^koilsa blitse
v..
Gerda's eigen weg
PUROL
r
Schoorlse
Reddingbrigade
Kinderzegels en
-kaarten
Voor geboortekaartjes
Drukkerij Volkers Leegwater
Bazar Hervormde
Vrouwengroep
Tentoonstelling
Agent voor Groet en omgeving
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 11 NOVEMBER 1965
(zAóóurantiëyy^
de beste polisvoorwaarden
cMssurantiebantoor Korver Burrie
Tanden blank-Adem fris
Onbetwist de beste tandpasta
Wij lazen
FEUILLETON
PETTEN
France Gall
Meisjesboeken
UT BEDDESPRAI
Noja, kaik meinse, ut skraive van deuze stukkies is niet zoon
barre heksetoer. Of en toe hoor je durus wat en deer maak je
den un verhaaltje van hei. Ok kejje un verhaal van un aar in ut
Westfries vertale maar dat is aigeluk pronke mit un aar ze vere.
Maar je hewwe ok meinse die dut dialekt prate moete op ut
teneel vor un zaal mit volluk en dat is hil wat aars den skraive.
Je hewwe lui die barre best Westfries prate kenne. Zo hewwe
je Kees Stet uit Ierswoud die un jaar of wat leden nag mit un
verhaal over ut brandspuithuissie vor de radio kwam. En den
kenne jullie André Carrel wel in ze kreasie van Wullum Wou
ters van Wognum. Maar ik docht dat André un taaltje praatte
dat un hil end van ut Westfries oflegen hep. En leite we ok
onze aigen Jo de Leeuw niet vergete die ut ok mooi zegge ken
en niet alliendug op ut teneel. En in Skagen hejje den mevrouw
Backer-Breed die niet alliendug in ut Westfries maar ok in ge
woon Nederlands houpe meinse in ut hille land al un mooie
eivend bezurregd hep. Ik hep docht ik nou wel reklame genog
maakt vor de voordrachtmeinse en deerom wou ik jullie nou un
verhaal vertelle van mevrouw Backer-Breed dat in de oorlog speult
Zoas jullie nag best wete was in de jare 1940-'45 zowat alius
op de bon en toe ut zoon beetje op ze end liep was dur zowat
hillegaar niks meer te ete. Hier gong ut nag, ik weet nag best
dat de gaarkeuke of zoas je wulle de zentrale keuke bai Tim
merman in de stal maakt was. In die taid was Barend Strooker
de kok deero en ik hep nooit betere groene urtestamp eten den
toen. Later wier dat ok slechter netuurlik, want je kenne van tul-
lepebolle niet zoon bar lekkur happie make. Dus hier in Skorl
gong ut nag maar in de stede borste de meinse van de honger.
Vandeer den ok dat houpe meinse op ut ouwe fietsie mit anti-
plofbande,of un handkar de boer opgonge en soms dagelang loupe
moste om wat te ete te kraige vor de femilie. Dur wier ok puur
ruild, de meinse hadde alius over vor un pondje tarruf, un
zakkie greeuwe erte of un kan meljuk. Ze zegge dat ur boere
benne die deur de hongerwinter raik worren benne maar of dat
waar is weet ik niet oor. Afain in Alkmaar weunde ok un man
die al van alius rolen had. Ze vrou had gien vrokkie meer in de
kast, dur sierade ware net as de kruik ouwe, die de man vor
de bevraiding bewaard had, ok al in de Zaip beland. Ja, je moste
wel want die meinse die hadde vaif klaine josies en die kenne
toch niet altaid suikerbiete ete. Deerom atte ze oftug erte en
bone die de heer des huizes meenam; aars puur zuk lawaaierug
eten mit zeuve persone. Noja, oplest had die vrou alliendug nag
un beddesprai die ze nag van dur moeder orreven had. Ut was
wel bar nozeluk maar ok zukke dinge moste omzet worren in
eten. „Weet je wat" zaide ze teuge dur man, ik zal dat sprai
uithale en dur sokke van braie, meskien kraige je vor elluk paar
wel un pond witte bone. Zo zaid zo deen, seives braide de vrouw
sokke die de man de are dag ruilde voor eten en altaid bai
dezellufde boer an de Bellekummerweg. Maar ok un sprai hep
niet ut eeuwuge leven en oplest had die vrouw gniens meer wol
genog om dur un hil paar sokke uit te hale. „Ik ken nag maar
ien sok braie van dat beetje wol zaide de vrou en dus gong
de man de aredag maar mit ien sok de Zaip in. Maar hai kwam
toch weer .mit un kilo witte bone thuis. „Nou dat valt me niet
of" zaide ze vrouw, alliendug begraip ik niet watof die meinse
nou an ien sok hewwe.
„O" zaide de man, dat is waar ok ik hep ut vandaag pas hoord.
Die boerevrou zaide toen ik mit ien sok ankwam dat ut ur niks
kon skele. Ze haalde de sokke die jai brajen hep toch allegaar uit
mekaar en den haakte ze dur un sprai van. Ze kwam dut stukkie
nag net tekort zaide ze.
Op donderdag 4 november heb
ben in het Overdekte Zwembad te
Alkmaar enkele leden van de SRB
tezamen met leden van de Red
dingsbrigades van Callantsoog en
Petten afgezwommen voor het di
ploma B. der KNZB. Alle candida-
ten zijn hiervoor geslaagd, van
Schoorl waren dit: de dames B.
Kuyper; C. van Assem; M. Schoen
J. Nanne en de heren M. Meyer;
F. Tamis; G. Sleeking; J. Zoon en
L. Zoon.
De candidaten waren opgeleid
door de heer Van Es met medewer
king van enkele leden van de Alk-
maarse Reddingsbrigade.
Op zaterdag 6 november heeft de
S.R.B. in café Slijkerman een kien-
avond gehouden. Ondanks de bij
zonder geringe opkomst is het een
geslaagde avond geworden.
DE DUINSTREEK
Dinsdag 16 november start de kin-
derzegelactie weer op het postkan
toor te Schoorl.
Het vorige jaar heeft de actie
in het gehele land 4 miljoen gulden
opgebracht; het kwam alle tehuizen
en inrichtingen ten goede en er kon
hierdoor aan het misdeelde kind
veel leed worden bespaard.
De dames op het postkantoor zul
len u weer vriendelijk aanmoedi
gen om toch vooral kaarten en ze-
Aangepast aan UW persoonlijke behoeften en
daarbij in de eerste plaats gelet op
vindt u bij het BETROUWBARE en
DESKUNDIGE
SCHOORL, Voorweg 54a
Telefoon (02209) 265
ALKMAAR, Dr. Schaepmanplein 2
Telefoon (02200) 1 84 07
Tegen de tijd dat 5 december na
dert worden overal in het land de
bazars weer gehouden. Voor Arbeid
adelt' in Amsterdam maar ook
voor het kleine dorp in Noordhol
land zijn de dames maanden en
soms wel een jaar enthousiast aan
het handwerken. En om dan op de
dagen zelf alles vol trots ten toon
te stellen en te verkopen voor een
liefdadig doel.
Er zijn altijd verschillende attrac
ties. Er is b.v. een schat van een
pop, waarvan de naam geraden
moet worden, een grabbelton, voor
kinderen, maar ook voor ouderen,
die nog graag met kinderlijk ple
zier een greep in de ton doen.
Het is er altijd heel gezellig en
zo zal het hopen wij ook weer te
Schoorl in de consistoriekamer zijn.
A.s. dinsdag en woensdag 16 en
17 november kunt u er terecht van
's morgens 10-12 en 's middags van
2-5 uur. Een heerlijk kopje koffie
of thee wordt gratis aangeboden.
Komt u vooral even kijken
gels te kopen. Stelt u ze niet te
leur.
En u weet het: Op een kinder-
kaart hoort een kinderzegel.
KONIJNEN FOKVERENIGING
DE DUINSTREEK
De Konijnen Fokvereniging De
Duinstreek organiseert weer haar
jaarlijkse tentoonstelling.
Er is weer veel te zien, o.a. konij
nen, pluimvee, fasanten en siervo-
gels. De siervogels zullen worden
beoordeeld door het publiek wat
een attractie op zichzelf is. Hierbij
wordt een taart verloot.
Wij hopen dat de tentoonstelling
weer de gezelligheid mag geven,
die we gewend zijn.
in De Duinstreek van
10 november 1933
dat Pastoor Nieman op 26 novem
ber van dat jaar het feit her
dacht dat hij 25 jaar priester in
Schoorl was;
dat voor de huldiging van pastoor
Nieman een erecomité was ge
vormd dat bestond uit burge
meester Von Fridagh, gemeente
secretaris Smits, wethouder Van
Lienen, notaris Pinxter en de he
ren Nagel, Kaag en Polle;
dat onder auspiciën van de VVV
Groet-Camperduin een wedstrijd
was gehouden wie de mooiste
tuin in Groet had;
dat tot directeur van de gymn.
vereniging 'Olympia' was be
noemd de heer Jacobs;
dat het St. Nicolaasfeest van de
Schoorlse afdeling van de VARA
op 6 december bij Nic. Schuyt
zou worden gehouden;
dat kruidenier M. van Teulingen
voor de komende St. Maarten ve
le soorten snoep in voorraad had;
de speculaas kostte per half pond
22 cent en de borstplaat een
kwartje per half pond.
VAN DRUKKERIJ VOLKERS EN LEEGWATER IS
II. C. BOEKEL - MEEUWENLAAN 11 - GROET
0 Opgave voor uw familiedrukwerk
0 en opgave voor al uw andere drukwerk
0 Uw abonnement voor De Duinstreek
0 Het afhalen van evt. niet bezorgde
kranten
door HENK VAN HEESWIjK
Er ging desondanks een zeker vertrouwen van hem uit
en zij wist, dat Brand van Gispelaar nooit le grens zou over
schrijden, die weliswaar onzichtbaar was, maar die toch ie
Hoewel ze met Tannie Maayenberg vrij intiem was durfde een en twingste verjaardag had gekregen en snoepten van
ze over zulke dingen met haar vriendin nooit te spreken, de chocola, die Tanpie had meegenomen
Wat doe je nu, vrijdagavond? Ga je nog mee?'
Blijf je broodeten?'
,Ja, dat kan ik wel doen.'
,Dan vraag ik het straks vader wel. Misschie, als jij er
bij bent
,Meid, wat steekt daar nou voor kwaad in: een toneelstuk?
Zelfs niet te fluisteren. Tannie was in dit opzicht heel anders.
De jongens, die met haar uitgingen koesterden tot het mo
ment van afscheid altijd een zekere vrees voor de statige,
zelfverzekerde boerendochter. Tannie was heel knap en ze
was dit volkomen bewust. Ze wist dat ze een uitstekend fi
guur had, dat altijd belangstelling genoot van de andere
sexe, jong of oud en ze kleedde zich ook pijnlijk precies. De je vader js n0g zo ouderwets.'
verzorging van haar uiterlijk was een ritus geworden en de gn jouw vader dan? Zit nog wel in de kerkvoogdij,
keuze van haar kleding geschiedde met een uiterste zor6" ,Nou, en? Ik vraag het niet eens. Ik zeg gewoon: vanavond
vuldigheid waarover Gerda, die ook veel smaak had, doch .g thuiskomen. Of niet natuurlijk
verder niet veel drukte maakte, zich iedere keer verwonderde thuiskom liggen ze al lang in bed.>
Voor sommige boerenzoons, die toch werkelijk een goede allemaal goedvinden, Tannie.'
dereen kende, althans behoorde te weten. Daarom ging ze tjj waren was Tannie 'te knap'. Ongewild misschien en hHp
altijd in vol vertrouwen mee aan zijn arm, genoot van haai zeker zonder dat ze dit opzettelijk deed, schiep ze een soort ,Meid, ik^ ben twee en win ïg me
jeugd, koesterde zich aan zijn soms hartstochtelijke liefko- onzjcbtbaar pantser om zich heen. Kon Gerda meedoen, als en twintig.
zingen, doch zette zich onverbiddelijk schrap, als ze er ge- het Qp yrijen aankwam, Tannie bleef zelfs in het donkerste ,Wat maakt dat nou uit.
noeg van kreeg. I hoekje tot op zekere hoogte gereserveerd. Natuurlijk was ze Genoeg. Ik ben geen kind meer. En jij evenmin, al i
Vader en moeder van 't Grashek hadden niet het mmste n.gt bang vQor gen kug en deed ze voiop mee aan de spel- Brand vragen of hij je komt ophalen? Doe-ie wat graag,
bezwaar tegen de omgang van hun dochter met de stoere leyes met de anderen. Maar wat Brand van Gispelar zich Alsjeblieft niet. Hij verbeeldt zich toch al zoveel.'
boerenzoon. Op 17-jarige leeftijd was Gerda voor het eerst bijvoorbeeld veroorloofde, als hij met Gerda alleen was, zou Tannie ging overeind zitten en keek haar vriendin onder
van haar leven in haar eenitje met Brand van Gispelaar naar j gegn jongen met Tannie durven. Evenals Gerda had ze aan- zoekend aan. ,Moet je hem niet?'
een bruiloft geweest en door hem diep in de nacht thuisge- j bidders bij de vleet, was goedlach en vrolijk, was niet bang Gerda haalde ongeduldig haar schouders op. ,Wat heeft
bracht. De volgende morgen had de boer zo langs zijn neus Qm mge te stoeienj als dat zo uitkwam ging rustig tijdens dgt er nQu mee te maken? Hij is leuk, maar ik ben niet
de stoelendans op ieders schoot zitten of dat nu een jonge bgm veld0ofd.
boer was of een oudere meestersknecht, liet zich gewillig om
armen en beantwoordde zonder enige reserve iedere kus,
maar toch ging het met haar alles anders. Maakte Gerda een
enkele keer wel eens een afspraakje voor een volgende avond
Tannie zei lachend nee en dan was het ook nee. ,We zien
elkaar wel weer eens een andere maal', was doorgaans haar
antwoord. ,Je denkt toch zeker niet dat je nu, na vanavond
enig recht op me kunt laten gelden?' En daarmee droop de
aanbidder dan enigszins ontgoocheld af.
gevraagd: ,Was het leuk, Gerda?'
,En of. We hebben ontzettend veel plezier gehad. Wat heb
ik gelachen om die malle Brand van Gispelaar. O, o, wat een
grapjas is dat!'
,Wie heeft je thuis gebracht?' wilde de boer verder weten.
,He? O, Brand natuurlijk.'
Later had hij nog eens een paar keer geïnformeerd, waar
ze geweest was en met wie. Een enkele maal klonk een on
bekende naam, doch doorgaans was het Brand en de boer
was tevreden. In Brand van Gispelaar zag hij een goede toe
komst voor zijn dochter. Waar de oudste dochter inmiddels
al met haar man op 'Oud Vanenbeek' was ingetrokken, was
de mogelijkheid niet uitgesloten, dat Gradus van Gispelaar
er geen bezwaar tegen zou hebben, als zijn zoon Brand te
eniger tijd met Gerda van 't Grashek zou trouwen en boer
worden op 'De Peppelhorst'. En omdat de boer van 'De Pep
pelhorst' wel wist, dat hij waarschijnlijk geen betere schoon
zoon op zijn bedrijf zou kunnen krijgen, had hij geen enkel
bezwaar tegen de omgang van zijn dochter met deze reus.
Gerda zelf mocht hem wel, doch daar was dan ook alles
mee gezegd. Als ze haar gevraagd zouden hebben: ben je ver
liefd op Brand, dan zou het antwoord ontkennend luiden. Toch
begon ze zich er mee te verzoenen, dat ze vroeg of laat de
bruid zou worden van de grote zoon van Gradus van Gispe
laar. Eens zal ik wel met hem trouwen, dacht ze. Wij passen
bij elkaar. En liefde ja, wat is liefde eigenlijk? Hoe
definiëer je dat? Is dat het gevoel, dat in je begint te
groeien, als hij je in zijn harde armen neemt en je gezicht
overstroomt met zijn warme zoenen? Is het, dat je het pret
tig vindt om in zijn brede armen te liggen om te luisteren
naar de lieve woordjes, die hij dan in je oor fluistert? Doch
als ze er aan dacht, wat de konsekwenties van een huwelijk
met Brand van Gispelaar onder meer inhielden, dat hij een
maal samen met haar op hun gemeenschappelijke slaapkamer
zou vertoeven, dan vloog er een gloed naar haar wangen
en was ze niet meer zo heel zeker van het feit, dat ze hem
eenmaal als haar achtgenoot zou accepteren. Intuïtief voelde
ze, dat daarvoor nog iets anders in de plaats zou moeten
komen, voor je zover was. Maar wat?
,Hij is anders maar wat gek op je.'
,Zal best. Die zullen er wel meer zijn. En op jou ook.'
Tannie glimlachte. .Massa's. Ik wind ze allemaal om mijn
pink, als ik wil. Leuk voor één avond. Meer niet."
,Ga mee een poosje naar buiten. Het is hier zo warm.
^Doen we. Die ene plaat koop ik ook. Ik vind 'm machtig.'
Tijdens de broodmaaltijd zei Tannie, als gold het de ge
woonste zaak van de wereld: Gerda en ik gaan vrijdagavond
Twee heel verschillende naturen: Tannie en Gerda. Des- naar het Nuts. Uitvoering van 'Oefening Kweekt Kunst'. Het
ondanks al jaren vriendinnen. Twee dochters uit rijke boe- wordt wel een latertje.'
rengeslachten, kerngezond, levenslustig, knap en getapt onder Van 't Grashek keek eens naar de vriendin van zijn doch-
een schare aanbidders. Gearmd liepen ze zondags naar de ter. En van haar naar zijn vrouw. Wat denkt moeder ervan,
kerk bewonderd door velen, begeerd door vrijwel alle huwe- ,Och we zijn ook jong geweest, niet?
lijkscandidaten uit de wijde omtrek. Maar de 22-jarige Tannie Geurt knikte bedachtzaam. ,Dat is waar. Je moeder ging
en de 1 jaar jongere Gerda genoten van het leven, gingen uit vroeger oob wel uit. En ik eveneens. Naar de jaarlijkse uit-
met knappe jongens, lieten zich verwennen, wisten wat vrijen voerjng van de Zang. En de geconbineerde jaarvergadering
was en waren er zich terdege van bewust, dat hun lippen van de jy en de M.V. En de zendingsavond. En naar de
geschapen waren om gekust te worden. Maar binden aan bazar van de Vrouwenvereniging.'
iemand nee, dat was er niet bij. Te zijner tijd zou de Tannie knikte volmondig. ,Weet ik. En grootvader ging
ware Jozef wel komen opdagen, dacht Gerrit Jan Maayen- vroeger iopend naar de kerk. Vier maal vijf kwartier op een
berg, die dol was op zijn oogappeltje, en daarom beslist met ZQndag Vader glng in zijn jonge jaren al op de fiets. En
rouwde, dat zijn dochter nog geen vrijer mee naar huis tegenwoordig gaan we met de auto. Als grootvader het in
bracht. En vader van 't Grashek ging van de veronderstelling boofd gehaald zou hebben op de fiets naar de kerk te
uit, dat zijn kind nog jong genoeg was. Ik was vier en twintig h„ zeker Qnder censuur gezet zijn> nietwaar? Te-
toen ik trouwde, dacht hij en Eefje ook. Wij hadden de tijd, genwoordjg maken we zondagsmiddags wel eens een toertje
omdat we voor elkaar bestemd waren. Het kind hoeft ook dg wagen alg het mooi weer is Naar Kees en Annie,
geen haast te maken. Te zijner tijd komt ze wel met die naar gert gn g Soms gaan we 's avonds daar ook wel
lange Brand het erf op. Het is altijd nog vroeg genoeg. naar kerk Grootvader mocht vroeger zondags niet
eens buiten spelen. Netjes op de bank voor het huis zitten,
dat kon er net nog mee door, omdat de voorkant van het
huis niet van de weg af te zien was. Wilt u de wijzers van de
j klok vasthouden, Van 't Grashek?'
Die woensdagmiddag na het bezoek van tante Gerdien ver-; De boer begon te glimlachen. Nee, Tannie, dat zou geen
toefde Tannie op 'De Peppelhorst', waar ze altijd welkom zin hebben. Ik weet het wel: andere tijden geven andere ze-
was. De meisjes vermaakten zich geruime tijd op Gerda's den. Maar of we nu zo dankbaar moeten zijn voor deze
kamer, draaiden plaatjes op de pick-up, die Gerda op haar moderne tijd
HOOFDSTUK 7
ARIE MAAKT VORDERINGEN
S.V. PETTEN HAD WEER GOEDE
OPBRENGST
MET KLAVERJASSEN
In Het Wapen van Petten vond
weer een klaverjasdrive plaats ten
bate van de s.v. Petten.
In zijn openingswoord deelde voor
zitter de heer C. v. Barneveld mede
dat er plannen bestaan om op het
sportterrein een cantine te bouwen.
Voor dit doel is al een behoorlijk
bedrag bijeen, maar nog lang niet
genoeg om hieraan te beginnen. De
opbrengst van deze avond zal in
dit fonds worden gestort.
Er waren in totaal 64 mensen ge
komen die weer een gezellige
avond hebben geklaverjast. 'Er
wordt niet met het mes op tafel
gekaart', deelde wedstrijdleider de
heer G. Rademaker mede.
Er waren voor deze avond 72
prijzen beschikbaar gesteld, waar
van een gedeelte werd bestemd
voor de verloting. Met de verloting
mee bracht deze avond in totaal
163,80 op, wat weer een goed re
sultaat mag worden genoemd.
Op deze avond mochten de redac
teuren van De Sportflits de heren
C. van Barneveld en D. Verduin
uit handen van de voorzitter van
de afdeling voetbal de heer D. Man-
neveld ieder een taart in ontvangst
nemen, terwijl de penningmeester
de heer T. Watertor eveneens een
aardige attentie kreeg aangeboden.
Zij hadden met elkander vier jaar
dit clubblad verzorgd waarvoor de
voorzitter zijn grote bewondering
en waardering uitsprak.
VEEL BELANGSTELLING VOOR
EERSTE PVVO-AVOND
Er bestond voor de eerste film
avond die werd georganiseerd door
de PVVO veel belangstelling.
Voorzitter de heer D. Manneveld
sprak hier in Het Wapen van Pet
ten' zijn voldoening over uit en
hoopte dat de aanwezigen een pret
tige avond zouden hebben.
De heer Kok uit Medemblik draai
de hierna een zeer aardig voorpro
gramma af, waarna de hoofdflim
werd vertoond 'James Bond 007
contra dr. No'. De aanwezigen heb
ben van deze kleurenflim, die de
nodige spanning bracht, zeer geno
ten.
Op 18 december volgt de tweede
avond. Dit wordt een toneeluitvoe
ring door de toneelgroep Steinvoor-
te uit Landsmeer. Gebracht zal
worden 'De man van de wereld'.
Een gezellig bal zal de avond be
sluiten.
RUWE HANDEN
Dit bijzonder Franse en bijzonder
mooie meisje, 17-jarige dochter
van de chansonschrijver Robert
Gall (samen met Aznavour o.a. La
Mamma), wond de Franse hit-pa
rade om haar vinger met 'Ne sois
pas si béte', nu gevolgd door een
fascinerend liedje van Serge Gains-
bourg: Laisse tomber les filles, in
ons land zowel op EP als op single
verschenen.
France is een groot liefhebster
van jazz (le jazz, tout en haut,
c'est une passion) en modern chan
son, waarbij zij als haar favoriete
landgenoten noemt Claude Fran
cois, Claude Nougaro, de zingende
Michel Legrand, B.B. en Les
Swingle Singers.
Laisse tomber les filles de ti
tel zegt het al is de wanhopige
bede van een jong meisje aan haar
aanbeden vriend om toch wat meer
aandacht aan haar te willen beste
den. Een simpel, obsederend melo
dietje en ritme, dat zeker bij de
Hollandse tieners zal aanslaan.
De opvatting, dat voor meisjes
boeken het avonturenverhaal taboe
is, bestaat gelukkig in deze tijd
niet meer. Voor de meisjes van 12
jaar en ouder is de Shirley Flight-
serie van Judith Dale een succes
volle avonturenreeks gebleken. De
'nieuwste Shirley Flight' beschrijft
haar avonturen rond de ontvoering
van een tweeling. De wakkere ste
wardess van een wereldluchtlijn
pakt deze zaak op haar kordate ma
nier aan en spoort een gekidnapte
tweeling op, die echter niet de door
haar gezochte blijkt te zijn.
Enfin het avontuur tussen Djakarta
en Australië is niet van de lucht,
zoals dat bij een geromantiseerde
vliegtuig-stewardess past. Tot aan
een zwempartij in de om zijn haai
en beruchte Timorzee toe.
Uitg. Van Goor Zonen - Den Haag
