte.
Zo zag men Albert Schweitzer,
een veelzijdig begaafd man, schijn
baar zijn talenten begraven om ver
volgens naar het oerwoud te trek
ken, waar hij in Lambarene begon
te pionieren en daardoor wereld
beroemd werd.
Albert Schweitzer had een suc
cesvolle carrière kunnen kiezen als
theoloog. Op zijn 27ste doceerde hij
al aan de Straatsburgse universiteit
Hij had een beroemd muscius kun
nen worden, hoogbegaafd organist,
Bachkenner als weinigen. En ten
slotte stonden in de medische we
tenschap alle wegen voor hem open.
Maar als medicus koos hij de weg
naar het oerwoud, naar de verge
telheid.
Als theoloog verkondigde hij de
van vele zijden aangevochten theo
rie, dat Jezus aan de desillusie van
zijn Messiaanse roeping de dood ge
storven was, terwijl de essentie van
zijn leer, God lief te hebben boven
alles en de naaste als zichzelf, bleef
bestaan. Het goede is alles wat le
ven wekt en behoudt, het kwade
is alles wat leven bederft en ver
nietigt.
Om leven te behouden en het
kwade dat het leven aantast te be
strijden, trok hij naar Frans Aequa-
toriaal Afrika. Hij stichtte er een
primitief hospitaal en wijdde zich
aan de medische verzorging van de
inboorlingen, geholpen door hen,
die door zijn idealisme waren ge
grepen.
Hoewel hij daar niet werkte als
zendeling-arts, heeft hij de ogen
van de z.g. medische zending,
dreven, geopend voor de noodzaak
van e z.g. medische zending.
Kritiek
De andere talenten, waarmee hij
had kunnen schitteren gebruikte hij
ter financiering van het Lambarene-
project. Hij schreef theologische
verhandelingen, hij schreef mu
ziek en over zijn werk in Lamba
rene, hij gaf, soms even terugke
rend tot de beschaving, orgelcon
certen die door hun zeldzaamheid
zowel als door zijn geniale Bach in
terpretatie tallozen trokken. Rond
om de man met de leeuwenkop
weefde zich een aureool. Er was
rond Schweitzer ongetwijfeld veel
Schwarmerei, maar hij zelf gaf
doortoe geen aanleiding. Hij was
niet romantisch, want hii werd alle
dagen geconfronteerd met de verre
van romatische werkelijkheid, de el
lendige toestand der inboorlingen
van Afrika.
In deze tijd, waarin het ontluiste
ren van grootheden tot een gelief
koosd tijdverdrijf is geworden,
is ook op het werk en doen van
Schweitzer kritiek uitgeoefend. Hij
zou als dictator heersen, hij zou we
tenschappelijk achterlopen, zijn hos
pitaal zou niet meer aan de eisen
voldoen. Van andere zijde werd dit
weer even fel tegengesproken. Het
kan allemaal niet afdoen aan de ge
weldige betekenis van zijn pioniers
werk, van zijn zelfopoffering.
Pionier
In feite is Schweitzer de pionier
geweest van de ontwikkelingshulp
in een tijd toen er nog geen on
derontwikkelde gebieden bestonden
maar alleen koloniën.
Zonder opdracht, zonder een or
ganisatie achter zich, geheel op ei
gen initiatief, vanuit zijn persoon
lijke verantwoordelijkheid voor de
medemens, zocht hij die medemens
op daar, waar hulp het meest nodig
was, in het diepst van het zwarte
werelddeel. Wantrouwen en verden
king heeft hij moeten overwinnen,
ook tijdens wereldoorlog II, toen de
Franse autoriteiten niet wisten wat
ze met deze Duitse onderdaan moes
ten beginnen, maar uiteindelijk was
zijn werk zijn beste getuigschrift.
In al zijn (krijgs)rumoer van ont
wakend Afrika verstilde de Dublici-
citeit rondom Schweitzer, met uit
zondering van de kritiek die op zijn
instelling werd uitgeoefend. Nieuwe
naties, begerig te demonstreren dat
ze op eigen benen konden staan;
eisten de aandacht od. Het beeld
van de tovenaar in het oerwoud be
gaan met de ellende der zwarte be
volking paste daarin slecht.
En in het westen eincen oreani-
saties aan de gang in opdracht van
regeringen geleid door ambtenaren
met veel publiciteit, om hulp te
gaan verlenen aan onderontwikkel
de gebieden. Wat betekende, tussen
al deze luidruchtige, miljoenen-ver
slindende activiteit, het privé-expe-
riment van één man?
Uit verlies winst
Voor Schweitzer veranderde er
niets. Hij bleef zijn roeping ge
trouw, hij zette zijn werk voort, hij
zou tot zijn dood toe blijven in het
land, dat hem in zijn onmetelijkheid
scheen op te slokken, maar dat hem
die de roem verzaakte, groter roem
heeft gebracht dan hij ooit in de
westerse wereld had kunnen ver
werven. Hij zocht die roem niet, hij
profiteerde er slechts van wanneer
het er om ging zijn onderneming te
financieren. Ze was hem middel,
geen doel.
DE DUINSTREEK
Negentig jaren is hij geworden en
het overgrote deel dier jaren heeft
hij, als Mozes, doorgebracht in de
wildernis. Hij verachtte niet de
schatten der westerse cultuur, maar
maakte deze op de meest prak
tische wijze ten nutte van hen die
aan cultuur nog niet toe waren
doordat heel hun bestaan er op
diende te worden gericht te blijven
bestaan.
En zo bracht hii in praktijk het
woord van Hem. wiens leer hem be
zielde tot zijn keus en tot zijn werk:
,Wie zijn leven zal willen verliezen
die zal het behouden.'
in De Duinstreek van
6 september 1935
dat tot verslaggever voor Bergen
was aangesteld de heer Frans
Otten;
dat op de raadsvergadering van 3
september van dat jaar de namen
Hargerzeeweg, Hogenolweg en
Strandweg werden vastgesteld;
dat ter gelegenheid van Koningin
nedag te Groet een ballon was op
gelaten op het weiland van de
heer Jac. v. d. Oord. De sterke
wind sloeg echter al spoedig een
gat in het omhulsel;
dat de kaas bij de zuivelfabriek 'De
Goede Verwachting' 60 cent per
stuk kostte.
FEUILLETON
door MAARTJE ZELDENRIJK
30
con
er
Ze begroetten elkaar met een kus. ,Dat is leuk, zeg,
stateerde hij, haar van top tot teen aankijkend. Je ziet
niet al te best uit, jongedame. Hoe is het met Bep?'
,Ze zit alweer overeind en maakt zich zorgen over haar
keuken, dus dat is een goed teken. Dat moeten we hebben
Vandaag of morgen wipt ze er wel uit en haar sterke gestel
zorgt voor de rest. Ze is er doorheen gekomen en de dokter
heeft nu gezegd, dat het een dubbeltje op zijn kant was
Gefeliciteerd', antwoordde hij. ,En nu doe jij een beetje
kalmpjes aan; he? Je bent een stuk magerder geworden.'
Ze ging lachend zitten, toch getroffen door zijn bezorgdheid
,Geef me maar een sigaret. Overigens, slank staat me beter
En als ik met jou optrek komt het er wel weer op. Ik heb
een stuk of wat nieuwe kontrakten. Berlijn was enthousiast
over je. Heb je de recensies gelezen? Ze hebben me gebeld
Drie avonden in januari moet ik voor hen reserveren. Wat
denk je ervan?'
Hij zat tegenover haar. .Liefje, ik laat het aan jou over, dat
weet je. Ik moet weer een schep geld verdienen, zie je? Er
us namelijk iets Enfin, jij mag van de anderen de eerste
zijn, die het hoort. Ik ga trouwen. Met Aagje.'
Ze knikte, zonder met haar ogen te knipperen. ,Dat had ik
al verwacht. Dat meisje was gewoon weg van je. En dat kan
ik me best voorstellen,' voegde ze er lachend aan toe. ,Ik
was het ook bijna. Jij hebt iets over je, dat voor vrouwen
aantrekkelijk is. Nee, ik kan het niet definiëren.'
Ze kwam overeind en ging op de leuning van zijn fauteuil
zitten. Rustig drukte ze een kus op zijn voorhoofd. „Mijn
gelukwensen, Ronnie. Ik ben ervan overtuigd, dat jullie een
ideeal paar zullen vormen en dat je gelukkig zult zijn.
Ik heb het de eerste dag, dat ik haar zag, al een lief kind
gevonden. En ik verheug me er over, dat de operatie zo ge
slaagd is. Je hebt haar natuurlijk meegebracht hierheen".
Hij keek verrast op. ,Hoe weet je dat?'
Ze streek hem over zijn hoofd. „Lieverd, ik ken je door
en door. In sommige dingen ben je een groot kind. Toen je
binnenkwam het geluk straalde uit je ogen. Ik gun het je,
Ronme, dat weet je. En ik weet ook, dat ze niet jaloers zal
zijn te weten dat ik steeds in je nabijheid ben, als jij ergens
optreedt."
.Ze heeft een groot hart, Yolanda.'
Ze sprong van zijn stoel. Midden in de kamer bleef ze
staan om in haar boekje te bladeren. „Na je optreden hier
heb je vijf dagen. Waarom vier je na je optreden hier je
verlovingsfeest niet?"
Hij keek opnieuw verrast. ,Zeg, dat is een idee. Ik bespreek
het vanavond nog met Aagje."
Moeder Vet had geen bezwaar en omdat het weekeind in
het zicht kwam, zou vader Vet wel naar Brussel kunnen
komen om het feest bij te wonen.
„Zeg nog niets", vroeg Ronnie. .Morgen na de repetitie
heb ik een paar uurtjes. Dan gaan we ringen kopen. Ik
neem haar mee, de stad in."
De volgende middag na het eten, zei Ronnie: „Maak je
mooi, Kruimeltje, dan laat ik je wat van de stad zien. Ik
heb een paar uurtjes vrij."
„Fijn", antwoordde ze opgewekt. ,Ga je mee mams?'
Mevrouw Vet schudde haar hoofd, Ronnie ongemerkt
een knipoog gevend. „Ik ga lekker een uurtje rusten, m'n
kind. Jij en Ronnie zullen zich wel zonder mij kunnen ver
maken, veronderstel ik."
Het meisje keek de jongeman schalks aan. „Zou het?"
Hij haalde zijn schouders op. „Dat zullen we moeten pro
beren Kruimeltje."
Ze trok zijn arm door de hare. „Het is in ieder geval wel
de moeite waard het te proberen."
Bij een juwelierszaak stopte hij en keek naar de etalage.
„Mooie winkel", zei hij langs zijn neus weg. .Zullen we
even kijken?'
Ze zag hem even verbaasd aan, want het was nauwelijks
vijf minuten geleden, dat ze bij het hotel .vertrokken waren.
Maar ze kwam toch overeind, geholpen door Ronnie. Op de
stoep sloot hij de wagen en gaf haar een stevige arm. Goed
keurend knikte hij. „Meid, je loopt elk uur beter."
„Vind je het gek, als ik zo'n steun heb aan mijn aanstaan
de man?"
Voor de etalage keken ze naar de uitstallingen. „Is het
hier niet vreselijk duur?" vroeg het meisje. „Ik bedoel: over
het algemeen? In België?'
„Niet duurder dan in Zwitserland. Kom, we gaan binnen
eens kijken. Misschien is er wat bij, dat ik mooi vind."
Nog altijd had Aagje niets door. Aan zijn arm liep ze lang
zaam naar de deur en in de winkel bleef Ronnie staan voor
een vitrine met ringen.
Hij keek naar Aagje. „Hoe vind je ze?"
Ze zuchtte. .Prachtig en onbetaalbaar.'
-Daar moet jij je hoofd maar niet over breken.' Hij riep
een bediende. .Maakt U die vitrine eens open. We willen
een ring uitzoeken.' Nadat de man aan zijn verzoek vol
daan had, maakte Ronnie een uitnodigend gebaar. Zo Aagje
kijk maar eens rustig of je iets ziet, dat je lijkt. Jij moogt
kiezen.
Ze verschoot van kleur en keek hem met grote ogen aan.
Bedoel je, dat
Hij knikte lachend. Een verlovingsring, ja. Jij kiest een
VP1!-!!!!!„6e"0°!.!rm^?!naV„(?nd oÊaan We hier' in Brussel' onze heel hard troost nodig heeft van een man die veel om haar BFRC,RN~
Ons nieuwe feuilleton
begint volgende week en
heet
KATTEVLOIS
Weet je wat of nou ut broerde is mit main? Dat ik deuze
sukkies altaid skraive moet in de nacht van sundae od maan
dag. De hille week loup ik te denke wat zou ik nou durus
skraive? Maar ut skraive van deuze stukkies is aigeluk 95%
transpiraasje en 5% inspiraasje, en die vaif percent blaift wel
durus te lang weg. Ut laikt wel of ik ut over un loonronde
hep.
Maar watof ik zegge wou, as den sundes de tillevisie oflopen is
den zait me vrouw: ,Hejje nou al un Skorlse flitse maakt? Nei??
Ut is al ze leven ut zellefde mit jou. Gaan tog achter je mesien
zitte en flans un stukkie inmekaar. As je maar wete dat deus
onder de mannefakture gaat.'
Klap mit de deur en vrou de trap op.
Noja, deer zitte je den hei. En of en toe moet ie tog ok wat
in deuze krant skraive. Dur is in september nag niet zo bar veul
te doen in Skorl. Houpe zakemeinse benne mit vakansie en
dat hewwe ze ok wel verdiend docht ik.
Maar deerom duurt ut nag effies voordat de vergarings en
zuks en zain weer beginne. Maar lest sprak ik nag un ouwe
Skorlder en die wist nag un mooi verhaal.
,Ut is nou puur aars den vroegertaid', zaide die. ,Azze je nou
de kerremisse neem nou ik weet nag best hoe dat vroeger gong.
Van alle plase kwamme ze den nei Skorl opzette, autemebiele
ware dur nag niet zo bar veul en deerom kwam alleman op
de fielesepee. De boerezeuns kwamme mit peerd en raituig.
Op de dag den vermaakte dat jonge vollek ze eigen best in
duin en seives den konne ze te balie in de herreberrege. Ut
was deer toen ook al urn herrie van belang want jongelui hewwe
altaid lawaai make kent, dat is grust niet alliendug de leste
taid.
In die jare speulde ok in elleke herreberrug un straikie, en zo
was dur ok de kroeg weer Arie Fiedel mit ze Raggers speulde.
Ze gave aars altaid un best stikkie meziek weg. De muzekante
bleve altaid in ut café weer of ze speulde, te warskip en ze
ate dur den ok hei.
En toene ze op un keer mit ze alle om de tafel zatte, toen
vertelde de kastelain van un kirrel die zo bar graag kattevlois
lustte. Die man mepte in de buurt wel durus un kat hei, en
as ie die stroopt had den braade die hum en vrat de lappies
lekker op.
Arie Fiedel en ze manne die net an un lekkere varrekeskarre-
benaat zatte te kluive begonne dur van te koke as ze dur
alliendug maar an dochte.
De are nacht maakte de kastelain un beste vette kat dood. Ze
vrou braadde de lappies en op kerremismaandag kwam de pan
op tafel. De muzikante, die vanzelluf van niks wiste smulde
bar van de lekkere hapjes en za gave de kok un bogie. Toen
ut ete der in was vroeg de kastelain an Arie Fiedel en ze
Raggers: 'Wat hewwe jolle nou eten docht je?' Ze dochte van
kalfslappies. Maar toe liet de kastelain de natte huid zien
van de kat mit de kop dur nag an. No man, de muzekante
kookte dur hart uit dur laif, ze gave allegaar de kattelappe trug.
Ze spaaide alius vol; un proest man, bar.
De kastelain lachte zun aigen te barsten, maar ze vrou most
de hille boel oprode.
Maar Arie Fiedel en ze Raggers hewwe dur nooit meer eten.
dat geif ik je op un brief ie.
verloving vieren. Afgesproken?
geeft. Die misschien wel van haar houdt. Ik bedoel een
Hij voelde, dat ze begon te wankelen van de emotie, zodat zekere Han van Oirschot, begrijp je? Nee, ik kan niet in je T 1
BÜ weetT„e, „eter e..... .„.1™"»- ,k uit els eh .1» nou ja: tafel-
Ronnie? Dat vind ik niet leuk
vaucu' ±rL 1 ïuuig je uij ueze un ais en ais nou ia: tatel- j i
maar, moet het zo duur zijn heer van ons aller geliefde Yolanda. En voor de rest moet j VOOrdraChtd!
Kruimpitio' v.- 4 dan maar zorgen. Als jij het goed aanpakt, steenezel, kun
.Kruimeltje, antwoordde hij zacht, ik vraag je maar een je binnen een half jaar of zo Yolanda naar het altaar ge
ding: of je dit dan voor mij wilt doen. Jij hebt al zoveel
alleen het feit, dat je weer kunt lopen Gun mij dan dit
pleziertje, wil je?
Ze keek hem onderzoekend aan. ,Meen je het?'
,Echt.'
lieden. Want in deze dagen en uren is me veel duidelijk ge
worden. Ik heb zo het idee, dat Yolanda in stilte al jaren
van je houdt, suffie. Nou, wat doe je? Juist je bent gelukkig
nu wat doortastender dan vroeger. En denk er om: met
xp j. alleen aangapen middels die kalverogen van je kriie ie haar
de^Rrinl h T antW0°rd- ^0en h00® ze zich over "iet. Je zult meer moeten doen. Bijvoorbeeld haar stevig in
de vitrine, haar handen steunend op de toonbank. Een half- -
uur later zat ze weer in de wagen naast hem, onophoudelijk
haar linkerhand bkijkend, waarin aan een der vingers een
je armen pakken en wat je vervolgens behoort te verrich
ten, daar hoef ik toch zeker geen les in te geven? Oké, brui-
gom-in-spé, ik zie je zaterdagavond niet te laat verschijnen.
zijn arm. ,Nu ben ik de verloofde van de liefste en schat-
tigste man van de hele werld, zei ze zacht. .Waaraan heb
ik al dit geluk verdiend Ronnie?'
Hij legde behoedzaam even zijn arm om haar heen.
Misschien, omdat je in je jonge leventje al zoveel tekort
gekomen bent, Kruimeltje. Ben je blij?'
Ze knikte overtuigend. ,Wat ik ben het is niet meer te
definiëren. Blij en gelukkig zijn maar armzalige betitelin
gen, zie je?'
.Kruimeltje, we hebben nofe een uurtje. Gaan we samen,
als kersverse verloofden heerlijk ergens thee drinken.'
In een intiem restaurant zaten ze tegenover elkaar en kre
gen er niet genoeg van elkaar met hun blikken te liefkozen.
,Wil je echt een feest geven overmorgen?' vroeg ze.
Hij knikte positief. ,Ik zal er voor zorgen, dat je vader er
ook is, Kruimeltje. En Yolanda komt eveneens. Ze is trou
wens al in Brussel. O ja, ik moet je van haar feliciteren. Dat
doe ik dan bij deze. Ze wenst je veel geluk en is ervan
overtuigd, dat ik de juiste keuze gedaan heb.'
„Dank je Ronnie. Als ik haar zie zal ik haar zelf nog eens
bedanken. Misschien is het idioot, maar ik dacht altijd, dat
jij met Yolanda zou trouwen."
„Aagje Vet, wij zijn vrienden en heel goede vrienden zelfs
en je mag niet jaloers zijn, als we elkaar af en toe kussen,
want we voelen voor elkaar als een broer en een zus, snap
je? Meer niet. Ze is erg lief en verdient eigenlijk een flinke
man, maar ja ze heeft éénmaal een grote teleurstelling in
haar leven gehad Hij ging plotseling rechtop zitten.
.Verdraaid', zei hij, meer tot zichzelf dan tot zijn verloofde
Dat is een idee ik doe het meteen
,Wat bedoel je, Ronnie?'
,Een ogenblik, Kruimeltje, ik moet even telefoneren. Naar
Holland. Vermaak je intussen, wil je?'
Het duurde niet eens zo lang, voor hij verbinding had met
Leiden. En tot zijn geluk was Han van Oirschot thuis. .Hallo
Han, je spreekt met Ronnie. Luister eens goed amice, over
morgen zaterdag dus, vier ik mijn verlovingsfest houd je
mond, want je weet niet eens wie het is nee idioot, het
is Yolanda niet! Je kent mijn verloofde niet eens, maar als
je zaterdag komt, kun je kennis met haar maken. Apropos,
ik heb een paar nieuwtjes voor je Augie is van de baan,
voorgoed. Ik weet dit positief, neem dit maar van mij aan.
Hij komt trouwens niet eens zaterdagavond. Weet je, wie er
wel van de partij is? Juist, Yolanda. Een lieve vrouw, die
Yolanda. Ik houd ook wel van verrassingen, al is het nog
lang geen Sinterklaas
Toen hij terugkwam aan haar tafeltje, keek ze hem vragend
aan. ,Ik zeg niets Kruimeltje, maar ik hoop dat ik twee an
dere mensen gelukkig heb gemaakt. Als je overmorgen-
avond je ogen wijdt open houdt, zul je zelf ontdekken wie
ik bedoel.'
Ze bestudeerde enige ogenblikken zijn blijde gezicht. ,Ik
heb zo het idee, dat de ene luistert naar de naam Yolanda',
antwoordde ze nadenkend.
Hij ging weer tegenover haar zitten. ,Weet je wel, Krui
meltje, dat je eigenlijk veel te wijs bent voor je leeftijd?'
,Zeg eens ik ben
,Je leert pas lopen', constateerde Ronnie droog. En zulke
pas]opende snoezige baby's moeten niet al te wijs zijn, vind
ik.'
Aagje begreep hem. Schat' zei ze enkel, maar in dat éne
woordje lag een wereld van liefde opgesloten.
Hij stak een sigaret op. Gelijk greep het meisje hem bij
de arm. ,Kijk eens, Ronnie.' Ze wees naar de overkant.
Wat bedoel je?
Ze wees nog eens. ,Die winkel. Wat staat daar naast?'
,Is dat niet een boekestalletje?'
En ansichtkaarten. Zie je het niet?
Hij knikte. ,Wil je een kaart versturen?'
,Naar paps. Mag dat?'
Dwaas Kruimeltje, dat hoef je toch niet te vragen?
Voorzichtig, voet voor voet liepen ze over het zebrapad
naar de overkant, terwijl een paar automobilisten geduldig
wachtten. Op het trottoir keek ze even om, hijgend van in
spanning. Wat een eind, hè? Doe ik niet goed mijn best?
Want ik doe het voor mijn verloofde, zie je? Om zo gauw
mogelijk te kunnen trouwen.'
Hij drukte haar arm. ,Ik houd iedere dag meer van je'.
Ze zocht een grote kaart uit. ,Geef me je pen eens, Ron
nie. Ik wil hem zelf schrijven.'
Ronnie ondersteunde haar, terwijl ze voor het stalletje de
kaart schreef. Even later was ze gereed en wapperde met
de kaart, terwijl ze begon te lachen. ,Kijk maar eens wat
ik er onder heb geschreven, Ronnie, liefste.'
Hij nam de kaart uit haar handen. In een hoekje had het
meisje geschreven: Vee] liefst van Ronnie en Aagie.
EINDE
Ook deze winter zullen weer een
aantal culturele avonden worden
gehouden op zaterdagavond in het
Oranje-Hotel te Bergen. De onder
werpen liggen op velerlei gebied,
maar het hoofdaccent valt toch op
land- a|n volkenkunde en onder
werpen op biologisch terrein.
Wat de volksuniversiteit in an
dere plaatsen wil bereiken wordt in
j Bergen al sinds 1946 georganiseerd
door ons comité, dat zich beijvert
j sprekers aan te trekken, die zo ob-
1 jectief mogelijk de onderwerpen be-
j lichten.
j Van de vele sprekers, die zich in
de loop der jaren beschikbaar heb
ben gesteld noemen we slechts Mr.
Drs. Regout, Jef Last, Dr. P. C.
Visser, Mr- A. L. Hustinx, Jan P.
Strijbos, Dr. Lodewijks, Dr. Julien,
Junius Ingermann, Ant. van Kam
pen, D. v. d. Meulen, G. Figée, en
vele anderen.
Een van de geliefdste sprekers is
zeker ook Simon de Waard, die het
vorig jaar een reis naar Hongarije
maakte en nu het seizoen zal ope
nen met een lezing over Polen.
Deze voordracht, die geïllustreerd
wordt door kleurendia's en een
kleurenfilm, wordt gehouden op za
terdag 25 september a.s. in het
Oranje-Hotel.
Kaarten voor deze avond kunt u
verkrijgen in De Haans Boekhan
del, Stationsstraat 3 en wel tot za
terdag 18 september. Na die datum
alleen aan de zaal. Denkt u eraan,
dat ONZE avonden precies om acht
uur aanvangen
Wilt u een geregelde bezoeker
worden van de culturele avonden
wordt dan donateur ad 2,50 of
meer. U hebt dan steeds recht op
twee eventueel meer reduktiekaar-
ten.
Wij stellen ons voor in dit sei
zoen ook een of twee bijzondere
filmavonden te organiseren.
Vele donateurs hebben we bij de
inning niet thuis getroffen. Wil
len deze hun donatiekaarten in ont
vangst nemen in de boekhandel.
Nieuwe donateurs kunnen zich
opgeven in de Haan's Boekhandel