^koztse (ftHitsa
PufOlbrengt
UTD-KALVERKORREL
Y//f/////f/j
Gerda's eigen weg
Abonneert u op
..De Duinstreek"
eigenlijk
maar één manier
kalveren
fokken
Fa. v/h GOVERS en KUYPER
Drankweer comité
EB voert tot winst I
BERGEN
Burgerlijke stand
Voorkomen
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 12 MEI 1966
Dat is de goede manier -
met Vitafok - de nieuwe kalvermelk van UTD en
Dat deze manier inderdaad goed is, bewijzen de uitstekende
resultaten. Er staan dan ook tientallen jaren onderzoek en
ervaring van UTD achter.
Wilt U Uw kalveren opfokken tot prima, winstgevende
koeien, dan nu UTD-Kalverkorrel bestellen. En na 13 weken:
Kalverbiks.
VERKRIJGBAAR BIJ
Visserslaan 25 - Alkmaar
g_Q? (02200)12354
Zoals het niet hoort
DAGGIE NEI STRAND
Jullie hewwe al un hille taid niks van main lezen hei. No ja wete
je watof ut is, ien keer rake je uitpraat. En je kenne nou wel
alle weke un flauwekul stukkie in de krant zette weer niks an
is, maar den leze jullie ze oplest ok niet meer. Nou houp ik maar
datte jullie deuze flitse wel leuk vinde ok al is ut maar un hil
gewoon verhaaltje. Maar voordat ik begin wou ik jullie vrage om
azze jullie wat leuks wete bel den effies nei de krant of nei main.
Nou wete jullie ok wel datte je hier nooit wete weerof je mit ut
weer antoe benne en de iene dag en de aar skilt un jas. Maar de
eerste zundag in mai was ut zuk lekker weer dat me vrou zaid:
'We moste vandaag maar nei strand gaan.'
Nou vordatte je mit ut hille katje weg benne duurt ut nag effies
want je kaike dur van op wat je allegaar meesleipe moete.
Maar ainduluk kwamme we den in Kamp an en we ware taiug
want deur ware nag niet veul meinse. Toen skerrum opzette,
kindere uitkleje en die an de runnik. Zo wouwe ok mit alle ge
weld zei in maar deer benne ze gauw van trugkommen want ut
water was vanzelluf nag bar koud. De hille dag hewwe ze toen
forte bouwt, voetbalt, vader en moeder onder ut zand begrave en
achter mekaar an jakkurt. Ze doene houpe gesondhaid op dat wel
oor.
En omdat we teuge tiene al op ut strand wazze most de grote bups
volluk nag komme. En in de loup van de oggend trokke hille
dromme komediante an ons vorbai.
Ik mag altaid graag nei de meinse kaike, dur wazze ok nag wel
snokkere maidjes bai maar de ien zag nag bleeksketerugger dan
de aar. En de vaders sjouwe dur aigen altaid drabbug an de troep,
moeder gaat den voorop as un soortement verkennungspatroelje
en zaid den teuge vader mit ze tong op ze hiele: 'Hier gane we
legge.'
Nou had je nag van die gekke die zo ut water in spronge nou
datte ze dur niet in bleven benne begraip ik niet. Ik hep alliendug
mit me grote toon voelt en de koud kroup sebiet deur me hille
laif nei bove.
En zo liep ut strand al voller. Naast ons streik un hille familie
neer, opoe, vader, moeder en ik skat zoon kind of twaluf in twei
soorte en alle mate. De kinderkrols wier in un zand poot en de
femilie dur omheen. Ze hadde gniens zwumbroeke bai dur, die
kleine joontjes gonge zo mit dur onderbroek an ut water in. En
dur was ien maid die gong mit al dur klere an te water je be-
graipe niet weerof ze de mallugaid van dein hale.
Nou is ut op zoon vol strand altaid un barre herrie, honde blaffe
kindere skrewe en den die jankradio's. Ik weet niet of burrege-
meister Bergh deuze stukkies weldurus leist, maar hai most eige-
luk radio's op un strand en in duin verbiede moete. Dat stel naast
ons had Veronica an, achter ons hoorde je de bietelmuziek van
Caroline en an de are kant Hilversum III. En zo merruke je den
weer dat de meins niet meer alliendug mit de netuur weze ken,
hai moet herrie om zunaigen heen hewwe. En de muziek die de
zee maakt hore ze gniens meer, de stakkers. Dur wazze nag un
paar van die nozems die gonge al gitaarspeulend tot an dur buik
ut water in. Maar of ut joos of maide wazze kenne je nou ok al
niet meer bekaike.
En ut sontje kwam al houger en ut wier oplest puur hetug. We
hewwe de kindere goed in ut vet zet en die zagge dur oplest uit
as drie klaine nikkertjes.
Ik hep persoonlijk nooit veul last van verbrandurugaid maar me
vrou zag dur oplest uit as un pioenroos.
Seives in bed hew ik de ende vel nag van dur reg skraapt en ut
arreme mins hep de hille nacht op dur buik sleipe moeten.
Om vaif uur hewwe we de zaak baimekaar rood, kindere ankleid
en op huis an. De joos benne zo in bed tolt ze ware zo gaar as
boter. En wai hewwe ut ok niet laat maakt.
En nou ik dut skraif is ut Moederdag. De vrou lait nag tebed die
mag ien keer per jaar uitsleipe. En ut weer? Dur waait hier un
gore wind en de radio zait van regen. Ut zei deerom wel weer un
hortje dure voor we weer an ut strand legge kenne. Want hiero
is ut mooie weer net zo zuinug as un brommer, ien op twintug.
van 2 mei tot 9 mei
GEBOREN
René Johannes Petrus, zoon van J.
J. H. Levering en Johanna M. E.
Blokdijk, Loudelsweg 4.
Menno, zoon van Hans Kramer en
Vera G. Brugman, Leeuwenbekweg
1.
ONDERTROUWD
Theodorus F. H. Ettema, verkoper,
Velsen en Johanna Anna Beukers,
onderwijzeres, Verl. Geestweg 45.
Matthijs J. Bakker, timmerman,
Castricum en Maria Margaretha Hof
boekhoudster, Kogendijk 87.
GEHUWD
Johannes P. M. Zeegers, onderwij
zer, Alkmaar en Anna C. Houten-
bos, Molenkrochtlaan 5. Nieuw adres
Alkmaar.
Frits Meijer, dansleraar C.S. Adema
van Scheltemaweg 5 en Hendrika
A. Snijders, secretaresse, Jan Ol-
denburglaan 11. Nieuw adres: C.S.
Adema van Scheltemaweg 5.
Leoncio Barro y Martinez, handels
leraar, Madrid en Henrietta C. J.
Kooger, apoth. ass., Mezenlaantje 5.
Nieuw adres: Madrid, Spanje.
OVERLEDEN Geen.
in de huid gezondheid en zuiverheid
Voorkomen is altijd nog beter dan
genezen. Jaarlijks schrijven de con
sultatiebureaus voor alcoholisme
neer dan 3.000 nieuwe patiënten in.
Het alcoholisme is nog steeds een
gevaar.
De negentien Medische Consulta
tiebureaus doen al het mogelijke de
20.000 ingeschreven patiënten, waar
onder zeker 5.000 jonger zijn dan 30
jaar, te helpen en zo mogelijk te ge
nezen.
Maar zoals reeds gezegd: voorko
men van alcoholisme en ernstige al
coholmoeilijkheden is toch beter dan
te trachten hen te genezen.
Daarom moeten en willen we waar
schuwen en voorlichten over de ge
varen die aan het gebruik van alco
hol verbonden zijn.
Voorlichting over het alcohol
vraagstuk vooral nu en vooral aan
de jongeren. Wetenschappelijk on
derzoek om de problemen beter te
begrijpen en aan te vatten.
Daar is ve.el, zeer veel geld voor
nodig.
Voor dit werk wordt gecollecteerd
DE DUINSTREEK
to
cc
in de week van 16 tot en met 22
mei a.s.
Steunt de Blauwe Week Collec
te als dë collectant bij u aan de deur
komt.
Helpt ons méér doen!
Comité van aanbeveling
Mr. Alblos
door HENK VAN HEESWIJK
Daar waren ze allebei even stil van: driehonderd gulden. Het
geld kwam geweldig goed van pas, want er waren door de
bevalling heel wat onkosten geweest, zodat het spaarbankboekje
een grote aderlating had moeten ondergaan. Met deze driehon
derd gulden waren de meeste extra kosten zo ongeveer gedekt.
Gerda keek nog eens naar de postwissel. 'Daar zal moeder
wel niets van weten', zei ze tegen haar man. 'Wie weet, hoe
lang hij er over gespaard heeft, want al heeft vader niet op
een paar duizendjes te kijken, als hij een bekroonde stamboek
koe wil kopen, moeder beheert de kas en voor zichzelf heeft
hij nooit meer dan enkele tientjes op zak.'
Arie drukte zijn vrouw zacht tegen zich aan. 'Het komt al
lemaal wel in orde. als we maar geduld hebben. Je bent in
ieder geval niet vergeten, snoepie.'
Ze trok hem heftig naar zich toe. 'Wij, bedoel je. Kijk maar
naar het adres: Aan het echtpaar De Nots-Van 't Grashek, zie
je wel? Als ze het alleen aan mij geadresseerd hadden, zou ik
in staat geweest zijn om alles terug te zenden.'
'Maar snoepie toch
'Schei uit met je snoepie. Ik ben nu ook niet meer je kleine
meisje en al die gekke naampjes wil ik niet meer horen. Wil
je er aan denken, dat ik nu moeder ben van een wolk van een
jongen? Nou?'
Arie boog, haar vluchtig in de hals kussend, en antwoordde
droog: 'Ja moe', maar ontweek haar gelijktijdig, toen ze hem
een klap wilde geven.
In het grote huis was nog iemand, die zich verheugde over
het geluk, dat deze twee jonge mensen beschoren was: Sinds
Geurt Hendrik zijn intrede in deze wereld had gedaan, liep
tante Gerdien zeker een keer of zes per dag de trap op naar
de eerste verdieping om 'die kleine schat' even te zien en te
bewonderen. Als Arie vroege dienst had, kwam tante Gerdien
boven koffie drinken en keek toe, als de moeder de baby baad
de en voedde. Dan hoefde er niet veel gezegd te worden. De
vrouwen keken alleen maar, blij en gelukkig.
In april kondigden Tannie en Geert hun voorgenomen huwe
lijk aan. Tannie had er een kort kattebelletje bij geschreven
'Denk er om, wij rekenen op jullie, de hele dag. Kom maar zo
vroeg mogelijk; we laten jullie wel van de trein halen.'
Arie ruilde met een collega, zodat hij de trouwdag en de vol
gende morgen vrij had en vroeg in de morgen reed het echt
paar met de baby naar Nijloo, waar een knecht van Alfrinkhof
hem met de auto afhaalde. Opnieuw hoopte Gerda, dat ze haar
ouders zou ontmoeten, doch toen ze vijf minuten binnen was,
wist ze al, dat ook ditmaal die hoop niet in vervulling zou gaan.
Van 't Grashek en zijn vrouw hadden een hartelijke felicitatie
brief gezonden, waarin ze evenwel meedeelden, dat ze door om
standigheden niet konden komen. Mevrouw Maayenberg, die
altijd veel op had met de vriendin van haar dochter, probeerde
Gerda zoveel mogelijk af te leiden, bewonderde haar zoon en
demonstreerde zoveel hartelijkheid, dat het Gerda innerlijk
verwarmde.
Tannie zag er in haar bruidsjapon uit als een vorstin. Zelfs
Arie, die in dit opzicht doorgaans vrij nuchter was, moest toe
geven, dat ze een bijzonder knappe bruid was.
Het werd een ouderwetse, rijke boerenbruiloft op de deel van
'Groot Wullenhoven' waar bijna honderd gasten zich vermaak
ten, aten en dronken en liederen zongen ter ere van het jonge
paar.
Tannie bewoog zich temidden van de gasten als een beval
lige, statige jonge vrouw, lachte om de grappen en deed mee
aan de spelletjes.
En de rustige Geert bleek op deze dag vele vrienden te heb
ben, die hem zijn geluk gunden, al hadden er indertijd ver
scheidene boerenzoons serieuze pogingen gedaan om bij Tannie
Maayenberg een beetje in de gunst te komen. Temidden der
feestvreugde keek Gerda geruime tijd in het rond naar de vele
gezichten.
Tannie heeft niet de rijkste boerenzoon gekozen, dacht ze,
maar verreweg de knapste en zeker een jongen met vele goede
eigeenschappen. Als ze net zo gelukkig wordt als ik met mijn 1
Arie, dan gaat ze een goede toekomst tegemoet.
Tot diep ip de nacht duurde het feest. Pas nadat de laatste
gasten vertrokken waren, hadden Gerda en Arie gelegenheid
om nog een paar uurtjes te slapen, voor ze weer met één der
eerste treinen konden terugkeren naar Amsterdam, want Arie
moest om half twee des middags weer rijden. Sinds enige tijd
was hij conducteur af en stond achter de schakelkast als be
stuurder. Veel enerverender werk als gevolg van het drukke
verkeer, maar ook mooier en verantwoordelijker. Hij had een
grondige opleiding gehad en voor de rest moest hij nog de no
dige routine opdoen. Maar dat kwam vanzelf.
Arie de Nots was en bleef de kalme, bedaarde man, die zich
zelden of nooit van de kook liet brengen, maar die toch heel
snel kon reageren en zijn instructeur was ervan overtuigd, dat
de nieuwe bestuurder De Nots een aanwinst was voor de tram.
De zomer kwam met veel hitte, hetgeen voor de bewoners
van het grote huis in de Anna Vondelstraat de nodige proble
ven om koffie te drinken, zoals ze vaker deed. Ze bekeek de
baby, maar toen ze wat tegen Gerda zei en haar gezicht zag,
betrok het hare en vroeg ze: 'Waarom huil je?'
Gerda keek verontwaardigd naar haar tante. 'Ik huil hele
maal niet.'
'Dan heb je gehuild. Is er wat? Hebben jullie ruzie gehad?'
De jonge vrouw schoot in een lach. 'Arie en ik ruzie? Nou
ik geloof, dat dan de wereld verging. Met Arie krijg je geen
ruzie, dat bestaat niet. Wat dat betreft, heb ik de meest ideale
man, die je maar kunt voorstellen.'
'Nou, dan heb je daarom zeker gehuild', merkte tante Gerdien
droog op. 'Had je een minder ideale man willen hebben.'
Gerda schudde ongeduldig het hoofd. 'Hebt u nooit gehuild
na de dood van oom Lex?'
'Jouw man is springlevend. Een uur geleden zag ik hem de
straat oversteken.'
'Ja, dat zal best. Maar ik mis zeker niets, he? Ik kom van
het platteland, tante. Kunt u dan niet begrijpen, dat ik wel eens
heimwee heb?'
'Natuurlijk. Ik heb bewondering voor je standvastigheid, al
keur ik die niet helemaal goed, maar dat is mijn zaak niet. Zal
ik nog eens naar Nijloo gaan? Om met je moeder te praten?'
De jonge vrouw schudde beslist haar hoofd. 'Geen sprake van.
Het initiatief moet van moeder komen. Arie en ik hebben
onszelf niets te verwijten.'
'Jullie zijn allebei lief. En die kleine jongen van je helemaal.
Maar jij bent in dit opzicht een echte dochter van je moeder:
Trots en koppig. Het is helemaal geen schande om de minste
te zijn, hoor.'
Gerda keek strak voor zich uit. 'En toch doe ik het niet, al
word ik tachtig jaar. Zodra zij man man ook willen accepteren,
ga ik meteen naar 'De Peppelhorst'. Maar ook geen half uur
eerder.'
Tante Gerdien keek de jonge vrouw enige tijd aan. 't Is, dat
je er te groot voor geworden bent, maar eigenlijk moest je een
Mr. Koperberg
J. J. A. A. Hodde, arts
F. Houdée, arts
J. P. Lugten, arts
B. A. Luif, arts
H. W. J. M. Poot, arts
H. Poot jr., arts
Ds. Breukink
Ds. J. Sap
Ds. K. J. ter Steege
Ds. Visser
De heer v. Hilst
Pastoor J. A. Solleveld
Pastoor Vanderstadt
De heer B. Schuil
Mevrouw Te Pas
Mevrouw Dijkstra-Venema
Mej. J. Korver
De heer J. Ivangh
men meebracht. Doch daar was overheen te komen. Erger was pak voor je broek hebben. Ik zal Arie wel eens vragen, of hij
dat bij Gerda in deze dagen het heimwee naar huis soms on- het je wil toedienen.'
draaglijk werd.
Haar hart schreeuwde van verlangen naar 'De Peppelhorst'.
Voor haar ogen zag ze de lange, in de zomer zo heerlijke koele
oprijlaan, de uitgestrekte groen-gele weidevelden, de glanzende
beesten daarop, de vol in bloei staande bloesem, heesters en
planten rond het grote huis
Soms dacht ze: O, als ik maar even daar mocht zijn, onge
zien. Alleen maar even kijken naar al dat oude-vertrouwde,
wat ik vroeger niets bijzonders vond, als vanzelfsprekend, maar
dat ik nu zo intens mis
Natuurlijk kan ik op de trein stappen en met Geurtje naar
'De Peppelhorst' reizen. Als ik in Nijloo op het station bel, dat
ik er ben, is vader er binnen tien minuten met de wagen om
mij en het kind op te halen. En ik weet zeker, dat Arie het
helemaal niet erg zal vinden. Integendeel. Hij heeft al vaker
gezegd: Waarom ga je niet eens een dagje naar huis? Ga maar
en doe ze mijn hartelijke groeten
Maar dat kan je niet doen! Dat zou verraadt zijn aan mijn
man, mijn fijne grote jongen, met wie ik zo verschrikkelijk ge
lukkig ben. Als ze mijn man niet willen accepteren, sluiten ze
mij en de kleine jongen automatisch buiten 'De Peppelhorst'.
Wij drieën zijn één met elkaar, onverbrekelijk. Ik wil best ko
men, o, ik wil ontzettend graag een dag naar huis, maar dan
samen met Arie en onze zoon. En anders ga ik niet. Hoe erg
het ook is.
Op een morgen in juli kwam tante Gerdien onverwacht bo-
De ander schoot in een gulle lach. 'Arie en slaan.Ik ge
loof, dat-ie zich zou doodschrikken, alleen al bij de gedachte. Die
zoent me liever.'
'Arrajakkie, hebben jullie nog niet genoeg van dat gelik?'
'Daar meent u niets van, tante. Eergisteren kwam hij vijf
minuten na zijn vertrek de kamer binnenstormen. Ik schrok
er van. Ik zeg: Heb je wat vergeten? Ja, zegt die heerlijke vent
van me, ik geloof, dat ik maar één zoen gegeven heb
'Dat is nog erger als kalverliefde. Al meer dan een jaar ge
trouwd.... Zal ik maar koffie klaarmaken? Het lijkt wel, of
je vastgeroest zit met Geurtje op je schoot.'
'Het is ook zo'n lekkere hummel, tante.'
'Welja, verwen 'm maar....'
De moderne tijd heeft ons een on
eindig aantal technische zegeningen
gebracht die ons het leven veraan
genamen. De keerzij van de medail
le is een daardoor mogelijk gewor
den steeds onverstandiger manier
van leven, vooral van degenen, die
in het bedrijfsleven een rol van be
tekenis spelen.
Daar goede raad meestal niet wel
kom is, heeft een Britse arts, dr.
Harvey Williams, onlangs ironisch
het voorstel gedaan een (hart-) 'In
farct club' op te richten, waarvan
de leden zich zouden verplichten al
thans een aantal van de volgende
regels getrouwelijk toe te passen, zo
dat zij aldus hun gezondheid 'vol
gens plan' zouden kunnen ruïneren.
De belangrijkste zijn
1. Zorg ervoor dat er altijd iets is
dat u ergert. Ressentiment moet
een wezenlijk bestanddeel van
uw leven zijn.
2. Rook minstens vijftig sigaretten
per dag.
3. Wie dagelijks een fles whisky
drinkt wordt erelid van de club.
4. Zorg ervoor dat uw gewicht
voortdurend stijgt; een paar pond
per kwartaal is voldoende. Be
langrijke kenmerken van elk
clublied zijn een hangbuikje en
een stierennek.
5. Werk zoveel mogelijk. Gun u
geen ogenblik rust. Neem van
kantoor voldoende stukken mee
naar huis om u desnoods tot diep
in de nacht bezig te houden.
Neem geen vakantie. Vermoei u
zó, dat u zonder, slaapmiddelen
niet meer kunt slapen.
6. Beweeg u uitsluitend per auto.
Wandel nooitals u dat toch
doet, bijvoorbeeld als u golf
speelt, spreek dan met uw part
ner alleen over zaken.
Een minder sarcastische collega van
dr. Williams heeft zich toch aan een
bescheiden raad gewaagd. Die heeft
echter ook zijn ironische kant. Hij
zegt: 'U zoudt voor uzelf tenminste
zo goed kunnen zorgen als voor uw
auto'.
