Nogmaals
De Schoorlse Raadsvergadering
Neem óók
TWIN
prettig rollen,
lekker roken!
mi
Dinie wordt een dame
PÜ
Mm*
0PREI5
Gehoord in de
raad
TWEEDE BLAD
DONDERDAG 14 JULI 1966
Nieuwe wegwijzers
bij Coentunnel
Lang gesneden - goed gemengd - 50 gram f 1,25
Vorige week waren we door ge
brek aan plaatsruimte gedwongen te
weinig aandacht aan de raadsbij een
komst van 9 juli te schenken. Een
verzuim dat we in onderstaande re
gels graag goed maken.
In memoriam P. Beeldman
Voor de aanvang van de vergade
ring sprak burgemeester Bergh in 'n
gevoelvolle toespraak enige woorden
ter nagedachtenis van de heer P.
Beeldman.
'De heer Beeldman zou op 6 sep
tember zijn intrede in de raad heb
ben gedaan', zei de heer Bergh,
'maar het is anders gegaan, want de
dood heeft hem uit ons midden
weggenomen. Men is naar menselij
ke maatstaven gerpeten, geneigd te
zeggen dat dit veel te vroeg is ge
beurd. Wij hebben echter te buigen
en het te aanvaarden. Ik dacht dat
er met de heer Beeldman iemand uit
ons midden is weggenomen die zijn
hele leven zeer hard heeft gewerkt.
Hij was niet in Schoorl geboren,
maar is daar wel getogen, en hij is
met veel in deze gemeente verwe
ven geweest. Door zijn drukke be
zigheden in zijn bedrijf had hij geen
gelegenheid zich met de zaken van
het dorp bezig te houden. Nu dan die
tijd gekomen was, heeft de dood een
obstakel gevormd waardoor zijn
voornemen niet ten uitvoer kon wor
den gebracht. Als lid van de raad
zou de heer Beeldman waardevol
zijn geweest', zo besloot de heer
Bergh en zijn heengaan is een groot
verlies voor het gehele dorp.
De raadsleden namen hierna staan
de enige minuten stilte in acht.
Ingekomen stukken
Zoals wij reeds meldden was de
heer Schmidt, exploitant van de
midgetgolfbaan 'De Duinrand' in be
roep gekomen tegen de uitspraak
van B en W als zou zijn bedrijf be
lastingplichtig zijn op grond van 'n
artikel in de vermakelijkhedenbelas-
tingverordening.
Er ontstond enige discussie of mid
getgolf als sport dan wel als spel
moest worden aangemerkt. B. en W.
waren van mening dat het tweede
het geval was, vandaar dat de heer
Schmidt belastingplichtig was ver
klaard.
De heer Sleking vond het een in
gewikkelde zaak als B en W tegen
zichzelf advies moeten uitbrengen.
Verder zei de heer Sleking dat men
moeilijk voor het seizoen tot heffing
kon overgaan, terwijl de burgemees
ter na enige woordenwisseling de
raad voorstelde nu accoord te gaan
de zaak in handen te stellen van B
en W voor het uitbrengen van pré
advies. Door het college zal aan de
Vereniging voor Nederlandse Ge
meenten om advies worden ge
vraagd.
Subsidie kosten onderhoud
molens
De heer Sleking vond dat voor het
bijdragen in de kosten van onder
houd van de molens van de Groeter-
en Hargerpolders eigenlijk geen sub
sidie diende te worden aangevraagd,
hij vond het zuiver een privaat
kwestie.
De heer Pastoor vond het wense
lijk wel subsidie te verlenen, molens
horen in het landschap thuis en de
heer De Leeuw wees op het ook re
creatieve belang van de molens.
Burgemeester Bergh geloofde dat
we het molenbezit in Nederland als
iets gemeenschappelijks moeten zien
en wel uit cultureel en landschap
pelijk oogpunt. Helaas zijn al heel
wat molens verdwenen; van de 900
molens werken er nog slechts een
300 en het rijk heeft zich bereid
verklaard een deel van de onder
houdskosten met de provincie en de
gemeente voor haar rekening te ne
men.
Boekwerkje
geschiedenis Schoorl
Na het ter tafel brengen van dit
agendapunt ontstond een levendige
discussie over het al dan niet wen
selijk zijn van een dergelijk boekje
en ook over de prijs.
De heer Kaag opende de rij door
zich af te vragen of de verkoop wel
zal slagen. In deze tijd van beste
dingsbeperking kunnen de gelden
wel beter worden besteed.
De heer Eecen twijfelde aan het
nut van het boekje en sloot zich aan
bij het betoog van de heer Kaag.
Wel had hij alle hulde voor de sa
mensteller, de heer Goettsch.
De heer De Leeuw verklaarde een
heel ander geluid te willen laten ho
ren. Ik vind het wel van belang, zei
hij, als we lezen wat Schoorl was,
is en zal worden. Het lijkt een heel
bedrag maar het is een eenmalige
uitgave en we behoeven in deze tijd
van hoogconjunctuur toch niet over
12.000,- te struikelen?
De heer Pastoor zei dat het boek
je weliswaar een plaatselijke histo
rische betekenis zou hebben, maar
hij vroeg zich toch af of er geen
goedkopere manier zou zijn. Ook
was hij van mening dat de gemeen
te liever een subsidie zou moeten
geven dat het hele bedrag financie
ren.
De heer Sleking vond het geheel
ook te duur. Vier gulden is te veel
geld, en de mensen vinden de gids
die de VW Groet-Camperduin uit
geeft soms al te duur. De vergoeding
van 300,-, die de heer Goettsch zal
krijgen vond de heer Sleking maar
magertjes. Wel verzocht hij de au
teur, in het boekje Groet niet te
vergeten, dit is wel in de gids voor
Schoorl gebeurd, zei de heer Sle
king. Hij verklaarde liever een bro
chure te zien waarin reclame zou
kunnen worden gemaakt, die zou de
kosten kunnen drukken.
In een breedvoerig betoog verde
digde de heer Bergh het voorstel van
zijn college. 'Er is voor miljoenen
gevoteerd in Schoorl', merkte hij op
'maar niet in het culturele vlak.
Wij hebben de ervaring met het
standbeeld van Jan van Scorel en
wij moeten er voor oppassen de re
putatie te krijgen als zouden wij hier
niet openstaan voor cultuur. Er is
voor een dergelijk boekje niet alleen
in Schoorl, maar ook ver daarbuiten
belangstelling en het zal een waar
devol bezit zijn. De Uitgeverij 'West-
Friesland' geeft wel meer van dit
soort boeken uit en met reclames er
in zou het inderdaad goedkoper zijn.
Maar dit doet afbreuk aan de waar
de. Zoiets kan wel in een VW-gids
maar niet als je de geschiedenis van
een dorp te boek stelt. We moeten
niet onze ogen sluiten voor de cul
turele waarde en we moeten ons ge
lukkig prijzen dat de heer Goettsch
dit voor 300,- heeft willen doen,
eigenlijk zou achter dit bedrag nog
een nul moeten staan. De verkoop
zal wel meevallen, zei de heer Bergh
tenslotte, terwijl hij zijn gehoor op
riep 'de culturele bus niet te mis
sen'.
De burgemeester vermocht de raad
nog niet te overtuigen. De heer Sle
king vond dat 1,25 duur genoeg was
terwijl de heer Pastoor stipuleerde
dat de verkoop van een dergelijk
boekje ook in Warmenhuizen niet
van een leien dakje is gegaan.
De heer De Leeuw vond dat het
boekje aan de nieuwe inwoners
moest worden aangeboden en hij
verklaarde zich voor het voorstel.
De heer Meedendorp wees erop,
dat de gasten voor duizenden gul
dens aan souvenirs besteden en dat
zij gerust vier gulden over hebben
voor een boek dat toch zijn waarde
houdt. Hij gaf de raad ernstig in
overweging het crediet te verlenen
en ook burgemeester Bergh drong
hier op aan. Dan kan de zaak voort
gang vinden en kunnen we streven
naar een zo goedkoop mogelijke ex
ploitatie.
Op verzoek van de heer Kaag werd
de zaak in stemming gebracht en
werd het voorstel met 5 stemmen
voor, 2 tegen en 2 onthoudingen door
de raadsleden aangenomen.
Rondvraag
Voor de zoveelste maal wees de
heer De Leeuw op de situatie aan
de Teuglaan terwijl hij verder pleit
te voor restauratie van de Schoorlse
korenmolen die zo men weet, eigen
dom der gemeente is. Een voorstel
dienaangaande is volgens de burge
meester al in de maak, het zal 22
mille moeten kosten.
Eindelijk, aldus de heer Sleking is
de urgentieverklaring voor de Groe-
ter kleuterschool afgekomen. Hij
vroeg de burgemeester hoe deze
dacht een en ander te financieren,
maar hij kreeg slechts een vaag
antwoord. Misschien krijgen we toe-
sternming een geldlening te sluiten
zei de heer Bergh die niet meeging
met de suggestie van de heer Sle
king, zo lang een noodgebouw neer
te zetten.
DE DUINSTR
Er werd ook tijdens deze verga
dering weer gewezen op de precaire
verkeerssituatie langs de Duinweg
maar het blijft een moeilijke kwes
tie.
De heer Sleking bracht zijn dank
aan het gemeentebestuur voor het
mooie stuk weg dat Camperduin
heeft gekregen maar, net waar be
drijven zijn die zomer en winter ge
opend zijn, zijn geen parkeerhavens
aangebracht.
De heer Eecen las hierna een ad
vertentie voor uit de 'Autokampioen'
waarin te Schoorl grond werd aan
geboden voor plaatsing van zg. li
ving-caravans.
Nadat burgemeester Bergh een toe
lichting had gegeven op het beleid
van B en W en deze beloofde de
voorzitter een onderzoek te zullen
instellen.
De heer Kaag wees erop, dat de
50 kilometer bepaling in ons dorp
dikwijls wordt genegeerd en vroeg
om herhalingsborden op verschillen
de punten in de gemeente. Ook wees
hij er op dat aan de woning van de
gemeentelijk geneesheer heel wat
mankeert, de wachtkamer onder an
dere is nu al weer veel te klein ge
worden.
De heer Bergh beloofde aan deze
kwesties zijn aandacht te zullen be
steden, waarna tegen tienen een ein
de kwam aan deze geanimeerd ver
lopen raadsvergadering.
Rest ons te vermelden dat de pu
blieke belangstelling groot was.
Over de ten noorden van het Noord
zeekanaal te volgen route naar de
Coentunnel blijkt bij sommige weg
gebruikers enige verwarring te be
staan. Het betreft met name het
verkeer tussen Alkmaar en Zaandam
dat via de Coentunnel naar Den
Haag en Utrecht wordt geleid. Op
deze route wordt op de wegwijzers
de richting Amsterdam aangegeven.
In de praktijk blijkt dit moei
lijkheden te geven, omdat veel weg
gebruikers niet weten dat deze route
door de Coentunnel leidt, waardoor
enkele weggebruikers met bestem-
mingCoentunnel abusievelijk bij het
veer Hembrug terecht komen. Al
hoewel reeds een bord met de ver
melding Coentunnel ten zuiden van
de bebouwde kom van Zaandam
staat opgesteld, werd nog een extra
bord bijgeplaatst, om het verkeerd
rijden zoveel mogelijk te ondervan
gen. Dit grote voorrichtingsbord
werd in overleg met de gemeentepo
litie van Zaandam geplaatst tussen
Zaandijk en Zaandam. Op dit bord
staat niet alleen de plaatsnaam 'Am
sterdam', maar ook de aanduiding
'via de Coentunnel'. De ANWB ver
wacht, dat de weggebruikers dan
voldoende zullen zijn geinformeerd
en zich verder op de daarna volgen
de borden, waarop alleen Amster
dam staat vermeld, kunnen oriente-
door B. j. TEN WESEPE
,Maar dat was een oudere heer.'
,Dan was dit zijn zoon. Hij had pech met z'n wagen. Zei,
dat-ie me vaker had gezien, maar dat zijn de gebruikelijke
smoesjes. En wilde een avondje met me dansen.'
,Je zei natuurlijk nee'
.Allicht. Dat zou niet aardig zijn tegenover Emiel. Ik wou.
dat ik er volgende maand wat op wist te vinden, als papa
naar Groningen gaat'.
,Hoe lang blijft hij daar?'
,Vier weken. Met de weekeinden komt hij natuurlijk thuis.
Maar hij belt iedere dag: of tussen twaalf en één, of tussen
vijf en zes, heeft hij al gezegd. Om te controleren, of ik niet
van de gelegenheid misbruik maak en naar België rijdt'
Florrie schudde haar hoofd. ,Net iets voor je vader'.
,Ik zei, dat ik het heel onaardig van hem vond. maar je
weet hoe hij is. Zo lang het in mijn vermogen ligt, zei hij
op besliste toon zal ik die omgang tussen jou en die drank
fabrikant verbieden. Ik zeg dan maar niets, want op zo'n
moment is er geen redeneren tegen. Ik wou, dat ik er wat
op wist te vinden, dat hij me thuis trof, als hij me belt en
dat ik toch naar Emiel kan gaan. Moet je eens nagaan Florrie:
ik zou van maandagmorgen tot vrijdagavond naar Turnhout
kunnen gaan en bij hem zijn. Het wordt gewoon een obcessie
van me'.
,Kan hij niet naar Velp komen?'
Florrie het is zomer en warm weer. En dan drinken de
mensen bier, Hij werkt bijna dag en nacht om de produktie
op peil te houden en zo aan alle aanvraag te kunnen voldoen.
Dat uurtje vanmiddag is hij er gewoon tussenuit gebroken.
Vandaar dat we elkaar halverwege tegemoet zijn gereisd.'
,Kom, je laat je thee koud worden. Pieker er maar niet te
hard over. Misschien vinden we er wel wat op.
Na een half uurtje keek Ina op haar horloge en sprong
overeind. ,Ik moet nodig naar huis. Tot ziens en probeer wat
te bedenken, dan zal ik je als beloning in kontakt brengen
met m'n knappe lifter!'
,Ga weg, koppelaarster!' lachte Rlorrie. Maar toen de wa
gen uit het gezicht verdwenen was, stak ze een sigaret op
en dacht na.
Wat een geluk, dat ik een nuchtere natuur heb. En dat Emiel
ver hier vandaan woont, zodat ik hem praktisch nooit zie.
Daardoor wordt het wat gemakkelijker voor me. Ik ben er nu
zo'n beetje overheen. Emiel heeft nooit bijzondere aandacht aan
mij geschonken.
Ik steek immers altijd bij Ina af? Ina met haar volmaakt
slanke figuur en ikZe bekeek zichzelf. Te dik. Een te grote
neus. En groene ogen. Drie dingen, waar heel wat mannen een
hekel aan hebben.
Maar als Emiel van haar had gehouden, inplaats van dat hij
Ina koos, zou ze zich doodgevochten hebben, als er van de zijde
van haar ouders bezwaren waren geweest. Of ik was doodeen-
voudigweg naar hem toe gegaan. Voorgoed. En dan kunnen ze
honderdmaal zeggen, dat een meisje uit onze kringen zoiets niet
doet, dat scheelt me geen zier. Och, heeft het enige zin? Emiel
wil Ina en Ina houdt van hem. Ik ben immers niet in tel?
Verleden jaar, tijdens de vakantie, die ze tamelijk laat had
den genomen, hadden ze Emiel ontmoet in Oostende, op het
strand, 's Avonds waren ze beiden met hem uit gegaan, had
den gedanst, van de ene zaak naar de andere. Midden in de
nacht had Emiel hen met zijn wagen naar het hotel gebracht.
De volgende dag had ze al gemerkt, dat Emiel meer belang
stelling had voor haar vriendin, dan voor haar zelf. Verschil
lende kleinigheidjes waren voldoende geweest voor haar om
net als een slak terug te kruipen in haar schulp. Emiel had
haar begrijpend aangekeken, toen ze de derde dag hoofdpijn
voorwendde om in de hotelkamer te kunnen blijven en het
tweetal alleen te laten gaan. De bos bloemen, die hij een half
uur later op haar kamer had laten bezorgen, sprak meer dan
woorden. Ze was pijnlijk getroffen door deze attentie, omdat
ze nu zeker wist, dat Emiel liever met Ina alleen uitging. De
rest van de vakantie had ze het tweetal zoveel mogelijk alleen
gelaten, discreet via tal van uitvluchten.
Na de vakantie was Ina er eerlijk voor uit gekomen, dat ze
de reusachtige Belgische jongeman interessant vond. Met haar
snelle wagen reed ze daarna enkele malen naar Turnhout, tot
professor Van Hollewaard achter de liaison van zijn enige doch
ter was gekomen. En ontdekte, dat de man, waarvoor Ina zo
veel belangstelling toonde, een bierbrouwer was in het Belgi
sche Turnhout.
Wel, wel, dat was wat geweest. Ina moest het maar uit haar
hoofd zetten, want dat werd nooit iets. Stel je voor: een doch
ter van Van Hollewaard trouwen met een bierbrouwer, een
vreemdeling nog wel. een Belg nota bene. Dan mankerde er
precies aan. Vader Van Hollewaard verbood tenslotte zijn doch
ter kort en bondig de omgang. Waarvan Ina zich evenwel niets
aantrok, steeds vindingrijker wordend om Emiel toch te ont
moeten, al was het maar een uurtje, zoals vanmiddag in Utrecht
Elkaar tegemoet gereden.
En toen professor Van Hollewaard had meegedeeld, dat hij
een maand naar Groningen ging voor een studieconferentie van
hoogleraren, meende Ina een maand lang in de gelegenheid te
zijn haar geliefde op te zoeken. Nie rekening houdende met
de maatregel, die de professor al in petto had: Ik bel iedere
dag op: of tussen tawalf en één, gedurende de tijd dus, dat je
aan de maaltijd zit, of tussen vijf en zes, tegen de tijd van het
broodeten. Wet wetende dat zijn dochter zoveel eergevoel had,
dat ze beslist niet na zessen naar Turnhout zou rijden om daar
misschien de halve nacht bij haar Emiel door te brengen. Dat
deed een meisje natuurlijk niet. Al was ze nog zo verliefd.
Overigens, er was een stok achter de deur: de mogelijkheid is
niet uitgesloten, dat ik 's avonds nog een keer bel. En wee wee,
als je er een paar keer niet bent. Ik rijd naar Velp en haal je
op, zodat ik je vlakbij me heb in Groningen. Het ligt dus aan
jou. Ik laat je liever thuis. Dat is beter voor het personeel.
Maar in het uiterste geval.
Een geweldige misrekening voor Ina. Het was gewoon onmo
gelijk om naar Turnhout te rijden tussen deze tijdstippen. Een
komen van Emiel naar Velp was eveneens uitgesloten, dat wist
de professor drommels goed, want de man had het in deze zo
merse weken vanzelfsprekend ontzettend druk. Allemaal zeld
zaam uitgekookt bekeken. Al was ze aan de ene kant jaloers op
Ina, omdat ze zelf Emiel ook zo vond, toch zou ze haar helpen,
als ze een idee had. Maar wat kon je daar nu als tegenzet
voor bedenken?
Ik ga vanavond een uurtje naar Ina besloot ze. Doch toen
de professor, half schertsend, half ersntig een beroep op haar
deed met: 'Florrie, ik reken ook op jouw medewerking', was
haar antwoord: 'Zeer vereerd, meneer, maar ik zou mijn vrien
din toch nooit verraden. Dat zoudt u toch zelf niet willen?'
Waarop professor Van Hollewaard geen antwoord kon beden
ken.
HOOFDSTUK 4
DE VOLMAAKTE SEKRETARESSE
Dirk Boogstra probeerde zich in de post te verdiepen, die
Greet zoëven op zijn bureau had gelegd.
'Dat is alles vanmorgen', verduidelijkte ze, even staan blij
vend. 'Nog iets van uw dienst?'
Haar sterotiepe vraag van iedere ochtend. Er was niets op
dat meisje aan te merken. Integendeel. Ze was bijna de vol
maakte sekretaresse. Bij uitstek geschikt voor haar tamelijk
veel-omvattende taak. En toch was er een maarDe ver
standhouding had van het begin af aan een zekere verwrongen-
heid gehad Door de uitlatingen van het meisje op de morgen,
dat ze kwam solliciteren. Uit de enkele brieven, die hij slechts
ontving op de geplaatste advertentie, had hij haar in de eerste
plaats eruit gehaald. Misschien om haar uitstekende stijl. Hij
wist het niet. Misschien ook om haar prachtige hand van schrij
ven. En het uitnemende getuigschrfit.
Ze had rustig tegenover hem gezeten aan de andere kant van
het bureau. Zelfverzekerd, ietwat hautain kijkend, helemaal
niet verlegen Uitstekend gekleed en gekapt. Waarom ze weg
gegaan was bij haar vorige patroon?
O, het begon een sleur te worden. Ze wilde wel eens wat
anders. Vandaar haar brief.
Greet had de nodige diploma's. Die gevoegd bij het prachtige
getuigschrfit, was er niets op tegen geweest het meisje aan te
nemen. En toen hij zei, dat ze de zestiende kon beginnen, was
ze helemaal niet verrast of blen. Ze reageerde alleen maar za
kelijk.
CARBOVIT tegen maag-
en darmstoornissen.
MUGOLIN (reukloos)
I ter voorkoming van muggebeten.
De heer Kaag:
'Ik kan me voorstellen dat het
polderbestuur die molens al lang
zat is.'
Burgemeester Bergh
U moet de subsidieverlening zien
als een handreiking in de morele
orde.'
Burgemeester Bergh
'Eigenlijk moest de heer Goettsch
drieduizend in plaats van driehon
derd gulden hebben. Het
is een soort symbolisch sigaren-
centje.'
Mevrouw Jansen
'Wij zijn hier niet tegen. Maar wij
zitten met de uitvoering, het be
drag en het grote aantal.'
Burgemeester Bergh
'Een boekje kost nu eenmaal geld.
En we zijn er niet als we alleen
maar juichen als het tot stand
komt. Het moet gedrukt worden
en daarom moet u de kosten aan
vaarden.'
De heer De Leeuw
'We hebben destijds Jan van Sco
rel al in zijn hemd laten staan, la
ten we de heer Goettsch niet in
zijn hemd zetten. De raad is al net
als de regering, zij wordt al zui
niger.'
De burgemeester tot de heer Sleking
over de financiering van de Groeter
kleuterschool
'We moeten op hoop leven, dat is
het beginsel van het hele leven.'
De burgemeester tot de heer Sleking
over de parkeerhavens te Camper
duin
'Het is dus niet uw bedoeling om
op de parkeerhavens bedrijven te
vestigen.'
De burgemeester tot de heer Kaag:
'We zullen de woning van Dr. Ri«-
selada in de boezem van B en W
neerleggen.'
