Dinie wordt een dame Het bestemmingsplan Aagtdorp In april 1968 ombouw toestellen voor aardgas en in augustus van dat jaar aardgas in Schoorl TWEEDE BLAD DONDERDAG 15 DECEMBER 1966 Kerstzangdienst voor allen op donderdag 22 december in de Toeristenkerk Bergen Sinterklaasavond in 'Elkshove' Concert in de noodkerk van de Europese parochie Kerstbijeenkomst voor ouderen Geref. Kerk Om en nabij de jaarwïssehfc g in het Noordhollands Duinreservaat LAAT ZE INBINDEN DE DUINSTREEK Zoals u in onze vorige editie heeft kunnen lezen bestond j.l. maandag avond gelegenheid voor belangstel lenden, kennis te nemen van de nieuwe plannen in Aagtdorp. Een vijftiental inwoners van Aagt dorp had het barre weer getrotseerd en was naar het gemeentehuis ge komen. Burgemeester Bergh zei in zijn wel komstwoord dat de term 'uitbrei dingsplan' is gewijzigd in de bena ming 'bestemmingsplan' Deze plan nen werden door de gemeente ont worpen en worden volgens de wet telijke bepalingen, 4 weken voor een ieder ter inzage gelegd. Als men het met een bepaald deel van het plan niet eens is, kan men hiertegen een bezwaarschrift indienen. Door de ge meente wordt dit dan gewikt en ge wogen, men kan gehele of gedeelte lijk aan de bezwaren tegemoet ko men, of deze afwijzen. Nadat het plan door de gemeenteraad is vast gesteld, wordt het naar Gedeputeer de Staten doorgestuurd. Als de be zwaren door de betreffende gemeen teraad zijn afgewezen dan kan men bij Gedeputeerde Staten in beroep gaan die bij de behandeling ervan dezelfde weg volgen als de raad. Worden ook door dit College be zwaren niet geaccepteerd, dan kan men zich in laatste instantie tot de Kroon wenden. Wethouder Muelink heeft eigenlijk het idee naar voren gebracht om een voorlichtingsbijeenkomst als deze te beleggen, zei de burgemeester en u begrijpt wel dat wij niet overal uit zullen komen. Maar waar het vana vond om gaat is een toelichting te geven met wat er met uw grond ge beurt. De heer Blom, hoofd van de Dienst Gemeentwerken gaf hierna een na dere verklaring van dit bestem mingsplan Aagtdorp II. Het plan wordt begrensd door de Bandscheiding, de Duinweg en de Bickerslaan en op de kaart was dui delijk te zien dat er enkele scherpe bochten uitgaan, nl. die bij het Wit te Huis en bij pension 'Groustra. Er zal ook een voetpad langs de weg worden aangelegd dat al gedeeltelijk is gerealiseerd. De op het vroegere terrein van de zg. Staatskwekerij kan, zoals de burgemeester later meedeelde, een tehuis voor natuur vrienden worden gerealiseerd. Van de zijde der aanwezigen be stond nogal wat kritiek tegen het plan. Vooral had men bezwaar tegen het feit dat de Duinweg aldaar, een soort snelweg zou worden en dat het gedeelte bij pension Groustra een tweede Pesie-bocht zou worden met alle nare gevolgen van dien. Door de nu aanwezige scherpe bochten moet men wel zijn snelheid matigen hetgeen impliceert dat er praktisch geen ongelukken plaatsvinden. De burgemeester zei echter dat men naar de tokomst moest kijken en dat daarop een 'vloeiend beloop' noodzakelijk was. De tokomst is benauwend we krij gen nogal veel wegen in Nederland en Schoorl kan er niet van buiten. Deze weg vraagt al jaren om ver vanging, tenminste in de zomer. We zijn al jaren bezig het geld bij elkaar te krijgen en we wachten nu nog op de uitvoeringsbesluiten. De Rijksweg is nu. al onvoldoende om het verkeer op te vangen en vooral ten bate van de seizoendrukte moet de weg langs het duin worden verbeterd en moeten de bochten er uit. De heer Bergh vertelde dat de Duin weg inclusief bermen en voetpad 14 meter breed zal worden. Op een desbetreffende vraag ant woordde de burgemeester dat men destijds met veel moeite de 50 kilo meter snelheidsbeperking voor de gemeente had kunnen instellen en dat men in principe voor instelling hiervan uitsluitend toestemming krijgt als ter plaatse een bebouwde komaanwezig is. Dit is op de Duinweg dus niet het geval. Ook werd er nog gevraagd naar de datum waarop Schoorl op j het aardgasnet zal worden aangeslo- j ten. De heel Blom zei te verwachten dat in april 1968 met de ombouw van de toestellen kon worden begonnen en dat men in augustus van dat jaar de beschikking over het aardgas kon hebben. Ook hadden sommige bewoners kri- tiek op het feit dat hun grond in i waarde zou achteruitgaan doordat i hun eigendommen bij realisering van het plan niet meer aan de weg zouden liggen. De burgemeester wees hen op de mogelijkheid op tot 7 januari a.s. bezwaarschriften in te dienen, maar stipuleerde dat de persoonlijke be langen van de burgers wel eens moe ten wijken voor het algemeen be lang. Er zullen door de gemeente beslissingen genomen moeten worden die niet iedereen welgevallig zullen zijn. Tot slot zegde de heer Bergh toe, het idee van wethouder Muelink tot het houden van dergelijke voorlich tingsbijeenkomsten in de toekomst meer te zullen toepassen. Op deze manier wordt de afstand overheid-burgerij verkleind en raakt ook de burger meer vertrouwd met de moeilijkheden waarmee een gemenetelijke overheid heeft te ma ken. In Schoorl staat de Toeristenkerk, waarin veel gebeurt, 's Zondags is het de plaats voor de zondagsviering van de toeristen, 's winters beoefe nen er velen de sport. Voor de eerste maal staat deze kerk nu open voor de kerstzangdienst. Al tijd zoekt de mens de verbondenheid met de andere. Maar het lijkt wel of vooral in de kersttijd men die be hoefte sterker voelt. En daarom zijn wij dankbaar, dat een ieder, tot wel ke kerk of richting men ook be hoort, donderdag 22 december zijn keus kan verlaten om die verbon denheid met elkander te kunnen hebben. Om er ook iets voor te kun nen doen; niet om thuis te blijven en te zeggen: 'Dat is wel aardig', neen wij hopen u van alle kanten te zien aankomen om dan met elkander de bekende liederen te zingen. De liturgie is samengesteld door ds. De Jong en pastoor Herzberg en zal medegelezen worden door mevrouw Lekkerkerk en de heer Kager. Burgemeester Bergh zal een korte kersttoespraak houden en een aantal kinderen zullen een paar liederen zingen. De samenzang wordt bege- leidt door leden van het fanfare corps 'De Vriendschap' o.l.v. de heer G. Luyting. Mocht het vervoer u moeilijkheden opleveren dan kunt u de volgende dames bellen: Mevrouw Hauch, tel. 670, mevrouw Westen, tel. 672 en Mevrouw Bergh, telefoon 522. Programma's zijn gratis aan de kerk verkrijgbaar en de verwarmde kerk is vanaf 7.30 uur geopend. Van harte hopen wij, dat er velen zullen zijn op donderdag 22 decem ber om 8 uur in de Toeristenkerk. De zeearend was er weer Er is de laatste jaren groot alarm geslagen over de steeds kleiner wor dende roofvogelstand en zeer terecht De vorige winter hebben wij hier in onze winterartikels ook speciaal de aandacht op gevestigd. Gelukkig kunnen wij zeggen, dat het inzicht veld wint dat deze prachtige dieren zo goed mogelijk behouden dienen te blijven. Des te verheugender is het dat dit jaar weer eens de zeearend bij het infiltratiegebied in Castricum werd gesignaleerd. Dat is wel de machtig ste van de in ons duin voorkomende roofvogel. Zijn enorme gevingerde vleugels kunnen een breede van plm. 1,40 meter bereiken en door zijn markante witte staart onderscheidt hij zich van b.v. de ook wel eens gesignaleerde visarend. Dat moet- je natuurlijk wel treffen om zo iets te beleven. Kraaien, meeuwen en an dere vogelsoorten zitten of vliegen dan als kwajejongens krijsend en scheldend over hem of haar) heen. Ook deed het ons goed dit najaar weer heel wat sperwers eenmaal zelfs zes exemplaren in een paar uur alsmede het smelleken en zelfs de havik te hebben waargeno men. Deze vogeTs hebben vermoede lijk ergens in Lapland, Finland of Rusland als dons jong het eerste le venslicht aanschouwd. Wanneer de voedselvoorraad daar te schaars wordt, gaat de hele schare aan het trekken. Zo kunnen we hier b.v. ook aan het aantal buizerden nagaan hoe de stand i van de lemming, een klein knaagdiertje, dat leeft in Scandina vië en dat aan sterke getalschomme lingen onderhevig is. Zo hebben we meer van die vogel soorten, die periodiek in sommige jaren massaal verschijnen. Van de pestvogels beleefden we dat bijv. de vorige winter en thans geldt dit voor de al eerder genoemde kruisbekken en 'bonten' en ook duidelijk voor de zwarte mezen. Dit is een kleine mezensoort, die niet verward moet worden met de zwartkopmezen. Hij lijkt nog het meest op de koolmees maar is kleiner van stuk, terwijl zijn zwarte plastron tegen zijn wat groezelige en grauwe 'borstrok' min der duidelijk afsteekt dan het kleu rige zwarte dasje van de koolmees tegen zijn helder gele 'overhemd'. Als he1 wintert in het duin Nu kan ieder ogenblik de winter definitief zijn eerste sporen drukken in het verstilde duin. De laatste herstbladeren zullen dan moeten wwijken. Maar het jonge eike boompje, dat uit een daar door een gaai verstopte eikel opgroeide stoort zich daar niet aan. Het zal zijn geelbruine leerachtige bladeren de hele winter blijven behouden tot straks het nieuwe loxer verschijnt en de oude bladeren als vroege vlin ders doet neordwarrelen op den weer ontluikende bosgrond. Voor het klei ne beukelaartje (jong beukje) geldt hetzelfde. De oude knoestige duineiken tonen dan echter hun prachtige begroeide stammen. Allerlei mossen van licht grijs tot donker groen tieren daar welig en tooien zich met een fluwe len gloed. De mossen zijn in hun pri mitieve leven echte kinderen van de open winter. Juist in deze tijd doen ze hun sporedoosjes openschieten, terwijl zij als slaapdronken hun slaapmutsjes schots en scheef op de ranke vruchtsteeltjes laten wiegen. Fel contrasteert nu ook het wit van de berkenstammen tegen de donker groene achtergrond der dennen. De merkwaardige vergroeiingen, de zg. heksenbezems, vormen nu een dui delijk zichtbare wirwar van takjes. In de gedachtenwereld van onze voorouders, die zo een behekste boom als vergaderplaats van boven zinnelijke wezens zagen, waren dat geheimzinnige voortbrengselen. Het zijn echter niet anders als vreemde spelingen der natuur, waarbij een onzichtbare zwam de hoofdrol speelt en die vooral bij berken veel voor komen. Het planteleven is nu in een diepe winterslaap gehuld en veel dieren volgen dat voorbeeld. Bij de vogels is dat echter niet het geval. De strandvogels blijven trouw aan hun domein en de zomergasten zijn door de wintergasten vervangen. Zo laten de intelligente maar wantrouwende gaaien hun schorre kreet over bos en veld klinken wanneer een wan delaar hun pad kruist. Als slaaf van hun wantrouwende natuur vluchten zij dan om elders een heen komen te ozeken. Ondertussen scheren geruisloos sperwers en val ken laag over de velden op zoek naar prooi, waarbij zij in een duikvlucht een snelheid van ruim 200 kilmoter kunnen ontwikkelen. De feestvreugde van december staat voor de deur en weldra zullen we van het jaar 1966 afscheid nemen met de gebruikelijke knaleffecten. Als de donderbussen, waarmede het oude jaar wordt verdreven en het nieuwe jaar wordt bergoet, zullen zijn verstomd, zal over bos en veld de rust weerkeren. Het buitenspoor zal dan in het teken van sluimerend geboomte en slapende zaden, stil rondtrekkend gevogelte, dat alleen oog heeft voor voedsel en 'ganzen veren' die hoog in de lucht de V van victorie zullen schrijven als een be lofte voor het weer ontwaken van de natuur in het nog veraf lijkende verschiet. De Commissie van Tijdsbesteding 'Elkshove' organiseerde voor de be woners van het bejaardentehuis, in tegenwoordigheid van verschillende bestuursleden van de Commissie Be jaardenzorg en enkele genodigden, een leuke intieme Sinterklaasavond. Terwijl de bejaarden onvermoeid Sint Nicolaasliedjes zongen in af wachting van de komst van de goed heilig man, aan de piano begeleid door zr. Schaap, maakten om onge veer half negen Sint Nicolaas en zijn knecht op feestelijke wijze hun en tree in de eetzaal van dit tehuis, waar de bisschop door de secretaris der stichting, de heer M. J. Brou wers werd ontvangen. Spreker ver heugde zich over het feit, dat de goede Sint elk jaar maar weer tijd weet vrij te maken voor een bezoek aan de bewoners van het bejaarden centrum. Hij verzekerde Sint Nico laas dat dit door hen ten zeerste werd gewaardeerd. Hierna kwam het grote boek te voorschijn en werden tal van be jaarden die daarin stonden aan getekend uitgenodigd voor Sin terklaas te verschijnen. Uit dat boek bleek hoe ontstellend precies de ad ministratie klopte, met de eigen schappen en gedragingen van de Elkshove-bewoneers in het afgelo pen jaar. Hij was dan ook zeer te vreden, want een sympathiek grij zende knecht sleepte een aantal leu ke fijn gemaakte Sint Nicolaassur- prises aan, zoals een biljart, pen dule, portefeuille e.d. waaruit tot grote verwondering van de bejaar den een stroom van cadeautjes te voorschijn kwamen, die allen voor hen bestemd waren. Aan het einde van deze gezellige avond dankte de heer Brouwers alle medewerkenden, het personeel, bij zonder de heer Ploeger voor zijn knap gemaakte werkstukken, die voor een groot deel tot het succes van de avond hebben bijgedragen. Op vrijdagavond 16 december a.s. zal het vierde concert plaatsvinden van de stereophonische platen. Aan vang 20.15 uur in de verwarmde noodkerk van de Europese parochie Prins Hendriklaan 31, Bergen. Programma: Selecties uit Bach's Weihnachtsoratorium. Allen van harte welkom Woensdag 21 december wordt van 15-16.30 uur in het Verenigingsge bouw naast de Gereformeerde Kerk in de Dr. van Peltlaan een kerstbij eenkomst gehouden worden speciaal voor ouderen. Iedereen is hier hartelijk welkom. Voor hen, die graag gehaald en weer thuis gebracht willen worden be staat deze mogelijkheid. Schrijf een briefkaart of geef een telefoontje aan J. Legerstee, Rondelaan 13, Ber- i gen, telefoon 3670. Boeken zijn een kostbaar bezit Losse tijdschriften niet C. MUL - HEEREWEG 14 - SCHOORL Haast ongemerkt staan wij er al weer voor de laatste maand van het jaar. Daar het winterse beeld van wintermaand weinig ver schilt met dat van de eerste maand van het jaar, zullen we deze maanden maar weer in één artikel combineren. Toch is niet alleen aan onze huiselijke haard met het feestgedruis van decem ber, na de jaarwisseling het ver schil groot. Ook op het buiten- spoor geldt dat en zeker is daar voor de jaarwisseling de tafel overvloediger gedekt dan in Louwmaand het geval zal zijn. Afscheid van het vinkentouw Na de blik in de keuken van de vin- kenbaan moeten wij nu deze keuken deur weer sluiten. De najaarstrek is nu wel grotendeels voorbij. Als straks de winter echt invalt, zullen we nog wel veel vogeltrek kunnen waarne men; de goede tijd voor de vinkers is dan echter voorbij en het vinken touw is opgeborgen tot de voorjaars trek straks. Bij het afscheid van het vinkentouw willen wij nog even enkele ervarin gen vermelden, die daarbij zijn op gedaan. Als gebruikelijk was het aantal lijsterachtigen en vinkensoor- ten weer erg groot. Daarnaast zijn echter b.v. ook enkele sperwers en klapeksters geringd. Bij de lijster achtigen vormden de kramsvogels weer de hoofdmacht maar zij werden weer goed geflankeerd door de ko perwieken met hun roodkoperen flanken. Bij de vinken waren behal ve de gewone of 'boekvink' ('boek' of beuk omdat ze verzot zijn op beu- kenootjes) en de kepen ook een vrij groot aantal goudvinken en kruis bekken. De kruisbekken doen wel wat aan miniatuur-papegaaitjes den ken met hun gekruiste snavel en hun kleurig uiterlijk. Het mannetje is steenrood en het wijfje olijfgroen. Dat ze zich bij voorkeur tegoed doen aan de zaadjes van de dennenappels blijkt ook uit de volksnaam 'dennen papegaai'. Een andere volksnaam, 'kruisvink' duidt er echter op dat zij tot de grote familie der vinken- achtigen behoren. Een buitenbeentje van de grote vinkenfamilie vormde verder de ortolaan, een in het wes ten van ons land weinig voorkomen de vinkensoort, die in oostelijker streken broedt. Het jaareinde tegemoet Het in het algemeen zachte herfst weer en de flinke nachtvorsten in de eerste week van november zijn er de oorzaak van dat dit jaar met de herfstkleuren vrij pover gesteld was. Veel blad is afgevallen voordat het de kans kreeg te verkleuren. Bessen, vooral ook van de duin doorns, zijn er echter in overvloed. De enorme aantallen doortrekkers die hier in ons en hun onvolprezen Noordhollands Duinreservaat op doortocht kwamen pleisteren, heb ben zich hieraan fiink tegoed kun nen doen. Toch is de voorraad nog lang niet uitgeput. Ook de bonte kraaien zijn er weer en naar het schijnt meer dan in de voorgaande jaren. Alleseters als ze zijn, laten ze voorlopig de bessen voor dat ze zijn en helpen ze eerst de dode konijnen opruimen. De tel kens weer opkomende myxomatose heeft deze herfst onder de konijnen weer vele slachtoffers gemaakt. Wanneer deze voedselbron begint te slinken en daaraan werken ook (de ruigpoot) buizerden mede dan zullen inmiddels de duindoornbessen zijn gaan gisten. Als de 'bonten' daar straks hun heil en zegen) bij zullen zoeken, zullen ze er als echte dronke lappen niet gauw genoeg van krijgen en het stellig wel erg bont maken. door B. J. TEN WESEPE Ze zagen Florrie met de wagen wegrijden. Mevrouw Ten Hage zei 'Jullie zullen er wel niet veel van begrijpen, maar het heeft geen zin het verder geheim te hou den. Ina's vader zal best ontdekt hebben, dat zijn dochter.... Enfin, laat ik bij het begin aanvangen. Ina heeft omgang met een jongeman in België, in Turnhout. Zeer tegen de zin van haar vader. Dat heeft een speciale reden, doch die doet hier verder niet toe. Nu moest meneer Van Hollewaard vier weken gele den naar een conferentie of zoiets. Om te voorkomen, dat zijn dochter tijdens zijn afwezigheid naar België zou gaan, deelde hij mede, dat hij iedere dag 2 of 3 keer zou opbellen, 's middags en 's avonds. Ina kon dus doen wat ze wilde, als ze maar tussen 12 en 1 en 5 en 6 uur thuis was. Ingeval ze er niet zou zijn, waar schuwde hij haar ook naar Groningen te halen, zodat ze daar tij dens de duur van de conferentie zou moeten blijven. Dat leek haar natuurlijk allerminst. Ina had dus geen gelegenheid naar haar vriend in België te rijden, tot Ina en Florrie op een mor gen, kort na het vertrek van haar vader, in Arnhem een meisje zagen zitten, dat als twee druppels water op Ina leek. Nadat ze met elkaar in kontakt waren gekomen, op advies van mijn dochter, stelde men voor, dat Dinie, zo heette het meisje, Ina's plaats zou innemen van maandag tot vrijdag, omdat vrij dagsavonds Ina's vader dan thuiskwam. Ze had dus alleen maar de telefoongesprekken met Ina's vader te voeren en in het huis te wonen. Dinie werd goed geinstrueerd. Het gelukte en Ina kon rustig naar haar vriend in België. Alles zou goed gegaan zijn tot het einde, als meneer Van Hollewaard vanmid dag niet onverwacht was thuisgekomen. Daar heeft niemand op gerekend. Vandaar de consternatie. Ik begrijp wel, wat de gevolgen zijn geweest. Dinie is in paniek geraakt en heeft hierheen gebeld. Wij waren niet thuis, maar Piet zal wel maat regelen genomen hebben. Hij heeft Ina in Turnhout gebeld en die is als de wind weggereden. Waar is ze gestrand, zei je Greet?' In Den Bosch, mevrouw.' 'Piet, riddelijk als hij is, er dadelijk heen en een boodschap achtergelaten voor Florrie. Nu begrijp je wel, dat de medede ling: de professor is vanmiddag onverwacht thuisgekomen, niets minder dan een kleine ramp is. Ina's vader kennende, staat het wel vast, dat hij al heel gauw gemerkt zal hebben, dat Dinie ontzettend veel op zijn dochter lijkt, maar het desondanks niet is. Met alle gevolgen van dien.' 'Wie is die Dinie?' vroeg Dirk, die het geheel beschouwde van de humoristische kant. 'Kennen wij haar?' 'Ik veronderstel van niet. Ze studeert in Wageningen. Je broer Bart is nogal dik met haar. En zij met hem.' 'Bart? En hij probeerde mij bij hoog en laag te verzekeren, dat hij de weekeinden met Ina uitging! Ina ontkende het op het feestje, hoewel.... enkele dagen later was het meen ik, dat ik ze samen zag. In Wageningen.' Mevrouw Ten Hage glimlachte. 'Dan ben jij er ook ingelopen, Dirk. Dat was niet Ina, maar Dinie. Dinie heeft aan Florrie en Ina verteld, dat ze enkele malen met hem uit geweest is.' De jongeman knikte. Langzaam begon hij alles te begrijpen. Dan had zijn broer toch gelijk. Alleen wist Bart het niet, dat het niet Ina was, waarmee hij uitging, doch die Dinie. Plot seling begon hij onbedaarlijk te lachen. Mevrouw Ten Hage zei: 'Ik geloof, dat dit het beste is. Dat we er maar om lachen. Hoewel.het zal te bezien staan, of Ina's vader het ook van die kant wil bekijken.' Dirk lachte nog steeds. Hoofdschuddend zei hijAls ik bedenk dat mijn broer er ook ingelopen is. Hij ging er zo prat op, dat hij de knappe en gedistingeerde Ina van Hollewaard zo ver ge kregen had, dat ze met hem uitging. 'Dirk, ze heeft gezegd, dat ze van me houdt. En ik van haar natuurlijk', zei hij me vorige week nog. Ik dacht er het mijne van. Inplaats van Ina, ging hij al die tijd met die.... die stu dente. Ik zou zijn gezicht wel eens willen zien, als hij het te weten komt Greet schudde haar hoofd. 'U lacht er om, meneer, maar ik vind het sneu voor meneer Bart. Daar is hij toch een te aardige jongen voor. Nee, zoiets zou ik toch nooit gedaan hebben HOOFDSTUK 20 'NET EEN FILM' Op 'De Wijde Blik' zat het personeel in de grote keuken de affaire-Ina te bespreken. Hannie, de keukenprinses, leunde tegen het aanrecht, haar mollige, blote armen, over elkaar. Ze keek de huisknecht aan, die, met zijn handen op de rug, bij de deur stond, rustig aan een sigaar te trekken. 'Zo, dus jij beweert, dat je de verwisseling door had?' Bertus veegde een paar stofjes van zijn jas. 'Zeker. Jullie denken waarschijnlijk: Bertus heeft weer wat bijzonders, maar jullie zullen het toch wel met mij eens zijn, dat Ina, al of niet echt, na het vertrek van meneerlaten we zeggeneen beetje eigenaardig was.' Tuinman Jan, die aan de ene kant van de keuen tafel zijn pijpje rookte, schudde het hoofd. 'Mij is niets opgevallen. Juf frouw Ina is altijd hetzelfde, zegt goedenmorgen of middag en loopt door. Ik heb er trouwens ook niet opgelet.' Frida, die aan de andere kant aan de keukentafel zat, zei 'Ik had het kunnen weten, maar het is niet voldoende tot me doorgedrongen. Juffrouw Ina is in sommige opzichten slordig. Als haar nylons stuk zijn, laat ze ze op de grond liggen. Maar de laatste tijd lagen de afgedankte kousen netjes in het mandje. Ina vouwde nooit haar pyama op; die lag doorgaans schots en scheef op bed. Maar de laatste tijd niet meer. Netjes opgevouwen aan het hoofdeind. Ik dacht vorige week nog: Gut, gut, juffrouw Ina begint haar leven te beteren.' Hannie keek nog steeds naar de huisknecht. 'En waarom had jij het door, Sherlock Holmes?' 'Kleinigheden. Juffrouw Ina rookte als een schoorsteen. Haar remplacante was heel matig in dit opzicht. Juffrouw Ina eet niet veel; 's morgens doorgaans een beschuitje en één of twee boterhammen. De plaatsvervangster daarentegen vrat als een wolvin.' 'Bertus' riep Fria geschrokken uit. 'We zijn entre nous, kinderen. Enfin, Hannie zal wel gedacht hebben, eindelijk worden mijn baksels en kooksels eens op prijs gesteld.' De keukenmeid lachte. 'Je raadt het precies. Ik dacht: een be vlieging van de juffrouw. Daarom zei je maandag: Maak eens champignonsoep klaar vandaag. Wedden, dat ze het eet?' 'Precies. En had ik gelijk?? Dat had voor jouw een bewijs moeten zijn, jongedame, dat er iets aan de hand was. Want je wist, dat juffrouw Ina gruwt van paddestoelen.' 'Ja, als je overal op moet letten. Bertus knikte voldaan. 'Dat brengt mijn beroep nu eenmaal mee.' 'Entoen meneer vanmiddag onverwacht thuiskwam, wat dacht je toen?' vorste Hannie verder. 'Hoewel ik dus vrijwel zeker was van de persoonsverwisseling veronderstelde ik, dat de plotselinge terugkeer van meneer het volledige bewijs zou kunnen leveren van mijn stelling, dat juf frouw Ina, juffrouw Ina niet was, om het zo maar eens te zeg gen. Jullie begrijpen natuurlijk, dat het precies ging, als ik verwachtte. Toen de jongedame om vijf uur thuis kwam, deelde ik haar de aanwezigheid van meneer mede. Ze werd zo wit als een doek.' Het drietal keek geboeid naar de spreker. 'En toen?' vroeg Frida. 'Ze keek me aan of ik plotseling Latijn sprak. 'Wat zeg je?' vroeg ze. Ik herhaalde mijn woorden en keek haar rustig aan. Een ogenblik dacht ik, dat ze zo van haar stokje zou gaan. Ik vroeg dan ook: voelt u zich wel in orde? Ze antwoordde, dat ze af en toe last had van duizelingen en dat ze wel naar haar kamer ging. Even later zag ik haar inderdaad naar boven gaan. Maar een klein half uurtje later kwamen ze samen naar bene den en in de hal zei meneer: Wie u bent weet ik niet, maar u bent niet mijn dochter. Meteen begon de pseudo-Ina te huilen.'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1966 | | pagina 5