Albert Schweitzer Ronnie iftditse de tovenaar in het oerwoud ~0and dialis oan V.. J JTmiTïi TWEEDE BLAD DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1965 Wij lazen Gerda's eigen weg Te'e»e7ov"/„™ om haar sloes' -°' w" ie nict h"< I" 0*. ook L', „p m n ,ch,h.oid gl Lezmgei», films en v* De Bijbel verhaalt hoe Mozes, na een briljante opleiding aan het hof der Farao's, zijn verdere leven door bracht in de woestijn, deels als schaapherder, deels als leider van de uittocht van zijn vok uit Egypte. Zo zag men Albert Schweitzer, een veelzijdig begaafd man, schijn baar zijn talenten begraven om ver volgens naar het oerwoud te trek ken, waar hij in Lambarene begon te pionieren en daardoor wereld beroemd werd. Albert Schweitzer had een suc cesvolle carrière kunnen kiezen als theoloog. Op zijn 27ste doceerde hij al aan de Straatsburgse universiteit Hij had een beroemd muscius kun nen worden, hoogbegaafd organist, Bachkenner als weinigen. En ten slotte stonden in de medische we tenschap alle wegen voor hem open. Maar als medicus koos hij de weg naar het oerwoud, naar de verge telheid. Als theoloog verkondigde hij de van vele zijden aangevochten theo rie, dat Jezus aan de desillusie van zijn Messiaanse roeping de dood ge storven was, terwijl de essentie van zijn leer, God lief te hebben boven alles en de naaste als zichzelf, bleef bestaan. Het goede is alles wat le ven wekt en behoudt, het kwade is alles wat leven bederft en ver nietigt. Om leven te behouden en het kwade dat het leven aantast te be strijden, trok hij naar Frans Aequa- toriaal Afrika. Hij stichtte er een primitief hospitaal en wijdde zich aan de medische verzorging van de inboorlingen, geholpen door hen, die door zijn idealisme waren ge grepen. Hoewel hij daar niet werkte als zendeling-arts, heeft hij de ogen van de z.g. medische zending, dreven, geopend voor de noodzaak van e z.g. medische zending. Kritiek De andere talenten, waarmee hij had kunnen schitteren gebruikte hij ter financiering van het Lambarene- project. Hij schreef theologische verhandelingen, hij schreef mu ziek en over zijn werk in Lamba rene, hij gaf, soms even terugke rend tot de beschaving, orgelcon certen die door hun zeldzaamheid zowel als door zijn geniale Bach in terpretatie tallozen trokken. Rond om de man met de leeuwenkop weefde zich een aureool. Er was rond Schweitzer ongetwijfeld veel Schwarmerei, maar hij zelf gaf doortoe geen aanleiding. Hij was niet romantisch, want hii werd alle dagen geconfronteerd met de verre van romatische werkelijkheid, de el lendige toestand der inboorlingen van Afrika. In deze tijd, waarin het ontluiste ren van grootheden tot een gelief koosd tijdverdrijf is geworden, is ook op het werk en doen van Schweitzer kritiek uitgeoefend. Hij zou als dictator heersen, hij zou we tenschappelijk achterlopen, zijn hos pitaal zou niet meer aan de eisen voldoen. Van andere zijde werd dit weer even fel tegengesproken. Het kan allemaal niet afdoen aan de ge weldige betekenis van zijn pioniers werk, van zijn zelfopoffering. Pionier In feite is Schweitzer de pionier geweest van de ontwikkelingshulp in een tijd toen er nog geen on derontwikkelde gebieden bestonden maar alleen koloniën. Zonder opdracht, zonder een or ganisatie achter zich, geheel op ei gen initiatief, vanuit zijn persoon lijke verantwoordelijkheid voor de medemens, zocht hij die medemens op daar, waar hulp het meest nodig was, in het diepst van het zwarte werelddeel. Wantrouwen en verden king heeft hij moeten overwinnen, ook tijdens wereldoorlog II, toen de Franse autoriteiten niet wisten wat ze met deze Duitse onderdaan moes ten beginnen, maar uiteindelijk was zijn werk zijn beste getuigschrift. In al zijn (krijgs)rumoer van ont wakend Afrika verstilde de Dublici- citeit rondom Schweitzer, met uit zondering van de kritiek die op zijn instelling werd uitgeoefend. Nieuwe naties, begerig te demonstreren dat ze op eigen benen konden staan; eisten de aandacht od. Het beeld van de tovenaar in het oerwoud be gaan met de ellende der zwarte be volking paste daarin slecht. En in het westen eincen oreani- saties aan de gang in opdracht van regeringen geleid door ambtenaren met veel publiciteit, om hulp te gaan verlenen aan onderontwikkel de gebieden. Wat betekende, tussen al deze luidruchtige, miljoenen-ver slindende activiteit, het privé-expe- riment van één man? Uit verlies winst Voor Schweitzer veranderde er niets. Hij bleef zijn roeping ge trouw, hij zette zijn werk voort, hij zou tot zijn dood toe blijven in het land, dat hem in zijn onmetelijkheid scheen op te slokken, maar dat hem die de roem verzaakte, groter roem heeft gebracht dan hij ooit in de westerse wereld had kunnen ver werven. Hij zocht die roem niet, hij profiteerde er slechts van wanneer het er om ging zijn onderneming te financieren. Ze was hem middel, geen doel. DE DUINSTREEK Negentig jaren is hij geworden en het overgrote deel dier jaren heeft hij, als Mozes, doorgebracht in de wildernis. Hij verachtte niet de schatten der westerse cultuur, maar maakte deze op de meest prak tische wijze ten nutte van hen die aan cultuur nog niet toe waren doordat heel hun bestaan er op diende te worden gericht te blijven bestaan. En zo bracht hii in praktijk het woord van Hem. wiens leer hem be zielde tot zijn keus en tot zijn werk: ,Wie zijn leven zal willen verliezen die zal het behouden.' in De Duinstreek van 6 september 1935 dat tot verslaggever voor Bergen was aangesteld de heer Frans Otten; dat op de raadsvergadering van 3 september van dat jaar de namen Hargerzeeweg, Hogenolweg en Strandweg werden vastgesteld; dat ter gelegenheid van Koningin nedag te Groet een ballon was op gelaten op het weiland van de heer Jac. v. d. Oord. De sterke wind sloeg echter al spoedig een gat in het omhulsel; dat de kaas bij de zuivelfabriek 'De Goede Verwachting' 60 cent per stuk kostte. FEUILLETON door MAARTJE ZELDENRIJK 30 con er Ze begroetten elkaar met een kus. ,Dat is leuk, zeg, stateerde hij, haar van top tot teen aankijkend. Je ziet niet al te best uit, jongedame. Hoe is het met Bep?' ,Ze zit alweer overeind en maakt zich zorgen over haar keuken, dus dat is een goed teken. Dat moeten we hebben Vandaag of morgen wipt ze er wel uit en haar sterke gestel zorgt voor de rest. Ze is er doorheen gekomen en de dokter heeft nu gezegd, dat het een dubbeltje op zijn kant was Gefeliciteerd', antwoordde hij. ,En nu doe jij een beetje kalmpjes aan; he? Je bent een stuk magerder geworden.' Ze ging lachend zitten, toch getroffen door zijn bezorgdheid ,Geef me maar een sigaret. Overigens, slank staat me beter En als ik met jou optrek komt het er wel weer op. Ik heb een stuk of wat nieuwe kontrakten. Berlijn was enthousiast over je. Heb je de recensies gelezen? Ze hebben me gebeld Drie avonden in januari moet ik voor hen reserveren. Wat denk je ervan?' Hij zat tegenover haar. .Liefje, ik laat het aan jou over, dat weet je. Ik moet weer een schep geld verdienen, zie je? Er us namelijk iets Enfin, jij mag van de anderen de eerste zijn, die het hoort. Ik ga trouwen. Met Aagje.' Ze knikte, zonder met haar ogen te knipperen. ,Dat had ik al verwacht. Dat meisje was gewoon weg van je. En dat kan ik me best voorstellen,' voegde ze er lachend aan toe. ,Ik was het ook bijna. Jij hebt iets over je, dat voor vrouwen aantrekkelijk is. Nee, ik kan het niet definiëren.' Ze kwam overeind en ging op de leuning van zijn fauteuil zitten. Rustig drukte ze een kus op zijn voorhoofd. „Mijn gelukwensen, Ronnie. Ik ben ervan overtuigd, dat jullie een ideeal paar zullen vormen en dat je gelukkig zult zijn. Ik heb het de eerste dag, dat ik haar zag, al een lief kind gevonden. En ik verheug me er over, dat de operatie zo ge slaagd is. Je hebt haar natuurlijk meegebracht hierheen". Hij keek verrast op. ,Hoe weet je dat?' Ze streek hem over zijn hoofd. „Lieverd, ik ken je door en door. In sommige dingen ben je een groot kind. Toen je binnenkwam het geluk straalde uit je ogen. Ik gun het je, Ronme, dat weet je. En ik weet ook, dat ze niet jaloers zal zijn te weten dat ik steeds in je nabijheid ben, als jij ergens optreedt." .Ze heeft een groot hart, Yolanda.' Ze sprong van zijn stoel. Midden in de kamer bleef ze staan om in haar boekje te bladeren. „Na je optreden hier heb je vijf dagen. Waarom vier je na je optreden hier je verlovingsfeest niet?" Hij keek opnieuw verrast. ,Zeg, dat is een idee. Ik bespreek het vanavond nog met Aagje." Moeder Vet had geen bezwaar en omdat het weekeind in het zicht kwam, zou vader Vet wel naar Brussel kunnen komen om het feest bij te wonen. „Zeg nog niets", vroeg Ronnie. .Morgen na de repetitie heb ik een paar uurtjes. Dan gaan we ringen kopen. Ik neem haar mee, de stad in." De volgende middag na het eten, zei Ronnie: „Maak je mooi, Kruimeltje, dan laat ik je wat van de stad zien. Ik heb een paar uurtjes vrij." „Fijn", antwoordde ze opgewekt. ,Ga je mee mams?' Mevrouw Vet schudde haar hoofd, Ronnie ongemerkt een knipoog gevend. „Ik ga lekker een uurtje rusten, m'n kind. Jij en Ronnie zullen zich wel zonder mij kunnen ver maken, veronderstel ik." Het meisje keek de jongeman schalks aan. „Zou het?" Hij haalde zijn schouders op. „Dat zullen we moeten pro beren Kruimeltje." Ze trok zijn arm door de hare. „Het is in ieder geval wel de moeite waard het te proberen." Bij een juwelierszaak stopte hij en keek naar de etalage. „Mooie winkel", zei hij langs zijn neus weg. .Zullen we even kijken?' Ze zag hem even verbaasd aan, want het was nauwelijks vijf minuten geleden, dat ze bij het hotel .vertrokken waren. Maar ze kwam toch overeind, geholpen door Ronnie. Op de stoep sloot hij de wagen en gaf haar een stevige arm. Goed keurend knikte hij. „Meid, je loopt elk uur beter." „Vind je het gek, als ik zo'n steun heb aan mijn aanstaan de man?" Voor de etalage keken ze naar de uitstallingen. „Is het hier niet vreselijk duur?" vroeg het meisje. „Ik bedoel: over het algemeen? In België?' „Niet duurder dan in Zwitserland. Kom, we gaan binnen eens kijken. Misschien is er wat bij, dat ik mooi vind." Nog altijd had Aagje niets door. Aan zijn arm liep ze lang zaam naar de deur en in de winkel bleef Ronnie staan voor een vitrine met ringen. Hij keek naar Aagje. „Hoe vind je ze?" Ze zuchtte. .Prachtig en onbetaalbaar.' -Daar moet jij je hoofd maar niet over breken.' Hij riep een bediende. .Maakt U die vitrine eens open. We willen een ring uitzoeken.' Nadat de man aan zijn verzoek vol daan had, maakte Ronnie een uitnodigend gebaar. Zo Aagje kijk maar eens rustig of je iets ziet, dat je lijkt. Jij moogt kiezen. Ze verschoot van kleur en keek hem met grote ogen aan. Bedoel je, dat Hij knikte lachend. Een verlovingsring, ja. Jij kiest een VP1!-!!!!!„6e"0°!.!rm^?!naV„(?nd oÊaan We hier' in Brussel' onze heel hard troost nodig heeft van een man die veel om haar BFRC,RN~ Ons nieuwe feuilleton begint volgende week en heet KATTEVLOIS Weet je wat of nou ut broerde is mit main? Dat ik deuze sukkies altaid skraive moet in de nacht van sundae od maan dag. De hille week loup ik te denke wat zou ik nou durus skraive? Maar ut skraive van deuze stukkies is aigeluk 95% transpiraasje en 5% inspiraasje, en die vaif percent blaift wel durus te lang weg. Ut laikt wel of ik ut over un loonronde hep. Maar watof ik zegge wou, as den sundes de tillevisie oflopen is den zait me vrouw: ,Hejje nou al un Skorlse flitse maakt? Nei?? Ut is al ze leven ut zellefde mit jou. Gaan tog achter je mesien zitte en flans un stukkie inmekaar. As je maar wete dat deus onder de mannefakture gaat.' Klap mit de deur en vrou de trap op. Noja, deer zitte je den hei. En of en toe moet ie tog ok wat in deuze krant skraive. Dur is in september nag niet zo bar veul te doen in Skorl. Houpe zakemeinse benne mit vakansie en dat hewwe ze ok wel verdiend docht ik. Maar deerom duurt ut nag effies voordat de vergarings en zuks en zain weer beginne. Maar lest sprak ik nag un ouwe Skorlder en die wist nag un mooi verhaal. ,Ut is nou puur aars den vroegertaid', zaide die. ,Azze je nou de kerremisse neem nou ik weet nag best hoe dat vroeger gong. Van alle plase kwamme ze den nei Skorl opzette, autemebiele ware dur nag niet zo bar veul en deerom kwam alleman op de fielesepee. De boerezeuns kwamme mit peerd en raituig. Op de dag den vermaakte dat jonge vollek ze eigen best in duin en seives den konne ze te balie in de herreberrege. Ut was deer toen ook al urn herrie van belang want jongelui hewwe altaid lawaai make kent, dat is grust niet alliendug de leste taid. In die jare speulde ok in elleke herreberrug un straikie, en zo was dur ok de kroeg weer Arie Fiedel mit ze Raggers speulde. Ze gave aars altaid un best stikkie meziek weg. De muzekante bleve altaid in ut café weer of ze speulde, te warskip en ze ate dur den ok hei. En toene ze op un keer mit ze alle om de tafel zatte, toen vertelde de kastelain van un kirrel die zo bar graag kattevlois lustte. Die man mepte in de buurt wel durus un kat hei, en as ie die stroopt had den braade die hum en vrat de lappies lekker op. Arie Fiedel en ze manne die net an un lekkere varrekeskarre- benaat zatte te kluive begonne dur van te koke as ze dur alliendug maar an dochte. De are nacht maakte de kastelain un beste vette kat dood. Ze vrou braadde de lappies en op kerremismaandag kwam de pan op tafel. De muzikante, die vanzelluf van niks wiste smulde bar van de lekkere hapjes en za gave de kok un bogie. Toen ut ete der in was vroeg de kastelain an Arie Fiedel en ze Raggers: 'Wat hewwe jolle nou eten docht je?' Ze dochte van kalfslappies. Maar toe liet de kastelain de natte huid zien van de kat mit de kop dur nag an. No man, de muzekante kookte dur hart uit dur laif, ze gave allegaar de kattelappe trug. Ze spaaide alius vol; un proest man, bar. De kastelain lachte zun aigen te barsten, maar ze vrou most de hille boel oprode. Maar Arie Fiedel en ze Raggers hewwe dur nooit meer eten. dat geif ik je op un brief ie. verloving vieren. Afgesproken? geeft. Die misschien wel van haar houdt. Ik bedoel een Hij voelde, dat ze begon te wankelen van de emotie, zodat zekere Han van Oirschot, begrijp je? Nee, ik kan niet in je T 1 BÜ weetT„e, „eter e..... .„.1™"»- ,k uit els eh .1» nou ja: tafel- Ronnie? Dat vind ik niet leuk vaucu' ±rL 1 ïuuig je uij ueze un ais en ais nou ia: tatel- j i maar, moet het zo duur zijn heer van ons aller geliefde Yolanda. En voor de rest moet j VOOrdraChtd! Kruimpitio' v.- 4 dan maar zorgen. Als jij het goed aanpakt, steenezel, kun .Kruimeltje, antwoordde hij zacht, ik vraag je maar een je binnen een half jaar of zo Yolanda naar het altaar ge ding: of je dit dan voor mij wilt doen. Jij hebt al zoveel alleen het feit, dat je weer kunt lopen Gun mij dan dit pleziertje, wil je? Ze keek hem onderzoekend aan. ,Meen je het?' ,Echt.' lieden. Want in deze dagen en uren is me veel duidelijk ge worden. Ik heb zo het idee, dat Yolanda in stilte al jaren van je houdt, suffie. Nou, wat doe je? Juist je bent gelukkig nu wat doortastender dan vroeger. En denk er om: met xp j. alleen aangapen middels die kalverogen van je kriie ie haar de^Rrinl h T antW0°rd- ^0en h00® ze zich over "iet. Je zult meer moeten doen. Bijvoorbeeld haar stevig in de vitrine, haar handen steunend op de toonbank. Een half- - uur later zat ze weer in de wagen naast hem, onophoudelijk haar linkerhand bkijkend, waarin aan een der vingers een je armen pakken en wat je vervolgens behoort te verrich ten, daar hoef ik toch zeker geen les in te geven? Oké, brui- gom-in-spé, ik zie je zaterdagavond niet te laat verschijnen. zijn arm. ,Nu ben ik de verloofde van de liefste en schat- tigste man van de hele werld, zei ze zacht. .Waaraan heb ik al dit geluk verdiend Ronnie?' Hij legde behoedzaam even zijn arm om haar heen. Misschien, omdat je in je jonge leventje al zoveel tekort gekomen bent, Kruimeltje. Ben je blij?' Ze knikte overtuigend. ,Wat ik ben het is niet meer te definiëren. Blij en gelukkig zijn maar armzalige betitelin gen, zie je?' .Kruimeltje, we hebben nofe een uurtje. Gaan we samen, als kersverse verloofden heerlijk ergens thee drinken.' In een intiem restaurant zaten ze tegenover elkaar en kre gen er niet genoeg van elkaar met hun blikken te liefkozen. ,Wil je echt een feest geven overmorgen?' vroeg ze. Hij knikte positief. ,Ik zal er voor zorgen, dat je vader er ook is, Kruimeltje. En Yolanda komt eveneens. Ze is trou wens al in Brussel. O ja, ik moet je van haar feliciteren. Dat doe ik dan bij deze. Ze wenst je veel geluk en is ervan overtuigd, dat ik de juiste keuze gedaan heb.' „Dank je Ronnie. Als ik haar zie zal ik haar zelf nog eens bedanken. Misschien is het idioot, maar ik dacht altijd, dat jij met Yolanda zou trouwen." „Aagje Vet, wij zijn vrienden en heel goede vrienden zelfs en je mag niet jaloers zijn, als we elkaar af en toe kussen, want we voelen voor elkaar als een broer en een zus, snap je? Meer niet. Ze is erg lief en verdient eigenlijk een flinke man, maar ja ze heeft éénmaal een grote teleurstelling in haar leven gehad Hij ging plotseling rechtop zitten. .Verdraaid', zei hij, meer tot zichzelf dan tot zijn verloofde Dat is een idee ik doe het meteen ,Wat bedoel je, Ronnie?' ,Een ogenblik, Kruimeltje, ik moet even telefoneren. Naar Holland. Vermaak je intussen, wil je?' Het duurde niet eens zo lang, voor hij verbinding had met Leiden. En tot zijn geluk was Han van Oirschot thuis. .Hallo Han, je spreekt met Ronnie. Luister eens goed amice, over morgen zaterdag dus, vier ik mijn verlovingsfest houd je mond, want je weet niet eens wie het is nee idioot, het is Yolanda niet! Je kent mijn verloofde niet eens, maar als je zaterdag komt, kun je kennis met haar maken. Apropos, ik heb een paar nieuwtjes voor je Augie is van de baan, voorgoed. Ik weet dit positief, neem dit maar van mij aan. Hij komt trouwens niet eens zaterdagavond. Weet je, wie er wel van de partij is? Juist, Yolanda. Een lieve vrouw, die Yolanda. Ik houd ook wel van verrassingen, al is het nog lang geen Sinterklaas Toen hij terugkwam aan haar tafeltje, keek ze hem vragend aan. ,Ik zeg niets Kruimeltje, maar ik hoop dat ik twee an dere mensen gelukkig heb gemaakt. Als je overmorgen- avond je ogen wijdt open houdt, zul je zelf ontdekken wie ik bedoel.' Ze bestudeerde enige ogenblikken zijn blijde gezicht. ,Ik heb zo het idee, dat de ene luistert naar de naam Yolanda', antwoordde ze nadenkend. Hij ging weer tegenover haar zitten. ,Weet je wel, Krui meltje, dat je eigenlijk veel te wijs bent voor je leeftijd?' ,Zeg eens ik ben ,Je leert pas lopen', constateerde Ronnie droog. En zulke pas]opende snoezige baby's moeten niet al te wijs zijn, vind ik.' Aagje begreep hem. Schat' zei ze enkel, maar in dat éne woordje lag een wereld van liefde opgesloten. Hij stak een sigaret op. Gelijk greep het meisje hem bij de arm. ,Kijk eens, Ronnie.' Ze wees naar de overkant. Wat bedoel je? Ze wees nog eens. ,Die winkel. Wat staat daar naast?' ,Is dat niet een boekestalletje?' En ansichtkaarten. Zie je het niet? Hij knikte. ,Wil je een kaart versturen?' ,Naar paps. Mag dat?' Dwaas Kruimeltje, dat hoef je toch niet te vragen? Voorzichtig, voet voor voet liepen ze over het zebrapad naar de overkant, terwijl een paar automobilisten geduldig wachtten. Op het trottoir keek ze even om, hijgend van in spanning. Wat een eind, hè? Doe ik niet goed mijn best? Want ik doe het voor mijn verloofde, zie je? Om zo gauw mogelijk te kunnen trouwen.' Hij drukte haar arm. ,Ik houd iedere dag meer van je'. Ze zocht een grote kaart uit. ,Geef me je pen eens, Ron nie. Ik wil hem zelf schrijven.' Ronnie ondersteunde haar, terwijl ze voor het stalletje de kaart schreef. Even later was ze gereed en wapperde met de kaart, terwijl ze begon te lachen. ,Kijk maar eens wat ik er onder heb geschreven, Ronnie, liefste.' Hij nam de kaart uit haar handen. In een hoekje had het meisje geschreven: Vee] liefst van Ronnie en Aagie. EINDE Ook deze winter zullen weer een aantal culturele avonden worden gehouden op zaterdagavond in het Oranje-Hotel te Bergen. De onder werpen liggen op velerlei gebied, maar het hoofdaccent valt toch op land- a|n volkenkunde en onder werpen op biologisch terrein. Wat de volksuniversiteit in an dere plaatsen wil bereiken wordt in j Bergen al sinds 1946 georganiseerd door ons comité, dat zich beijvert j sprekers aan te trekken, die zo ob- 1 jectief mogelijk de onderwerpen be- j lichten. j Van de vele sprekers, die zich in de loop der jaren beschikbaar heb ben gesteld noemen we slechts Mr. Drs. Regout, Jef Last, Dr. P. C. Visser, Mr- A. L. Hustinx, Jan P. Strijbos, Dr. Lodewijks, Dr. Julien, Junius Ingermann, Ant. van Kam pen, D. v. d. Meulen, G. Figée, en vele anderen. Een van de geliefdste sprekers is zeker ook Simon de Waard, die het vorig jaar een reis naar Hongarije maakte en nu het seizoen zal ope nen met een lezing over Polen. Deze voordracht, die geïllustreerd wordt door kleurendia's en een kleurenfilm, wordt gehouden op za terdag 25 september a.s. in het Oranje-Hotel. Kaarten voor deze avond kunt u verkrijgen in De Haans Boekhan del, Stationsstraat 3 en wel tot za terdag 18 september. Na die datum alleen aan de zaal. Denkt u eraan, dat ONZE avonden precies om acht uur aanvangen Wilt u een geregelde bezoeker worden van de culturele avonden wordt dan donateur ad 2,50 of meer. U hebt dan steeds recht op twee eventueel meer reduktiekaar- ten. Wij stellen ons voor in dit sei zoen ook een of twee bijzondere filmavonden te organiseren. Vele donateurs hebben we bij de inning niet thuis getroffen. Wil len deze hun donatiekaarten in ont vangst nemen in de boekhandel. Nieuwe donateurs kunnen zich opgeven in de Haan's Boekhandel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1965 | | pagina 5